장음표시 사용
291쪽
ματα, ταυτ τοῖς ἰνθρώποις εἰς εἰκόνας καὶ παραδείγματα λαμβάνειν τοῖτο δε ποιεῖ, D AE c των κατὰ φύσιν ε κδενων τὰ κπροαιρε σεως φαίνqτα των νθρώπων κινηματα καὶ Ουτως φαῖλος η δίκαιος ὁ τούτων δείκνυται τρόπος 'Ε τι μεν ουντων φαύλων, ὼς εὰν παραγγέλλη h γίνεσθε; ιππος και Ps. xxxi.
η φύσις ' αλλ οῖν ημεῖς των μεν τὰς ἰλόγους ὁρμὰς φεύγωμεν, του δε το φρόνιμον is γινώσκοντες, μη ὰπατώμεθα paρ' αὐτοῖ,
292쪽
αυτου του Θεοῖ κατα χάριν εις μας γενόμενα, ταῖτα και μεῖς Cp. orn. μεταδιδωμεν εις τερους, μη διακρινόμενοι, ἁπλῶς δε ει πάντας εκτείνοντες την ευποιίαν κατα τουτο γαρ μόνον δυναμεθα πως αυτο μιμὶὶταὶ γενεσθαι, και υ αλλως, ὁτι τα Tra αυτου
ημεῖς γενώμεθά φησι πόθεν, που γε ὀ μεν Λόγος καὶ Σοφία
293쪽
μὲν ἔστι φύσει και ὰληθεία ν μετα του aυτου Πατρός ημεῖς δε αλληλων ἄντες ὁμογενεῖς εκ γαρ vo οἱ πάντες γεγόναμεν, καὶ μία πάντωνίνθρώπων η φύσει), ἔν πρὸς ἰλλγ λους τ δια-
ενταυθα, θέλων μα ὰληθη και βεβαίαν και ἰδιάλυτοι τὴν δια- θεσιν εχειν προ αλληλους, εξ εαυτου λαμβάνει το παράδειγμα, καί φησιν ἴνα σι εν, καθως και ημsi ς' διαίρετος δε σπινη εν μῖν νότης' υτως ν καὶ αυτοὶ μαθό1 τες λημῶν τηνὰδιαίρετον φυσιν, υτ και την προς λληλους συμφωνίαν διαφυλάττωσιν. Ἀσφαλεστέρα δε η μίμησις εκ των κατα φυσινλaμβάνεται τοῖς ἰνθρωποις, σπερ ειρηται επειδὴ γαρ ταυταμεν μένει, καὶ ουποτε μεταβάλλεται, ὁ δε τωνίνθρωπων τρόπος ευμετάβλητος τυγχάνει δύναται, πρὸς τοίμετάβλητον τῆ φύσει βλέπων, τα μὲν φαυλα φευγειν, ε δε τοῖς βελτίστοις αυτον ὰνατυποῖν. a γαρ υτω και τ λεγόμενον, qua ast αυτοὶ εν μῖν εν ωσιν, ὀρθην πάλιν εχε την διάνοιαν. 2I. ι γουν δυνατον η γενέσθαι μας ς ὁ Υἱὸς ἐν τω
294쪽
ἔστιν O ἱδ ἐν υτω, ἀλλα παράδειγμα καὶ εἰκων, ἀντὶ του εἰπsi 'εξ ημῶν μαθέτωσαν. 'sis, γαρ ὁ Παυλος τοῖς
Κορινθιοις, ἴτως η του ἱοῖ καὶ του ΓΙατρος νότ/ὶς τοῖς πασινῶπογραμμος καὶ μάθησίς εστι, καθ' ην δυνανται μανθάνειν, βλέποντες εις την κατα φύσιν νότητα του Πατρος καὶ ΟυΥἱos, πῶς καὶ αυτοὶ ὀφείλουσιν εν προς ἰλλγὶλους γίνεσθαι τω φρονηματι. ι δε δεῖ και τερως πολογήσασθαι περί του ρητου, δύναται πάλιν το 4 ημῖν ἴσον υνα τω λέγειν n
μεν. Oυκοῖν δηλον οτι εν ὀνόματι Πατρος καὶ Υἱου δυνάμεθα, Eph. iv. 3. O εν γενόμενοι, βέβαιον χειν τγὶς γάπης τον σύνδεσμον ' Πάλιν γαρ την αυτην διάνοιαν πεκτεινων φησὶν ὁ Κύριος Joliti Vii. Κὰγὼ την δόξαν ην δεδωκάς μοι, δέδωκα αυτ0ῖς, να tauri εν,
σοὶ, ὼς κὰγώ εἰμι ' λλα καθὼς ημεῖς, ειπεν ὁ δε λέγων καθὼς ου ταυτότητα δείκνυσιν ἰλλ' εἰκόνα και παράδειγμα
του λεγομένου. c. 9, 1a. 22. D μεν ου Λόγος την ἄντως καὶ ληθῶς ταυτότητα της φύσεως τω Haτρι ἔχει Ἀμῖν δε αρα το μιμεῖσθαι πρόσεστιν, Jolin XVA. 3. σπερ ρηται και γαρ ευθυς πηγαγε, λέγων εγὼ ναυτοῖς, καὶ συ ἐν ἐμοὶ, να σι τετελειωμενοι ις v. 'Εν-ταῖθα λοιπον Aζόν τι και τελειότερον περι μῶν ὁ Κύριος
295쪽
ἰλλοδοξία των Xριστομάχων πάλιν γαρ παναλαμβάνων φημί.Εἰ μεν ἁπλῶς καὶ ὰπολελυμένως έρηκεν, aνα σιν ἐν σοι trin, qua αυτοὶ κὰγ εν σοι ἔν μεν, ειχον καν ναίσχυντον πρόφασιν οἱ θεομάχοι νυν δε υχ ἁπλῶς εἶπεν, ἀλλα καθως , Πάτερ, ἐν ἐμοὶ, κὰγω ἐν σοι, να πάντες ε ωσι. Λέγων δε πόλιν ,αθως, πόβρωθεν δείκνυσι τους γινομένου , ὼς αυτος εστιν ν τω Πατρι, ρ πόρρωθεν δε εστιν, ου τοπω ὰλλα τῆφύσει οὐδε γαρ τοπω μακρὰν του Θεοῖ, ὰλλα μόνη τὴ φυσει
πάλτα μακράν εστιν αυτου και, καθὰ προεῖπον, ου ταυτότητα,
296쪽
κἀγὼ ἐν σοί. Oτα δέ, φησιν, χυτο τελειωθῶσιν ἴτως, τότε γινώσκει ὁ κόσμος, τι συ μείπέστειλας es γαρ μη μην ελθων καὶ φορεσας το τούτων σῶμα οὐδ ει α αυτῶν τελειώθη, ἰλλ' i. a. μενον οἱ πάντες φθαρτοί. 'Ενεργησον τοίνυν εν αυτοῖς, Πάτερ καὶ σπερ δεδωκάς μοι τοῖτο φορέσαι, δος αυτοῖς το Ινεῖμά
σου, rva καὶ Ουτοι εν τούτω εν γενωνται, και τελειωθῶσιν ἐνεμοί. vi γαρ τούτων τελείωσις δείκνυσιν τοῦ δημίαν γεγενησθaιτου σου Λόγου καὶ ὁ κόσμος δε, λεπων τούτους τελείους και
θεοφορουμένους, πιστεύσει πάντως, τι συ με ὰπέστειλaς, και
ην ἁπλούστερον θεωρησαι, ταῖτα δια πολλῶν εἰρηκαμεν ὁ δεμακάριος Ιωάννης ε της ἐπιστολης ν λίγοις καὶ τελειώτερον μαλλον μῶν δείξει τῶν γεγραμμένων τον νουν, καὶ διελέγξειμεν την τῶν σεβῶν διάνοιαν, διδάξει δε πως τε μεῖς ν τω Θεῶ γινόμεθα, και ὁ Θεὸς ἐν ημῖν κολπῶς πάλιν μεῖς μὲν ἐν αὐτω γινόμεθα εν, πόσον δε διέστηκε την φύσιν ὁ Υιος φ'
297쪽
συνάπτει τω Ιατρὶ, ὰλλα μαλλον το Πνεῖμα παρα του Λόγου c. 44.
οὐδεν τερον πάλιν στὶν, Ἐν η γινομένη τοιαύτη Os Πν - ματος χάρις εἰς τους μαθητὰς διάπτωτος και μεταμέλητος γένηται. ο γὰρ κατὰ φύσιν ως προῶπον, πάρχον τω Λόγωε τω Πατρι, τοῖτο μῖν μεταμελητως δια os Πνεύματος δοθῆναι βούλεται Ἀπερ ὁ πόστολος γινώσκων, 'λεγε, ' ις Rom. viii. 33.
298쪽
γa su)τοῖς εἰσι και λεγόμενοι. . t
26. Idob ab ρ, σπερ υκίποκαμνοντες ἐν ταῖς δυσσεβείαις ὰλλα κατα τον Φαραὼ σκληρυνόμενοι, τ ὰνθρώπινα πόλιν του
299쪽
σοφία προκόπτων, καὶ ἰγνοῶν ὐπαρ' ἐτέρων μανθάνειν ξίου ς'
27. Toιαῖτα μεν ουν οἱ ἀσεβεῖς εξάγονται λαλουντες Ἀδει δεταῖτα διαλογιζομένους εἰπειν καὶ τολμηρότερον Διὰ τί oλως ὁ