장음표시 사용
501쪽
sans est quia salus datur nobis ex gratia, ergo non datur,nobis ex meritis ci operibus nostris. Quaestione qua video blat Apost. posse fieri facit & soluit .subdens : Puid igitur
lex es propter transgressione; posita ut, cauedas & vindicandas . Ac si dicat, non fuit lex posita ad euacuanda gratiam, sed potius ad euacuandu de corrigendum peccatam. Non enim fratres ni ei .ideo mandata veteris & noui testamenii data lia iit, quod ex obseruantia eo iii tanqua ex cause dare. tur talus sed ut per ea coi rigeremur di initiveremur quo W odo consequi talute valetemus Multi enim ante legem iusti fuerunt di salute consecuti sunt. Vnde Apost. Lex, inquit, non est posita iussis. sed iniuilis, impiis cic peccatoribbus. Posita, inquit, nsi semper,sed donec veniret se me, Dos minui scilicet noster Iesus Chri stus, in quo Smiserat subo, audis Deus benedicendas omnes gentes. Fuit ante lex Ordinata. id eis, ordinate itatuta medio tempore inter lepus degis naturalis . di tempus gratiae. Primo enim fratres mei. conuincenda erat superbia humana per naturale legem dei riptam : ut videlicet postquam intelligeret homo se de viribus liberi albitrii, nec per legem naturalem , nec per scriptam posse iustificari vel saluari, ad gratiam confuge rei; ω de se desiperans, totum de gratia Dei praesumeret. . Fuit autem lex ordinata per ε Aelos d est per ministerni, Angelorum . per quos loquebatur Dominus ad Moysen. Ves certe Angelos. d e i nullos Dei vocat Moysen de Aasron, caeteros i doctores legis, dc tamen in tantum legis mi nistri erant non auctores et quia lex erat tu manu. . id est in potestate Scauctoritate mediatoris. Dei de hominum Iesu Christi, qui tanquam omnium Dominus potestatem ha .
. buit legem statuendi quando vellet Per quem solu quod
per legem fieri non poterat) fit gratia, pax, Ac reconciliatio. Dei ει hominum ., Q dinde patet, quia mediator autem inius non est: Deus autem unis est. Ac si aperte dicat,cum proprie mediator dicatur, qui participando S conuenieri do inter duos oppositos, eos ad inuicem coponit si Chii ustus tantum diuinae naturae vel tantum humani esset,meo diator Dei de homi triam non esset Sic tu enim fratres mei, aliquando videtis in secularibus, quod quado duae tribiis adinvicem sibi inunicam tu, datur vir unius tribus uxori quare prae
502쪽
alterius tribus: ut illo matrimonio mediate. sat duarsi trisbuit recociliatio. Ita eu inimicitis essent inter Deu ci homine, placuit altissmo. ut homine fiigitiuu dc inimicu suu siobi recociliare colungens filiu suu natu is humans, ut esset simul Deus & homo, ut eo mediate, Deus homini,& homo Deo recociliaretur u igitur lex poli Dei promissio idi ad lepus fuit posita. nunquid, inquit Paulus. sex aduersus omissa Dcie Absit. Aduersus quide promissa Dei esset
sex, si ex lege di non ex gratia promissionis, iustitia di vita proueniret. Sed hoe no esse ostedit Apo. dices: Odsida. ra esset lex. qiue ρο set dimi a re. Pere εx lege esset itistitia:
subauditico seques eius vita. Sed hoc no eis. Vniuersaliter enim fratres mei, veru est, p nee ex libero arbitr. nostro. nee ex obseruatia legis, nee ex aliquibus operibus vel virtuti nostris, iustificari vel saluari valemus, sed ex sola Dei miselicordia. quae gratis iusti fuat impiu. Nec solii ex Iudaeos no iustificauit, sed etia peccatu auxit. Vnde Ac subdio tur:Sid coclusitscriptura omitiastib peccato : quosda enim per occa sione ad peccatu magis irritavit. luxta illud Poetiscu : Niti nur in Petiti semper,cupimiisque negata. Sic interdictis imminet aeger aquis, quo Lia quoq; per occasionF deoperibus legis glotiati oc superbire fecit. Omnes vero sub peccato eoclusit. i. cocludi ostendit, dum non cocupiscere prohibuit. Du enim quatumcunq- iu stus aliquado no concupiscere no pollit. omnes sub peccato concludi de transgre res esse legis lex demostrauit. Et quare hoc 3 I t pro
sela ex fide I inti Christi daretim credentibus. Ac si dicat:
Ideo permisit Domino omnes cocludi sub peccato. ut apparet et quod ex sola gratia squae est in fide Iesu Christi
promissio aeternae haereditatis daretur credetjbus. Propio rea fratres mei. omne glorificatione, omne superbia metis nostis depona inus: de malu quod in nobis est, ex nobis habere cognoscamus. Si quid vero boni habemus,no ex nobis , sed ex solo Deo, de gratis nos accepisse intelligamus. Et iuxta mandatu Domini, cu omnia nos secisse putabii reus, dicamus quia serui inutiles sumus: inutiles quide ex
nobis, si vero in aliquo utiles sumus. ex Deo est, qui perisolam inisericordiam suam eum essemus filii irae Fe perdi itionis,graus in filios nos vocat: vocatos gratis iussisua
503쪽
iustificatos gratis beatificat, ii tame de graiia eius non inν grati fuerimus: si gratiam eius non otiolam, sed operante habuerimus: si talentum nobis commitium multiplica ierimus: S cum multiplici lucro ad Dorninu reportauorimus. Quod ipse nobis prestare dignetur,qui in trinitate perfecta vivit ci regnat Deus, per omnia secula. Amen.
Dorii NICA XIll. POST TRINIT. DIxit Iesus discipulissuis. Beati ostili qui videt,qu.edios
viderit. In hac lectione scacies chari T. tria demoliranetur. Primu ostenditur beatos esse qui vident quε A postoli viderunt. Secundo exponitur legi peritus queres & cxpo. nens quomodo possit haberi aeterna beatitudo. Terii bad interrogatione eius, cistedit Dominus quis vel qualis de beat esse proximus Ait ergo Dominus discipulis suis. Beatiocinis qur vident,quae uos videris. Porro quidam videriit Christu tanta corporaliter, ut Iudii persecutores .alij tan tu spiritualiter ut posteri Chri istiani, alij di corporaliter dc spiritualiter ut Apostoli & di Icipuli. Sed l udaei. qui tat uiri corporaliter Christu videtur, non ideo beati. imo peiores essecti sunt. Quia enim virtutes di opera Christi viderat,
di eius praedicatione audiet ut, de tam e no credere, sed dein trahere curauerunt deteriores ficti sunt. Vnde Dominus Ioas. it. Si non venissesn,inquit. 5: locutua eis no suillem, peccatu non haberet, nune aute excusatione non habent de peccato suo. Nos vero sequaces qui tantu spiritualiter & oculis
fidei Christu videmus beati proculdubio sumus, si fidei vitam tenemus. Sed beatiores distipuli,qui Christu & oculis corporis, & oculis cordis simul eu viderunt, audietur. tractauer ut, cu eo maducauerunt& bibet ut . Quid putatis fratres mei, quid dulcedinis. quid amoris. quid firmitatis cotulerit praesens de corporea conuersatio Christi discipu-dist Per exteriores enim virtutes latente aduertetes deitate. lato est firmius credidei ut di praedicauertit. quanto euexpressus viderui. Vnde Ioann. Quod fuit. inquit.abinitio, quod vidimus, quod audiuimus,l manus nostra: co. trectauerunt de vesto vitae, vobis annuntiamus. At dices: Nonne Dominus ait Thoms, quia vidisti me Thoma, cre didisti: beati aut e qui non viderunt &credideriit:Et super IOU boc Gregorius, fides inquit .no habet meritu cui humana u Ita ratio
504쪽
ratio prebet experimentia. Videntur ergo beatiores qui Iesum in cat ne non viderunt. di tamen crediderunt. Et qui '. dem si fides sine visione lata esses, quata illa quae fuit co roborata visione corporali, utique non minoris meriti esi se videretur. sed maioris. Sed vix fratres potest fieri ut alis quis qui non viderit Dominum, nisi spiritualiter, tam fit. inam sileni habeat,quatum ille qui eum vidit simul corporaliter dc spiritualiter : aliter enim degustata,aliter tari. tum odorata creduntur. Mtiles Enun Reges Er frophet evola et tint Pidere quoe vos videtis, s uou viderunt. auadire quoe audistis,c no audiemur. Quantu fratres putatis habebant desideri u antiqui sancti, qui in spiti tu nouerant Cluillum venturii. quanta suspitia. quanta admirationet Hotii quippe desideria,suspiria dc admirationes, designa. ur per sepie antiptronas,quae ante natale Domini per septem dies cantantur, insipientes ab o desiderativo de admirativo ad uel bio ut quando per secundum tonu. quasi plangendo eantatur: O sapientia, b Adonai. quasi quado vemes Z quando te videbimus t quando te audiemus Sequitur pars secunda, cum iubditur: Et eri e qi a logisteritus surrexit tentans eu, s dicens agister quid M.1 ,. Oendo vitam aeterina possideboi Huius legi pertii oculi. oc si videbant Dominu exterius, tamen non videbant in eo ca quae discipuli videbant. Non videbant in humanitate diuinitatem: in humilitate, maiestatem: in nultitia. iapentiam. Habebat enim in oculo albuginem, id est ri scientia superbia talis a ministerio Dei te probatur. Humilis qui in re scientia videt stiperbia non videt. Et superba icieriale pi spei iii cum inflabat. non autem aedificabat. Ostenditur igitur ex scientia qua sine humilitate di charitate habuit. elatus, laetitor, dc contemptor. Elatus quum diciturJur rexit. Plus enim mente qua corpore se elevasse intelligendus est. lactator S co temptor,cum ea quae nouerat,quo i rebat,non ut adduceret vel docetet, sed ut scientiam suam
laetitaret, de alterius simplicitatem dcriceret. Quales un-Mm i, de dolenduest sunt hodie plerique magistri,qui deicieristia sua infati, legunt S disputant non ut sibi vel aliis pro φ. ficiant,sed ut se.ostenderent, de simplices confundant. Sed
505쪽
bligine habet in oculo, diuinam in humilitate sapientiam non vident. De quibus dicitur: Quia dicentes se elie sapie tes,stulti facti sunt, duin sapientiae verba non saporem habent. At Dominus qui nouerat eu causa tentadi hoc quq - suille, ait: Iu bae quid criptum ui quomodo legior occasione magistra di Dominus legis perito donat, quod maxi
me assectate eum sciebat. Cum enim superba scientia, etianon interrogata, multotiens docere praesumat, tunc ma-αime gaudet cum interrogatur: quia locu magistrandi. dc se ostentandi inuenit, quod maxime desiderabat Diliges, inquit, Domintim Deum ti m. ln hoc mandato demon-sratur,quare sit diligendus Deus di quarum Quare: Obtres causas. Prima elhquia est bonus in se. Quod innuit in hoc quod aisi Deum . Secunda,quia meruit diligi a nobis nos creando, nutriendo, redimendo. quod innuit cum ait, Dominum. Tertia,quia seipsum in praemium diligetibus se tribuit. Quod annuit in hoc quod dicitur,ttitura. Quantu vero diligendus sit, osteqdit,cu ait, Ex toto cordi ex tota anima, ex tota mete, et ex totis Diribus mis. id est, ex toto quod scis,ex toto et vivis, ex toto quod p tes ac si dicatur,omnes potetias, vires, virtutes, motus, Scdictus tuos diriges ad Deu diligendii. Sed quid vult sibi fratres mei, tanta verboru inculcatio Nonne si dixisset tantuex toto corde satis dixisset 3 Ad maiore fratres expiessione dictum est : di si expreisus posset,expressius hoc dixisset. quonia nunqua satis dicitur,quod nunquam fatis agitur. Nil qua enim fatis diligi potest Deus a nobis. Nemo enim in tantii diliget quantu metuit, Aquantia amari dignus es. Et ρ imis incivit, tuum sicut teipsum. Non enim ait quantu teipsum hoc enim a nullo exigitur sed sicut teipsum. Nosmet enim diligere non debemus nisi in bonu ta cumia, ad bonu, id est, ut est iamur boni. Similiter proximiano- nos prωstru non debemus diligere nisi in bono. N ad bonii. id est ximum disin bono quod iam habet, vel ut habeat: vi scilicet bonum ligered quod nobis ipsi vistumus. proximis velimus. Discrete igi- 4-ημtur fratres mei, ta nos qua proximos nostros diligamus. Nam sicut peccat qui no diligit bonu in proximo, ita pec eat qui non odit malit in eo: Hoc, inquit, c vinea. Acs dicat,non sussicit tantum scire, unde tu gloriaris.
506쪽
sequitur pars tertia innua legis pertius, sciens quod pli
ribus modis dicitur proximus . vel cognatione. vel famialiaritate. vel fide, vel mente, vel loco:quirit quis in hoc loco proximus intelligatur. in boc Pnies ii ilicare fel fimi. id est se osteaiare inquisitore prudente de iustum. Et sus aeseus in coelum Iuus. in quo significabat se magna de spiritualia dicturii, ait: Humo quida des uada; a, Ieru selon is Dricho, π iu uir in latrones, G c. In hac parabola fratres
ira es, olle iit Dominus quis sit proximus nosses: Quia omnis quῖ naturae particeps est : ct qualis debeat esse proximus erea proxima, quia benignus & misericors per charitate & compadione. Iuxta mysticum vero lentam, ostendit Dominus se pii caeteris proximum ei se humani gen ris, non tantia secundit carnem, sed etiam secundu charitatem, copassionem, dc redemptionem. qua nobis immeriistis exhibuit Iuxta quod ipse ait: Maiore hac dilectione nemo habet, ut anima sua ponat quis pro amicis tuis: Ostenis. duitur aure in hac parabola quatuor, ruina genetis huma ni, persecutio diaboli, in sufficietia legis. misericordia Christi. ruina generis humani ostenditur, c si dicitur: homo quidam doscindebat ab Ierusale in Ierabo, T lucidit in latro-ries. Homo enim iste humanu genus est qui in primo homine dum per superbia astendere voluit, descendit: Scri,ptu clienim ante ruina exaltabitur cor: Descendit igitura Ierusale coelesti ad qua creatus fuerat: In Iericho, id est, in desectum huius in udi. Iericho vero desectus siue luna interpretatur: Et incidit peccando,iu latrones,id est. in potestatem daemonioru, qui latenter insidias sitas sub specie serpentis recticii consilii occultabant. Et mox aperta persecutio diaboli ostenditur,cii subditur, pilettit expoliaueri eum. gratuitis scilicet bonis, ut virtutibus & fructibus ei-rum: PLigis etia impolit/s, subaudis in naturalibus bonis: ut iri in te lectu, memoria. Si huiusmodi. Grai uitis qui pictbonis eu penitus priuauerunt. Naturalibus velo bonisno eum penitus priuauerunt: sed ea in eo deletior auςrut: Et
abiemuοῦ, non laedere cessando, sed latendo. finitimo reli-CIO. A quo & cuiὶ A Deo, sibi homini. Fuit enim exigente peccato suo, a diuino auxilio destitutus.&suo arbitrio de relictus.No fuit tamen omnino mortuus,sed semiuiuus.
507쪽
Quonia no potuit diabolus auferre penitus homini scinstilla rationis in homine,quae ei etiacum peccat,dicit,ma te facis. In sussicientia , ero legis ostenditur, cu dicitur: ctist atit e ut Sacerdos quida desεnderet eadem via. υ visom, Proeteriit.Sunc iter Letiita tim ε siet sectis locutaen videret eu, percransiit. Porro iacerdos N Levita descendetes de via. sunt sacerdotiu de ininisteri u legis, quotu ruinistri in eande quoqι miseria inciderunt. Et cum essent secus eum, di viderent eu . pertransierunt: quia sacerdotes & ministri legis cognouerut quide misella humani generis: αsecus sueiuni per experientia de compassionem, dc no valentes auxiliti ferre, praeterierunt. Lex enim peccata monstrauit,non abstulit Misericordia autem Clitisti osteditur
eu subditur: Samaritanus ver ὀ iter faciis. Peuit sectis eum. Sane Samaritanus qui interpretatur custos, est Christus. hominu custos. Qui iter faciens de coelo in mundia factus est vicinus homini per humanitatem: Et Pidens.miserias eius, misericordia motus est. Et appropians, per copassionem, angauit vulnera eius, per correctione dc poenitentia infundeus olei. vinu, id est, suauitate dc spem veniae, &austeritate minarum. Alligat vulnera eius, dum clamat, egite menitentia, infundit oleum d in addit, appropinquabit enim regnum coeloiu, infundit vinum cum dicit: Omnis arbor qui non facit fructum bonum. excidetur, Rin igne mittetur. Super iumentum suum posuit, clim peccata hominis in corpore suo super lignia portauit. In st bulum tulit, eum in sinu sanctae Ecclesiae. ut refoueretur, posuit. Curam illius agit,cu homini modo prospera,mO do aduersa. prout nouit expedire, immittit: Altera die, id est, post Ascensionem, protulit duos denarios, dum notitiam utriusque Testamenti dat Magistro Ecclesiae, dicens illi: Curam illius habe,corripiendo,erudiendo,consortando. monendo. Et quodcunque supererogaueris, noua sententias, monitiones. de exempla addendo: Ego quum rediero reddere unicuique secundam merita sua. reddam
tibi. Quis hortim trium videtur fisse proximus illi qui incidit in latrones ' Ptii fecit, inquit, misericordiam in illum. In
quo ostenditur fratres mei, propinquitate gentis vel carpis nulla cata in comparatione illius qui est charit alis M
508쪽
eompassionis. Quae quia in Cimilo prae caeteris abundauit, prae caeteris est magis proximus noster & magis diligedus. Sed & post eum, quisquis est magis imitator eius magis eli proximus noster, dc magi, diligendus. Unde S subiditur. Me tusic similiter. Videlicet ut quemadmodii Christus fecit pro nobis, ita & nos pro eo faciamus, cum super omnia diligentes. nos di nostra pro eo poneres, omni etia homini pro eo cliaritatem & compa isionem exhibentes persequentibus nos, mi urias nostras dimittentes, prauos, Deo, verbo S exemplo lucrifacientes, miscios cosolantes, hospites sulcipientes, nudos vestientes, famelicos reficientes,captiuos redimentes, caeterasque cosimiles pietates Christo in membris suis faciente , vi ab eo extrema dc aeternam consequamur benedi stionem, Amen.
. DOMINICA XIIII. POST TRINI T. SPiritu ambulate. et Smeria carnis non perficietis,
Quatuor hic facit Apost. fratres mei. Primo monet nos vivere secundu carne: secundo demostrat quata querra sit inter carne de spiritum. tertio ostedit quε sint desideria carnis di quod danum asserant, quarto demostrat qui sint desideria spiritus. Ze qua utilitatecbierant. Primo erago nos monens Apostolus vivere secundu spiritu, no secu dum carneni, ait: Spiritu ambulate. 5e desideria carnis no
perficietis. Ac si aperie dicat,desideria carnis no perfici tis. Et est locus ab oppositis. Desideria quippe spiritus de desideria carnis opposita sunt, adeo ut nemo possit in hac vita desideria utrius a. simul facere. Desideria enim spiritus sunt mundum contemnere, ad coelestia toto nisu anhelare. modico colentum esse. amare ieiunia sobrietatem. vigilantia, castitate, temperantia. iustitia, caeterasq; virtuotes. Econtrario vero desideria carnis sunt: mundu amare. coelestia cotemnere, in terrenis diui is absidare comessari,inebriari. dormire, luxuriai t. super siue viuere, atq: inicia se, de huiusmodi. Porto no ait Apostolus, spiritu ambulate de necessitates carnis no perficietis Bene enim fratres naei, possinus simul Sc spiritualiter vivere, & necessitates carnis facere: ut modeste comedere. bibere, dormire, modesse possidere dc huiusmodi. Vnde Paulus ad Rom. ait: ne seceritia curam catnis, scd ait vigilanter, ne seceritis cu- . . . . ramin
509쪽
ramin desideriis carnis, necessitatem concedendo,&su iPersui ratem prohibendi. Rursus non ait Apost.&des doriis carnis no mouebimini, praesertim cum motus nostri carnales in potestate nostra non sint. Sed ait dc desideria carnis non perficietis,id est ad effectum non ducetis. Spi- ritualiter enim vivere, . ci tamen aliquando moueri desideriis carnis possumus. Sed spiritualiter vivere,& desideria carnis ad esse tum ducere simul no valemus. Proinde fratres mei. spimitaliter vivere conemur ut turpia desides ria in nobis nascentia,& si no omnino amouere, talve costpescere dcte frenare valeamus. Beatus enim, inquit a Duid. PIE.io. qui tenebit, id est . retinebit,&allidet paruulos sit os,id est. naicemes carnis suae motus, ad petra. id est, ad Christum.
Sequitur pars secunda, in qua osteditur quata guerra stinter spiritu & carne, cum subditur: Caro enim coucupis. it aduersiusspiritu. Er spiritus adtiersus carue, ut no isti curaque vultis, illa faciatis. Caro enim sae pe impedivne faciamus voluntate spiritus. Et spiritus saepe impedit,ne facia. mus voluntate carnis. Videntur autem hic fratres chariis. quinq: inqui reda. Primo enim quare caro dicatur cocupiscere adaersus spiritu ,cu caro nihil possit nisi per spiritu. Caro hoc in loco fratres mei, no vocatur sola caro, sed sensualitas cum carne. Dul quippe sunt vires siue potetis . spi P potes ritus superior&in serior. Superior est ratio.quae coelestia tiae Di, edtemplatur& quae tit . Inferior vero est sensualitas,quae tui. per quinque officinas corporis teporalia sola desiderat de querit. Superior ergo pars spiritus vocatur interior homo, siue spiritus. in serior vero pars cu carne. vocatur exterior homo siue earo. ideo quia a carne sola habet quod te po/ralia desiderat & quaerit. Hinc est quod homo, qui vivit secundia sensualitate, homo carnalis, imo etia totos caro dicitur. Sicut ecotrario illes vivit secundu spiritu, homo spiritualis: imo eria spiritus dicitur. Secudo quSritur unde est tantae repugnantia inter spiritu & carne . id est, inter ratione dc sensualitate. ut altera cocupiscat contra altera Et eulpa prothoplasti. Ante enim culpa creatus lic d& ordinatus erat homo a Deo, ut nulla in se sentiret rebellionem. sed spiritus tuo creatori subditus & obedies esset, caro vero siue sensualitas spillius in omnibus sine cotradictione ιi , pareret.
510쪽
pareret. Quia vero spiritus peccado in obedies Deo fuit. inde merito su ii inserius. id eli, carnalitas cu sensibus suis et obedire coterripsit. Hinc est ci, Ada post peccasu se nuda vidit, id est .se gratia dc dominio quod habebat in inebris suis spoliat ii cognouit Eil ergo haec repugnatra in homione, no ex narura, sed potius ex peccato poena inflicta. Tertio qui itur quare Dominus a seruis suis hac repugnantiano tollit, quia fratres mei, nouit Dominus. ea seruis suis esse utile tribus modi q. Reddit enim eos humiliores, ne seilicet de se prssumant, du internam rebellione no ex se, sed ex iola gratia se polle sit perare videt. Reddit eos erga alios misericordiores, ex propria enim miseria quomodo pilis misereri debeat ad discui. Reddit eos victori'siores. quirato enim maiore senti ut& vincut pugna, tanto maloicco
sequentur corona. Quarto quaeritur quomodo in hac in terna dc tam familiari guerra potetimus victoriam obtinere. Non per nos fratres mei. sed per sola Dei gratia. Vnde Apost. Infelix. inquit ego homo. quis me liberabit de corpore motris huiust Gratia Dei per Iesum Christum. Sed. quoniam gratia Dei non praeuenit dormitantibus, si Volumus hanc rebellionem vincere in nobis , instandumeti vigilanter orationi.& carnis macerationi. Porro fratres mei, super motus cordis de carnis nostrae, vigilare continue debemus: malos, si surrexerint, omnino .e tingue do: bonos, etiam si pxcesserint corrigendo. non simus sicut quida carnales homines. qui nullam in se cognoscunt rebestionem: sed omnem motum surgentem recipiunt. αnulli tentationi ob si istunt. oremus etiam & contra pravos motus nostros auxiliu desuper quaeramus, dicetes cuPsalmista: Domine ure renes noli tos. dc cor nostria, videlicet ne illi male dilectetur. vel illud math cogitet, igne sancti spiti tus expurga. Carne quoque ieiuniis ci orationibus atq, labo: ibus maceremus &spiritui ea seruire cogamus quia duorum rebellium, quoru alter debilior, tanto alter fortior est. Vnde Apostol. Quando, inquit, infirmor, tuc fortior sum de potens: subaudis secundu spiritum. Quinato: si ut ait Apostolus non facimus ea quae volumus, Veis facimus ea. quae non volumus, quomodo ad praemium