장음표시 사용
251쪽
Πατρος Και γaρ, σπερ εμπροσθεν εἴρηται, ου μετά τινος συμπεπλεγμένης αἰτίας, ἀλλα πολελυμένως μεν εἴρηται ἐπ' otii l. 8.αυτοῖ ὁ μονογενης Υἱος ὁ ων εις τον κόλπον του Πατρός 'το δὲ Ἀπρωτότοκος ' Ῥμπεπλεγμένην ἔχει πάλιν την της κτίσεως αἰτίαν, ην επηγαγεν ὁ Παυλος λεγων ὁτι εν υτω κτίσθη ol. i. 6. τα παντa. Ε δε πάντα τα κτίσματα ἐν αυτω ἐκτίσθη, αλλος
εστ των κτισμάτων, καὶ κτίσμα μεν ους εστι, κτίστης δε των κτισμάτων.
τ εν αυTω γεγενησθαι την κτίσιν Και σπερ πρὸ της κτίσεως η αυτος ὁ Υἱος, δι ου γέγονεν η κτίσις, υτ και προ ου κληθηναι πρωτότοκος πάσης της κτίσεως, ην Ουδεν ηττον αυTO JOh i. r.
τοῖτο μη νοήσαντες οἱ δυσσεβεῖς, περιέρχονται λέγοντες E. Axian obj. πρωτότοκός ἐστι πάσης κτίσεως δηλον τι καὶ αυτὸς εἰς στιτης κτίσεως. Αφρονες ει ὁλως πάσης της κτίσεως πρωτότοκός ἐστιν ἄρα πάσης της κτίσεως ἄλλος στίν ου γαρ εἴρηκε 'πρωτότοκός εστ των ἄλλων κτισμάτων, ἴνα μη ς εἶς των κτισμάτων εἶναι νομισθὶ ' λλ πάσης της κτίσεως '
Poυβην ου εἴρηται πρωτότοκος πάντων των τέκνων TO Gen. xxxv. 23.
Ἱακὼβ ὰλ αυτου του Ἱακω καὶ των ἁδελφῶν, να μη ἄλλος παρὰ τα τεκνα του ακωφεῖναι νομισθη Ἀλλ και περ αυτοῖτου Κυρίου ὁ ἀπόστολος ου εἴρηκεν, 'Dα γένηται πρωτότοκος παντων. ἴνα μη ἄλλο παρὰ το μῶν σῶμα φορεῖν νομισθη, ὰλλ' εν πολλοῖς δελφοῖς δια την μοιότqτα της aρκός. Rom. Visi. 29. τοινυν καὶ ὁ Λόγος ει ην των κτισμάτων, εἶπεν ν η γραφη καιπερ αυτοῖ, ὁτι πρωτότοκος τῶν ἄλλων κτισμάτων στί' νυνδε λεγόντων τῶν γίων ἔτι ' πρωτότοκός ἐστι πάσης της κτίσεως, ἄντικρυς δείκνυται αλλος ὼν πάσης της κτίσεως, καὶ μηκτισμα ὁ του Θεοῖ Υἱός. ι γαρ κτίσμα εστὶν, σται καὶ αὐτὸς
εαυτου πρωτότοκος. ΓΙῶς υ δύναται, ω Ἀρειανοὶ και πρῶτος εαυτοῖ και δευτερος ιναι Ἐπειτα ει κτίσμα εστι, και πὰσa κτίσις χι υτου γεγονε, και εν υτ συνέστηκε, πῶς δύναται και κτίζειν την κτίσιν, και εἰς εἶναι τῶν εν αυτ συνεστηκότων
Aτοπου δε τῆς τοιαυτης αυτῶν ἐπινοίας φαινομένης, ἐλέγχονται
252쪽
παρα τῆς ληθειας ὁ πρωτότοκος με εν πολλοῖς δελφοῖς 'εκληθη, δια την της σαρκος συγ γένειαν πρωτότοκος δε ε των νεκρων, δι τ εξ αυτο καὶ μετ αυτον Πναι την των νεκρῶν avaστaσιν πρωτότοκος δεπασης κτίσεως διὰ την φιλανθρωπίαν του Ιατρος, δι ην- τω Λόγω αυτο ου μόνον τὰ πάντα συνέστηκεν, ἀλλ' ὁτι καὶ αυτη η κτίσις, περ ης εἶπεν ὁ απόστολος, Rom. viii 19, Ἀπεκδεχομένη την ἰποκάλυψιν των υἱῶν του Θεοῖ, ελευθερωθησεταί ποτε ἰπο της δουλείας της φθορας εἰς την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεοῖ. Ουτ δε αυτης ἐλευθερωθείσης, ἔσται και αυτης μετὰ και πάντων ων τεκνοποιηθέντων πρωτότοκος ὁ Κυριος, ἴν' εν τω λέγεσθαι πρωτον 'Ἀυτον, ταμεταυτον διαμείνη, σπερ ε τινος ἀρχης του Λόγου συνημμένα. 64. 'LIγουμαι δε καὶ τους ὰσεβε ις υτους ἐντραπησεσθαι κτης τοιαύτης διανοίας ει α μη ἴτως χοι, σπερ εἴπομεν, ἰλλ' I, τὶ ουσία κτίσμα εν κτίσμασι πρωτότοκον αυτον θελη-
σουσιν εἶναι πάσης της κτίσεως, σκοπείτωσαν, τι κα των λόγων κα τω ὰ χων αυτον ἰδελφον καὶ μοιον πονοησουσινεῖναι Πάσης γαρ της κτίσεως καὶ ταυτα μέρη τυγχάνει ἄντα ανάγκη δε τὸν πρωτότοκον μόνω μεν τω χρόνω πρωτον εἶναι, τωδε γενει και V μοιότητι τον αυτον εἶναι προς παντας. ΓΙῶς ουν, καὶ τοῖτο λέγοντες, Ου ὰσανίσέβειαν περβάλλουσιν ς τίς ἰνεξεται τούτων ταῖτα λεγόντων ς η πῶς καὶ μόνον αυτοῖς ενθυμουμένους τοιαῖτα ου μισησειεν αν τις ς ὰσι γάρ εστι δηλον ἔτι ουτε δι' εαυτον, ὼς κτίσμα ων, υτ δι το συγγένειάν τινα κατ υσίαν προς πὰσαν την κτίσιν χειν, ' πρωτότοκος 'αυτης εκληθη ὰλλ' oτι καὶ κατ ὰρχην μὲν δημιουργῶν ὁ Λόγος
τὰ κτίσματα, συγκαταβέβηκε τοῖς γενητοῖς, ἔν γενέσθαι αὐταδυνηθῆ. υκ ν γὰρ νεγκεν αυτο την φύσιν ἄκρατον καιπατρικην ἴσαν λαμπρότητa ει μη φιλανθρωπία πατρικὶ συγκαταβὰς ἀντελάβετο, καὶ κρατησας αυτ εις υσίαν νεγκε Καιδευτερον δε πόλιν, τι και συγκαταβάντος οὐ Λόγου, υἱοποιεῖται και αὐτη η κτίσις δι' αὐτοῖ rva και αὐτης, καθάπερ εἴρηται, πρωτότοκος κατὰ πάντα γένηται, ν τε τω κτίζειν, καὶ ε τω εἰσάγεσθαι περ πάντων εις αὐτην την οἰκουμένην. Οἴτω γὰρ Hediri 6 γέγραπται ὁτα δε εἰσαγάγη τον πρωτότοκον εις την ικουμένην. λέγει αὐ προσκυνησάτωσαν αὐτή πάντες ἄγγελοι
253쪽
τεύειν, δια τοῖτο και ὀρχ' ὁδῶν κτίζεται' ινα, ταυτης επιβάντες
καὶ εἰσελθόντες δι αυτοῖ λέγοντος, Ἐγώ ειμι ἡ ὁδὸς και ἡ θύρα Golin xiv. 6;
65. ης δεηθείας τοίνυν δειξάσης μη εἶναι κατα φύσιν κτίσματον Λόγον, κόλουθον λοιπον εἰπεῖν, πῶς καὶ Ἀρχη των ὁδῶν ' εἴρηται 'Επειδη γαρ η πρωτη λδια του Ἀδὰμ ὁδὸς ἀπώλετο, καὶ ἰντὶ του παραδείσου ξεκλίναμεν εἰς του θάνατον, κούσαμέντε, ,' ει, και εις γηνίπελευσ)l. δια τοῖτο ὁ φιλάνθρωπος του Gen. Ei 10. Θεοῖ Λόγος βουλησε του Ιατρος ενδιδυσκεται την κτισθεῖσαν σάρκα, να ην ἐνέκρωσεν ὁ πρωτος ἄνθρωπος δια της παραβάσεως, ταυτην αυτος εν τω νατι του δίου σώματος ωO-λH. 33. ποιησο ὶ, καὶ ἐγκαινίστὶ 'ημῖν ὁδου πρόσφατον και ζωσαν, ως IH . x. sto. εἴρηκεν ὁ ἀπόστολος, ' δια του καταπετάσματος τουτέστι δι της σαρκος αυτos. περ και εν τέρω σημαίνων, φησὶν, ἄσT 2 Cor. v. 17. ει τις ενἈριστω, καινὴ κτίσις τα αρχαῖα παρηλθεν, δοῖ γεγονετα πάντα καινά. Ε δε καινη κτίσις γέγονεν, ἔδει ταυτης της κτίσεως πρῶτόν τινα εἶναι ἄνθρωπος μὲν ου ψιλος και μόνον oiκὸς, οἰοι γεγόναμεν μAς εκ της παραβάσεως, υκ δυναT 1 Cor. v. 7.ειι αι Ea γa και ν γ πρωτη κτίσει ἄπιστοι γεγόνασιν ι ἄνθρωποι, και δι' aυτω ὰπώλετο πρωτη ' χρεία δε η ἄλλου p. Ath in
254쪽
Toυτο - διδάσκων καὶ ὁ μακάριος πόστολος εν πιν προς Col. i. 18 Κολοσσαεῖς. λεγεν, χυτός εστιν η κεφαλη του σώματος, της εκκλησίας, in εστ ιν πιρχyl, πρωτότοκος ες των Ῥεκρῶν. ἴνα γένηται εν πασιν υτος πρωτεύων.'66. ι γαρ, καθάπερ εἴρηται, δι την κ νεκρων ἀνaστασιν λεγεται καὶ δια ταύτην aυτο ρχγὶ, τότε δε γέγονεν ἰνάστασις,οτε την μετεραν σάρκα φέρων δεδωκεν αυτον περ ημῶν τωθανάτω φανερὸν avola, τι και το λεγόμενον ὐπ' υτοῖ, ἔκτισέ με ὰρχην ὁδῶν, ου G ουσίας υτοῖ, ἀλλα τῆς ενσω - μάτου παρουσίας αυτο σημαντικόν εστι. ου γαρ σώματος ς sy ἴδιον η ὁ θάνατος και ἄσπερ του σώματος ιδιος ἐστιν ὁ θάνατος, ἴτω της σωματικης παρουσίας ἴδιον ν εἴη το λεγόμενον,
255쪽
λοιπον αυτου επιδημία a ' τούτων γαρ χάριν καὶ η ἐπιδημία γένετο Ουκουν λείπει λοιπον εἰπεῖν τι, ὁτε γέγονεν ἄνθρωπος, τότε λαβε τα εργα τότε γαρ υτα καὶ ἐτελείωσεν, ἰασόμενος α τραύματα μῶν, καὶ χαρισάμενος ημῖν τη in εκ νεκρῶν νόστa v. T δε τε γέγονεν ο Λογος σὰρξ, τότε εδόθη αυτω τ εργα δηλον τι, τε γέγονεν ανθρωπος, τότε καὶ χι τ εργα κτίζεται. υκ ἄρα της ουσίας υτου σημαντικόν εστι O άκτισεν, ' σπερ πολλάκις εἴρηται, Ἀλλα τῆς Q. 45, etc. σωματικης υτου γενέσεως. Tοτε γὰρ δια το γεγενησθαι ἀποτης παραβάσεως ἀτελη και χωλα τ εργα λεγεται σωματικῶς ὁτι κτίζεται,' ita, τελειώσας πιυτα καὶ ἰλόκληρα ποιήσας, παραστησὶ τὸ Πατρι η εκκλησίαν, ως πεν ὁ ὰ όστολος, , ἔχουσα σπῖλον η υτίδα, - των τοιούτων, ἰλλ' ιν 7 Eph. v. 27. αγία καὶ ἄμωμος. Tετελείωται Ουν ἐν αυτω καὶ ἀποκατεστάθη, ωσπερ ην καὶ κατὰ την ρχην γεγονος, τ ὰνθρώπινον γένος, καὶ μείζονι μὰλλον χάριτι ' ἀναστάντες γὰρ ε νεκρῶν, ουκέτι Rom. V. 5.
φοβούμεθα θάνατον ὰλλ' ὐ ιστω βασιλεύσομεν ἰεὶ ἐν τοῖς
βοηθεια παρὰ των μοίων τοῖς ὁμοίοις γένοιτον δεομένων καὶ αυτῶν της αυτης βοηθAa πῶς δε ει τε κτίσμα ην ὁ Λόγος,
256쪽
138 The Incarnatio nec Sary II 68.
ρώση ' και δειξεν ὰλ θω ὁ Υἱος λελευθερώσας, ὼς οὐκ ἔστι
κτίσμα, οὐδε τῶν γενητων, ἀλλα ἴδιος Λογος, και εἰκὼν τῆς του
Πανὸς ουσίας, του καὶ κατὰ τηλίρχην ποφηναμένου, καὶ
Cn. Mask ὰφιεντος μόνου τὰς μαρτὶς. Ἐπειδὴ γαρ εἴρqτα εν τω λόγω, , εῖ, και εις γην ἀπελεύση, ακολούθως δι' αυτο του Λόγου και εν αυτ η ἐλευθερία και η λυσις τῆς κατακρίσεως γεγένηται. Aria obj. 68 Ἀλλ' ηδυνατο, φασὶ, και κτίσματος ἄντος του Σωτη- ρος, μόνον εἰπAν ὁ Θεος και λυσαι την κατάραν. To αυτ δ' δνίκούσαιεν και αὐτοι παρ' ετέρου λέγοντος' Nδυνατο, και CP.de Incarn. μηδ' Oλως επιδημησαντος αυτοῖ μόνον εἰπῶν ὁ Θεὸς καὶ λῆσαι την κατάραν. Ἀλλα σκοπεῖν δει το τοῖς ἰνθρώποις λυσιτελουν, και η εν πασι τ δυνατον του Θεο λογίζεσθαι επῶ ηδυνατο καὶ προπης Νῶε κιβωτοῖ τους τότε παραβάντας ἀνθρώπους ἀπολέσαι ὰλλα μετὰ την κίωτον πεποίηκεν. δυνατοκα χωρὶς ωσέως και μόνον εἰπῶν, καὶ ξαγαγεῖν τον λαον ξ Αἰγύπτου λλα συνέφερε δια ωσεως. 'H δύνατο και χωρις
τῶν κριτων σώζειν τον λαον ὁ Θεός ὰλλα συνέφερε τοῖς λαοις κατὰ καιρον ἐγείρεσθαι κριτην αυτοῖς 'Hδύνατο και εξέρχης ὁ Σωτηρ ἐπιδημησαι, έλθω μη παραδοθηναι Πιλατω έλλα και
λυσιτελεῖ τοῖς νθρώποις π του Σινὰ λαλησαι και τοῖτο πεποίηκεν, ἴνα και Mωσης ἀναβηναι δυνηθ9, κὰκεῖνοι το λόγον
257쪽
εἴλογον του γενομένου θεωρεῖν ξεστιν εντεῖθεν εἰ δια τοδυνατον εἰρηκει, καὶ λέλυτο η κατάρα, του μὲν κελεύσαντος δυναμις επεδείκνυτο, ὁ μέντοι ανθρωπος τοιουτος εγίνετο, οἰος ῆν
καὶ ὁ Ἀδὰμ πρ τῆς παραβάσεως ἔξωθεν λαβων την χάριν, και
μη συνηρμοσμένην χων αυτην τω σώματι τοιοῖτος γαρ ων καὶ τοτε τέθειτο ν τω παραδεισω ταχα δε και χείρων γίνετο, τι καὶ παραβαίνειν μεμάθηκεν. D. τοίνυν τοιουτος, ει και παρα- isi. 33 πέπειστο ὁπο ου φεως, γίνετο πάλιν χρεία προστάξαι τον Θεον και λυσαι την κατάραν και υτως εις πειρον γίνετο χρεία, και ουδὲ ηττον οι ἄνθρωποι μενον πεύθυνοι, δουλεύοντες τη μαρτία ὰει δείμαρτάνοντες, Λει δέοντο του συγχω - ρουντος, και Ουδεποτε λευθερουντο, σάρκες ἄντες καθ' εαυτους, και ἀει ηττώμενοι τω νόμω δι την ἀσθένειαν της σαρκός. p. c. 56.
69. Πάλιν τε ε κτίσμα η ὁ Υἱὸς εμενεν ὁ ἄνθρωπος ουδενηττον θνητος, μη συναπτόμενος τὸ Θεω χυ a κτίσμα συνηπτε τα κτίσματα τω Θεω, ζητου και αυτ τον συνάπτοντα Ουδε το μέρος της κτίσεως σωτηρία της κτίσεως ν εἴη δεο- μενον και αυτ σωτηρίας. Iνα ουν μηδε τουτο γένηται, πέμπειτον αυτοῖ ἱον, καὶ γίνεται ιος ἀνθρωπου, την κτιστην σάρκα λαβών rv Ἀπειδη πάντες εἰσὶν πεύθυνοι τω avάτω, ἄλλος ντων πάντων, αυτος περ πάντων το ἴδιον σῶμα τὸ θaνάτω Cp. i. 1. προσενέγκri, και λοιπον, ὼς πάντων δι' αυτο αποθανόντων, ὁ
μεν λόγος της ἀποφάσεως πληρωθ' ί πάντες γαρ ἀπέθανον εν et Cor. v. 15. Xριστῶ πάντες δε δι' αυτοῖ γένωνται λοιπον ελευθεροι μενὰπ της αμαρτίας και η δι' aυτην κaτάρας, aληθως δε διαμείνωσιν εἰσαει ὰναστάντες ε νεκρῶν, καὶ ἰθανασίαν καὶ ἀφθαρσία ενδυσάμενοι. o γαρ Λόγου ενδυσαμενου την σάρκα, καθως πολλάκις δέδεικται, πὰν μεν δηγμα του φεως δι' ὁλου
και εἰ τοῖτο γαρ φανερώθη, ως ἔγραψεν ὁ Ιωάννης, rva Johnui. 8.λύση τα εργα του διaβόλου. Toύτων δε λυθέντων πὸ της σαρκος, πάντες ουτω κατὰ την συγγενειαν της σαρκος δελευθερωθημεν, καὶ λοιπον συνήφθημεν και μεῖς τω Λόγω Συναφθέντες
258쪽
δε τὸ Θεῶ χυκέτι μὲν ἐπὶ γῆς πομενομεν, ἀλλ' ἰς δευτος
7O TOῖτο δε υκ αν γεγονει, ει κτίσμα η ὁ Λόγος. IIρος γαρ κτίσμα, κτίσμα ων καὶ ὁ διάβολος, ειχεν ὰει την μάχην καὶ μέσος ων λανθρωπος, ποπτος νίει τω θανάτω, μη ἔχωνεν και δι' ου συναφθῶς τω Θεω ελεύθερος παντος φόβου γένηται Oθεν η δεηθεια δείκνυσι μη εἶναι των γενητων τον Δόγον ὰλλα μὰλλον τούτων αυτον δημιουργόν' Ῥύτω a καὶ
259쪽
'Aρειομαὶ ται' και εν κείνὶ γέγονεν μων η ρχη της και νης κτίσεως, κτισθεις ἄνθρωπος περ ημῶν, και την ὁδὸν ἡμῖν κεί- νθ εγκαινίσας, σπιρ ρηται. 7Ι. Οἴτε Ουν κτίσμα εστὶν ὁ Λόγος, υτ εργο ν' ταυτον γάρ ἐστι κτίσμα καὶ ποίημα, και εργον καὶ εἴπερ κτίσμα καὶ ποίημα ην, ν ὰν καὶ ργον. Δια τουτο γουν οὐδε εἴρηκεν ἔκτισε
τ O πάντων, ἴτω και κτιζόμενος προ των ργων, ταυτον ποιήσηνομίζεσθαι o γέννημα και το ράκτισεν' ἰλλα μετὰ παρατηρήσεως ἰκριβους. ει. ἔργα εἴρηκεν ἴσον τω χιπεῖν. εις σάρκα με πεποίηκεν ὁ ΙΠατηρ γενέσθαι ἄνθρωπον ' ἰστε και κτούτου πάλιν δείκνυσθαι μη εινα εργο αυτον, ἀλλα γέννημα. st γὰρ ὁ εἰσερχόμενος εις οἰκία ου εστι μέρος της οἰκίας, ὰλλα ἄλλος εστ παρὰ την οἰκίαν ' οἴτω ὁ εις τα ἔργα κτιω-
με ς αλλος αν εἴη την φύσιν παρατα εργα Ἀπει ει καθ' υμὰς ὁτου Θεοῖ Λογος ἔργον εστιν, ω 'Αρειανοι, ν ποία ἄρα χειρι και σοφία γέγονε και αυτός ς πάντα γὰρ τα γενομεν εν ῆ χειρικα εν σοφία του Θεοῖ γέγονε, λέγοντος μεν αυτου του Θεου, in χείρ μου ποίησε ταυτα πάντα ' του δε Δαβι ψάλλοντος, Isa lxvi. a. Και σύ κατ' ἰρχὰς Κύριε, την γῆν θεμελίωσας, και τα εργα Ps. ci. cii. τῶν χειρῶν σου εισιν οἱ Ουρανοί και πάλιν ν τω κατοστω τεσσαρακοστω δευτέρω ψαλμω, μνησθην μερῶν αρχαίων, b cxlii.
και μελετησα εν πασι OG εργο ει σου, εν ποιημασι των χειρων
ευδηλον ὼς υκ ἄν εἴη ὁ Υἱὸς ἔργον ὰλλ' υτος εστιν ἡ χειρ p. c. ai; του Θεοῖ και η σοφία οῖτο γινώσκοντες και οἱ εν Βαβυλῶνι γενομενοι μάρτυρες, Ἀνανίας, Ἀζαρίας, ισαηλ, ελέγχουσι τὴν
260쪽
γα εἰρηκασιν, Ευλόγει, Λόγε, καὶ υμνει, Σοφία ' να δείξωσιν
OT Ta μευ λλα πάντα μνοῖντ εστι, καὶ ργα εστί ὁ δε Λόγος ου ἔστιν εργον ουδὲ των ὐμνούντων, ἰλλα συν τω Iατρὶ υμνούμενος, και προσκυνούμενός εστι καὶ θεολογουμενος, Λόγος μεν αυτοῖ καὶ Σοφία ν των δὲ ργων δ qμιουργός. οῖτο καὶ το Πνευμα εν δαλμοῖς μετὰ καλλίστης διαστολῆς εὐηκεν, ὁ Pq. xxxii ευθυς ὁ Λόγος του Κυρίου, καὶ πάντα τα εργα αυτολεν πίστει Ih etii. se,. καθάπερ καὶ ε ετέρω φησὶν, si ἐμεγαλύνθη τα ἔργα σου,
7 a. Ε δ εργον η ὁ Λόγος, πάντως ν και υτος μέν σοφία εγεγόνει. καὶ ἴτ αν διέστελλεν αυτον ὰπ των ργων η γραφη, οἴ τε ταμεν εργα ὼνόμαζε τον δὲ 'Λόγον καὶ σοφίαν ἰδίαν του Θεοῖ ευηγγελίζετο Νῖν δὲ διαστελλουσα των ργων αυτον, ἡ γραφη δείκνυσιν τι των ργων δημιουργός ἐστιν η Σοφια, καιου εργον. αύτη τη διαστολὶ καὶ ὁ Ιαῆλος κέχρηται γραφων
Heb iv.ia, 13. Ἐβραίοις' ζῶν γαρ ὁ Λόγος του Θεου, και νεργης, και τομώ τερος περ πὰσαν μάχαιραν δίστομον, και διικνούμενος χριμερισμου ψυχῆς καὶ πνεύματος, αρμῶν τε και μυελῶν, καὶ κριτικος ἐνθυμησεων και ἐννοιῶν καρδίας, καὶ ουκ ἔστι κτίσις ὰφανης ἐνώπιον αυτοῖ πάντα δε γυμνὰ καὶ τετραχηλισμένα τοῖς ὀφθαλμοῖς υτοῖ προς- ημῖν ὁ λόγος. Ἱδου γαρ τα μὲν γενητα κτίσιν ωνόμασε τονδε ἱοὐ Λόγον οἶδεν οντα του Θεοῖ, ως ἄλλου ἄντος αυτο παρὰ τα κτίσματα Παλιν δε λεγων, πάντα δε γυμνὰ και τετραχηλισμένα τοῖς ὀφθαλμοῖς αυτos,
προς ου ημῖν ὁ λόγος, ἄλλον αυτον εἶναι σημαίνει των παντων. Δια τοῖτο aρ καὶ ὁ μεν κρίνει, των δε γενητων πάντων καστος Rom. Visi. 23 πευθυνός εστι αυτ διδόναι λόγον. ἴτως ἄρα καὶ ' τη; κτίσεως πάσης συστεναζούσης ημῖν ει το ελευθερωθηναι ποτης δουλείας της φθορὰς, ἄλλος των κτισμάτων δείκνυται ιναι ὁ Υἱός. ι a η κτίσμα, εἰς καὶ αυτος των στεναζόντων, καὶ δεόμενος os υἱοποιοῖντο καὶ ελευθερουσος και αυτὸν μετὰ πάντων Ε δε πασα μὲν η κτίσις συστενάζει λευθερίας χαριντης ἀποπης φθορὰς της δουλείας, ὁ δ Υἱὸς Ου εστ των στενα-