장음표시 사용
91쪽
, SE CTIO 'SEC UNDA DE PROPOSITIONI Bus
Fix salsium,non tamen distincte,sed indesinite disiungant.Necesse est enim lauati cras aut non laua/m Socratem r atq; nec umimst, isti,nec neutrum potest.utrum autem ex iis uerum fuerit, quit
ante rei exitum dignosci: squidem & fieri & non fieri utruq; potest illorum ob ipsim cotingentis
naturam. hoc igitur breuiter nobis indicaui cum non similitendixit.
l Nam si vel uera vel falsa offirmatio Omni aut negasio est,omne εριοs necesse est esse,aut non esse. Si enim bie fore aliquid, ille idem hoc non fore dixerit, necesse con sat esse uerum ab eorum
aetero enuntiaries firmatio omnis vel negatio vera est, aut Ialba. havd enim ambo simul erumis talibus. Vult his uerbis opinioni illi opitulatiquς contingens de medio tollit:ut ipsam quoad eius fieti
G potest confirmatam redarguat.Per haec aut personam opina onis huius Assertorusustinens, promum uelut sumpti uculam quadam arripit,neceste nimirum esse ex sermonu ueritate rerum emitiam sequi: ex salsitate emitiae priuationem:quod ipsi illud inditat, NAM si v ERA vEL FALSA AFFIRMATIO OMNI s AUT NEGATIO EST, OMNE QUO VE NECESSE EST
EssE AVT NON EssE. Deinde a Contradictionis effato progreditur:aitq; necesse esse singularium ac contingentium propositionum qus in futuro tempore sumutur,uera esse alteram:quoniane* ambae simul mentiti,nes simul ueraces ambae esse possunt. Ex his autem,ucru non dcclarari ab ambabus,hic plane explicae uerbis illis, HAvD ENIM AMBO SIM VL ERVNT IN TA/LIBUS . hoc est, non enim idem huius odi accidet propositionibus quod improinitisqus incoringente materia capiunturiquippe simul veridicas este illas diximus: hae simul uerum attinati no possun ne idem simul eidem S insit,& nc n insinui tum lauati postridie Socrati,tum non lauari eas autem simul fesso quom prosem non posse, adiiciet in sequentibus. His ita abolitis,cum pro/batum ea re sit uetu ab ipsis ac stillam diuidi,d nite etiam hoc iussi fieri demonstrabimus,si duos H aliquos ceu uaticinandi scientia sibi uendi cantas sumpserimus qui de quopia sngulari uelut taro/todiuinare contendantrat* alter conualitum ill alter non conualitum puditat. comperium est enim ueracem ex iis necessario alterum esse,alterum mendacem. Ergo si uerum is prflatu i qurio ualiturum ipsum dicit ore necesse est ut conualescat.quippe sumptu antea est sequi omnino reruexitum ex sermonum ueritate.Quod si uerus is est qui negationcm protulit, liquet fieri neutiqua posse ut ille sanitatem recipiat.-ropter aut eueniet res necesimo, aut exitum impossibilem obtinebit. sublatum igitur est contingens.
Γλ Si enim vera si aut albu esse dicere aut album nen esse, necesse est album esse uel non esse ess
sis album vel non album,verum fui ι afrmare uulnegare. ais nise sit,mentiatur: ers mentitur,na est . Q 8apropter necesse est cormationem semper uel negationem veram esse vel 1ajam. Nitat ergo neq; est,nes ' nes a fortuna,nes ab eo quod aes e se ac no essepossuneis erit,aut non emusia cuncta ex necessitate: nec virulibet,aut limauit.avi qui negauit uerus erit. ηa fertis riser,aut nonseret.s ne ipsumtutrolibet nihilo magis ita vel no ita sese habet,aut habebit.
Aristotelesta sepradictam confirmare sumptiunculam ueli nempe ex orationum lacritate,subsstentiam rerum ex salsitate autem subsistentiae priuationem sequi, hoc ita se habere demonii ratexemplis. siquidem orationes excplis,' illae qur absq; iis pronunciantur,clariores ficti consui uere Assumpta igitur est enim causidica illic coniunctio, si ENiN VERUM si T , ut intelligippo stum eorum daretur quae in praesens dicuntur:hoc est probationem ab his supradicti Threre/matis contineri.Dicit aut si uerum sit de quapiam re ut hac ueste, albam ese dioere,iacccssario alba esse illam:& si albam non esse necessatio Galbam. nde quiddam per hac supradictis adiicit: uultq; ad shipsam couerti sumptiunculam non scium necesse ina esse ex ueris o ronibus rerum sequi subsistentiam: sed ex subsistentia quos, orationum ueritatem.ideo ET SI SIT ALBUM
hoc docens quod no uerum est diuit sed uerum fuit affirmare, id quod perspicue deinccm addet, non set um per id tempus quo res eueniunt at* existunt, uerum de ipsis ita se habere, ut habased ante exitum qum' ueram de iis predictione esse dicere. Assumit i; hoc necessitio:quasi sibi ad sublationem contingentis suturum usui sit:uimq; omne, uti intelligemus, argumentationis cotineat. Hoc igit inlut ratiocinatione colliata iure inscit, . APROPTLR NECESSE SITIA FOFIRMATIONEM
92쪽
Ex svBIECTO TANTUM ET PRAEDICA. COMPO. 33
FIRMATIONEM SEMPER VEL NEGATIONEM VERAM EssE vEL PALSAΜ et subau Achendo rumirum definite adverbio. ids merito.Nam si necesse est esse album uel non esse,nec putre haec est,scd si sit,uera definire de co praenunciata affirmatio est:sn minus st,negatio, ratioc Igi tur Cptima uelut conclusionem intulit hoc sit pradictis consequentem. Quapropter necesie est at firmationem semper uel negationem ueram esse uel salsam.Postqua autem orationum ueritatam xerumque subsstcntiam inter se comeantis ostendit,prius quam conclusonem quam diuimus in ierat, mcdium hoc interponit, falsitatem quos orationum rerumq; existentiae priuationem Per uictarcsceli,cuinat, AT VE NISI Si T , MENTITUR : ET.Si MEN Ti TVR , NON ST. Hac cum ita sint,ipsc i, ex praedictis sumpserit necesse alteram essesbi mutuo contradicerium in futuro tempore sngulanum ac contingentium propositionum uerum dcfinite exprome Bxe,alteram mentiti:quasi proster anticipata abolitiosequatur ex sese cotingentis , NIHIL ERGO ME VE EsT, ait, NEQUE FIT NEQUE A FORTUNA , NEQUE AB EO QUOD AE QvE ESSE AC NON ESSE POs SIT. per coniunctionem ergoinimirum p misarum nccessitate fieri significans ut contingens deperea quo tripartito,unum magna ex me appellatur: ut homin nasci quinis digitis:aut in senectute canescere.rara enim sunt quae non sese hoc pacto haheant .alterumirarius rutfiuliendo thesaurum onesidere.tertium ex uoi: ut lauari ac non lavari: Mel ambulare Sc non ambulare. Ac sane circa id contingens quod magna ex parte nuncupac duae Quaedam habentur causae,Natura atq; Ars.quippe & naturam in rebus quas efficit recte opera de/fungi magna ex parte cernimus.rara enim sunt monstra.& artes ob subiecta fluxibilitatem male
aiae quandis a scopo ad'berrare:profiteri tame probe sese pleru* obire qp moliuntur. ha ld.n.
tu,nis hoc pollicerentur, quisqua uteretur. Quacbrem astiterat quoq; Orator se magna ex parte versi asurum esse.& Medicus fore plerust, ut aegrotum sanitati restituat. at* alius quilibet Arti sex suum finem utplurimum Uecutum iri.Circa rarius contingens haec duo uersantur, Fortuna Cec Casiis.ωq, inter se differunt,s, a fortuna profectu iuxta alidue nici S pcdere,ac pler opinione ramst, supcreuenire iis fertur quae per praeelectionem fiunt: hoc autem perinde est ac si hominum Cperibus dixeris. uocatur enim in selis hominibus praeelccho:quos cctilare,at hoc prae illo clis gere natura uoluiricum nes consilio nobis piaestantioris egeant,ncs consulere brutae animates possint. Quod ergo a fortuna prodiit,cum iis,uti duimus quae per praeelcctioncm geruntur: θautem casu prouenit,cum iis quae secudum naturam fiunt subsistit.Si enim nostrum quispiam ut amicum conueniat progressus cuidam librum uendenis occurrerit quem non dudum exoptaue Tat,ais illum coemerit tortuna incidisicin illum dicitur, eundemq; emisse:propterea quoniam li/hrum emere simul cum quadam extitit praeelcetione quae nos ad progressum comouit: superue nilq, extri nsccus,anulla definite proxima causa effictum. quippe dc balneas perens librum emere, Meldeos precaturus,aut spectaculum quodpiam uisurus potuisset.Sin ex tors concussione didia octa eius parte aquae fons qui prius non suisset eruperit,aut qui fuisset deperierit, non fortuna, scd casu ortus sons este dicetur,aut interiisse.&s de sublimi quopiam delatus Ioco stes eum accepe/xit lapis ut sessioni uerbi gratia aptus euaserit casu non fortuna sedile esse perhibeturisquidem accidens hoc non cum praeelectione,sed cum illius iraturali impetu prouenit quo superne deorsum proruit.Grca uero aequaliter containgens sola praeelectio uersalutaui progredi uel non progredi: S disputare uel non disiputare.ais sola species haec contingentis utrulibet uocatu Rex eo quod tu hil in hoc plus aut minus existcntiam1sdem priuatione habeaturiscd para utrauis contradictionis euenire similiter possit.Ita contingente id quod diximus tollendo , NIHIL ERGO NE VEEST, inat. NE VE FlT NEQUE A FORTUNA , NEQUE AB EO QUOD AEQVE EsSSAC NON ESsE Possi T. hoc est Nihil ergo ne nunciam sue ut ratius,sue ut aequaliter c51ingens euenitane unquam in posterum eueniet.Deinde&comunem contingentis omnis aboli Erionem lactens addidit, NE in v E ERIT AUT NON Epi T. quippe omne cottingens eo disseria necessario eueniente atq; impossibili se necessarium fore dotaxat dicimus:& impossibile solu nosme: conringens autem uel Bre,ues non fore. Nihil ergo ne* incit,ne fit contingentium modo. SED CUNCTA Ex NEC Essa TATE : NEC UTRvMLIBET. postea uelut causam nano ad memoriam reuocans qua contingere ho uisa sunt,subdit, AUT ENIM QVI A FriR NAViT A 'QUI NEGAVIT VER Us Esi T. Quod si horum alter uerum finite expli cabit ropostionem autem contradictionis alteram,si uerum distincte enuntiet contringentis exitium sequebatur,liquet contingens tum aliud tum quod eius uelut centrum est ut liberiqued
uistoteles pro omis contingente aerapit ex rerum natura abolitum iri.Qtiod si quam obtineret Perihel.Ammo. Ι
93쪽
SECTIO SECUNDA DE PROPOSITIONIBUS
arbitramur Q UCn Ni HlLO MAGIs ITA VEL NON ITA SESE HABET AUT HABEBIT. ac sane uerbami habet de eo uidelicet quod sacra est,ias inestentiae astiti habebamulciri de eo quod faciendum obueniet dicimus.
Item se album nuc est,uerum prius Isit album fore affirmare. εὐοbrem verumsuu semperiis Dodlibet quaesacta sunt esse aut Dre dicereJn aut esse dicere aut fore semper uerum fuit,non potest hoc non ese nes non Drciat quod non feri nescit,imprisbile est non feri. suod non feri est impossbile, necesse est feri. ergo erui uniuersaferi est necesse.uas nultu erit utrulibet,nihil fortuito. nams Fidb a fortuna, non viis id ex necessitate fuerit.
μ Quae supra minus perspicue dista sunt ut ab acceptis in futurum tempus de quibus agitur Ppositionibus uerum distincte diuidi ac falsum probaret,cui ex sese consequςns erat nullum contingeti inter ea quae sunt locum relinqui,uult per hμ nobis apertius tradere:ac maiore studio rationem deducit. iccirco uelut ab alio principio argumentione moliens, ITEM SI ALBUM, inquit, NUNC EsT: ut si infans editus modo sit, uerum suit pridie dicere,album postridie ortum iri in sente.nem id pridie magis a prius quatolibet repore. nam quae sors hax sumtoquod autem scin Per praealcentes fore uere loquimur,hoc non fore nequaq potemqucadmodum nec quod esse di
centes uere affirmamus,hoc potest no esse.fieri ergo no potuit quin albus infans nasceretur. quinniam uera de ipso quos in infinito antes cepto repore facta est diuinatio. v OD ENIM , inquit, NON FIERI NE VIT , IMPOS si BiLE EIT NON FIERI. QUOD NON FIERI EST,ι ΜPossi BILE, NECESSE EST FIERI. eoq; promouet rationem,ut,qd ipse statuerat, ori P tnecessitate contineri. idq, ex propositionibus quae magis perspicus sunt, magisque conceduntur: ac H tantudem illis ualent in quas transmutantur. Nam & h nequit non flari & illa impossibile est noserii de ptinent.& haec impossibile est non fieri cum illa mecesse est fieri eode reserturiqueadmodum & oimpossibile est fieri atq; illa necesse est non fieri in ide conueniuntimagis tamen ab hac ιimpossibile est non fieri,utpote euideliore,q ab illai necesse est fimicomouemur.Quapropter Medicu quOS cum necesse racpili causa aegroto ce,si sanari uelit uenam secari dixeri quasi raticnem quae id confirme magisq, permovere ad credendum debeat, subiungit, eum nas impossibile ςst uena non tacta consanescere. Quocirca merito, inquit, dicebamus Q UAE ERUNT V Ni VERSA FIERI EST NECESSE: NIHIL VE Naava post Tui To, ne alio cotingentis modo. QI rerum aduersus hanc argumentationem dicendum est, quod exitum nunc obtinuit ac lam se est,uerum no fuisse ante exitu omnino album fore dicere. haud enim quoniam id in ipsum esse a Vpore est depropiv,iccirco ex necessaria ipm pmolitione factum esse putandum est.QuapP ex iis qui de illo praesagiunt non uerus is erit qui necessario sere album dicitased qui totum hoc, ipsum
ni ingenter euenturiam pra nunciat.Hoc si sits stat fieri quos ut non eueniret potuisse.non enim ipsum contingentet esse euenturum uerum aliter suiffer. Ne ergo qui haec argutantur ab eo
quod una euasit id quod adhuc expectatur iudicentata ipsum nondum euasum struanto, quae rant an nec necessario sit euasurum. haud enim demonstrare id poterunt:ut post ipse nos aperte Aristotela docebit.
At vero nec neutri dicere esse verum licet: νt ηου fore nes ηοηθre. Nam primum s salse K firmasiost,non uera eris negasio:s si falsa sit lac, syrmationem accidit ueram non esse. Ad haec sos s ut Mi album esse simul dicere ac munu,4mbo sit oportet.quod si crassor eras erit. βα
ero nes eris cras,nes non erit,utis non ipsum erit utrubiet: ut pullum nouescinam nes conuiuimvale praelium nes non comitti oporteret. Quoniam supra ad contingentia abolitionem sumpsit,i propositionibus de quibus tractas uorum definite ac sinum dirimi, sumpsit autem hoc propterea g, simul ueraeesse inter se nequeant, id quod uerbis illis dicebatur,haud enim ambo simulerunt in talibus,m suspicari quis poterat,nem cesse nequaquam esse simul ueras esseras aut veru falsumq; discemere quippe dc simul posse me tiri ob id nunc ostendere nec simul has mentiri propositiones posse institu inquod non selum nec quidqua ita dicere uolentem ad contingens in Mendum iuuansed dc alioquin fieri neutiqua potest muel eadem thesi ostendetur rem eadem dc eum necessatio:& exitum obtine
94쪽
re impossibile.Itas ne hoc quidem dici posse ait singulares contingentcsq, propositiori simuI i, Ater se insuturo renapore esse mendaces:id quod uel bis illis indicauit, AT VERO NEC NEU TRUM DICERE ESSE VERUM LICET. quoniam primum,inquir, contradictionis dignita tem tollemus: a qua omnes,utpote euidentissima,clamonstrationes depromimus. Ad haec aut usu ueniri rem simul eandem niui ideo fore,quoniam fore illam dicens amimatio metitur: S rufi solerquoniam sallit negatio quae no fore ipsam pollicetur.quac brem erat ipsa ex necessitato,atq, ex necessitate non erit: quo quid monstrosius Vt autem hoc colligat,sumptiuculam eam iterum no his ad memoriam reuocat quae ex orationum inquit ueritate rcrum sequi euentum, idq; non in P senti tempore dutaxat,sed etiam futuro.Siquis enimuere praedicat album cras insanum ma gnumst; nasciturum,cras nasci oportet infantem ambobus iis quae diximus praeditum. Ita sup presso horum consequente,'res quoq; non sint idea salsitate sequi orationum, quasi id priusia se simul cum hoc praecepto triaiderit quod omisso consequens est colligi Cat inquit, SIN VERO NEQUE ERIT CRAS , NEQUE NON ERIT , UTI Q UE NON i PSUM ERIT UTRUM LIB E T .i.sin autem salsae simul id genus erunt propositiones,uel hoc pacto contingens a ictae. abolebitur uero propterea quoniam simul euenit res necessaris,exit ut obtinet impossibile.
Haec igitur alias incomoda id genus accidunt, si Crmationis Omnis ac negotiora sue in uni/ XII iussadibus uniuersaliter, frue in singularibus dicantar, alteram necesse est vosuarum verm esse, alteramsalsam:nussus in Vs νςfunt esse ut talibelrsed effleferique ex necessitate Omma. Ergo ηαconsulere opus esset,nec scidsvam moliri: Otsi hoc secerimus, Juttirum issud est hoc risIecerimus, illud non erit. Nita enim prohibet quin o decem ante annorum mill:bus hic fore hoc Ormauerit, ille non fore:vt utrum ex ks uerum dictu tunc fuerit,id ex necessitate sit futurum. Alsii nihil hoc refert sue dixerint nonullicti ruictioni siue novi dixerintinam res itasese habere cppertum est: si suciis non hic scidstimauerit,ille negoveriti l enim propterea s. rmatum uel ngatus erit aut non erit.nec magis decem ante annoram millibus f quotolibet tempore. Quapropris i
ita se uniuerso habuit tempere ut vere alterum diceraur,hoc feri necesseIsit,cc ps fiunt pinguiueit ese ut necessario ferret perpetuo bubuere.Nam Ut siquisfore uere Oirmavit, non Iosest nos fieri semper verum suu dictu id ενοdsactum estsore.
Inspicere ab initio propositum erat an omnis contradictionis quin in futuro capitur repore uentum explicite ac salsum propositioncs dividant.inutibus uero osensum est huic consequens este lexplodi contingentis iraturam: meueniantalia necesario:quaedam impossibilem exitiam obtineant: nihilst, in nostra repositum esse uoluntate: quae posthac absurda esse demonstrari oportet, ato eis identiae repugnare. Itaq; rationem omnim complectens hoc loco Aristotilcs, tum prepost ri ab initio problematis meminit,tum quaedam adiicit quae ex eo inui demostrauit: ea uocat in
, comovi: quiluis incomoda esse necdum ostenderit: nimirum comunibus animorum utens notionibus:ac uelut absurdam ese probaturus illico eam rationem quae contingens tollere conae. Hac
porro a duplici loco redarguinars impossibilia ea nunc ostenclit quae ex ipsa consequuntur: pay lbpost uero S ea criminatur quae salso ipsemet sumpsit Quippe oc ipsam per se rem qu i praediuta natura si demonstrare oportui Cais in natura rerum esse contingens dicere. eos nas imposi/hilia comitantur plura qui summouere illud nituntu1:constarest, ipsum euidentia demonstrat.&i raeterea supradictam racionem inualidam ostendere quae addicere omnia necessitati,contingesq; 'ex rerumnatura tentat exigere.Per haec igitur ea demum tradens impossibilia quae contingra pi mentibus consequentia sunt,siquis omnem,inquit contradi oncm smiliter se omni tempore ha Ehere ad uerum salsumst, diuidendum censeat nes a diametricis latum angularibus, quas uniuera sales uniuersaliter solet nominar uetam semper alteram definite opositi iam, altera fidam 'momni materia,sed a singularibus quos haberi,ex quo de medio tolli contingens sequebatur', iii nem naturae,quae consilii nos compotes fecit, laborem accusebit. Constat enim si nihil arbitrarium sit lare ut frustra de iis inire consilia aggrediamur quae in nostra uoluntate posita sunt: ac simile quid faciamus iis qui quo modo oriatur Sol aut non oriatur consultant. At uero nos frustra comsilio pollentes a natura fictos esse dicere prorsus ratione uacat.nam & hoc ipsum per se geometro eis inquit necessitatibus demonstratum est nihil frustra a natura fieri ars euidentia omni certius
95쪽
sECTIO SECUNDA DE PROPOSITIONIBUS
F ipsam rursus omnino naturam esse fatebuntur quae ut ipsi aiunt,desinite omnia ais ex necessita te,nihil temere faciat.Quaobrem quo pacto ridiculum no sitWnihil dicere in nostra facultate re linqui a natu ra & nos ab eadem consultoria ui praeditos fieri:quasi pro nostro arbitratu aliud agere uel non agere nobis liceat Si quis enim cogitatione quis illam perinde uti ais initrumento ad acrion um exitum dicat,uerum nos oportuit respondebimus a nobis ipsis ad eas actiones esse inci
tatos ad quas impulit natura: quemadmodum usu uenire iis cernimus quae certo ad suos fines tendunt itinere natum motu agitata.Quo fit ut nos quos cum aliqua In arte quidquam aget naturam imitamur non contemur consulendo,si perscistam promptaq; artis notitiam teneamus: id quod naturam imitatu ro suppetere est necesse. Ergo si necessitati deberetur omnia, NEC C O NSULERE OPUS inquit ESSET, NEC QUICQUAM MOLIRI. hoc est actionia principia ag G gredi: ut si cogitemus ex AEgypto Athenas nauigare,in portum descedere nequaquam oportesit: nec nauem quaerere: nec sarcinulas importare. nam uel si nihil ex iis curauerimus necesse nos sora Athenis esse.Deinde modum etiam nobis eum describens quo agitare consilia solemus, UT SI Hoc inquit FECERINVS , FUTVRVM ILLUD EST : HOC Nisi FLCE RiNUS, I LLUD
NON ERIT. Si enim propositum uerbi gratia sit eo loci proficisci quo nauigio peruenire actu mento possis,consulimus uter eligendus magis sit eo perueniendi modus:ac quae utruq; sequun rur comoda uel inoemoda alterum alteri conferendo uicissimq; compensando pstimamus: illum enim qui plus comodi afferre uel minus uidetur iiacomodi,magis eligimus.Sic uero dc Poeta iam tellexisse Achillem inquit si in Troia maneret bellum ac gereremoriturum se breui: at* ssignem gloriam adepturum. sin a bello discederet ocioq; frui in patria mallet uicturum quide diu sed in glorium suturum: ais gloriam senectuti praetulisse. inde nos rursus eius comonens argumen ii quo amoueri contingens uidciatur, duorum quorudam inquam contradictionem praediatia, explicite uerum alterum Inuciare: ac propterea quod locutus ille est euenire.quod incolasto eis ' sari quis potuisset argumetum restitare se posse existi mansiliis uerbis,sed nihil gestum huiusmo di estneq; de re tD uam euentura quisquam praedixit,ut etiam ubi uero illi esie cocemimus,ne cinario rem euenisse assirmemus,hoc positum carpimis non recte dici ostendit.haud enim eue nita propterea rem arbitrabimur se ii uere praemoneant qui ante eius exitum euenire illam prcciderunt: d contra propter rei naturam uera est quae de illa praedicatur oratio. Nam, ut in Prae xamentis quo* explicatum est,iactsi haec inter se reciprocant rei natura δe uera de ipsa orario,non tamen oratio res ut sit facit:sed ut uerax oratio sit in tausa est rei essentia. Quapropter si nihil mi nus habet exitus rei tactsi actii praedicta non sit oratio quae euenturam illam esse pollicetur,uergi praedictiones erunt omnes de iis quae contingenter fiunt si ante euentu uel acta uel potestate enucientur.hoc autem si ita se habeat.euenit earum qualibet necessaris,nec potuit illa no euenisse.
ii Q uodsi haec esse non possunt, tirnimus enim tum a consulando,tum a s Opim Mendo principium Gefuturorum:eJeque in ks omnino μ eno emp agunt ipsumlpo sibile essetfimiliter ac non esse in pribus ambo oleoelolnon eelcontinguntti; abbreui erilet atq; l no ferit. Atq; ita multa se habere nobis conspicism est: vs uestis haec uerbi causa dissecari potest, nec dissecabitur:sed ante detere tuis: potest eu non dissecari similiter.haud enim j Ii suppetiisset antea deieri, nis non dissecari potuiset. 3 are sin teris rebus faciendis per huiusmodi potestate dicuntur costat igiturs eqse,neq; feri ex necessitate Omnia: ed alia esse virulibet .nihilo , magis Ormationem vel ne K gotionem ueram caussa Me.Alia magis magna, ex parte alterum et quanj fieri, alterum
Cum superius impossibilia ea nobis tradiderit Aristoteles qupcotingens adimentes comitane, demum aggredi res agendas: ac quaecus iis essequentia sunt: in et 'tu Ousta re Te se nobis opitulenturnu t palios uelut nobis res agantes accusare. Dltra nQnullos ut bonos laudare:uel ut i os uituperare.inania quom esse nomina illa uulgo ce rata utitutem ac uinum. ubi enim locus dari iis potest, si nihil nostu uoluntatis est: sed nos,ut aiunt illi: qus m h agenda ex necessitate ducimur:qupWa ratione uidelicet plane abhorrct: G umvectam nominum uitam sunditus euertunt aper haec rem quom ex ipsa rerum euideria in siluit S in mus contingens esse,& in quibus sit ostenderemo non in sempitemis, is in solis iis
96쪽
heat consultatio,multast, ex iis quae sunt nostrs uoluntati debeant, quae gesta nequas suisitii nisi Aconsilium nos de iis cepissemus,uiasq; iniuissemus illarum euctus, oslandit a uestis caemplo: qua prout nobis libet uel scindere possumus,uel integra ais inconscissia struarcidonec uel utcdo ac gestando deteraturiuci etiam in usum non adhibita reponatu c spacio temporis putrestaticostat autem lare ut & in aliis sepe innumeris emem rationes conueniant.quocirca peis etiam est eoruomnium potestatem quae ita si ut, nobis a natura datam.quibus significadis Aristoteles, TUM A
xit:comunius nunc nomane usus suturi de eo quod nodum euenit, potest autem,nisi quid ueret, euenire. per id autem st agendo quopia dixit, id declarans quod est operationis principia aggredi: quod prius moliti appesitat, rerum quibus in rebus esciatia contingens obtinea breuiter do cuit,cum ait, lN IIS ESSE QUAE NON SEMPER AGvNT . quod perinde est ac si in iis quae Brunt quando sellas uero non sunt dixeris.h enim cum iter ea quae semper sunt als illa qus scmper non sun media habeantur,quatenus agunt,prorsus ab iis disserent quae semper non sunt. ut uero non Buper agentia,dissidebunt ab iis quae semper sunt,s perque agunt.Quae autem sint nosemper agentia, breuiter rutius docuit:ais inquit IN QVIBvs AMBO ET EssE ET NON EssE CONTINGvNT. hoc est in iis q in generatione ais interitu sunt. Nam nes ex iis quod piam quae si per non sunt agere unqna potest. quomodo enim id queat cui ne esse quide natura
concessiones ex iis qua s p sunt potest aliquod quados non agere:quippe si semper sit, patet
periectum tan peresse:suamst, ipsius essentum habere secundum naturam. g enim sempiterna esse alioquin posset quoel si semper eiusmodi sit omnino subflantiale actum qucea obtinebit quo ipsum semper agere est necesse: ne si uel quouis tempore actus expers maneat, irritam at* inanem suam ipsius naturam osscdanais ipsum frustra iis qus sunt annumeret. Quapropter entia illa qus partim sunt,partim non sunt, pressit, ab eo quod semperno agant. Competit hoc igitur contin/Sentibus omnibus, se S ese,& non esie.quocirca S ante illoru exitu iis posse & fieri non fieri Ccompetet. Sed ex ipsis alia similiter ad hoc se habet, ut 6c sint εἰ non sint: quare ad id quis ut fiantati non fiat: ea nimirum quae in nostra lectione posita sunt,ais utrulibet uocantur.Alia uel eo magis declinant ut sint ac fiant: uocanturq; magna ex parte contingentia: uel ut no sint, neqi fiante
ac ratius contingentia nuncupantur. quae utras cum significare comuniter uoluisici ALi A MAGIS MAGNA VE EX PARTE ALTER v Μ, dixit , Q U ANQ UAM FIERI ET ALTE RUM POTEST , ALTERM ΜiNIME. Habet enim quod sic uotatur magna ex parte contin
gens euentum ipsum hoc quod magna ex partei nomino:cum tame & non euenire, quavis ratius s euenire possit. Rarius autem contingens,quirit non euenire plemq; euenire tame ctiam poteriquaq ratius u non eueni re.Nobis igi magna ex parte altem ipsius ene uidelicet ac non ec illud p mittensia huic oppositum & ratius quod ipsum quosalterum appellauit ad id ς, est non reac esse ut lubet accomodare,dvstiunculis iisdem complexus est ea quae plurimum inter se distat si/gnificita contingentis,quod magna inquam ex parte ac ratius euenit. Jondit autem perinde alsexes enunciationes quos de ipsis sese habere ad uetitatem aut salsitatem indicandam.
Neces est igitur id quia est esse quando quod non est, ando non est, non esse.non tame rari nec quid d di necesse est esse:nec quod non est nectisse est non es e. Hud enim di idem id quod est uniuersum,quoniam est,ex nec itate esse: σsmpliciter esse necessario. similiter o in eo quod no est.
Eadem-in contradictione rario habetur:esse quidem necesse est omne vel non esse:e Ore vel non fore: non tame diuisionefacta dicere altero est necesse.id uero inquam, ut necesse est Dre cras na/uale praelium, uel non fore. non tamen necesse est commissi cras,nes non commim navale prae rium. committi uero aut non committi necesse est. Tuopropter quoniamperinde ars res,ve
u sunt orationes, patet pιο pacto se habcnt sus ad utruvis declinant , admittuntb contraria, necesse suos esse similiter sese habere contra linione:quod in 3s quae ηοnsemper sunt, ut nonsem
per που tusu venit. uippe horum necesse est partem alteram ueram esse contradicti enis aut fassam. non banc tam aut illam: sed utra euenerit,ac magis sane ueram essedleram:nen iam tam ueram euislsam. Ilas exploratu est necesse non esse afformationis omnis ac negationis oppostata
97쪽
SECTIO SECUNDA DE PROPOSITIONIBVs
i F Propositum hoc loco est,ipsam id quod rem infimam ostendere rationem qus elimitiare a
tingens uidetur:nihilque necesimi collagetem. Haec autem inde promouebatur stra illis quae Iam euenere,eaquari dum adsunt iudicanda esse censebat.Cum enim sumpseratisi album quidpiamnunc sit, cesse uerum esse illum qui de eo ipsum hoc. i. esse album dicit:nes nunc modo,sed cria in antegresso omni tempore uerum sui se album fore prsdicere:ceu nihil hoc illo dissemnquodsexacto tempore uniuerso ucrum suit album fore affirmare, fieri necesse esse,quae fiunt omnia fieri ex necessitate colligi par esse arbitrabatur.Aduersus hanc igitur rationem artificiose admodum phaec insurgens Arillotcles, priuiqua enunciationes eas declaret quae in futurum tempus fui quo si modo ex necessitate id ha ant quod uerum explicent:ac quo pacto non habeant de iis quae in in C senti fiunt tempore prius disici it: ais a rerum natura disiciamine eorum sumendo, quoniam uerat oportet orationem rei de qua pronunciatur ex nccessitate consenam esse,duplex necessarium esse inquit:aIterum simpliciter ac proprie dictum: quod semper inest subiectorquasi nec sine ipso constare subicctum possinipso nimirum semperi uel secundum infinitum tempus rapicdo:ut in steranis:ceu cum ex necessitate Solem dicimus moueri: aut angulos esse trianguli duobus rectis aequales.uel quoad subiectum extiterit:sicut cum calidum esse ignem hunc asserimus: aut Socratam esse animal. Alterum non huiusmodi: sed cum hac prae itione adhibita, usq; dum praedi catum ab eo qui ita se habere illud dicit uere fuerit proditum rabsolute autem non item: scas piternum subiectum, seu corruptibile sit.Ni a nube seu luna ex necessitate Solem obscurari quoadusq, obscuratur veru est: n simpliciter. & te sedere ex necessitate uel ambulare usse adeo uerum est donec aliquod tibi ex his adest unum: haud uero etiam simpliciter,seu proprie, ac sem/Pireme. nam nem si per ambulamus aut sedemusme quoad ipsius esse sumus participes. EadeS in eo ratio habetur quod ex necessitate non es .duplex enim hoc quos: altem issolute:ut non H esse diametrum comensurabilem lateri:uel Solem minime motu cesarciaut ignem huc igidum non esse. Alterum quouis non sit praedicatum,ut ex necessitate non ambulare,cum non ambulatanam uerum hoc absolute non est:sed usquequo non ambulat. fieri nequit ut qui ambula cum non ambulat,etiam simul ambulet.Habessi, in his propositionu penta materias traditam dises mariam. Nam quod simpliciter est necessarium signa fitata quod simpliciter non est, impossibile. quod uero eatenus est quoad subiccto praedicatum incubit, ais non est quoad non inest,contin/gens designat. His distinctis Aristoteles non secus atq; in iis quae de rebus prodita sunt, a ueritate
inquit orationum habeti necessitium. Quippe ex iis alias ex necessitate esse veridicas p id quod absolute necessarium uocant, in qualibuscus enuncictur rebus, siue aetemis,sive corruptibilibus: siue exilientibus,sive non existentibus: uelut eas qus integra contradictione proseruturi quale est uel ambulare Socratem: uel non ambulare.hoc enim totum uerum sit necesse est, non si sit modo, i uerum nisi etiam sit Socrates: dc uel talidum esse ignem, uel non calidum. quas in talibus propter
rerum naturam accidat partem alteram explicite uera esse cotradictionis nec contradictionem du/taxat integram. Aliae igitur inquit orationes per absolute necessarium id ita habent m ex necessitate uerum profitentur.ala, modo altero: quousis adsit uel non adsit praedicatu subiccto: ut ex nccii sitate ambulare,uel ex necessitate non ambulare Socratem. ita n q; nectae est uerum habeat orationes id quod affirmat Aristoteles prout naturam obtinent eae res qus ab illis indicantur. quandos dem dc orationes sunt interpretes rerum:obids ipsam imitantur naturam: ut Plato nos ante Ati/stotelem docuit.Sed quid haec ad rem dixeris: ac quonam pacto per haec labefactatur ea ratio quae tollere cotingens uidetur Quoniam inquiam si id st ex necessitate uera sit per absolute necessaria
omnis haberet oratio, metito qui contingens ea occasione de medio tollunt consentaneas reriam euentui orationcs de iis pronunciantes q iam euenere ex necessitate ueras esse conspiciat,eas quoq; sumerent orationes quae ante euentum res euenturas esse assimat uerum ex nccessitate obtineret
accideretq; re uera contingens hoc pacto aboleti. At hoc quoniam uti diximus,integrs stippetit cotradictioni eius uero partibus,in quibus alias inest praedicatum subiecto,alias non inest nequaqua praeterea, patet ab iis quod sibi sponut haud quaa colligi: id qd ipse excpli a necesse einat, os is cras uel Commi uel in comitti nauale praeliummon in si diuisione sacta partem etiam alteram du/taxat contradictionis dixerimus,certo fore omnino pronunciabimustaut omnino no sore.Necesse igitur esse costit ab iis orationibus quae de contingentibus enunciant sta autem extremorum sub
latione inditauit necessarii inu a impossibilis: quorum alterum semper est,alterum quod semper non est appellauio P rrem alteram definite ueram cotradictionis haud omnino habia: quos
Usitum ab initio PQbi fuerat pensitandu: sed aut ambas Allitatis uetitati similiter
98쪽
EX SUBIECTO TANTUM ET PRAEDICA. COMPO. 36
mnulut eas quς deaeqMliincontinmitibus munciant:aut altriam prodends magis ueritati, ab Ateram selsitati amenta magis idoneam: s tamen ueram semper ueram: nes salsam popinio mendacem. id quod uerbis illis indicauit, NON IAM TANEN UERAM AvT FALSA M. Planum est autem in eo quod magna ex parte uocatur contingens, cun magis ammatione esse: in eo quod rarius, gationem.
vacat nomine,unum aut id hi ac de uno quod in strmatione est oporte nomen vero quod que expers est nominis ante prodisum est nam ipsum hocinon homolno nome uocosed in initu nomen. quippe unu quodam pacto σ ab infinito tetrie indicaturus admiau π no ualet novectussed uerbu infinitum,) viis uel ex nomine'uerbo uel ex infnito nomine o verbo assirmatio omnis negati ob co
' palitinulla autem sine uerbo affirmatio estines ulla negatio. Nislestiuelifuitlueli ratiuelisit d
vel alia suaecuis id genus uerba ex eoru qupposta sunt numero habentur.adsigniscant enim lepus. Quocirca prima erit affirmatio uis negatio haecis homo:non est homol. Deindeles non homo: non est non homol. Rursus est omnis homo: non es omnis homo.somnis non homo:non est omnis non bomol.eadem O in exterioribus temporibturatio est. Cum subtiliter undecu* ex subiecto εe praedicato consistentium propositionum quarum finitum subiectum est praeceptionem consecerit,addit per haec quotquot illae sunt numero,necessario totidem alias ex subiecto rursus& praedicato propositiones fieri:uerum no finito etiam subiecto existac:sed i finito.Subiectus igitur si uel finitus uel infinitus capiatur,idemq; praedicatus sit,spes diuersas essiciet tum amrmationum,tum negationum.Praedicatus uero alias finitus acceptus alias infinitus iubiecto eodem manente,nes affrinationes nem negationes mire diuersas. Constat enis finitus is sit affirmati uam necessario propositione Ge.sin infinitus negatiuam uel negationi pN Ctestate aequalem. in singularibus,negationem omnino quae ammationi cotradici in impufinitis, Legationem rursus omnino: no tame cotradicctem prorsus ammationi: d eam quos interdum quae illimi consonare.in pisitis uero nec pura,st ad uocem attinet, gatione is purae tamdem negationi ualetem. rursus in particulatibus uel cotraditatem: uel cocordatem:uelut in im nitis. in uni uersalibus, aut Giradicerem,aut contrariam:put antea disseruimus.Quadere iure assi at
Aristoteles per sola subiecti disseretiam pmutati spes id genus cotradimonu.Caeterv nius ne fieri quidem ex infinito subiectorpterea putet,ppositioneis, ut supra explicatu in unu subicitiam in '. ditatumq; unu,ab una spositione hsi oporteat,unu aute non notis,uem signissitatione,id p ifini eo no coperet nomini unu eni id tolles qd a finito declaratur,oibus pler ipm cogruit iccirco exhi het quo Philosophus huiusce dissicultatis intelligetia: sh, memores reddit in una ammatioe nnu ec pnaeditatumrac de uno subiecto micari oportere: odidi .pmnibus quos id subesse illis se
ex subiecto infesto costat,mait, invs PPE UNUM QUODAM PACTO ET AB INPINI . το NOMINE INDICATUR. nes illud quodamisto supracve adiecit:sed ut non natura una
significare queadmota fini na ostederet. Nam illud nisi aequocum sit, uel genere unu significanues specie:uel numero: quom finitu est qdii Catinfinitu no ita,uel si is ni singulariter .pseramus,es ramusqi i n5 hol:sed comunicatione duraxat eorum inter se olum q pter id sunt qd finito significatimhoc ipso se ipsbru nullia id sit qd est illud. ideo singulariter quo nfinitu dicit.Porro nomehoc iure nola experi appellauit,ut indicaret priuatiuu ab ipse eius declarati qd a finito significaturnose.Quom uero huius nuc primit nomine caretis meminit subiecti,iure hoc ec illud monet qd prius sub infiniti nola appellatione tradidi inibi uerbi quo* infiniti nobis intelligentia exhibebat. ESeries aut cospicua est dictionis: qum innotati ibiectu ineptione interiecta redditione multomst
AIT .H aut uid licet de assirmatione dicis simplicissima ex solo subiecto ac pnedicato sella comtura:de qua ei quos in praesentia docere a positum est. o fit ut qu Edum minus sit quonam hoc pacto conuenire uel ex tertio ad cato cosectis curat assumationibus: l cu modo Giuetur Sed quosissimetit his deinceps,nullam sine uerbo G Mimatione solum is etia niuatione emsi
99쪽
SEC. II DE PRO. EX SUB. TANTUM ET PRAED.COMP.
F ex infinitis uerbis negatiore fieri accidit An qdAlexander inqt respodendum est Minim de id qdde subiecto uerbum rietas negationemq, efficit ese radem subiecto quid tinui rem iii res tam a diis .itas hoc qdmo ambulat dico,si per a feratur,infinitu erit uerbum: ceu qd uclut unu quiddam spectauciparieq; in se significilium,ut ante Iditum est, nulla obcinrat. At in negatione qusιSocrato inquit non ambulat mon exacte loqui diceremur,si,no ambulat in Rutum uerbum esse uellemus:ucrum magis si finitum per se uerbum de subiecto neganue Di cari:ac pernegativa particulam sic ab ipso disiungi,utinon ambulat hoc loco no ut unii amplius, sed ut duo capiatur: negatiua nimirum particula discretu a subiecto micatum esse ossedente. r.
C lassis uero&illud dici poterit,cum NuLLA AUTEM SINE UERBO ARRIRMATIO EST: NEQUE ULLA inqt NEGAT lo, uerbi nometam unius definito a infinito acceptum: cumdoccat Aristotiles id st supcrius qu pronunciatum est,prorsus uerbo opus esse ut enuciatiua fiat oratiocidq, nunc data opcra in a positionum ex infinito subiecto consistctium contemplati rursus adiecciit: nius infinita nomina de quibus nucPxime agitur,uclipsa per se prolata factaedae negationi tufficere arbitretur. quadoquidem imagini metia ps ferunt similis negationibus habidae facultatis:id quod post apertius tradet. Eo aut e confirmando quod ad omnem astimatione ac negatione aliquo dixit este opraua ,subiugit, N AN EVE EST ιVE L ι FUIT ι UEL 1 ERIT 1 etc.quasi ea ploratum sitnes a finito,nes ab infinito nomine,nem uno,nes pluribus absolviam orationcm absq; horum aliqtio est inquam uel suit ac similibus fieri.Csterum animaduertere nobis debentibus haec quibus tum finita,tum infinita indiguere nomina ad affirmationem aut nega
tionem facicndam uerba esse, ut quae redditam uerbi finitionem admittunt,quod est tempusqadam adsigni fitare,ab iis ordinem nobis proditae propositionum differentiae tradit: easq, inuicem ' conserens finito subiecto urentes anteire iis inquit quae infinitum eum obtinent: quasi simplicio/res sint illis.quae autem sub eadem specie pronunciantur,primas uelut simplicissimas esse eas quae astititia praffinitione carent praefinitarum comparatione.secundas ceu compositiores illis,qus alcitis ipsas p finitionibus superarunt. Ex iis autem qua praefinitione uacant non singulares,scd impraefinitas capi ex pufinitione praeditis non particularem assimatione, sed uniuersalem:quasi ea dem uidelicet in reliquis quos propositionibus ratio cogruat. Universalis uero assirmationis quae finitum,qus infinitum habet subiectum,non proprie negatione eam accepit qur contradictorie illi perpetuo repugnatasta ut ante exposuimus,quae ancipiti uides natura esse ais cotradiceti cintrarish; concinere:magis tame contradicenti pare uim obtinet. laeni fiant tu hare,no est Ois homoaum illaino est omnis non homoe quam altera idem huic diciti non omnis homo est altera illi non omnis est non homo .Id4, propterea quoniam haud spositum nunc erat oppositionem con/ tradictoria rursus tradere M num:sed Blum significare comtas ex finito subieri amones iis P
cedere q ex italio gignunc. Forsita uero & docere nos Philosophus uoluit posse eiusmodi quos Spones in negationu ordine reseret. Illud porro attendedu, qsita hic ab Aristotele apposta esse excpla eam xpositionu q ex subiecto micatoq; costituututam est h5i inquit, & est Ois hos:no aut ut supra dixit, est h5 albusidc est ho sermosus aquae ex tritio amicat pones erant.ars hoc ea de causa qd nodum illic absolute tradita eratxponum eam de quibus agitur cdtemplatio quosa ctum est ut Iiberius excplis sint usus.nuc uero cu ipsam adamussim ac bratim explicuerit,iure conuenienti appositam spei ν num accomodauitexinta. Patet etia ex iis q rectauimus, G idem finitu aut infinitu nome esse dicere,at* renitum uel impfinatu appellare.facit enim priora noibus laddita uel no addita negativa particula: posteriora Mitiones costituut. Hactenus Aristotesta propositionu ex subiecto praedicatoq; consistentium comentationem prouexit.quaobrem nos quos
de iis quae sequuntur ab alio exors principio dicamus. ENUMERATIO RERUM EARUM Q-VAt , s Ecv No A s EcTIONE CONTINENTUR.
Subiecti diuisio in singularea. purieulate, . impraefinitas. uniuersales . Dissidendum ae praedicatum non esse
in praefinitum di hi prae istunt. Impraefinita, non eontradicere. Vbi etiam quo pacto fiat corradictio habetur. Diuiso simul praedicati.in rixteritum. tristarii. mirum. Et materiae in comitariis. cessarium. impossibile. In quo N non esse eontirems tribus probas ratio vi , 3c esse duabus asseritur. ac relatatione, sublationum tu rum contii gemis. Diui numi in subiecti in finitiam di instatuaru
100쪽
U A N D O autem ipsum est tertium appraedicatur duobus iam mo Idis oppositiones dictituri id autem intelligi uolo, vilest iustus homo .na ipsumtestitertium simul nome vel verbum in Ormationepositum esse
aio: Quocirca attuor hae ob idi sum erunt: quaru duae ad rimatio nem sese ac negationem ut priuationes in ecundum ordine habebunt: duae vero nequas. Porro id int,nempe ipmlsivel iusto vel no iusto adhaesurum. quaobrem'negotio tas quatuor erunt. Eni uero id Fod
dicitur ex infra descriptis hisce intelli mustest iustus boli hujus nega tioinen est iustus homo. est non iustus homoliauius negatiolnon est no iustus homol. ipsum nullesti hoc loco atq; ipsum non siiusto er no iusto adiιcebit.Haec igitur sta sunt Ordine rosta vi in Reso
lutorse explicatum est. A P V T Libri tertium hinc auspicaturiqued de iis ese propositionibus diximus
quae ex tertio appraedicato componuntur.Opus uero&in his est, priusqua cade claremus quae ab Aristotele traduntur inspiciamus tum quonam pacto in hisce .ppositionibus negationes siciamus ex affirmationibus: tum qua ratione poterimus, C ins ea qua convcnit diligentia commensis numNum ocm illarum colligere.Subiocto igitur assirmationi insito constructa negativa particula negationem non eici conmiculi est. si quidem nec in iis quae ex subiecto et praedicato constituuntur,hoc modo negatiore sebant.sed de duabus reliquis praeter subiectum dictionibus, praedicato de appraedicato qurstio est:ut de uerbonustus at* in utri eorum uoxi non copulanda sit, ut fiat negatio. Planum itas est non m aedicato ipsam ista a dicato iungenda.Nam qui homo non iustus es linquit, quedam ait non iustum esse hominem.qui uero iustus non est homo ,iustum homini no inesse pronunciat. At orationu Enu
inatiuam ut ante didicimus, quae inesse quidqdicit assirmatio est: q non inese, negario. AH in hiscerne a constructa uerbo est negativa particula ratione optima negationem honfici.Quandoquidemim εἰ praedicatus nomen in id genus est propositionibus,ut iustus, nec solus orationena essicere ac tam potest subiecto coniunctus,quodam opus iis suit ueluti uinculo,quod illos nectem in otem iam integram orationem perficeretvd quod uerbum esti facit.Erit hoc igitur quod summa Di prepositione potestate obtinet. quo fit ut a seipso quos eiusmodi propositionibus appellatione
tribua eas na*ex tertio appraeditato consistentes vocamus. itas tollere hoc oportat ut tota assidiniatio milaturifiatq; negatio.Est ergo negatio ho iustus non est ho aute non iustus estussirmatio. Vnum quoniam negatio quaedam in omnis assirmationis eadem ratione coperiemus ac uia negarinem huiusce fieri eam quae dicit homo non iustus non est. Quapropter duae fiunt hic impuis Qitae contradictiones finito subiecto existenterquaq sola secta una est in simplicibus.Nam motus cum negativa illic sumptus pateticula negatio illicosa est.hic uero species aha est assirmaticis. Eadem de in corradictioninus csteris omnibus ro est: ut singulatibus, angularibusq; diametricis: quar m omni tempore κ materia sumutur,finitoq; praediis subiecto sunt, is infinito. Plures iocliae duplosis erunt quae ex subiecto soluconstant ac praeditato.erant autem duarii Is&septuagim Eea,ut ostendimus.quocirca quatuor hae & quadraginta supra cetum erunt. simul uero omnes se/Hecim supra ducentas.His praemissis ea deinceps oesideremus quae per supra desciiptam orationis seriem ab Aristotele produnturaeimst, obscure hic admodu sunt,ac per migmatarad prioris uerocinem priorum Resdiutoriorum uoluminis articulate distinctest; traduntur. unde etiam hauris entes interpretes,quae hic a Philosopho perhibentur intelligetis ase ui lucest; illis Uene ualuevit.: cum uitur in iis de quibus in praesentia nobis agitur propostionibus duae fiant impisiis contra incti exalteram simplicem uocit Aristotcles: nempe eam quae finitum habet praedicam: utqu*Hoc o simplicior q altera est. alteram infinitam:ppterea quoniam infinitum est illius prmitatu.
quails alis rius Theoprastus ex transpositione ipsam nominat, ob eam qici postea causam affere