D. Radulphi Ardentis Pictaui, doctoris theologi ... In Epistolas & Euangelia dominicalia homiliae, ecclesiaticis omnibus plurimùm necessariae, & ante annos propè quingentos ab auctore conscriptae, nunc primùm in lucem editae

발행: 1576년

분량: 596페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

RADVL. ARDENTII et po

tione sex. Primo demonstrat quantam charitatem Deus habuelit erga nos. Secundo ad charitatem monet nos. Tettio oliendri vera es Ie quae de Dei dilectione dixit. Quarto charitatem commendat. Quinto nos hortatur

ad dilectionem Dei . Sexto probat Deum sine proximo non pol Ie verE diligi . Volens igitur ostendere quaniam charitatem Deus habuerit erga nos . ait Deus chraitas est. Sanesi Deus non omnes,vel tantu metitos diligeret, ipsaeharitas id est, si lectio, proprie dicr non posset. Nunc auorem quia omnes, di etiam im metitos diligit. ipsa charitas di dilectio per emphasim . id est, per expressionena po est. dici. ita quippe exuberat Deus visceribus pietatis di dilectionis.quod ios bonitatis di dilectionis neminem expertem relinquit, facit enim Solem Lau oriri super iustos, ociniuilos . di pluit super bonos & malos . Dat iumentis escam ipsorum, de pullis corvoru in uocalibus eum. Unde ad eum veth per sapientem dicitur: Nihil odisti Domine, eorum quae fecisti. csterum dilectio de largitas diuina nequaquam inordinata est. Quod utiqι esset si omnes tam bonos qua in malos aeque diligeret. Sed hoc non est: imo malis quaedam in ora bona praebet. Vnde scriptu est: Ho, mines ει tumeta salvabis Domine, scilicet temporaliter. Ionis velo maxima bona reseruatique scilicet nec oculus vidit. nee auris audivit. nec in cor lio minis ascendit. Omnes ramen quantu in ipso est sternaliter saluabit. Unde oc hie ossedit Apostolus quatuor, id est . quantu nos dilexerit: Δ: ad quid 5e qua do: de quomodo. Quantu nos dilexerit. ossedit eu dicit: In hoc appartiit charitas Dei in nos

bis.quia mi is vini uitissuti Vise inviundii. Multu fratres

mei, nos Deus dilexit : cum nee aurum, vel argentia : non Angelum . non aliquam erraturam scam, sed ipsuria uni-gcnitum situm oc amantissimum fibum, tradidit pro nobis. Ais qii id ossedit: ut vivimus ter eum. Non enim ideo dilexit nos, ut ipse melior esset de nobis sed v' nos melio-ies esseti is de eo. Et haec est fratres. vera dilectio. quae noquaerit commoda sua. sed aliena. Quando nos dilexit tm

ostedit cum subditi In hoc est charitas.no quasi nos dilexe rimus eii sed oritia i se prior dilexit nos. Tunc ergo dilexit nos cura nos no diligebamus eum, imo contemptores αBb a 4 P ini.

392쪽

aeriplici de

Ilo MILIAE

inimici eius eramus. Et hec est scatres mei,vera dilectio&persecta diligere etiam inimicos. Quomodo nos dilexit.

innuit clim subdit: Et misit silium suum propitiationem

sue vi alia transsatio habet litatorem pro peccatis nostris. Bene ergo dilexit nos, qui no dilexit in nobis mala. quod ipsi seceramus, sed potius bonum quod ipse in nobis fecerat, vel facturus erat. Ita ergo dilexit nos, ut nos facerer de peccatoribus iustos, de seruis liberos, de pollutis sanctos. Et hec est statres mei, vera dilectio, diligere in homine bonum & odisse malum.

Sequitur pars secunda n qua hortatur Apostolus nos ad dilectionem, dicens: Charissimi Deus dilexit nos. Er' inos debemus intiicem diligere. Est autem argumentum a

minori, quoniam si Deus, qui non tenetur nos diligere, nos dilexit, multo magis nos qui ad inuicem nos diligere tenemur nos diligere debemus. Tenemur quippe diligere proximum, triplici de causa, quia opus Dei estide ereatorem in creatura diligere tenemur. Et quia Deus praecepit, ut diligeretur, cuius praeceptis obedire tenemur. Et quia Deus homines dilexit,cuius exemplum imitari tenemur. Diligamus igitur fratres mei. exemplo creasoris no/stri proximos nostros, non vilia, sed etiam cariota nostra eis pro eis dantes: Diligamus eos non intuitu tem p ratis retributionis, nec ad vitam temporalem, sed ad ρς te nain. Diligamus quoq, eos priores. non expectates ut ipsi prius nos diligant: sed potius nos eos praeueniunte , dc non amantibus an .ites, vel de inimicis amicos LAciamus. Diligamus etiam eos dc optemus eis bonu: bonum quod est in eis amantes. malum vero si quod est, in eis odiete , di ab eis auferentes . Ad hoc autem quod liquis posset quaerere, quare nos hortaris, primo ad dilectionem pro imi: cum prius deber Ss nos hortati ad dilectionem Dei Respondet, qui uiam Deum nemo videt unquam . Ae fio pectὸ dicat . quia ergo Deus est inuisibilis.&dilectio eius est inuisibilis proptera vos hortor primo ad dilectionem proximi. in quo solus Deus diligitur: Si in cuius dilectione. dilectio Dei verius comprobatur. Unde dc subdit: Si iniligamus iuuicem. subaudis propter Deum I Deus in nobis manet per dilectionem ci charitatem eius , quae in nob: s

393쪽

persecta est id est, in vera dilectione proximorum apparet, quia Deus nos diligit verE, dc nos eum. sequitur pars tertia, in qua ostendit A postolus sua de aliorum Apostolorum auctoritate vera esse quae de charitate Dei dixerat, ostendens primo se tales esse, quibus creo di oporteat, cum subdit : In hoc cognor imus quia in Deo.

manemus ipse in nobis: quoniam de spiriti, Ibo dedit no

bis, id est.de gratiis Spiritussancti, quibus eruditi, sancti fiaeati, di purificati sumus. Et nos Diuimus,side, filii eius di. uinitatem,& oculis corporis, humanitatem eius. Et testi. scamur motibus, prεdieatione & miraculis, quoniam patet misit filium suu saluatore mundi. Testificamur etiam quod quisquis eonfessus corde, oreM opere. Puerit quos 1liam Isus es filius Dei, Deus in eo manet. per gratiam, oeirae in Deo, per charitate. Et vos,scilicet Apolioli.cognoo ni/mιs experimento, hoe esse verum, circredimus charitati quam habet Deus hι uobis, de inde cogimur diligere eum. infideles enim ideo non diligunt Deum,quia ignorani se diligi a Deo. Itaque fratres, si volumus,quod Deus in nobis maneat. dc nos in eo. co liteamur Dominu nosti u Iein

sum Christum esse veru Deli veri Dei filiu de saliratorem mundi. Confiteamur hoc, inquam, corde,ore,& operer quoniam unu sine aliis non susscit) maximὸ ubi est ne .cessaria. Petrus quipphcofitebatur Dominu corde, sed ta. men ore negando corruit. corde enim .ut ait Paulus, creditur ad iustitiam, ore autem confessio fit ad salutem. Sed de sunt quidam salsi Christiani, qui corde & ore Chiistum eonfitentur sed operibus dissilentur, de qualibus Paulus, Conetentui verbis se nosse Deum, factis autem negant. Nos ergo fratres, Christum firma fide credamus tardenti charitate diligamus, pr dicatione de opere, de etiam si necessarium fuerit, morte eum cofiteamur, ut ipse in nobis,

Ec nos in eo, ita aeternum manere mereamur.

sequitur pars quarta, in qua commendat charitatem quinque modis. Primb. quod adeo digna sit. quod Deus eius nomine se voluerit appellari. Quod ostendit,cum diseit: Deus charitas es . Dicitur aute Deus eliaritas.dc substantialiter de causaliter, de active dc passive . Et substan. tialiter quidem,Deus charitas, id est .dilectio dicitur,quos

394쪽

' . . HOMILIAet . ni 1m eius substantia dilectio eth. sicut si pientia, potεtia.& huiuI nodi . Causaliter velo dilectio dicitur, quoniam dilectionem, pacem. oc concordiam . in suis efficit creatuis ris. Ipse enim eisicit quod quatuor elementa. licet coniraoriarum sint naturarum, in una dilectionis concordia connectantur. Ipse essicit quod quatuor humores in corpore, licet eon rarii sint, in unam sanitatis concordiam uniuntur. Ipse essicit. quod in Ecclesia multitudinis credentium est eor unu dc anima una.Ipse quoque essicit, quod diuersae personae sint unanimes,& unius moris in domo. Acti. De ecia dicitur Deus dilectio, quia benignus & suauis est Dominus uniuersis: quoidam per electio nem, vi electos: quosdam per gratiatum collationem. ut praes nitaliter iustos: omnes velo per essentiae eon seruationem diligens.

Passueverb dilectio dici potest, quoniam amabilis: est ut se,& dulcis ad amandum. Cuius dulcedinem gustauerat Psalmista, qui dicebat: Gustate de videte quoniam suauis υιδ - est Dominus. Et alibi: Quam magna multitudo dulcia UM nis tuae Domine, quam abscondisti timentibus te. Secundo autem commedat charitate, per hoe quod ea tacit nos dignos qui maneamus in Deo, &4n quibus Deus maneat. Vnde de subdit. sui manet in charitate, in Deo manet. π Deus in eo. Pet chari ta tem quippe in Deo mane. mus : quia si Deum diligimus corde & desidetio,in Deo

manemus, eius mandata facimus, eius volsitatem nostrae praeponimus . totis viribus ad eum festinamus. per chari.

talem quoq- Deus in nobis manet: quoniam si Deum dis ligimus vere . ipse habitat in nobis: gratiis suis nos imis plendo,nos sustentando, nos protegendo, regedo. dc diris gedo.Tertio vero elimendat Araritate, per hoc quod charitas nos similes esscit Deo. Vnde subdit: Inhoe est chartitas nobiscu: quia sicut ille s ει' nos sumus in hocmu M. id

est . sicut Christus est misericors, sanctus, & bonus, amator etiam inimicoru. Ita & nos qui sumus in hoc mundo . per dilectionE ei assimilari cupientes. studeamus ficii missericordes. sancti & boni. dc etia inimicoria amatores. lv lii M. xta quod ipse praecepit nobis: Qui mihi ministrat. meseo quatur, subdens etia praemiu eum dicit: Et ubi sum ego,

illic dc minister meus erit. Vnde dc hic quarto comendat

395쪽

cta ita tε, quia facit nos habere fiduciam in aduentu Chrisi. Uetu quippe est quod vulgo dici solet. Secur vadit ad Cui iam .qui Praepesitum habet parente. Nos quoque fraties, si Deu vete dilexerimus, si eum tanquam pure, san .ctitate, misericordia, caeterisque virtutibus imitati filetimus, cum magna securitate dc siducia, ad secundum eius aduentu veniemus. Hac securitate cofisus Propheta. non timet morte neque iudiciu, sed potius ut adueniat deprecatur: Edue,inquit, de carcere animam imeam. vi confiteatur nomini ino. Et Paulus: Cupio dissolui. di esse cu Christo. Quinto etiam comendat charitatem. per hoc quod timorem excludit, dicens et Timor nou es in charitate', Dd perfecta charitas foras mittit timorem. Quem timorem Cum sint quinque species timoris, stilicet mundanus. hu in 'pM manus, seruilis, initialis . di filialis. Persecta estaritas mun. danum timorem prorsus excludit . quoniam qui perfectE 'Deum diligit, damna mundanar si reru no time sed potius quae sine amore possidet. ab . dolore relinquere paratus est. Excludit etia ex maxima parte timorem humanum: quoniam qui Deum persecte diligit, ad poenam αmortem temporale non trepidat. sed potius securus expectat. ut peream ad desideratam Dei visionem perueniat Exeludit etiam penitus timorem seruilam: quoniam qui persecte Deum diligit. per charitatem purgatus a delictis. i non habet in cdscientia unde timeat. sed potius unde gaudeat deseeutuς fiat. Unde de hie subningitur: sitioniam timor poenam babes. Quid enim seruiliter timet pro eulpa.eruciatur in consilentia. Excludit etiam timore initialem. Vnde di hie subditur: si ui autem timet. subaudis in eo scientia. uo est serfemu mesuritare, quoniam qui Deum vete diligit de pei secte, non ut incipiens. hinc a timor hine ab amore diuiditur, sed totus a dilectionis securitas .ie possidetur. Filialem vero timorem, perfecta charitas hinc non exeludit: quonia etiam ille qui hie perfectissim EDeum diligit, timet dum est in lubrica huius seculi via,

ne eadat, ne Deum offendat. Timet mole castae mulieoris sponsum suum: timet non eius aduentum, sed eius re-eessum . Porro in sutura beatitudine, adeo persecta eiitcha

396쪽

vel ut non emeiat hominem timorosum, sed reuerentem. Quod enim legitur,quia timor Domini sanctus, permanet in seculum seculi. vel de bono ad quod duxit, timor, vel de reuerentia intelligendum est. sequitur pars quinta, in qua nos hortatur did dilectionE Dei, dicens: Nos ergo diligamus Deum, quoniam ipse diis orit nos . Tres sunt praecipuae causae fratres mei, propter quas Dominii diligere debemus. Prima est, quia in se bonus di amabilis est: qua causam notauit superius cum ait. i Deus charitas est. Secuda est, qua diligi meruit,quae causa hie notatur. eu dicitur: Quia ipse prior dilexit nos. Terti est. quia diligentibus se,ptem tu itet iis beatitudinis dabita quam causam notauit superius,ctan dixit: Ut fiducia hasbeamus in aduentu eius. Quare tanta amoris incitamςta

mente nostram fratres charissimi. ad diligendum Deum non excitant i Et si negligimus eum diligere, eo quod in .se bonus 3c amabilis est, quare in misericordia eius dilectionis beneficia nobis quotidie exhibita : quare desideras bilia aeternae beatitudinis quae nobis praeparauit praemianos ad diligendum eum non inflamma nil Sequitur pars sexta. in qua ostendit Apostolus Deum non posse vere diligi sine proximo . dicens : Si quis dicis quia diligo Deum .m fratrem suum odit ,mendax est. Noa ait inimicum vel iniquum, quia inimicitiam vel iniquitatem debemus semper odio habere. naturae vero fraterni talem diligere. Et hoe eotra illos est, qui vel propter amicitiam hominis diligunt eius iniquitatem:vel propter inbquitatem hominis odiunt eius naturam . Deinde probat duplici argumcto Deu non posse diligi sine proximo. Pti, mo argumeto sumpto a minori .eu dicit:qui enim no dili. itfarrem sui. quem Hidet: Deum quem no videt,quom do potes diligεret Ac si diceret, nullo modo. Minus quip-pE est diligere proximu nostru quem quotidie videmus, cum quo nutriti sumus .cui nos similitudo di familiaritas amicat Maius vero est Deum diligere. quem nullo sensu cognoscimus, sed sola fide credimus. Ide subsequeter prosbat argumeto sumpto ab auctoritate mandati.cu subdit: Et mandattim babεmus a Deo, ut qui diligit Deum. diligis

CG tristium. Non enim vete potest quis diligere De M

397쪽

RADU L. ARDENTI L is3 nisi faciat eius mandatum. V nde idem in Evangelio si ibis iquis inquit, diligit me,sermonem meum seruabit. Itaque fratres mei, si volumus in aduentu summi i adicis haberς siduciam de securitate i diligamus interim Deum & proximum. Deu propter seipsum & super omnia: proximum propter Deum,& sicut nos: Nec diligamus verbo, neque lingua, sed opere re veritate, Christum in famelicis pascestes, in nudis vestientes in hospitibus suscipientes,in infir.

mis visita tes,ut ab ipso mereamur audire: Venite benedi- .... . cti Patris mei, percipite preparatum vobis regnum a constitutione mundi. Amen.

DOMINICA I. POST TRINITATEM. Dixit Iesus discipulis suis parabolam hanc. Homo qtii- Lue .

dam erat diues, πe. Cum in hac parabola stat res ch arilsimi, etiam nomen pauperis ponatur. patet quia no so

lum parabola, sed etiam historia est. Et parabola quidem est , quoniam per similitudinem quid faciendum quidve

sugiendum sit demonstratur. Historia vero est. quoniam res gesta esse ex paupere proprio nomine designato, comprobatuo. Sed quare fratres mei, nomen pauperis ponitur, cum nomen diuitis taceatur, nisi quia pauper per ele- ctionem a Deo cognoscitur: Diues vero per reprobationem a Deo ignoraturὶ Hinc Moisi electo dicitur. noui te ex nomine.Εt reprobis in futuro a Domino dicetur: Amedico vobis nescio vos. In quo fratres,confundiIRr pqruerositas nostra,qui nomina diuitum & potervum memoriter tenemus δ nomina vero paupςrum scire negligimul. Et unde hoc nisi quia aeceptores sumus personarur & diuites quos Psus ignorat, icimus: pauperes vero quos Deus nouit, ignoramus t Attamen legimus de Beato Clemeyte, quod pauperes regionu nominatim habebat seriptos. Porro propositae parabolae . sex sunt partes: primo enim 'ponitur meritum diuitis: secundo meritum pauperis: ter tio praemium pauperis: quarto poena diuitis: quinto, diues orat pro se: sexto pro suis, nee exauditur. Primo igitur ponitur metitum diuitis cum dicitur: auidam homo erat

diues, ostenditur autem hic esse verum illud quod Domunus alibi dicit. scilicet quod diues dissicile intrabit in re

gnum clorum. Et quia facilius est ea metum per fora-

398쪽

Πo MILIAE

men acus transire. quam diuitem intrare in regnum eo Iotu. Diuitiae quippe male vis. solent multa vitia generare.vanam gloriam .voluptatem, superfluitate, superbiam di contemptu. Quod vana gloriam generet, osteditureia

subditur: qui induebatur ptirpura tir bm Quod pretios

enim vestes ad gloriam quaerantur, inde patet. quod nubius appetit se preti s vestibus indui nisi ubi scit se a plus Dbus videri. Si enim in i uxu vestium, peccatum no esset. nequaquam Dominus Ioannem Baptistam de asperitate vestium commendaret. dc alios de mollitie reprehederet, 'm .im dicens: Quid existis in deserium viderer Hominem mollibus vestitum 8 Eece qui mollibus vestiuntur,in domibus regum sunt. Quod voluptatem dc luxuriam diuitiae generant, ostenditur cum subditur : Et epulabatur quditiata splendide. In duobus reprehenditur,dc quia festiuis conuiuiis delectabatur,de quotidie delectabatur etiam in preo L tio, in apparatu. dein crapuliciborum, quae Dominus prohibuit, dicens: Cavete. ne grauentur corda vestra cra. Iula dc ebrietate, de curis huius seculi. 'Quotidie etiam oc factitabat: di si enim quadoque splendidius de emol. Iius coenandum est. vel proptet Distum, vel proptet ho Gpites, vel propter infirmitatem. hoc tamen quotidie faee. -- rrigrande vitium est. Quod vero superfluitatem diuitiae generent,ostenditur ;n utroque, quia scilicet o supers Ei reis vestiebatur. 5c superflue epulabatur. Quod superbiam devictam. contemptum generent, innuitur, ex hoe quod diues in diuitiis se esserebat. dc mendicu ante ianuam suam peroeuntem despiciebat. ra Sequitur pars secunda, in qua describitur meritum. ' Bauperis,cum subiungitur: Et eratqtiidam mendicus misnibu Lapartis, qui iacebat ad ianua eius, ulceribus Hortitieupiens faturari de micis quae eadebant de mens initis,et nemo illi dabis. Quatuor osteduntur Laetari miserie. quia erat mendicus: quia infirmus,quia nemo in utroq; et subauediebat: quia ante ianuam diuitis iaces, multa tentati nem ex praesentium visone delitiarum. sustinebat. Sicut enim praesentia mendici infirmi. fuit oecasio diuiti maioris damnationis:ita praesentia delitiarum diuitis, fuit -

casio mendico coronae grandioria. bi enim diues non ha-

399쪽

Feret praesentem mendicum, diuitiarum istum vides eotor habere excusationem. Et si medicus insimus a viso. ne delitiaria remotus esset, tantam tentationis pugnam

non sustineret. Quantas namque fratres mei, putatis Lazarum sustinuisse tentationes, elim medicu 1 videret quotidie ante oculos suos, diuitem & suos in diuitiis super abundantem ' C a infirmus videret diuitem & suos in sua sanitate exultantes e Cum esuriens videret diuitem &suos, ex nimia saturitate eructates eum tot miseriis pressus videret quotidie diuitem & suos, tot prosperitatibus .

praeflorentes' Maznus certe erat iste Lazarus, qui tot calamitatibus premebatur .nec opprimebatur, quinox pa/ ervi, xiens suit patiens, quem etsi tot sagella torsetunt. tamen patientiam non extorserunt. Exemplo huius discant pauperes de infirmi. in seis aduersitatibus non murmurare:

non diuites damnare, sed Deli benedicere. de flagella pecocatis suis ascribere. Eimmo illi dabat. Quia sicut diues immisericors erat,ita & immisericordes ministros habebat. Iuxta illud salomonis i impius Princeps. omnes minI- Pr es mstos habet impios. Sεd, caves umiebant, lingebant lecta eius. Vbi bomo seruo Dei ministrate contemnealiat: bestia, prout poterat, serulabat.' sequitur pars tertia. in qua pauperis praemium destri- bitur, cum subditur. Factum est autem is moreretur --

charissimi, quis sicut Dominus Deus noster qui in altis . habitat & humilia respicit in coelo & in terra Z Susicitans , xerra inopem.& de stercore erigens pauperem Z Ecce que homo abhorret, dedignatur,& iesugit, pius super omnia Dominus per ministellum suorum sanctorum Angela. rum, visitat & suscipit, transserens de sterquilinio margaritam pretiosam,& in beata requie suorum collocans electorum. Est autem sinus Abrahae. locus in superiori inser Simuro tranquillus, in quo qui in fide A brahae moriebantur. -- ria ' cum requiescebant, expectabat Christum qui eis regnum

' coelorum apςriret.

Sequitur pars quarta , in qua describitur poena diui. tis cum subditur : Mortuus est autem c diues insem,

xv es hi insimum . Ecce quem lucta ministro tum N

400쪽

amicorum circu uouebat ec palpabat. rapitur per durum

ministerium crudelium daemonum, dc trahsfertur in in

fernum, de purpura & bys Io in asperitate i tenebratum,de splendidis conuiuiis. in famem A sitim perpetuam: di de inter blandas manus lachrraiani tum amicorum, inter diaras manus stridentium daei non lorum. Et quaret No quia legatur aliquid rapuisse vel defraudasse. sed quia sua superflue expedebat, di pauperi nihil dabat. Si sic fratres diis . nantur qui no dant sua. quid patientur qui api ut aliena Elitιans autem octilos suos ci m esset in tormentis . vidis braham a longe, tam loco quam assectu squia Deo consiunctus, aliud quam Deus velle non potest), Lararum suu ems. Porro cum ivsti semper videant reprobos. in pionis ad augmetum gaudii, dc ad glorification E sui laboriti Reprobi tantum ante videre pollunt electos. sed post librquia scriptum est: Tollatur impius ne videat gloria Dei. . sequitur pars quinta, in qua diues orat pro se . nec exauditur, unde de subdituri Et ipse clamas, magis assectu qua voce ait: er Abraham miserere mei. Patie vocat,quem filialiter imitati noluit. de qui uiuens in delitiis dc miseri hisnorabat,nunc in tormentis positus incipit scite quid habeat mali militia, de qu;d boni mitericordia. vos ergo diuites. ne similiter vobis c5tingat, discue per compassione. inter diuitias, miseria de misericordiam. Quia no inueniet . in alia vita misericordiam, qui in ista non habuerit eam. ' i Vnde Iacobus: Iudiciu sine misericordia fiet ei, qui no seis,cti ' cerit miseri ordiam . mitte inquit, Laratum, ut intinia

/ gat extremum digiti sui in aquam, ut refrigεra vi anam

meam, quia crucior in hac stamina. Ecce fratres qua terri-hilis est Deus in cosiliis super filios hominum. Diues, quamicas demensa sua cadentes esurienti dare nolebat Laetas rotad hoc iusto iudicio adductus est, ut ardens gutta aquide digito Laetari peterer, dc no acciperet. Qui si vel micasei per misericordiam dedisset . aliquod refrigerium in pε-

. nis inueniret. Ita cli stat res, si vultis misericordia inuenire. misericoridia facite: vocate pauperes ad conuiuia vestra, vel saltem date mensae vestrae reliquias . date vel cadentes

micas: ne si has sorte dare neglexeritis, restigeri si in igne non inueniatis.Sed cur diues potius in lingua arsisse me-

SEARCH

MENU NAVIGATION