장음표시 사용
281쪽
πρῶτος μέν εστιν, ὼς εικὼν του πρώτου, και εν αὐτω OL TO TOUπρώτου, γεννημα δε ε του Πατρός κα εν αυτ πασα η κτίσις κτίζεται και υἱοποιεῖται. P. H. 59.1O 'Aλλὰ και προς ταῖτα πάλιν επιχειρουσι φιλονεικεῖν ταῖς ιδίαις μυθοπλαστίαις, λέγοντες μη ἴτως εἶναι τον Υἱδ και τὸν Πατέρα Vii. μηδε Σμοιον, - η ἐκκλησία κηρύσσει ὰλλ ως αὐτοὶ θέλουσι. Φασι γάρ Ἐπει α θέλει ὁ Πατηρ, ταυτα Arian G.
τῶν δογμάτων και τὸν κόλουθον καὶ συνηρτημένον τῆ του Πατρὸς διδασκαλία ποδιδοῖς λογον, δια τουτο αυτος καὶ ὁ ΓΠατηρ- εισι. Taυτα γαρ υ μόνον ιπειν, ἰλλα και γραψαι τινες ε αυτῶν τετολμηκασι. Toυτου δε τί αν τις ἰτοπώτερον c. a. η ὰλογώτερον εἴποις ει α δια ταῖτα εν εἰσιν ὁ ἱδ καὶ ὁ ΓΙατηρ, και ει ἴτως ὁμοιός εστιν ὁ Λόγος τω Πατρι, ρα καιτους ὰγγέλους, και τα αλλα μῶν τα περκείμενα, αρχάς τε καιεξουσίας, και θρόνους καὶ κυριότητας, και τα φαινόμενα, λιόν τε και σεληνην, και τους ὰστέρας εἶναι και αυτους. ὼς τὸν Υἱοὶ ,
282쪽
υἱους, λέγεσθαι δε και περὶ τούτων τι αυτοὶ κώ ὁ ΓΙατηρ ἔν' εἰσι, κώ εκαστος εἰκων ast Λόγος εστι του Θεοῖ ' γαρ θέλει ὁ Θεὸς ταυτα θέλουσι καὶ αυτοί καὶ ἴτε τοῖς κρίμaσιν υτε τοῖς δόγμασι διαφωνουσιν, αλλ εν πὰσίν εἰσιν υπηκοοι τω πεποιηκότι. Ου αν αρ εμειναν ἐν γ ιδία δόξ)ὶ εἰ μη περ
283쪽
ὁδὸν μῶν πρὸς μὰς, την ἐνότqτα του Πατρὸς και του ιου ἐφυλαξεν οὐ γαρ ειπε κατευθυνοιεν. ως παρα δύο διδομένης, παρα τούτου καὶ τούτου, διπλης χάριτος, ὰλλ κατευθύναι, ἴνα δείξη ἔτι ὁ Πατηρ δι' ιου δίδωσι ταυτην ἐξ ων κα ἐρυθριαν οἱ ἀσεβεῖς δυνάμενοι, ου βούλονται. Ia Ε γα μ' η ενότης, καὶ διον της του Iaτρὸς Ουσίας γέννημα ὁ Λόγος ὼς το απαύγασμα του φωτὸς, αλλὰ διειστηκει
285쪽
13. Δια τοῖτο καὶ ὁ Δαβιδ υκ ἄλλον η υτον τον Θεον παρεκέλει περὶ του ρυσθηναι, 'Προς σε, Κύριε, εν τω θλίβεσθαί s cxix με, κέκραξα, και επηκουσάς μου Κυριε, ρῖσαι τ/ὶ ψυxην μουὰπ χειλεων δίκων, και απὸ γλώσσης δολίας ' τούτω και την
χάρις μῖν και εἰρηνη et o Θεο Πατρὸς μῶν καὶ Κυρίου
εστιν η διδομένη χάρις Καὶ γαρ ὁ Πατηρ ωη, δια τοῖ ἱουεστι o Qόμενον κα ὁ Υἱὸς λέγηται χαρίζεσθαι, ὁ Ιατηρεστιν ὁ δια του ἱοῖ καὶ 1 τω ἱω παρέχων' εὐχαριστῶ a Cor. . . γαρ, φησὶν ὁ πόστολος γράφων Κορινθίοις, τω Θεω μου
286쪽
Ι4. ουτ δε επι τῶν γενητων ast κτισμάτων Ου αν τις εἴποι. υτ γαρ εργαζομένου του Πατρος, εργάζεταί τις αυτατω ὰγγέλων, η ἄλλος τις των κτισμάτων Ουοεν a τούτων
Cp. n. eto. ποιητικον αἴτιόν εστιν, ἰλλα των γινομενων εἰσίν αλλως τε
κώ κεχωρισμενοι, καὶ διεστηκότες του μόνου, καὶ ἄλλο τηνφυσιν δντες, καὶ ργα τυγχάνοντες, υτε περ εργάζεται ὁ Θεος δύνανται εργάζεσθαι, ἴτε, καθὰ προεῖπον, χαριζομενου του Θεοῖ συγχαρίζεσθαι οἴτε βλεπομενου αγγελου, ειποι αντις ωρακεναι τον Ιατερα Aγγελοι με γαρ, ὼς γεγραπται, Η . i. λειτουργικὰ πνεύματά εἰσιν εἰς διακονίαν αποστελλόμενοι, και Al. ἀποστελ- τας παρ' υτοῖ δια του Aόγου δωρεὰς διδομενα ἀπαγγελλοντες
Hσαίας τον Κυριον. Εἶδε Mavω ὁ πατηρ του Σαμψω ἄγγελον Ἀθεωρησε δε και ωσῆς το Θεόν. Ἐῖδε Γεδεὼν ἄγγελον, Gen. xviii. r. ἰφθη δε καὶ τὸ Ἀβραὰμ ὁ Θεός. Και ἴτε ὁ τον Θεον ὁρων, ἄγγελον βλεπεν, ἴτε ὁ ο ἄγγελον ορῶν νόμιζε τον Θεὸν ὁραν πολ γαρ, μὰλλον δε το λον διεστηκε si φύσει ταγενητὰ προς τον κτίσαντα Θεόν. ι δε καί ποτε φθεντος ὼγγελου, ὁ ὁρῶν φωνης ηκου Θεοῖ, ὼς επι της βάτου γεγονεν' Exod. ni. et, 6. ἰφθη ' a ἄγγελος Κυρίου εν φλογὶ πυρὸς εκ της βάτου και κάλεσε Κύριος ω ν ε της βάτου λεγων Ἐγώ ειμι ὁ Θεὸς του πατρός σου, ὁ Θεος Ἀβραὰμ καὶ ὁ Θεος ' Ισαὰκ και
ὁ Θεος Ιακώβ ' λλ' υκ η ὁ ἄγγελος ὁ Θεῖς 'Aβραὰμ ενδε γγέλω λαλῶν ην ὁ Θεός. Και ὁ μεν φαινόμενος ην
' δε λαλεῖ ὁ Θεος, πρόδ=ὶλor ὁτι διὰ του Aόγου λαλεῖ, και υδι' ἄλλου D δε Λόγος ου κεχωρισμενος του Πατρὸς, οὐδε
Cp. U. 3. νόμοιος καὶ ξενος της ουσίας του Πατρὸς τυγχάνων li εργάζεται, ταυτα του Πατρός εστιν εργα και μίαν ποιεῖ την δημιουργίαν Ἀαι θ δίδωσιν ὁ Υἱος, ταυτα του Πατρός εστιν η δόσις.
287쪽
III. 13. ne God in Trinit '' 16
λον, οὐδε μείζονά τινα τω ὰγγέλων, οὐδε ὁλως τινὰ των τι - σμάτων, ἰλλ αυτὰ εώρακε τον Ιατέρα καὶ ὁ του Λόγουὰκούων, οἶδεν τι του Ιατρος κούει ωσπερ καὶ ὁ τ ὰπαυγάσματι καταυγαζόμενος οἶδεν ὁτι και τοῦ ηλίου φωτίζεται. 15. Oύτω Πρ μὰς βουλομένη νοεῖν η θεία γραφη, τοιαυτα τὰ παραδείγματα δεδωκεν, ὼς καὶ ε τοῖς προτεροις ρηκαμεν,εξ ων ast τοῖς προδοτας ουδαίους δυσωπεῖν δυνάμεθα, και την Ελληνων διαλυειν κατηγορίαν, φασκόντων και νομιζόντων διατην ριάδα λεγειν καὶ μὰ πολλους θεούς. οὐδε γαρ, σπερ
ηλίων τεθέμεθα την εικόνα, ἀλλα ηλιον καὶ ἶπαύγασμα, καὶ ἔντ εξ ηλίου εν ω ὰπαυγάσματι ψω ς' ἴτω μίαν δερχγην οἴδαμεν' τόν τε δημιουργὸν Λόγον φάσκομεν ου ἔ τερόν τινα τρόπον si 8. ἔχειν θεότητος η την του μόνου Θεου, δι τ εξ αυτο πεφυ
πολυειδους καὶ πολυμεροῖς των αιρετικῶν θεότητος οτι την μίαν
290쪽
νυν παλιν κούοντες του Σωτηρος, qua σι εν, καθὼς καὶημεῖς, πλανῶσιν aυτους, καὶ θρασυνόμενοι νομίζουσιν ἴτως ἔσεσθαι aυτους, ως ἔστιν ὁ Υἱὸς εν ω Ιατρὶ καὶ ὁ Πατηρ ἐν τω ἱω ου ὁρῶντες το εκ της τοιαύτης οἰησεως γενόμενον του πατρὸς υτῶν του διaβόλου πτῶμα. CP i . a. 8. Ε μεν ουν, ὼς πολλάκις ειπομεν, ὁ αυτός εστιν μῖν ὁ
του Θεοῖ Λόγος, καὶ ουδεν μῶν διαφερε η χρόνω ἔστω μῖνομοιος, καὶ την αυτην εχετω χώρα παρ τω Πατρι, ν καὶημεῖς χομεν καὶ μητε μονογενης, μητε μόνος Λόγος η Σοφία του Πατρὸς λεγέσθω ὰλλα κοινὸν στω κατὰ πάντων μῶν τῶνομοίων το υτ ονομα Δίκαιον γαρ ῶν ἐστι φύσις μία, τούτων ειναι a το ἄνομα κοινὸν καν τοῖς χρόνοις λληλων δια φέρωσιν. Aνθρωπος γαρ Ἀδὰμ ἄνθρωπος δε και ὁ Παῖλος, ἄνθρωπος δε και ὁ νυν γενόμενος και οὐχ ὁ χρόνος ἶλλοιο την Φύσιν του γένους. ι τοίνυν και ὁ Λόγος χρόνω μόνον μῶν διαφερει εδε και ημὰς ὼς εκεῖνον εῖνaι Ἀλλ' ἴτε μῶς Λογος η Σοφία, ἴτε κεῖνος κτίσμα η ποίημα τυγχάνει ἄν επε διατ οι πάντες εκ ου νὸς γεγόναμεν, και μόνος ἐστιν αυτὸς Λόγος 'Aλλὰ γαρ ει και κει,ους λέγειν τοιαυτα πρέπει ὰλλ' ημῖν ἀπρεπες ἐνθυμεῖσθαι τὰς κείνων βλασφθμίας και ει καιουδε περιεργάζεσθαί τι τῶν ρqτῶν χρην προς την ἴτω φανερὰν καὶ εὐσεβη διάνοιαν, καὶ την ν ημi ὀρθην πίστιν ὁμως νακα εντευθεν δειχθῶσι ὰσεβεῖς, φερε συντόμως, ὼς παρὰ τῶν
πατέρων μεμαθηκαμεν, ε του qτου την τεροδοξίαν κείνωνελέγξωμεν. Ἐθος in θεία γραφὶ τα κατὰ φύσιν ἄντα πραγ-