장음표시 사용
591쪽
Est vero ad hanc controuersia haec D.Pauli responsio & propositio:consummationeno esse in ordine Levitico & legali, sed potius in Meschisedeciano: quia unus 5 solus Christus in hoc ordine vocatus a Deo sacerdos,una & sola hostia sui corpori rivni ca&sola actione sacrificali, idest morte sua assecutus est illud. quod innumeri sacerdotes Levitici, infinitis pecoribus , line intermistione, repetitis oblationibus,nunquam sint assecuti. Hanc lententiam colimmat ex congruentia de consensione legis, sacerdotis & sacrificij quae sunt necessario coniuncta, & cum fuerint inualida ad illa potentein,absoluta & generalem remissionem de periolutionem, qua requirimu necesseeli in ordine Levitico S legali non futile consu inmationem.infirmitas autem illorum trium deducitur ex antitheli sacerdotum, hostiaru,&oblationu veteris Ino ma at . uglegis. In prima igitur antithesi docet
rutum solii ad la eminens munus suinis idoneu, siue euis typum in Melchisedec 'π' ' respicii, qui longe omnibus natum sacer
dotibus ante celluit de Aaronem anteuertit,omnemq; inius luccessione tempore dignitate benedictione data, oblatione accepta, vocatione per iuramentu confirmata,
singulari pet omnibus aliis sacerdotibus inunctione, qua sic est spiritu sancto persu-H3,ut nullus unqua Leviticus sacerdos taeoptole suerit oleo corporali delinitus.O- ius lanctionis firmitas, durabilitas, immutabiliras,ta in seipi qua in sua Ecclesia tanta suisse perspicitur, ut super eu solum pater iurauerit sine poenitentia quod esset iacerdos in ternum. unde Hier.ad euag.inquit, Christi de Ecclesii g sacerdotiu in praeter tuti in futurum aeternu fore. QIsta vero ad
et eras conditiones perlonae attinet, quae suo opere dc merito deberet senus humanu reconciliare,totius peccati imperiit, ac vinationis generale vinculum, sua potetiad lere,admirabili lapiem disserit D. Paul ista non posse praeliari a turba sacerdotum communiu,in quibus nullus est, qui no lit; ipse peccator, habeatq; quod pro se aSat: antu abest,ut pro uniuerso orbe,sacr.ficio suo faciat satis. At ex altera parte Christa
DAmraeerdotem nostru innocentem,im- Im inis pollutu,segressatum a peccatoribu , nsi ha est a MDentem necellitatem pro se primu offere- ' ν--.di, deinde pro populo .imo, quia is, itii sacrificiu consummatiuum facere debet, sit necessario commendus medius inter Deude homine hunc redimente ac consumantem sacerdote, no esse merum hominem,
sed mortalibus omnibus,angelis, ipsisq; cῖ lestibus celtiore, qui in ipsum celum & in .sernu habeat imperiu:nee sua iplius morte a redeptionis aeterno munere excluda tur, quia per resurrectione vivens in aeter num, sempiternum habeat sacerdotium. Altera antithelis est inter ipsas hostias lega Atina auriibales,dcvnicam corporis Christi:in qua olfe t ditur,illas fuisse bruta ἔ,conteptibiles Je ab lectas,taurorum, hircorum de aliorum animalium, quibus perse impossibile est peccata remitti,aut pro pretio humane inime iustam fieri commutationem. noliri autes acerdotis vi iii na,cum esset propriti comus Deo coniunctuini depolita anima , is terrarum peccata potenter expiauit de iustissime per eam transa ctio generalis su- Per peccatis totius mundi sacta ei .Tertia τ' ἰ antithesis inter actione; dcoblationes ostedit illam Chri H Diti per propria moriem
sponte pro redemptione hominum essectam tam immensae charitatis suisse, a excelli meriti tam potetis satisiactionis,tam sussicientis de cumulatillimae reaemptionis vi s ustia eiusdem operis repetitionem desideres.ae proin leClii istu a seinet mortuum semel ingrcssim in sancta, sua uni- ea nece,aeternu lanctificatos consummanse.Contra autem,Leuiticos sacerdotes in- silait: es acta agere, easdem specie holli is consimili semper actione indesinenteroiare,& ipsa co intra repetitione conuincisia gulas esse inualidas,cli nee uniuersis id un- qua sint assecuti,ut cultores a peccato prorsus immunes essent,aut a sacrificado quiescerent. sie enim colludit c.lo.eius s.cp.adHe alioquin cessissent offerri, quia nulla haberent ultra conscientiam Peccati,cultores semel mundati.
Ad aias obiectiones responsio.
SEdhle continud existit non leuis obie erificiu macis&nostru Ecclesiasticum.hIlictio,ide enim cocludi potest coma sa enim peractis adhuc no est absorptu omne
592쪽
peccatum, imb quotidie sacrificio nostro
indigemus ad expianda peccata. Respodetur, Apollolum planὸ concludere de sacrificio cosummatiuo & redeptiuo secundu sufficientiam: simili aut e sacrificio no amplius inligemus, alioquin non esset perses assiciensundigemus aute nostro sacrificio secundu emcaciam ad applicandam nobis illam infinita sufficientiam sacriscij crucis. suit enim crucis sacrificium generale poculu,aut medicamentum uniuersale in comuni propolitum, ut inquit D.Aug.lib. artic. fallo impotaret. i.non retinens in se actualem applicatione ad particulares usus, sed eam per varia sacramenta,sacrificia δε opera nostra distribuens.Quoa si crucis sacrifi
cium omnino esset consummatiuum, non
solum sufficietia,sed etiam efficacia,sacramenti acrificio nostro non indigeremus. quia vero Hebraei Iudai Zate contra quos D.Paulus in ep.ad Heb.disputat, sua illa sacrificia vetera,existimab5t absoluta & persecta,utraq: persectione sufficientiae de enficaciae deberent necessario, si sibi constarent, asserere, illis peractis,nullum alteru sacrificiu ordinis Melchisedec instituenduesse Quod tamen institutum docet sancta scriptura Psal. io 9.Similiter si sacrificiu nostrum Ecclesiasticum esset absolutu & independens,non suisset opus altero sacrisi cio crucis,vel eiusdem repetitione. nue vero, clim illud crucis sit absolutu secundum lassicientiam,indigemus altero, quod se- eundu efficaciam illius virtute applicet: dc idcirco hoc ab illo necetario pendet,neq; ullus mortaliu unquam contrariu asseruit: prssertim cum eadem sit utriusque hostia, ut supri explicauimus per ministros repetita oblatio, modo offerendi cruento, vel incruento ad stafficientiam, vel efficaciam diuersa.Vnde quod in hoc etiam argumeto,ut in multis aliis,aduersarii clamitant, si
sacrificiu nostrum sit necessarium ad participadam Christi redemptionem, pastione Christi non fuisse copiosam,de per se susE- ciente nostre sali itis causam,& ideo posito nostro sacrisicio multu detrahi de valore sacrificij crucis,friuolii est,& comune: quod
non minus valeat contra omnia sacramen
ta, dc omnia opera,ipsamq; fidem Christianam,quibus ad nos deducimus & applicamus thesaurum illu immensum redeptionis nostrae. Si eni in interpellatioChristi pro Iam - -- nobis ad Patrem Heb.7.ex qua dicitur adia strum mhil δε- uocatus noller apud Patre I. Ioan. a. nihil
sufficiet iesicrificii crucis detrahi imo ea
dem nobis applicat ex instituto Christi sicut sacramenta,& sacrificiu nostrum, ut in passione sit uniuersalis causa sufficientissima,in aliis sit emcax secundu speciale eta . ctu cuius': sinant nos aduersarii apprehedere per sacrificili diuinis limu a Christo institutu lastionis effecta, cuius benesi tum omne falsa illa sua fide speciali coscta, adiprehedi a se floriatur.Nihil aute est in o ni haeresi stultius nihil in atheismo horribilius, nihil ad omne impietatem potentius, quam per ipsam pallione Diii, qua sola omnis religio 3c rectus Dei cultus contine tur,& stabilitur,summum de unicum .soliq; Deo 3 semper ex ipsa nature lege propriu, ac debitu cultum sublatum esse,impiὸ vel
Suffciret acrificij crucis, in eius in missa commemoratio.
X his costat,in Paulina c6- paratione intervetera sacrificia de sacrificium crucis, non concludi alterutrius -- existentiam, vel non exi tentiain,ut scilicet, altera pars coparationis probeturexistere,vel non existere,vel
non esse,quod propriia dicitur sacrificium: sed potius concludi vim, susscientiam de excellentiam sacrificii crucis prae omnibus aliis.Non enim vetera, quia sacriscia eiat, cessa vied propter infirmitate mi meliori sacrificio cesserunt praesertim cum illud futurum signiscaret, de ideo ubi illud traΩactum est,signiscatio non cogruebat.quare si coparatio instituatur inter sacrificium crucis,& nostrum Ecclesiasticum, no erit questio de existetia alterius, virum.salterii eu altero posit consister sed de vi 5c dependentia,nepE,utrum nostrum sacrificia vim omne accipiat a lacrificio crucis. qua distinctione aduersarii non expendentes, inconsiderassi concludunt,altem cum altaro non existere: potius conclude si es-
593쪽
set, alterum crucis,abiblutum esse de sum- cientia persectissimu, alterum Ecclesiasticum ab altero pendere,& illius missicientia nobis applicare,ut definitum est in coci
tista ρ-μ- illud sussciens pretiu generalis redeptio. Os Mai. nis vel sali quiad ex toto illo suerit necen . . larium, siquidein abundantius adhuc est, particulariter fuerit insumptu, atq; ad omnes per mortemChristi sanctificandos applicaIu,tunc persecta erit remisio, nullum amplius extabit sacrificiu externum, nulludeniq; peccatum:sed erit scelicissimus si tus beatituditudinis omni u. quo sensu p teli aecipi illud Heb.io.ubi aute horum remissio,iam non est oblatio pro peccatis: liticet in senerali di susscieti causa id totum in passione peractumst. sc aute per fecta . . etiam secundum efficaciam redemptione, erit plena remistio, hominε totum animo& corpore a plaga peccati vindicas, ac perfectu reddens,quando tradiderit filius re-ε.Car. x s. gnum Deo Patri,& posuerit omnes inimicos suos scabellum pedum suoru:qui sane erit status persecti stimus noui test. vacabitq; oblatione pro peccatis,carebit sacra- metia de doctrina externa,& reliquis huius vitae, quibus colitur Deus mortalibus osticiis.ad quem sensum potest etia 'elam illud HeS.ro.de citero expectans donec ponantur inimici eius scabellum pedum eius: una enim oblatione consummauit in se piternu sanctificat .Hactenus duas pri res aduersiariora obiectiones dissoluimus: D fi m ad tertiam autem refellenda , fatedum est
m. primopn nostro sacrificio ex mandato Domne -η mini comemorationem fieri mortis domi--t R. nicae ea vero comemoratio non consistit
in praedicatione, aut liberis verbis conci natoris,ut aduersarii imperit Z obstrepunt, sed in ipsa operatione de consectione mysteriorum,cu per eam sit praesens Christus modo immolatilio .licet mystico in specie panis & vini,vi Ἀρὶ explicatum est.ste Dominus Luc. D. ducit, hoc facite in meam commemorationem,& hoc quotiescunqffeceriti non aute dixi*hoc annutiate,hoc prsdicate.ipsum itaq; opus Liturgicum,est comemoratiuum passionis dominicae, magis expressum,quamquscunq; ali vel vetera sacriscia,vel ritus de cpremoniae Ecclesiasticε:quia continet eunde numero Christum immolatum pro nobis effuso sanguine, Mute verboru sacramentalium, ut saepe explicatu est. Voluit enim Deus in nouo teli. no sic alio osticio externo lumnaE coli S adorari, qua illius ineffabilis meriti recordatione, quod superat omnia alia bona in nos collata. pro sua enim miserico dia omnia sibi a nobis sumine tribui iudicat, ii replsentemus illi per hoc mysteriuveta Eucti aristicu suum donum datum ho mo μι--miitibus per passione filii sui. est enim om--Iumina rantia diuinoru meritorum copen diuin, epi- i r in n. tome uniuersorii, quae ille nobis vel perse Min creatione,vel per humanitatem Dissi nostri in redeptione prestitit. hic aute omnia cotineri in comemoratione, que hoc sacrificio peragitur, illa verba Dui aperte euineui, soc facite in mei comemorationem. quibus aute maxime partibus hic commemoratio celebretur,tremeda actio canonis his verbis exprestinc unde & memores nos
servi tui, sed Sc plebs tua sancta eiusdem Christi filii tui,ta beate passionis, qua oc ab
inseris resurrectionis: in caelos gloriosae ascesionis offerimus prς clari maiestati tugde tuis donis ac datis hostia puram: dc quae sequunturist cita in eodem sacrificio sem
loriscetur Deus in sanctis suis per filium suti, per cuius mortem ita exaltati ac beati sunt.sic auia cultus hic sacrificalis in maiorem gloria Dei cedit,cu tot u m corpus, cuChristo capite, quasi in quodda triumpho ipsi Deo reprssentatur, ut obseruauit D.
Corin. Hinc Ecclesia antiqua semper in sacrificio retulit nomina Episcoporu desu ctorum,de aliorisi virorum, qui Deo graticenserentur, de ideo nomina eoru in sacris diptychis descripta erant.vocat aute dipty Diti ἄπιcha publicas tabulas, in quibus illa nomina descripta suere hine etia inualuit mos, praesertim apud Graecos, non faciendi lacritacium in quibusdam solemnioribus ieiuniis ac poenitetiae de luctus teporibus, ut in qua dragesima :quod sacriscium sit actus solEnis, festiuus, laetus, triumphum,& gloriam Christi,omniumq. suorum sanctoru, atq; redemptionis nostrae laetissima beneficia complectens.Vnde quamuis in honorem sanctorum missae institutae sint non tamen illis sacrificium offeriur, sed Deo soli, qui I ris. illos coronauit: Zc ideo neque sacerdos di-cere soleti offero tibi sHiscium Petre,
594쪽
vel Paulesed Deo de eorum victoriis gratias agens, eorum patrocinia implorat, ut ipsi pro nobis intercedere dignentur in caelis, quorum memoriam facimus in terris, ut definitum est, in concit Trident .seis.22. c. a.& docuit D. Aug.lib. 8. de civit. c. 27.
Sic igitur fatendum est in missa fieri ex in. stitutione Domini, mortis Dominicae , &aliorum beneficiorum Dei gratissimam recordationem: dum Christum nobis datum,Patri offerimus, ut summam continetem beneficiorum eorundem, eidem maxime pro nostra salute acceptam. Praeterea accipiendum es id quod eli represen
tativum, rememoratiuum , aut comme
moratiuum, nihil omnino de vera ratione sic ilicij detrahere, sed vera victima,Vera immolatio,etiam propitiatoria secunduessicaciam, ut ostendimus, concludit esse verum sacrificium:quia non est nuda commemoratio, sed commemoratio reipsa cotinens id cuius similitudo & representatio eth. Illustris limum exemplum est in filio Dei, tui per modum sinii litudinis procedens , imago dicitur &character subitantiae Patris, cum tamen illi, appellatio & natura Dei aeque ac Patri conueniat. sic compus Christi, ut in Eucharistia extilens, sacrametum est, S: similitudo corporis Christi,ut existentis in propria specie,& tamen utrobiq; est idem numero corpus : sed ut in alia specie,significat & reprisentat seipsum,ut in propria.similiter in eadem co sectione Eucharistiae,est victatio & immolatio virtute verborum sacramenta
lium, ut saepe explicatum est est tame ima γει re isentatio uiactationis in propria specie factae in crucei vel, ut loquitur D. Augustam molationis in seipso, hoc est iasorma natiua & propria. Deniq;,ut vetera iacrificia,vera suerunt sacrificia , quamuis depende ira de sacrificii crucis commemori
ratiua,sic etiam S multo perlectius, sacris sicium nostrum est commemoratiuum, xerumtamen sacrificium: neque comm
moratio ab ullo alio sacrificio, nisi crucis excludi potest clim ipsum tantum sit absolutum & independens, caetera vero ρd illud reseramur ideo illius commemor
uua sunt,a quo vim omnem de efficaciam defuimini. haec alterius repraesentatio, quae tamen veritatem rei continesidicitur in nouo testamento imago Hel .io. & ani typia ioc est es de ves similis formae
respondentia, I .Pet q.deinde, ut comm .
moratiuum vim habet docendi, quae scilicet pro nobis Christus passus sit, ut sacriscium vim habet saluandi & reconciliandi, ut colliges ex Chri s.ficim. 8; in Matt.Quare in hac re duo aduersarioru errores cauedi sunt,unus circa substantia sacrificis,quatenus non ob alia causam sacrificiu dici velint, tua quod sit nuda imago & exemplar eius rei, qui fuit verum sacrificiu: alter circa effectum & vsum eius de sacrifici j, quatenus affirmant non esse alium eius usum, qua ut nos memores reddat pastionis Dominicae. uterq; error danaturan concia rid.
sess.22.can. Lis verbis si quis dixerit,missi sis sacrificiu tantum esse laudis de gratiaruactionis,aut nudam comemorationem sacrificii in cruce peracti,non aute propitiatorii vel soli prodesse sumenti, neq; pro vivis, defunctis, pro peccatis, poenis di satin actionibus,& aliis necessitatibus olferri debere,anathema sit.Hoc sensu accipien- ih da est ratio theologorii, qua es sciunt misia 's' G sam esse sacrificiu quod sit sacriscium c5- memoratiuum sacrificii crucis,& illius esseacia nobis applicansmon eni in nudam intelligunt coi nemorationem,sed quae contineat rei veritate. N in eu usum offeratur, utillam erucis sufficientia nobis efficaciter accommode D.autem Aug.U.23 ad Boni f. asserens,imaginibus saepe attribui nomina rerum, quarum sunt imagines,isPascha dicitur annua seremonia qua veri Pacchatis memoria celebratur,&dies dominicus dicitur . representatio resurrectionis Donum,ut scriptit etiam ep.ris. ad Ianuarium similiter tot sacrificium dicitur ima molatio,ex similitudine alterius immolationis in cruce: R dieitur eorpus Christi,vireris senta i corpus Christi, ut existens in sua specie natiua laac inquam sententia de his ex mplis inrupto Augialianc immola
tionem et se commistimaturam,nori quod
veri e poris Christraui sit 1mmolatio sed quod rei pondeat alteri immolationi,quae facta est in propria de natiua specie corpon Clinitiataq; non vuli D.Aug. eandem rationem. sinulit udipis in omnibus,rebus
intercedere. tuae appςllationes sumunt re mina quarum sunt appellat Ones, ut sacra
mentum fidei aliter est simile ipsi iide aliter sacramentu corporis ipii corpori Christi aliter dominicus dies resin rectioni ii, ter sepultura in baptismo est firmius epuluXx 4 t R
595쪽
turae verae: denique immolatio Christi in hoc sacramento,aliter linulis est immolationi Christi in cruce. commune quidem est his omnibus, ut propter similitudinem quocunq; modo interuenientem inter re representatam & representantem, nominu communio fiat: o differentia tamen similitudinis sit,ut nomen ab altero sumptum proprie conueniat. aut impropriE: in hoc autem sacrifieio est similitudo de representatio sed ea non excludit rei veritatem, de
existentia sed tantum diuersum modii existedi: ut in noldio lacrificio sit ide Christus immolatus, qui in cruce seipsum immolauiti sed ii i separatione animρ Sc languinis in propria specie sine coniunctione perco
comitantiam, ad si ieienter promerenda redemptionem:hic autem separatione animae de languinis virtute verboru sacram talium,quae tamen necessario ratione coit comitantiae coniuncta sint, ad redeptionis effectae susticientia, nobis efficaciter applicanda. Quare quotiescunq; nostru sacrisiciu dicitur commemoratiuit, de ex sacrificio crucis.quod representat, appellationε
sacrificii desumete,n 3 signiticatur no esse propriu sacrificium,quali ex particula diminuente , ut cum hominem pictum, hominem dicimus : sed potius significatur illud crucis esse absolutum de independens, hoe nostrum Eccletiasticum dependere ab illo, ut imaginem, sed quae rei de sacri scit proprietatem retineat, ut Aude explicatum ei L
no non iaci .licauerat,neq; fuerit iacerdos.
Fed isti obiectioni opponimus Paulum de Spiritum sanctu qui per os Dauid ex Gen: I ii tulit Psal. io ube Heb.7. Melchisedec suisse certi ordinis ficerdoti: ut non aliter ambiguitas verbi Hebraici, quo facerdos di satrapa signa sicani iptius to ii pollit, id pro sacerdote accipiatur, ut habet nostra vulgata interpretatio,*iam ex huiusmodi Spiritus sancti expolitione. Opponimus ctia ipsam verboru scripturς propria inter atione, tuum reddit causam prolati panis de vini a Melahisede crat enim sacerdos Dei sumi,ut significaret,illa prolationesulse sacerdotis sacrificatis propria, ut confirmatomniu Patrum expolitio.Cup NH. lib. 2accurate docet Melclui taee obtulisse sacrificiu Deo, quod suerit illius ordinis
propitii,& typus sacrificij Christi in altari,
ut viroq; verbo offeredi de proserendi,siganiscetur ide quod in sacriticium proponore.similiter Eusebavid demost. evang.At
ia de proditione Iudί. Aug. in Psal. 3θ. G
a.dclib. 7. c i8.de ciuit.Dei.Dama lib. de saetaethod. c.iq.Athanalius& Oecum. in .c. ep. ad Hebr. Colligere etiam possumus ex veteribus,3lclesiisedec primum,facta circa rem oblatam immutatione, cris asse deinde in typum coenae Dominicae immolatum panem de vi si populo Abra hae impertiuisse: neq; ad ilippiendam necessitatem commeatus is fecisse, cum eo Abraha victor de spoliis onullus tunc abu- daret: quod obseruauit Theodoretus ad Psal. tos.& Clemens Alexand.lib. . stro matum docet Meschisedec aliquo ritu illa panem di vinum consecrauisse,ut esset verum sacrificium, licet eum ritum scriptura
non commemoret: neque in comestione,
acrificatio illa polita fuisse videtur , sed
aliis modi mutationibus,vel stactionibu a me manducationem, res illae immutari in sacri licium potuerat. ne oret. q. R. in Genet. panes cum vino in masam fari nae redactos Abrahae veluti in communionem,N Deo in lacriscium exhibitos suis escribit. similiter Epiphan. haesesi 9 .aper i inquit Melchisedee sacriscalis,de ii rea si ues. Abrahae ci sociis dedisse panem de vinum,ut multeriorum migmata deliin ret lietiti clemens libro allegato inquit l. Ium sanctus catum nutrimentum dedista Melchised Abrahes in typti in Euchari sit.confirmarer etiam Melchisedec sacer dotium ex illa duplici benedictione , qua
De Melchisedec sacerdotio sacrificio.
596쪽
vri Melchisedec,s: Deo, de Abrahae benedixit .non enim illa suit vulgaris,aut ciuilis bene precandi, vel gratulandi formula sed sacerdotalis utraq;,&nostrae sacriscalis figura.dum enim benedixit Deo debito, hymnos cecinit inquit Ioseph.lib. i. antiq.c. l o. omnia aute ratione reddere potest illa clausula serat enim sacerdos Dei summi,J licet proximξ referatur ad illud, s panem re vinum obtulit, J hoc est solemniter& more saerificali protulit. dod autem aduerIarii negant Heb.reperiri particulam causalem senim, J sed lie legi, f&erat sacerdos.J meptum est,cum illud s&Jpasthn apud Heb. vim habeat causalis, uti 'ial. 9.& D7. da
nobis auxilium de tribulatione,3c vana salus homini pro squia.J & Genescet r. nunc cognoui, quia diligis Deum, & non pepercisti unigenito lilio tuo. qui usus particulaes&J in latinis etiam scriptoribus reperitur. IVaeterea sacerdotem suisse Dei summi eximii alicuius sacerdotii munus significat cir filium Dei respectu aeterni Patris, ut in illo Luc. i. virtus altis limi,&, filius altissimi vocabitur:& de Ioanne, tu puer propheta
altillimi vocaberis: ut illud quod gerebat in umbra Melchisedec,postea ab ipso filio
Dei obeudum esset,erga sternum patrem
Actenus de nostri sacrifici j ratione ac substantia,sa tis disputatum esse videturi ordinis ratios cistulat, t de eius Vsuiu tit, effectu, de fine uicuius ideo dicamus. quod aduersa rios in hac re, vel non repugnantes haberimus, aut si qui i repugnent, ex praecedentibus facile reprimi pos Iunia vlus autem in hae re ab effectu de sine non distinguitur; ruod sacrisi tu in actione conlistat, de ex em applicatur ad omno effectus, & ad
omnes institutionis fines de usus:in aliis re, bus consistcntibus & non transeuntibus, usus rebus constitutis posterior est, ut in hoc ipso mysterio,vsus ut lacra nacti εἰ es sectus posterior eston ipsa comunione cu
ad pluris Mus ci vel respectu Dci,vel respectu nostri cusideratui de ad Omnes utriusq; generis effes ius necessario valere debeta io quide, se quia succedit omnibus veteribus sacris ciis,&idc5v lere debet ad omnes estecturi ad quos illoru quodlibet valuit.& sumula
tu atq; persecti is r.itio et ei oblatae. suminia. . . st D.Auῖ lib.J7 de ciuit.c. 2C. N Leo seriar.8. γαια. de pali carnaliu,inquit, sacrifisioru vari tate cessante omnes differentias hostiarii,
una corporis & sanguini, tui implet oblari . tio. N Ecclesia in quada oratione Litur ἡ ca, laciis qui legaliu hostiarum differetia unius si crificii persectione sanxisti .deniq; hoe est nostru iuge iactisci ii,hoc eis matutimide vesperii nudi immaculatum, hoc libame hoc victima hoc holocaustu, hoc pacificum hoc Passaa, hoc pro peccato: de
ideo instar&loco omnium. Se udo, quia Mhoc sacrificiu applicat nobis secundu et ficaciam pallionis Ubi illi suillaiciniam sed luc pro multis valu t : crgo sinat iter valci ad cnieaetitiosuram sacrificiunt. sic etiameil ui usu Ecclesiae t pro omnibus huma- a. nis nece Ilitatibus applicetur. led cu haec generaliter ostendisse ad exacta doctrinam non satis si, partite & distincte usus noliri saerificii proponendi sunt. Primus di pro- primm sonapstius,est exterdui latri ρ cultus,iliterioris ii Πομπιj m. smst, quo agnoscimus &proicitamur suprenim Dei in nos doinini tu, quai si quotidianutributum ci pei: lione persoluentes pro natura S bencs iis ab sto acceptis. xt qtioni a Christivi datus est nobis, pcrcum ori nia alia beneficia collata sunt, nW; quicquam Deo redaci v postumus, nisi ab illo acceptum, cum ritui . halicanus, quod no accep rimus, per hoc acrificium Deo vicis imGbriliu reddent , di os uictus, plane iat
597쪽
inuocabo.Palm. 9.sacrificium laudis honorificabit me.& Malachias c. l. magnum
fore nouae Domini ex sacrificio gentium prae lixita hunc Primarium usum si crisiciorum,&nostri lacrificii praestantissimum varie & eleganter tractat multis in locis D. gust. Daemones ideo affectantes diis uinum honorem, sacrificia sibi fieri saepὰ procurasse,& expetisse: sed nostrum sacrificium , clim sit latriae cultus,qui soli Deo
debetur,nunquam homini , aut angelo oblatum esse, quantumuis eximiae sanctitatis:& idcirco neque illis erecta altaria, aut inituti sacerdovs,quae ad sacrificium per se pertinent: licet in lacrificiis memoria illorum celebretur, ut sint nost ri intercessores, ad fructum missae nobis applicadum. hinc effectum est , ut semper aduersariorum Ecclesiae catholicae eximium fuerit stud p in in auferendo sacrificio Ecclesiaestico. xt in quo maximus Deo & gratis limus cultus exhibetur,quali Deo vili bile sacri licium non cogrueret,quia D. August. refelluntur ib.io.de ciuitacapit.r9. Luci nus blas hemat Christum merito crucidamnatum, quod nouam teletin in Palestinam inuexerit,&veterem cultum immutarit. Iulianus a postata vehementer la-horauit, ne sacrificium nostrum quouis loco extaret,ut inquit Chrysostan vita ma tyrum Iuvenci de Maximi. Antechristum etiam ad atheismum constituendum, quidam intelligunt Dan. 9. sublaturum esse omnino sacrificium nostrum: sed omnino sublatum iri non credimus,permanente Ecclelia,in qua erit Christus, usque ad co- summationem seculi licet pubi ea administratio eius impedietur.Quem conatum obscurandi de abrogandi externum hoc sacrificium, iniquistimo animo serunt prophetae & ministri Dei.Elias 3. Reg.cap. 9.conqueritur suffossa altaria. Balilius ecclesias per Arrianos vacare cultu sacrificali, quem vocat,ex effectu& principali rati ne, spiritualem luget. epist.7o.3c 72.Gregorius NaZianet. oratione de laudibus Heronis, flebiliter narrat, quomodo pudendi, de obscaenis motibus, di membris, tibus i:, inimici Domini suo tempore omnia Liturgica vasa , & ipsa altaria comtaminauerint. & quod otiinem impietatem superat, nostris ealamitosis temporibus , vidimus ipsa sacra mysteria, in comoedias ad irrisionem couunia. ALter usius nostri sacrificii , est conuen- s. in .sis tus fidelium ad adorandum Dominum:
cum non tantum conueniant ratione sacram enti, sed perse Ac primario ratione sacrificii : ut olim veteres Iudaei ad stata quaedam & solemnia si crificia, etiam 1
ciuitate sancta remotiores, in eadem comu emebant. hinc videmus statim ab exordio Ecclesiae Christianae, destinata suisse
publiea loca i.Corinth. ii. ad sacrificium hoc celebrandum, ut in eisdem conuenire pollent fideles. idem factitatum naris rat Iustin. in sine apol. r. cum ait, die solis
coetus urbanorum & rusticorum omnium
Christianorum fieri ad preces ,& sacra
mysteria . de Cyril. lib. II. in Ioan. cap. 8.eadem de caula fieri congregationes die
octauo commemorat. quoa adeo inualuit, ut propter paucitatem sacerdotum,
numerus sacrificiorum numero conuen-
tuum definiretur, ut noua mysteria toties fierent, quoties recens fidelium conuenistus superuenisse conspiceretur: ut declarant solemnes illae de Liturgicae voces,que populum praesentem nune salutant, nune benedicunt, nunc ad laudandum, nunc ad eleuandum corda , nunc ad comprecandum , nunc ad senui offerendum , nune
addiscedendum admonent.Quamuis au of M tem in his conuentibus olim primi Christiani communicarent omnes cum religio't de vitae puritas deuotioni essint coniun
diae: non tamen propter solam communionem conuentus fiebant, cum labalcente deuotione, permanserint conuentus ad sacrificia, Eccletiae etiam praeceptione confirmati: praesertim cum semper crediderint fidelesse in sacra communione immo elatum prius Christum sumere,euius immolationis ratione uberior etiam ad eos di pG praeparatos gratia proueniret. quin etia fuit in consuetudine fidelium,ut omnium rerum gerendarum exordium ab huius sacrificii celebratione sumeretur, ut in ipsa lege naturae, humanoru operum auspicia,
in sacrificiis non in sacra metis posita fuere. i.
inde videmus nullum serὸ sacramentum lini
sine hoe sacrificio perfici.hoc olim baptis.
mus terminabatur,confirmatio persciebatur,ordinabatur sacerdotes & sacri omnes ministri, colecrantur monachi de virgines,& omne opuς hierarchita consiuinatur,ina quit D.Dyo.de Gel.hie.c.de syna xl.deniq; ad omnes publicas congregationes sacras,
598쪽
eu aliquid ordimur, cum nouum vitae itatum ingredimur,vel de eo cogitamus,cum magistratum inimus, cum matrimonium contrabimus: ad itinera, ad pacta conueta, ad dedicationes,ad anniuersaria, ad natalitia dono stra,& aliorum, ad omnia laeta &tristia semper lioe sacrificium adhibenduess ex antiquissimis Tertulliano & ne variis locis colligere licet. Cuius sane ratio est,quia hoc sacrificium eli applicabile ad omne illud propter quod honoratur nuocatur,de laudatur Deus, quali omnium operum sanctificatiuuin.sic Eccletia tempore quadragesimae precatur, ieiunia mattia,querimus Domine,hoe sacrificio sanctifica:& tam pro eleemolynis, quae tem pore offertorii Oli in Deo donabatur,ut saerificio prius sanctificatae, pauperibus postea, aut nimiitris distribuerentur. Vnde certum ellipreces nostras tam Liturgicas, quam alias quascunq; , siue pro te inporaliabus , siue pro aeternis, siue pro nobis,sive
pro alii siue pro viui siue pro destinctis, per hoe sacrificium sanctificari, & exauditione dignis fieri: & hoc genus precum, quod cacrificio iungimus estu incomparabiliter praestantius quibuscunq; alias priuatis,aut etiam publicis orationibus, si extera paria lint:& ideo Chrysost.hoin.3.in ep. ad Philip.hoe sacrificio quiduis nos impetraturos pro defunctorum liberatione assit t. linare Eccletia hoc edocta ab Spiritu sancto omne genus petitionis intra misiae fines complectat .vt D.Λugust. epist. 9.ad Paulinum obseruauit. in antiquistimis etiam Ecclesiis sacrum praedicationis munus inter ipsa missaruin solemnia factum est, quod fides S probitas,concionum sacrarum,fines, potius &saepius ipso sacrificio,quamsermone animis hominum ingenerentur: Se verbum cocionantis sacrificio
sanctificatum, gractam di efficaciam acquirat .Hinc est quod pii Cliristiani maximo
pere contendunt, ut summo mane ante
quam quicquam operis aggreddiantur,s cramentum hoc & sacrisiicium, vel faciat, vel procurent,vel adeant dedeuote audiat, quod in eo omnis cultus Dei vitaeq; n strae sanctificatio constituatur. quare plurimas causas ostendimus,ob quas conuetus fidelium fierent ad celebrandum hoc sacri
ctusn:Sc non tantu proi ter communione,
ut imperite aduersarii clamitant, ut ingentes fructum huius sacrificij negunt,de a vero Dei cultu & adoratione, populum auo cent. Hactenus duos usus huius sacrificii explicaui inu omnium sacrificiorum etiain statu innocentiae comunes:nunc alij explicandi sunt qui sacrificio post lapsum hominis accesserunt.
Est igitur tertius usus nostri sacrificii, pastionis de beneficiorum Chri: hi recordatio:quae licet fuerit omnium sacrificiorum in natura & in lege communis, ideo ta me
nolui sacrificii propria est eximio & stupedo quodamodo,quod in ea idemChristus
cotineatur,qui in cruce olim in propria denatiua lpecie immolatus est, quamuis sub aliena nunc vere immoletur. sed de totaliac ratione comemorationi, supra sufficie
ter dictu est, cum ostendimus nihil detrahere de rat:one sacrificii comemoratiuum esse. haec dicta lint de fructu huius sacrifi- cij,ut nos debitum Deo osse tum persoluamus:sed quia Deus hoc sacrificiu sibi fieri Praecepit,no quod eo opus liabeat, sed ut quicquid inde comodi & lucri eii, iterum ad nos cumulatius & persectilis redeat, de huiusmodi bonis, quibus vicissim aDeo eodem sacrificio nos allicimur,deinceps dicedum est.ad quem locum pertinet, ut pro quibus rebus de personis sacrifica)um sit,& quid ex eo fructus fidelibus obueniat,
m is . It igitur haee generalis sentetia,deinceps a nobis pamtite dedistinctὸ explicanda& confirmanda .Sacrifici si , mista valet pro rebus omnibus, humani piritualibus & corporalibua , pro peccatis,pc y peccatorum : dc ideo no sollim fidelium vivorum pro Peccaris , poenis, satisiactionibus, & aliis necessitatibus,& nostris , & aliorum, sed& pro defunctis in Christo, nondum plene purgatis, riseiuxta Apostoloruin traditionem offertur , ut inquit Concilium Tridentisesszr.c. 2iolis excommunicatis,
599쪽
de sternum damnatis,exceptis. Ad explicatione sententiae repetendu est ex praecedEtibus, ubi probauimus missam esse sacrificium propitiatorii eius valorem & fructu
vel ex opere operato, vel operantis considerari idq; tribus modis, propitiationis,satisnctionis,& impctrationis, quae lingula ibi de explicauimus:nuc autem eisdem explicatis suo loco utemur. Primo igitur probandu est, valere hoc sacrificium pro omnibus rebus humanis spiritualibus & corporalibus sed diuerso modo, pro spiritualibus directo pertinentibus ad nostram salutem,ut pro gratia,deuotione,seruore charitatis, & aliis donis,valet ex opere operato&de codigno:pro aliis bonis corporalibus, de quibus & Deo cura minor est & nostra solicitudo debet esse posterior,valet de cosmo,& ex conditione colormitatis nostri ad diuinam voluntate: & ideo neq; certo,
neq; in filii biliter hoc sacrificio acquiruntur,sed ea a Deo nobis conceduntur, quae ad nostram salutem conducere,& eo modo, quo ipse melius esse iudicauerit Ratio, quae generaliter huiusmodi valorem conia
eludit ex pricedetibus se deducitur:sacri-sciu crucis valuit sussicientissimῆ pro omnibus bonis spiritualibus & corporalibus, eu datus sit ibi Christus pro nobis & propter nostra salute ut in symbolo Nicino
confitemur i & omnis noui test. scriptura praedicat:sed missa applicat secundu esticaciam valore sacrificii crucis generalitemva Iet igitur missa pro omnibus eisdem bonis. Idem etiam confirmatur,quia nostru sacrificiu ut supra ostendi mus, succellit omnibus veteribus naturae & legis,& unum cumulatius praestat omnia,pro quibus vetera oblata sunt sed vetera oblata sunt pro omnibus illis bonismostru igitur pro omnibus illis valere debet.pro itineris prosperitate,& negotioru successu,Iacob sacrificia obtulit Genes28.pro parta victoria sacrificauit Melchisedec,Genesi . liberatus a periculo fecit sacrificiu Noe Gen.8.pro scelici statu,de praeseruatione filioru in gratia Obtulit Iob c.I. Salomon pro consecratione& dedicatione templi sacrificium osseret. I. reg.8.lex varia sacriscia pnscribit,pro purgatione multem,pro partu pro inauigetiae remissione varioru peccatorum S poenam, pro mundatione a lepra & sanitate corporu,variisq; immundiciarum purificationibus. Tertulat,de corona nudiis in minit oblationis pro natat tiis. Chrys. pro
frugibus, o ubertate ac plenitudine agroru aerisq; teperie hom. 2I.in acta. Aug. de eluit. Dei lib 22.c.8.& D.Prosper.c.6. pre
dictionum dimidi j teporis pro hominibus,& domibus infestatis a malignis spiritibus. Ecclesia deniq; missas instituit contra hostes, Ila,terrores,seditiones schismata, hereses, paganismum, persecutiones, tentationes, pro pace, prosespitate Trorum,proincolumitate omniv,pro imperiis firmandi pro sistenda peste,aut contagione, siue ho minum, siue animaliu, iuxta illud Psal. iis. pro omnibus,qui retri illi,calice salutaris accipia,& nonae Drii inuocabo: dc ideo no minus Deo acceptu est, quod paupercula pro re minima procuret sacrificiu,qua rex pro imperio: m nultu sit beneficium tam minutu,quod ex omnibus Dei creaturis accepimu pro quo no teneamur Deulatria colere, quod sit in missa. Deinde volere hoc sacrificiu pro gratia de bonis spiritualibus ad nostram salutem pertinetibu distinguendu di explicadum est: valet quidem pro his omnibus directo, ex opere operato certo & insallibiliter. & ideo habet certu effectum, clim ad hoc primario sit institutum, niti contraria eius, cui applicatur dispositio,effectu huiusmodi, ut plorum; contingit,excludat. omnia enim instrumenta Fauae Christi,etiamsi ex opere operato essiciant, exigunt tamen in susci piente affectum,accommodatam praeparationem ut in doctrina generali de efficacia sacramentorum dictum est.gratia aute,
quae est effectus huius sacrificii,vel est prima & iustificans,vel est preexistentis augmentum: primam hoc sacriscio nobis procurari ostende muli cum pro peccatoribus offerendum esse, di eisde valero ad remisiasionem peccatorum, gratiam obtinenda ostederimus.Ualere igitur hoc sacrificium ad augmentum gratit,& alia dona Spiritus - ας sancti constat: quia huiusmodi ei laeta con g - .eedit Ecclesia catholica omnibus sacrameti &omnibus humanis operibus charitate L. infbrmatis:cur igitur no concedentur sacrificio, ad omnes pastionis Clirilli effectus peculiariter accommodando per se instituto praeterea, Missa pro his debet valere, pro quibus impetesdis orationes Liturgicet institute sunt,alioquin inanes esset,&superuacanee: cu Omne quod precibus voce exprimitur,id ipso sacriscij opereperficiatur. Tettio
600쪽
ralit ad remi Tert id probandu es laro: sacri scio remitti peccat. o tantu venialia,sed etia mortalia
ex opere Opera: o & de codigno: sed no im mediate sed mediate enitetia,que virtute illius c6cedit hir,&ex opere operato quia ut in lirum uto, applicante virtute passionis Christi qua conitat valuisse de condigno ad remistione omnium peccatoru etiam n grauisti: noru.Generaliter ergo valere hoe sacrificium pro rem: sione omni u peccato ru collis tur primo ex verbis Diti institueti, hoc sacramentu,clim ait, hoe est corpus meu quod pro vobis trassitur, hic eth Languis,qui pro vobis sunditur in re inisione Ieccator iec enim clausula non tantu adicietur ad exprimenda virtutem sacrificii cruci sed eius sacrificij, quod in cima tuc perebatur,& quotidie per ministro; Chritii perficitur: cu in ea virtute verborum sacramentalium iit vera mors & veru sacrifictu, ut supra o: tendimus,vera igitur applicatio in re militone peccator v. Confirma. tur quia ex D. Paul Heb. s.omnis pontifex di sacerdos conitituitur in his, quae sunt ad Deu xt oiserat dona & sacrificii pro peccatis:coiiat aute in nouo test. no esse alios sacerdote, qua offerentes hoc sacrificium. Sunt etia plurima Patrum testimonia, quae hoc sacrificiu omnibus peccatis etia mortalibus expiandis accomodant. de peccatis mortalibus sunt haec. D. Martialis epist. ad Bardegalen .cu inquit,hoc unico remedio exaraianctificata iugari morte, & vitam prellati.Orig. ho m. is .in Leuit.asserit hanc commemoratione in mortis Dolitanicae in
hoc sacrificio sacere Deu hominibus propitiii . D. Cypr.de coena Drii aperte dic tesse ςxpiatione peccatorum, medicamentum & holocaustu, ad infirmitates sananis dasn iniquitates purgandas. D. Greg.li.q. dial.c. 8. hec inquit, salutaris hostia singula alter ab aeterno interitu anima saluat, quia morte unigeniti in nobis quotidie reparat,& pro ablolutione nostra passionem eius semper imitatur. itaq; videtur significare haec ratio, eu qui neget missam offerri pro
peccatis mortalibus,quorum remissio animam ab aeterno interitu liberat, eundem negare Christu mortuum esse pro peccatis. unde venerabilis Beda lib. histor ntis suae c. 22.asserit miraculis comprobatuesse quod hoc sacrificiu salutare valeat ad redemptione animae & corporis sempiterna.Alexand. I. U. ad omnes orthodoxos
asserit, crimi na Se peccata his sacrificii, deleti,talibusq; hostiis placari Deum, & crimina dimitti ingentia.& Iulius I.ut resem
tur de consecrid. 2.c.Omne, ait, Omne critimen & peccatu i icrificiis Deo oblatis doleri. Consentit canon Ecclesiallicus ex tra- ditionibus Apostolorum,S: quibusda Pontificum conliutitionibus proculdubio constans, additis nominibus sanctorum pro ratione tit poris, quo hinc emigrarunt ad Dominum in eo enim dicimur offerre hostia pro redemptione animarum, pro lpe salutis S incolumitatis.constat autem redemisptionem animῖ esse a peccatis mortalibus. Eccletia ctiam Praecipit nos offerre pm innumerabilibus peccatis di olfensio rubus,& negligentiis. De remissione peccatoru ἔ- venialium per hoc sacrificium,sunt multa Patrum testimonia in com mct.ad 7.3e s. c. ep.ad Heb. quibus ostendunt huius sacrificii neeenitate,ex eo quod quotidie peccamus, de ind emus remedio sacris cali. D. etia Aug. inquit l. b.ro de ciuit .c. 's. dea 6. omnem sacerdotem,licit iustiorem ceteris,tamen olferre in hac v:ta in pecc=tis pro peccatis:in machirid.c. ro.mquit, hachosii a m pro non valde malis propitiationem esse. Ex quibus concludamus hane rationem theologicam: hoc sacrificium Ecclesiae secundum recta fidem, i lii pra ostedimus, esivere S I prie propitiatorium rvalet igitur pio omnibus cuistis & peccatis. Hac enim ratione propitiatorium& satisfacto tum sicrificium distingi tur,qu illud perse & sua dignitate propitium &placatum nobis reddit Deum, ut per pomitentiam nobis ex siua nuser cordia conccssam,peccata remittat, R ideo mediate valet pro culpis Ze peceatis: quatenus vero satisfactio Christi applicatur hoc sacrificio
ad exolutionem poenarum,quaru ipsi debitores luinus est idem sacrificium lati si iactorium : & idcirco inconsiderate quoida propitiatorium cum satisi actorio confiundere supra admonuimus. Vt isitur oblatio crucis valuit in totum peccati dominium, eiusq; omnes effectus tam quoad culpam, quam quoad pinnam suis cient lime: sic necessario valere debet nostrum sacrificili, siquide ex Christi institutione applicat se .cundum euicacia illius plenissimam sum- cientia.que veritas ta erat olim Patribus recepta S perspicua,vi Aug. lib. . de Trinit. cap. Iiscripse tat,omnes qui pro se cupiunt offerri