장음표시 사용
41쪽
26 GER Anti Noo DTbet. I . Constantinus A. Provincialibus salutem. Si quis propter vimiam pauperintem ege- satemque victus causa stium stiam vi sanguino terreos vendiderit , venditione in hoc tantummodo casu valente, emptor obtinendi ejus servitii habeat facultatem e liceat autem is qui vendidit , vel qui alienatus es, aut cuilibet alii adisgenuitatem eum propriam repetere: modo si aut pretium inerat, quod potest valere, aut . mancipium pro eiusmodi praesset. Haec verba d.
l. a. atque ipsa ex d. l. unica a Triboniano, quantum liquet, minimc interpolata. Hoc Primum monstrandum fuit. Alterum est,
quid in ae L unica sit , a sanguine. id vero expediet locus pulcher cx passono SS. Perpetuae & Felicitatis: cujus apposui verba. Item Felicitas Disim se peperiste gaudens, ut ad bestias pugnaret, a sanguine atque ab obstetrice, ad retiarium lotura post parium bapti ,
secundo. Plura non addo ad d. l. unicam: Cum praesertim ejus consilium ultro si amariturum ex intellectu d L a. Ad hanc monendum, quod Accursus ait, in ea pro havguinolentos alias legi sanguinolentis; atque ipse 'ssic mavult. sed quod jam dudum ab aliis estataimadversum, legendumsanguinolentos . quo
42쪽
- Iu Lius P Au Lus, de . armodo habere plures ad meliores libros manu scriptos, testis est Rhasi ardus. commode quoque observavit Gothos rectus, id convenire Titulo Codicis Theodosiani , qui cst, De his qui sanguinolentos emptos vel nutriendos acceperint Est porro sanguinolentus utroque in
loco, .recenS natus sive, ut est in d. I. unica a sanguine. Juvenalis Isit. 7. vers. I96. ait, talem. Primos incipientem Edere vagitus 9 adhuc a matre rubenti m.
Sed a verbis ad rem. Quid ind. l. a. Constantinus P permittit venditionem filii filiaeve sanguinolenti, id est ut dixi, recens nati: nec tamen sempor cam permittit; sed tantum obni- .mia D paupertatem egestatemque Victus causia.
ad quid Θ ne alioquin pater cogatur cedere necessitati, Sc vel invitus, occidere, abjicere, aut cxponero, filium filiamve sanguinolentum: quem non potest alere. Igitur nequc hic Con-ssantinus dirccto vetat expositionem, aut Caedem, sanguinolenti filii, filiaeve, proposita poena: sed, ut dixi,ejus causam atquc occasionem tollit.
Paulo aliter quam lege Thebana factum. Nam a utrique occursum fuisse , ADtianus refert lib. a. Var. his. c. 7. his verbis, Lex haec The-
43쪽
banorum rectilone 2 humanis me posita est, Ne
cui Thebano liceat i autem exponere , capitis supplicio constituto. Verum si extrema paupertate pater laboret, sive mas sit, sive farinino infans; iubet lex eum statim a materno partu ad magistratum cum ipsis fasciis deferre, qui acceptum alicui tradat levissimo pretis, cum quo pacta ct conditiones intercedunt , bona side imitansem alat, adnitumque fervi vel ancisiae loco habeat, sic ut pro educationis mercede operm eius percipiat. . Sic relianus: eX quo apparet, legem Thebanam in hoc convenire legi Constantini, quod utraque in summa egestate per mittit vcnditione tar sanguinolenti filii; nom-pe, ne causa sit ejus expositionis : .sed dissurre in co , quod altera expositionem. palam prohibet sub capitali poenia I alteras eque prohibet eam , neque Punit. Caeterum i postquam Constantinus & ali menta de quibus diXi, parentibus concedi jussit, & singuinolentorum liberorum venditionem, ob nimiam paupertatem egestatemque, victus causa indulsit; etsi nondum auderet, corum. CX postionem aut necem prohibere; tamen, ut alios ad expositorum susceptionem invitaret, simul parentes ab ea absterreret;
44쪽
JUtius PAULUS, dcc. ' 29 cavit dolia dc in I. 1. Cod. Theoch de expositis. quae lata est anno 33 i. post natum Christum, . ne jus esset patri filium quem exposuit, repetundi ab eo qui eum collegerit, ac suis alimentis ad rQbur perduXcrit. Verba haec sunt. suicunque puerum vel puellam, projectam de domo, patris vel domisi voluntate scientiaquc, collegerit, ac suis alimentis ad robur provexerit, eundem retineat sub eodem statu quem apud feeosiectum voluerit et tare, hoc est, sivestium, si-vefervum eum esse malaeris; owni repetitiovis inquietudine penitus submo venda eorum qui servosae liberos scientes propri-τoluntate domo recens natos abjecerint. Exposui plerasque leges quas Constantinus tulit hoc in themate ; ctiam Ostendi, his neque vetitam . neque punitam ,& ideo licitam, fuisse infantum , reccnS natorum, &expositionem, necem; eamquc fuisse causam , cur in hanc parentum crudelitatem. atque impietatem adhuc tantopere inveherentur Christiani Scriptores.
45쪽
Primos infantum expositionem prohibuissse Imperatores, i alantinianum , Valentem , o Gratianum, l. a. C. de infantibus expositis. sit ea in lege consstituta a- .nimadversio , ab Accursio, alusque doctis viris , Ir stra peti ex l. I. g. . 'D. de agnoscendis se alendis liberis. Item ἐ. 9. C. de patria potestate. I. 4. D. de agnoscendis alendis uberis.
Aτ quod ausus non fuit Constantinus, . ut videtur, vetusto jam, & ideo praevalido, malo; primi palam prohibuerunt Imppp. Valentinianus, Valens, & Gratianus I. a. infantibus expositis: quae si C scripta ad probum P. P. Unusquisique sobolem suam nutriat: q'odsi exponendam putaverit, aviwadversioni, quae constituta est, hubjacebit. Sed nec dominis, vespatronis repetendi aditum relinquimus , si ab ipsis expositos quodammodo ad mortem, υoluuias misericordiae amica codegerit: nec enim suum quis dicere poterit , quem pereuntem contempsit. Sic quidem in Codice Justinianeo lex editur; sed conflata est ex duabus, & his diversorum Imperatorum, Constitutionibus: ex quibus prior pars est: Valentiniani, Valentis, & Gratiani; posterior Honorii & Theodosii. Verum hoc mitto, quia a Rusi ardo, Marginalibus no-
46쪽
Ju Lius P Au Lus, &e. 3Itis, & aliis, jam observatum ex Collatione La. Coae Theod. de expositis: in qua tota ea pars illis cla) e adscribitur. Illud magis quaeri dignum ; quai sit illa cnim Idversio constituta quam
infantum expositorib minantur Valentinia-nns, Valens, &Gratianus. In primis, quia Vir Eximius, Hubertus Gilanius, ad Li. C. de infantibus expositis , pag. 48o. Col. a. videtur ingenue fateri, se id ignorare. ait certe, parcntes non impune liberos suos exponere: quippe in d. l. a. C. eod. tit. fieri mentionem animadversionis adversus liberorum expositio- nem constitutae: sed quae ea pinna sit, non
. exprimi. AcCursus autem animadversionem
cam extraordinariam esse suspicatur Gloss. ad d. l. a. sit. F. additque, etiam teneri patrem, quasi occiderit filium: pro firmanda autem ea sententia adducit l. I. g. q. D. de agnoscendis
ct alenaeis liberis, I. 9. C. de patria potestate, , L . D. de agnincendis se alendis liberis. Inde huc sere deveniri video: ut, Fiisquis infantem
non occidendi animo, sed quo cultet alimentorum onu S, aut quam infamiam, aut quid simile, alienae misericordiar aliquo celebri in
loco exposuerit, tantum e X tra ordinem pu
47쪽
32 GERAR Di Noon TC. de patria potestate. l. i. g. 4. D. de agnoscendis ct aleno liberis. sin eum in flumen ,
in silvam, inve quam aliam solitudinem, abjecerit, aquis, Iame, frigore, aut feraxmulaniatu, consumendum, quia necis consilium habuit, lege Cornelia de sicariis, aut Ρ-- peja de parricidiis, coerceatur, per d. l. q. D. eod. tit. 9 I. I s. D. Ad. legem Corneliam de s- eariis. Sed fuerit pretium operae, ipsa haec Capita quorum auctoritate Visum plerisque, in eam sentcntiam decurrere, paulo curiosius examinasse. plane enim mihi persuadeo, in his nihil minus reperiri, quam quod illi, quam- . quam magno numero, prae so serunt. Sed primias dabo Ulpiano d. l. i. g. q. cujus ainposui verba. : ea verba sunt, Pana autem ma risi ea es, ut, Νis aut custodes praemiserit, aut contra denuntiaverit,non esse ex sepraegnantem, cogatur maritus partum agnoscere: os
non agnoverit, extra ordivcm coercetur. Sed mastra ea adseruntur verba; quia extraordinaria coercitio , cujus meminit Ulpianus d. I. I.
f. . fit ex Senatusconsulto planciano; & sere post denuntiationes de quibus supra dixi; quarum neque Vola, neque vestigiuin, in r
48쪽
. ' coercitio a praefecto Urbis cujus in Urbe me-ib- rum imperium fuit, fit in corpus patris, nondar agnoscentis filium; sed a praetore cujus nonum de criminibus , sed de civilibus causis, jurisi dictio erat, fit ejus remediis, id est, mulctae 9 dictione, & pignoris captione : ut ex Inscrip- - tione loci, & l. i. g. 3. D. de ventre in liciendo , in antecessum demonstratum est. Satis aio de d. I. I. f. q. e. Venio ad d. l. 9. C. de patria potestate quam in secundo loco pro sua sententia adfert Accur- iis sus. Εjus verba sunt, negare cuι- ala . quam esse liberum , Senatusconsulta de partu ag- ed 'inscendo, ac denuntiatapoena, item praejudicium Edicto perpetuo propositum, ct remedium alimentorum apud Praesidem majori trimo petenti, nomine ejus monstratum , jure manifesto declarant. Sed neque ea in lege Accurso favit fortunae Juris prudentiae. Nam etsi ea lex ait, non esse cuiquam liberum, negare filium; non probat tamen quod Accursus indigitat: quia in d. l. a. non haec quaestio est, an pater ad agnoscendum alendumque filium civiliter cogi possit vel denuntiati poena ex Senatuscon
49쪽
3 GER Anni Noo D TDivi Hadriani factum , vel praejudicio, seu praejudiciali actione, vel rc medio quod datur vmajori trimo, de quibus agit d. l. 9. Minime. quae in ae L a. movetur quaestio, haec est, an pater ideo quod filium sanguinolentum, & nondum agnitum, exposuit, abjecit-Ve, apud Pnaefectum Urbis, praeside muc Pr Vinciae, criminaliter accusari punirique possit. id vero in d. l. s. a Diocletiano & Maximiano non dicitur; neque illis Principibus jus fuit: ut supra ostendi. Ut enim posset civiliter cogi pater, ut filium & agnoice et & aleret; tamen, si eum statim a partu cX poneret, nulla posita fuit arbitraria poena qua ob id coerceretur, qui aliis exemplo esset adde . terrendum maleficium. Non igitur debuit Accursius ad interpretationem ae L a. uti auctoritate d. L I . g. q. 9 d. L 9. Sed nequo Pauli d. l. 4. D. de agnoscendis ct alendis liberis; cisi sic scribat, Naecare videtur non tantum is qui parietini perfocat: sed,
is qui abjicit ; , qui alimonia denegat ; ct fisJ
qui publicis locis misericordiae causa exponit, quam ipse non babet. Non enim agnoscit pa ius illam ordinariae, & cxtraordinariae, pceriae differentiam, quam circa infantis expositionem
50쪽
JuLIus P Au Lus, &e. 3stione in faciunt DoctissJimi Viri. uin indistincte ait, partum necare qui perimeat, qui absicit, qui alimonia denegat, denique qui
publicis locis miseri cur diae causi exponit quam ipse non habet. Qtii igitur possunt eorum aliqui lege Cornelia, aut Pompeja, aliqui extra ordinem, teneri, utique e X Pau- . .li sententia ρ si enim putat, eos qui partum necant, Cornelia, aut pom peja, lege puniri : aeque putat, illum qui partum publico doco alienae misericordiae exponit, cis legibus coerceri, atque hunc qui partum per focar, aut cuni abjicit, aut ei alimonia denogat: quia ait, omneS partum peraeque necare. Atque hoc voluit Glossa ad d. l. q. Quamquam nec sic ad verum acceditur: quia Paulus nullos ex his de quibus dixi, ulli adstringit poenae, ne legis quidem Pompejae, aut Corneliae. Quid, si nec potuit adstpringere Θ quippe, Cum ejus aetate, . id est, sub Septimio Sc vero, Caracalla, & Ale Xandro Severo, pla-' ne fimpunitam licitamque fui sic sanguinolentorum liberorum & expositioncin, de abjectionem,& necem, supra ostensum sit. Quod si est ; constitutam illam ammadversiquem quam adversus insantum .expositionem