Rei Publicae libri decem

271쪽

κότες εξευρίσκουσιν, αιτεῖν τον δῆμον φώλακάς τινας τουσώμ, ατος, ῖνα σῶς αυτοῖς ' ὁ του δήμου βοηθός. Kαι μαλ

ἔφη. ιδόασι δη, οἰόμαι, δείσαντες μεν περ κείνου θαρ- ρησαντες δε οπε ἐαυτῶν Καὶ μάμ. Ουκουν τουτο οτανδρίνη χρηματα πων καὶ μετὰ των χρημάτων αἰτίαν μισόδημος εἰναι, τότε δη ουτος, ω εταῖρε, κατὰ τον Κροίσω γενόμενον χρησμον πολυψηφιδα παρ' Ερμον

ου γὰρ αν εφη, δεύτερον αυλ αἰδεσθείη Ἀδέ γε, ἐμαι, ην δ εγώ, καταληφθεὶς θανάτω δίδοται 'Aνάγκη D δὲ δη προστάτης κεινος αυτὸς δῆλον δηίτι μεγας μεγαλωστί, ου κεῖται, αλλὰ καταβαλὼν ἄλλους πολλοὐς εστηκεν εν ω δίφρήτης πόλεως, τύραννος αντὶ προστάτου ἀποτετελεσμένος. Id ου μελλει εφη. XVII. ιελθωμεν δη την ευδαιμονίαν, ν δ εγώ, τουτε ανδρὰς και της πόλεως, εν ναν ὁ τοιοsτος βροτὸς ἐγγένηται Πάνυ μενουν, ἔφη, διέλθωμεν. ρ' οὐν εἶπον,

ου ταῖς με πρώταις μεραις τε καὶ χρόνω προσγελα τε και ἀσπάζεται πάντας εαν περιτυγχάνηὶ καὶ ουτ τύραννός φησιν εἶναι, πισχνεῖταί τε πολλὰ και ἰδία και δημοσία, χρεῶν τε λευθέρωσε, καὶ γῆν διενειμε δήμω τε καὶ τοῖς περὶ ἐαυτόν, καὶ πῆσιν λεώς τε και πρῆος ἐναι προσποιεῖται Aνάγκη, ἔφη πιταν δε γε οἶμαι, προς τους ἐξ ἐχθρους τοῖς μεν καταλλαγύ, τους δε και διαφθείρη, και ησυχία κείνων γενηται, πρῶτον μεν πολέμους τινὰς ἀει κινει, ιν εν χρεία ηγεμόνος ο δῆμος ὴ Εἰκός γε Ουκ- ωουν και να χρήματα εἰσφέροντες πένητες γιγνόμενοι πρo τω καθ' ἡμέραν ἀναγκάζωνται ἐναι καὶ ηττον--τῶ ἐπιβουλεύωσιν Βῆλον Kαὶ ἄν γέ τινας, οἶμαι, ποπτεύη ἐλεύθερα φρονήματα ἐχοντα μη ἐπιτρέφειν αὐτῶ ἄρχειν, ὀπως ἀν τούτους μετὰ προφάσεως ἀπολλύη ἐν-

272쪽

δους τοι πολεμίοις τουτων παντων νεκα τυράννω ἀειἀνάγκη πόλεμον ταράττειν υνάγκη Tαίτα δη ποιουντα ετ ιμον ἀλλον ἀπεχθάνεσθαι τοῖς πολίταις, Πῶς γαρου; Ουκουν καί τινας των ξυγκαταστησάντων καὶ εὐδυνάμει οντων παρρησιάζεσθαι και προ αυτον και προς

αλλήλους, πιπλήττοντας τοῖς γιγνομενοις, ο αν τυγχάνωσενἈνδρικώτατοι οντες Εἰκός γε Ῥπεξαιρεῖν δ' τούτους πάντας δει τον τύραννον, εἰ μέλλει ἄρξειν, ως αν μήτε φίλων μή ἐχθρῶν λει μηδένα. του τι φελος. Λῆλον υξέως ἄρα δε οραν αὐτόν, τίς ανδρειος τις με- γαλόφρων, τίς φρόνιμος, τίς πλούσιος καὶ οὐτως ευδαίμων ἐστίν, στε τούτοις ἄπασιν ανάγκη αὐτω, ἐτε βούλεται ιτε μη, πολεμίω εἰναι καὶ ἐπήβουλεύειν, ως αν καθήρη την πόλιν Λαλόν γε, εφη, καθαρμόν. αί ην δ'εγώ, τον ναντίον η ι ατροὶ τα σώματα οι μεν γαρτο χείριστον ἀφαιροsντες λείπουσι το βέλτιστον, ὁ δετουναντίον M. εοικε γάρ, αὐτω, φη, νάγκη, εῖπεν ἄρξει. XVIII. Ἐν μακαρια ἄρα, εἶπον εγώ, ανάγκu δέδεται. προστάττει αὐτ η μετὰ φαύλων των πολλῶν οἰκεῖν και πὰ τούτων μισούμενον ὐμη ζην - τοιαύτη, η δ' δς. ρ'Ἀsν ουχί, ὁσω αν μὰλλον τοῖς πολίταις ἀπεχθάνηται ταsτα δρῶν, τοσούτω πλειόνων καὶ πιστοτέρων δορυφόρων δεήσεται Πῶς γὰρ υ ίνες ουν οἱ πιστοί, και πόθεν αυτοὐς μεταπέμψεται Αὐτόματοι, φη πολλοὶ ξουσι πετόμενοι, εὰν τον μισθὸν διδῶ Κηφῆνας, ην ' εγώ, νὴ τον κυνα δοκεῖς, τινάς μοι λέγειν ξενικούς τε καὶ παντοδαπούς. ληθῆ γάρ, ἔφη, δοκῶ σοι. TZ δέ αὐτόθεν ἄρ' υκ αν ἐθελήσειεν Πῶς; οὐς δούλους ἀφελόμενος τους πολίτας, ἐλευθερώσας, των περὶ εαυτὰν δορυφόρων ποιήσασθαι Σφόδρα ἐφη ἐπειτο καὶ πιστότατοι αυτ ουτοί εἰσιν H μακάριον. ην δ

273쪽

ἐγώ, λέγεις τυράννου χρῆμα, εἰ τοιούτοις φίλοις τε καὶ πι- 568στοῖς ἀνδράσι χρῆται, οὐ προτερους εκείνους ἀπολέσας. 'Aλλὰ μήν, φη, τοιούτοις γε χρῆται Καὶ θαυμάζουσι δή, εἶπον ουτοι οἱ εταῖροι αυτον και ξύνεισιν οἱ νέοι πολ- ται, οι δ' ἐπιεικεῖς μισοsσί τε και φεύγουσιν Π δ' υμέλλουσιν; υκ ἐτός, ὴν δ εγώ, η τε τραγωδία ολως σοφον δοκεῖ εἶναι και ὁ υριπίδης διαφέρων ν αὐτῆ. ιδη; τι καὶ τοsτο πυκνης διανοίας εχόμενον ἐφθέγξατο,ώς ἄρα σοφοὶ τύραννοί εἰσι των σοφῶν συνουσία και ελεγε δηλον τι τούτους εἶναι τους σοφοὐς I ξύνεστιν. καὶ ς ἰσόθεόν γ φη, την τυραννίδα εγκωμιάζει, καὶετερα πολλά, και υτος καὶ οι ἄλλοι ποιηταί. οιγάρτοι, ἔφην, ἄτε σοφοὶ οντες οι τῆς τραγωδίας ποιηταὶ ξυγγιγνώσκουσιν ημῖν τε καὶ ἐκείνοις οσο ημῶν εγγὴς πολιτεύομται, τι αυτοὐς εις την πολιτείαν ου παραδεξόμεθα ἀτετυραννίδος μνητάς. ἐμαι γωγ ἔφη, ξυγγιγνώσκουσιν οσοιπέρ γε αυτῶν κομψοί. ις δέ γε, ἐμαι, τὰς ἄλλας cπεριιόντες πόλεις, ξυλλέγοντες τοὐς χλους, καλὰς φωνὰς καὶ μεγάλας καὶ πιθανὰς μισθωσάμενοι εἰς τυραννίδας τε και δημοκρατίας λκουσι τὰς πολιτείας Μάλα γε Οὐκ-osν και προσέτι τούτων μισθοὐς λαμβάνουσι καὶ τιμῶνται, μάλιστα μεν, ῶσπερ το εἰκός, πωτυμάννων, δεύτερον δε υπο δημοκρατίας ὁσω δ' ἀν νωτέρω ἰωσι προς το ἄναντες των πολιτειῶν, μὰλλον ἀπαγορεύει αυτῶν η τιμη, ηνῶσπερ πkασθματος ἀδυνατοίσα πορεύεσθαι.

Πάνυ μεν ουν.

XIX. 'Aλλὰ δη, εἶπον, ἐνταέθαμεν ἐξέβημεν ' λέγω

μεν δε πάλιν εκεῖνο τωτου τυράννου στρατόπεδον καλόν τε καὶ πολῶ και ποικίλον καὶ ουδέποτε ταύτόν, πόθεν θρέψεται Βῆλον, ἔφη, τι, ἐάν τε ἱερὰ χρηματα Lεν τοὶ πόλει, ταsτα αναλωσε οποι ποτε αν ἀεὶ ἐξαρκy, το τῶν ἀποδομένων, ἐλάττους εἰσφορὰς ἀναγκάζων τον δῆμον

274쪽

εἰσφέρειν Π δ οταν δη ταsτα επιλείποὶ Λῆλον εφη, οτιεκ των πατρωων θρεψεται, αυτός τε καὶ οἱ συμπόται τε καὶεταῖροι καὶ εταῖραι Μανθάνω, ν δ εγώ- τι ὁ δῆμος ὁ γεννησας τον τυραννον θρέψει αυτόν τε καὶ ταίρους. Πολλη αυτῶ εφη, ανάγκη Πῶς δε λεγεις εἶπον εὰν δε ἀγανακτη τε και λέγη ὁ δῆμος οτι οἴτε δίκαιον τρεφεσθαι

υπο πατρος υἱον ηβῶντα, ἀλλα τουναντίον υπ υἱέος πα-56 τέρα, υτε τουτου αυτον ενεκα ἐγέννησέ τε και κατεστησεν, ῖνα επειδὴ μεγας γένοιτο, τότε αύτος δουλεύων τοις αὐτο δούλοις τρέφοι κεινον τε και τους δούλους μετὰ ξυγκλύδων ἄλλων, αλλ' ta ἀπῖ των πλουσίων τε και καλῶν κἀγαθῶν λεγομενων εν τῆ πόλει λευθερωπείη ἐκείνου προστάντος, καὶ νυν κελεύει ἀπιέναι εκ της πόλεως αυτόν τε και τους ταίρους, σπερ πατὴρ υἱον ξ οἰκίας

μετὰ χληρῶν ξυμποτῶν ἐξελαύνων Γνώσεταί γε, νὴ 21ια, η δ ος, τοτ' δη ὁ δῆμος, οιος ιον θρεμμα γεννῶν ἐσπάζετό τε καὶ ηυξε, και ὁτι ἀσθενεστερος ν ισχυροτε- ρουνεξελαύνει Πῶς, ὴν δ εγώ, λέγεις; τολμήσει τὸν πατέρα βιάζεσθαι, καν μὴ πείθηται, τύπτειν ὁ τύραννος:Ναί, εφη, ἀφελόμενός γε τὰ ὁπλα Πατραλοίαν ήν δ εγώ.

λέγεις τύραννον και χαλεπὰ γηροτρόφον, και ς εοικε τοὐτο δὴ μολογουμένη ανήδη τυραννις ειη, και το λεγόμενον ὁ δῆμος φεύγων αν καπνὸν δουλείας ελευθέρων εἰς πυρ δούλων δεσποτείας αν εμπεπτωκὼς εἴη ἀντὶ τῆς πολλῆς κείνης και ἀκαιρου λευθερίας τὴν χαλεπωτάτην τε και πικροτάτην δούλων δουλείαν μεταμπισχόμενος Καιμάλα, φη, ταλαούτω γίγνεται ΤΠOsν εἶπον ου ἐμμμελῶς ἡμῖν εἰρήσεται, εὰν φῶμεν ἱκανῶς διεληλυθέναι.ώς μεταβαίνει τυραννὶς εκ δημοκρατίας, γενομίνη τε οιaεστίν Πάνυ μεν ουν ἱκανῶς, ἔφη.

275쪽

σκέψασθαι, πῶς τε μεθίσταται ἐκ δημοκρατικου, γενόμενοςτε ποῖός τίς εστι και τίνα τρόπον ζ, αθλιον Ῥακάριον Λοιπὸς γαρ υν τι ουτος, φη Οἶσθ' ίν, ην δ'εγώ, ο ποθῶ τι G ποῖον; ὁ των πιθυμιῶν, οἱαί τε και ὁσαι εἰσίν ου μοι δοκουμεν ἱκανῶς διηρῆσθαι τούτου δη νδεῶς χοντος, ἀσαφεστερα εοτα η ζητησις ου ζητοsμεν. οὐκοsν ὴ δ' ἄς, ετ εν καλῶ Πάνυ μεν οὐν και σκόπει γ' ο εν αὐταῖς βούλομαι ἰδεῖν ἔστι δε τόδε.των η αναγκαίων δονῶν τε καὶ πιθυμιῶν δοκοίσί τινες μοι ἐναι παράνομοι, α κινδυνεύουσι μεν εγγίγνεσθαι παντί, κολαζόμεναι δε υπό τε των νόμων και τῶν βελτιόνων ἐπιθυμιῶν μετὰ λόγου ενίων μεν ἀνθρώπων παντάπασιν ἀπαλλάττεσθαι η λίγα λείπεσθαι και ἀσθε νεῖς, τῶν δε ἰσχυρότεραι καὶ πλείους Λέγεις δε και τίνας,

ἔφη, ταύτας; ὰς περὶ τονάπνον, ην δ' ἐγώ, ἐγειρομμνας, ἄταν τὰ μὲν ἄλλο της ψυχῆς εἴδn ὁσον λογιστικὰν

και μερον και ἄρχον κείνου, τὸ δε θηριῶδες τε και ἄγριον, η σίτων η μέθης πλησθέν, σκιρτα τε καὶ ἀπωσάμμενον τονάπνον ζητὴ ἰέναι καὶ ἀποπιμπλάναι τα αυτοῖ θη οἶσθ' ὁτι πάντα εν τω τοιούτω τολμῶ ποιεῖν, ως ἀπό πάσης λελυμένον τε και ἀπηλλαγμένον αἰσχύνης καὶ φρονήσεως μητρί τε γαρ ἐπιχειρεῖν μίγνυσθαι, Γλοιεται, οὐδεν κνεῖ, ἄλλω τε τωοῶν ανθρώπων κα θεῶν καιθηρίων, μιαιφονεῖν τε ὁτιοsν, βρώματός τε ἀπέχεσθαι μηδενός κα εν λόγω ουτε ἀνοίας οὐδε ελλείπει οἴτἀναισχυντίας 'Aληθεστατα εφη, λέγεις. ταν δέ γε, οἶμαι, γιεινῶς τις ἐχναυτὸς αὐτοεκα σωφρόνως, και εἰς

276쪽

τον πνον δεντο λογιστικον μεν εγείρας εαυτου καὶ στια - σας λόγων καλῶν και σκέψεων, εἰς συννοιαν αυτος αυ-

τω ἀφικόμενος το ἐπιδυμητικον δε μητε ενδεία δους μητε πλησμονὴ, πως ν κοιμηθῆ καὶ, παρέχη 'o-572 ρυβον τω βελτίστω χαῖρον η λυπουμενον, ἀλλ' ααυτο καθ' αυτο μόνον καθαρὰν σκοπεῖν και ὀρέγεσθα. του καὶ αἰσθάνεσθαι Ῥη ἐδεν η τι των γεγονότων ηοντων η καὶ μελλόντων, σαυτως δε καὶ το θυμοειδες πραυνα και μη τισιν εις οργὰς ελθών κεκινημένω τωθυμω καθευδη, ἀλλ' ησυχάσας μεν τὼ δυο ἐδη, το τρίτονδε κινήσας, εν ω το φρονειν ἐγγίγνεται, οὐτως ἀναπαυηται, οισθ' οτι τῆς Ἀληθείας εν τω τοιούτω μάλιστα απτε- ται καὶ κιστα παράνομοι τότε αἱ ὀψεις φαντάζοντα τωι ἐνυπνίων Παντελῶς μεν ουν, φη, οἰμα ουτως. αυταμεν τοίνυν επὶ πλεον ξήχθημεν ειπεῖν ' ο δε βουλόμεθα γνῶναι, τόδ' εστίν, ως ἄρα δεινόν τι καὶ ἄγριον καὶ ἄνομον επιθυμιῶν ἐδος κάστω νεστι, καὶ πάνυ δοκουσινημῶν ἐνίοις μετρίοις ἐναι ' τοsτο δε ἄρα ν τοις υπνοις

γίγνεται ενδηλον εἰ υν τὶ δοκῶ λέγειν καὶ ξυγχωρεις, ἄθρει υλλα ξυγχωρῶ.

II. ον τοίνυν δημοτικὸν ἀναμνήσ τι οἱον εφαμει εἶναι. ην δε που γεγονὼς εκ νέου υπὰ φειδωλῶ πατρὶ τεθραμμένος, τὰς χρηματιστικὰς επιθυμίας τιμῶντι μόνας, τὰς δε μη ἀναγκαίους, αλλὰ παιδιὰς τε καὶ καλλωπισμουενεκα γιγνομένας, ἀτιμάζοντι η γάρ μι Συγγενόμενος δε κομψοτέροις ἀνδράσι καὶ μεστοις ων ἄρτι διηλ - μεν ἐπιθυμιῶν ορμησας εἰς βριν τε πῆσαν καὶ τ εκεμνων εἶδος μίσει της του πατρὸς φειδωλίας, φυσιν δε των i, διαφθειρόντων βελτίω εχων, αγόμενος ἀμφοτέρωσε κατέστη εἰς μέσον ἀμφοῖν τοῖν τρόποιν, και μετρίως δη, ς

νομον βίον ζῆ, δημοτικος ξ λιγαρχικο γεγονώς. πιν

277쪽

γάρ, εφη, καὶ στιν αυτ η δόξα περὶ τον τοιουτον. Θες τοινυν, ν δ εγώ, πάλιν του τοιούτου δη πρεσβυτερου

γεγονότος νεον υἱον εν τοῖς τούτου αυ θεσι τεθοαμμενον Πθημι. ω ει τοίνυν κάὶ ταχυτὰ εκεῖνα περὶ αυτον γιγνόμενα, απερ καὶ περὶ τον πατερ αυτου, ἀγόμενόν τε εἰς πῆσαν παρανομίαν ὀνομαζομενην δ' υπο των αγόντων ἐλευθερίαν απασαν, βοηθουντά τε ταῖς εν μεσω ταυ- ταις ἐπιθυμίαις πατερα τε καὶ τους αλλους οἰκείους, τους δ αυ παραβοηθουντας ' ταν δ ελπίσωσιν οι δεινοὶ μάγοι τε και τυραννοποιοὶ ουτοι μναλλως τον νεον καθεξειν,

ἔρωτά τινα αὐτω μηχανωμενους ει ποιησαι προστάτηντων αργῶν κώνταετοιμα διανεμομένων επιθυμιῶν, πό- 573πτερον καὶ μέγαν κηφῆνά τινα ' η τί ἄλλο οἴει εἶναι τον των τοιούτων ἐρωτα Oυδεν εγωγε, ὴ δ' ος, αλλ' η τουτο. Ουκουν ο ταν περὶ αυτον βομβουσαι αἱ ἄλλαι πιθυμίαι, θυμιαμάτων τε γέμουσαι και μύρων καὶ στεφάνων και οἴνων καὶ των εν ταῖς τοιαύταις συνουσίαις δονῶν ἀνειμένων, επὶ τ εσχατον αυξουσαί τε καὶ τρέφουσαι πόθου

κέντρον εμποιήσωσι τω κηφῆνι, τότε δ δορυφορειταί τε υπὸ μανίας και οιστρα ουτος ὁ προστάτης της ψυχῆς, καὶ Bεάν τινας εν αυτ δόξας η ἐπιθυμίας λάβ ποιουμενας χρηστὰς καὶ τι ἐπαισχυνομένας, ἀποκτείνει τε καὶ ξωώθεῖ παρ αυτου, ως αν καθήρ σωφροσύνης, καὶ μανίας δε πληρώσύ πακτου Παντελῶς, φη, τυραννικουανδρος λεγεις γένεσιν. ρ' ουν, ν δ εγώ, καὶ το πάλαι δια το τοιοsτον τύραννος ὁ ρως λέγεται Κινδυνεύει, ἐνη. υκουν, ω φίλε, ἐπον, και μεθυσθεις ἀνὴρ τυραννικόν τι φρόνημα ἴσχει Ἱσχει γάρ. Καὶ μηνί γε μαινόμενος και ποκεκινηκὼς ου μόνον ἀνθρώπων,λλα καὶ θεῶν επιχειρεῖτε καὶ ελπίζει δυνατὸς εἰναι ἄρχειν. αὶ

μάλ ἔφη. υραννικὸς δε η δ εγώ, δαιμόνιε, ἀνηρακριβῶς γίγνεται, ὀταν η φύσει η ἐπιτηδευμασιλῆ ἀμ-

278쪽

φοτέροις μεθυστικός τε καὶ ἐρωτικος καὶ μελαγχολικὰς γένηται Παντελῶς μεν υν. III. Πγνεται μέν ως ἔοικεν, οἴτω καὶ τοιουτος ἀνηρ ζι δε δη πῶς; ο τῶν παιζόντων, ἔφη, τοῆτο συ και ἐμοὶ ερεῖς. Λέγω δη, φην οἶμαι γάρ, το μετα τουτο εορταὶ γίγνονται παρ αυτοῖς καὶ κῶμοι καὶ θάλειαι καὶ ταῖραι καὶ τα τοιαοτα πάντα, ων αν Ἐρως τύραννος ἔνδον οἰκῶν διακυβερνὰ α της ψυχῆς παντα. Ἀνάγκη, εφφ Aooυν ου πολλαὶ καὶ δειναὶ παραβλαστάνουσιν ἐπιθυμία ημέρας τε καὶ νυκτὸς ἐκάστης, πολλῶν δεόμεναι Πολλαὶ μέντοι Tαχυχρα ἀναλίσκονται, εάν τινες σι πρόσοδοι.

Πῶς δ' ου Καὶ μετὰ τοίτο δη δανεισμοὶ καὶ της οὐσίας παραιρέσεις. πί μηπι, ἰταν δε δη πάνH ἐπιλείπη, ἀραουκἈνάγκη μεν τὰς επιθυμίας βοῶν πυκνάς τε καὶ σφοδρὰς ἐννενεοττευμένας, τους ὁ σπερ υπὸ κέντρων λαυ νομένους τῶν τε ἄλλων πιθυμιῶν καὶ διαφερόντως παυτου του ἔρωτος, πάσαις ταῖς ἄλλαις ῶσπερ δορυφόροις ηγουμένου, οἰστραν καὶ σκοπεῖν, τίς τι χει, ν δυνατὸν

ἀφελέσθαι ἀπατησαντα η βιασάμενον Σφόδρα ἐφη. 574 Ἀναγκαῖον ὁ πανταχόθεν φέρειν η μεγάλαις δῖοί τε καὶ ὀδύναις ξυνέχεσθαι. ναγκαῖον υμ ουν, σπερ αἱ ἐν αὐτῶ ηδοναὶ ἐπιγιγνόμεναι τῶν ἀρχαίων πλέον εἶχον καὶ τα ἐκείνων ἀφηροsντο οἴτω καὶ αυτὰς ἀξιώσει νεωτερος ων πατρός τε καὶ μητρὸς πλέον χειν καὶ ἀφαιρει- σθαι, εὰν το αυτολμέρος ἀναλώση, ἀπονειμάμενος τῶν πατρώωm, Ἀλλὰ τί μήν ἔφη 'Aν δεχ αυτῶ μη ἐπιτρί- πωσιν αρ χυ τὸ μεν πρῶτον ἐπιχειροῖ αν κλέπτειν καὶ ἀπατα τους γονέας Πάντως ωπότε δε μη δύναιτο, ἁρπάζοι ἀν καὶ βιάζοιτο μετὰ τοὐτο οἶμαι. φη Ἀντε-χ0μένων δη και μαχομένων, ω θαυμάσιε, γέροντός τε καὶ γραός, αρ' εὐλαβηθείη ἀν και φείσαιτο μη τι δρῶσαι τῶν τυραννικῶν Ου πάνυ η δ' ς ἔγωγε θαρρῶ πεοὶ τῶν

279쪽

ενεκα νεωστὶ φιλης καὶ ουπιαναγκαίας ταίρας γεγονυίας την παλαι φίλην καὶ ναγκαίαν μητέρα, η νεκα ραίου νεωστὶ φίλου γεγονότος ουπιαναγκαίου τον, ωρόν τε και ἀναγκαῖον πρεσβύτην πατέρα καὶ των φίλων ἀρχαιότατον δοκεῖ αν σοι ὁ τοιοsτος πληγαῖς τε δουναι και καταδουλώσασθαι αν αυτους π εκείνοις, εἰ εἰς την αυτὴν οἰκίαν

ἀγάγοιτο μνι α ί 4 δ ος Σφόδρα γε μακάριον, νδ εγώ, εοικεν ἐναι το τυραννικον υἱον τεκεῖν. Πάνυ γ

τοιοsτον, πολ δε δη ξυνειλεγμένον ἐν αυτ si το των ηδονῶν σμῆνος, ου πρῶτον μεν οἰκίας τινὸς ἐφάψεται τοίχου τινος ὀψε νύκτωρ ἰόντος το ιματίου, μετὰ δεταῶτα ερόν τι νεωκορήσει καὶ ἐν τούτοις δη πῆσιν, ας πάλαι εἶχε δόξας εκ παιδὰς περὶ καλῶν τε καὶ αἰσχρῶν, τὰς δικαίας ποιουμένας, αἱ νεωστὶ ἐκ δουλείας λελυμέναι,

δορυφοροsσαι τον ερωτα, κρατήσουσι μετ Ἀκείνου, αῖ

πρότερον μενῶνα ἐλύοντο ἐν υπν', ὁτεην αυτὸς ἔτι υπὸ κνομοις τε και πατρὶ δημοκρατουμενος ἐν ἐαυτῶ ' τυραννευθεὶς δε υπὸ ἐρωτος, οἷος ὀλιγάκις ἐγίγνετο οναρ, παρτοιοsτος ἀεὶ γενόμενος, ἴτε τινὸς φόνου δεινο ἀφέξεται Ουτε βρώματος οἴ ἐργου, αλλὰ τυραννικῶς ἐν αυτ 575ὁ ρως ἐν πάση αναρχία και ανομία ζῶν με αυτὰ ων μόναρχος, τον ἔχοντά τε αυτὀνάσπερ πόλιν ἄξει ἐπὶ πῆ σαν τόλμαν, ἄθεν αυτόν τε και τὰν περ αυτὸν θόρυβον θρέψει τὸν μεν ἔξωθεν εἰσεληλυθότα απὸ κακῆς ομιλίας, τον ἔνδοθεν υπὸ τῶν αυτῶν τρόπων καὶ αυτοs ἀνεθέντα καὶ ἐλευθερωθέντα η οὐχ ουτος ὁ βίος το τοιο, του; ύτος μεν οὐν ἔφη. α αν μέν γε, ην δ' ἐγώ, ὀλώ-γοι οἱ τοιοsτοι ἐν πόλει ωσι καὶ τὸ ἄλλο πλῆθος σωφρονy, sεξελ ντες αλλον τινὰ δορυφοροίσι τύραννον η μιση os ἐπικουροsσιν, ἐάν που πόλεμος ν ἐὰν δ' ἐν εἰρήν5 τε και

280쪽

ησυχία γένωνται, αυτου δη εν si πόλει κακὰ δρῶσι σμικρὰ πολλά. ὰ ποία δη λέγεις οἱ κλέπτουσι, τοιχωρυχουσι, βαλαντιοτομοsσι, λωποδυτOsσιν, ἱεροσυλουσιν, ἀνδραποδίζονται εστι δ' o τε συκοφαντουσιν, εὰν δυνατοὶ σι λεγειν, καὶ ψευδομαρτυρουσι καὶ δωροδοκουσιν.

Σμικρά, Ἀφη, κακὰ λέγεις, εὰν ολίγοι ἁσιν οἱ τοιοsτοι. Tὰ γὰρ σμικρά, ν δ εγω, προς τὰ μεγάλα σμικρά εστι,

και ταίτα δη πάντα ποος τύραννον πονηρία τε και ἀθλιότητι πόλεως το λεγόμενον, ουδ' ἴκταρ βάλλει. ταν γὰρ δη πολλοὶ εν πόλει γενωνται οι τοιοίτοι και ἄλλοι οἱ ξυνεπόμενοι αυτοῖς, καὶ αἴσθωνται εαυτῶν το πληθος, τότε οὐτοί εἰσιν οἱ τον τύραννον γεννῶντες μετὰ δήμου ἀνοιας εκεινον, ς ἀν αυτῶν μάλιστα αυτὸς εν αυτ μεγιστον καὶ

πλεῖστον ἐν ' ψυχρ τύραννον εχu. Εἰκότως γ ἔφη ' τυραννικώτατος γὰρ ἀν ειη Οὐκοον εὰν με ἐκόντες ὐπείκωσιν ' εὰν δε μ επιτρεπη η πόλις, σπερ τότε μητερα καὶ πατέρα εκόλαζεν ουτω πάλιν την πατρίδα εὰν οἷός τ' i , κολάσεται επεισαγόμενος νέους εταίρους, καὶ υπὸ τούτοις δη δουλεύουσαν την πάλαι φίλην μητρίδα τε, Κρῆτές

φασι, καὶ πατρίδα εξει τε και θρέψει και τοsτο δη το τέ-

λος ὼν εἴη της ἐπιθυμίας οὐ τοιούτου ανδρός. I sτο, δ' ἷς, παντάπασί γε Οὐκοsν ην δ' ἐγώ, ουτοί γε τοιοίδε γίγνονται ἰδία και πριν ἄρχειν ' πρῶτον μεν οις ἀναυνῶ- σιν η κόλαξιν εαυτῶν ξυνόντες καὶ πὰν ἐτοίμοις πηρε-576 τεῖν τεάν τού τι δέωνται, αὐτοὶ ποπεσόντες, πάντα σχήματα τολμῶντες ποιεῖν γοικεῖοι, διαπραξάμενοι δε αλλότριοι Και σφόδρα γε - παντὶ ἄρα τω βίω ζῶσι φίλοιμεν ουδεποτε οὐδενί, ἀεὶ δέ του δεσπόζοντες ὐδουλεύοντες ἄλλω, ἐλευθερίας δε και φιλίας αληθοῶς τυραννικὴ φύσις ἀεὶ ἄγευστος Πάνυ μεν ουν 'Ao ουν ου ὀρθῶς αν του τοιούτους ἀπίστους καλοῖμεν Πῶς δ' ου Καὶ μην αδίκους γλώς οἷόν τε μάλιστα, εἴπερ ὀρθῶς ἐν τοις