장음표시 사용
601쪽
offerri sacrificium, id sacere, ut a peccatis mundentur.& 'nodus Ephesina hoc sensu negatChristu pro se obtulisse,quia peccatum no habebat,cui expiando fataliciuaccommodatur. Sed totam hanc causam accurate distatuit conci det. sessio. c.I.
ubi de venialium remisione,inquit,sacrificio virtus passionis applicatur in remissi nε peccatorum,que quotidie a nobis committuntur quomodo autem.mediate operetur in mortaliu remissione expressit c.2.
his verbis, hac oblatione placatus Domi. nus gratiam & donum poenitentie cone den crimina & peccata etiam ingentia dimittit. Vnde constat virtute huius si cris- a δεῖ ἀμαcij eodem sensu tribui & procurari prima gratiam,sine qua nemini contingit horum litia .--- peccatoru remisso. subuigit conciliu can. trama salui negat hoc sacrificium esse propitiatorium .aut pro peccatis,poenis, satisfactionibus,& aliis necessitatibus offerri, anathema sit.ubi distincte prius ponit peccata,deinde poenas,ut pro utrisque hanc hostiam applicandam esse intelligatur.
An prositi delibus, excommunicatis.
ra peccatorum, & quibus, dam est annexa excoinmui nicatio,quae fideles a parti- cipatione sacrificiorum &suffragiorum Ecclesiae excludit, est etiam peccatum infidelitatis,suod separat hominem a membris Ecclesiae,cui statu est hoc sacrificiu , necessario videndum est,an his etiam prodessie positi hoe sacrificium. Certe Theologi scholastici omnes post Aug. lib. I. de origine animae,amrmant non esse offerendu,nisi pro membris Christi,capiti suo salte fide coniunctis. eade sententia videtur canone mita cofirmari, chm ait,oLserri pro omnibus orithodoxis,atq; catholicae & Apostolicae fidei cultoribus. est etiapraeceptum Ecclesis,ne quis in misse sacra memoria pro homine excomunicato peculiariter prece tutaquod etiasi faceret, ni
hil illi prodesset:cum sittacleliet sententia, spiritualiu bonorum Ecclesiiae participatione separatus:sicut infideles omnes, qui
Hominum martigradus,quibus nostrumsacrificiu applicatur varia ratione.
insuras alimenti 5e vite spiriti ratis, separatia capite Christo , capaces non existunt. Videtur etiam his sententiis consentire diuuinissima Domini oratio habita in sermone sancte coens Ioan. 7.ubi postqua roPuit pro Petro,tanqua capite nostro, & suo vicario,sicut nos modo pro pontifice, statim summo affectu pro suis discipulis precatur,ut seruet eos Pater,ut sanctificet eos, ut unum faciat,ut a mundo S a malo liberet: sicut nunc in canone,ut Ecclesiam regere, sancti scare,adunare velit, per sacrificium propositum petimus:addit Dia non pro eis rogo tantu,sed pro iis, qui credituri
sunt per verbu eorum,in me.vnde videtur
Diis a sua oratione omnes infideles,&non predestinatos excepisse extat etia decretuLeonis Magni ad Anatholium de nominibus Dioscori,&alioru hqreticorum ad altare no recitandis.hec autem omnia videntur emcepe hoc sacrificiu omnibus applicari non possie.
Re dubitatio pertinet ad intellisendum,quibus personis fructus nostri sacrificii, de quibus dictum est, - - . applicari possint: ad euiu,
proinde explicationem animaduertenduest,mitam non prodesse omnibus eodem modo , nec aequaliter, nec eadem rati ne. Possunt autem omnes homines qua
tuor gradibus ad hoe propositum distin gui. Qujdam simi devoti, & Deo grati
Christiani, missam vel sacientes, vel pr curantes , vel adstantes , vel coadiut res: de quibus in canone Ecclesiae peculiariter dicitur , quorum tibi fides cognita est, & nota deuotio. his autem prodest virtus lacrificii ad omnia illa bona,de quibus diximus obtinenda r quia sunt accommodaias
602쪽
la excipient i, dc condignὸ merentur , ut pro eis offeratur,dc ut ex oblatione fructu
percipiant: de his dicitur in Liturgiis Graecorum patrum sancta sanctis. denique illi sunt digni hae oblatione & maximξ idonei ad tructus illius percipiendos,qui sunt
ad communionem mysteriorum conuenienter dispositi:licet mili Christiani pr iter participium sacrificii, non sic peccet,
sicut propter sacramenti perceptionem. In altero gradu sunt fideles peccatores, qui lieet idonei de plane digni non exiliat, & ideo saetificiunt immediat ε & directo
in eos non agat, eis tam n valde prodest, quatenus mediante pinnitentia di aliis mediis conuersionis,ostendimus hoc sacrificium esse propitiatorium pro peccatis.Vnde pro his offerre,ut conuertantur oraritate impellente,compellimur,& iubemur. de proinde admonendi sunt peccatores omnes, etiam cum in affectu peecati existunt . vel qui ex infirmitate selo in peccata mortalia relabuntur, ut procurent pro remistione de coversione sacri licia:& ho tandi sunt pij iacerdotes, ut pro his offerant: quia sacrificium habet clamorem validit limum tanqua in ipsius Chrilli, de plures conuerti quim ieiunium, oratio, eseemosyna,& quiduis aliud. Itaque,vae nobis sacerdotibus, si pro eo quod peccata populi comedere, de lacrificiis digerere deberemus,ut scr. ptum est Olee. .ad eotu iniquitates,etiam nos i si animas nostras, eadem perpetrando accomodemus. In teratio gradu sunt etiam fideles peccatores, sed excommunicati qui Ecclesiastica di inciplina in penam peccati a spiritualibus bonis arcentur,& ideo per excommunicationem inhabiles de incapaces redduntur tructuum sacrificii.aliquando etiam idem fieri vetat Ecclesia pro aliquo peccato publico , dc aliquando etiamsi remissium sit, quod etiam obseruat in defunctis, quibus
alias sacriscia prodessent, ii per Ecclesiae
disciplinam pro eis offerre liceret, ut constat ex Cypriano lib. i. epist. s. ubi praecipit de sententia CGcilii, ut ne quis pro dormitione Gemini & F.mlii sacrificium OL serat. limile est apud Gregor lib. q. dialog. c. .de quoddam monacho desuncto, quic citra regulam, aliquot nummos libi proprio , prslato nescio,detinuerat. simile de uabus monialibus apud eundet lib. 2.cu.
quae propter sententiam excommulcatio nis non latam,sed comminatam,cii adhue viueren cum pro defunctis oblationes fiebant,visae sunt semper ad illam solemnem vocem, si quis non communicat, det locum, prod: re de sentit chris de soras exire: eo miraculo ostendentes, se propter publicam loquacitatem,& comminatam exco-
municationem redditas fuisse ineptas ad sacrificia, licet in charitate de gratia decessisse videantur.Quo modo etia in multi ex communicati,antequam absoluantur vectcontriti,de ideo ex se ad percipiendum fructum sacrificij apti propter disciplinam tamen ta praeceptu Eceseliae, permissum noest,ut pro talibus specialiter olferiatur: luauis generalis fructus sacritici j participes esse videantur,vi ctiam catechumeni fideles antequam baptizentur : de ideo inmit La Chrysostonii eorum memoria olim habebatur. In quarto gradu viuentium sunt infideles, qui vel nunquam fuerunt Christo capiti coniuncti vel ab illo seipso praeciderunt, ut apostatae Sc liae retiei: qui omnes prorsus directo & immediate luint inepti, S incapaces sacrificii: ut omnes peccat res peccato mortali implicati: & praeterea per disciplin.:m Ei leti allicasn , t ex commuincati,a sacri se ij participatione scpar tutacum praeceptum Eccletiasticum mo dum imposuerit intentionibus offeren tiu, ut non liceat no in inatim pro eis sacrificare: raesertim cum neque ipli cem sacerdotibus velint offerre, ut compacticipes esse pollent, sed renitantur maxime: de haereti iaci magis qua pagani de Iudes,ipsum sacrificium execrabili odio prosequantur. His igitur sacrificium directo de immediate, vel ex speciali initiatione o serentium prodesse non potest, tum quia sunt ptaecepto Meseliae incapaces redditi, tum quia ipsi per contrariam disposition in repugnant. Sed adhue generaliter & in virtute Ecclesia pro illis offert mediaia , quatenus Nolim & modo petit eos etia,quos in quarto gradu collocauimus, convcrii di aduriari in Ecclesia.Sic ait Chrumst dicim. -7. in Ioan hoe sacriticio tanquam uniuersali causa procurari omne bonum generaliter omnibus hominibus in orbe terrarum .dein hom .de Λda de Lua, inquit, sacerdotes postulare, ut infidelibus donetur fides, ut ab idololatria de erroribus libcrctur, ut Iu-dps cordis velamen auferatur, ut lueretici res scant,
603쪽
resipiscant, bismatici spiritum esuritatis 1 accipiat.Sic quidem olim Ecclesia pro infidelibus in missa precabatur nominatim,& peculiariter,nunc autem semel tantum
in seria sexta passionis Dominicae: semper
autem in directo & in virtute, ut cum Oramus in canone Ecclesiallico pro pacificandi & adunanda Ecclesia , cum hoe sat,conuertis ad eam infidelibus laganis, Iudaeis,iehismaticis, & haereticis. si militercam oramus, ut calix salutaris in conspectu diuinae maiestatis pro nostra & totius mundi salute,cum odore ibauitatis ascendat.Ia Iacobi Liturgia oratur pro extirpada haec si in missa Basilij de Chrysostomi,
cum dicitur: Amplius Domine memento orbis terrarum, omnium miserere, malos fac bonos errantes reuoca, dispertos congrega, coaduna.de postea, offerimus hanc rationabilem hostiam pro toto orbe terra
ru.Hec intentio Ecclesie confirmatur mararus 4ν67.4 ximo argumento ex D Paulo G sinam .i N-ti. d. cum ait, secro igitur primum Oin niuite μοι Mis missa ri obsecratione orationes, postulationes,
Ut gratiarum actiones pro omnibus homini- p -υ ' bus, pro regibus,& omnibus, qui in subli-. mitate sunt,ut quieta in& tranquillam vim tam agamus, in omni pietate & castitate: hoc enim bonum de acceptum est coram a Saluatore nostro Deo, qui omnes homi nes vult saluos seri, de ad agnitionem veritaris venire. Cum enim naec omnia D. Augult. epist. 19. desuli agiis sacrificalibus, Se de ipsa oblatione expona necessario efficitur, posse offerri pro omnibus hominibu .cuiuicunque conditionis existant, saltem mediatὶ &indirecto, nem privi illis
Deus media conuersonis accommodet, . a. ut tandem reipsa Christo inserantur,&fru
sectum sacrificii ad se derivem. Id autem D. August.epist.citata ex eo efficit, quia de dii se redemptionem pro omnibusmehumanae cogitationis inlirmitas exii imaret, non esse ista facienda pro ii a quibus Ec-
clesia persecutionem patiebatur, cum me bra Christi ex talibus essent colligeta. ubi aperte ilanilicat, no tantum pro membris
c hristi,sed pro iis,ex quibus mεbra Christi fieri post in aerificandum esse:quod in nostro sacrificio virtus pastionis Christi
hominibus. &pro eoru lalute applicetur, ille autem susticienti simὸ pro omnibus
mortuus est.D.Prosper lib. t. de vocatione
gentium c. . hanc legem supplicationis ira omnium sacerdotum & fidelium de uotione teneri asserit,ut nulla pars mundi sit in qua huiuimodi no celebratur a populis Chtillianis, pro omnibus hominum coditionibus.Chrysbilomus etiam hom. 6. in .ep.ad Timot.dicit hoc prsceptu Apostoli ieruari in obsequio quotidiano perporum; religionis ritu,ut norunt, inquit, fidelas.de inserius, pro gentili rege sacramen
torum tempore oportet offerri. itaq; omnes lii Patres , quod de oratione scripsit Paulus id rei erui as sacrificium,ut siet illas a sententia, pro quocunq; Orare de-bdias pro eodem S sacrificare tenearis Vn o M. es su ἐde catholici seriptores recentiores usum frare in .. utriusq; vocis,licut adorationis promiscua πιε QN-- esse ex sancta scriptura valde probabiliter, colligut,ut Matth.ri. Domus mea domus. Orationi R IOa. .vos aurem diciti quos Hierosolymis est locus, ubi adorari oportet. utrobiq; orare pro sacrificare dictumeli:alioquin orare de adorare v bique licem cebat acrificare vero non niti in templo,& ex eo ossicio templum tantum domus Dei de domus o attonis dicebatur: c Apolstolus ad Hebr. . cum ait sacerdotis cisei
offerre pro se, α pro populo existimatur ex prelisse locum illumLeuit .is.sacerdos orabit pro se,& pro domo sua. quicquid
si de hoc usi erte oratio di oblatio, ulude effectu sunt coniuncti si ina,vi nemo sit Omnium,pro quo orare post Nuin pro eodem offerre queas.& quia Paulus ad Heb. saepe admonet sacerdotibus offerendum esse tam prose,quam pro aliis, docemur,vium sacrificii latius patere,quam sacra mentorum: clim hae vi sacramenta sumεtibus tantum proluat, illud autem omnibus pro quibus inertur , ta vi ostensum est, pro omnibus hominibus generaliter
Explicauimus qua ratione etiam infidelibus prosit nostrum sacrificium mediat ξ& indirecto ad consequendum ea,qus ad Isalutem pertinent, unde videmus sacrificii minum ia- potetistimo suffragio plurimos ex infide- lis. . state ad sidem catholicam conuersisSmucostendendum est illis etiam valerehoc sacrificium ad bona temporalia obtinendar quia vetera sacrificia pro eisdem obtinedia ei scacia suiste legi inus constat autem, nostrum sacriseium ut supra ostendimus, illis omnibuς siccetisse, & illis multo esse potentius ad omniavOna obtineda,& pro omnibus
604쪽
omnibus rebus & neeessitatibus humanis offerendum esse, ex decreto Trident in praxi Ecclesiae ostentum est. Sic Onias sacerdos lib.r.Machab.cap.ῖ. pro salute Heliodori gentilis & sacrilegi hostiam salut
rem obtulit,vitamque ipsit impetrauit. erat quoque Spartiatae gentiles & infideles, licet de genere Abrahae oriundi, eorum tamen lib. i. Machab.c.Ir.Ionathas & Onias
sacerdotes affirmant se lingulis diebus mentoriam facere in sacrificiis & obsecratio nibus sanctis in templo Domini.Sic etiam nos pro eisdem generaliter offerre possumus, & in Missis generali oblatione non excludi insideles, quamuis specialiter no minari non possint ex praecepto Ecclesiae nisi seria sexta Dominicae Passionisi perius ostensum est.
UMissa qua ranone de unctis,beatis,Zmnatis in praescitis prosit.
Esentetia illa generali,qua supr1 valorem Missae comprehendimus, hoe est pro quibus rebus offerri possit, reliquae sunt duae partes ad confirmandui una de valore pro defunctis nondum plene purgati itera de non offerenda Missa pro damnat. s. prioris parti, definitae in Concit.Tridenti sest 22.c.2. Prima confirmatio sit, quia macis oblatio valuit pro eisdem ieiunctis, qui purgatur,& virtute illius satisfaciunt,cum illis tantudebeat valere ad satisfactionem, qua tan tum indigent,ut vitam aetemam consequaturi nostrum autem sacrificiunt applicat secundum efficaciam crucis sufficientiam. Secunda sit,quia succedit sacrificiis omnibus Iudaicis, quorum unum genus erat pro
peccatis mortuorum,ut constat lib. 2. Mais chab.cap.I2.consentiente, D. Augustino lib. i.de origine arrime, cap. i. & lib.de cura pro mortuis agenda saepe docet, praesem mn,cap. l.& vltimo,non postri ociolum esse, quod omne, fideles appctant memoria
sui seri post mortem,de ipsum etiam compus deponi apud altare Dei: quodque Ecclesia generalissima consuetudine dederit locum in sacrifieio defunctis.Chrysost. declarat hoc esse prosectum ab Apostolis,homil.69. ad populum Antioch. & Damasci ex Gregor.Nysse. sermone pro defunctis. Nec umqua extitit aliquis ritus liturgicus aut Apollolorum,aut Patrum, siue Syr rum,sive Graecoruat, siue Latinorum, in quo non sit expressa commendatio desuncto ,in ipsis mediis sacrificiis.ex antiquioribus Tertul.lib. de coron. militis,oblationes, inquit, pro defuncti, annua die facimus Cyprianus lib.I. epist. .iu pc a peccati iubet, ne pro dormitione Gemini de Paullini offeratur sacrificium. Athanas. q. 3 .variarum qq.pro defunctis incruentam immolationem heri demonstrat.Nvssen offert sacrificium pro sorore Macrina in episto. ad Olympium. Ambrotius pro fratre Satyro desuncto testatur se staternum munus, sacerdotale sacrificium obtulisse. idem epist.8.admonet Faustinum,ut soro rem suam non lach mi sed oblationibus seequentet. moriens etiam mater D. Augustini pctit liti memoriam stequentem haberi apud altare,cum pretium nostrum dispes itur,& pro eius voto factu est lib. . cci Ccap. ii .ir.&II.doct si imo sanctillim
que filio per Christum solenni etiam scimpto petente ab omnibus legentibus ecprstertim constatribus suis sacerdotibus, ut velint ad altare Dei meminisse , triusq; parentis sui. Patricis, d. Monicae. pro ipsi etiam Augustino oblatum cli sacrificium in die depositionis suae, ut rescit Posidonius in vita illius, qui S ipse praesens fuit. Denique quia omnia persequi longum esset clamat sacerdos quotidie, inquit Chri- soli homil.4r.in i .ad Cor. inter horrendamvsteria pro omnibus in Christo dormitatibus:& canon Latinus in secreto mem riali posteriori picipit nos nominatim onferre pro his, qui decesserui cum signo tadei,& dormiunt in somno pacis,& pro omnibus in Christo quiescentibus. ex quibus efficitur sacrificium nostrum applicanda esse defunctis:& contrariam sentcntiam in olim damnatam in. Aerio haeretico apud Epiph.lib.3. haeresi.73.esse traditioni Ecclesiasticae & scripturis aduersa Quin etiam
ipsa charitatis communio qua cum existentibus in purgatorio desunctis colligamur,
605쪽
nos impellit & inuitat ad illis QEueniendunostris lustrabis,ut eripiatur a mnis, quas patiuntur. haec enim omnia illis prodesse per modum suffragii constat: quia non ex debito iustitiae,sed ex beneplacito diuinae
misericordiae licet ex opere operato,& nooperantis sacerdotis, cum sit applicatio sacrificij crucis,cuiusvirtus eli ex opere operato, sed de his lustra is latius in doctrina de poenitentia dicendum erit. Sed si h '' sierificium offerri potest pro omnibus vinculo charitatis connexis, videbitur etiam beatis,in quibus est persecta charitas, prodesse posse: cum tamen constet existentibus in termino vis,nihil a mplius accrescere posse,cam plenam & cumulatam retri butionem acceperint.Sed respondeo,gloriae essentiali accessione illis fieri non ponse, accidentariae tamen maximam hoc sacrificio fieri, quia inenarrabilem laetitia &maiorem,quam ex aliis humanis bonis aut ossiciis accipiunt:cum ipsi una cum corporibus suis saltem sub spe resurrectionis, cuChristo capite per oblationem sacrificii. Deo sistuntur. Sicut etiam maximus ethbeatorum honor, quod praesente Drio in actione huius sacrificii nominetur. Si e Cypria.lib.4.epist. I. dicit, nos offerre sacrilicium pro sanctis martyribu quoties eorudies anniuersaria commemoratione celebra musaertulaib.de cor .misit.
Restat ultima p.sententiae illius genera- 'N' sis quae pro damnatis aTeruit ioc sacrificium offerendum non esse. intelligitur au- te damnatis aeterna morte nec ad liberationen ,nec ad refrigerium, nec ad ullum tε-poris,aut miseriarum leuamen, in quibus alternationem quandam & vicissitudinem quidam ex Origine impie snxerunt quie- quam,aut sacrificium , aut quodvis aliud officium,ordinaria lege valere posse: quia nec ipsa passio Dominica, iam damnatis ad aeterna & decreta a Deo supplicia . pr desse poteli nostrum autem sacrificium applicat virtutem passionis,ut saepὰ admonuimus.Sunt quidem damnatis destinatae poenae mitiores quam ratio peccatorum iussε exiga cum Deus puniat citra condignum:
sed, quae destinatae & inflictae sunt, nullo nostro ossicio mitigari possunt. Unde hos seros ut omni prorsus solatio dellitutos, in in serno existens Dominus, spoliaturus inferos, pretermisit,ut docet D.Aug. isto s. idem etiam lib.I.de Orig.animae, c. .ad Renatu, male illu a Trmasse si ibi, sacrificia sacerdotu offerenda esse pro dosunctis paruulis non baptiratis: cu neum
inquit, offerat corpus Christi, nisi pro eis,
qui me a sunt Christi.& Π.c.docet, Pelagianos male allegare factu Iudae I, lachaiahaei procurantis oblatronem pro desunctis peccatoribus,ad conuincendu, paruulos sine baptismo decedentes esse sacrificiorii participes,& oblationibus sacerdotu saluari possie:cu tamen ostendi non possit, Iuda pro illis peccatoribus deiunctis procurasse
sacrificia qui ante obitu non erat circunct-li znam si qui,inquit,circuncis non fuerant, his sacrificia non profuerunt. Quod vero idem Aut asserit in Enchir.c.los. quibus- da defuncti, sacrificia prodesse,ut illorum tolerabilior fiat damnatio, ut aliis sentcsis propolitis consentiat, he est accipiendum,
ut danationem vocet, codem nationem ad 'nam purgatorii temporalem, quemadmodum lat ne dicimus damnari aliquem ad carcerem,& ad metalla: licet plerumq; 11 damnationem ad aetemam mortem intel- - έ..iam et
ligamus. Vnde eodem loco inquit, Eccle- . . 'ν .d. s. siam offerre pro deiunctis omnibus baptiratis: pro catechumenis non offert, inquit πη
Praescitis aute sic prodest hoc sacrisiciti, Postitu preis sicut oblatio erucis no quide ad vitam ster d. R. nam,sed ad bona temporalia , & plurima
spiritualia, quibus si vellent,salvi esse ponsent,& isse peccata minuit , unde minus damnentur. Dominus enim absoluta volutate,nec precibus,nec morte, nec Missa, Mi nee ullo aliosust agio vitam aeternam da- natis petiit,cum omnis eius absoluta actio fuerit diuinae voluntati consormi ideo nec orauit, nec sacrificauit pro omnibus crucifisentibus, nec pro omnibus credentibus,sed pro pridestinatis tantum, si efficaciam salutis, tanqua in finem principat Esuarum operationum consideres: licet voluntate ligni, per quam sufficientia media ad salutem omnibus tribuit,& redemptionis merito siussicientissimo omnes sine exisceptione seruari possint. Nos autem, qui
propolitum beneplaciti aut iussi iudicii
discernimus sicut Christus Dominus, externum eius praeceptum sequi tenemur, t indifferenter pro praescitis etiam oremus & sacrificemus.
606쪽
Eructus Hor cillaesinitus an infinitus
Ententia generalis de Ductu Sc valore Misie, hactenus explicata & congrinata est, &qui etiam eundem fructum eo equi possint, dictum est: ualis autem & quantus fructus, 5 quom do tingulis applicari debeat, deinceps exinplicandum&confirmandum est. de quibus,quauis nihil sit expresse desinitum al)atribus,inhaerentes tamen sancte scripture, diuinis traditionibus, de illorum vel tigiis, quid sit eisdem consentaneum , constituemus.Haec igitur de hac re prima sententia stituatur: fructus oe valor Misi qui omnibus quibus valet,accomodatur, finitus est, licet infinitis ex aequo prodesse pollit:diuiditur autem recte in generalem, specialissimum specialem siue medium. Prima huius lententiae pars, quae omnibus Theologis probatur.qHist. 43. uno aut altero excepto colligitur ex disseramine valoris sacrificii crucis,&Missaealta enim, ut caulae uniuersalis suit infinitus secundum sussi. cientiam: hie ut causae particularis & instrumenti applicantis secundum efficie tiam, linitus est ad applicandum tactum determinatum : cum omnia instrumenta habeant praescriptum & definitum quendam effectum.Sed utriusque sacrificii fructus, est ex opere operato, nempe ut oblationis Christi per lacerdotem ministrum seclusa illius deuotione: ex qua aliquid etiafructus accrescere potest, qui dicitur ex opere operantis, ut de ministris & sacra mentorum essicacia generaliter ostendimus: ubi etiam constitit , malitia ministri secundum rectam fidem, non impediri efficaciam instrumenti, qua habet per se,ut Christi pastionis instruinentum , R ideo ex Opere Operato. Quod autem quidam asserunt, valorem Millis infinitum esse,secundum se, sed quod applicatur alicui sinitum esse, eodem recidit,quamuis diuersa sententia lit.Ratio primi est, quia xtriq; id quod singulis applicatur , finitum esse asserimus. Ratio secundi,quia illi ex se in-tamim asserunt, extrinsecus tamen des niti, nempe a deuotione de praeparatione eius cui applicatur,ut pro moedo suae dispo sitionis,qui semper finitus est,unusquisque finitu fructum accipiat, ut finitam satis sacei: em sicut infinitus est essectus Christi crucifixi ad salutem nostram seeundu sunscientia. t constat de satis actione de me. ito non tamen secundu efiicientiam: ita sacrificiu Missp, dicit lige sententia, ex sui ipsius natura in infinitae sussicientiis & iii. geterminatae cacis: de ideo ut emeacia pastionis Christi singulis sacramentis determinatur,& eoru est deret minatus este,
eius ita huius sacrificii efiicacia , finita de .uotione eius,pro quo offertur,definitur &determinatur. Sed nostra sententia assi mat non esse finita efficacia ex deuotione
huiusmodi tantu,sed primo & p er se ex ip-- so valore saetificii qui non debet ponderari ex re oblata, lus Christus est,sed ex in titione Christi institu tis.voluit enim hoc sacrificio applicari ut instrumeto quodda, virtute lue passionis ratio vero instrum etisnita est respectu cata sae uniuersalis, cuius instrumentu est:& idcirco negari non potest finitu esse effectum perse nostri sacrifieij, & non extrinsecus definiri deuotione eius,cui applicatur,quauis ea requiratur, ut dispositio ad excipiendia illum effectum. Deinde .Chris existit in hoc sacrificio mystice & sacrametaliter Se similiter offertur:& non in specie propria,nec iis conditionibu quibus offere batur in cruce, alioquin no satis esset una illa hostia ad nostra redεptionem sufficienter elliciendam,ut supra
ostedimus ex D. Pau. p.adHeb. Sedom nis gratia sacramentalis definita est a Chri isto:ergo sicut ex comunione no datur omnis gratia,ad qua est sussiciens passioChimsti neq; ex baptismo totus esiectus, qui ex passione derivari posset,sed certus di de Gnitus pro voluntate instituentis, ita sacrificisi habet ex se certum & circunscriptum effectu: alios enim superaret ipsum sacrifi- lucrucis,quod licet ex se infiniti valoris in st,non tame omnem valorem applicauit quod si hoc nostrum infinitii esset, eum factu sit ad applicandu, infinitum quoq, applicaret polita sussicienti praeparatione,ut saepe constat adliaberi: quo uno semel ta- cistui . f. Meio,omnia alia superflua essent, quibus vic Iami ni tus pallionis Christi applicatur. Ire a multu πAltera p. sententi propositae asserit, hue 'I
607쪽
im, Acob; des nitu nostri sacrificii effectum integru,
d. - . . ex aequo multis eodein sacrificio applicari Uria; a. a- α valere posse: et definitus gradus gratiae, b. a. ὲ ν-. ta satisfactionis, quem nostru sacrificium
his, o quibus ollertur,dispensat & decidit -- de pallioneChristi posita in multis suseicie, ii dispositione,ab Omnibus aequaliter participetur: c hane habeant infinitatis rati nem,quod non sit definitus numerus e rum,quibus certus ille & determinatus en
a sectus applicari pollit. Ratio sic concludi potest:ex institutione Christi hoc sacrificiu pro multis offertur, iuxta illud dictu inccena a Diao , qui pro vobis S pro multis
etffunditur:de effectum omnez recipit subiectu accommodate praeparat uimergo omines, Pro quibus offertur, couenieter dispo
sti .interru illius effectum recipient: cum nullum iit impedimentu nec ex parte elim cientis,nec ex parte patientis & recipientis subiecit, & actus omnis recipiatur in subiecto praeparato. Prstere ,si sacrificiun stru pro omnibus circunstatibus offerturi quoruncta est fides&debotio, ut in canone dicitur,si certus ille euectus pro omnibus esset distribuendus,plane eisceretur,no expedire multos simul eidemMissae imteresse,quia minor esset cuiusque ex Minsa fructus: cum sinitum, distributum pluribus,in minores paries necessirio distribuatur.hoc autem nulla ratione asTrmari potest : quia ex antiqua conluetudine Ecclesiae, tunc tantum licebat sacrifieare, cum multore convctus in Ecclesia fieret.
Eliqua est tertia pars eiusdelententiae,de diuitione valo. i, & fructus Missae in generalem, specialem liue specia listimii generalis est, qui to ii Ecclesiae & illustrioribus personis in ea constitutis applicatur: specialis est, qui ex
- intent one sacerdotis certi, quibusdani acco NiI.o datum specialilliinus eli sacerdotis proprius,ut sacramenti quide, reseci io spiritualis Se vita,iuxta verbum Uni.qui manducat me,ipse viva propter me, poderanda est,illavox irle enim Jut sacriticii aut quatenus pro seipso offert ad fractus illius sibi applicandos .ceteris autem , t sacrificiuProdesse potest,quia cu sit oblatio ad nostri salutem instituta, pro multis potest OR
serri sed vi saeramentum,s umentibus tantum prodesse potest, ut cetera sacrameta,
aliis non potet ,nisi ipsa sit in ptio, ut bonuquodda opus , ad suis agium alicuius ex
intentione oppetatis accomodetur.Hqc dira se m cis stinctio recepta ab omnibusTheologis,ex-δι εο ρυ - criptura & traditione Eccletiae orta est. nam ea t. D.Pau. i. Timo. r. loques de sacrificalibusa --. λο- orationibus ut supra ex Patribus exposuimus, ita pra scribit ut sani, cum pro omni- bus , tum particulariter pro certis. & ad
-: Hebr. 3 praeter communes orationes pro
Ecclesia. iubet particulariter praepolitoria meminisse. Ephes. 6.orate inquit, pro Omnibus sanctis & pro me.Act. s.lota Ecclesia appli auit orationem specialiter pro Petro in vinculis detento.id autem est c osen . Itaneum charitas,quae a communibus or tionibus neminem excludentiex iustis causis, aliquam orationem alicui accomodat, ut ex aritate tenemur alicui,magis quam aliis benefacere.Vt aute charitatis connexio efficit in Ecclcsa sanctorum commu- ,
nione se essicit ratam& firmam lianc orationis & sacri scii distributionem: in charitati sit congruens N consentanea. acrificium vero pro omnibus his posse offerri, pro quibus oratio,superius ostensum est. Lx contraria denique sententia grauissimi pose illa religione errores extiterunt. ex ea enim '
es siceretur,nc specialis oratio vel sacri sciuvni applicata, plus prosit ei de quam aliis, a neν.lia vel quam seneralis. Deinde, nequis pro tra emm M ipso specialiter,uel pro altero aut sacrificium aut cleemosynam, aut iciunium faciat, aut fieri procuret. tolleret etiam piusdelium studium se nominatim constituta di in memoriali Missae, euerteret Paulina illam regula m de habedo in memoria prepositos nostros di reges in sacrificalibus orationibus: omnemque disciplinam reliasiosarum societatum, bi semper antiquishmo more maioria sit applicatio officiorum omnis generis ad certas personas. Vn
608쪽
elusione. 19. in sinodo Cantuarie.ut con stat ex Uvaldensi de sacramentalibus, p. Io .est ergo nostra sententia dogma fidei, post praedictam h etici damnationem, Petulanter repreliendentis religiosos, quasi contra charitate pro lucro suo augendo aenerales preces applicarent certis quibusdahominibus. semper autem fuit erronea in fide contraria sententia: quia citra ullam charitatis offensionem,sacrificia & orationes tam in veteri,quam in nouo testamento separatim certis quibusdam personarii
necessitatibus applicata fit erunt:quod omnino inutile esset si nihil magis , ni aut certis applicata prodesset qua omnibus. idemetia confirmat praxis&vs Ecclesie, ex diuina & Apostolica traditione proculdubio
dimanans,cum sit in omnibus liturgiisGreeorum N Latinorum Patrum explessus.offert enim in omnibus sacerdos primu generaliter, pro omnibus fidelibus,ta pro eorum capitibu summoPotifice. antillite,
ge aut imp.deinde pro quibus da, quorum anemoria faciti specialiter, deniq; pro scip-
.nequis autem existimet commune applicat onem particulata aut contra,incommodare obteruandu est,meleliam in omnibus religionis officiis, & in sacrificio una cum minit iro&periplum offerre, de proin .
de in eo dispensando pro iure suo valor: spartem sibi ex toti fidelium societati applicandam vendicare, atque praecipuis eius membris. Sacerdos vero. cum lit minister,no potest pro libito suo in priuatos quotq;
conserve,sed primum ex praecepto EMG siae in communes causas, si illustriores personas,ex quibus salus totius resp. pendet.
Sed hae parte excepta eliqua illi pro iure
fili ministerij eommittitur,ut ea certis personis accomodet: licut in orationibus pamtim inseruimus intentioni Melesiae, quae nos ministros constituit , precantes pro omnibus fidelibus, vel seneralibus totius resp.necessitatibus: partim pro iure nostro satisfacimus nostrae intentioni, per quam
huius aut ii ius recordamur, quatenus si
mus dispensatores de ministri mysteri rum Dei. Huic autem duplici intentioniticlesiae, destinatur alia atque alia portici valoris dii tribuendi,& ideo valor unius ordinis non minuitur, ex eo quod pro pluribus offeratur quod est alterius ordinis: sed prior ille generalis et ita communis omnium fidelium etiam specialiternominat
rum circunstantium, & in tanto religionis munere ad protiiouendam charitatem per se instituto existimamus ex huiusmodi valoris do fructus generalis, lingui saccommodia te praeparatis totam illam portionem prouenire, neque minus uni quam alteri, neque particulam aliquam illius portioni ,sed integram portionenuquia ut supra
ostendimus , efficeretur ex contraria sententia,quae,quo plures sunt, eo minores singulis particulas accommodat, ut conuentu Chrillianoruni ad audiendum sacrum . non valeret ad charitatis incrementum sed potius detraheret unicuique at quam partem fructus lacrificii, quae ipsi si pauciores
essent, accommodaretur: quia sinitum,
quo pluribus distribuitur, in t res partes diuiditur, quae lingulis api, antur. De
sacerdote vero, portionem valoris tuae dispensationi commissam,certis personis applicante, diuersa ratio est,nempe quod i tegra illa portio non accommodetur omnibus etiam bene praeparatis, sed particula quaedam: & ideo quo pluribus accommovit , eo ininus singulis prouenire potest, quia finitam portionem dispensat, & ideo
si pluribus,mmorent partem singulis acco: modat:& ex generali portione accommodatur cuique, quicquid sussiciens praeparatio e cigit. Vnde iniuste feceris, si quod uni,vel alteri, ut parentibus, vel parochia' nis vel benefactoribus debes, illud accommodes peculariter aliis. id vero parochiani aut benefactores iure suo exigunt a sa. cerdotibu illorum in aliquo sacriticio m nistris, ut specialem illam valoris Misi e portionem tuae dispensationi conimissam, sibi accommodent,non aliis.Itaque, licet utraq; portio valoris, ta quae generaliter omnibus quam,quq specialiter singulis applicatur,finita sit , ut supra ostcndimus,& ea ratione minor pars necessario sing lis contingat, si pluribus dispensetur : iulam tamen generalem inteyam praepar tis accedere,specialem vero non integram
sed per partes distributam certis perionis
accommodari ,ratione diuersa generalit
iis de specialitatis asserimus: quia gener iis oblatio fit pro omnibus indistincte, de quia generalis est per charitatem,omnibus integra prouenire potest , specialis, quia vel ex voluntate, liberalitatis aut iustitiae
ratione , certis personis accommodatur,ser partes distribuenda videtur. his .d a iungen
609쪽
iungendae sunt rationes superius conclusead confirmationem secunde partis nostraesententiae. Hic a sequentibus Caietam sententiam obiici potest , nihil iniuste fieri, quia singulis tota illa valoris portio, si ρος arentur, contingit, vel ea quae suae dispositioni debetur: & ideo nihil referre pro pluribus aut paucioribus offerri: sed ex praecedentibus deduci potest responsio.
o ectaria ex praece edenti proximo capite.
iram consideratio plurimu valet in doctrina in rati,descenda mus, quaedaemciuntur cosectaria. Primum sit, Parochi non pus sunt neqtis debent pro pluribus, quam sibi subiectis Missam specialiter offerre: quod si obtulerint,irrita erit illorum oblatio iis diebus quibus tenentur pro illis celebrare, ut Dominicis & festis. Accipiunt enim a parochianis temporalia, ut pro ipsis offerant, & ministrent spiritualia & ideo contra itistitiam commutatium esset, illis non applicare quam possunt specialem sacrificii virtutem. Praetere sace dos offert in persona Christi & Ecesesaei ergo non potest offerre nisi pro his , pro quibus offerendum esse praecepit: & si OD serat, irrita erit illius oblatio. Idem dicendum est de his, qui prouiderunt ministris Ecclesiae, collegiis, monasteriis de reditibus necessariis ad vitae commoditates, curacto persoluendi quaedam spiritualia pro
illis , de offerendi aliquot Missas . unde aequum non esset, ut peruersa sacerdotis oblatio, & contra illius praecepta, quicquam posset detrahere de virtute oblati nis , quibus ex institutione Ecclesiae debeatur. unde reine quidam Theologus inquit de his,si conti artu fiat sorte nec ei cui applicatur valet, & applicanti nocet , quia peccat, & quia est contra institiam, i ideiatur esse peccatum mortale, nisi aliqua ratione probabili excusari pollit. Receptum est orationes plures adiicere Missae, Pro aliisspecialiter commendatis, neque Vm-quani ab ullo Episcopo reprehenium etiain Missi quae pro aliquo speciali obligatione offeruntur. Non tamen excluduntur ab speciali oblatione parentes & il, quihus iurae naturae tenemur subliuia spiriti alia conferre, quia ius Ecclesiasticum, non tollit, sed potius conseruat iura nat ratia. Alterum consectarium sit, sacerdos qui ex aliquo pacto, promissione aut eleemosvna sibi collata, tenetur pro uno aut pluribus Missam offerre, non potest pluribus eadem Missa satisfacere:quia ut supra ostendimus, quisque petit sibi speci lem illam oblationem integram, quae t tentioni sacerdotis subiecta est:neque tantum prouenit singulis, si offeratur pro pluribus, quantum prouenit si pro paucis aut uno tantum, ut explicatum est: nisi sortia, ut quibusda videtur, mercede oblata pro oblatione: nius Minae, sacerdos necessaria ad transigendam vitam comparareno possiti tune enim sinautis Mistis pluribus potest satisfacere, ut habeat unde ad so-Lrietatem vivere positu: quia non vendit pretium sanguinis Christi, sed operas suasti ministerium locat. Omnes autem in eo consentire debent,sacerdote sive pro uno, siue pro multis celebret, necessaria ad vita iure suo expetere posse pro altaris ministerio,cui seruit:& iniurius est,qui a sacerdote sacrificium petit,cui necessaria non suppeditat. Ego vero neque ratione lurius imdigentiae , licere puto sacerdoti pro pluriabus quibus singulas debet Missas, una &eadem satisfaceret tum quia ut supra ost di, hoc est contra iustitiam : tum etiam uia Ecclesia ministris sibi necessaria abundanter suppeditat,&in veteribus decretis sancitum est ut sacerdotes pauperes a tisciolo sibi victum quaerant, non autem
eadem Missa pluribus satisfaciendo.& preterea cautum est ne ordinetur sacerdotes,
nisi habeant unde vivere decenter possint, alioquin teneantur Episcopi eis necessaria prouidere. Definita est etiam oblatio sacerdoti pro sui ullis Missis offerenda quasi haec satis si ri sobrie vivere possit. Tertiuconsectarium ex praecedentibus fit, varii sunt gradus & ordines eorum,quibus Missae seu
Ca, a M. Iaad. l. e. 13 ad Io.
610쪽
sae fructus explicatur.quidam sunt pro quibus offertur, cum ipsi osterentes non sint, ut existentes in purgatorio pueri, di adulti etiam viui nescietes pro se olferri, pro quibus generali vel speciali intentione face dotis sacrisci si offertur. Alij sunt pro qui bus offertur, & ipsi offerentes sunt, ut ipse sacerdos offerens . deinde qui sacrificanti
que vel ex deuotion vel ex ossicio,choro ac altari inseruientes , vel ministrum suis bonis temporalibus ad hoc ossicium sit. stentantes, aut illum peculiariter pro se sacrificare curates:parochiani etiam, quibus ex ossicio pastorali inseruire tenetur,de re.
liqui omnes, qui ex singulari deuotione, vel ad praeceptum Ecclesiae implendum
veniunt auditum sacrum, vel alias specialiter afficiuntur erga tale sacrum , etiam cum sorte per aegritudinem aut alias causas adesse non possunti hos autem omnes
ella offerentes, & pro qui bins Oisertur Ca non Ecclesiasticus significat his verbis:pro quibus tibi offerimus , vel qui tibi offerunt hoc sacrificium laudis, pro se sitiaque omnibus. In tertio ordine est tota Ecclesia, uniuersusque populus Christia. nus, qui in communi offert per sacerdoiatem in lingulis Missis , iuxta illud Exod saDimitte populum, id est Ecclesiam,vi sacrificet mihi in deserto, & ea est, pro qua in singulis sacrificiis sessi per offaun . Sed in his, pro quibus o sertur, magnum
te, ad poenitentiam & conuersionem, ut supra ostendimus, etiam ignorantibus pro se offeri de loquimur semper de fructu sacrificii ex opere operato. Praeterea magis prodest iis, pro quibus sacerdos specialiter offert,quam pro quibus uniuersaliter tantuniu& ex circunslatibus, iis magi qui masis suo gradu & ordine sacerdotem lacrificantem attingunt. Est enim duplex fructus eorum, qui speciali intentione fructu sacrificii assequuntur, unus ex uniuersali applicatione pro tota Ecclesia, alter ex speciali: & ideo Rex vel summus Pontis maiorem fructum consequeretur, si pro
ipsis specialiter fieret oblatio, & sacerdos si pro seipso speciali intentione offerret. An vem gradus sint constituendi in ipsa-met comem ratione eorum, pro quibus
offertur specialiter, xt prius pro incremte, deinde pro parentibus, magistris, demum pro eo,qui procurauit Missam cel brari , dutatandum non est , ut sicut illis debentur, sic exord nepotiores M priores partes sacrificii quidam consequantur: omnibus tamen commemoratis prindentissime adhibetur illa oratio: digneris Domine oblationem istam pro his aut aliis, quibus teneor acceptare, & co gradu, quo nosti me tenui pro eis offerre, sicut tibi placet.est etiam diuersus fructus ex sacrificio eorum, qui existunt in purgatorio: non enim tantum valet iis,qui ami-c6runt aut Eeclesiae misericordia tantum so . Diati .
discrimen constitui debet i sunt enim, tulis , dum viverent peculiariter no peten- '
pro quibus , licet offertur nominatisti, generaliter tamen, & non peculiari intentione sacerdotis. speciale in illum fructum suae dispensiationi comi ussum applicanus, yt pro Ecclesia νniuersali , pro Pon a
sunt proquibus speciali intentione osscr-Itur, cum speciali, ille fructus illis ex intenditione saxurdotis accommodatur. blis auitem omnibus non ex aequo fructus ex sacri licio prouenit.Sacerdos ut offerens coniiunctu Christo suo.ministerio Sc pro quo offertur, potiores partoria risicii tibi ven. dicat.Offerentibus N pro quibus offertur, maior accedit fructus, quam iis pro quibus offertur,& ipsi nouos serunt, caeter spro sua dignitate N praeparnione: miis qui implicantur peccato mortali. N ideolii digni sunt , quibus immediate lacrifiei ii fructui applicetur . prodest etiam me in bitibus in memoria habentur, quantu prodest iis, qui dum x tuerent, hoc ossicium suis bonis compararunt , vel saltem speciali intentione pro se seri exortarunt. Sed dei ictu Misiae ex opere operantis, Q. dubitandum non est , sanctorum auxilium in or/ra opisa siue angelorum siue hominum ad eum us, augendum plurimum v lcru . ut Ecclesia - se . inquit in orationibus sacrificalibus, cum stta orat, ut aia, opstras oratio sanctorum , quos eo die colimus, prosςquatur,
vel ut interexstione illorum nobis prosi
oblatio: merita enim Sc precςs illarurn lacrificio adiuncta Plurimam xim iubent. Itaque adlipo si cium ex opere perantis tria sit , , quae maiorem ei sciunt, &cuntra minorem, inerentium diraritas de delictio, san priam auxilium facrae actioiam eoniunctum, certis denique formulae