장음표시 사용
321쪽
ticus, quoniam in terrenis cupiditatibus nulla satietas inuenitur. Nec nos, quid ante eum ponamus. habemus, quia diuina gratia, quae cibus animi est. in manu hominis non est. Fame igitur amici cogente,non est morandum, ut faciunt qui salutem animae suae procrastinant et sed de media nocte peccati & ignorantie quam cito surgendum, di ad amicum vilicum nostrum , scilicet Deum Patrem, quam cito festinando, tres panes sunt ab eo post ulandi. id est, fides trinitatis, vel triplex sacrae scripturae intellectus, scilicet historicus,moralix, dc mysticus : quibus animi nostri esuries valeat satiari . Sicut enim iussus ex fide vivit, ita di de omni verbo quod procedit de ore Dei. Ille de intus respondes se excusat, dum clausa exauditionis ianua auxiliu ferre dissimulat. Et ex hoe videtur, quia ostia praedicationis, clausum est: di pueri, id est, sancti praedicatores a carnea veste iam exuti, cum Deo sunt in eubili
aeternae requiei. Et ex his no videtur possibile quod Deus surgat, vel per se, vel per ministros suos ad erudiendum nos. Quod hodie fratres.euenisse videtur, dum praedicationis ostium non minus in praedicatoribus quam in audientibus videtur iam clausum esse, utrisque pariter deficientibus. Attamen nos fratres. si perseuerauerimus procibus, suspiriis, di fletibus pulsantes,dico vobis quoniam cum suo amore cum nostro clamore flexus, nobis panem ministrabit spiritualem. Sequitur alia parabola in qua ostendit Dominus quos niam non nisi bona dat Deus Pater, dc ea dat non propter meritum vel importunitatςm nostram compulsus, sed statim propter affectum paternalem. Ostendit autem hoc, sumpto a minori argumento: quoniam si patres carnales cum non sint ex se boni, sed potius mali, nouerunt filiis suis petentibus non mala. sed potius bona temporalia largiri, no merito vel improbitate filiorum tracti, sed paterna pietate: multo magis cεlestis pater, cum naturaliter se bonus dabit filiis suis petentibus bona spiritualia di aeterana, ductus sola, quam habet naturaliter, pietate. Iuxta li- eeram, fratres mei, pesemus in hac parabola,quam sit ter. rena & animalis pietas patetum carnalium in filios suos.
quam sit vera charitas collinis Patas in filios suos.
322쪽
Carnalis quippὶ pater plus intendit nutrire corpus filii
sui, quam animam: sollicitus mulium ne filius tuus es o fiat, ne frigeat, ne a serpente feriatur, ne aliquo casu moariatur, the laurum ei congregat: quocunque modo eiam ditare festinat & haereditate: instruit eum in calliditate aequitendi diuitias de conteruandi. Caetetu si videat etam mendacem, si periuru, si fallace, si cupidu dc auarum, si ra. pacem di violentu. cotemnit,imo potius gaudet, vocans cum sapientem di probum. Sed quid inde cotingit Z postquam malus filius a malo patre instructus excreuerit, pa/tςrnam vincit malitiam . Et primuin in ipsum parenteni exsur mi, eius vitam odit eum exhaeredat di fune pereuristem se eum nosse dissimulat. O miser pater cui filium si per hoc accusast Hoe facit quod tu eum docueras. Si ciam pium inuenire volebas, quare eum pium esse non docueos a se Si eum iustum inuenire volebas Suare eum Iulliani esse non docueras i .hoc quod tradidisti ei, reddit tibi. T les erant Israelitae , quos vocat Ioannes genimina Vipes rarum, id eli, venenosos venenosorum filios. Et Dominus per Eaechielem i Ego sum Deus Zelotes viri licans peccata parentum in filios, paternae scilicet malitiae discipulos. Sicut enim puniuntur parentes Propter prauam instructionem filio tum, ita puniuntur fiiij propter malam imitationem parentum. Coelestis vero pater vera disiectione diligit filios suos . non solum in hoc quod ab aeterno eos elegit, & quod eos sanguine filii sui redemit.
di quod eis aeternu regnum pri parallit. sed etiam in qu tidiana correctione 5c eruditione. Odit enim eos in rii Io, & diligit eos in bono dc ad bonum, in quo vera cono sistit dilectio. um et mn parcit virgae. odit filium suum. Et pater filium quem plus diligit, corripit. Sic cigo ccclesstis pater filios suos reuocat a malo, prohibitionibus. mia tnis & flagellis. Tiahit vero eos ad bonum , mandatis, promissis, di beneficio gratiarum suarum. Itaque patresci matresfamilias, coelestem Patre imitamini, filios . nepotes,& etiam quonibet amicos vestros, diligite in bonodi non in malo Diligite eos plus in anima quam in cor. Npore. plus ad Deum quam ad mundum. Optate de acquia
me eis Plus spirituale, diuitias quam corporales, plu s cc
323쪽
sestes quam terrenas. Ab ubere instruite eos in Dei timo- re, in fide, in i pe, in charitate, in pietate, in patientia, dc humilitate,caeterisq; virtutibus oc bonis motibus: Atten
dentes quom a gloria patris, eli filius capies: Et opprobriu eras parentum, est filius insipiens Et sicut filius bonus est parentum suorum benedictio: ita filius malus est parentum horum maledictio sicut enim bonu filioru .eli parcium
qui eos docuerunt rata malum filiorum est parentum, qui eos corrigere neglexerui. Et ad hoc habemus exemplum, reprobationem videlicet Heli, filiorum io e suoru . Iuxta vero myilicum sensum, per panem significatur charitas. qua anima reiicitur: dc econtrario per lapide .dii ritia mentis in malo induratae, figuratur et per pisce vero. qui in a se ditis aquatum vivit, fides qειε de absconditis de inutis sibilibus eii, exprimitur. Sicut econtrario per praesentem serpentein venenum infidelitatis vel haetesis significatur. Per ouum quoque, in quo ei pes steriis, spes exprimitur:
hcut econtratio per scorpionem, qui cauda . id est . fine corporis percutit, finalis desperatio denotatur. Si quis ergo fratres mei, a coelesti patre postulauerit fidem, spem
ci charitatem, nunquid benignus de inisericors pater da- nt ei vitia harum virtutum contraria i videlicci infidelitatem, desperationem. di mentis duritiam nequaquam. Qticiniam apud eum non est trans aut alio, nec vicissitu. Iacob.tidinis obumbratio. Quin potius si aliquis per ignoratiam ab eo sibi noxia postularct. ipse qui nouit melius nobis,
quid expediat nobis.eum non exaudiret. Unde nec Pau- turn rogante pro stimulo carnis amouendo. quod utique,cor. H. et nox tu faciebat sore, noluit exaudire. In quo fiat res nobis praebet exemptu. ut in bonis. no in malis nostros exaudiamus amicos. Qui enim aliquado in malo exaudit. sed
ei esse inimicu ostendit. Hinc est fratres, quod pius & misericors Dominus, nos in inultis malis desideriis. indiscretis petitionibus nostris, nos non exaudit: in quo se verum patrem de verum amicum esse nobis ossedit. Ipsum ergo super omnia de pri omnibus diligamus. ipsum totis vi steribus amplectamur: pro eo omnem turpitudinem dc onis ne vitium vitemus: mundum sugiente fugiamus, di omnia tractoria, antequa ab eis relinquamur, relinquamus- .
324쪽
Ad aeterna bona toto desiderio festin us, ut Deum P
trem verum in decore suo videre mereamur. Amen.
VNicuique nostru data es gratia secundum mensuram
donationis Cbripti, Te. Hanc lectione. fratres charisi simi, sollicite debemus perscrutari, quonia domina in ea continetur, sine qua non potest esse salus. Agit enim hic Apostolus de gratia Dei, per quam solam, ut ait ipse Apostolus, sumus id quod sumus. inter articulos quippe fidei nostri. etiam hoc necessat lucotinetor, ut credamus quod quicquid boni habemus, a Deo gratis habemus. Quis vero gloriatur se aliquod bonum habere a se, vel ex meritis suis. gloriam non habebit apud Deum. Habet igitur haec lectio quinq; partes. Primo enim dicit Apostolus unicuique gratiam datam esse a Cluillo. Secundo hoc piobat auctoritate scripturae. Tertib ipsas gratias enumerat. Quarto ad ciuem usum datae sint, demonstrat . Quinto quem finem habeant. manifestat. Ait igitur primo Apostolus: Vescuique nostrum data est gratιa fecundum mensuram donatio is iis CAristi. Tria dicit: quod unicuique nostru data est gratia, quod secundum mensura.& quod a Christo. Licet autem per hoc quod ait Apostolus: Unicuique nosti M,intelligat solos ministros esse. tame uniuersialiter verum est sIdit, Unicuiq; homini gratia a Christo datam esse. Cum enimiis gratia. g tia dico xur quicquid gratis datur, quicquid habet homo siue bonum naturae, sive bonum fortunae ut dici solet in siue bonum gratis: quia a Deo datum est gratis, pratia Dei dici potest. Quia tamen bona naturae de bona sors
tunae tam bonoru quam maloru sunt comunia, antonomatice virtutes & usus earii, quonia propria sunt bonorurantum, gratiae solent appellari. Noluit enim Dominus aliquam suam creatura penitus ab aliqua participatione honitatis suae esse exortem i. ne indecora dc suo auctore indigna esse videretur. sed quamlibet creaturam suam aliqua sua gratia priuilegiavit. Quare ὶ triplici ratione: ut hasberet quaelibet creatura aliquid in se, in quo diuinae bonitatis largitatem in se demonstrator ut haberet unde Deo. largitori gratias referret: ut haberet materiam per quam
325쪽
apud Deum pronaei eri pollet. ltaque fratres mei, Vnus quilque de gratia tibi data se dignum exbibeat: de ea Dcoaucioci gratias reddat: per ea fiatribus suis subministrando maiora promeretilat agat. Qui habet i .ipietiam . tu desinitiuat. Qui habet potestarςm, Ecclesiam, pupillos di viduas de se dat . Qui habet ivitias, inde inopibus suffragetur. Qui habet giatia in latinii a lxatis apud Pi incipem: Pro pauperibus apud eum loquatur. Qui habet eloquentia in .i0dcinconsul iis pati quinetur. Qui nouit aliquam attem, inde indigentibus opituletur. Caveat unul quisque ne commissum tibi a Deo Hlantum occultando, eo ipso. caeterriqiae bonis mereatur spoliari. Eii autem unicuique molli uiri gratia data . secundu in m ct uram. Noluit quippe Dominus omnes gratias alicui dare . Quat et triplici ratione. Ne aliqua creatura se quandoque creatori suo aequaret, ne lenuli is indirire putaret .ne caeteras creatu, ras cole in iaciet. dea voluit potius unumquemque nOibum
alterius gratia: indigere: νr viden .qgisque se iis iis gratiae indigere . qua fruer suus pei fulget, eum sibi praeferret, eiu Sque auxilium postularet . Et in hoc ipso diiceret det gratia sibi data .indigentibus minil rare, quemadmodum volebas caeteros de gratiis suis nam ilitare libi. i aque se tres metiunusquisque multum decisse nobis putemus: gratias statium noli rorum admiremur . ut ita nobis vilescamus, mire . nostros nobis praeponamus . Et sicut eos stegri Ih suis nobis miniitrare volumus et ita di de gratia nisu data .ci 3 ministrem iis . Viser hoe etiam gratias
quas 'sti obemus. promereri valeamus: fit autem haec gratiatum delitibutio a Cluillo simul cum Patre dc Spiritus octo. Qui sicut sunt unus auctor, ita & unus largitor. ia Christo tame dicuntur distribu gratiae. eo quod ipse est . . Ac 'pul omni u fidelium: cuius capitis membra sunt omnes fideles. In Christo autem tanq a in capite continetur minnium plenitudo gra torum, Ipse enim omnes gr*tias libahet. non tantum potestat ad duuibuendu, ut Deu . sed etiam us .ut homo. habet glati s omnes quas eu habereae et L et plenitudine eius teste Ioane; qui non habet ira,
spuitum ad mensuram. pccepimus omnes ad mensuram.
326쪽
xuius eu plenitudo unctionis a Mole essunderet . dimis lauit per barba dc per cite a membra. usque in extremarea oram vestimenti eius Sie narres mei, de plenitudine gratiarum, quibus Christus a Patre invisibiliter unctus est .distillat prius de abundantius in barbam, id est, in viriles μverfectiores, deinde in Ueteros .etiam usque ad extremos Unde fratres mei sustariis di gemitibus eu oremus .matanus de stra plenitudine gratiarii, di si non tantu quantoni super Apostolos caeremsq, Sanctos. vel aliquantulla irro rei super nos tanquam ultima Ecclesiae suae membra. Sequi tyr pars secunda,in qua gratias donari a ChriIto probat per auctoritate Prophetet, cum dicit: Propter qti dicit: scendeus in altum, captiuam duxit capturitatem. dedit doua hominibus. Consistit autem in hoc vis probationis, quoniam tale est negotium, quod nec a puro ho- mine .neca puro Deo potuit minastrari . Captiuos quippe eripere de inferno. dc in altum ducere. dc dona Spiritus sancti hominibus dare , homo non potuit nisi Deus esset. Descendit ergo prius assumendo in se hominem, de hoc est quod Apostolus exponens, subdit: Quo lasciu-
dit . quid is iis quia dis εndit trimum iu inferiores partes
tstrae Ac si diceret. quomodo posset ascendere, nisi prinino descendisseit descendit autem non tantum iri inseras, sed etiam in inferiores partes terrae, id est, ad in serna. ea eonfringens, dc captiuitatem captiuam educens Populus . enim sanctorum, qui in in serno detinebatur, non tantumerintlattas. imo etiam ea priuatae aptiuitas erat. Inhoequippe quod a patria Pata dis .ad quam obtinendam creata fuerat. per diabolicam fraudem ad huius mundi tiam ex pulla exulabat.captiuitas erat . Rursus Ec in horiquod miseria huius vitae . ad maiorem inserni miseriam captiuata fuerat. non tantum captiuitas . imo etiam captiua captiuitas erat'. Hane ergo captiuam captiuitatem. more triumphatoris . duxit secum Dominus in alium . Sicut enim aliquis praeliaturus contra hostem , leprius armat, deinde caute hostem aggreditur ec per ma- innum laborem eum superat: postea eum ligari eius monitionem dessipat.de captiuos educit. de eum signis victo,
tiae ad sedem suam redienti donaria satellitibus suis distri
327쪽
buit: ita secit ci Dominus. Prius enim praeliaturiis cum diabolo. se humilitate armavit. Per OG ultam sapientiam eum aggressus est, per patientiam iotarauit, per fortitudinem eum alligauit, di iniernum sangens, suos qui ibi captiui tenebantur eduxit. 6c sum triumpho in rictu ascens dens, dona spiritus sancti suis dedit. Non quod hac sola vice ea dederit, qui utiq; a principio semper suis gratiam sua largitus est: sed quod occultu in erat, donorum ccole. sium se largitorem esse visibilitei demostraret. Repi sentat autem hanc Christi victoriam sancta Ecclesia per pro- ρλω fcessiones. quas in his diebus facere consueuit. Procedit μὴ i. quippe in processione tanqua bictor crucifixus in carne.
cruce cum armis videlicet cum quibus triumphauit. Cum
quo aqua benedicta procedit, id est, gratia qua suos irrorat de munit. Procedunt autem vexilla suae victorii signa. Piocedit de dr co tanquam victus ante victorem:qui loto capite vigens est, vacuus in parte posteriori .quoniam ad prima peccati partem , id est cogitationem suggerere valet. Ad cosiuetudinem vero,ves ad perficiendu peccaturin seruos Christi cogere non potest. Et certe hostis infirmus est,qui nisi s bi consentieme laedere no valet. subsequitur autem populus fidelium in processione crucifixum, tanquam liberati liberatorem, expectantes ab eo suarum d na gratiarum. Subsequamur ergo eum fratres mei, subis equamur eum non solo pede,sed vera fide.& filma dii ctione. te operum de mandator u eius exequutione: quoniam sic eum sequentibus non deerit, sed proculdubio largietur,dc hic stipendia gratiarum Garu ,εe in futuro bea
titudinem praemiorum . Ne autem videretur alicui. quod
quibusdam haereticis visum est. duas in Christo esse per . sonas, ostendit Apostolus,quoniam una dc eadem persona est 6c ille qui destendit. Ac ascendit ut homo : dc ille qui dona Spiritus sancti dedit, ut Deus, subiungens et cmde'
fendit ipse est, squi endit super omnes coelos. Pr adimpleret omnia. de eo per Prophetas praedicta. Et idem ipsa es qui dedit q Udam , hostolos, alios ProphetasMe Est
aute hec pars tertia,in qua Apostolus enumerat quassam gratias adrninistrationu, quaa Deus cotulit ministris Eς- s.
328쪽
ι tota Inter quos principales sunt Α postoli, quos Dominus di
flet lesus Christus misit blatere suo, ut fidem salutis igni Prophet . iis annuntiarent. Λ iij sunt Prophetae. qur per Spiritum sanctum ventura praedixerunt. ut Agabus di filiae Philip
LMU pi. Alij sunt Euangelistae qui videlicet Euangelii selibendi
priuiles tum habuerunt.' Alij sunt Pastores Δ Doctore . ' β' qui videlicet sanctam Ecclesiam regunt di docent. Beneor OW dii Em isa ire, mei. Apostolus no ait tantum Pastores, Hi '' etiam adiunxit Doctores. Aperie demonstrans quoniam Praelati sanctae Ecclesie, hon tantiim Pastores, sed etiam Doctores debent esse: ut videlicet quos pascunt exemplo, doceant verbo. Quod manifeste contra illos est ,qui in Ecclesia magisterium assumunt .c mi ipsi in facta scriptu
Mat. s. ra caeci sint. Nam iuxta ipsam Veritatem,s caecus caecum
Puaudo tua duxerit, nonne ambo in foveam cadunt 3 Hae aurem Ee-Maι εcile' etesiae admirationes. si cum interiori gratia charitatis,caeo Da terarumque vii tutum habeatur, proculdubid magni meoni tr ii. ,iii sunt, alias non iuvatu babentes, sed potius nocent.
δ' Quid enim ludae profuit Apostolatus 3 Quid Balaam αCaiphae prophetiae Quid haereticis prosuit Euangelium sei ipsisset Quid prauis magistris docuisse' Proinde si .
ines nos qui in Ecclesia suscepimus administratione or reus nobis a Deo largiri gratiam interiorem. per quam digne valeamus exterisis ad rhibistrare. I
Sequitur pars quarta ii, qua ostenditus ad quem usum Dominus praedictas gratias hominibus dederit,cum subditur: m con1ummasionem Borum in mihi steri, possM Ad quem usum gratia illas dedit. in opus nilnisterile Adi με hoe quippe dedit horii ini Apostolatum , ut ipse annim
'r'pbui/- licti Ad hoe dedit Propheii An homini. o ille sutura praea pio ἡ Ad hoe dedit Sapientiam homini. ut ille doceat. misi aperte damnat illos qui in commissa adusii, istis. tione desides sunt. Locum Pastoris tenent.'& non pa-seunti stipendia praedicatoris accipiunt,& rion pridieant: volunt vocari Doctores,' di non docent. Qui merito sochus misit Lit aeternae damnationis su idendi sunt. quia terram
sterii ad occupan .dc fructum non faciunt. Et opus ministerii a sq*i quid prodest y Ad consummationem Sanctorum , ec ad s- aedificationem corporis Chtisti. Vt videlicet per ministe-
329쪽
rium Doctor uin, dc electi singuli, in quibus oportet, proficientur, de totum corpus Christi, id est, L esia,in incinb is aedificitur. ne vel ρ liquibus melabris Ecclesiae aliquid desit: vel ipsi Ecclesiae desit aliquod membrum . Defi Dactorescientibus enim Doctoribus in Ecclesia. frustrantur electi necessa rudoctrina: dc impletur illud Prop eticum . Paruuli petie in EG si tiruiu panem . oc non erat qui frangeret eis. Et Ecclesia. ipsa luas membris mutilata el l . non habens linguam adieiudiendum, nec oculos ad viam videndam. Dicitur autem Ecclesia corpus Christi, quoniam Christus caput Ecclesiae est quadam similitudine ductus . Clim enim caput de membra unius sint naturi,tamen caput prssidet,excubat. dc regit omnia corporis membra a secretario cerebrisii, ubi est sedes sensuum, sapientiae. dc vigoris : diffundens per medullas beneficia vegetationis ci sensus, ad inaseriora membra sibi neruis de venis compaginata. Memobra vero corporis totius,suo capiti parent dc famulantur: eapiti pariter dc sibi inuicem colligata , sese coadiuuantiaci subministrantia sibi. Sic fratres mei, sic Cluastus , ut esset caput nostrum factus homo,unius natur ε nobiscum praesidet,excubat regit omnia membra Ecclesiae. Et de thesauris sapientiae de virtutis gratiarumque suarum, infundit in inferiora inebra sua sibi fide dc dilectione coma p/ginata. Quae membra Ecclusiae 3 id est, omnes quot quot sumus fideles, debemus capiti nostro Christo ob dire de famulati, i& ei per chari Iem compaginari. Alias amittimus beneficia gratiae suae, dc arefacti tanquam nociva membra amputamur a corporis Chiisti unitate. Debemus quoque fratres mei, adinvicem, taquam unius corporis membra, per charitatis vinculum colligari, λnos ad inuicem coadiuuare, de alter alteri subministrare.
Nunquid enim oculus sibi soli videt i imo de caeteris me bris . Nunquid pes se solum portat' imo de caetera mem. 3bra. Nunquid manus se solam defindit. vel tibi soli ne-
cessaria attrahit Imo de caeteris membris. Similiter unus
quisque fidelis de gratia sibi a Deo data, non sibi soli, sed aptem,
caeteris Ecclesiae membris subministret. Sapiens. qui, est quas oculus Ecclesiae. non sibi soli, imo etiam caete- ρη
ru fidelibur ut praeuideat . alixdicator, qui est Enh
330쪽
gua Ecclesiae, non se solum . imo ei lam caeteros erudiat. Plebs veto inferior, quae est quasi pes Ecclesiae. non lam, sed etiam totum corpus Ecclesiae. is sustentes Iaboribus. Princeps vero.qui est quasi manus Ecclesiae,non se solum, sed etiam totam Ecclesiam defendat. Sequitur pars quinta, in qua ostenditur quem finem praedictae administrationes habere debeant. cum subdi- tui: Donec ei occurramuJ omnes in Imitatem μει. oe agrotio,iem iiij Dei. Porro duplex finis hie notatur,& intenstionis de cessationis. Ministri quippe sanctae Ecelesiae hae intentione predictas administrationes debent administrasre, non ut hic ditentur, non ut hὶc glorientur, non ut hic gulae dc ventri satisfaciant. sed ut cum plebibus su: s sibi subiectis irreprehensibiliter possint occurrere Christo ad iudieium suum venienti. Tunc quoque fratres mei, o nis talis administratio cessabit.Tune enim Sancti non inodigebunt corrigi. nec instrui, nec regi ab homine, quos praesentia diuinae maiestatis illustrabit. Cectemus ergo fratres,certemus omni sollicitudine, ut simul Christo v nienti irreprehesibiles possimus occurrere, de hoc in v nitate fidei di agnitione filii Dei. Duo quippe ponunturhὶc. in quibus vera beatitudo animarum cosummabituraunio videlicet mentium de agnitio diuinae Maiestatis. Porro tunc non erit fides, quae umbratilis est, sed potius
plenaria omnium scientia . .ed ideo dixit Apostolus, Bavnitare mei, quoniam illi soli qui bie quantum possunt.
fidei vere obseruant unitatem,ad illam plenariam perin nient mentium unionem. Ubi Sancti cum Deo, Ma Deo. in charitate unientur. ut non nisi unum de idem penitus veste queant. Unde de si qua erunt singulorum propria, per charitatem erunt communia . Agnitio vero diuinae Maiestatis Ze splendoris, in electis vitae beatitudinem eonsummabit. Iuxta quod Dominus ait: Haec est autem vita aeterna,vi cognoscant te Deum veru, dc que misisti Iesum. Christu. Quanta fratres.quata putatis dulcedo,quata beatitudo erit, videre illam inaiestatem. illum splendore, in quem desiderant Angeli sancti conspicere. cuius visio depraesentia, omne dignorantiam, miseriam, labem, de in .
firmitatem expellet. bicut mira serrum ex propinquitate . . L ignis