장음표시 사용
571쪽
Cyprianus etiam serm. de coena Domini trauit carnem dominicam, ita fuisse in sacramentuin & hostiam conficiendam, ut non sectione aut comestione, aut alia imminutione deficiat:quo modo Capha ite in manducando Domino conceperunt: sed sic praeparandam, ut semper offeratur,& nunquam deficiat, ne non esset satis ad totum orbemChristianum, pro victima religionis suae: qua sublata, aut consumpta, nulla esset sutura religo quibus verbis esscitur,religionem Christianori eiusq; aeternitatem esse constitutam formaliter in victi nia ecclesie &altaris sensibili & manifesta in figura panis & vini, non sic autem in cruce sed sicut in causa & Origine. Chrylost. ad Hebr. .inquit, hostiam nostram, quam Ecclesia offert, esse inconsiumptibilem.& Emis Lliam .de Pascha, Vocat perpetuo currentem redemptionem, perpetuam oblationem, & perennem vi. ma omnes etia Graxi & Latini interpretantes illud,Tu es sacerdos in aeternum secundsi ordinemMelchisedeciasserunt hanc aete nitatem constitui,non sollim in memitate
personae Christi quod semper vivat,& interpellet pro nobis,sed quod iungaturperministros & vicarios suos quot ibiano perpetuo sacerdotio in sacrificio Ecclesis habeatq; in noua lege aeterni sacerdotii
artemam victimam.vnde Lactant .lib. .institui.c.I .praeclare scripsit,IE sv Μ face
dotem consecisse sibi templum magnum& aeternu hoc est Eccleuam, in quo, inquit,templo sternum sacerdotium habeat necesse in secundum ordinem Melchise-dee.& Arnob.ad eundem locum Psal.io'. per mysterium, inquit, panis & vini factus est sacerdos in aeternu:de ad illud Piah tio. Memor erit in saeculum testamenti sui: Nad proximum versum, mandata eius conia firmata in saeculum saeculi,dicit hoc est testamentum aeternum confirmatum , per quod dedit eseam corporis tim entibus se.
I buum resamentum in Nitima camasancitum.
es scitur plane in coena Domini esse institutum nouu testamentum. est enim in sancta scriptura testamen tum Dei, pactum& foedus cum hominibus sancitum de reddenda illis salute dc vita aeterna ,si praeceptis eius obtemperauerint. id aute oti m factu est sanguine peco. iis oblati, Sc superpopuli &sanctuariu Dei asperso,ut inquit D.Paulus Hebr.9. sed in figuram sanguinis Christi, cuius vi placuit Deo illud antiquum testamentum,de quom ita βιοῦδε ru distinctione alibi disseruimus. sancitur de ensib- IM autem sanguine in populu asperso, ut ani- Imr morum paciscentis populi cocordia,& mutua cum Deo consensio significetur: uatenus ex sacrificii Deo a populo oblati , &ideo Dei proprii, speciali quodammodo esse ii, sanguine, cos perso illa facta est, &in sanguine est vita & anima, atque ideo in sanguinis conspersione , idest vitae de animae participatione, communicatio populi, dc cu Deo consensio significatur.quae consuetudo sanciendi foedera etiam apud genter inualuit: S: hodie contractus confirmantur,cum ipsi contrahentes communi cibo & potu reficiuntur. Christus autem in ultima coena corpore & sanguine proprio Patri oblato pro nostra salute Sc in cibum & potum Apostolis pro tota Ecclesia exhibito,perfecit & consummauit intimam illam animorum cu seis fovero Deo& homine coniunctionem : in qua posita est noui testamenti essentia:& ideo in hae
ultima coena nouum testamentum sancitum & institutum est.Ιdem expresse con. firmant illa verba Domini I.Cor.ii.hic calix nouum testa metum est in meo sanguiane:quae etiam rese tur Luc.22.Matiliaeus autem c.26.hic est sanguis meus noui testamenti: unde Ecclesia calix sanguinis notii & aeterni testamenti. his enim omnibus si nificatur sacriscium externum & proprium noui testamenti in sanguine immolato mystice, idest in figura vini,constituta esse a Dominor xt sicut se habuit sanguis taurorum & vitulorum ad vetus testamentum & sicut illud confirmatum est per sanguinem sacrificij, quem Moses Exod.r . accepit in craterem , ut eo conspergeret populum: ita & nouum testamentum per hunc
572쪽
hune sanguinem sacriscii nostri primum
dedicatum sui se, ut sacramentaliter existens postit totum populum fidelem aspergere.Quae omnia valde consentiunt inter
se: illud enim sacrificium,cuius sanguine aspergebatur populus, fuit post datam legem primum factificium, Fc ideo peractu, ut in illo scedus illud & testametum veteris legis inter Deum & populum constitueretur.similiter per hoc sacrificium in ipso
momento mutationis veteris scederis, cuiam Christi pastio currere incoepisset, sed
peracta no esset, languine immolato,Christus aspersit A poliolorum Ecclesia, ea minque in nouum populum Deo obsignauit. Conpruunt etiam utriusque testamenti codendi ritus: sicut enim vetus non est initunili solenni modo,adhibitis sacerdotibus, conuocato populo,presentibus ordinibus, euocatis inter Deu de hominem testibus, erecto altari, peracto sacrificio sanguine in patera sumpto,cum sine sanguine prius testamentum dedicatu non sit,Heb.9.ita ocnouu inulto praestabiliori sanguine, 3c non dilli milibus rit.bus dedicadum erat. Id vero alibi qua in coena sanciri non potu t. ibi cnim cum legislator nouus adhuc liber esset suiq; iuris,& haberet potestatem conuocandi suos,adn ibendi testes, const: tuendi haerede, & vicarios suamque voluntate
declarandi coram Ecclesia,quae in Apostolorum personis in grandi coenaculo conuen rat,tunc instituit testamentum legemq;
aeternam: non in cruce,ubi extrinsecus nogerebat personam pub iram,non sacerdotis externi, non promulgatis legem, non patrisfamilias,non denique mandantis aut
praecipientis, sed nouis imi hominum, , Deo de ab hominibus,suis ipsinque testa menti tisredibus quali deserti ac derelict ,
ad quem iam tum nemo suorum vel vo c tus accedere auderet. quamobrem non docet D.Paulus nouum testamentum initum morte Christi,sed confirmatum esse, roburque accepisse:vt sicut homines prius faciunt testamentum,tum moriutur, dein de post mortem incipit valere testamentum:ita in testamento Christi accidisse in telligendum est.congruunt etiam ipsae verborum formulae, ut ad vetera Molis verba Dominum allusisse,manifestum sit. dixit ille referete D.Paulo,hie eli sanguis testamenti quod mandauit ad vos Deus: inquit similiter Dominus, hic est sanguis no
ui testamenti alludens ad solennem sori racondendi testamenti per sanguine susum pecoris. Ratio in promptu est, quare no dixefit ad priorem sipeciem, hoc est co pus noui testamenti, sicut ad calicem: quia pactum non est initum inter Deu&hoii ines olim in dedicatione corporis victimae, sed in eiusdem victimς exhausto sanguine: de ita repetitur similiterin forma calicis, non ut aduersarii fingunt,propter futuram sanguinis effutionem sed propter tunc in coena peractum sacrificiu & immolatum sanguinem:sicut Moses dedicauit vetustella M '2ἰ mentum in sanguine suis victimae prius
imm latae.idem confirmant Graeca exemplaria, quae in Evangelistis non habent de languine,qui effandetur, sed qui effunditur.Tune igitur sanguis sacrifieatus effulus est,& Apostolis,cum biberent, maris intimis aspersus, quam olim sanguis vituli in dedicatione veteris testamenti, in populit
aspersus est.Caetera omnia adhib.ta ad eadem dedicationem admirabiliter consen
tiunt cum hisque in eoena Domini festa legimus. Videmus namque respondentem ministruiti ministro, tabcrnaculum tabe
naculo sancta sanctis, umbram imagini, figura m veritat , exemplaria caelestium ipsis caeleltibus, inutii ores hostias melioribus hostiis,sanguinem sanguini, aspersionem asipersioni, mundi ciem carnalem mundiciei conscientiae, veteres promissiones melioribus pronii si ionibdis,di alia similia:quae D. Paulus accurate persequitur, in illo annuo expiationis lacrificio , quod in exemplum totius Christi propitiatoriae actionis proposuit Hebraeo. is. in illo enim ritu haec omnia suilla legimus: primum, victima per consecrationem Deo dicanda&morti add.cta, adeo ut post illam dedicationem, non potuerit de mortis obligatione eximi sicut scriptum est,Leuit. 27. omnis consecratio, qus offertur ab Iromine,
non redimetur, sed morte morietur.Secu do, victi tria offerebatur ad olbum tabernaculi.Tertio sanguis inserebatur a Pontifice intra velum tabernaculi secretioris. Quam i intra de extra omnia vasa sacra,& sacrificiorum instrumenta, populi immunditiis inquinata,sanguis aspergeretur. mto, treliquus sanguis non acceptus in calicem efflueret ad cornu altaris . tandemque cor pus victimae extra castra deportaretur. Caautem hoc vlumum. Pa 'lo autoreHeb.II.
573쪽
impletum sit,dum Christus extra castra pa omni i ante deportationem per aliqu3 senatitur,& du singuis ex puctura luteris efflu- ctionem sacerdotalem di propitiatoria unxit in terra ad cornu crucis,oportet reliqua pleri,que nili in coena esse non potuit.
comparationes veteris G nm renumenti ad . idem confirmandum.
onsideremus igitur illa omnia partite & distincta. Primit m igitur, ostium tabernaculi est illud grande coenaculum vel Ecclesia, in qua se prius obtulit, &solenni caeremonia se primo in morte consecravit. quo tepore 3 idetur dictum illudi uisse Ioa.17. o pro eis sanctifico meipsum.consentit 3c illud Prouem. 9 sapientia aedificauit sibi domum in sacrificium,ti non sub dio,vt in cruce, & in ea domo parauit sibi mensam,immolavit victimas,& miscuit vinum suum. Tabernaculum etiam quod fixit Deus& non homo Exo. u. est corpus Christi, & sanctuariu quod
firmauerunt manus eius, & habitaculum quod operatus est Dominus: & Sap. 9. tabernaculum praeparatum ab initio , quos Psalin. irr.dicitur arca sanctificationis : de ab Apostolo videtur exprimi,ut multis placet, nomine caeli & caelestium, cum ait, Pontificem nostrum per semetipsum ingressum esse semel in caelum eu in sincta non manufacta, aetema redemptione inuenta: sicut alter Pontifex semel quotannis in sancta sanctorum, quae erant exemplaria horum verorum, hoc est ipsius corporis Christi .de non vulgarium caelorum. quod proculdubio corporis Christi taber naculum, ostensum est Moysi in monte: ctim ad eius,& non communium caeloruexemplar & similitudinem, omnia facere iuberetur.Sit ergo secundo, interius tabernaculum,uerum caelum ac caelestia continens, corpus Christi,quod intrauit noster Pontifex in diebus camis suae cum pontificali interpellatione: in qua exauclitus est pro sua reuerentia,& cum seipsum comedendo e bibendo,in seipsum inpressus est, ineffabili opere sacrificali sanaificans de emundans corpus suti, idest membra my.stica sibi unita ut veru sanetitariu & hostia nolit testamenti, quatenus satisfactione sustinebat, nsia suis,sed ab immuditiis filiorum Israel.simul autem e pora & corda discipuloru intelligibili languine id est, vero & sinantiali ed mystico sub figura vini aspersi tanquam summa nouitellam ti ac sacrificii organa futura. Si aute ingressit Christi in caelum,quem D. Paulus tam studiose comparat ingresibi poti scis in in .
terius tabernaculum,accipiamus pro Ascesone Domini in caelum vili bile, certe nec tempus quadrabit,nec impictus videbitur ullo ritu sacrificali,ut oportuiticum multo ante totu redemptionis opus, eiusque postremum actum,in eo quod extra portam, tanqua anathema eiectus est,consummauerit quicquid autem erat sacerdotali, muneris, in introitu cum sanguine in tabem naculum, si veritas figurae respondere de-het implendum erat ante mortem ac sacrificium peractum in cruce. quia nequo in sepultura,neque in in serno,neque in re surrectione vel in ascensione, vel in ipso etiam caelo aliquid proprie sacerdotale eia cit,nisi respectu nostri sacramenti, quod ipse per nostrum ministerium continuo efficit & offert .Ex hac igitur comparatione veteris sacrificii expiatorii de nostri,co- stat in coena ultima nouum testamentum dicatum fuisse,de noui testamenti propriusacrificium oblatum fuisse. idem etiam ex si ratis Hacomparatione agni paschalis de nostri s crificii constabit, ut costet omnia,que in il lo contigerunt,in sacrificio canae impicta suisse.illud enim secit Moses una nocte antequam exiret ex AEgypto, & populum eseruitute liberaret:hoe aute Christus , nanocte antequam populum suum in libe tatem per mortem assereret: illud in una domo. hoc similiter in domo: in utroque aspersio sanguinis, in utroque religio transitus:illud aeternum memoriale,hoc etiam in memoriam Christi.Unde sic poteris cocludere. Christus fecit transitionem primam a veteri lege in nouam , per nouum
574쪽
pascha, hoc aute prius fuit in coena,quam in crucer ergo ibi est constituta notia lex,
nouus populus nouum testamentum, noἀ
uum sacrificium & noui sacerdotes,cu hec omnia necessario lint coniuncta, ut supra ostedimus.quod autem Christus vere fuit Pascha in coenaculo pridie qua pateretur, contra aduersarios qui illud tantum constitust in cruce, omnis antiquitas docetae tui.lib.4.contra Marc. illud Pascha, quod tantopere Dominus desiderabat maduca ar antequa patereturiuu esse inquisino Iudaeorum,cu pecudis cames non tantopere expetiuerit.Origenes ad c. 26. Mati. in gradi,inqui coenaculo corporis sui secit Pasicha nouu cum suis discipulis.Isich. lib.r. in Leuit.prius figuratam ouem cum discipulis sitis,postea suu sacrificium secit: u ibidε
Christum arietem secundum appellat, ut D.Λugus .ep8 6.contra Vrbicum pecus noui testamenti,& ovem . Beda in sacra. mento vitulum saginatum lib. .super Lucam cap.vlti.Choesost. ad illud Matth.26.
di accipiens calice, si figura, inquit, in agno Paschali liberauit populu a seruitute . Egypti, multo magis haec veritas liberauit orbem terrarum. quod igitur Paselia suerit impletum in sacra mento, & quod ibidem Paselia nostru immolatus sit Christus est sundamentum totius doctrinae Christiane, Tridentini Concilij decreto comprobatu,
Sess.D.c. i.his verbis, celebrato veteri Pancha, quod in memoria ex itus de Trgypto multitudo filiorum Israel immolabat, nouum Pascha instituit seipsum ab Ecclesia per sacerdotes sub signis vili bilibus immolandum,in memoriam transitus ita de hoe mundo ad Patrem,quando per sui languinis effiasionem nos redemit, eripuitque de potestate tenebrarum,& in regnum suum transtulit. Unde constat coteritissima Ecclesiae veritas, in illa una mensa, vetera &noua sibi mutuo occurrisse bique nouum testamentum inccepisse, planeque venisse
Iu,quod intra nos est quo modo multi exponut illud, Luc.22.ex hoc,non maducabo illud, donec impleatur in regno Dei,hoe est in Ecclesia:&de calice similiter,donec illud biba nouum in regno Dei. hoc est in sacrificio noui testamenti: ut lie& agnus & calix vctus signiticentur implari in sacramento protinus instituto, ubi nouum Pascha comeditur&bibitur in regno
Dei, de quo Beda ad hunc Lucs locum
c. i. Ex quibus etiam eandem superiore sententia sic confirmare possumus: instituto nouo sacerdotio,per illud verbu, hoc sacite ut supra ostendimus, necesse est mutari testamentum,institui laetificium, sine quo saccrdos esse non potest: sed in coena instituti,& creati sunt noui sacerdotes, ut semper docuit Ecclesia catholica,&in Tridem.Sess. 22.c. i.definiuit: factum est ergo nouum sacrificium,quod Christus primus immolauit& aliis sacerdotibus institutis, simil.ter sacere prscepit , & nouum testa mentum per aspersionem sanguinis Chri sti sacramentalem dedicatum est.Idem, ordo Melchisedecianus lacrifieij Christi seco ludit :oportebat Christum instituere sacrificium Ecclesiae in illo genere rerum
sensibilium, in quibus ille sacriscauit, qui
figurauit eius aeternum Lacerdotium in nouo testamento, t veritas figit e responadeati sed Melchisedec praefigurauit nostrum sacrificium in oblatione panis & viis ni: Christus igitur in coena in panis & vini
specie aetemum noui testamenti sacritaeium fecit,& instituit et hoc enim erat pro prium sacrificium sui ordinis. licet etiam sacrificium crucis eiusdem ordinis fuerit, ut supra ostendimus, nec secundu ordinε Aaron umquam sacrificauit: cuius sacrificium in aeternum permanere non poterat, ut Christi permanet, nec ad alia tribu, qua leuiticam pertinere: manifestum est autε Dominum ex tribu Iudae ortum esse, i cώcludit D.Paulus deb. 7.
ς Missi nostra esset re inpropriesacrificium.
X his necessario eo cluditur, Missam nostram esse vere &sacrificium, non s iam ad gratiarum actionem,oc nudam moriis Christi eo memorationem, sed vere propitiatorium Sacrificium esse, illa omnia concludunt, quae hactenus effecerunt Christum in coena illa consecrasse, de immolasse seipsum: quia lacerdotes,accepta consecrandi po-Vv testata
575쪽
testate a Domino illis verbis,hoc facite in
1 meam commemorationem,similiter coninsecrant, & Christum immolant : alioquin dicendum esset noui testamenti sacςω tes proprio carere sacrificio:aut legem n uam esse sine proprio sacrificio externodi publico, quod supra fieri non posse ostε
sum est. Et quamuis sacere Latinis, sit sacrificare,& in scriptura se usurpetur,cum agitur de victimis& sacrificiis , ut sacere
Pascha,vitulum, laircum, Exod. 2. D. Levi 2I.hic tamen non id urgemus: sed p tius quod iubentur Apostoli facere corpus immolatum,quod sine sacrificio seri non
potest. Illa autem commemoratio mortis Christi, non consistit in externa conci natoris praedicatione,ut volunt aduersarii,
sed in ipsa operatione & consectione inrsteriorum, per quam idem Christus, qui in cruce & coena seipsum immolauit, a mi nistris sacerdotibus verὰ immolatur.Deinde , ipsa hostiae mactatione sacrificium
perficitur, ut ex praecedentibus constat: sed in Missa Christus, ex vi verborum sacramentalium mactatur, cum ex , i illoruexistat corpus sine sanguine, & ratione tantlim concomitantiae non leparentum. Missa igitur vere & proprie sacrificiu est. Res enim contentade immolata idem Christussare fitiare. , modus immolandi diuersus,qui a Pacis cir inna. tribus dicitur cruentus & incruentus:clim rati. terque in Christum ut hominem cadere postit, ille in propria specie ante morte M. I . in aliena siue Lacramentali ante morte:
i. r. '.' & post mortem & resurrectionem.effecta IU '' etiam diuersa, illa enim prior immolatiosuit ad morte veram& no mysticam,& ad promerendam remissionem, de satisfaciendum pro peccatis hominum,quorum spo-
te debitor seri voluit Christus: lite autem posterior immolatio est ad participatione& applicatione illius sufficientissimae redeptionis & sanctificationis secundum efficaciam:& ideo illa infinita est,haec finita. itaque crucis sacrificium praestitit generalem
redemptionem,deponens sanguinem tamquam commune pretium,quod esset applicandum nobis per fidem,opera & iacramela,sine quorum aliquo mors ipsa Diti nulli Vinquam actu applicauit pretiu, quod soluit.Sic sacrificium coene no fuit superstuu, cii applicauerit eande mortem Apostolis,
quod ipsa mors Christi non fecit,de nostra sacrificia similiter applicat. Et certe,si illud
coenae sacriscium, tum fuisset factum ad institutione sacrificii Eccletiastici, de ut
exemplo nos Dominus illo sacrificio prPiret,quod in mice secudum legem ordinari nec potuit nec debuit fieri, inutile aut incongruum non fuisset. Potuisset quidem Christus redemisse omnes homines illo vno priori actia sacrificali in coena sue personam sacrificante iue rem sacrificatam consideres:per varietatc m tamen modi s a I scandi, definiuit ac limitavit vim,vsum atq; valorem rei:cum haec Dei voluntate, non potentia costituta & definita sint. Vnde sicut unus ainis meritorius Christi non repugnabat alteri,aut respectu alteri' erat inlusticiens, vel superuacancus,licci in singulis operibus infinit E meruerit,propter varios modos merendi: se multo minus ista
duo sacrificia in Christo, vel plura alia per , ministros sese impedire possunt. Hinc est, quod omnes sancti Patres Christum in Eu eharistia vect & proprie immolari, & im- --
molatu manducari affirmat. D. Leo strin. l. ar. er ni . 7.de pastione ostendit,qua ratione Domi- λ- ι.nus mortem suam prevenerit,per voluntariam oblationem in sacra meto. ilich.lib. r. in Leuit.c.8. mactationem in sacramento
adeo aperte constituit,ut non vereatur dicereCnristum seipsum occidisse, coenaret cum discipulis.sed omnium elegantissi-mEGreg.Nyssentis,oratione I. de resurrectio lus verbis,memento Dominici dicti,
nullus tollit animam meam, sed et o ponoeam , meipso.hoe mihi stet firmu, de quς- stio de triduo mortis fuerit explicata. Naqui omnia pro potestate atque autoritate administrat, non expectat ex proditione necessitate vel Iudaeos grassante vel Pilati iudicium iniquum,ut illorum hominum scelus ac malitia principium esset salutis nostr :sed pro ineffabili arcanoque,& qui ab
omnibus cerni nequit sacrificij modo, sua dispositione praeoccupat impetum violentum:& sese oblationem offert pro nobis, simul sacerdos& agnus, qui tollit peccata mundi.Sed dices mihi, quando hoc accidit tum cum corpus situ ad comedendii,& sanguinem familiaribus prebuit ad bibe
dum.Homo enim ove vesci no potest,nisi mactatio praecesseritiqui igitur cedit discipulis suis corpus ad comedendum, aperta demonstrat,iam persectam esse de absol
tam agni immolationem .non enim ad ede dum corpus animatum victimae esset ido-t Mai f
576쪽
neu m.Ia m ergo latenter pro potestate tua inuisibiliter & ineffabiliter eorpus immolatu erat,& anima illic erat, ubi ea potestas administrantis collocauerat.Sic inquit ille, non quod plane existimet Dominum tum Risse vere inanime &mortuu, sicut postea in cruce: sed ut ostendat haec, quae in mysterio fiunt, non tantum per aliquam externam reprssentatione ut ludicram similitudinem ac fictionem , ut fit in actionibus comicis,& inquibusdam etiam Ecclesiae caeremoniis,cum pallio Christi sacris quibusdam ritibus spectanda proponitur: sed alio altiori ae nobis inscrutabili modo, vere quoque ac realiter geri,ita ut non se salsum dicere Christum mori , occidi, immolari,animam deponere, frangi & pati multa, ut inquit Chrysos . homil. 24.
I.Corinth.Io. in sacramento, quae noluit pati in cruce.& IR. Gregor. lib. . Dialogo. cap. 8. de homil.37.in Evangel.inquit,Dominum semel mortuum, tamen iteru pro
nobis in hoc mylterio immolari & pati. Intelligamus isitur hane mortem & immolationem Christi sacramentalem,ex vi verborum sacramentalium , per quam sanguis a corpore separatur, de utrumque ab anima, ut nisi esset eorundem ratione cω comitantiae, necessaria coniunctio,de qua suo loco dictum est, verissima esset mors per separationem allimae a corpore,& verissima sanguinis effuso: quae omnia quia contingunt occulte sub specie panis & vini, dicitur haec mors mystica siue in mysterio aut sacramento.Idem etiam confirma
D:x Patribus asserentibus idem esse hocae sacrificium, atque illud crucis, quia idem sit corpus substantiale , di in cruce& in omnibus Misis:& hoc modo praeoccupauerunt omnes obiectiones ex episto.
ad Hebrae.desumptas, de unico noui testamenti sacrificio, contra numerum & repetitionem unius vel plurium hostiarum. Si e Chrysosto.homiLi7.in eandem epist. hoe sacrificium, inquit, est exemplar illius. id ipsum enim semper offerimus, nec nunc ridem alium agnum, cras alium sed euem ipsum. proinde unum est hoc sacritacium t alioquin quoniam in multis locis offertur, plures Christi essent. & inserius, non aliud sacrificium sicut Ponti sex veteris legis, sed ipsum semper facimus,magis recordationem sacrificia operantes.sic t re eisdem verbis, de eadem sane semen-
sus D. Augustini discipulus ad cap. 9. se scribit, initas verbi Dei. quae ubiq; est, facit,ut non sint plura sacrificia,sed unum, licet a pluribus offeratur : sitque unum corpus,quod si is cepit in utero virginali, &non multa corpora, ita etiam & unum sacrisicium , non diuersa, sicut Iudaeorum erant. D.Gre or.h mil.37. in Evang. quoties passionis nostiam offerimus, toties passionem illius reparamus,& pro nobis iterum in mysterio patitur. PWterea omnia verba Dominica demonstrant Christi presentiam in Eucharistia modo immolatitio. Non enim dixit Diis seipsum, aut Christuavi I E s v Μ,aut natura, aut humanitatem
integritate sua persectam, presentem esse, vel exhiberi nobis in hoc sacramento: sed carne,corpus & sanguinem, ut significaretur mactatu hominem& in panes diuitum ex vi verborum sacramentaliu nobis proin Poni .idem confirmat usus S sumptio huius sacramenti, potus scilicet,& manducatio, quibus non esset homo subiectus,nisi prius Ilio quodamodo mactatus & immolatus existeretiquamobrem ad eum usum recte due species panis & vini accomodate sunt, ut illa esset propria corporis ex vi verboru, haec auteesset propria sanguinis, ad persecta mactationis & monis re prssentatione. eandem immolatione ostendut illa verba Dial,quod pro vobis datur, frangitur,quod pro vobis funditur in remissionem peccatorsi ,hoc est datur ut victima pro teccatis.
ineptum est autem quod aduersarii asserui his particulis certa Christi prisentiam exprimi: cum constet eandem similiter expri ' .mi potuisse vocibus integra naturam signi a Matibus: sed voluit Dominus non tantum proentem significare, sed praesentem -- do immolatitio. Unde Grect in Paulo &Euagelistis semper in tempore praesenti dicitur,frangitur,traditur, datur, funditur in remisione peccat uili militer in Clemente lib.8.constitui.Apo.ci7.in liturgiis etia
Chrysost. Basilii, Ambrosi j. ineptum est etiam quod alii dicunt,dari & fransi, hoc
loco pertinere ad distributionem factam Apollolis: cum non dicat Dominus,quod vobis datur, aut stansitur, sed tro vobis,& exprestius de sanguine , fundi in reminsionem peccatorum Cum autem legitur in futuro, tradetur,fundeturpion significatur existentia tantum,sed conditio existen
577쪽
tiae nempe modo immolatilio, quo postridie morti mdendus erat.Potest etiam templis siue preesens sue suturum indefinitEsumi, de ita verὸ dictum sit a Christo ante passione, & ver E dicatur ab Eccletia post pasionem,ut dictit dialectici verba in propositionibus scietificis abiblui a tempore. Ecclesia in oratione secreta Vigiliq Epiph. tribue inquit quaesumus, ut eum presentibus immolemus sacrificiis: & in telo die, Respice Domine dona haec, in quibus immolatur Sc sumitur Christus I t s v s Dominus noster. nsentienter his loquutur Patres,ut prius diximus de Grego. Nysse. Chryso.Gregorio Papa. & Pascnasius, lib. de cor'&sang.Domini,cap.i8.ad hoc Dominum mactatum, ut eum comedamus.
Cyri I Hierosol. mystag. s. Christum, ait,
pro peccatis in sacramento mactatum existere. Rabanus lib.I de institui. cier. c. yt. carnem agni immaculati mactatum distribui communicantibus.Ex quibus concludamus hoc modo, corpus Christi immolatum N mactatum in victimam, est terminus actionis sacrificatis: cum immolatu
corpus nisi per immolationem seri non possit neque hostia nisi per sacrificium precedem:sed in hoc sacramento existit compus Christi immolatum: ergo actio Missae, perquam sic existit. est verum sacrificium. quaenam autem si huiusmodi actio paulo post exactius. Nunc vero placet antiquitatis teitinionia,quibus asserunt Missam esse verum N proprium sacrificium indicare. Concit Nicen.Can.r . Ephesinum in Epistola synodica Cyrilli ad Nestorium Chalcedonen. act.3 an epis l. contra Dioscorum.
Constantinop. s. n.28. & 32. synodus 7.act. 6. Concit Lateranen. in c. firmiter desumm.Trinit. Constantien.ubi damnat haeresim Uvictem contra hoc sacrificium.Florentinum sest ultima in decreto unionis. Tridentinum,ubi tota haec causa pleni itime definita est,sess. 12. Can. 3. Apost.&Concilia Prouinciasa, Neocessar. Can. I.
chiam. Euseb.lib.i.demonstra c. io. Naria Ze.oratione contra Iulianum. Chrγ s. hor. 26. in Matth.& lib. 6. de sacerdot. Omnes
Graeci,ad 9.c.epis .ad Heb. Prima lius ScAmbro. N idem lib. i. offi.cap. 8,di l h. . de sacramentis.Hieron.in epistolis ad Hedibiam,& Eua prium Augus .in Psalm. 'ue. Conc. l.&aliis locis in numeris. Leo Magnus EpisL8.ut alios recentiores omittam,& Hebraeorum Rabbinos quos refert Rosian lib. de sacerdotio. Loqui aute hos omnes de proprio sacrificio, non de spirituali, quod oliendimus supra comune ine omnium Christianoru constat ex eo quod voeant unicii, sacrificium etia proprium noui testam. oppositu de comparatu pluralitati veterii sacrificioru ,cuius unici sacrificii ratione,dicantur altaria,sa iscatoria, cons crata templa .consecrati & instituti speciales sacerdotes. addunt citam alia epitheta, quae non cadiat nili in proprium sacrificili, nouae scilicet oblationis incruentae hostre, victimae , i uincae,salutaris tremendat, propitiatoriae.Denique nomen Missae idem vi Istis ηerati detur confirmare.quamuis enim quibusdaidem esse videatur quod missio, de ita ide Ruar ad an valereate, ista est,atque ire licet,peracto scilicet sacrificio,verius tamen videtur no v I ., ι.ε. men esse Hebraeu,id significans atri, si ἀ.ν c a. tib. eris iuvie Deut. 16.ubi nos legimus obla- .de rati eistionem spontanea, Hebr. 3c in paraphras 33 C liald.legitur Missali. Est autem nomen S II. 3. ceo Missae usu Patre m & Conc.tritissimu. Sed
ex illis epithetis incruenti sacrificii appolatio,videtur diminuere aduersariis rati
ne propiti sacrificii, ut lignificet spirituale
quandam oblationem non vera mactatione persecta: sic autem dici etiam posse incruenta sacrificia, orationem, ieiunium,&alia pietatis opera: sed plane errant, etia in ipsa propria vi verbi. incruentum enim emacton priuatiue dicitur, & ideo non quicquid sanguine vacat, sed quod preto saevi - rea ex sua natura habere posset, qua rati ne priuatio a negatione distinguitur se au- tue ες te illud tantu dici potest incruetum, quod posset cruore Persundi N ideo de corpore Christi, cum sit sanguineum, vere dicitur, cum tractatur & mactatur, ac si esset s- ne sanguine, quatenus sensibiliter non ensunditur, etiamsi sacramentaliter ex vi verborum lacramentalium effundatur,ut lu-
578쪽
pra explicauimus.Q .are epitheton incruet sacrificio corporis Christi Eceleliastico proprie tantum competit, ut distinguatura sacrisicio crucis cruento & ea voce ideo utuntur Patres ut significent , in utroque eande esse victimam ed in modo sacrisi. cationis esse diuersitatem, quia incruentu proprie dicatur de eo, quod cruore alias periundi potuit, quod tantum cst ide cor pus Christi. proprius autem dicitur incrufi tum, quam exagiae, quia cruor proprie ethsanguis ex vulnere effusus, ut intelligatur, sacrificationem & mactationem hanc in
Ecclesistico sacrificio fieri sine violetasan. minis effusione sed sola sacramentali,ut dictum est.Ostendimus Miltiam esse veru de proprium sacrificium,sed quia adiecimus, non tum esse Eucharisticum ad gratia arum actionem sed esse propitiatorium ad remissionem peccatorum, haec singilatim explicanda & confirmanda sunt. Laudis Itur & gratiarum actionis facrificium no
itur ea ratione latum,quod excitet nos in laudem & gratiarum actionem prosa crificio cruci , cuius in ipso commemora tio existit, di non quod sit verum sacrificium,ut volunt aduersa ij, vocantes hac tatum ratione Eucharisticum. quali ex particula diminuente proprietatem sacrificii. nos autem idem nomen cum sacrifici j proprietate retinemus. cum enim hoc sacrificium perficiatur potissimum consecratio
ne,quae quod sit in verbis posita, dicitur i exeribus eulogia, benedictio,& Euchari-stizatio: hoc est, quae immutat & assicit materiam panis & vini, superquam Dominus gratias egit: ut illa benedictio sit sacrificalis gratiarum actio , in qua Pro prie Deus positit memoriam mirabilium suorum , & nominis sui honorem, cultum & glorificationem, di ideo propriam
- : Δ sunt mam materiam laudis & gratiarum actionis.Dei enam proprius honor, supereminens laus,gratiarumque actio infinita, qualem singulariter requirit, in hoe summo sacrifici j cultu sita esst, nec in alio ullo Opere nostro plene ac digne fieri potuit hoc tempore gratiae.Quapropter Ecclesia Dei praeit operationem sacrificalem huiusmodi voce iselenni clamans , gratias again mus Domino Deonostro:& herum atque iterum,dignum &iustum es , vere dignu& iustum est. deinceps eodem illa perti nent, periptum,cum ipso,& in ipso est tibi omnis honor & gloria.De qua re multa D.
ratione sacrificium laudis soli sacrificio Meleliae in Missi applicat. Ostendimus crasupra, cum de transubstantiatione disser reinus,idern esseD. Paulo Fratiaru actione atque bened citione&consecration momnia ite causam dedisse, costit iactu mi quod sit a gratiam actione benedictione Sc consecratione huiusmodi exorsus. Non igitur quodlibet sacrisci u spirituale, laudis aut gratiam actionis nomine Eucliaristiae intelligi debet. sed illud proprie,quod veteribus iacrificiis in nouo tostamento successit, ut verum sacrificiu benedictione qua da Eucharisti ea persectum, in quo sit positus eximius di proprius cultus sacrificalis, eximia & singularis materia diuinaru lai dum &gratiarum actionis. Altaris etiam in noua lege institutio sacriscium cofirmat. cu dicatur thuliasterion a titysia. i. sacrifi
tialis ad Burdegat C prian.ep.9. lib.q. turgie Graecae,& omnes alisi Patres.
Missas sacrificium propitiatorium ex opere operato.
Vperest ex illa senten. tia supr1 a nobis pro posita consirinanda ultima pars,nempe Minsam esse propitiatorius acrificium. quod ut exactius intelligatur ponendum est, sacrisicii nostri valore de fructu vel ex opere operato.vel operantis considerari.Primo modo ipsum opus quod st,ex Christi institi
time,non ex voluntate aut bonitate agentis,essicax est,quatenus instrumentum pati
579쪽
sionis Dominicae applicande: nostru aute Misse sacrificium eam potissimam sui institutionis causam habet, ut virtute pastionis
Christi nobis applice ut definitu est inCo
li per hoc sacrificium quouis modo derogetur.Quod etiam diximus generaliter delacramentis noui legis, ut questu aduersarii conficta a se fide quoda speciali,
se consequi gloriantur,eum nos secundum catholicae Ecclesiae legitimu sensum, per sacrificium, sacramenta, & fidem operante ex charitate,apprehendi asseramus:& idcirco friuolum est, id non tribuere sacrificioti sacramentis a Christo instituti quod s- dei vanae de a seipsis confictae aduersarii tribui volt mi:de qua commodius in doctrina de iustificatione.Altero modo consideratur ad valorem 3c fructum,dignitas, gratia & deuotio sacrificantis, ut quo haec maiora suerint eo fructus Missς maior celeatur:in his saltu,qui priuatis precibus a Deo impetrantur:cu publicae preces de orationes sacerdotis. quibus persoluendis gerit ministri Ecclesiastici persona,non pendeat ex dignitate ministruquia virtus principalis agenti ab his externis & adiunctis suo ministerio non vitiatur,& tantum requirit suae intentioni congruetem ministri actionem legitimam, Per qua proculdubio vim tu, illius rem dispositis communicatur, ut de sacramentis generaliter dictum est, efficacia non impediri malitia ministri .si opus minister legitime exerceat. Sed in sacrisi. cio utrunque considerandum esse, di quid valeat sacrificium ex se, siue ex opere operato,& quid ex opere operantis, constat Genes. .ubi legitur Deum respexisse ad
Abelem & munera eius.considerari enim debet donum.& animus, amor ac volutas
donantis. quod si donum est paruum& in-dianum illo cui offertur, tunc praecipuὶ leprimo consideratur animus offerentis, munus autem secundario. contrὶ autem fieri
debet,cum donum est excellens &incomparabile quia superat offerentis voluntate, licet utrumque placeat de coniunctim sint maioris valoris. cuius exemplii habemus
in Evangelio de oblatione viduae. Sed in sacrificiis veteribus, quae Christi mortem
praecesserunt,cum non essent in rebus per se Deo oratis,primo erat affectus offerentis consideradus,quia hic pisertim ex cha itate, dc commemoratione sacrificii a soluti & consummatiui, ex se gratus erat
Deo,& ex illo res oblata: de ideo acceptatio veterum sacrificiorum pendebat ex Gde & iustitia offerentium,neque ullum csi Mise poterat, quod ex opere operato Deo placere posseti cum nullum esset instrumetum esticax pastionis,quae nondum extiterat: nunc vero in nostro lacrificio contra
fit.Licet enim sit magna gratia di charitas . offerentis aron tamen est comparabilis ipsi sacrificio considerato perse& inseipso,cusit Christi, ut emis sacerdotum ministerio ad seipsum offerendum. Deinde, vallar te. περ νηου fructus eiusdem sacrificij ex opere opera- '
to vel operanti triplex distinguitur , per
modu meriti,satisfactionis pro poenis pec-'
catorum,& impetrationis.Primo modo ea ratione valet,quia Christus meruit de condigno & de rigore exactissimae iustitiae, ut per hoc sacrificium remisionem peccat
rum & gratiam consequamur. altero modo,quia applicatur ad poenarum,quae peccatis relpondet, persolutionem ertio denique modo,quia sacrificatio est validissimum genus precis, maxima quaeque ad salutem conducibilia procurans. Ex his constat sacrificium propitiatorium illud esse,
quod a Deo,ex iustitia & ex opere oper to, pratiam & remistionem peccatorum obtinet, quatenus Deus illo sacrificio sic placatur,& peccatoribus fit propitius , vedonum poenitentiae concedat, & peccata remittatataque mediante dono poenitentiae,quod virtute huius sacrificii Deus con cedit,remittit peccata,& ita est propitiato ririum pro peccatis, non tantum leuibus &venialibus, sed etiam grauibus 8e mortali- fo--ρυ--bus. Ratio Theologica ex precedentibus
hoc modo deduci potest:Missa est sacrificium,a Deo institutum ut instrumentum,
ad applicandam sufficientiam suae passio- in is secundum emeaciam, bis pro quibus offertur,ut supra ostenssimus, sed suilicientia redemptionis factae per passionem Chimsti,est maxima& infinita pro omnibus peccatis,grauibus de leuibus: ergo sacrificium Missae est propitiatorium secundum es scaciam pro eisdem omnibus peccatis. atque etiam pro pinnis peccatorum nodum pem solutis,cum & poena sema virtute pallionis Christi cu eis de peccatis&culpi, simul
remittatur,& pceng teporales sufficientissimῆ compensentur eiusdem passionis acer- εIT OGM DUbi simis poenis. Nihil autu aliud est offerre Ia Miam. . sacrificium
580쪽
sacris civ pro satisfactione poenarum, quua nobis persoluendae sunt, qua m ad eas de
imminuendas,uel omnino auferendas, sistere de representare Deo solut ionem Pasisionis ut quod est in ea susscie ntiae, id secudu emcaciam applicetur. Hie est effectus, propter quem antiqua Ecclesia tanto studio pro defunctis sacrificium obtulit,qua-uis etiam illis prosit ad levium culparum
remissonem, quibus non semper carent, sed saepius& diutius reatu, non culparum sed poenarum in purgatorio detinentur,ut in doctrina de prenit entia constabit.Qua re inconsiderate faciunt,qui propitiatoriuaut expiatorium sacrificium,eu satisfacto. rio confundunt, ut illud tantum pertineat ad poenarum persolutione. sed certe aliud est valere ad culparum remissionem aliud autem est valere ad poenarum solutionem,
illud est propitiatorij, hoe est satisfactorii
proprium. Deinde, omnis sacerdos debet offerre dona ac sacrificia pro peccatis, dc multo persectius in nouo testam cum eius sacerdotiuin & sacrificium sint caeteris omnibus persectiora, ut constat: ergo Missa proprium noui testamenti sacrificium, deis Det esse propitiatorium pro peccatis. Vn-3 de omnes veteres Patres ad 7.&9. cap.
epith ad Hebr. necessitatem quotidiani sacrificii ostendunt, ex eo quod quotidie peccamuK Se indigemus remedio sacrificali: quod vanum esset, si ad peccatorum remillionem applicari non postat.sic Chrysos .homil. i7.in eandem episto.Theophi- Iactus & reliqui. D. lartialis epit .ad Burdegalenses inquit, hoc unico remedio exata sanctis cata iugari mortem , & vitam praestari. Origenesciomil. 13. in Leuit. anserit,hanc commemorationem mortis Dominicae facere Deum hominibus propitium. Cypria. de coena Domini,esse peccatorum expiationem, medicamentum Seholocaustum ad infirmitates sanandas, &iniquitates purgandas. Similia reperies apud Gregor .lis. q.Dialog.cap. 38. & Bedam, lib. his h. gentis suae, cap. 22.que Omnia non lunt intelligenda de venialibus ta- tum , licet ea magis immediatὸ & directὰ tollat,& ea solum ex peccatis, si defunctos respicias. Sie de omnibus peccatis in distincte sunt plurima in liturgiarum can ne Graeco & Latino, ad significandum ob Amissa ferri & sacrificari pro omnibus. Canon autem is constat ex Domini verbis, ex et v. s. iii
Apostolorum Traditionibus , 5e Pontificum piis institutionibus,non autem a recentioribus Pontificibus Gelasio,Gregorio & aliis compositus, ut accurate docet Uvaldensi ex Isidoro Tom. s. cap. 36. licet nomina sanctorum pro ratione tem- Poris,quo hinc emigrarunt, addita lint,nosine exemplo aut mandato Apostolorum,
sicut & quaedam clausulae sanctis limae. In hoc ergo Canone est nostra sententia expressa pro nostro sacrificio propitiatorio, ut cum ait, quam tibi offerunt hos liam
pro redemptione animarum suarum, pro
spe salutis Ie incolumitatis suae : de iterum, quam tibi offero pro innumerabilibus peccatis & offensionibus & negligentiis meis. In secretis etiam orationibus eiusdem rei plurima mentio est, . t seria quarta,hebdom. luariae Quadragessimi,Te togamus omnipotens Deus,ut his sacrificiis L ι μιν, .peccata nostra mundentur, quia tunc ve- et ἐπι-- ram nobis tribuis mentis N eorporis sani I m ratem. ae omnia ex verbis Domini confirmari positant hoc modo: corpus Christi in hoc sacrificio Ecclesiastico pro nobis
traditur,&sanguis funditur in remistionem
peccatorum : quod non tantum verum
est desicrificio crucis, sed etiam de Missa, quamuis illic ad meritum & redemptionem, hic ad eorundem applicatione:& Rera ostendimus in Missa ex vi verborum sacramentalium, quandam esse sanguinis effusonem,& mortem, licet non inpropria specie,& ratione concomitantiae, esse corpus cum sanguine, & cum his antia mam & diuinitatem colunctam: est igitur
Missa sacrificium propitiatorium: cum sanguis effusus in remistionem peccatorii, sit idem atque propitiatio Dei pro eisdem. Quare,ut effusio anguinisChristi in cruce
fuit propitiatio pro peccatis, sic etia est in Mista,&vtibi pro grauibus& leuibus ad susscietiam,sic & hic pro eisdem ad effica
thodoxos asserit crimina & peccata his sacrificiis deleri, talibusque hostiis placari Deum, di crimina ingentia dimitti . &Iulius de consecrat. distinct'. omne, inquit, crimen& peccatu sacrificiisDeo oblatis deletur. Horum Patrum vestigiis inhaerens Concilium Trident. sess 22. cap. I. de leuium peccatorum remissione per hoc sacris eium inquit, incruento sacrificio