장음표시 사용
241쪽
κτίσεως δημιουργός εστι, και δηλόν εστιν τι δεύτερά ἐστιν
εργα κτίζεσθαι το γίνεσθαι ἄνθρωπον δηλωσy εις την τούτων ανανέωσιν Και τουτο ἔθος ἐστὶ p θεία γραφὶ ' ταν μὲν γαρ σημαίνη την κατα σάρκα γένεσιν του Λόγου τίθησι και την αἰτίαν, δι' v γέγονεν ἄνθρωπος οτα δε περὶ της θεότητος αυτο αὐτός τε λέγη, και ι τούτου θεράποντες ἐπαγγέλλωσι, πάντα πλη τη λέξει, πολελυμένn τε I διανοία και Ουδεν μετὰ συμπεπλεγμένης αἰτίας λέγεται. οὐ a ΙΠατρός ἐστιν ὰπαύγασμα ωσπερ δε ὁ Ιατηρ ου δια τινα αἰτίαν ἐστὶν, ἴτως ουδε του παυγάσματος τούτου χρη ζητεῖν την αἰτίαν. Evὰρχὶ ου ην ὁ Λόγος, και ὁ Λόγος ην προς το Θεον, και Θεος ην ὁ Λόγος γέγραπται καὶ ου εχει το δια τί τε δ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο. τότε καὶ την αἰτίαν τίθησι δι η γέγονε, λέγων και ἐσκήνωσεν ἐν ημῖν. Πάλιν τε ὁ πόστολος Phil. E. 6. λέγων, ξ εν μορφὶ Θεου πάρχων, ου ἔθηκε την αἰτίαν εἰ μη τε 'την μορφην ἔλαβε του δούλου ' τότε γαρ ἐπιφέρει
λεγων ἐταπείνωσεν αυτον μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυ-
ρου' δια ταῖτα γαρ και σὰρξ γέγονε και μορφην ἔλαβε δούλου. 54. υτός τε ὁ Κύριος πολλὰ μὲν ἐν παροιμίαις λελάληκε
περ δε αυτο σημαίνων, πολελυμένως εἴρηκεν, 'ἐγω ἐν τω Jolin xiv. o. Πατρι, και ὁ Ιατηρ ἐν ἐμοί ' και, έγω καὶ ὁ ΓΙατηρ ἔν ἐσμεν Itb κ. 3o. και ὁ ωρακως με ἐώρακε τον Ιατέρα ' και ἐγώ εἰ I. Torab. xiv. q. ψως του κόσμου ' και Ἐγώ εἰμι η ληθεια ' o τιθῶς ψ λ' R. εκαστου την ιτιαν, Ουδε το δια τι, ινα μη δευτερος ἐκεινωνεινα φαινηται, ν χάριν και γέγονεν 'Aνάγκη γαρ προηγεῖσθαι την αἰτιαν τουτου ης ἄνευ ου αν οὐδ' αὐτος ἐγεγόνει. Ιαυλος γοῖ ὰφωρισμένος πόστολος ει ευαγγέλιον, O προεπηγγεί- Rom. i. i. λατο ὁ Κύριος δια των προφητῶν, ειχε προ αυτos O εὐαγγέλιον ου καὶ γέγονε διάκονος ' καὶ ὁ ' Ιωάννης μεν, προχειρισθεις ph. i. 7.
242쪽
1 et Since His creation is relativo I ris, II. 53.
243쪽
ὰπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν Υἱον αυτο ει τον κόσμον, να κρίν9τον κόσμον ὰλλ' ἴνα σωθ)ὶ ὁ κόσμος G αυτου Iάλιν δε καὶ ὁ Σωτηρ δι' εαυτου λεγεν, 'Εις κρῖμα εγω εληλυθα ει TO Iolin x. 30. κόσμον τουτον ἴνα οἱ μη λε ποντες βλέπωσι, καὶ οἱ βλέποντες τυφλοὶ γένωνται. Ου δι' εαυτον ἄρα, ἰλλα δια την μετέραν σωτηρίαν, και δια το καταργηθηναι τον θάνατον, καὶ δια τοκατακριθῆναι την ἶμαρτίαν, και δια τοίναβλέψαι τυφλους, καὶ δι τ ὰvaστῆναι πάντας εκ νεκρῶν λήλυθεν Ε δε η δι' εαυτον λήλυθεν, ἀλλα δι' ημὰς, ου δι' ἐαυτον ἄρα, λλα δι' ημὰς Ἀτίζεται Ε δε ου δι' εαυτον κτίζεται, ἀλλα δι' μὰς, ουκἔστιν ἄρα αυτος κτίσμα, ἀλλα την μῶν ενδυσάμενος σάρκα, ταυτα λέγει. Και τι ταυτην την διάνοιαν ἔχουσιν αἱ γραφαὶ, εο παρὰ του ἰποστόλου μαθεῖν φησὶ a εν τὶ προς Εφε
ὁτι τας μαρτίας μῶν καὶ την κατάραν βάστασεν αυτος, υτως ημὰς εν αυτω κτίζων, λεγέτω τι καὶ ἔκτισέ με εἰς εργα,' καίτοι κτίσμα μη ν αυτός. 56. πει ει ατ κείνους, ως κτιστης ἴσης της Ουσίας του Λόγου, λέγει, 'Κυριος κτισε με, κτίσμα ων, ου δι μὰς εκτίσθη Δι' ημὰς δε η κτισθέντος αυτοῖ, υκ κτίσθημεν Ἀναυτω' η κτισθέντες δε ἐν υτω, υκ χομεν αυτον εν αυτοῖς,
ὰλλ' ξωθεν δε ομεν ει ἄρα παρ' υτο την μάθησιν ως παρὰ διδασκάλου δεξάμεθα. υτ δε μῶν ἄντων, ουδεν ηττον
245쪽
γινομένων Ἀρχη ' ὁ δε Λόγος ου ων τῶν γινομένων, μὰλλον τῶν ρχην ἐχόντων αυτὸς δημιουργος γίνεται. Και τῶν μὲν
58. Osτως ἄρα η θεία γραφη την διαφορὰν του γεννηματος Ad καὶ τῶν ποιημάτων, και τὸ μὲν γέννημα Υἱὸν, ου ἰπό
246쪽
ελθεν εργον του πεποιηκότος τυγχάνον, ἀρξάμενον του γίνεσθαι σημαίνει. ἴτω a και ὁ ' Ιωἄννης, περὶ τοῖΥἱοῖ θεολογων, καὶ γινώσκων την τῶν λεξεων διαφοραν,ουκ εἶπεν Ἐνέρχη γέγονεν, η πεποίηται, ἁλλ', Ἐνέρχη ν ὁ Λογος ' νατο γέννημα - alii' συνεξακουηται, καὶ μ' εὐδιαστάσει τι λογίσηται, ἀλλ'ίει καιὰiδίως πάρ χ'ντα τον Υἱὸν πιστευγη. Toύτων δὲ ἴτω εικνυμένων, πῶς, ω Ἀρειανοὶ, μη νοησαντες τα εν τω Δευτερονομίωρητα, καὶ ε τούτω πάλιν σεβ si ει το Κύριον τολμησατελέγοντες ε ποίημα, η κτίσμα, ἡτοι γέννημα εἶναι αυτόν Tαυτον γαρ το γέννημα καὶ τ ποίημα σθμαίνειν φάσκετε καὶ
εγέννησεν, ' να μη ἀδιάφορος Ἀεμ δε πρὸς τὸ Ἀποίησε, καὶ πρόφασιν εἴρωσιν ουτοι λέγειν, 'Mωσῆς ξ ἀρχῆς μὲν εἶπεν
φόρων των λέξεων Ουσῶν ταυτὸν γαρ το γέννημα καὶ ποίημά εστιν. Ἀλλα μετὰ το Ἀκτησατο, καὶ Ἀποίησε, λοιπον ἴστερον εγέννησεν επηγαγε, Τ, και ερμηνείαν ὁ λόγος εχων φανῆ. ν μὲν a τω V ποίησεν, ληθῶς σημαίνει τῶν ἀνθρώπων το κατα φύσιν, ὁτι εργα τε εστι και ποιηματα εὐδετ εγέννησε ' δηλοῖ την του Θεοῖ γενομένην εἰς ἀνθρώπους
247쪽
χάριν ἴστερον γίνεται γίνετa δε, ταὶ οἱ κτισθέντες ανθρωποι, ὼς ειπεν ὁ πόστολος, λάβωσιν εις τὰς καρδίας ἐαυτῶν Gal. i. 6.
248쪽
εστιν υἱου, το δε ποιεῖν δηλωτικόν εστι των ργων Διατοῆτο γοῖν μῶς υ πρῶτον γεννωμεθα, ἰλλα ποιουμεθα γέ- Gen. i. 6. γραπται γαρ, JIOιησωμεν ανθρωπον ' στερον δε δεξάμενοι την του ΓΙνευματος χάριν λεγόμεθα τό τε λοιπον καὶ γεννασθαι. Ἀμελε και ἐν γ ωδγὶ Μωσῆς ὁ μέγας μετα διανοίας καλης πρωτον το ἐκτησατο, και στερον το ' ἐγέννησεν ' εἴρηκεν, ἡπερ του μη ἀκούσαντας το ἐγέννησεν, επιλαθέσθαι αυτους της ξ αρχης ἐαυτῶν φύσεως, ἀλλ ιν γινωσκωσιν, τι εξέρχης μέν εἰσι κτίσματα, ταν δε κατα χάριν λέγωνται γεννασθαι 'ως υἱοὶ aλλ ουδεν ηττόν εισι παλιν Daνθρωποι ποιηματα κατὰ φυσιν.
6O. Oτι δε ου ταυτόν εστι κτίσμα καὶ γέννημα, ἀλλα διεστη - κασι αλληλων τῶ τε φυσει καὶ τὴ εκ των λεξεων σημασία, αὐτος ὁ Κύριος εν αυταῖς ταῖς ΙΠαροιμίαις δείκνυσιν. E. ιρηκως Prov. in az, γαρ το Κύριος ἔκτισέ με αρχην δων υτοῖ, επηγαγε, προδε πάντων βουνων γεννα με. Ε μεν ου ην φύσει και τὴουσία κτίσμα ὁ Λόγος, και η διαφορα ν του γεννηματος προς τ κτίσμα, υκ ν ἐπηγαγε το γεννα με, ἰλλ' ηρκῶτο τω εκτισεν, ως της λέξεως ταύτης σημαινούσης το Ἀγέννησε ' νυν δε εἰρηκως, έκτισέ με ρχην ὁδῶν αυτο εἰς εργα αυτου επηγαγεν ουχ απλῶς τω γεννα με, ἰλλα μετὰ συμπλοκης του δε ' συνδεσμου, ω ὰσφαλιζόμενος εν τούτω την του εκτισε 'λεξιν, λεγων προ δε πάντων βουνων γεννα με. T γαρ γεννα εἰ τω μώκτισε συμπεπλεγμενως πιφερόμενον, μίαν ποιεῖ την διάνοιαν, καὶ δείκνυσιν τι το μεν έκτισε δια εἴρηται το δ γεννα με προ του εκτισεν Ἀστίν. Γ σπεργa ει εμπαλιν εἰρηκει Κύριος γεννα με, και πεφερε, ρ προ
προ δε πάντων γεννα με, εξ ἀνάγκης δείκνυσι προηγεῖσθαι το εγεννησε του εκτισε. Και γαρ και λέγωI προ πάντων γεννα με, ἄλλον ἐαυτον εἶναι των πάντων σημαίνει, δειξάσης Cp. c. g. v τοῖς προ τούτων της ἀληθείας, τι περὶ των κτισμάτων οὐδὲν ἔτερον του τερου προγεγονεν, ἀλλ' ἀθρόως αμα πάντα τὰ γενητα
249쪽
δε προ παντων ων ου εσο αρχη των πάντων, ἰλλ' ἄλλος εστι των πάντων. Ε δ αλλος εστ των πάντων ε οἶς και η ἀρχητων πάντων σημαίνεται, δηλον τι αλλος εστ των κτισμάτων και συνίστaται φανερως, τι ἄλλος ων ὁ Λόγος των πάντων καὶ προ πάντων ων, στερον κτίζεται ἰρχτὶ των ὁδῶν εις ἔργα διατην νανθρωπησιν, να, ὼς εἶπεν ὁ ἀπόστολος, et εστιν ἰρχη, Col. i. 18.
των μεν ανθρωπων κτίστης ν ὁ Θεος, ἴτως, σπερ εἴρηται, γίνεται και στερον πατηρ, δια τον εν αυτοῖς οἰκοῖντα Λόγοναυτos. Ἐπι δε του Λόγου εμπαλιν Πατηρ γαρ ων αυτοῖφυσει ὁ Θεὸς γίνεται μετὰ ταυτα καὶ κτίστης αυτοῖ και ποιητης, Oταν την κτισθεῖσαν καὶ ποιηθεῖσα ενδύσηται σάρκα ὁ Λόγος, και γενηται νθρωπος. Ω σπερ a O ἄνθρωποι, λαμβάνοντες το Πνεῖμα του ἱου, γίνονται τεκνα δι' aυτοῖ ουτως ὁ Λόγος του Θεos, τε καὶ αυτὸς ενεδύσατο των ανθρώπων την σάρκα, τότε λεγεται και κτίζεσθαι και πεποιησθαι. Ε μεν υν μεῖς κατὰ φύσιν υἱοὶ δηλον τι κὰκεῖνος κατὰ φύσιν κτίσμα και ποίημα
ει δε μεις θέσει καὶ κατὰ χάριν γινόμεθα υἱοὶ δηλον τι καὶ ὁ Λόγος δια την εις μὰς χάριν γενόμενος ἄνθρωπος εἴρηκε,
Κυριος κτισε με. Uτα πεQη o κτιστὸν ενδυσάμενος, γέγονεν μῖν μοιος κατὰ το σῶμα, δια τοῖτο εικότως καὶ
ἀδελφος ημῶν καὶ πρωτότοκος ' κληθη. ι γαρ καὶ μεθ' Rom. u. 29. ημὰς δι' ημὰς γεγονεν ἄνθρωπος, και ἀδελφος μῶν δια την του σώματος ὁμοίωσιν ἰλλα καὶ ε τούτω πρωτότοκος λέγεται καιεστιν ημῶν, πεQη, πάντων τῶν ανθρώπων ἀπολλυμένων κατὰ l. 51. την παράβασιν του Ἀδὰμ πρώτ/ τῶν ἄλλων ἐσώθη καὶ λευθερώθη κείνου σὰρξ, ὼς αυτοῖ του Λόγου σῶμα γενομένη και in. r. λοιπον μεῖς, ἁ σύσσωμοι τυγχάνοντες, κατ εκεῖν σωζόμεθα Eph sit. 6.'Εν ἐκείνω γαρ μῶν καὶ ὁδηγος ὁ Κύριος εἰς την βασιλείαν τῶν Ουρανῶν, καὶ προς το εαυτου Πατέρα γίνεται, λέγων, Ἐυόειu ηίδος και i θύρα καὶ δι' ἐμοὶδει πάντας εισελθεῖν. Joh xiv. 6;
250쪽
Aόγου, καθ' η και πολλῶν γέγονεν ἰδελφος. o γάρ τοι μονογενης, ου οντων ἄλλων δελφῶν, μονογενης ἐστιν' ὁ δε
τὴν κτίσιν εχε τὴν συγκατάβασιν αυτης γὰρ και πρωτότοκος Prov. viii. a. ἐλέχθη Και ἔκτισε δε εἰς τα εργα τὴν χάρu εχ ει εἰς τὰ γὰρ και κτίζεται. Ε μεν ου μονογενης στιν, ἄσπερ υνκαι εστιν, ερμηνευέσθω τλ πρωτότοκος ει δε πρωτότοκός εστι, μη στω μονογενης Ου δυναται γαρ λαυτος μονογενης τε και πρωτότοκος εἶναι, ει μη ρα πρὸς ἄλλο και ἄλλο rva μονογενης μεν δια την κ Πατρὸς γέννησιν, ἄσπερ ειρηται, πρωτότοκος δεδι την εις την κτίσιν γκατάβασιν, και την τῶν πολλῶν ἰδελφοποίησιν Ἀμέλει, τῶν δυο τουτων ρητῶν αντικειμένων ὰλληλοις, κρατiavis τις ει ποι δικαίως εστι του Λόγου του
μονογενους μὰλλον ἰδίωμα, δια το μη ειναι τερον Λόγον, ἄλλην Σοφίαν, ἰλλα τουτον μόνον Ἀληθινον Υἱον εῖναι του