Xenophontos Apomnemoneumata. Memorabilia Socratis; accedit anonymi Apologia Socratis, ex recensione et cum annotationibus Ludovici Dindorfii

발행: 1862년

분량: 336페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

προπηλακί ,ειν διδασκε, πείθων μεν ους συνόντας εαυτωσοφωτερους ποιεῖν των πατερων, φασκων ὁ κατὰ νόμονεξεῖνα παρανοίας λόντι τον πατερα δησαι, τεκμηρίω τουτω Ἀωμενος δε τον ἀμαθεστερον πο ου σοφωτερου νομιμον 5 εἴη δεδεσθαι Σωκρατη δε τον μεν ἀμαθίας νεκα δε

πολλακις σκοπε τί διαφερε μανίας ἀμαθία και τους μεν α νομενους ετ συμφεροντως αν δεδεσθα κα εαυτοῖς κα τοῖς φίλοίς τους δε μ' επισταμενους τα δεοντα δtκαίως 5 αν μανθανειν παρα των πισταμενων ἄλλα Σωκράτη γ εφη ὁ κατηγορος ου μόνον τους πατερας αλλὰ και τους αλλους συγγενεῖς ποιε εν τιμία εἰνα παρὰ τοῖς εαυτῶ συνοῖσι, λεγων ως ἴτε του καμνοντας με του δικαί -

dein a Socrate instituitii inducens in p. 6 9, quum in neminem alium id Scenain, qui patrem verberat, et de licuerit. monstrat justuri esse patretii a filio

62쪽

26 MEMORABILIUM

5 ανθρώπου τρον ταχίστην ζενεγκόντες ἀφανίζουσιν. ελεγε δ' τι και ζῶν καστος αυτob, o πάντων μάλιστα φιλεῖ,

ἀφαιρεῖ καὶ ἄλλω παρεχει. αυτοι τε γε αυτῶν νυχας τε καὶ τρίχας και τυλους ἀφαιροὐσι και Oις ιανοῖς παρεχουσι

C. Κτημάτων το μέγιστον υτός τίς εστινεξενεγκόντες PTO ξενεγκaντες Poscit abτῶ.

63쪽

LIB. I. CAP. II. 27 πορρωτατω, δωτ έφελεῖ μεν οὐδεν αυτους νον βλαπτει

55 δε πολυ ἀλλον ταὐτ υν ἔλεγεν, O τον μεν παTεραρῶντα κατορύττειν διδάσκων, αυro δε κατατεμνειν, αλλεπιδεικνυων τι το φρον τέμον εστ π9ρεκαλει πίμελε- σθαι του δε φρονιμωτατον εἰναι και φελιμωτατον, πως, εα τε ὐπο πατρος εα τε πο-δελφολεαν τε υ αλλουτινος βουληται τιμῆσθαι, μη τω οἰκεῖος εἰναι πιστευων

ἀμελη, ἀλλα πειρῆται φ' ν αν βουληται τιμασθαι,

τουτοις φελιμος εἰναι.

μη ἀδικου μητ α συοὐ πεχεσθαι, ἀλλα και αὐτα Ofειν 57 επι τω κερδει Σωκράτης δ' επε διομολογησαιτο το μενεργατην εἰναι φελιμόν τε ἀνθρωπω και γ ον εἰναι, τοδε ἀργον βλαβερον τε και κακον, και το μεν εργάβεσθαι ἀγαθον, το δ' ἀργεῖν κακον, τους με ἀγαθον τι οἱ οὐντας εργάβεσθαί τε φη και εργάτας εἰναι, τους δε κυβευοντας τι αλλο πονηρον καὶ επιρημιον ποιοὐντας ἀργους ἀπεκαλει.

SCHN. bethis p. 687 Aliter res habet , I, 57. πεὶ διομολογησaιτο Frequens a . apud Platonem διομολογεiσθtit cum in ἀργους ἀπεκάλει Cons. silmilem finitivo, quem, Si abesse posset, hic li σχολῆς definitionem infra a. 9, 9. hiroruni dissensus delendum proderet. SCΗΝ.

64쪽

28 MEMORABILIUM

εφη δεῖν του μητε λόγω μη ἐργω φελίμους Oντας

μητε στρατευματι μητε πόλει μητε αὐτω τω δημω, εἰ τι δεοι, βοηθεῖν κανους, ἄλλως τ εα προς τουτω καὶ θρα

σεῖς σι, παντα τροπον κωλυεσθαι, καν πανυ πλουσίοι6 τυγχανωσιν ὀντες ἀλλα Σωκρατη γε ταναντι τουτωνφανερος η και δημοτικος και φιλανθρωπος ν. κεῖνος γαρ πολλους επιθυμητὰς κα ἀστους και ξενους λ ων οὐδενα πώποτε Ἀσθων της συνουσίας πράξατο, ἀλλαπῶσιν ἀφθονως πρρκει των αυrob . τινες μ κρα μερ

τε ν A. B. τυγχάνωσιν οντες τυγχάνοντες σιν B., corr. In Sec. Tec cum

65쪽

61 χρηματα διδόναι υκ θελον διαλέγεσθαι ἄλλα Σωκράτης

γε και προς τους ἄλλους ἀνθρωπους κοσμον τὶ πόλει παρεῖχε, πολλω ἀλλον η Λίχας τη Λακεδαιμονίων ος ονομαστος επι OUτω γεγονε Λίχας μεν γαρ ταῖς γυμνοπαιδίαις τους ἐπιδημοὐντας εν Λακεδαίμονιῆενους δείπνιρε, Σωκρατη δε δία παντος του βίου τα ἐαυτοὐ δαπανῶν τὰ μεγίστα παντας τους βουλομενους φελει Ζελτίους γαρ

ποιῶν του συγγιγνομενους ἀπεπεμπεν.

εἰνα πολε μῶλλον η θανατου. καὶ κατα τους νόμους δε σκοπῶν αν τις οὐθ' εὐροι. κατα γαρ TOυς νόμους, εάν

τις φανερος γενηται κλεπτων η λωποδυτῶν η βαλλαντιο τομῶν η τοιχωρυχέν η ἀνδραποδιζ μενος η ἱεροσυλῶν, τούτοις θανατός εστιν η ζημία ων κεῖνος πάντων ἰνθρώ-

63 πων πλειστον ἀπεῖχεν ἀλλα μην β πολε γε με πολε μου κακῶς συμβαντος με στασεως με προδοσίας ἴτε

ουδέν γε ἰδία B. 6o. ἐπώλουν Inprinnis Aristippum a. λωποδυτῶν Si rei furto albia-

respici, qui primus Socraticoriana hi tae a fure balneatorio aestimati Iolosophiam mercede docuerit, admonet drachmas excederet, Vetore DeinΟ- Rulinicen. SCHN. sinen e Timocratem, ut Ost Ca-6I. Λίχας Hunc esse Litchamor sauhionum admonuit Hincienburgius.

66쪽

30 MEMORABILIUM

πων , ἀντὶ δε του διαφθείρειν του νεους, ο δη ὁ γραψα -

μενος αυτον τίατο, φανερος ν ων συνονTων του πονη- ρας πιθυμίας εχοντας τούτων μεν παυων της δε καλλίστης καὶ μεγαλοπρεπεστατης ρετVς, 9 πολεις τε καὶ οἰκοί ευ Οἰκουσι, προτρεπων πιθυμεῖw ταυτα δε πραττων πῶς υ

μεγάλης ἄξιος ην τιμης st πολει

ΚΕΦ. i. υρ δε δὴ καὶ φελεῖν δόκει μοι τους συνοντας α μενεργω δεικνύων αυτον οἱος ην, τα δε και διαλεγομενος του - των δη γράψω πόσα α διαμνημονευσω. α μεν τοίνυν προς τους θεοῖς φανερος η και ποιῶν καὶ λεγων nπερ LIDθία αποκρίνεται τοῖς ρωτῶσι πῶς δει ποιεῖν η περὶ θυσίας η περὶ προγόνων θεραπείας ' περ αλλου τινος τῶν

67쪽

φορον ἐνόμιρε ελεσθαι , κυβείαν η μαχην η ἄλλο τι

34ύχοιντο των φανερῶς δηλων πως ἀποβησοιτο θυσιας δε θύων μικρας ἀπο μικρῶν οὐδεν γ τ με Οὐσθac των ἀπ πολλῶν καὶ μεγαλων πολλα a μεγαλα θυοντων. ομε γαρ τοῖς θεοῖς φη καλῶς ἐχειν ει ταῖς μεγαλαις

ταῖς παρα τῶν εὐσεβεστατων τιμαῖς μαλίστα α ρε P. επαtνεπης δ' η και του που TOUTOU, Καδδυναμιν δ' ἔρδειν ἱέρ'Ἀθανάτοισι θεοῖσι.

και προς φίλους δε και ξένους και προς την ἄλλην δίαιταν καλην φη παραίνεσιν εἰναι τη K αδδυναμιν ερδειν. ει δετι δόξειεν αὐτω σημαίνεσθαι παρὰ τῶν θεῶν, ηττον ν

επείσθη παρα τα σημαινόμενα ποίησαι ει τις αὐτον

ἔπειθεν ὁδοῖ λαβεῖν γεμον τυφλον καὶ μη δοτα τηνοδον ἀντι βλεποντος καὶ ιδοτος και τῶν ἄλλων δε μω-

nomine edito, ait facit etiam Ioeta oυδἐν διάφορον Sic Cyr. 5, 4, o, apud Platonem in Alcibiade ΙΙ. abi Rr Script . Zεὐ aσιλεῶ, τὰ μεν σθλὰ καὶ 4υχο- a. πολλὰ καὶ μεγάλα θυόντων I rite μένοις καὶ ἀνευκτοις ' Ἀμμι δίδου, τὰ δε oecon 2, . δεινα-a εὐχομένοις ἀπaλεξειν Cete οἴτε γὰρ Doἴτε ama Heindorfius. ruin h. l. expressi Valerius MaXimus του ἔπους τουτου Hesiodi p. 334. VII, Socrates, inquit nihil ultra προς φίλους In ConSUetitiline curia petendum a diis immortalibus actitra amicis, hospitibus, et in reliqua vitabatur, quaΠ1 Ut bona tribuerent, quia civili et familiari. SCHΝ.u demum scirent, quid unicuique esSet n aρa a πο τ ῶν θεῶν σημaινό- utile nos autem is pleruuique votis μενα V ad Cyr. I, 6, 2. expetere, quod non inpetrasse melius

68쪽

32 MEMORABILIUM

69쪽

Iφροδισίων δε παρχρνει των καλῶν ἰσχυρῶς ἀπεχεσθαι

70쪽

3 MEMORABILIUM

τοιοῖτον εστ τ ριψοκινδυνο εργον, καν εγω δοκῶ μοι II τον κίνδυνον τουτον πομεῖναι υ τλημον, φ ο Σωκράτης, καὶ τί αν olit παθεῖν καλον φιλησας; ὰρ υκ ναυτίκα μαλα δουλος μεν εἰναι αντ ελευθερου, πολλα δε

1am ράκλεις, φη ὁ ενοφῶν, ὼς δεινην τινα λεγεις

δυναμιν του φίληματος εἰναι Καὶ τουτο, φη ο Σωκρατης, θαυμάρει ου οἰσθ' ori τα φαλάγγια οὐδ' ημιωβολιαῖα

το μεγεθος οντα προσαφαμεν μόνον τω στοματι ταῖς τε οδύναις επιτρίβει του ανθρώπους και του φρονεῖν ζίστησι

Nati Δί', φη ὁ Ξενοφῶw Ἀνίησι γαρ τι τα φαλαγγια 13 κατα το δηγμα. G μῶρε, εφη ὁ Σωκρατης, τους δε κα-

II. μαινόμενος ἰμαινόμενος COlbetus, a λεπωτερον σκορπιων a φαλάγγων Ουδεις οὐδ' civ aινόμενος potius quam φαλαγγίων recte Theodoretia p. 73, ut alii μαινόμενός τις CoraeS. I GaIS f. ibi ενιένa πεφυκότa. II. ἔτι Liori hoc omittentes con ημιωβολιaia J Comparatio formam firmant tOlbaei ἔφη inittentis scrip rotundar et ininutam arguit insecti, turam. Onf. 3, 8, 5, ubi unia si ad Culm naturam et Speciem accuratius

dit φη inter υκ οἶσθ' ori. Quae eli definire non licet Attice aranea Si hic quoque restituenda fuit, quum φάλαγξ dicitur, a qua si diversum οιδ' et οἰσθ' ori dicant Attici phalangium intelligiti ir, in formae τα φαλάγγια marpocratio Φαλίν similitudine dictum interpretari opor-

SEARCH

MENU NAVIGATION