장음표시 사용
101쪽
ξ mus.Ergo cum simplices exposuerit a positiones,nimirum hasi homo iustias est, Si homo iustus
non iniquaerere ope precium putat utra ex reliquis harum estimatium sequat hoc autem est simul esse ueram: ut in quibus simplex uera est affirmatio, ea etiam quae illi consequens dicitur, uera omnino deprehendatur.Sic nas 5c animal conseques esse homini propterea dicimus,quoniaubi homo,ibide quos veru alal est itaq; sese habentem no eam affirmationem quae ex infinito,co stat praedicato,scd eius negationem reperit.quippe in quo veru est hoc homo iustus est uerbi gratia Socrate,in hoc illud homo non iustus esti ementitu Querum autem fatetur illud homo non m sius non est . Socrates igitur ob id ipsum quod iustus est,non iustus esse nequaq dici,non esse uero non iustus dici poterit: cum ipsum non iustu ab eo tollatur quod illi asserimus non ineste: duast, ; iusti negationes unam eius rursus positionem declarent,ra de causa st capax iustitis subicillium sit. Cum itas propositioncs in tabella exposuerit quam nos quos insta subiunximus infinitamst, negationem sub simplici affirmatione statuerit necessario deinceps infinitam affirmationem sub sim plici negatione collocat.ideoq; ex transpositione eas appellauit Theophrastus quonia transpositus in tabellae descriptione est ordo illam estq, harum negatio sub simplici affirmatione constituta: subnegatione uero simplici, fumatio.ues etiam quoniam finito transposito pudicito, posit inlinito factae sunt. terum quoniam simplici uerum latente assumatione uera prorsus ex transpositione negationem esse coperium est,num etia ita reciprotat ratio, ut si uera negatio sit indesiniti, uerum omnino simplex assirmatio declaret An minime: sed uera in quibusdam prodita inficiatio est:salsa simplex affirmatio: ut in iis qui homines Irsus non sunt. Verum iras est canem dicere Giustum non esse hominem omnino nas qui homo non est,constat hunc neq; iustum dici homine
posse ne I non iustum: lsum in est iustum homine ipsum essemunciare. qumbrem negatio ex transpositione amplior simplici ammatione erit. Arctior ergo affirmatio ex transpositione erit ne I gatione simplici.nasi uera in omnibus simplexam auo uel negatio est, similiter quoFuclassi ramatio ex transpositione uel negatio ueram autem negatione ex transpositione in pluribus esse simplici affirmatione consessum est, affirmatio ergo ex transpositione uera in caeteris erit,ilis paucio ribus a quae simplici negatione comprehenduntur.Fingamus ex licausa mille numero esse quae sunt omnia: simpliciq; ammatione ex composito uerum in quadringentis proserente, negatio e transpositione,cum latius eius ueritas pateat,uerum in Excentis uerbi gratia fateatur.Paret igitur ex proposilionibus caeteris duabus negationem simplicem ueram in sexcetis reliquis suturam.as firmationem ex transpositione,cum in caeteris quadringetis veru praeter simplice apiat negatione, I minus affirmatione simplici fore uniuers,cm.Verum sic quidem uti propterea cogimur quoniamutuo sibi cotradicut impsim tae,si altera illarum in re qualibet uera re cestamus. Rcistim autCm sertasse magisq; Aristotelis meti consentaneu fuerit, a rebus coprobare angusti oes negatione sim plici affirmatione esse ea quae psinitione caret ars infinita riiniatur.Nam sim estissi iustus hO G si h5 non est:non tame si quisqvano est ho iustus,ta homo quom no iustus est.qppe in qui
prorsus ho non est,uera est simplex negatio:infinita assirmatio minc. Enimuero prior argita era
tio qua uel Aristoteles ipse ad fine primi Resolutoriora uti uides,in cotradita tibus sibi mutu o spositionisus, id qd ibi supposuit tine suehetur.in iis uero q simul quadN asserere uer Im Mossunt, quaa ocedet.In summa illud attedendu imi finestas in iubicisti partibus diuersis dicet ade- smul uetu posse no secus ac particulares a nobis demendi: ut ante explicuimus uerum si de ianoa eodem illas uel ama praedicemus uel cogitatione uerum cum eo salsumti; diuidere iure assi man. ppe tu ex iis quae sunt qdlibetitum ex iis quae no sunt,uel iustu uerni causa ta holam necesse est,uel no esse.Perbico uero est si spones de bus immur hac intelligetia conteriemur uera quo* a nobis ampliore in ipsis re atra aristiore dici micatione quo etia pacto cum alat perhibe/mus hola uniuersalius patere. Nihil e per hoc aliud significamus Minabus more veru est rio minis nome, in iis praedicari &aial possemo incona.sic igitur hil hae mutua cora tia. Neerum quoniarpones quoq; alias in tabellς descriptione nul his Aristoteles capit,quae qdem ecmis simplices sunt,eoq; abiis differunt quae hoc ipsum simplicismuncupantur, non habitum,
sed priuatione habeat Dicam: quales hae suntiho iniustus esum iniustus no est .Quippe iustum snis Adam S sorma de habitus uri quasi psectio est. ideo simplex hscspositioih5 iustias estiuom tu Iniustu amerinfinitudo & seriae priuatio. pinde priuati Ipositio est ea q Socrates imus est incit an his mi priuatione noto absentiam simplicitet se Ansi negatioe significata, sed uel met
102쪽
sbrinam ridire natura idonea sit eo nimiru fgnificatu priuanctis qui in Physicis comitionibus Atraditus in ut inausi : uel capta reuem,quon G sese in Praedicamelis caecitas habere diccbac. similr nas in significatis Oibus rario cogruet.Quonia igitur,id P .pdebamuS, priualiuta Ppon hi ter simplices ta eas quae ex traspositione appellanc statuat mcdias,has quis intueamur quid ad utrans sitas obtineant Gsequiae. siquidcin hoc inueto,dilucida nobis Aristotclis dictio deicepserit:alioqui minime.Itas copertum est nes haru affirmationem ex affirmatione sinplici,scd negationan sicqui na qui iustus ho est,no dicitur Ade esse iniustus:no ectamciniustus perhi c. Quo fit ut etiam priuati tu negatior num in descripta tabella subsimplici afficinatio pistrinacio subnegatione constituta sit.Sed utruq admota in bus simplexatur atio,in iis priuatiua uora ncgatio est M ordine quom inversis Me res habet An nequaqua: si adem uera in pluribus pris nuatiua est negatio:in Ous innnita etia negationem simplici uniuersaliorcin affirmatione depliedimus,hoc csi mo pter holam effusam. Haec aute priuatiua inqua negatio non in iis durarat quae r hocm sunt simpliccassirmationem superat,sed in iis etia qui sunt adem holes,ries uero ha/hitus, ιγ id genus priuationis participes habenstuclut illis q si iustu habitum obtinent,nessi iniustu.Porro ex iis quae ante pdidimus constat priuatim affirmationem minus uniuersese nega tione simplici futura. Ambaeitas inficiationestum priuatiua,tum infinita sim ita Miamatio sequuturieandemq; ad illa tonem habetquippe uniuersaliores ambas illa re omimus. de pa Ela esstmationes quos ipsam rationem ea vi ad simplicem negationem obtinetatinam de hassia minus amplas esse mostrauimus. inceps ergo cosideremus an queadmota simplices se flpositiones habet ad eas quae ex tiaspositione appellatur se priuatius inam ad ipsas rursus ex trasepositione xpositiones habeatur. hoc est an quamo simplex affirmatio negatione restrictioresti finitum micatum habenae,sic priuatiua quos negatio particulariorq ea sit.& sicut latior est sim plex negatios infinita acti alio ipsis victa,uaptiuatim quom amrmatio. Atqui id econtrario CDerum est omne. φ enim minor priuatim negati ed maior est' infinita, satamatio maiores assirmatione sed mino Quod ita se habere,capiendo ab assima nibus argumerationis primcipio, qua γι- α notiores sunt Murmationes,ceu magis finitae negationibus,sicile ostedemi Cen igitur in paucioribusenunciaris assirmatione priuatiuam affirmationem enuciari. Nam siquis iniustus adem est homo patet huc esse non iustum .no tamen si non iustus est quispiam, is quoqi iam est iniustus:tum Ppter habitum mediumnum eius causa que nodum alterutrius pagricipem esie natura uoluitauelut in pueris.Quocirca priuatim negatio uera in pluribus a nega ex transpositione erit. Etenim in mictis quidem habitibus edis,ac puerorum, priuatiua uera gatio est:quonia imum homines no sunnsiliatame inficiatio est ex taepositioncisa uera eius estam alio.sunt enim non iusti homines.Has ob res igitur simplici affirmationi uerba haeciminor ambabusiin margine asi mus ub ipsa nimirum positis negationibus.eius uero negationi ma/ Dior ambabus nempe sub ipsa descriptis. Ettransposititiae negationi maior simplicis affirmati im re ampliorq sola illa est lueta. assi visitq; eius. cosmum est minor simplici negatiωι. Rursus quis priuatius negatio nator etiam-qum :quadoquidem maior ambabus hinc inde demiptis c5pertaesuinirmationi autem uideliconinor ipsam quos comitante .Quar postimes ex
transpositione rationem eam ad simplices s priuatius habere exploratum est haud uero simplices ean cum priuatiuis ad uansposititias obuncie. .
minora labiis Homo histus est iniust non est.Tmlara istae ii Emiorma subis; mite miniustus is est. Ho iniustus est minor sua quo deon isses ior sinplicia large in Giustitata est. HOG iustus est minor sinplici minione.
. Est iustus non homo. Non est iustus non homin
Non est iniustus non homo. Est iniustus non homo. Noninnoniustusnon homoe Estrum iustus ahomo.
103쪽
ante inditauit cum dixit,duae uero nequaqua. Sed ad quas non sese habebunt simplices proposi/ Ationes se dum ordinem,ut priuationes ipsae An uidelicet ad reliquas ab iis paries duas quatuor illarum hoc est ad eas quae ex transpositione appestantur.Nam de hoc antea demonstratum est, quemadmodum habent sese ad transposititias priuatiuae uero in pluribus uillae uel paucioribus explicando,ita simplices quos haberet Nobis igitur ea qus de consequentia anticipauimus propositionum ad dictionem intelligendam Aristotelis contulere.Porro iligentiores Interpres raposistionem quo* huiusce dictionis aliam scribere nouimus:quam etiam magis aiunt probarerut quae longe simplicior sit superiore: s nos Aristotelis,ut ipsi loquunctarrentia uaticinari cogat. Censcnt enim assimationem ac negationem non simplices propositiones uotari scd aTrmativa de nogatiuani speciem ipsam propositionum.Ex quatuor uero duarum oppositionu partibus, simpli/cis ac transposititiae, as illas ex transposinone ad speciem ipsam ficultatem , scse Mimatio is denegationas ut priuatiuae propositiones ita habere. Sed quomodo se habent illae. Nempe non usimpliciter ammationes uel negationes, sed totum hoc, priuatiuae assirmationis ac negatio nis dicuntur. quo pacto Se mortuus homo non homo absolute, sed totum hoc,homo mor tuus uocatur.Habent igitur sese hoc modo inquiunt transpositata adam atrum specie ipsam ac negativa. Haud enim assimationes simpliciter,negationesve sunt sta hoc totum, infinitae affrmaciones,uel negariones infinitae Reli quas autem partes duas,hoc est simplicis oppositionis non perinde se ad ammatium ac negaritiam speciem habere, appeatamationes has negationeq; suapte natura ec:posieq; sine ulla additione hisce appellari nominibus. hscilla.Me uero haud sane ex positio,iacis non parum habeat probabilitatis, adducit. Absurdum nam ecarbitrC cu clamet clara uoce Aristoteles quae hoc loco disserunc uelle se ex iis stelligi quae in Resolutonis de iis ipsisy dita sunt,nos qui ea quae ad supradictam propositionum con uentiam pertinent euid ter ad ibi modum ad talcem primi Resolutoriorum uoluminis tradita habemus, id ues ipsi confiaentur, ad haec coniuerMais aliam quandam Aristotelis plane sententiam augurari.&dad quid nobis P derit dixeris consequentiam proditam nos& propositionum: Ad trasumptiorem eam inqua pripositionum quα in ratiocinationibus saepenumero fit.Siquis enim iustum esse concinit Soer, temergo iniustiam non esie,&non iustum non esse merito dicemus sin ipsum uero iniustiam noesse condonarit, iustum*igitur esse sumendum putabimus uel non esse non iustum, Diva erutransumptio. potest audim res illi nequaqua sucoedere,qui quales prepositioncs qualibus ampliores sint non prius disicient. item quoniam putant nonulli persectas non has amplius manere Propositiones sed praedicari dutaxat,cum inflatationes ptiuatiuam transpositiciamst, in ligno uerbigratia ueras esse arbitramur,affirmati onem autem mentiri simplicem responiadum iis est,cum lignum actu in propositione opperimus lignumm dixerimus iustum ine hominem, totum certe hocihominem iustium esse a nobis praeditatum eisci quidem: sed imprinnitam propositione non tiam maneredierum,ut in simpliciter ligno fore uniuetialem.declaratq, id apud Graecos artium
lusetqui facultatem uniuersalis obtinet prae taenis. ut uero in hoc ligno singulare.Quod si spo seciem struemus propositiSi nec illi quidquam ama addamus,nihil prohibet quo minus de lignae ipsa & equus itaq; sexcenta,in quibus ues mentiri uel uera eslle dicitur,potestate comphedan
imam in solis esse hominibus licetrus iis quide iustis.mentici autem in quibus uelsubicitias non congruit uel pudicatus necesse est. gationem uero ut assimationi decertantem,in obus uera illa sit esse mendacem: rum autem annuciare in quibus illa fallatur.Sic porro in sequentibus Atistotcles huius est albus homo illam est non albus homo negationem non esse ostende auoniam usu ueniet ut uera esse in Iuno deprehendaturicum in eo salsa sitammatio.Et uem cum Nireus sedima a nobis praedicata fieti putadum est. Totum hoc nam ut ranunt qui Homiosum hominem predicamus de Nireota ipsum est appudicimus: finde5; lotimur actiquis Nireus dicit animes est rati lamortale . At hoc in selis fieri potest in itis. trem minin putastis comittitur ut praefinita tota prepositio de quou praediceturiquemadmodum imprs tiruta. quandoadem pdfinitionem pudi coniungere ratio nequm dictat.nem in singulanbua:
Zoim fieri nequit ut praedicentur de aliis iudiuiduaequomodo nec alia de Iupremis generi Oxi & quaestionem illam de contradictione Bluemus.Cum enim in omni uel ue
Gracila assicinationem dicinus uel negationem oporter non utras prenummus contradictio
pam ct quouis micati posse unium rut has de Socratea tetus et: εἰ no Them
Mi ilalteriuata existuciatile necta uis. si de hoc tum in privsriit mira in singularibiIu
104쪽
ξ admonuimus ratione uacat.sed partium affirmation in propositionibus ac negationem facis itum hoc est earum quae assimiatiue&negataue pudicantur posse utram de quouis tum ente podicari tum non enterais cum eo dequo praedicantur alablutam propocionem confiare. sola ta men illarum alteram necessario uerum lateri:ut sedet,non sed album est,album norat. Dictum autem illud.in omni de solis iis quae praedicatur uerba ficti indicat: quae si uni omnium cuiquam iungantur,propositionem alteram ueram faciuntralteram salsam .in simplicibus uero affirmano inibus compositum praedicatum obtinentibus quasierit quispiam,qua ratione infinitam in huquam transposcit uocant affirmationem constitia usmum negativa particula cum praedi catum coponentia nolum,an illoru uni applicada.5 hoc quale sit: ne ratio sorte distributiva re ui atur. Ita*negatiuam arbitror particulam,sive omnia per substatiam composita de subiecto ut in definitionibus appcllentur siue etiam unum ex iis quodpiam ex accidente,ceu cu S ratex ho/mo albus est dicimus omni anteponi pmdicato debere,ut ammatio qua de quos fiat. ipsam Particulam ad uniuersum p dicatum ut unum,nec ad partem eam dui at cui connexa est audiendam.Nam qui hominem non irrationale animal esk inquit,uel Athiopem non album homi/nem,is hac in re perinde loquitur ars ille qui scientem esse non boni Socratem dicit. At hsc plancsmplex est ammatio:quae infinitum quiddam hoc est non bonum finito praedicato quod est sire coniungit:αφ de causa simul illi uerax est quae boni sciente ipsam esse pronunciat.quanquam infinita veream attonuquam simplici concurrere in eodem potest:ut in primo Resolutorioru 'licatum est. Eadem in iis omnibus ratio est in quibus se pudicato additur non quasi labiecto iuppetens dicit sed uelut cuidam eius actioni substratum. Haud enim idem est dictu Socratc ecbonum,quod est essetitiae,&scire qd bonum non estinam hoc actionis cuiusqua est indicativum: uel esse non Alcibiadem,& amare nonAlcibiadem.etenim idem ese hoc alio simul de no hoc ne iquaquam potest idem autem quin simul circa opposta agat rimara nequit.quachrem fieri neq/ quam concedatur ut idem simul bonus non bonusq; sitiat ambo ut simul sciat fim potest. Q d; Ii ho homo albus est S est homo non albus concurrere inuicem in aethiope,aut alio quopia amo Praedicata non possunt, id euenire propterea dicemus quod album,uel nis homini iungatur, de ubiecto de finite Zc infinite praedicati aptum natura sit,ais assimationes duas fuere quae concinem inter se nequeant.Prorsus uero operi recium est attendamus, a contradictione uel opposi/itione infiniis adfinitam assirmationis considerati ex iis quodlibet quae ad compositam piaedica tionem emendam accepta sunt, quaqua posse.Nes enim una esse omnino illa potest pmpos εω in qua plura praedicata assumuntur.Quo fit ut minus mirandu si quaedam uere ex ii ''qusdat op dicati: ut postpIane ostendetur.sed eorum quae componuntur,an uere praedicentur, in tueri per se oportet singula: particularesq; hoc modo micationes attexere uniuelatioribus: qum addit ex accidente iis quae per se praedicantur.Qua de re praedicatum in ea propositione qus plane est una uel nomen capitur quod naturam unam declarenues oratio idem dubie,procul inclico nomini siue in usu sit id:siue a nominum imposioribus neglectum. Rursusq; hanc obrem recte se habet quod statuimus negati monui opus esse particulam,ut infinita negatio fiat,uniueraso praedicato antepotu ac de his citis. Quandoquidem autem scriptum in pluribus esse aiunt ea plaribus ipsum est uel homini ues non homini adhaesurum,sciendum est,quando ita legatur uerbum homo id quod Porphyrius Philosephus tradit,non laquam subicctum, sed uelut praedicaal rumno pro iusto uela acceptum essedimum:ut in propositio callias h5 est Inuciam
Simili modo res sese Mnu vel si uniuersaliter nominis asyrmasio fueris: MIOmnis est bino ni
Vult proditam in impraesnitis propositionibus cons uentiam in una etiam angularium tradictionurn nitido non omnis a nobis spectarim pe in hac quomsimplicibus sumendis ac transpositi tus εἰ priuatiuis insuper propositionibus, u ueture ut transposititiae eandem ad simplices quam priuatius rationem obtineantisimplices uero non hanc rationem praeterea quemas modum priuanuae ad transposititias seruent. --hoc loco sub simplici uidelicet Grinatione contradictionum reliquarum negatimus collocabunti haud enim sane affirmationesnatamationes autem sub negatione: mis 4, ammatione simplici uniuersalior utras erit labiunctarum it sint sationum. ippe si iusti sint omnes homines,tum quae iniustos non omnes,tum qux mu
105쪽
QUOQUE APPRAEDICA. CONSISTENTIBUS 4o
mista G iustos esse duit uera est.squidein & sila utras est oppostarum illis assinnationu. Qd As Mnulli iusti sint homines,quidam no iusti,dictarum negationum uera est utres: sella simplex assumatio. o aute pacto ampliores assumatione simplici sabditae illi negationes sunt,ita Se simplici uidelist negatione magis particulares sub illa desci prae affirmationes demeduntur.quo fit ut ad simplices propositones subiunctatum illis proportio seruetur.nec tamen in his quo Prio
conuenientia permanet.Nam animatio simplex uera in paucioribus ostenm est q infinita negatio: dc negatio susior affirmatione. Ex priuatiuis uero negatio rursus tmensior transposititia erit negatione:& trans asititia affirmatione contractor affirmatio. Hoc porro ita se habere,ea inquam quae de priuatiuis & transposititiis prodita fiant,s ab affirmationibus rursus argum temur,sectile demonstrabimus. Nam si sint omnes homines iniusti.& quae no iustos Gomnes dicit uerum profitebitur.qui enim iniustus est,tiquet hunc esse non iustum. At si iniusti aliiunt homines alii medium obtineant habitum uera est ea propositio quae non iustos omnes G lim Baicatilla quae omnes iniustos Uria erat.Itas eadem,uti diximus, lin iis propositionibus acci ciuntqitae in impraefinius uisitauimus. Homo iustus est. Homo iustus non est. Homo iniustus non est. Homo iniustus cst. Homo non iustus non est. Homo non iussus est. Omnis homo iustus est. Non omnu homo iustus est. Non omnis homo iniustus est. Omnis homo iniustus est. Non ola homo non iustus est. Omnis homo non iustus est. Nobis uero& prius tradi ab Aristotela propositioniam quas recensu us ut in is assim impositionibus consequentiam,m diceret, quaru dus ad Uirmationem tae ac negationem iit priua/ tiones ipse secundum ordinem habebundine uero nequaqua.& nunc ni affirmationis uniuerialis contradictione ad particularem negatione spectaria nobis eadem uella,nec aliud qui amnisesto
pnefinitarum utis tabellae propositionum ac praefinitarum intelligit differetiam. Accidit enim mationes mutuo per diametrum in utras illam esse oppositas:simplicem inq& trasposititia P plicem ac priuatiuam. similiter:& negationes. Verum fit in Uufinitis ut 6c afurmationes in tetra Es contingente simul uerum ostendant.&negationes:ut quae uiribus particulares exaequet. DIn pi nitis autem,deabus nunc agi affirmatione uniuersili de particulari negatione fieri nequit ut ver amrinationes in quavis materia sint:quaa ueras simul negationes esse in materia sola contine iriei latiquandoquid nas alii iam homines, quidam iniusti .n5nulli habitu medio in dii: .uo,patet suturum esse ut insciationes propositae omnes uerum disseranti non omnis homo iustusmon omnis ho iniustusmon omnis homo non iustus .ltis uerba illa tametsi fiat non sit
non eo sunt pacto intelligenda,quasi uerae simul eat quados sint omnes quae perdiametrum col/locantur. hoc enim fieri nequio sed quasi ex iis Gnuli ut negationes,ueriam simuI, ut expli tum est in contingente materia decemataquae nes necessaria est, ne* impossibilis. ais haec non statuentem selum aperte inueniemus,sed ad calcem quos primi Resolutoriorum demonstrante Aristotelem: de comotus suspicati quis posset, Plidescriptae impraefinitatu tabellae conumire, non fieri ut per diam im oppositae seniliter uerum pro cient. ippe st,idisseritur quasi impraefinitς negationes alio quo praeter assimationes modo simul quados ures esse possint.haud enim in subiecti partibus tantum diuersis, id ς, assemationes faciunt, sed etiam in eodem uerum declaranticum tamen aliud a subiecto id sampto in primitiva propositione suerit. Nam de ligno, uerbi gratia propositiones has homo iustus non est M iniustus non esti& non iustus non est,ueres praedicabis:tametsi nulla ammationum uera in quovis este praeter hominem queat.Sed cu nessit uerba haec tabellae illius describe s praeceptioni adiecerit emtusq; de pusnitis Philosophus, illis in consciiventiis similiter sese impraefinitis habere subiunxerit Verum non fit ut per diametru opi postie sanciter utatam pronuncient,nihil nobis aliud melli midum relinquit,qua caecitarunt
106쪽
sECTIO TERTIA DE PROPOSITIONIBUS
'F tabellarum quadam a se tradi in eo disserentiam se non similiter, ut inquit ipse,opposits perdiae
reum in iis simul uerae sint.Uerum nisi oscitanter audienda sint uerba Aristotelis qusrere ope cium esse arbitror quam ob causam in sola affirmationis uniuersalis ad negatione particularem OPPositione sintiliter scse habere affirmet ato in imp finitis oppositis xpositionibus consequentia. Fortassis igitur quasi in contradustionibus reliquis tum particularis affirmationis ad uniuersale negationem itum singulari una non cadem amplius serues laqueia. Nam in contradictione aliquis o nullus neu affirmationcm simplicem priuatiua negatione ostendere uel susiorem uel contractio-um licet. ψ ψ, cnim siquis iustus ho est,iam nullus erit iniustus. o si iniustus nullus,iam quisu iustus habebitur. quid cnim si habitu omnes essent medio: quapropter nihil est se ulla assciere cosequentia conemur.Quod si transpofititiis simplices conseras affirmationes ex negationibus, haud G uero negationes quoq; ex affirmationibus sequi comples. Si enim non iustias nemo est,patet om qu S particulatim sngulos fore iustos. non tamen si iustus est quispiam,opus iam fuerit minena esse non iustum.Verumenimuero nes in singularibus dictam inuenies accomodari propor tioncm.quippe accidit affirmationem simplicem transposititiamst, negatione in se mutuo couoti, Socrates iustus est Socrates non iustus non est priuatiuam uero negationem utras illam uniuer saliorem ex eo esse,s, in ipso uci medio, si ita supposueris,habitu praedito uera sit. Siquis uero εἰ in singularibus conuenientiam propterea qua diximus propositionu consequctis seruati existimet,s, affirmative indiuidua de nullo ab ipsis alio, Q de sui ipsorum parte cum sint indiuida,uere pidicentur: negentiar tamen uere de quouis alio: ceu cum Theaetetus non est Socrates dicimus:quomodo nec generalissimorum potest ultu re vera affirmari: negari nil vetat: cum quantitas dicimus non est substantia. si sic has Socrates non iustus non est dc iniustus non est uniuersaliores esse illa P ιSocratcs iustus eiu ob id censer,qd in iis qus prpter Socratem sunt illam exuperent,primum se iaaffirmationem uniuersam mmere ut praedicatam intelligat:cui totam Gserens negationem in plu/- ribus si illa ueram esse pronunciat. Deinde nes totum hoc negative de quoa praedicaret Socrates iustus uel non iustus rationem esse. si quid actu subsistentia dc iustum smul iniustum in hominum spretantes multitudine, utrus eorum merito cum nominethomo tu affirmamus de quihusdam,tum negamus. Indiuiduo tamen nulli cum simul urius liceat impertiri, men Socratex: de Theaeteto re uera in abimur. Ac si aequivocum subiecto praedicatum sit, non esse hunc uerbii causa Philo phum illum aut iustum illum Socratem pronuntiando ues apud Latinos prono mine, ut Iapud Graecos articulo, quod ipsi adiacet proserimus. Porro Graeci sne articulo M cratem iustum non esse nequaqua dicunticum hoc ne in auctorum suorum usiam receptum sit, naes ratione defendatur.
Duae igitur be oppositae intersesunt. Aliae aute duae ad ipsumlnon homo i uelias iectu
mm,adrancto: vilest iustus non homo,non est iustus non homo. est non iustus non homo,no - , n
iustus non homol. A tque pures bis non sunt oppossiones. Us uero seorsum ob illis sae per Vissus
eranti ut gasi non homo I nomine ut tur.
Quodna his uerbis pucepta tradatur in propatulo est. Ait enim totelia esse in proposimi sis tertio appraedicato copositis quae infinito subiecto utanc contradictiones quot in iis erant quae G finito subiecti, conficiebantur.Dus autem erant iligin specie qualibet propositionu qus a subiecto nominatu taut singulares, uel indefinitae: uel uniuersales, uel particulares. de hae pariter duar. quarum etiam exempla apposuit simplicium atq; ex transpositione dictam. non homo iustus emihon homo iustus non est. simplices hs sunt ex infinito subiecto. non homo non iustus estinon h5 no iustus no est hς& infinitnsiue ex tras sitioncita ex iubiecto rursus infinito c5flatae.At dictio.
PIAN. Ani UNC To, per desectum prolata est poterit enim sic intcgra explicari Oppostr uem contradietiones aliae diis sunt,hoc est ex oppositis propositionibus gignunc ad ipsum non homo uelut subiectum quodpiam in propositionibus sumptum, si ipsi no homot praedicatum uidelicet, at* appraedicatum suetat additum.ac praedicatum uel finitum uel infinitum: appudicatu uel assiomatiuum uel negativum. Sumamus igitur hoc pacto ex diuisione Imisit nes eas omnes qus ex tertio appraedicato confiunt.Necesiemna eae uel ambos terminos subtemim dc praedicatum fi nitos obtineat: uel infinitos ambos: uel finitum unum,alterum infinitumcidq, bctriam planum, est quo QO. M uti affirmativas esse has, ues negarium:quxenumeratae omnes sumnent , nunciare
107쪽
buticiare ausus est,plum iis contradictiones quailsere. Deinde perscchisIpositiones easqucs l.se docens quae ex infinito amni subicctb seotium has ab illis ipsas per stipis esse inquit,qur nomine non homordina subiecto utunturmihilq, illis minus ob id ad enunciandum obtinere.
ηο uniuersale ipsum significat sed uniuersaliter inesse.ids ex hoc patelluatit bE,non valet homo:
valet non hom non valet non homol.Haec Mins ab illis eo disserunt quod non I:nt uniuersaliter.
Qu propter ipsumIOmnislveuntausi aliud nihil adsignificant f de uniuerso nomine uel sim
tionem feri, uel negationem.caetera igitur eadem oportet addantur. Nonnulli qui locum h unc exposuere per hse uerba dicere Aristotelem putarunt,in iis pro si otionibus q ipsius est uice uectu aliud quodpiam habent appraedicariam, ut ambulare,aut ualere uelut in his homo iustus ualet homo iustus ambulataeundem ordincm ac consequentiam ficii Ppositionum qui & in ipsumtes appraedicatum habetibus inerat: cum omnino & ab Aristotelis sentcntia.& ab ipsius orationis subtilitate aberient.Nes enim nobis apponere uidec Philolbphus huiusmodi propositionis exempla:neV potest uerbum quodpiam aliud pter ipsumaestiappraedicatsi fierι Idq, non solum accidum est Aristoteli:qui tum plane superius solum est,ipium in id gen praedicari propositionibus dixit: tum in Resolutoriis pronunciat Terminum este eum in quem distatuitur propositio, piaedicatum a subicetiam subditst, adiiciendo diuidcndoue ipso.esse uel umon esset:ne de ullo uerbo pter hoc alio metione facit:sed & nos in sequacius,id quod supra ct D sumus polliciti,euidenter demonstrabimus: ubi quaeret Aristotellas quando possint ac quando
queant praedicationem unam efficere quae per se ac seorsum praedicantur mutuo complaxa. Alii Phaec quarti existimarunt,an quemadmodum in iis quae uerbum est appraedicatum actu hahci,negativa particula praedicato nomini ut iusto,anteposita, non negationem,sed affirmatione ex transpositione ut homo non tu mas est fui sic etiam in quibus ipsum est in praedicato uerbo potesta/te comprehenditur,uerbo nimirum illo,ut antea quos dicebamus,in peculiare illi participium dc uerbum estodissoluendo,rursus praefixa participio negativa particul a non negationem sit,iud morosititiam affirmationem factura.Nam quae homo ambulati inquitpropositio,idem hanc illi diceie homo ambulans esti nemo ambigat. per haec autem inquiunt quatitur an homo nis ambulas istia firmatio rursus ex transpositione siqnon autem inficiatio nuncupancti: cum nes probi a timum, arbitro quaestione sit . quae enim serte obtingens attributio fuerit,ut hac homo naM eli affirmationem,illam uero homo non ualens est negationem nominemus ne eiusmo,
di q'dquam Aristotcles per ea quae dicit declaret. Forsita igitur magis ipfs Aristotelis uerbis civi, e si cum contradictiones dicamus, ex subiecto infinito constitutas nobis pnus in m iam, mna positionibus,quae ex subiecto solum εἰ pse rato constant,tradiderit,per supra aut Ume dicta 5c in iis q ex tertio apNicato conssiuacis in Otis id stulitexemplis uectu est prius ut praedicatum acceperi cum dixit est non homo,non est non homo mi est omnis nonhbmo, noest omnis non homo proximis autem uerbis ut apmicatum etiam traderim diceret : Dux imitve oppositae inter se sunttaliae autem duae ad Um non hom est iustus non homo, nes iustiis
ii 5 ho est G iustus n5 M n5 est no iustus G h5 per hi docerenos is limis se,uel in iis . Gni aquae loco ipsius intuemum aliud G aptastatum aliquod nam hoc fieri G posse affirmauimus,
sed praedicatum haben subiecto uero rursus infinito utuntur,ea ratione fieri inficiationes, qua re in uerbo est actu praedicato constituebantur.Qmobrem quo pacto negativa in illis uerbo est copulanda particula negationes laciebat dicebatq; non est non nio εἰ non est omnis inhonis iracunc quos huius ualet omnia non homo hanc assuit non ualet omnis non homommatiope ee. Constit autem si & imrum te uera eruere negationes uelimus, eundem nes tum in inquaeber hum est actu prmicantitum pro ipsotest uerbuinaliud quodpiam rem Rio uitiis modum seruaturos. rerum cum uniuersalis nunc solitum ipsi itam a BQ M tum obtinet sub e/ctiam de ualere uerbum de illo praedicat quomodo lacienda eius negatio sit requirinui satillacie/re in lacontemplatione methodum Ut inpius p litis nobis exhibeat qua Si in aliis a matibnishus negationes concinabimur. Id porro nunc Aristoteles uideturtheorema exulcerasse, quasi ueri
108쪽
E sinito GR ueat ranas p nitioni anteponit. Aperte autem id declarat cuminat, HAVD ENIM NON OMNIs HOMO DICEN OvΜ EsT :sED ι NON ι NEGA Tio H Ni NI APPLICANDA: hoc est Non enim haeci non omnis homo ualet affirmationis illius omnis no homo ualeti dicenda est negatiosed ipsum non quod negationem utpote negationis efficiens appellauit η nega tione quos homini applicandum: ut idem labiectus, quomiao 6c idem praedicatus in uino Propositionibus maneauid quod a contradictorie inter se depugnaturis propositionibus tabori est necesse. Est non homo. Non est non homo. G Est omnis non homo. Non est omnis non homo. Est iustiis non homo. Non est iustus non homo. , Est non iustiis non homo. Non est non instus non homo. Huiusce igitur rei gratia, nempe ut propositionibus Um est actu habentibus eas quae Multate illud assumunt similes redderet cotradictionesq; eodem modo in utrisq, fatacdas doceret, uerba Malcre in ualens participium & ipsum est di luere in relatis ab initio uisus est. Deinde adductis Primum ex finito subiccto propositionum excplis, ut quς notiora sint,magisq; nos deducere ad Cas possint pernoscendas quae ex infinito subiecto compo tur,eas subiungit quae coficiuntur ex illis ais infinito utuntur subiecto:de quibus sibi agendum proposuit, quota in ipsis modo nega
H tiones ex assirmationibus gignantur In his autem solum declarat caulamst, explicat cur non alio pacto fiant negationes cum uero huius dixerit ualet omnis non homo, millam no omnis homo ualetinegatione appellari oportere, addit huiusce rei causam,statimq, subnectit, Que i P P E 1 o MNIS NON VNi VERSALE ipsu M si GNIFICAT: SED UNI V E RI A LITER INESSE.quod quidnam significet Plillosopho per supradicta praestitimus,cum pauca haec ipsa uerba oponerem .Nunc uero perinde acceptum est,quasi eudem oportere in contradicentibus propostio nibus subiectum capi indicenquod non amplius cocingit,cum omnis non homo ualctiassumatio nem dicimus,ab non omnis homo ualet negatione oppugnari.Debet enim in inficianoe ab iis prs ἔ dicatum negari de quibus ipsum in amrmatione praedicamus.at hoc in exposita non facimns negaei One, Nam cum uerbum ualereide omnibus non hominibus assi auo praedicarit, negat hominibus dicta negatio. Porro uim hanc ab uniuerialibus haberi pufinitionibus,sgnificari uniuerali affirmatione inesse iis omnibus maditatum quae subiecto continenturii nuniuersagatione omnibus non inesse,plane decalaruitatisdem propositionibus quas ante alias finito. , aliasmfinito accepto eum uniuersali praefinitio exposuit,abis praefinitione ordine asi aberi disrutiomnis praefinitionem indicaret qua posteriores a prioribus propositiones superant illis piastitisse, ut pudicationem de indiuiduis omnibus facerent subiecto comprshenssud quia id, oesini propositiones n5 habent. Qi si uero haec omnis homo non ualet illi nullus homo u it leti& hamomnis non homo non ualeti illinullus ualet non homottantudem significet,iureconcita
vεL NEGAT lo VEN. hoc est de omnibus naturae subiecti conlartibus uelaslamat is praedica. tum uel negat qui uniuersaliter enunciat. Itas cum in solis his opposit pinter se a positiones discre' nantur, CAETER A inquit EADRΜ OPORTET in D DANTVR. quibus nos hortatur uerbis ut subicitam terminum ac pudicatu in contradicentibus propositionibus eunde seruemus.
metiar nos infra Aristoteles uniuersalem mactam negationem ammationi cuidam uniuer η m,nempe simplicem transposititue, Strasposititiam simplici comitem est per haec iure anticipat.
109쪽
EX TERTIO QUOQUE APPRAEDI. CO NSI.
saliter,contrarias appellauit,simulq; mentiti inuicem dirit is cotradicentes inter se veru profiteri: Aubi Quaobrem inquit,ut uerae simul hae sint fieri nequit: at uero iis oppositas licet quadris in me isdem .ita sane 5c in propositionibus ire est appraedicantibus, quas nunc consideranis proposuit, censere se uniuei es, quae circa terminos nihil habent discriminis,nes simul quidos ueras interesse: neq; eas significare quae simul concurrere in eodem possunt. quae uero iis contracti totae repugnant,mutuo nonniiqconcurrere.per uocem noniniqua ι nimirum significans, suppetere ipsis in materia sola contingente ut uerum pronuncient. Nos igitur, uti proditum est, ueta illa NEC VN VAM SIMUL VERAs, NEQUE IN EODEM FUTURAs distincte audimus: alteraq; in ipsis accipimus uerbis altera in rebus quae ab ipsis indicantur.Accidit autem ut haec mutuo coueniant.nam si uerae simul sint orationes,& quae in ipsis pudicantur eidem simul insunt: & comera. naeis ut uerae simul orationes sint causam eo,u, res simul existant,referri. Alii sane uerbumel taetsi bis acceptum,superuacuum esse arbitrati, per utrils has dictiones,tum simulitui in eodem circuscribi id aiut, oppositionem id genus obsignat propositionum. Nam Sc simul vers ec, Dinquiunt a positiones ualent quae non in sumututa ut omnis homo bipes,nullus equus es pes .& rursus uerae in eodem,non simul tamen:ceu cum omnis homo iustus in aureo,quod uo cant,genere dici mus .mullus homo iustus in eo quod ferreum nomiriant.quauis nobis Arit late las quales oppositas inter se esse uelit propositiones inter initia tradiderit:nempe eas qus eiusdem de eodem tantadc quae haec sequunturipossitq; temporis m utatio circi singularium naturam spe ctari:nullum autem in uniuersalibus locum obtineat: nisi sabulosis simus usura figmentis ad euertenda ea quae plane sunt demonstrata.
Porro ετ bs consequentessunt,ne buulomnis est homo non iustustillainurus est homo iustust VIR ic autemiquidam iustus homo estion ita, quae non omnem esse dicit non iustum hominemi. ne/ si cesse est enim aliquem esse.
Contemplationis principio propositionum illarum quae ex tertio appraeditato formantur docebamur,quonam pacto integrae earum contradictiones inuicem sese ordine consequentim, habe rent:conserebanturq; partes inter sese ipsarum,simplex uniue salis affirmatio particulati transpo sititiae negationi ut illi qus consequitur,eaq; amplior est.affirmatio uero ex transipositione uniuersalis simplici negati riceu modum ad illam eiidem obtinenti.N unc uero propositiones tradit eas nobis Aristoteles quae quantitatem eandem quidem habent: mutuo uero se consequuntur non to amplius contradictione toti conscienda:sed ut dictum est, ius propositionis consonantia ad 1 positionem unam spectanda. Huic igituriomnis homo non iustus est. consequentem illam ecait nullus homo est iustus. Huic aute quidam iustus est homo illa non omnis homo no iustus Dest. Est enim inquit maniscitum,si uerum hoc sitinon omnis homo G iustus est necessatio que damἡsse hominem iustum. Nam si filia illa sitialiquis est iustus homo non uera haec eritInon omnis nomo non iustusiquod erat suppositumsed quae cum hac conflicta iomnis non iustus/.qua obrem particulares quemadmodum uniuetiales,propositiones mutuo se consequuntur. Aristo telo ergo solis nonnullarum inuicem tae consequetium propositionum allatis nobis exemplis,atheoremate discessit.At dux ac praeceptor noster dest, nobis bimemeritus artificiosas admodu re gulas nobis tradebat quibus liceret proposits omni propositioni consequentem inuenire. - quidem nas tum ut totae spectantur propositiones,tum partes obtinent,uel ab eo qd in partibus earum discrimine uel eo quini in totis ipsis uisitur oppositiones illarum tapiebat. Verum partes cum duae sint propositionum,subiectus terminus ac praedicatus, duo autem εἰ circa eas totas Eut totas qualitatem ac quantitatem contemplemur oppositiones propositionum quatuor modis capi contingit.Nam si subiectorum nomine eas diuidas,uel finito subiecto praeditas dices uel inis nito si micatom,uel esse simplices uel ex transpositione. Rursusq; si a quantitate diuisionem cias illarum,alinum uersales esse perhibueris particulares alias,quasdam Mefinitas,uel singulares. A qualitate affirmationes aliquas,negationes nonullas. H cum ita sint,ad propositionem restricere propositam suadebat quo pacto in singulis his sese habrat si inuenire consequentem uellem metam hanc illi comitem esse affirmare nempe subiecto termino dc qestitate ei consimile: teris ambobus dissimilem. Propositust na humomnis homo iustus est,uel animal est quo Sc particem ueritatis oratio st,consequentem inuenirereis potissimum quod ne* prodat exempla Aristote
les id genus appositionis. go quoniam habet haec finitum subiectum, simplex: est,it , uniuer/Perihecammo. L ii
110쪽
F salis ais affirmauua,propositionem Brito praeditam subiecto,haud uero et simplicem, sed ex trasepositione,& rursus quae uniuersalis N ipsa quidem sit. n etiam tamen assumatis,sed n tio, comitem huius esse oportebit.Qyaenam igitur propositio erit ex finito subiecto consistra transmistitia uniuersalis negatio illa nimirum quae nullus homo non iustus est uel, no animal est inquit.
haec igitur illam sequetur. dem pacto de propositioni cuis alii, siue finitum subiectum siue infinitum obtineat,consequentem reperies.Proderunt enim hae nobis regulae ad ea quos quae de co 'sequentia propositionum ab Aristotele ex infinito subiecto cossietiu deinceps uenaut dictaa. In p/finitis inc non negationes tam sequi ex affirmationibus accidit, sed affirmatiora quo*cX negauinnibus. id si uel ipse post appositam particularem negationem aperuit cum illud labiunxit, NE G CESSE EST ENIM ALI VEM EssE. Quod si modo fit in praefinitis,negationes exactis mationibus,non assimationes omnino ex negationibus sequentur. idq; iure optimo. siquidem in
tu propter subiectos praefinitionibus carentes potest & in quopiam alio preter id quod a subiectosgni fitatur negativa propositio conuenire:uti canis no est iustus homot.At in p finitis ea ab quo* Aristoteles deprompsit exempla non hoc fieri etiam potest:quoniam xpositionem no am plius praefinitam seruabimus: sed praefinitionem etiam praedicato iungemus uti cum dicimusica nis est nullus homo iustus . Itas cum de solis iis indiuiduis quae a subiecto ambiuntur univcrsala in praefinitis dici praeditatam possit,accidit earum propositionum quae hunc in modum pronuncianc utrassequi ex altera. In illo uero , Hvi C A VTEM ι Q VIDAN IUSTUS HOMO EST OPPOSITA , QUAE NON OMNEM EssE oici T NON ivs Tum HOMIN EM , patet uerbum/Opposita nempe uniueriali a principio enumerais affirmationi quae est omnis homo cit non
iustus ab eo inrelligi cui contradictorie haec opposita habetur non omnis homo non iustus est . Porro siquem haec angat dissicultas quomodo in iis quae non sunt congruent regulae ills quassu H pra de propositionum consequesta tradidimus: ut in Hucoceruo.nam simplex in eo uel a est uni uersalis negatio:quae nulli Hircocemo iustum exempli causa inesse pronunciat: uniuersalis uom ex transpositu assi alio mentitutaqus illi inesse omni non iustum fateturicum & haec ueraecdebeat: si nihil fuit se proditas regulas rephenderes,Primum quidem Aristotelem audiat, qui nohic solum ex particulati simplici affirmatione particularem inquit transpositiciam negationem se queconum 4; ad eam necessario: cum ait huic autem quidam iustus homo estopposita,qus
omnem esse dicit non iustum hominem. NE CEssE EsT ENIM 'ALIQUEM ESSE, Iulluuidelicet,si si uera negatiosed ubi cla propositionum quom ex infinito subiecto conditarum conse I quentia disserit uniuersili smplici negationi idem signi stare trasposititiam uniuersalem affirma tionem exclamauit.Nam hae inquit omnis non iustus non homo illi nullus iustus no homo isset gnat:cum eadem dc in uniuerialibus iis uidelicet spectentur propositionibus quae finitumbent iubiectium Haud enim discrimen a subiectis aliquod circa propositiones eas accidit q se vir tuo sequuntur.Deinde comunibus intelligat sest animi repugnare coceptibus,si uel ex iis a stant, uel ex iis quae non sunt quidquaesie assi et quod ne' hosin, non hoc,ut nessi bonuines non bonum esse possit. Nam ex omnibus quς hoc pacto affirmantur,finita in solis iis uera qua psa ad minere natura idonea sunticum illis actu imprumtur,in omnibus preter illa metiri est nectae Ili/finita autem ex opposito sese illis in falso ueroq; proferendo habitura esse constat.nam h est notustus non in hominibus iniustis modo,uel medio hibitu puditis,uel eo etiam consequendoria tura nodum aptis es in lapide quos uerbi causa,& qui in ore omnium est Hircoceruo,uem redemenditur. hod si uerbum is uere de quopiam quod non sit dic monstrum esse arbitretur, putetq; de quo praeditatur hoc, id in ipsum esse prorsus trasire,primum condiscat perpera se quae asseruntur ut negatiua id genus propositio nequaqua esse ostendatu ad ueram eam non tae domonstrandam titissem.Nam negatio quidem non esse merito propterea dicitur,quoniam aliquid omnino quaquam infinitum esse statuimo ob id tamen aut sese dici illam,aut facere ut res ea si de qua 'dicatur Uirmabimus. Si enim ipsum per se solum est de eo quod non sit appellares,ut estir ceruus utis aliquid diceretur. nuc uero totum hoc inesie illi fertur.i.esse non tali,ut notum: non simpliciter tamen esse.Praedicatur na* per accidens hoc loco estiuerbum de Hirco r/-:ut insta de propositione Poetam esse illum affirmante qui non amplius Homerus est dissere tur.a in nihilominus erit propositio, q in qum ex iis quae sunt ad recipiedum uero ineptis,aut iusti mimini emitu hominibusreeu cum lapis non iustus est dicimus, ues est Anytus 'non iustus/ER autem quaerat, cui non existenti Hircoceruo non iustum inese perhibetes ue
Tum assim M, Goncidimus, inesse illi que mente con musaee quo tum optabile praedi