장음표시 사용
321쪽
2 . MEDICI Naeres anathematis poena , Ut se aqua e frusti vitis expressa , alios ex herbis destillata curarent. De his intelligendus Philemon,
Ipse Medicorum mos aperte id arguit. Hos praedicare plurimis perbis scio Auris, quibus medentur, absinentiam v sesima aris sua litudo labet, . t Audere iacere, quae vetabant caeteris, . Turpesane est doctori, cum ipsium culpa redarguit, sed haec Medicorum tribuenda intemperantiae, non artis impote tiae. Et ut hos. & mature mori videmus, ita vere Medicos Sc
arte ViVentes ac curantes , quamvis Valetudinarios; faelicissime & diutissime vivere. Galenus sit instar multorum , qui multis locis naturalemsuam infirmitatem fatetur , quam probe adeo se correxisse scribit, ut vix unquam morbo' fuerit conflictatus. Quibus modis, ut memoriae ac literis proditum est, vitam in centesimum &quadragesimum annum prorogavit quamvis Midas eum septuagesimo aetatis anno mortuum asserat. Nonne igitur admirabilem asetis potentiam abunde demonstrat, quod a Plutarcho sciriptum quotidie comprobatur, mulistos natura debiles ac valetudinarios aetemedijs ,
322쪽
&bono regimine incorruptam servasse saniti rem , & ad decrepitam senectutem vitam produxisse, in ipis alias aetatis flore perituros ς Philosophorum principis Plato & Aristoteles, idipstim confirmant exemplo Herodici cuiusdam, qui cum prae caeteris istius aetatis esset valetudinis infirmae, artis Medicae praesidio , & accuratfvivendi ratione in o tum annos Vitam prO
Neque verum est , quod asserit , nullam gentem esse, quae non aliquot seculis Medicina caruerit : cum ab omni antiquitate , & a prima mortalium origine- quando, ut canit Hesi
λ- μα- σταν , quando macies, re nora febrium Terris incubuit cohors: apud Hebraeos, Chaldaeos, Assyrios, AEgyptios, Indos Medicina floruerit, reliquae etiam nationes necesiitate adactae eam admiserint, licet non omnes adhibuerint Medicam artem professos.Quod Mem P. Romanum ultra sexcentesimum annumane Medicina degisse legamus, idque approbante Catone illo, cuius authoritati triumphus atque censura minimum Conserunt, tanto in ipso plus est ; uti laudat eum Pliniust ex eodem Plinio responsio haurienda, cum addit, sine Medicis quidem eos uiuisse , non tamen sine Medicina etiam ex Athenaeo
comprobatur: haud atque hodie Turcae, qui
323쪽
MEDICI Naequi cum Medicis fere careant, nonnullis tamen uti remedijs, ut & victus rationem adhibere so lent. Romanos vero cum crudeliter acciperei tur a Medicis Graecis, quos inter se juralle refert Cato, apud Plinium, Omnes Barbaros ri care medicina, non mirum est, talia rataάρμα- carnificum potius, quam Medicorum nomine digna, odio habuicte ne spe dubiae salutis certam perniciem incurrerent, sedula cavis se. Postea tamen Medicos admisere, amplissimisque affecere honoribus, ut apud Plinium videte est. Iulium Caesarem omnes Romae degentes civitate donassie, narrat Suetonius,& Ρω-
tarchus, Philotas Amphissensis medictis, ab An-tyllo, M. Antonij triumviri F. mensa argenteis poculis grandibus onusta donatus fuit, ut rosert Plutarchus. Et Alexandrum Saeverum iis Me- diei, salaria instituisse legimus apud Lampridium. Quinetiam Antonio Musae ob curatum Augustum statua posita, alijque honores decreti. Hunc Musam pristam fuisse Medicum, qui Romam e Graecia V rit, cum Romani quadringentos & tres annos, atque decem menses abs.
que hs degissent, scriptum est ab Ant. Guevara, epistola ad Melgatem medicum. Sed haec in signis est diserti viri ἀν ρsia, cum Augustus a Musa sanitati restitutus sit anno ab urbe condita
324쪽
ex antiquis minorem esse primum e Medicis v ni sse Romam Peloponnese Archagatum, qui jus Quiritium obtinuit) L. Aesmilio, & M.Livio Coss. anno V. C. quingentesimo trigesimo quinto. Neque mirum serocem Romanorum gentem, & Marti prius, quam Minervae addi ctiorem, serius Medicinam accepisse, cum idipsum de alijs etiam disciplinis conqueratur Cicero I. Tusc. & de ipsa Philosephia, quam iacuisse ad suam scribit aetatem, nec ullum habuisse lumen literarum Latinarum, Grammatica stribit Suetonius de illustr. Grammaticis) esim Romae ne in use quidem , nedum in honore vlla ctat, rudi scilicet, ac bellicosa etiam tum cipitate, nec dum magnopere Iiberalibus disciplinis pacante. Idem libro de civ. rhet. id de Rhetorica testatur, qaam etiam Romae Olim exerceri prohibitam ex edictis demonstrat.
Paullatim tamen inquit ipsa utilis, honesos
apparuit, multique eam prae idy causa, ct gloriae appetiverunt. Idem d edicina liceat dicere. Quid ergo φ damnatam a Catone rem utilissimam credimus φ Minime hercle : subijcit enim in epist. apud Plin. qua medicina se & coniugem ad lon- .gam senectim perduxeris. Quemadmodum igiatur ob abusum rei uses tollendus non est, & nemo Lycurgum vites extirpantem, quod nimia vini ingulitatio inebriaret, laudandum censet : ita nec artem quampiam profitentium vitia & impolturae derogare debent artis dignitati. Sed di-
325쪽
6 MEDi CINaescernendus Medicus celer atque fidelis 3 & apprime doctus , qui gum Homero dici merea
poctare, ab Ilio, quem idem dixit histrioni silvi- lena, Medici persona agere. Hic , qui unica sepe litera plus est quam medicus ut cum Plauto alludam cum neque natare, neque literas noverit, multa tamen,ut imperitae plebi & mulierculis praecipue glaucoma ob oculos obhciat, incon ditii blaterare,& Thrasionum more gloriari solet, quibus vulgo nonnunquam imponi .
Apud eruditos qui nibit valent, apud Plebem imperitam,praeminent facundia. Sa linis vero isti doquentia sua alijs mesestus est, & aegro morbum auget, ut de loquaci MN dico optime dixerit Comicus, Plinio nullam artem Medicina inconstantiorem suis te. Nam ille, quos adducit, dum experimenta per mortes agerent, cam si ius prae ii scitia mutarunt. Inter eos sucus ille Thessalus, qui, de patris textrina prodiens, longam' hanc artem se sex mensium spatio edocturum promittebar, testante & ridente Galeno. Inter eos. quoque
Medicvs loquaxscundus aegrωmorbus es. Sed haec. persenis imputeia r. Quibus etiam satisfactum Montano volumus , cum scribit ex
326쪽
ENCoΜIVMί . rvoque Themison, cuius, mala senectutis en merans, meminit Iuvenalis, Ωuot Themison aegros autumno occiderit uno. Neque mirum, nam liberalitate Romanorum
illecti Graeculi docti indoctique passim , nullo artium praesidio instructi. Medicinam illotis manibus arripiebant, & ut plurimos in sui admirationem pellicerent riuod fructuosiorem reddebat artere quisque nova & inaudita veteribus comministi coepit. Hinc illae lacrymae , & statim fies Medicorum sectae, de quibus Ausenius,
- tri ex quoque forma medendi, Quae logos, ct methodos, citus experientia nomen Istorum vavitates peculiari libello abunde Ualenus resillavit. APqui Medicinam inconstanti . accusant , non Naevium, aut Plautum, ut ait ille , sed ne Thcologiam commemorem , Artes omnes, in quibus non idem omnes sentiunt, ipsamquePhilosophiam accusant , quam a Socrate acceptam in varias sententias sectasque distraxere discipuli. Hippocrates,ut scribit Macrobius, tam fallere,quam falli nescivit. Sed ille, rarissima avis in terris, etiam suo tempore conquestus est Medicos fama quidem multos, Opere Vero perpaucos esse. Grammaticus, inquit Ana miam Marcellinus , locutus e t ivterdum barbare, o absurde cecinit mussicus, ct ignorarit remedium
medicus: at non ideo grammatica,vec mu Ica,nec medicina concinnenda est. Vnde praeclare Tullius igna, frenduntur
327쪽
8 MEDICI Naeo tenduntur , ait, ab his rerum: in his si quis erro
rit, non Deorum natura, sed hominum coniectura Gravit.
Porro a veritate alienum est, quod putat Montanus , omnibus Medicorum praescriptis nil aliud
essici, quam ut venter e urgetur: neque minus. ridicule dubitat, an non Natura certo more modoque excrementis istis, velut faece vinum, opus habeat, ac proinde inutiliter evacuentur. QVanto melius vel Imp. Claudius φ qui, tantum abest, ut crassiores cibi reliquias in alvo diutius stagnare, sanum censeret, meditatus scribitur a Suetonio edictum, quo veniam daret flatum crepitumque veruris in convivio emittendi, cum Periclitatum quendam prae pudore ex continentia reperisset. Fortasse bonus vir disiciplinam Stoicorum sequutus fuit,qui, teste Cicerone, crepitus aiebant seque liberos, atque ructus esse oportere. Sed & sua adhuc confirmantem audiamus Montanum. Nam& sanos, inquit, aliquando videret est stibiis in vomirum, vel alvi fluorem incidere, nulla prius
cogente necessitate, aut subsequente commodo, imo quandoque detrimento. Vis caussam Mo
tane, dabit Hipp. qui in Aphor. In perturbationibus alui, inquit, re pomitionibus, quae stome fuist si qualia oportet purgari purgentur, confert, re facile serunt ro minus, contra st. Exempla non asseram ex Medicis, qui tibi suspecti, sed ex Tullio unum pro multis, epistola ad uxorem, χο ἡν ω σιτον,
328쪽
EN CONIVM. 79 noctu eieci, Ilatim itasum Ieratus, ut mihi Deus alia quis medicinamsecisse videatur. At hoc artis, & ar- tisicum est, eamodo purgare, quae purgari debent, & hoc aegris confert, & bene ferunt. Ac quamvis a Platone, quem citat Montanus, & a Plutarcho similia afferantur, censent tamen M dici iure optimo excrementa, quae tum copia, tum qualitate naturae molesta & adversa sitnt,non esse retinenda, sed protinus excernenda, sanguinemque ab impuritatibus vindicandum.Si enim,quod& vulgus novit, externum aliquod membrum, quoties correptum gangraena aut sphaceto cor rumpitur, Ense recidendum e tyre parasincera trahatur
cui quaesis verisimile fieri possit naturam vitiosis &excrementiths foecibus conservari, aut illas, ne malum serpat, non esse expurgandas φ Neque omnia medicamenis ut Vult, aliquam partem noxiam obtinent 4 ac quod nonnullis inest,arte . corrigitur, vel ausertur. Et quemadmodum nemo non lintea sapone, aut nitro jam hac similitudine utitur Plutarchus detergere malit, quam ut sordibus imbuta consumantur : ita etiam corpora aegra & vitiosis humoribus repleta, alijsque impuritatibus inquinata purgaso Naestat medicamento non adeo sorte benigno, cum duro nodo durus debeatur cuneus, quam permittere ut compus hoc corporum omnium nobiissimum, inter
nis gitiis consumptum stultitiae nostrae poenas luat.
329쪽
V O sepius est ars medicine,-ditatis & elaboratis orationibus hoc ex t oco , apud plerosque vestrum praedicata, idque a viris singulari racyndia praeditis, auditores celeberrimi, hoc mihi sane minus est 1iduciae, me vel tantae rei, vel aurium vestrarum expectationi satis factitrum. Neque enim rem prope divinam, nostra facile assequetur infantia, neque vulgaris oratio de re toties audita, taedium possit etagere. Verum tamen ne salutari maiorum instituto videar deesse, qui solemni encomto iuventutis animos ad huius praeclarae scientiae studium, admirationem, amorem,excitandos, accendendos, inflammandosque censuerunt, experiar & ipse pro mea virili Siquidem me dicente adiutabit vestra tum attentio, tum humanitas, favore candido prosequentes, quem ad hoc muneris vestra adegit autoritas medicae facultatis dignitatem, autorita- , F a tem
330쪽
84 DE s. ERAsMI ROTERO DAMI tem, usum necessitatem, non dicam explicare,
quod prorsus infiniti fuerit negotij , sed summatim modo perstringere , ac veluti consertissimas Iocupletissimae cujuspiam reginae opes, per transennam ut aiunt, studioserum exhibere conspectibus. Cuius quidem ea vel praecipua laus est. Primum quod nullis omnino praeconi js indiget, ipsa abunde per se vel utilitate , vel necessitate Commendata mortalibus. Deinde quod toties jam a tam praeclaris ingenijs praedicata, semper tamen novam laudum suarum materiam, ingenijs etiam parum foecundis ex sese suppeditat, ut nihil necesse sit eam vulgato more invidiosis illis contentionibus,non sine ceterarum disciplinarum contumelia depraedicare. Quid illud magis m tuendum, ne domestieas illius dotes, ne germanam ac nativam amplitudinem, ne maiestatem humana conditione maiorem , mortalis oratio
non assi quatur. Tantum abest, ut vel aliena coim tumelia, vel astitiths Rhetorum fucis, aut amplificationum praestigijs sit acollenda. Mediocrium est sermarum, desermiorum comparatione aut cultus lenocinijs commendari. Res per se vereque praeclaras, satis est vel nudas oculis ostendisse. Iam primum enim ut ad rem festinemus) reliquae artes, quoniam nulla non magnam aliquam vitae commoditatem attulit, si immo quidem in pretio silere. Verum medicinet quondam tam dulcis experientia, ut eius authores, aut plane pro