장음표시 사용
331쪽
ενενόησεν, ιτα θέλησε και περ νενόει, υκ δύνατο προβάλλειν, εἰ μη τε και η του θεληματος δύνaμις επεγένετο. Ευθεν οἱ Ἀρειανοὶ μαθόντες, θέλημα καὶ βουλησιν προηγεῖσθαι θέλουσι του Λόγου Ἐκεῖι οι μεν ουν τα Ουαλεντίνot ζηλού- τωσαν ημεῖς δε εντυχόντες τοι θείοις λόγοις επὶ μὲν του ἱουτο ην' εἴρομεν καὶ αυτον μόνον κούσαμεν δετ εν ω Πατρι, Johni. 1. καὶ εἰκόνα του Ιατρός επι δε μόνων των γενητῶν, πει και τῆφύσει υ ην ποτε ταῖτα, ἰλλ' πιγέγονε, ' προηγουμένην βουλησιν κά θέλησιν ἰνέγνωμεν, του Δαβι ψάλλοντος εν μεν ω
τοῖς ρημασιν αυτου συνθεὶς ὁ σοφιστης, τι τε το γέννημα καὶ Cp. . . το ποίημα ταυτόν εστι, και εἰς κ πάντων των ἄντων γεννημάτων στὶν ὁ Υἱὸς εἰς τουτο συνέκλεισεν, τι τα ποιηματα βουληματι και θεληματι προσηκε λεγειν. 61. Οἰκουν ει ἄλλος εστ των πάντων, σπερ a εν τοῖς 9: si ar, et .
332쪽
νυν δὲ πιγενομενη προηγουμένην ἔχει την βουλησιν, και ςΕph. i. s. αυτὸς πάλιν ὁ Παῖλος φησι, ' κατὰ την ευδοκίαν του θεληματος
Cp. d. r. ηγουμαι, καθα καὶ ε τοῖς ἔμπροσθεν εἴρηται, της βουλησεως το ποιοῖντος ιναι τουτο σημαντικόν. α με γαρ μ' ἄντα
ποτε, ὰλλ ελθε επιγινόμενα, ὁ Δημιουργος βουλεύεται ποιῆσαι τον δε ἴδιον Λόγον ξ αυτοῖ φύσει γεννωμενον υ προβουλεύεται εν τούτω γαρ ὁ ΓΙατηρ a ἄλλα οσα βουλεύεται, ποιεῖ, James i. 8. και δημιουργέ εν τούτω καθως και ἀκωβος ὁ ἀποστολος δι
Cp. asset. - Ουκοῖν η περὶ πάντων ων τε ἰναγεννωμένων καὶ των παξ γινομενων τοῖ Θεοῖ βούλησις εν τω Aόγω στὶν, εν ω και αδόξαντα ποιεῖ καὶ αναγεννα καὶ τοῖτο γαρ πάλιν ὁ ἀπόστολος Tliem. V. 18. σημαίνει, γράφων εις Θεσσαλονίκην, τοῖτο γαρ θέλημα Θεοῖεν ριστω In σολεις ὁ χας. Ε δε ἐν ω ποιεῖ, ἐν αυτ και βούλησίς εστι, και ναριστῶ στι το θελημα τοῖ Πατρος, πῶς δύναται καὶ αυτος εὐβουλησε και θελγὶματι γίνεσθαι ει αρκα αυτὸς εν βουλησει, καθ' υμὰς γέγονεν, νάγκη και την περι αυτο βούλησιν ν τέρω τινὶ Λόγω συνίστασθαι, δι' ου καὶ αυτος γίνεται δέδεικται γαρ η οὐ Θεοῖ βούλησις υκ εν Jolini. 3. Oi γινομένοις υσα, ἀλλ' i' τω δι' ου' καὶ εν ω γίνεται τα
λήσει και αν ποτε τε υκ v, -κείσθωσαν τω λέγειν ην ποτε τε Ουκ ην'' aDa, αἰσχυνόμενοι δια το εκ τούτου Cp. i. r. γόνους σημαίνεσθαι, γνῶσιν ἔτι καὶ βουλήσει λέγοντες γόνους προ Υἱοῖ σημαίνουσι τῶν γάρ ποτε μ' ἄντων προηγεῖται τυ βουλεύεσθαι, Δ επι πάντων τῶν κτισμάτων. Ε δε c. 23. ὁ Λόγος τῶν μεν κτισμάτων στι δημιουργος, αυτος δε συνυ- i. 2 . παρχει τω Πατρι, πῶς δύναται os iδίως ἄντος, ἁ μη ὁντος, προηγεῖσθαι O βουλεύεσθαι ει γὰρ προηγῶται βουλη, πῶς δι' αυτο τὰ πάντα ' μὰλλον γὰρ εἶς τῶν πάντων στι βουλησει
333쪽
ἄλλον Λόγον, δι' ου H υτος γεγονε, καὶἰπεκυηθη μετὰ πάν- 37. των ων θέλησεν ὁ Θεος. 62. Ε μεν υν ἐστιν ἔτερος του Θεοῖ Λόγος ἔστω καὶ Ουτος Λόγω γεγονώς ει δε μ' ἔστιν αλλος soυ ἔστι γαρ), ὰλλα πάντα δι' aυτου γέγονεν, απερ ὁ Πατηρ βεβούληται, πῶς υδείκνυται τούτων πολυκεφαλος πανουργίας τι καταισχυνθέντες επι τω λέγειν ποίημα καὶ Ἀτίσμα, καὶ χυ ην πρὶν p. i. r.
γεννηθri' ὁ του Θεου Λόγος, ἄλλως πάλιν κτίσμα λέγουσιν αυτον ιναι 'βούλησιν προβαλλόμενοι, καὶ λέγοντες, Ἐι μηβουλήσει γέγονεν, ουκοῖν νάγκη καὶ μη θέλων σχεν ο Θεὸς
Υἱ . Και τίς ὁ την νάγκην πί-ων αυτω πονηρότατοι, καὶ πάντα προς την αἴρεσιν aυτων ελκοντες το μὲν γαρἈντικείμενον τy βουλ)ὶ σε εωράκασι τ δε μεῖζον και περκείμενον Ου εθεώρηoaν. D. σπερ γαρ αντίκειται τὶ βουλησει το παραγνωμην, ἴτως πέρκειται καὶ προηγεῖται του βουλεύεσθαι O p. d. a. κατὰ φύσιν οἰκίαν μὲν ουν τις βουλευόμενος κατασκευάζει, υἱον δὲ γεννα κατὰ φύσιν και το μεν βουλησε κατασκευαζόμενον ρξατο γίνεσθαι, και ξωθεν εστι του ποιοῖντος ὁ δὲ
υἱὸς διον εστ της Ουσὶς του πατρος γεννημα, καὶ Ου εστιν p. i. 9, 16.εξωθεν αυτοῖ δι οὐδε βουλεύεται περ αυτοῖ, να μη και περὶ εαυτου δοκη βουλεύεσθαι. Oσω ουν του κτίσματος ὁ υἱὸς
334쪽
πολλω μαλλον καὶ ληθέστερον του ἱοῖ φύσει και Ῥυς εκ βουλησεως Ιατηρ. 63. Εἰπάτωσαν δε πάλιν μῖν καὶ τοῖτο πρὸς γαρ τηνίναισχυντία αυτῶν ρώτησιχ αυτοῖς ἐπαγαγεῖν ἔτι βούλομαι, τολ- Cp. i. 5. μηροτέραν μεν, βλεπουσαν δε ὁμως ει ευσεβειαν ἱλάσθητι, Δέσποτα)' ὁ Πατηρ αὐτος, βουλευσάμενος πρότερον εῖταθελησας, ἴτως πάρχ ει η καὶ προ οὐ βουλεέσασθαι χρηγα καὶ περὶ os Λόγου τοιαυτα τολμῶντας υτους, τοιαυτα καὶ ἰκουειν, να γνῶσιν τι η τοιαύτη αυτῶν προπέτεια καὶ ις
αυτον τον ΓΙατέρα φθίνει. αν μὲν ουν εἴπωσιν ἄπαξ βουλευσάμενοι περὶ βουλησεως οτι και αυτος εὐβουλήσεως, τί ουνην προ οὐ βουλεύσασθαι η τί πλέον ἔσχεν, ὼς μἐῖς λέγετε, μετὰ τὸ βουλεύσασθαι; ει δε ατοπος και οέστατος εστιν τοιαύτη ἐρωτησις κα ου θέμις λως τοιαῖτα λέγειν ἀρκεῖ γαρ
Exod. iii 14. ε ιν ὁ ων'), πῶς υκ ἄλογον ἄν εἴη περὶ os Λόγου os Θεοῖτοιαῖτα ἐνθυμAσθαι, και βούλησιν και θέλησιν προβάλλεσθαι; κε γα και μόνον κούοντας μὰς καὶ περι os Λόγου ειδέι αι και νοεῖν τι ὁ μη κ βουλησεως πάρχων Θεὸς ου βουλησει, ὰλλα φυσει τον διον εχε Λόγον. ΓΙῶς δε οὐχ περβάλλειπὰσαν μανίαν το και μόνον ενθυμῶσθαι, ὁτι αυτος ὁ Θεὸς
Cp. i. 19; προτρέπεται, να μη ἄλογος και σοφος γη, λλα Λόγον καὶ Σοφίαν εχ' ; περι εαυτου a δοκεῖ σκέπτεσθαι ὁ περὶ os ἰδίου της ουσίας εαυτοῖ βουλευόμενος Πολλῆς τοίνυν δυσφημίας ἴσης ν ni τοιαύτy φρονησει, ευσεβῶς αν λεχθείη, ὁτιτα μὲν γενητὰ εὐδοκία και βουλησε γέγονεν, ὁ . Υἱὸς Ου θελη-ματός εστι δημιούργημα επιγεγονως, καθάπερ η κτίσις, ὰλλα φύσει της ουσίας ἴδιον γέννημα Και γαρ ἴδιος ων Αὐρος os ΙΠατρὸς Ου εα προ εαυτου λογίσασθαί τινα βούλησιν. αὐτὸς si 18. ων βουλη ζῶσα os Iaτρὸς, και δυι αμις, και δημιουργος τῶν δοκούντων ω Πατρί. Και ταῖτα αυτὸς εν παῖς Iaροιμίαις Prov. viii. 14. περι αυτοῖ φησιν Ἀμη βουλη καὶ ασφάλεια, μη φρονησις,
335쪽
βουλα σου δήγησάς με. Πῶς ουν δύναται, βουλη καὶ θέλημα του Πατρος έπάρχων, ὁ Α ος γίνεσθαι και αυτος θελήματι καὶ
ciυτὶ σημαίνουσι, ' βούλησιν και θελησιν προβαλλόμενοι, h
336쪽
ς- - τυγχάνει Oυτος, τι ' του Πανὸς κυρωτητι νωται καὶ πάντως κτίσις δουλη, πει κτὸς της του Ιατρος ενότητός εστι, καὶ, ουκ υσά ποτε γέγονεν.65. Ἐδει δε αυτους, λέγοντας βουλησει τὸν Υἱov, εἰπεῖν, οτι καὶ φρονησει γέγονε ταυτον γαμηγοῖμαι φρόνησιν καὶ βούλησιν εἶναι. O a βουλεύεταί τις, τοῖτο πάντως καὶ φρονεῖ καὶ ο φρονεῖ, τουτο καὶ βουλεύεται. Aυτος γουν ὁ Σωτηρ ως Prov. viii. 14. ἀδελφὰ ταῖτα τῆ αναλογία νηφεν αμα λέγων, εμη βουληκα ασφάλεια, μη φρόνησις, μη δε ἰσχύς. Ω γaρ σχῖς καὶασφάλεια ταυτόν εστιν η υτη γαρ δύναμίς εστιν), ἴτω ταυτόνεστιν εἰπεῖν την φρόνησιν καὶ την βουλην εἶναι, ἄπτερ εστὶν ὁ Κύριος. λλ' ο ι σεβεῖς ου θελουσι μεν Aόγον και βουληνωσαν εἶναι τον Υἱον περὶ δε τον Θεον φρόνησιν καὶ βουλην
i. 36. καὶ 'φίαν, εξιν συμβαίνουσαν καὶ ἰποσυμβαίνουσανίνθρωπίνως γίνεσθαι μυθολογοῖσι, καὶ πάντα κινοῖσι, και την Ουαλεν- Cp. Iren. i. τίνου εννοιαν καὶ θελησιν προβάλλονται, ἴνα μόνον διαστη σωσιτον Υἱo ἀπὸ του Ιατρος, και η εἴπωσιν ἴδιον αυτον του Πα- τρὸς εἶναι Λόγον ὰλλα κτίσμα Ἐκεῖνοι μεν ουνίκουετωσαν,
ω Σίμων ὁ μάγος κουσεν, ἰσεβεια Ουαλεντίνου Θυν ἡμῖν
Acts viii. sto. εἴη εις ἀπώλειαν ' εκαστος δε Σολομῶνι μὰλλον πειθε σθω λεγοντι Prov. ni. 10 αυτον εἶναι σοφίαν καὶ φρόνησιν τον Aόγου φησὶ γάρ D Θεὸς τὶ σοφία εθεμελίωσε την γην ητοίμασε δε Ουρανους εν φρονησει '
337쪽
ὰβούλητον του Θεοῖ τις ευσεβῶς λογιζέσθω Και γὰρ ὁ Υἱὸς τη
μόνου Πατρὸς πρὸς το μόνον Λόγον, προφάσει του βουλευε- σθαι ' μαίνοιτο γαρ ν τις, μεταξυ τιθεὶς Πατρὸς και Υἱοῖ βούλησιν καὶ σκέψιν Και γὰρ τερόν εστ λεγειν, βουλήσει γέγονεν ' ε τερον δε, τι μύδιον οντα φυσει τὸν Υἱὸν αυτολὰγαπακα θέλει αυτόν. TDμεν γὰρ λέγειν, Ἀκ βουλήσεως γέγονε,'
πρῶτον μεν τὸ γ ειναί ποτε τουτον σημαίνει επειτα δε καιτην επ' ἄμφω ροπην χει, καθάπερ εἴρηται ἄστε δυνασθαί τιν c. a.
338쪽
προηγουμενην δείκνυσιν, αλλὰ φύσεως γνησιότητα, καὶ ουσίας c. 6 ἰδιότητα και ὁμοίωσιν γνωρίζει 'Ως am και επὶ του ὰπαυγάσματος αν τις ειποι και του φωτος, τι τοίπαύγασμα ου ἔχειμεν βουλησιν προηγουμένην ἐν φωτὶ ἔστι δε φυσε αυτου
CP. C. 6. γίνηται, καθάπερ πολλάκις ειρηται Πάντα γάρ ἐστιν ὁ Υἱος του Ιατρός καὶ ουδε ε τω Πατρι πρὸ του Λόγου λλ εν ω Λόγω καὶ η βούλησις' καὶ δι ψυτο τ του βουλήματος εις U. 7. εργον τελειοῖται, ως δειξαν, θεῖα γραφαί. Ἐβουλόμην δετους ὰσεβεῖς Ουτως ει ὰλογίαν πεπτωκότας, καὶ περὶ βουλή-
σεως σκεπτομένους, νυν ερωτησαι μηκέτι τὰς τικτουσα αυτων
i. a. γυναῖκας, ὰς υτοι πρότερον ρωτων λέγοντες, Ἐι εἶχες υιον, πρὶν γεννήσηὶς ς' ἰλλα τους πατέρας, και εἰπεῖν αὐτοῖς ' Πότερον βουλευόμενοι γίνεσθε πατέρες, η κατὰ φύσιν και η υμῶν βουλήσεως ς η της φύσεως και υσίας μῶν στιν ὁμοι τα τέκνα ς' Cp ii. t. rva κἄν paρὰ τῶν γονεων εντραπῶσι, παρ' ων το λημμα της γενέσεως ἀπνὶτqσαν, και παρ' ων ηλπισαν ἔχειν την γνῶσιν Ἀπο-
339쪽
κριθησονται γαρ αυτοῖς, ὁτι ' γεννωμεν ου του θεληματος, p. i. 29. ὰλλ' ημων εστιν μοια ουδὲ προβουλευσάμενοι γινόμεθα γονεῆς, ὰλλα χὶ φύσεως ἴδιόν εστι το γενναν έπῶ καὶ μεῖς των τε - κόντων σμεν εἰκόνες H τοίνυν καταγινωσκέτωσa ἐαυτῶν, καὶ παυέσθωσαν πυνθανόμενοι γυναικων Ἀρὶ του Υἱo του Θεου η μανθανέτωσαν παρ αυτων, ἔτι υ βουλησει γεννὰται
οι ριστομάχοις καὶ τοῖτο γαρ υτῶν, σπερ υ και τα ἄλλα προβληματα, δέδεικται και λέγχθθη φαντασία και μυθοπλαστία μόνον οντα και δια τουτο ὀφείλουσι, καν ψέ ποτε θεωρησαντες p. c. 8. εἰς ὁσον αφροσύνης πεπτωκασι κρημνον ὰναδῖναι και φυγεῖν ὰπ της του διαβόλου παγίδος, νουθετουμενοι παρ' iμων. Tini. H. 26. Φιλάνθρωπος γαρ Ἀληθεια, κράζουσα διαπαντός Ἐι μοι μη Joh x. 38. πιστευετε ' δια την του σώματος περιβολην, καν τοῖς εργοις πιστεύσατε, ινα γνῶτε ἔτι ἐγω ν τω Πατρι, και ὁ Ιατηρ ἐνεμοί ' καὶ, εγω και ὁ Πατηρ εν ἐσμεν ' και, ὁ ωρακως Ῥε Ιdicio.
πευεται, και θελε πάντας ὰνορθοῖσθαι τους κατε Τραγμένους, ὼς η αἴνεσις λέγει Ου Δαβίδ' ο δείσεβεῖς, ου θελοντες aκούειν s. cxlv. Kυριακῆς φωνης Ου0 φεροντες ραν τον Κυριον πο παντων ὁμολογούμενον Θεον καὶ Θεοῖ Υιὸν περιέρχονται ι ἄθλιοι, ως ο κάνθαροι, μετα του πατρος αυτων του διαβόλου προφάσεις εις σέβειαν ζητοῖντες. Ποίας Ουν ἄρα μετα ταυτα πάλιν,
πόθεν εὐρεῖν δυνησονται, ει μη ἄρα παρὰ μὲν Ιουδαίων καὶ του Καiάφα δανείσωνται τὰς δυσφημίας, παρ' Ελληνων δε λάβωσι την θεότhταί αἱ a θGαι γραφαὶ τούτοις κλείσθησαν, καὶ Cp si. s. πανταχόθεν αυτῶν λέγχθησαν ἄφρονες και ριστομάχοι.