Rei Publicae libri decem

191쪽

ἔφη, ἐλέχθη. υτος δή, εἰπον, ω θαυμάσιε, λεθρός τε καὶ διαφθορὰ τοσαυτη τε καὶ τοιαυτη της βελτίστης φυσεως εἰς το αριστον ἐπιτήδευμα, λιγης καὶ αλλως γιγνομενης, δημεῖς φαμεν. καὶ ἐκ τούτων δ τῶν ἀνδρῶν καὶ οἱ τα μεγιστα κακὰ ἐργαζόμενοι τὰς πόλεις γίγνονται καιτους ἰδιώτας, και οι τἀγαθά, οῖ αν ταυτύ τυχωσιχυέντες ι μικρὰ δε φυσις ουδεν μεγα ουδέποτε υδεν ουτε διώτην ουτε πόλιν δρα. Ἀληθεστατα, η δ ος Ουτοι μεν δηουτως ἐκπίπτοντες, οἱ μάλιστα προσήκει, ερημον και ἀτελη φιλοσοφίαν λείποντες αυτοι τε βίον ου προσηκοντα

Ουδ' ἀληθῆ ζῶσι, την δε ωσπερ ορφανὴν ξυγγενῶν ἄλλοι

ἐπεισελθόντες ανάξιοι ησχυνάν τε καὶ νείδη περιηψαν, ola καὶ συ si ονειδίζειν του ονειδίζοντας, ώς οι ξυνόντες αυτu οἱ μεν ουδενός, οι δε πολλοὶ πολλῶν κακῶν ἄξιοι εἰσιν. Καὶ γὰρ ουν, εφη, τά γε λεγόμενα ταsτα Εἰκότως γε, ν δ εγώ, λεγόμενα καθορῶντες γὰρ ἄλλοι ἀνθ ρωπίσκοι κενην την χώραν ταυτην γιγνομένην, καλῶν δεονομάτων καὶ προσχημάτων μεστην, ωσπερ οἱ ἐκ τῶν ειργ Duῶν εἰς τὰ ιερὰ ἀποδιδράσκοντες ἄσμενοι καὶ ουτοι ἐκ

των τεχνῶν εκπηδῶσιν εἰς την φιλοσοφίαν, Παν κομψότατοι οντες τυγχάνωσι περι το αυτῶν τεχνίον. μως γὰρ

δη πρός γε τὰς ἄλλας τέχνας καίπερ ουτω πραττουσης φιλοσοφίας το αξίωμα μεγαλοπρεπέστερον λείπεται οὐδη

ἐφιέμενοι πολλοὶ ἀτελεῖς μὲν τὰς φυσεις υπωδε τῶν τεχνῶν τε καὶ δημιουργιῶν, ωσπερ τὰ σώματα λελώβηνται,ουτω καὶ τὰς ψυχὰς ξυγκεκλασμένοι τε καὶ ἀποτεθρυμμένοι διὰ τὰς βαναυσίας τυγχάνουσιν. Ῥυπιανάγκη, ιμάλα, ἔφη. οκεῖς ουν τι, ν δ εγώ, διαφερειν αυτους ἰδεῖν ἀργυριον κτησαμενου χαλκεως φαλακρο καὶ σμικρου, νεωστὶ μὲν ἐκ δεσμῶν λελυμένου, ἐν βαλανεί δελελουμένου, νεουργὸν ιμάτιον εχοντος, ῶς νυμφίου παρεσκευασμένου διὰ πενίαν και ἐρημίαν του δεσπότου την

192쪽

Φ96 θυγατέρα μέλλοντος γαμεῖν Ου πάνυ, φη, διαφέρει. Ποι αττα ουν εἰκος γεννῶν τους τοιουτους; ου νόθα κωφαsλα Πολλὴ ανάγκη Tί δαί του αναξίους παιδευ- σεως. ταν αυτη πλησιάζοντες μιλῶσι μη κατ' ἀξίαν ποῖ' αττα φῶμεν γενναν διανοήματα τε καὶ δόξας αρ' ουχίναληθῶς προσήκοντα ἀκουσαι σοφίσματα, καὶ ουδεν γνήσιον ουδὲ φρονήσεως αξιον ἀληθινῆς ἐχόμενον;

Παντελῶς μεν ουν, φη. X. Πάνσμικρον δωτι, ν δ εγώ, es δείμαντε, λεί- πεται των κατ' ἀξίαν ομιλούντων φιλοσοφία,4 πολύποφυγῆς καταληφθεν γενναῖον και ευ τεθραμμένον θος, απορία των διαφθ ερο υντων κατὰ φυσιν μεῖναν επ αυτῆ,

' ἐν σμικρα πόλει ταν μεγάλη φυχ φυλὶ και ἀτιμάσασα τα της πόλεως περίδn βραχωδε πού τι και ἀπ' αλλης τέχνης δικαίως ἀτιμάσαν ευφυες ἐπ αυτὴν αν ελθοι εἴη ὁ αν καὶ ὁ του μετέρου ταίρου Θεάγους χαλινὰς οἷος

κατασχεῖν καὶ γαρ Θεάγει ταμεν αλλα πάντα παρεσκεύ- ασται προς το ἐκπεσεῖν φιλοσοφίας φδε του σώματος νοσοτροφία ἀπείργουσα αὐτον των πολιτικῶν κατέχει. Gδ' ἡμέτερον Ου αξιον λέγειν το δαιμόνων σημεῖον Ἀγάρ πού τινι ἄλλω ' χ δεν των ἔμπροσθεν γέγονε και τούτων δὴ τῶν λίγων οἱ γενόμενοι καὶ γευσάμενοι ςηδῶ καὶ μακάριον το κτῆμα, και τῶν πολλῶν υ ἱκανῶς ἰδόντες την μανίαν, και τι νοεὶς οὐδεν γιες λειος εἰπεῖν περὶ τα τῶν πόλεων πράττει οὐδ' ἐστι ξύμμαχος, D μεθ' οτου τις ἰὼν ἐπὶ την τῶν δικαίων βοήθειαν σώζοιτ'αν, αλλ' ῶσπερ εις θηρία ἄνθρωπος ἐμπεσών, ουτε ξυναδικεῖν ἐθέλων οὐτε ἱκανὼς ων εις πῆσιν ἀγρίοις ἀντέχειν, πρίν τι τὴν πόλιν ῆ φίλους ὀνῆσαι προαπολόμενος ανωφελὴς αὐτῶ τε καὶ τοῖς αλλοις αν γένοιτο ταὐτα πάντa λογισμῶ λαβών ησυχίαν εχων και τα αυτOs πράττων, in νἐν χειμῶνι κονιορτου και ζάλης 'mo πνεύματος φερομένου

193쪽

vπο τειχίον ἀποστάς, μῶν του αλλους καταπιμπλαμμνους ανομίας ἀγαπα εἰ ri αυτος καθαρὰς αδικίας τε και ἀνοσίων ργων τόν τε ἐνθάδε βίον βιώσεται καὶ τηνἀπαλλαγὴν αυτου μετὰ καλης ελπίδος λεως τε κα ευ- μενης ἀπαλλάξεται υλλά τοι, ii ος ου τα λάχιστα αν διαπραξάμενος ἀπαλλάττοιτο. Ουδέ γε, εἶπον, τα με- 497γιστα, μη τυχών πολιτείας προσηκούσης εν γα προσηκούση αυτός τε μῆλλον αὐξησεται καὶ μετὰ των ἰδίων τὰ κοινὰ σώσει. XI. ο μεν ουν της φιλοσοφίας, ων νεκα διαβοληνείληφε καὶ ο ου δικαίως, μοὶ μεν δοκεῖ μετρίως εἰρη- σθαι, εἰ μη ετ αλλο λέγεις τι σύ. υλλ' υδέν, χ'ής, ἔτι λέγω περὶ τούτου αλλὰ την προσῆκουσαν αὐτῆ τίνα των νυν λέγεις πολιτειῶν Ουδ ηντιναοίν, εἶπον, αλλὰ τοsτο και ἐπαιτιῶμαι, μηδεμίαν ἀξίαν εἰναι τῶν νυν κατάστασιν πόλεως φιλοσόφου φύσεως δι καὶ στρέφεσθαί τε και ἀλλοιοsσθαι αὐτήν, σπερ ξενικον σπέρμα ἐν γῆ αλλλὶ σπειρόμενον ἐξίτηλον ει το ἐπιχώριον φιλεῖ κρατουμενον

ἰέναι, υτω και τοίτο το γένος sν μεν ου ἴσχειν τηναυτορδύναμιν, αλλ' εἰς αλλότριον θος ἐκπίπτειν εἰδελήψεται την ἀρίστην πολιτείαν, σπερ καὶ αὐτο αριστόν ἐστι, τότε δηλωσει, οτι τοίτο μεν φοντι θεῖον ην, τὰ δε ἄλλα ανθρώπινα, τά τε τῶν φύσεων και τῶν ἐπιτηδευμάτων δῆλος δη Osν ε οτι μετὰ τοίτο ἐρησει τί αὐτη πολιτεία. υκ εγνως, ἐφη ου γαρ τοὐτο ἔμελλον, αλλ'

εἰ αὐτη, ν μεῖς διεληλύθαμεν οἰκίζοντες την πόλιν, ἄλλη T με ἄλλα, ν δ εγώ, αὐτη τοsτο δε αυτὀ ερρηθη μεν καὶ τότε δτι δεησοι τι ἀει ἐνεῖναι ἐν τῆ πόλει λόγον ἔχον της πολιτείας τον αυτόν, δνπερ καὶ σὴ ἡ νομοθέτης ἔχων του νόμους ἐτίθεις. ρρή γάρ, ἐφη Ἀλλ' οὐχ ἱκανῶς εἰπον, ἐδηλώθη, φόβω ων ἡμεῖς ἀντιλαμβανόμενοι δεδηλώκατε μακρὰν καὶ χαλεπην αυτολτην από-

194쪽

δειξιν ἐπεὶ καὶ το λοιπον ου πάντως ραστον διελθεῖν. ποῖον Πνα τοόπον μεταχειριζομεν πόλις φιλοσοφίαν ου διολεῖται τὰ γαρχὴ μεγάλα πάντα ἐπισφαλῆ, καὶ το λεγόμενον τὰ καλὰ τεοντι χαλεπά. Ἀλλ ίμως, ἔφη, λαβετω τελος Ἀπόδειξις, τούτου φανερο γενομενου. Ουα μη βούλεσθαι, ν δ' ἐγώ, αλλ' εἴπερ, ο μη δύνασθαι διακωλύσει παρὼν δε την γ' μην προθυμίαν εἰσει. σκόπει δὲ καὶ νυν, ώς προθύμως καὶ παρακινδυνευτικῶς μέλλω λέγειν οτι τουναντίον η νυν δει του πιτηδεύματος τούτου πόλιν ἄπτεσθαι Πῶς Νsν μεν, ην δ' ἐγώ, 98 οἱ καὶ ἀπτόμενοι μειράκια οντα ἄρτι εκ παίδων το μεταξυ οἰκονομίας καὶ χρηματισμολπλησιάσαντες αὐτολτω χαλεπωτάτω ἀπαλλάττονται, οἱ φιλοσοφώτατοι ποιούμενοι λέγω δε χαλεπώτατον το περὶ τους λόγους ' ἐν δὲ τωεπειτα εὰν καὶ ἄλλων τοsτο πραττόντων παρακαλουμενοι ἐθέλωσιν ἀκροαταὶ γίγνεσθαι, μεγάλα ηγοsνται πάρεργον οἰόμενοι αύτο δεῖν πράττειw προ δε το γῆρας ἐκτὸς δ' τινων λίγων ἀποσβέννυνται πολλι ἀλλον του υρακλειτείου ηλίου, ὁσον αυθις υκ εξάπτονται Λει δεπῶς ἔφη Πὰν τουναντίον μειράκια μεν ἄντα καὶ παῖδας μειρακιώδη παιδείαν καὶ φιλοσοφίαν μεταχειρίζεσθαι, τῶν τε σωμάτων ε ω βλαστάνει τε καὶ ἀνδρομαι, ευμάλα ἐπιμελεῖσθαι, πηρεσίαν φιλοσοφία κτωμένους προγέσης δε της ηλικίας, ἐν si ψυχὴ τελειοίσθαι ἄρχεται, ἐπιτείνειν τὰ ἐκείνης γυμνάσια ὀταν δε λήγη μεν η ρώμη, πολιτικῶν δε και στρατειῶν ἐκτὸς γίγνηται, τότε ηδη ἀφέτους νέμεσθαι καὶ μηδεν ἄλλο πράττειν, ο τι μηπάρεργον, τους μέλλοντας εὐδαιμόνως βιώσεσθαι και τελευτησαντα τω βίω τω βεβιωμένω την ἐκει μοῖραν ἐπι

στησειν πρέπουσαν.

XII. AZ ἀληθῶς μοι δοκεις, ἐφη, λέγειν γε προθύμως, ω Σώκρατες οἶμαι μέντοι τους πολλοὐ τῶν ἀκ -

195쪽

όντων προθυμότερον ετ ἀνταείνειν ουδ' ὁπωστιουν πεισομένους, απὸ Θρασυμάχου ἀρξαμενους. η διάβαλλε, ν δ' ἐγώ, με καὶ Θρασυμαχον αρτι φίλους γεγονότας, i λουδὲ προ του εχθρους ὁντας πείρας γαμουδεν ἀνησομεν,εως αν η πείσωμεν καὶ τοsτον καὶ τους αλλους, η προύργου τι ποιησωμεν εἰς εκεῖνον τον βίον, ὁταν αὐας γενέ- μενοι τοῖς τοιούτοις εντύχωσι λόγοις δε σμικρόν γ ἔφη, χρόνον εἴρηκας Εἰς ουδεν μεν ουν, εφην, ως γε προς

τον απαντα το μέντοι μη πείθεσθαι τοις λεγομενοι τους

πολλοίς θαsμα ουδέν ου γαρ πώποτε ειδον γενόμενοντο νῶν λεγόμενον, αλλὰ πολὐ μὰλλον τοιαυτ αττα ρηματα σξεπίτηδες ἀλληλοις ώμοιωμένα, ἀλλ' υκ απλτου αυτομάτου ῶσπερ sν ξυμπεσόντα ἄνδρα δε ἀρετχ παρισω- μένον κανώμοιωμένον μέχρι ορδυνατοετελέως ἐργω τε

και λόγω, δυναστεύοντα εν πόλει τέρα τοιαύτη, υ πώποτε εωράκασιν ἴτε ενα οἴτε πλείους ηοῖειε Ουδαμῶς 499γε Ουδέ γε αὐλόγων, ω μακάριε, καλῶν τε και ἐλευθέρων ἱκανῶς ἐπηκοοι γεγόνασιν, οῖων ζητεῖν μεν το ἀληθες ξυντεταμένως εκ παντὰς τρόπου os γνῶναι χάριν, τὰ δεκομψά τε καὶ ἐριστικὰ και μηδαμόσε ἄλλοσε τείνοντα προς δόξαν και εριν καὶ εν δίκαις και ἐν ἰδίαις συνουσίαις πόρρωθεν ἀσπαζομένων οὐδε τούτων, ἔφη. ούτων τοι sχάριν ην δ εγώ, καὶ ταsτα προορώμενοι μεῖς τότε καὶ

δεδιότες δμως ἐλέγομεν, υπῖ τἀληθοsς ήναγκασμένοι, ὁτιούτε πόλις Οἴτε πολιτεία ουδέ γ' ἀνὴρ μοίως μ ποτε γένηται τέλεος, πριν αν τοις φιλοσόφοις τούτοις τοῖς λίγοις καὶ οὐ πονηροῖς, ἀχρήστοις δε νῶν κεκλημένοις, ανάγκη τις ἐκ τύχης περιβάλη, εἴτε βούλονται εἴτε μ πόλεως ἐπιμεληθηναι καὶ τn πόλει κατηκοοι γενέσθαι η των νυν ἐν δυναστείαις η βασιλείαις ἄντων υἱέσιν αὐτοις ἐκ τινος θείας ἐπιπνοίας ἀληθινης φιλοσοφίας ἀληθινὸς ἐμως ἐμπέση. τούτων δὲ πότερα γενέσθαι η αμφοτεραἰς

198쪽

αρα ἐστὶν δύνατον, γωμεν ουδενα qu εχειν λόγον. ουτω γα αν μεῖς δικαίως καταγελωμεθα, ως αλλως ευχαῖς μοι λεγοντες. η υνουτως Ουτως Εἰ τοίνυγακμοις εἰς φιλοσοφίαν πόλεως τις ανάγκη ἐπιμεληθηναι η γέγονεν εν τω ἀπείρω τω παρεληλυθότι χρόνω η κανῶν ἔστιν ν τινι βαρβαρικῶ τόπω, πόρρω που εκτος οντι της μετέρας επόφεως η καὶ ἔπειτα γενησεται, περὶ του- του ετοιμοι τω λόγω διαμάχεσθαι, ως γέγονεν η εἰρημένη πολιτεία και ἔστι και γενησεταί γε δταν αυτνη μουσα πόλεως ἐγκρατη γένηται. ου γαλαδύνατος γενέσθαι, ουδ' ημεῖς αδύνατα λέγομεν ' χαλεπὰ δε και παρ' ημῶν ομολογεῖται Και ἐμοί, ἔφη, ουτ δοκεῖ Toις δε πολλοῖς, sed εγώ, ἔτι υ α δοκει, ἐρεῖς Ἱσως, ἔφη. M. μακάριε, ν δ εγώ, μη πανυ ουτήτων πολλῶν κατηγόoει, ἀλλ' Ἀντοι δόξαν εξουσιν, εὰν αυτοῖς μη φιλονεικῶν αλλὰ παραμυθούμενος καὶ ἀπολυόμενος την της φιλομαθίας διαβο- λην ἐνδεικνύ ους λέγεις τους φιλοσόφους, και διορίζssb00 ῶσπερ ἄρτι την τε φυσιν αὐτῶν και την ἐπιτήδευσιν, ναμη γῶνταί σε λέγειν ους αυτοὶ οἰονται καὶ ἐὰν ουτωθεῶνται, ἀλλοίαν τε φησεις αυτους δόξαν λήψεσθαι καιαλλα ἀποκρινεῖσθαι η οἴει τινὰ χαλεπαίνειν τω μη χαλεπή φ νειν τω μη φθονερῶ ἄφθονόν τε και πρῆον

ὁντα εγωμεν γὰρ σε προφθάσας λέγω, ὁτι εν ολίγοις

τισιν ηγοsμαι ἀλλ' υπιεν τω πλήθει χαλεπην ουτω φυσιν γίγνεσθαι. α εγὼ ἀμέλει, ἔφη, ξυνοίομαι. Ουκουν καιαυτὀ τοsτο ξυνοίει, os χαλεπῶς προς φιλοσοφίαν τους πολλοὐς διακεῖσθαι ἐκείνους αἰτίους εiναι τους ἔξωθεν οὐ προσῆκον ἐπεισκεκωμακότας, λοιδορουμένους τε αυτοῖς και φιλαπεχθημόνως χοντας καὶ ἀεὶ περὶ ανθρώπων τοὐς λόγους ποιουμένους, κιστα φιλοσοφία πρέπον ποι

XIII. Ουδε γάρ που, ω δείμαντε, σχολη se γε s

199쪽

ἀλγὶθῶς ποῖ τοις ουσι την διάνοιαν εχοντι κάτω βλέπειν εἰς ανθρώπων πραγματείας, α μαχόμενον αυτοῖς φθο- νου τε και δυσμενείας εμπίπλασθαι, ἀλλ' εἰς τεταγμενα αττα καὶ κατὰ ταυτὰ ἀεὶ ἔχοντα ορῶντας και θεωμένους ου ἀδικουντα οὐτ' αδικουμεν υπ' αλλήλων, κόσμω δε πάντα καὶ κατὰ λόγον ἔχοντα ταὐτα μιμεῖσθαί τε καὶ ο τι μάλιστα ἀφομοιουσθαι η οἴει τινὰ μηχανὴν εἶναι, τω τις ομιλεῖ ἀγάμενος, μη μιμεῖσθαι κεῖνο 'Aδύνατον, φη. Θείω δη και κοσμίω γε φιλοσοφος ομιλῶν κόσμιός τε καὶ Dθεῖος εἰς το δυνατὰν ἀνθρώπω γίγνεται διαβολὴ δ' ενπῶσι πολλή. Παντάπασι μεν ουν. ν ουν τις, εἶπον,αυτω ανάγκη γενηται, α κει ὁρα, μελετῆσαι εἰς ανθρώ- πωνήθη και ιδία και δημοσία τιθέναι, και η μόνον εαυ- τὰν πλάττειν αρα κακὰν δημιουργὸν αυτὸν in γενήσεσθαι σωφροσύνης τε καὶ δικαιοσύνης και ξυμπάσης της

δημοτικῆς αρετῆς Ἐκιστά γε, ἡ δ' ς υλλ' ἐὰν δη αἴσθωνται οἱ πολλοι οτι αληθῆ πε9 αυτοὐ λέγομεν, χαλεπανοίσι δ τοις φιλοσόφοις και ἀπιστήσουσιν ἡμῖν λέγουσιν, ὼς ου αν ποτε ἄλλως ευδαιμονήσειε πόλις, ει μὴ αυτὴν διαγράψειαν οἱ τω θείω παραδείγματι χρωμενοι ζωγράφοι Ου χαλεπανοίσιν,4 o ος, άνπερ αἴσθωνται.

ἀλλα δὴ τίνα λέγεις τρόπον τῆς διαγραφῆς Λαβόντες, ην 50l

δ' ἐγώ, ῶσπερ πίνακα πόλιν τε καιήθη ανθρώπων πρῶτον μεν καθαρὰν ποιήσειαν αν ου πάνυ ράδιον ἀλλ' 0sν οισθ' οτι τούτω αν ευθὴς των ἄλλων διενέγκοιεν, ω

μήτε ἰδιώτου μήτε πόλεως ἐθελῆσαι αν ἄψασθαι μηδεγράφειν νόμους, πρὶν ῆ παραλαβειν καθαρὰν αὐτοὶ

ποιῆσαι Κανορθῶς γ 4φη Οὐκοsν μετὰ ταὐτα οἰειύπο- γράψασθαι αν ὐ σχῆμα τῆς πολιτείας Tί μήν Ἐπειτα, ο μαι, ἀπεργαζόμενοι πυκνὰ αν ἐκατέρωσ' ἀποβλέποιεν, τρός τε το φύσει δίκαιον καὶ καλὸν καὶ σῶφρον κάὶ πάντατα τοιαsτα κώ πρῖς κειν αὐτο εν τοῖς ἀνθρώποις,

200쪽

ἐμποιοῖεν ξυμμιγνυντες τε καὶ κεραννυντες εκ τῶν ἐπιτηδευμάτων το ἀνδρείκελον, ἀπ' κείνου τεκμαιρόμενοι, ὁ δ' κα υμηρος εκάλεσεν εν τοῖς ἀνθρώποις ἐγγιγνόμενον θεοειδές τε καὶ θεοείκελον. ρθῶς, ἔφη. α το μεν αν, οἶμαι, ἐξαλείφοιεν, το δε πάλιν ἐγγράφοιεν, ως ο τι μάλιστα ανθρώπεια θ εις οσον ενδέχεται θεοφιλῆ ποιήσειαν Καλλίστη γοsν αν, ἔφη, η γραφη γενοιτο υρ ουν, ην δ εγώ, πειθομέν πύ κείνους, ους διατεταμένους ἐφ' ημῆς ἔφησθα ἰέναι, ως τοιοsτός ἐστι πολιτειῶν ζωγράφος,

ον τότ' ἐπζνουμεν προς αυτους, δι' ον κεινοι εχαλέπαινον οτι τὰς πόλεις αὐτω παρεδίδομεν, και τι μῆλλον αυτόνυν ἀκουοντες πραυνονται Καὶ πολυ γε, ῆ δ ος, εἰ σω- φρονουσιν Πῆ α δ εξουσιν ἀμφισβητῆσαι πότερον

μη τουίντος τε και ἀληθείας ἐραστὰς εἰναι τους φιλοσόφους υτοπον μέντ αν, φη εἴη υλλα μη την φυσιν αυτῶν οἰκείαν εἰναι του ἀρίστου, ν μεῖς διήλθομεν; οὐδε osτο. ἱδε την τοιαύτην τυχοοσαν τῶν προσηκόντων πιτηδευμάτων ου ἀγαθην τελέως σεσθαι καὶ φιλόσοφον εἴπερ τινὰ ἄλλην η κείνους φήσειν ἀλλον, ους μεῖς ἀφωρίσαμεν ου δήπου Ἐτι υν ἀγριανοsσι λεγόντων ημῶν, ὁτι πρὶν αν πόλεως το φιλόσοφον γένος εγκρατες γενηται οἴτε πόλει οἴτε πολίταις κακῶν παsλαφεσται,οίδε η πολιτεία, ην μυθολογοsμεν λόγω, εργω τέλος λήκ εται; Ισως, ἔφη, ττον Βούλει ουν. ν δ' ἐγώ, μηηττον φῶμεν αυτοῖς ἀλλα παντάπασι πράους γεγονέναι- α πεπεῖσθαι is εἰ μη τι αλλὰ αἰσχυνθέντες ομολογή σωσιν Πάνυ μεν ουν, ἔφη. XIV. Ουτοι μὲν τοίνυν η ρ δ' ἐγώ, τοίτο πεπεισμενοι ἔστων τοsδε δε πέρι τις ἄμφισβητήσει, γου ἀντύχοιεν γενόμενοι βασιλέων ἔκγονοι η δυναστῶν τὰς φύσεις φιλόσοφοι Οὐδ' ἄν εις, ἔφη. νεούτους δὲ γενομένους ώς πολλη ἀνάγκη διαφθαρῆναι, ἔχει τις λέγειν ώς