장음표시 사용
351쪽
tiam Stephanus erat in certamine pro nomine eius . o ideo videt eum stantem tanqua paratum sibi adiutorem . , Nos quoq. fratres mei, si pro eius nomine certauerimus quamuis ipse ia in regnans sedeat: sentiemus tamen eum
stantem. id est paratum nobis secre opem. Rursus quare, describitur Dominus noster Iesus Christus sedere ader Mat.*xtris Dei. cum Deus pater nec dextram habeat nec sinis strami sed nomine dextrae, aeternae beatitudinis gloria figuratur. Unde Dominus dicit se oues in iudicio ad dextra constituturum. Itaque Redemptor noster a dextris Dei dicitur sedere. quoniam regnat in patris gloria Sc maiestate. Per sessionem quoque dextrae, aequalitatem solemus intelligere. Illum enim quem ad dextram nostram sedere facimus, quasi honore nobis adaequamus. Ehristus ergo recte dicitur ad dextram Patris sedete . quoniam cum eo regnat in gloria & maiestatis etqualitate. Ut ergo nos hortatur Psalmista: Pallamus Domino qui ascedit super cin Psalo.
los cstorum ad Orientem. Psallamus. inquam Domino. Non mundo, non vanitati seculari, quorum gaudium vettetur in moerorem: sed Domino, qui sicut no sibi sed no/bis natus & passus est, ita & nobis resurrexit dc nobis super coelos ascendit. Gaudeamus fratres, quoniam natura nos ra. cui dictum erat. Terra es, & in rerram reuerteris: hodie super omnem coelorum altitudinem est exaltata.&ad dexteram Dei patris collocata. Gaudeamus .in qua ira, quoniam qui in coelo Iudex sedet, naturae particeps, nosterque aduocatus est. Gaudeamus quoniam Angeli. iammo ut olim nos homines aspernatur, sed potius venera n eur, quorum naturae super se sublimatae famulantur. Gaudeamus quoniam aditum regni coelestis Christus nobis
reseravit: quem si vere dilexerimus, proculdubio quo ip/senos praecellit, perueniemus.
Sequitur pars sexta, in qua discipuli descributur Domi ano parui sse, cum subiungitur: IlIι au tem yros ni ρ dica
Memmi νbigite. Quonia ut praedictu erat de eis: In omne eerra exivit sonus eorti.& in fines olbis terri vcrba eoru. Psilia, Sed nunquid fratres, hoe ex se potueruntὶ Audi sequetia: Domino coa erante, sermonem confirmante, sequerari
diu si ii. Dominus quippe, qui distipulis decipiadicare
352쪽
ἐussit, ipse eis de velle dc facere dedit. Ipse eis praedicatibus
verbum ministrauit, illae praedicationem eoru, virtutibusci miraculis confirmauit. Ipse animos auditorum praeparauit di ad credendum inclinauit. Iuxta quod ipse dixerat eis: sine me nihil potestis facere. Quod. pl. ine contra illos
est,qui quod acute sapiunt. quod persuasibiliter perorat.
quod fortiter agunt. naturali ingenio & eloquentiae, virisbusque propriis potius qua Deo ascribunt, quasi diceret: Linguam nostram magnificabimus, labia nostra a nobis sunt, quis noster Dominus est e Clim E contrario clamet Paulus: Non est volentis velle, neque curretis currere sed miserentis Dei. Ipse quippe primo bonam voluntatem operatur in nobis sine nobis: postea bonum opus cooperatur nobiscum, quod per misericordiam suam remunerabit in nobis. ac si ex nobis solis processisset. Utinam Latres mei. ipse qui misit me hodie ad praedicandum vobis. cooperetur mecum, dans sermonem rectum de bene simnantem in os meum . Dans & vobis cor docile ad intelligendum Confirmetque sermonem meum,Vt quod predicam vobis. 6c in me confirmetur moribus di factis , de in vobis signis compunctionis sc emendationis, quate nus ad illa gaudia semp terna coscendere mereamur, quo ascendit hodierna die Dominus noster Iesus Christus, qui cum Patre de Spiritu sancto vivit ec regnat per omnia se. culorum secula, Amen. M
DOMINICA I. POST ASCENS. Estote trudentes in vigilate in orationibus, erc. Hae in
in lectione scat res charissimi. inrendit Apostolus Pestrus nos in struerem moribus. Hortatur quippe nos ad quinque, ad prudentiam, ad orationem, ad charitate ad opera misericordiae .ad reserendum temper ad Dominum quodcunque ficimus bonum. Hortans igitur primo nos ad prudentiam, ait: Estote yrti intes. Prudentia enim omnium virtutum dux de praeuia est sicut naque aliquis sne luce errat de non pergit. ita sine sapieptia quilibet errare. nec recte pergere potest. Unde dc in lege prscipitur. ut nullum sacrificium sine sale sapientiae offeratur. Est aure prodentia virtus, unamquamque rem verisIima aestimatione pensans. Huius tres sunt partes. Prima nolatu iniet bonu
353쪽
le malum, sed etiam inter bonum de melius. & inter misium dc peius sapienter discernit. Secunda discletu sa pie tereligit. Tettia electum sapieter acquirit. Prima it que pars prudentiae docet uos fratres charaitimi. quid sit modicum
bonum. 6c quid maius. oc quid optimu: oc quid modicum malum de quid peius, dc pessimum. Porro modicum bos'
num sunt diuitiae, honores, potentiae Sc quaecunque a nos bis temporaliter possidcntur. Et bonu quidem sunt, quoniam a Deo. qui non nisi bona facit, creata oc data sim t. Modicum vero sunt, quoniam etiam a malis habentur, α malEeis utentibus malae fiunt. Maius vero bonum sunt. virtutes de Spiritussancti dona. quoniam non nisi a bonis habentur, de perea ad summum bonum itur. optimum bonum est aeterna beatitudo, quae Deus est . Econtrario vero modicum malum sunt. miseriae indigentiae, assiimo. Besque temporales. Et malum quidem dicu tur, id est, poe fuae pro malis inflictae. Modicum vero malum sunt, quo, viam etia bonis hic infliguntur quibus bene vietibus bos nae fiunt Peius vero malum, sunt vitia 6c peccata, quae habentes malos efficiut. dc eos ad pessimum. summumque malum pertrahunt. Pessinum, summumque malum, est aeterna damnatio. Itaque fratres mei summum bonum de
aeternam beatitudinem quae Deus est, super omnibus deprae omnibus appetere debemus: dc post, virtutes de dona Spiritus sancti, quae ad illud nos ducunt. magis appetendae sunt. Econtrario vero etiam damnationem prae omnis bus euitare debemus : dc post magis vitia dc peccata sustenda sunt. quae ad illam nos trahunt. Modicum vero
bonum . modicularique malum. id est, temporales abundantias, vel penurias, prosperitates. vel aduersitates. quia bene uvntibus. bonae fiunt: dc male utentibus, malae fiut. nec multum appetere, nec multum fugere debemus. sed magis in voluntate Dei ponere et ut tribuat noqis quod
magis nouit nobis expedire. Quoniam sunt cui non nisi per prospera saluarentur. Et sunt qui non nisi per aduersa saluarentur. Ita nos instruit prima pars prudentiae, Cui contraria est illa stultitia, quae malum a bono nodio cernit, sed potius vel malum pro bono sumit, vel bonum
pro malo, in illam incidens maledictonem a Vae eis qui dicua
354쪽
dieunt malum bonum, & bonum malum: Vel minus bonum pro maiore bono vel minus malum, habet pro maiore malo. Qua stultia, unde magis dolendum est, labo AErant hodie plures, plus paupertates di amictiones mundanas, quam vitia dc peccata, vel aeternam damnationem fugientes, pluoq; d mitias, honores,& gloriolas mundanas. quam urtutes, quamq; aeternam beatitudinem appetentes. l toq. pro bonis temporalibus, spiritualia dc aeterna bona cotemnunt: vocantes illum capientem, qui temporali 3 dona quacunq- arte, quacunq; fraude, quacunque abominatione, nouit aggregare Sed profecto talis sapientia, stultitia est apud Deum. Unde Dominus: Peidam, inquit. cor i. sapientiam sapientum: di prudentiam prudentium reproso,.εῖ. babo. Quomodo Z intoniam relinquent alienis diuitias suas .dc sepulchra eorum domus illorum in aeternum. Secunda vero pars prudentiae est, postquam sis pienter di scie aerit, sapienter eligere. Nihil enim prodest sapienter inter bonum de malum. 5c minus, maiusque bonu discernere,
nisi eligas quod magis eli edom est. Quod plane contra nos est Magistros oc Pallores plebiu : qui cum bene inter
bonum de malu , interque minora 5c maiora bona vel mala discernamus. N alios quid eligere debeant, doceamus.
ipsi tamen si ienter deterius eligimus, festinantes plus ditari quam iustificari. plus honorari apud seculum .Quam apud Deum . Sed quid talibus contingeti descendent in
infernum viventes, id est seientes. Quia scilicet maiori bono spreto, deterius sibi elegerunt. Tettia pars prudentiae est. electam bonum sapienter acquirere. Electum autem bonum capienter acquirit.quiquam expeditius, quam facilius poteti,ad illud habendum tedit. Quod . fratres mei. contra quoslam nolitum est, qui quum tendere ad sumnium bonum elegerimus, non tame expedite ad illud tendimusί sed curis iecit larium negotiorum dc cupiditatum nos retardamus: Non attendentes quomodo qui in ago ne contendit, ab omnibus se abstinet. V nde de cum Mosea Ietro . id est, a quolibet seculari reprehendimur,quod dis uinis rebus contemptis stulto labore secularium consum ainur. Unde fratres mei, acquieicamus consilio genti-1. eon. lla, eligamus aliquos procuratorer, qui pro nobis por tent
355쪽
tent onus curarum secularium, ut nos liberius intenda. mus in his quae sunt ad Deum. Secundo nos hortatur ad orationem cum subdit: Et vigilate in orationibus. Quod enim per prudentiam sequi vel vitare elegimus. hoc praecipuὸ perorationem impetramus . Per orationem quip-μ, α insultus daemonu vel vitiorum & fugamus.& vir. tutes donaque Spiritus sancti iternamque beatitudinem impetramus. Caeterum, quoniam daemones, qui nunquam dormiunt, sed semper sunt vigiles in insidiando. nos quantum possimus. semper simus vigiles in orando: iuxta quod Apostolus alibi monet : Vigilate, inquit, in orationibus, quia aduersarius vester diabolus tanquam leo rugiens, circuit quaerens quem deuoret. Q oniam vero per orationem praecipue diabolus expugnatur: hine est quod orantem quantum valet impedire conatur. Immittit igitur quantum valet, oranti pigritiam somnolentiam, alienas, vanasque cogitationes. At nos conistra. ut monet Apostolus: Vigilemus,& immissiones eius malas, quantum possimus, repellamus. Iuxta quod legi tur de Abraham: Descenderunt volucres coeli sit per sacris ficia. & abigebat eas Abraham. Tunc autem fratres mei. bene vigilamus in orationibus, si non solum corpore. sed etiam mente & operibus vigilamus. Qui vero solo corpore in oratione vigilat, oc opere vel nicte in peccato dorν init, talis profectis no vigilare, sed potius dormire in oratione dicendus est. Plus enim perueniunt ad aures Domi/ni, mentes quam voces, opera quam verba. Itaque fratres ante oculos nostros ponamus duos, unum videlicet ini. quum, qui solo corpore vigilans orat:&alterum iustum, qui ex cosuetudine oradi etia dormies orat. Dico fatres. quomodo ille vigilas dormit in oratione, de iste dormies vigilat in oratione, qui, etsi dormiat corpore, tamen bona vita, bonumque propositu orant pro eo. Vidi Datres Sacerdotem quedam moriente qui cum ad id deuenisset. vi nihil in hoc seculo intelligeret: tamen ex longa quam vi Mens consueuerat consuetudine , etiam moriens diuinas laudes non cessabat frequentare. Ainc faciamus itaque fratres mei. nos ad orandum, non sola voce. sed etiam
meate di opere .' surgamus cum Psalmista media nocte ad
356쪽
ad confitendum Domino. Septies quoque ei laudem diacamus, in matutinis laudibus in prima in tertia, in sexta, in nona,in vespere, in completorio : imo quicquid facimus, siue eximus domum, siue redimus,siue sedemus, siue surgimus. siue quicquid aliud facimus, semper oratione uos armemus: ut ex longa consuetudine,etia dormientes vel morientes, non pos Ii mus non Orare. Si enim non eir ne peccato quod iniquus ex consiletudine etiam dociniens iurat, nota est sine merito, quod iustus etiam dormiens orat. Tertio nos hortatur Apostolus ad charitatem. cum subdit: Ante omnia, fratres mei. micitiam in vos. bismetipsita charitatem continuam balentes. Bonum qui
pό quod per sapientiam eligimus, & peroratione posti
lauimus, per charitatem possidemus. Qui enim Dei chaoritatem habet profecto iam Deu habet. Quia Deus charitas est in se essentialiter,& in nobis causaliter. Charitas
quippe est dilectio. qua diligimus Deu propter se. ει nosti proximum propter Deum. Et Deum quidem fratres. propter se debemus diligere triplici de causa. Quoniam αἱ naturaliter in se est bonus, di diligendus. quoniam prior nos diligendo, meruit diligi: quoniam utilissimu est eum diligere. Proximum vero debemus diligere, non propter se, sed propter Deu, quia scilicet est opus Dei, quia Deus iussit illum a nobis diligi, qui est bonus, vel ut sit bonus. In bono enim di non in malo. vel nos vel proximum diligere debemus. in malo quipph vel se vel proximum diligere non est diligere, sed odi Te. Magnam ergo discrestione in dilectione mali proximi debemus habere: ut vi Melicet eius diligamus ita naturam, quod non diligamus eius iniquitatem. Et ita odio habeamus eius iniquitatem. quod non odio habeamus eius naturam . Nam aequali- er peccat. vel qui propter naturam diligit proximi iniquitatem. vel qui propter iniquitatem odit naturam. Hane autem charitatem debemus habere continuam. Nam si/cut corpus sine spiritu nequit uiuere, ita nec anima sine Dei de proximi dileAione. Veram dilectionem nulla ad. uersitas, nec etiam mors ipsa interrumpit. Quoniam fortis ut mors, imo plusquam mors dilectio. Et in alia
vita non excidet, sed perficietur. Hanc utiana charitatem debet
357쪽
debemus in nobismetipsis. id est, in intimis cordibus habere radicatam, ut scilicet non diligamus verbo, neque lingua, ut quidam faciunt. sed opere dc veritate . Debemus quoque eam habere ante omnia, quoniam ea habita, omnia habentur. & ea non habita, nulla habentur. Nulla enim valent sine ea, dc per eam valent omnia . Haec est oleum, quod premi non potest, sed omnibus superfertur liquoribus. Si ergo fratres mei, omnes virtutes , vel omnes scientias habere non possumus. saltem chalitatem liabeamus, ut per eam jn aliis omnes virtutes de scientias ha. bituri simus. Quare autem charitatem habere debeamus, ostendit . cum subdit: uuia charitas operit intilliis rudiuem peceatorum , c c. Futurorum, ne fiant: de factorum, ne videantur ad poenam. Per hoc quippe fiat res maxime peccata nobis dimittuntur, quod nos aliis dimit. timus, quod nos miseris compatimur, quod nos aliorum onera portamus per misericordiam . Quario, ad opera misericordiae nos hortatur,cum subdit: Hos tales inuecem . sine murmuratione. Habita quipphcharitas non pootest otiosa esse, sed se ostendit per opera misericordiae. lnter opera misericordiae fratres. hospitalitas praecipua est. Loth enim de Abraham, Je plures, tam in veteri quam in nouo testamento : Patres. quoniam homines hospitio' suscipiebant Angelos. imo ipsum Deum suscipere meruerunt. Haec est una de sex operibus misericordis, quam Dominus in iudicio memoraturus est: nospes eram, de suscepistis me. Hanc praecipit Apostolus fieri sinemur. mutatione. Qui enim hoc vel aliud opus misericordiar
cum murmuratione oris, vel cum rancore mentis ociu& rem dc meritum perdit. Hoc contra illos qui cum hospes venit, submurmurant. trillantur. vultum obnubi.
lant, causantur sibi desse domus amplitudinem . lectorum 6c operimentorum sumientiam et dicunt magnam adbue diei partem superesse . ut ita eos abire cogant. Quid dicam Gotrario de illis. qui hospites ad hospitium inuitant, ut eos expilant Fures sunt de latrones. Itaque fratres mei. obsolum Deum hospitalitati studeamus. Hospites laeti suscipiamus, imo etiam more antiquorum
358쪽
exhibeamus t plus enim deuotio quam magnitudo obsequii placet Deo . Deinde ad caetera baritatis opera nos hortatur, cum subdit: Unusquisque Vatiam sicut accepit, illam admini strando. Ad hoc Deus singulis lingulas confert gratias , ut unusquisque gratiam suam , non sibi soli. sed taeteris non habentibus, administret.Itaque qui habet sapientiam, eam doceat insipientes: qui habet diuitias: eis sustentet indigetes: qui habet potestatem, ea defendat in potentes : ne lucem sub modio celantes, & talentum o
cultantes, spolientur eis & reprobetur. Sicia boni, inquit, '' dispensatores, multiformis gratiis Dei. Bonus dispensator est, non qui bona Domini sui sibi soli tetineat, sed qui ea
secundum Domini voluntatem erogat. Nos autem in tres, non Domini, sed dispensatores sumus rerum a Do mino Deo nobis commendatarum . Si ergo res Domini
non distribuamus, ut ipse precepit, filiis suis indigetibus, iure conuincimur esse fures rei dominitae, di pauperum eius homicidae. Hoc timeant, haec meditentur diuites qui pauperibus inopia pereuntibus . diuitias suas nolunt
erogare. Tot enim rei sunt animarum, quot a fame, cum pollent, contempserunt liberare. Quinto nos hortatur
ad opus Dei digne tractandum, cum subdit: Si quis loqtiis r nr qua isermones Dei, id est, si quis loquitur sermones aermones Dei, loquatur eqs quasi sermo oes Dei. Quod facit predi- Driloqui eator. cum sermone dc Deo attribuit,& ad Deum reserti debent prae & digne profert, Deo sermonem attribuit, qui si quid bo-ῶ orta. ni loquitur,non sibi, ut quidam faciunt,sed Deo ascribit. Ad Deum sermonem refert,qui no ad luerum,uel ad gloriam temporalem sui quidam faciut) sed ad Dei gloriam
de proximorum dirigit utilitatem. Digne iermonem Dei profert qui non illum malo exemplo destruit . qui non illum negligenter. non pigrE .ut quidam faciunt, dicit: Sed potius verbum Dei cum bono exemplo, cum magna deuotione praedicat & strenuitate: Si quis rilait,ministi et subaudis minister, tanquam ex Hirtute quam admini at Deus. Quod tunc faciemus, cum si quid bene ministra. . mus. Deo totum attribuimus.& ad Deum reserimus,de quantum valemus deuoth. iapienter. strenueque mini-
sim in omnibus, inquit Vonor cetur Deus. Cum
359쪽
enim nos bonos praedicatores, bonos ministros, bonos dei filios nos exhibemus, Deus in nobis honoratur di sanctificatur: no quod ipse sanctior sit ex nobis, sed quia nos sanctiores sumus ex eo: & hoc per Issum Christu Dominum nostrum, cui est honor & gloria, cu Patre dc Spiritu
sancto per omnia secula ieculorum. Amen.
post Ascensionem. CVm venerit Paracletus, quem ego mittam vobis a Patre, Spiritum veritatis, quia Patre procedit,ille teni. moniti perhibebit de me. Recessurus fratres charissimi, D minus & Redemptor noster per passione a discipulis su is,
dc in coelum ascensurus, ne se derelictos de desolatos dolerent. promittit eis se missurum consolatorem, videlicet Spiritum sanctum. Praedicit igitur eis in hac lectione quatuor. Primo.quod mittit eis Spiritum sanctum. Secundo quid Spiritus sanctus in eis sit operaturus. Tertio, perse
quutiones eis venturas demonstrat. Quarto. quare haee
praedicit, ostendit. Praedicit ergo eis primo se missurum 5piritum sanctum, eum ait: Cum venerit paraclitus,quem ego mittam vobis a Patre, Spiritum veritatis, qui a Patre procedit . Sed nullus vestrum fratres charillimi, cuin au .dit vel aduentum, vel missionem, vel descensionem Spiri- tussancti, localem intelligat Spiritus sancti motionem. Spiritus enim sanctus eum sit unum cu Patre di Filio in subastantia, de sicut substantialiter omnia complet, ita nee aeri cedere, nee recedere localiter potest. Sed tune Spiritusnii. ctus ad nos venire vel descendere dieitur: cum in nos d num & gratia eius mittitur, secud lim tropum qui methonomia dicitur, quando videlicet quod est doni, aseribitur auctori. Secundum hoc dicit Ioannes,quod septem sunt
Spiritussancti missi in omnem terram et quoniam scilicet sunt septem dona eius , quae fidelibus per orbem distria buuntur. Sed hie considerandum est fratres charissimi. quoniam non propter quaelibet dona sita dicitur Spiritus sanctus mitti. Si enim det alicui scientiam vel potentiam. vel huiusmodi, quae etiam a malis habentur, non ideo dicitur Spiritussanctus in eum mitti. Sed propterea sola do 'na,quae hominem sanctificant, utest chamas,cotinentia.
360쪽
misericordia, 3e eaetere virtutes, dicitur mitti. Vndenas tres mei .desideremus oc laboremus obtinere, non ea dona quae etiam mali habent,sed illa quae soli habent boni:& per quae spiritum Vnctum merentur habere posse -
rem,quem ego inquit,mittam vobis a Patre .ldem de eos
dem spiritu alibi dicit i Que mittet Pater in nomine meo. Ex quo profecto patet quonia spiritus sanctus mittitur a Patre, mittit ut & a filio. Sed quod filius mittit Spiritu sanctum. non a se, sed a Patre habet. unde di ad iugitiuu mitta vobis a Patre. De quo & adhue subiugii: Ptii aDnplex Natre procedit, aeternaliter scilicet 5e ineffabiliter . Vnde proces' fratres, duplex processio Spiritussancti intelligitur. Vna. hirtim qua Spiritussanctus procedit sternaliter a Patre dc filio, ut stam tertia in trinitate persona. dc una cu eis substati a. qua quotidie aeque a Patre dc silio procedit teporaliter ad sanctifi .
Multis no' candum creaturam. Vocatur autem idem Spiritussanctas minibus multis nominibus. Dicitur aute Spiritussanctus, quonia νομιμη finctificat creaturas. Vocatur Paracletus, quoniam consoqi ii in latur desolatos,medetur infirmis .c,nsulit inconsultis, re mittit reis . Vocatur quippE Spiritus veritatis, quoniam non fallit sicut diabolus, sed promissa veraciter reddit,de
homines veraces facit. Veraces in peccatorum consessi ne in veritatis prolatione, veraces in operis intentione. Vocatur etiam amor, concordia, benignitas et tum quos
niam est connexio Patris. dc Filii, tum quia in cordibus hominum amorem,concordiam, di benignitatem spiratci nutrit. Unde fratres, propensioribus desideriis eum asis due flagitare debemus,quatenus ille desiderabilis Spiritussanctus . nos a sordibus nostris sanctificet. veraces emeiat amabiles. cocordes. dc benignos reddat. Secudo. quid SpirituCnctus in discipulos operarus sit, ostendit climsubiungit: Ille testimonium perhibebit de me. Tripliciter ἰrhus fratres, perhibet Spiritussanctus testimonium de Chri- sanctus iri- sto. quod ipse sit filius Dei per miraeulorum & virtutum p Cter ire operationem i per interiorem in cordibus hominum inas mst iam spirationem. per prεdicationis testificationem. Aliis quip- ς' i et pEpersuasi eredere Spiritussanctus in Christum per mi Q Npq laeuia dc virtutes: aliis per interiorem inspirationem .aliis per exteriorem praedicationem . Testimonium .quippe