Rei Publicae libri decem

261쪽

αρχειν ν ταύτην τῆ πόλει, μηδ' αν ἐς ἱκανος αρχειν, μηδὲ α αρχεσθαι, ἐὰν μη βουλη, μηδὲ πολεμεῖν πολεμούντων, μηδε εἰρηνην γειν των αλλων αγόντων, εὰν μη επιθυμῆς εἰρηνης, μηδ' αυ, ἐάν τις αρχειν νόμος σε διακωλυηχ δικαζειν, μηδεν ηττον καὶ ἄρχειν καὶ δικάζειν, ἐὰν αὐτῶ σοι ἐπίηὶ α' ου θεσπεσία ως ηδεῖα η τοιαύτη διαγωγη ἐν τ;558

παραυτίκα; Ἱσως, εφη, εν γε τούτω πίδαί ἡ πραότης ἐνίων των δικασοέντων ου κομψη; φουπω εἶδες ἐν τοιαύτη πολιτεία, ανθρώπων καταψηφισθέντων θανατου φυγῆς, ουδεν ηττον sτῶν μενόντων τε καὶ ἀναστρεφομενων ἐν μέσω καὶ ως υτ φροντίζοντος οsτεχρῶντος ο --δενὰς περινοστεῖ σπερ ηρως Καὶ πολλούς γ ἔφη. δε συγγνώμη καὶ ουδ οπωστιουν σμικρολογία αὐτῆς, ἀλλὰ καταφρόνησις ων μεῖς ἐλέγομεν σεμνύνοντες, τε την πόλιν κίζομεν, γε μη τις υπερβεβλημένην φύσιν ποι, ουποτ αν γένοιτο ἀνὴρ ἀγαθός, εἰ μὴ παις ἀμευθυς παίζοι ἐν καλοις καὶ ἐπιτηδεύοι τὰ τοιαsτα πάντα, ώς μεγα-ἐοπρεπῶς καταπατησασ απαντα ταυτα ουδεν φροντίζει,

ἐξ ὁποιων αν τις ἐπιτηδευμάτων ἐπὶ τὰ πολιτικὰ ἰων πραττύ, αλλὰ τιμα, ἐὰν νμόνον ευνους εiναι τω πλήθει χLIσν ri: ἐφη, γενναία. αυτά τε δη, ἔφην, ἔχοι ἀν καὶ τουτων αλλα αδελφὰ δημοκρατία, καὶ εἴη ώς ἔοικεν, ηδεια πολιτεία καὶ ἄναρχος καὶ ποικίλη, ἰσότητά τινα 0μοίως ἴσοις τε καὶ ἀνίσοις διανέμουσα. καὶ μάλ' Ἀτω γνώριμα λέγεις. ΤXII. 'Ἀθρει δη ην δ' ἐγώ, τίς ὁ τοιοsτος ἰδία.

πρωτον σκεπτέον, σπερ την πολιτείαν ἐσκεψάμεθα τίνα τροπον γίγνεται Ναί, ἔφη. υρ' οὐν οὐχίδε τοὐφειλθωλου κείνου και ὀλιγαρχικοs γένοιτ' αν, οἰμαι υἱὸς ὐπὸ Dτρ πατρὶ τεθραμμένος ἐν τοις ἐκείνου θεσιν Tῖ γὰρ ου; Βία δη καὶ ουτος αρχων τῶν ἐν αυτ ηδονῶν, ὁσαι ἀναλωτικαὶ μέν, χρηματιστικαὶ δὲ μή α δ ου ἀναγκαῖαι

262쪽

-κληνται Βῆλον, ἐφη Βουλε ουν, ν δ' ἐγώ, να μησκοτεινῶς διαλεγώμεθα, πρῶτον ὁρισώμεθα τάς τε αναγκαίους επιδυμίας και τὰς μη; Βουλομαι η δ ος Ουκουν ας τεουκαν οιοί εἶμεν ἀποτρέψαι, δικαίως αν ἀναγ- καῖαι καλοῖντο, και οσαι ἀποτελουμεναιάφελοῶσιν ημῆς; τούτων γαλαμφοτέρων εφίεσθαι μῶν τῆ φυσει ανάγκη 55 η υ; αι μάλα Λικαίως δη τοὐτο ε αὐταῖς ἐροsμεν, το ἀναγκαῖον. ικαίως. ἴδαί ας γέ τις ἀπαλλάξειεν ἄν, εὐμελετῶ εκ νέου, καὶ προς οὐδεν ἀγαυον ἐνοίσαι δρῶσιν, αἱ δε καὶ τουναντίον πάσας ταύτας ει η αναγκαίους φαῖμεν εἶναι, αρ' ου καλῶς αν λέγοιμεν Καλῶς μεν οέν. Προελώμεθα δη τι παράδειγμα κατέρων,- εἰσιν, νατύπω λάβωμεν αὐτάς; sκοsν χρη. ρ' ουν οὐχ η os φαγεῖν μέχρι ἡγιείας τε καὶ ευεξίας καὶ αυτορσίτου τε καὶ ο ψου αναγκαιος αν εἴη οιμαι υ μεν γέ που το σίτου κατ' αμφότερα αναγκαία, Π τε φέλιμος η τε παfσαι ζῶντα οὐ δυνατη Ναί -δε ψου, ει πή τινα φέ- λειαν προς εὐεξίαν παρέχεται Πάνυ μεν οὐν Πυέ; πέρα τούτων και ἀλλοίων δεσμάτων η τοιούτων ἐπιθυμία, δυνατ δε κολαζομένη εκ νέων καὶ παιδευομένη κτῶν πολλῶν ἀπαλλάττεσθαι, καὶ βλαβερὰ μεν σώματι σβλαβερὰ δε ψυχῆ προς τε φρόνησιν καὶ το σωφρονεῖν, ἄρα

γε ὀρθῶς ουπιαναγκαία αν καλοιτο υρθότατα μεν ουν.

οὐκοsν και ἀναλωτικὰς φῶμεν ἐναι ταύτας, ἐκείνας δε χρηματιστικὰς διὰ το χρησίμους προς τὰ ἐργα εἶναι Trμην Οὐτω δη καὶ περὶ ἀφροδισίων και τῶν ἄλλων φη- σομεν Οὐτως. A.' ουν καιῶν νέν δη κηφηνα νομάζομεν, τοsτον ἐλέγομεν τον τῶν τοιούτων δονῶν καὶ ἐπιθυμιῶν γέμοντα καὶ ἀρχόμενον πο τῶν μη αναγκαίων, τον δε υπο τῶν ἀναγκαίων φειδωλόν τε και ολιγαρχικόν

'Aλλα τί μην; XIII. Πάλιν τοίνυν, ν δ εγώ, λέγωμεν ως ἐξ ολι-

263쪽

γαρχικο δημοκρατικος γίγνεται φαίνεται δε μοι τά γε πολλὰ ώδε γίγνεσθαι Πῶς πιταν νέος τεθραμμένος ς νυν δ' ἐλεγομεν, ἀπαιδευτως τε καὶ φειδωλῶς, γεύσηται κηφήνων μέλιτος και ξυγγένηται αἴθωσι θηρσὶ και δεινοῖς, παντοδαπὰς δονὰς και ποικίλας και παντοίως ἐχούσας δυναμε ις σκευάζειν, ενταυθά που οἴου εἰναι ἀρχην αυ- τω μεταβολῆς ολιγαρχικῆς της εν εαυτω εἰς δημοκρατικήν.

Πολλὴ ανάγκη, εφη Ἀρ ουν, σπερ ἡ πόλις μετέβαλλε βοηθησάσης τω ἐτέρω μέρει ξυμμαχίας ξωθεν μοίας

ομοίω ουτω καὶ ὁ νεανίας μεταβάλλει βοηθυυντος αυ εἴδους επιθυμιῶν ζωθεν τω ἐτέρω των παρ' ἐκείνω ξυγγε- νους τε καὶ μοίου Παντάπασι μεν ουν Και ὰν μέν, οἰμαι, ἀντιβοηθήση τις τω ν εαυτω ὀλιγαρχικῶ ξυμμαχία, ποθεν παρὰ του πατρος φκα των ἄλλων οἰκείων νου 560θετουντων τε και κακιζόντων, στάσις δ και ἀντίστασις καὶ μάχη εν αυτω προ αυτον τότε γίγνεται. ι μήνι ι ποτε μέν, οἰόμαι, το δημοκρατικον πεχώρησε τω λιγαρχικῶ, καί τινες των ἐπιθυμιῶν αἱ μεν διεφθάρησαν, αἱ δεκα ἐξέπεσον, αἰδους τινος ἐγγενομένης ν τῆ του νέου ψυχὴ καὶ κατεκοσμήθη πάλιν. ἴγνεται γὰρ νίοτε, φη. 3υας δέ, οἶμαι, τῶν ἐκπεσουσῶν ἐπιθυμιῶν ἄλλαι πο- τρεφόμεναι ξυγγενεῖς δ ἀνεπιστημοσυνην τροφῆς πατρος πολλαί τε και ἰσχυρα ἐγένοντο Φιλε γουν, φη, ουτω γίγνεσθαι Ουκουν εῖλκυσάν τε προ τὰς αυτὰς

Ομιλίας, και λάθρα ξυγγιγνόμεναι πλῆθος ἐνέτεκον Πμηm, Τελευτῶσαι δή, οἶμαι, κατέλαβον την του νέου τῆς ψυχῆς ἀκρόπολιν, αἰσθόμεναι κενὴν μαθημάτων τε καὶ ἐπιτηδευμάτων καλῶν και λόγων αληθῶν, οι δὴ ἄριστοι φρουροί τε και φύλακες εν ἀνδρῶν θεοφιλῶν εἰσι διανοίαις. αι πολυ γ Ἀφη. -υδεις δὴ καὶ ἀλαζόνες, οἶμαι λόγοι τε και δόξαι αντ' ἐκείνων ἀναδραμόντες κατέσχοντο αυτον τόπον του τοιούτου Σφόδρα φη 'Ao'

264쪽

ουν ου πάλιν τε εἰς εκείνους τους λωτοφάγους ελθὼν φανερῶς κατοικεῖ καὶ εὰν παρ' οἰκείων τις βοηθεια τῶ φεμδωλω αυτολτης ψυχῆς ἀφικνῆται, λησαντες οἱ λαζόνες λόγοι κεινοι τὰς του βασιλικοετείχους ἐν αὐτῶ πύλας ουτ αυτην την ξυμμαχίαν παριῆσιν υτε πρεσβεις πρε- σβυτερων λόγους ἰδιωτῶν εἰσδέχονται, αυτοί τε κρατOOσι μαχόμενοι, καὶ την μεν αἰδῶ λιθιότητα νομάζοντες ώθουσιν εζω ἀτίμως φυγάδα, σωφροσύνην δε ἀνανδρίαν καλουντες τε καὶ προπηλακίζοντες ἐκβάλλουσι, μετριότητα δὲ καὶ κοσμίαν δαπάνην, ἀγροικίαν καὶ ἀνελευθερωτοὐσαν πείθοντες περορίζουσι μετὰ πολλῶν καὶ νωφελῶν πιθυμιῶν Σφόδρα γε πούτων δε γέ που κενώ- σαντες και καθήραντες την του κατεχομενου τε ὐπ' αυ- τῶν καὶ τελουμένου ψυχην μεγάλοισι τέλεσι, τὸ μετὰ τοsτοηδη βριν καὶ ἀναρχίαν καὶ ἀσωτίαν και ἀναίδειαν λαμπρὰς μετὰ πολλου χορο κατάγουσιν στεφανωμενας, εγκωμιάζοντες και ποκοριζόμενοι, βριν μεν εὐπαιδευσίαν καλοῶντες, ἀναρχίαν δε ελευθερίαν, ασωτίαν δὲ με-56 γαλοπρέπειαν, ἀναίδειαν δε ἀνδρείαν. αρ' οὐχ οἴτω πως, ην δ' ἐγω νεος ων μεταβάλλει ἐκ τολεν ἀναγκαίοις πιθυμίαις τρεφομένου την τῶν μη αναγκαίων καὶ νωφελῶν ηδονῶν ἐλευθέρωσίν τε καὶ ἄνεσιν; αι μάλα γ Ἀδ ος, ἐναργῶς ZI δη, οἶμαι, μετὰ ταὐτα ὁ τοιομος δεν μῆλλον εἰς ἀναγκαίους η μη ἀναγκαίους δονὰς ἀναλίσκων καὶ χρήματα και πόνους και διατριβάς ἀλλ' ὰιευτυχὴς ἡ καὶ μὴ πέρα ἐκβακχευθῆ, αλλά τι και πρεσβυ-

τερος γενόμενος τοὐπολλοφθορύβου παρελθόντος, μέρη τε καταδέξηται τῶν ἐκπεσόντων καὶ τοι ἐπεισελθοsσι μηῖλον αυτὰν ἐνδῶ εἰς ibo ν δή τι καταστήσας τὰς δονας διάγει, τῆ παραπιπτούση ἀεὶ σπερ λαχούση τὴν αυτο sαρχὴν παραδιδούς, εως αν πληρωθῆ, καὶ αυθις ἄλλη, ου- δεμίαν ἀτιμάζων, ἀλλ' Diuo τρέφων Πάνυ μεν ουν

265쪽

παριεὶς εἰς το φρουριον, ἐάν τις λέγη, ῶς αἱ μεν εἰσι των καλῶν τε καὶ ἀγαθῶν ἐπιδυμιῶν δοναί, αἱ δε των πονηρῶν, καὶ τὰς μεν χρη επιτηδεύειν καὶ τιμὰν τὰ δε κολάζειν τε καὶ δουλουσθαι ' ἀλλ' εν πῶσι τούτοις ἀνανεύει τε και ομοίας φησὶν άπάσας εἰναι καὶ τιμητεα εξ ισου. μό- δρα γάρ, εφη, οὐτω διακείμενος τοsτο δρα Οὐκουν, νδ εγώ, καὶ διαζ το καθ' ημεραν οὐτω χαριζόμενος τύ

προσπιπτούση επιθυμία, τοτε μεν μεθύων καὶ καταυλου-

μενος, αυθις δε ὐδροποτῶν και κατισχναινόμενος, τοτε δ' αυ γυμναζόμενος εστι δ' o τε αργῶν και πάντων αμελῶν, τοτε δ' ς ε φιλοσοφία διατριβων ' πολλάκις δε πολιτεύεται, καὶ ἀναπηδῶν ο τι αν τυχη λέγει τε καὶ πράττει

καν ποτέ τινας πολεμικοὐ ζηλώσύ, ταύτη φέρεται, χρηματιστικούς, ἐπὶ τοsτ αυ, καὶ ἴτε τις τάξις οὐτεανάγκη επεστιν αὐτοετω βίω, ἀλλ' ηδέν τε δη καὶ ἐλευθέριον καὶ μακάριον καλῶν τον βίον τοsτον χρῆται, ἰτωδια παντός. Παντάπασιν η δ ος, διεληλυθας βίον ἰσονομικοs τινος ανδρός οἶμαι δέ γε, ν δ εγώ, καὶ παντοδαπόν τε καὶ πλείστων θῶν μεστόν, καὶ τον καλόν τε καὶ ποικίλον, ῶσπερ ἐκείνην την πόλιν, οὐτον τον ἄνδρα εἶναι - , πολλοὶ αν και πολλαὶ ζηλώσειαν os βίου, παραδείγματα πολιτειῶν τε καὶ τρόπων πλεῖστα εν αυτροέχοντα οὐτω γάρ, ἔφη, εστιν. ουν τετάχθω μῖν κατὰ δημοκρατίαν ὁ τοιοsτος ἀνηρ, ς δημοκρατικὰς ορ- 562θῶς αν προσαγορευο μενος πιταχθω, φη.

XIV. N καλλίστη δη ην δ' ἐγω, πολιτεία τε καὶ ὁ κάλλιστος ἀνηρ λοιπὰ αν μῖν εἴη διελθεῖν, τυραννίς τε καὶ τύραννος Κομιδοὶ φη Φέρε δη, τίς τρόπος τυραννίδος, ω φίλε ταῖρε, γίγνεται; τι μεν γὰρ ἐκ δημοκρατίας μεταβάλλει, σχεδὸν δῆλον Ληλον Ἀρ οέν τρόπον τινὰ τον αὐτὸν πιτε ολιγαρχίας δημοκρατία γίγνεται

266쪽

και ἐδημοκρατιας τυραννίς Πῶς υ προύθεντο, ν εγώ, ἀγαθόν, καὶ δι' οὐ ολιγαρχία καθiστατο - τοsτο δ' υ υπέρ πλουτος ή γαρ Ναί. , πλουτου τοίνυν ἀπληστία καὶ η των αλλων αμελεια δια χρηματισμὸν αυτην ἀπώλλυ. ληθῆ, εφφυρ' οὐν κα ο δημοκρατία ορίζεται αγαθόν, τούτου ἀπληστία καὶ ταύτην καταλύει; Λέγει δ' αύτην τί ρίζεσθαι Την ελευθερίαν, εἶπον. στοsτο γάρ που ἐν δημοκρατουμένη πόλει ἀκούσαις αν ως ἔχει τε κάλλιστον και διαταsτα ἐν μόνχὶ ταύτri ἄξιον οἰκεῖν στις φύσει ἐλεύθερος Λέγεται γὰρ δή, ἔφη, καιπολῶ τοsτο τ ρῆμα. Ἀρ οόν, ν δ εγώ, περ ξα νονδη ἐρῶν, η 0s τοιούτου ἀπληστία καὶ ὐτων ἄλλων αμέλεια καὶ ταύτην την πολιτείαν μεθίστησί τε και παρασκευάζει τυραννίδος δεηθῆναι Πῶς ἐφη ἰταν, οἶμαι, δημοκρατουμένη πόλις ἐλευθερίας διψήσασα κακῶν οἰ- νοχόων προστατούντων τύχύ, και πορρωτέρω os δέοντος κράτου αυτῆς μεθυσθύ, τους ἄρχοντας δη, αν μηπάνυ πρῆοι σι καὶ πολλην παρέχωσι την ἐλευθερίαν, κολάζει αἰτιωμένη, μιαρούς τε και ολιγαρχικούς υρῶσι γάρ, ἔφη, τοsτο. ους δέ γε, ἐπον, τῶν αρχόντων κατηκόους προπηλακίζει ως ἐθελοδούλους τε και οὐδεν οντας,

τους δε ἄρχοντας μεν ἀρχομένοις, αρχομένους δε ἄρχουσιν ομοίους ἰδία τε καὶ δημοσία παινεῖ τε και τιμὰ ἀρ' ου ἀνάγκη ἐν τοιαύτη πόλει ἐπὶ πῆν το της ἐλευθερίας ἰέναι Πῶς γὰρ ου Και καταδύεσθαί γε, ην δ' ἐγώ, φίλε, εἴς τε τὰς ἰδίας οἰκίας καὶ τελευταν μέχρι τῶν θηρίων την ἀναρχίαν ἐμφυομένην Πῶς, is ος το τοιοί- τον λέγομεν οἱον, ἔφην πατέρα μεν ἐθίζεσθαι παιδὶ

ομοιον γίγνεσθαι και φοβεῖσθαι τους υιεῖς υἱον δε πατρί,

και μήτε αἰσχύνεσθαι μήτε δεδιέναι τους γονέας, ναυη563 ἐλεύθερος mi μέτοικον δὲ ἀστῶ καὶ ἀστον μετοίκω ἐξισούσθαι, καὶ ξένον σαύτως. Γίγνεται γὰρ sτως, ἔφη.

267쪽

ΠΟ ΑΙΤΕΙΑΣ . 2551 αὐτά τε, ην δ' ἐγώ, καὶ σμικρὰ τοιάδε αλλα γίγνεται'

διδάσκαλός τε ἐν τω τοιουτω φοιτητὰς φοβεῖται καὶ θωπευει, φοιτ α τε διδασκάλων ολιγωρουσιν, υτ δε καὶ παιδαγωγῶν καὶ ολως ο μεν νέοι πρεσβυτέροις ἀπεικάζονται και διαμιλλῶνται καὶ ε λόγοις και ἐν εργοις, οἱ δε γέροντες ξυγκαθιέντες τοι νέοις υτραπελίας τε και χαριεντισμου ἐμπίπλανται, μιμούμενοι τους νέους , δη μη δοκῶσιν αηδεις εἶναι μηδε δεσποτικοί. Πάνυ μεν οὐν,εφη. ο δέ γε, ην δ' ἐγώ, εσχατον, ω φίλε, της ἐλευθερίας τοs πλήθους, σον γίγνεται ἐν si τοιαύτη πόλει, οταν δηοἱ ἐωνημένοι καὶ αἱ ἐωνημέναι μηδεν ηττον ἐλεύθεροιώσιτων πριαμένων ἐν γυναιξὶ δε προ ανδρας καὶ ἀνδράσι προς γυναῖκας ση ἡ ἰσονομία και ἐλευθερία γίγνεται,ολίγου ἐπελαθόμεθ' εἰπεῖν Οὐκοsν κατ' Αἰσχύλον, ἔφη, ἐροsμεν ο τι νυν ἐλθ' ἐπὶ στόμα Πάνυ γε, εἶπον. καὶ cεγωγε ούτω λέγω ' το μεν γαρ των θηρίων των υπὸ τοις ἀνθρώποις σω ἐλευθερώτερά ἐστιν ἐνταὐθα η ἐν αλλη, ου αν τις πείθοιτο ἄπειρος ἀτεχνῶς γαρ α τε κύνες κατὰ την παροιμίαν οιαιπερ α δέσποιναι γίγνονταί τε δηκανῖπποι κανονοι, πάνυ ἐλευθέρως καὶ σεμνῶς εἰθισμένοι πορεύεσθαι, κατὰ τὰς οδοὐς ἐμβάλλοντες τω ἀεὶ ἀπαντῶντι, ἐὰν μη ἐξίστηται καὶ τἄλλα πάντα ἴτω μεστὰ Dἐλευθερίας γίγνεται. ο ἐμόν γ Ἀφη, ἐμοὶ λέγεις ναρ' αυτος γαρ εἰς ἀγρον πορευόμενος θαμὰ αὐτὰ πάσχω. οδε δὴ κεφάλαιον, ην δ' ἐγώ, πάντων τούτων ξυνηθροισμένων ἐννοεῖς, ως άπαλὴν την ψυχὴν των πολιτῶν ποιεῖ, ωστε καν τιOsν δουλείας τις προσφέρηται, ἀγανακτεῖν καὶ μη ἀνέχεσθαι τελευτῶντες γάρ που οἶσθ' τι οὐδὲ των νομων φροντίζουσι γεγραμμένων η γράφων, να

- μηδαμο μηδεὶς αὐτοῖς ἡ δεσπότης Καὶ μάλ φη.

XV. -υτη μὲν τοίνυν, ην δ' ἐγώ, ω φίλε, ἡ ἀρχη

268쪽

256 AATM NOEούτωσὶ καλη καὶ νεανική, οθεν τυραννὶς φυεται, ώς μοι δοκεῖ μανικὴ δῆτα εφη ἀλλα τί το μετὰ τουτο; αυ- τόν, sed θώ, οπερ εν et νολιγαρχία νόσημα ἐγγενόμενον

ἀπώλεσεν αὐτήν, τουτ και εν ταυττὶ πλέον τε και σχυρότερον κ τῆς ἐξουσίας εγγενόμενον καταδουλουται δημοκρατίαν καὶ τω οντι το αγαν τι ποιεῖν μεγάλην φιλεῖεις τουναντίον μεταβολὴν ἀνταποδιδόναι, ν ωραις τε καὶ 56 εν φυτοῖς και εν σώμασι, καὶ δὴ και εν πολιτείαις ουχήκιστα εικός, φη , γαρ αγαν λευθερία εοικεν υ εις

αλλο τι φεἰς ἄγαν δουλείαν μεταβάλλειν καὶ ἰδιώτr καὶ πόλει. εικος γάρ. Εἰκότως τοίνυν, εἶπον, ου εξ αλλης πολιτείας τυραννὶς καθίσταται φεκ δημοκρατίας, ἐξ οiμαιτης ακροτάτης ελευθερίας δουλεία πλείστη τε καὶ ἀγριωτάτη Ἐχει γάρ, εφη, λόγον. 'Aλλ' οὐ τομ οἰμαι, ν δ Τ εγώ, ἐρώτας, αλλὰ ποιον νόσημα εν ολιγαρχία τε φυόμενον ταυτὀν καὶ εν δημοκρατία δουλοsτα αυτήν. λη , εφη, .έγεις. κεῖνο τοίνυν, φην, λεγον, το των ἀργῶν τε και δαπανηρῶν ανδρίω γένος το μεν ἀνδρειοτατονηγούμενον αυτῶν, το δ' ἀνανδρότερον πόμενον ους δηἀφωμοιοsμεν κηφῆσι, τους μεν κέντρα ἔχουσι, τους δε

ταράττετον εν πάG πολιτεία ἐγγιγνομένω, Ῥιον περὶ c σῶμα φλέγμα τε και χολή si δὴ και δει τον αγαθον ια-τρόν τε και νομοθέτην πόλεως μὴ ἡττον ἶσοφον μελιττουργον πόρρωθεν Γλαβεῖσθαι, μάλιστα μεν πως μὴ ἐγγενήσεσθον, αν δε ἐγγένησθον, ὀπως ο τι τάχιστα ξίνα, τοισι τοῖς κηρίοις ἐκτετμήσεσθον Ναι μὰ is j ος, παντάπασί γε Mδε τοίνυν,4 δ εγώ, λάβωμεν , εὐκρινέστερον ἴδωμεν ο βουλόμεθα. Πῶς; ριχxi διαστη πσώμεθα τῶ λόγω δημοκρατουμένην πόλιν, ῶσπερ ουν και ἔχει. εν μεν γάρ που το τοιουτον γένος ἐν αὐτsi ἐμφύεται δ ἐξουσίαν οὐκ ἐλαττον η ἐν ὀλιγαρχουμέννὶ Ἐστιr

269쪽

Εκεῖ μεν διὰ το μη εντιμον εἰναι, αλλ' ἀπελαυνεσθαι των ἀρχῶν ἀγυμναστον καὶ ου ἐρρωμένον γίγνεται εν δημοκρατία δε τουτό που το προεστος αυτῆς, κτος λίγων, καὶ το μεν δριμύτατον αυτου λέγει τε και πράττει, το δαλλο περὶ τα βηματα προσίζον βομβει τε και Ου ανέχεται του αλλα λέγοντος, στε πάντα πωτου τοιούτου διοικεῖταιἈν Π τοιαύτd πολιτεία χωρίς τινων ολίγων Μάλα γε, η δ' ς υλλο τοίνυν τοιόνδε αε αποκρίνεται κτου πληθους. ο ποιον χρηματιζομενων που πάντων οἱ κοσμιώτατοι φύσει ς' πολῶ πλουσιώτατοι γίγνονται. ἰκός Πλειστον δη, oiμαι, τοις κηφῆσι μέλι και ευπορώτατον εντεῶθεν βλίττεται Πῶς γα αν, ἔφη, παρά γε των σμικρὰ εχόντων τις βλίσειεν Πλούσιοι δη, οἰ- μαι, οι τοιοίτοι καλοsνται κηφήνων βοτάνη Σχεδόν

XVI. Θῆμος δ' αν ει τρίτον γένος, σοι αὐτουργοι 565 τε καὶ ἀπράγμονες, οὐ πάνυ πολλὰ κεκτημένοι ο δηπλεῖστόν τε καὶ κυριώτατον εν δημοκρατία, ταν περ ἀθροισθὴ Ἐστι γάρ, ἔφη ἀλλ' οὐ θαμὰ θέλει ποιεῖν τοsτο εὰν μη μέλιτός τι μεταλαμβάνI. Ουκοsν μεταλαμβάνει, ν δ εγώ, αεί, καθ' ὁσον δύνανται οἱ προεστῶτες, τους ἔχοντας την ουσίαν φαιρούμενοι, διανέμοντες τωδήμωτο πλεῖστον αὐτοὶ ἔχειν μεταλαμβάνει γὰρ ου' ὐδ' ὁς, οὐτως. ναγκάζονται δη, ἐμαι ἀμύνεσθαι, λέγοντές τε εν ω δήμω και πραττοντες οπύ δύνανται Ουτοιων α*αιροῶνται Πῶς γὰρ υ; λίαν δη ἔσχον υπωτωνετέρων, καν η ἐπιθυμῶσι νεωτερίζειν, ώς ἐπιβουλεύουσι τω δήμω καί εἰσιν ολιγαρχικοί. μήν Ουκοῶν και τε λευτῶντες, ἐπειδὰν ορῶσι τον δῆμον οὐχ εκόντα, ἀλλ' ἀγνοήσαντά τε κα εξαπατηθέντα υπὸ τῶν διαβαλλόντων. επιχειρο τα σφῆς ἀδικεῖν, τότ δη, εἰτε βούλονται ειτε

PLATO IV. 17

270쪽

μη, ώς ἀληθῶς λιγαρχικοὶ γίγνονται, ου ἐκοντες ἀλλοκαὶ τουτο το κακον ἐκεῖνος ο κηφην εντίκτει κεντῶν αυ-

τους Κομιδῆ μεν ουν Εἰσαγγελίαι ὁ και κρίσεις καὶαγῶνες περ αλλήλων γίγνονται. Καὶ μάλα ουκουν ενα τινὰ ἀει δῆμος εἰωθε διαφερόντως προωτασθαι εαυτου,

και τοὐτον τρεφειν τε και αυξειν μεγαν. Ei ωθε γάρ.

I υτ μεν ἄρα, ν δ εγώ, δῆλον ἔτι, ταν περ φυηται τύραννος εκ προστατικῆς ρίζης καὶ ου ἄλλοθεν εκβλαστάνει Και μάλα δῆλον TQ ἀρτη ουν μεταβολῆς εκ προστάτου επὶ τυραννον ῆ δῆλον τι πειδὰν ταυτον ἄρξηται δραν ὁ προστάτης τω ἐν τω μυθω. ος περὶ το ενυρκαδία το του Λιος του Λυκαίου ἱερον λέγεται Tia, εφη. YZς ἄρα ὁ γευσάμενος του ἀνθρωπίνου σπλσγχνου. ἐν ἄλλοις ἄλλων ἱερείων νος εγκατατετμημένου, ἀνάγκη δη τούτω λύκω γενέσθαι η υκ ἀκήκοας τον λόγοm, Ἐγωγε. ρ' ουν ουτω και ος αὐδημου προεστώς, λαβὼν σφόδρα πειθόμενον οχλον, μη ἀπόσχηται ἐμφυλίου αιμα-

τος αλλ' αδίκως επαιτιώμενος, οια δη φιλουσιν, εἰς δικαστήρια ἄγων μιαιφονῆ βίον ἀνδρος ἀφανίζων, γλώττύ τε

καὶ στόματι ανοσίω γευόμενος φόνου ξυγγενους, καὶ αν-566 δρηλατῆ και ἀποκτινν in και ποσημαίντὶ χρεῶν τε αποκοπὰς καὶ γης ἀναδασμόν, ἀρατω τοιούτω ανάγκη δ το μετὰ τουτο καὶ ε αρται η ἀπολωλέναι πο τῶν εχθρῶν τυραννεῖν καὶ λύκω ε ἀνθρώπου γενέσθαι; Πολλὴ ανάγκη, ἔφη. υτος δη, φην, ὁ στασιάζων γιγνεται προς τους ἔχοντας τὰς ουσίας Ουτος. ρ ουν ἐκπεσων μεν και κατελθὼν βία τῶν χθρῶν τύραννος ἀπειργασμένος κατερχεται Βῆλον Ἐὰν δε αδύνατοι ἐκβάλλειν αυτον ωσιν η ἀποκτεῖναι διαβάλλοντες τ πόλει βιαίω δη θανατω πιβουλεύουσιν ἀποκτιννύναι λάθρα Φιλεῖ γουν. δ' δς ουτω γίγνεσθαι. λδ τυραννικον αἴτημα τοπολυθρύλητον ἐπὶ τούτω πάντες οἱ ις τουτο προβεβq-