Fratris Alfonsi a Castro ... De iusta haereticorum punitione libri tres, nunc recens accurate recogniti

발행: 1549년

분량: 753페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

101쪽

DE IUSTA HAE RET. PUNITI ONEsna,&ex epist. I. & qtaad Martianum imperatorem

missis a Leone Papa. α ex epistola eiusdem Papae Lemnis ad totum concilium Chalcedoncse directa: quae est in ordine epistolarum quadragesima quinta. Ea in Rugin illo concilio definita sunt, non fuerut rata Sc firma ab ipso concilio existimata,quousque fuissent ab ipso sum nio Pontifice confirmata.Propter quod patres in concilio congregati summo Pontifici Leoni scripserunt, deprecantes ut illic facta decreta confirmare dignaretur. In qua epra postquam secerunt relationem eorum quς inconcilio fuerant ab eis definita, haec quae sequuntur adiungunt. Haec sunt propria Sc amica,Sc ad decorem conuenientissima,dignare coplecti sanctissime dc beatissime pater. Qui enim locum uestrae sanetitatis obtinent sanctissimi Epi Pascliasinus Sc Lucetius, Ac qui cueis est reuerendissimus Presbyter Bonifacius, his ita costitutis uehementer insistere tentaverunt, proculdubio a uestra prouidentia inchoari Sc hoc bonum uolenteS, ut sicut fidei,sic bonae ordinationis uobis deputetur erufectus. Nos enim curantes ta phssimos Sc Christi amicos imperatores,qui super hoc delectantur, quam clarissimum senatum Sc totam : sicut dicere conuenit, Im- Perij ciuitatem opportunu credidimus ec,honoris eius confirmationem ab uniuersali concilio celebrari, re uelut haec a tua sanctitate fuerint inchoata eo quod fouere semper studeas roborauimus praesumenteS, dum nouerimus quia quidquid recitudinis a filijs fit,ad paties recurret facientes hoc proprium sibi: Rogamus igitur, Ec tuis decretis nostrum honora iudicium, dc sicut nos cupidi in bonis adiecimus consonantiam,1ic dc summitas tua quod decet) adimpleat. Haetenus in epra comciin Chalcedonensis ad Leonem Papam, quae habetur in lane tertiae adtionis eiusdem concili). Huic aut petitioni idem Heatus Leo respondit,per epistolam ad totum concilium directa, confirmans decreta eiusdem conci

iij, de sic inquiens,

102쪽

Leo episcopus sanctae synodo apud Chalcedonam habitae.Oem quidem fraternitatem uestram nosse non ambigo,definitionem sanciae synodi quae ob confirmationem fidei,in Chalcedonesi ciuitate celebrata est,toto corde me fuisse complexum. Quia nulla sinebat ro, Ut qui unitatem Catholicae fidei dolebam ab haereticis fuisse turbatam,non exultan ter in integrum redijsse gauderem. Hoc tamen non tum ab ipsis beatissimae conissensionis affectu,sed etiam ex epfs mcis,quas post reditum meorum ad Costantinopolitanae urbis antistitem dedi,potuissetis agnosceret,si uobis responsionem sedis apllicae naanifestare uoluisse l. Ne ergo per malignos in

terpretes dubidabile uideatur,utrum qin synodo Chalcedonensi per unanimitatem uestram de fide statuta sunt approbem, haec ad omnes fratres re coepiscopos nostros qui pdicto concilio interfuerunt, scripta direxi.

Quae gloriosissimus Mesementissimus princeps sicut

poposci in notitiam uestram mittere pro Catholicae fidei amore dignabitur,ut re fraterna uniuersitas,& omnium fidelium corda cognoscant, me non solum P fra

tres,qui uocem meam executi sunt, sed etia per approhationem gestorum synodalium propriam uobiscum iiiijsse Gam,in sola uidelicet fidei causa quod saepe dicedum est pu quam generale concilium,& ex praecepto Christianorum Principum,dc cosensu Apricae sedasiplacuit congregari,damnatis haereticis,qui si corrigi uoluissent,nulla penitus resideret de uera diai nostri Iesu Christi incarnatione dubitatio. Unde siquis unquam ausus fuerit, uel Nestorii perfidiam tueri, uel Eutychetis ac Dioscori impium dogma defendere, de a Catholicone

com unione resece nec habeat eius corporis participa UOnem,cuius abnegat ueritatem.Hactenus Leo sancitissimus in epta ad concilium Chalcedonensemissa , u est in ordine epraru suarueris Et in epilli s7. scribit ad Masetianum Augustum rogans ut hanc suam. concilii Chalcedonensis confirmationem P omnes eccinas publicari

103쪽

DE IV sTA II AERET. PUNITIONE.

mandaret,ut omnibus inolesceret Apostolicae sedi placuisse ea,quae de fide inconcilio Chalcedonensi fuerat definita.Praeterea,sexta synodus Q tertia est habita Costantinopoli,una est ex praecipuis Zc primi ordinis con olqs generalibus,q Catholica suscepit ecclesia , in qua Iegati Agathonis tunc inami Pontifici suerunt Theo dorus Jc Georgius psbyteri δί Ioannes diaconus. Qus autem in illo concilio definita sunt, cofirmata fuere per Leonem papam,qui Agathoni prope finem concilij destineto successit. Cuius rei aptissimu integerrimum testimonili reddit epra eiusde beati Leonis papae hui' nomitiis tertia ad piatum Imperatore missa,q sic incipit.. Regi Regum in cuius potestate sunt regna mundi pusilli,& cstera. Quam epram nolui per ola referre,ne magna illius prolixitate gratiarem lectorem. Solum citabo aliquam illi' partem perquam sexta synodus ab eo co- firmatur,liis uerbis. Sancta igi tur inquit Leo papa) uniuersalis Sc magna sexta synodus, quam nutu dei uestra clementia dc sedule conuocauit, Se cui pro Dei minist Tio pfui t, apticam in Oibus regulam re probabilium patrum doctrinam secuta est. Et quia definitionem rectae

fidei ut dictum est plenissime pdicauit, quam et aprica sedes beati Petri apostoli ςuius licet ipares ministerio

fungimur)ueneranter suscipi t, idcirco Zc nos dc per nostrum officium haec ueneranda sedes aprica concordi ter ac unanimiter,his u definita sunt ab ea,consentit, Scheati Petri authoritate confirmat: sicut supra solidatam

petram,qui Christus est ab ipso domino adeptus firmitatem. Propterea sicut suscepimus atque firmi ter pdica mus sancta quinque uniuersalia concilia, Nicaenum,Costantina politanum,Ephesim im primum,Chalcedonense, Se Constantinopolitanum,u dc omnis Christi eccria approbat&sequitur: ita Sc quod nuper in regia urbe pro uestrae serenitatis adnisu celebratum est larustu se tum concilium,ut eorum pedissequi interpretes,pari ueneratione atque censura suscipimus, Sc hoc cum eis d i-

104쪽

LIBER PRIMUR.gne connumerari,inquam una & aequali Dei gratia es gregatum,decernimus: Sc qui in eo fideliter conuenerui Christi ecclesiae sacerdotes, inter sanctos ecclesiae presatque doctores adscribendos aeque' censemus. Hae e nus Leo Tertius in epistola illa , si locata est in fine gestorum eiusdem concilij. His igitur clarissimis testimonijs apertissime conuincitur,ea,quae a legatis sedis Apostolicae cum reliquo episcoponi concilio suerant circa si dena decreta,no fuisse ab omnibus fidelibus pro certis, Ec indubitatis recepta, antequam Papa suuna dedisset decretum . Ex his Oibus aperte colligimus Papam non posse in quenquam alium transferre potestatem desbniendi de fide talem,quale ipse habet,ita ut sua definitione,aut ita possit ille oes Christianos ad aliquid crede- dum obligare: sicut ipsemet Papa potest. Sed hic mihi

occurrit non parua dubitatio, irespondere decreui,ne scrupulus manea qui alicuius conscietiam laedere pos- sit. Nam pse ista,q se concilioru cofirmationibus a summis Pontificibus petitis,&concessis,diximus,dubitare merito aliquis poterit,an concilia ex toto terrarum Or-he authoritate Papae congregata, in quibus Papa non

adest: sed solum illius legati,possint in definitione fidei

errare. Si talia concilia errare posse dicatur, conseques est,ut etiam concedatur,talia concilia sine prssentia Pa-Pae non esse dicenda generalia,aut quod generalia con cilla authoritate Papae congregata possimi errare: quo rumutrunque est absurdum. Nam quod generalia concilia aut horitate Summi pontificis congregata, errare

possisn haeresis est multotv hsretico' ab Oibus Catho licis damnata. Quod aut sine piatia Papae possit gnate

concilium celebrari,re ipsa constate quia in nullo illo ni quatuor celebratissimois concilio',uidelicet, Nicsno, Constantinopolitano,Ephesino, halcedonens, Papa sit pias. Illa tri fuisse gnalia concilia nullus unquam ne gauiti Si uero talia concilia sine patia Papae: sed cum le- ' :

gatis eius , de authoritate illius congregata errate non

105쪽

- DE IVsTA HAERET. PUNITIONE possunt, quare eoaς, Π a toto illo concilio Mfinita sunt, expediatur Papae confirmatio quia si cocilium illud errare non potest , non est opus concilio N definitiones a Papa confirmari.De hac re ut ingenue loquar mallui se sena also N audire siriana,quam dicere meam: sed ua ne minem hucusque uidi, qui hac dubitationem mouisset, aut de illa aliquid disseruisset,cogor dicere saluo meliori alioni iudicio,quid de hac re sentiam. Ego quidem firmissime teneo,nec aliud sentiendum censeo,talia conci Ita, 1 ex toto terraN Orbe aut horitate Papae cogregata

sunt,in quibus, etsi Papa sit absens, ipsius tamen legati piates sunt, esse dicenda gnalia concilia, dc per consequens non posse in fide errare. Non quidem ppea quod legati sedis Apostolicie sint infallibiles in diffinitioni hus fidei, cum illi per se soli errasse potuissent: sed quia

totus iIle coetus in quo adsunt, errare non potest .Ppter Sstentiam Spiritus sancti.Verum & si illa concilia e rare non posmint in fide,non tamen frustra, desine causa: sed ob multas, easque iustissimas causas illa petierunt semper ab ipso summo Pontifice approbationem, Ecconfirmationem eorum, quae a toto concilio definita fuerunt. Prima quidem causa est,ut omnibus costet Papam idem cum concilio sentire, Ec legatos suos ueram ipsius Papae mentem expressisse. Nam quia dubitare

aliqui9 posset an legati sedis A pncae fideliter suo functa

fuissent officio,rem iuxta uoluntatem &smam delegantis exequentes: Opus est,ut Papa suam eXprimat aperte, ore suo prolatam,aut manu sua subscriptam Mam.Hoc .n. in alijs forensibus negoti)s fieri iure praecipitur. StasPer Procuratorem matrimonium contraxerit: quamuis illud legitimum esse matrimonium, S in dissolubile iura decernat,ut habetur.32. q. 2.paragrapho cum dicitur. etl .gnali.ss, de ritu. nupt.quia in potuit subelse fraus in huiusmodi contractu,scuratione uidelicet existente falsa, ideo sic contrahentes consueuere iterii in psentia talem contractu proinqs uerbis repetere.Vt igitur ocius

106쪽

stet caput esse mebris conforme,hoc est, Papam ide cuconcilio sensisse,oportet ut non solum per legatos suos: sed per seipsum suam exprimat se iam. Et hoc aperte era

pressit idem beatissimus Leo in illa plata epistola ad co Onyciliu Chalcedonense missa, in qua rationem suae confirmationis reddes,sic ait. Ut fraterna uniuersitas, dc omnium fideliu corda cognoscat me no solum per fratres, qui uicem meam exequuti sunt: sed etiam per approbationem gesto Iu synod alium,propriam uobiscum inhilestiam. Haec ille.Ex quibus clare constat definitionis cGfirmationem non elle a 'Papa concessam, ut P illam P pa maius robur adderet definitioni: sed ut p illa clarius Oibus constaret de Papae uoluntate, M snia. quam per legatos suos expresserat. Et sic fieri oportiere aperte covincitur per hoc, quod aliqn compertum est legatos sum mi Pontificis infideliter,& contra ea,quae illis Papa co- miserat,legationem suam egisse. Nam Nicolaus Papa huius nominis primus in epastola ad Episcopos P Asia, Ec Libyam constitutos dicit legatos suos,quos ille Costantinopolim ad cuiusdam grauis causae cognitionem

miserat,contra expressa mandata sua rem totam egisse,

α dixisse,illa ita ex mandato Papor agere. Ne igitur idefinitionibus conciliorum aliquem legatum tale aliquid egilse,quis possit suspicari,necessariu est,ut quae legati sedis Apostolicae in concilio dixerunt, Papa proprio Ore, Ec propria manu confirmet.Altera causa pol id fieri pavisum Papam,ne si forte in posterum a definitione con cilii deficeret,causaretur se nunqua tali definitioni con sensime,legatos ut suos minime suam expressisse uoluntatem. Ne igitur id in postem euenia opus est,ut propria . manu subscribens dicat se id simul cu toto concilio sentire,eam ui amplecti fide s a toto concilio Spusisto sug-:. data est. Etsi Papa Deo permittente postea coci ij definitione deserere telaret, sua ipsius subscriptione

danaretur. Tertia Sc potistima causa est,quia licet con

cibum in definitionibus,tia decretis suis circa fidem non

107쪽

DE IVsTA HAERET PUNITIONE possi t errare,in alqs m,quae ad fidem non pertinent, qer errare possit nullus uere doctus dubitat. Nam concilia sChalcedonese,quod unu est ex illis quatuor celebratissimis concilijs,quae beatus Gregorius dicit se uelut sancta quatuor Euagelia uenerari,errauit pferendo Patriarcha Constantinopolitanum Patriarchae Alexandrino, si eae

antiqua eccssae consuetudine per Nicaenum conciliu co-

firmata, scam locum semper post Romanu Pontificem habuerat.Propter qa Leo Papa Iscet cofirmauit ea,qus in concilio Chalcedonensi definita fuerant circa fidem, eam in definitionem,per qua Patriarcham Costantinopolitanum ptulit Alexandrino,reprobauit, dc per ape tam fmam damnauit,prout costat ex epistola quinquagesimaseptima eiusdem Leonis: quae est ad martianti Augustum, Se ex epistola quinquagesimanona eiusde , quae est ad totum conciliu Chalcedonense. miserunt ergo plata concilia ronem gestora suoN ad summu Pontificem, & petierunt ab eo confirmationena,no quidem pro his solum, quae ad fidem spectabant: qm illa certa erant,de insallibilia,et firmo robore firmata,cum in illis

errare non potuissent concilia:sed rone alto' negocio . rum,in quibus illa cum errare potuissent,certitudine,ac

proinde confirmationem definitionis a summo Pontifice tanquam supremo ecciliae iudice petebant. Et certe si bene aduertantur uerba eprae a' cocilio Chalcedonensi ad Leone missi solum in ea epra concilium petit confirmatione illius defini tionis,quam de platione Patriarchs Constantinopolitani dederat,nec de rebus fidei ulla fiementio. Et Leo eidem concilio respondens, dicit concilium ad hoc solii congregatu fuisse,ut de fide, &non de alijs mdicijs tractaret.Haec sunt quae mihi de hac re ce liora uidentur,siquis meliora ob tulerit,extensis ut aliat ulnis recipiam, Sc gratias illi pro mercede oblata resera

ingentes,im abest,ut sim confutare paratus. No.n. tam tenaciter meae adhaereo sniae, ut illa semper meliore esse Putem,ac Proinde aliena recipere contemnam Argume

108쪽

LIBER P RI M V s. ς xa,quae L principio cap. posuimus, Sc quae in faciem opovositae uidentur fauere sententiae,facillime soluuntur. Ad primum quidem respondeo concedens multa esse, quae iuste,imo aliqn necessario per alios dispelat Papa: quia omnibus peragendis ipse solus non sufficit, res Gad fidem spei tantes eo,quddsint reliquis omnibus so-rensibus negochs multo praestantiores, non est aequia, ut per alios decernat. Na&siquae per alios facimus, a

nos ipsos facere uideamur, non in re uera per nos ipsos

facimus. Deinde multum interest Oprijs,an alienis ocutis inspicias: qm ut optime Manlius Torquatus apud Liuium ait uix unquam bene succedent,quae Oculi S egeris alienis.Fatemur rei ad fidem spectantis inquisitione ἔPapam posse alicui delegare, ut uidelicet docitotv disti dentium rationes, Sc argumeta audiat,& scrutetur, hac illi conditione,ut quae ab illis intellexerit,summo Ponti- ifici referre teneatur , ut ille omnibus examinatis sniam dicat. Alias si Papar legatus siriam de fide dixerit, noligabit contradicente,ut non liceat illi ad Papam appellare. Ante cuius definitionem quamuis contradicat legato,noti censebitur haereticus.Alterius argumenti solutio ex his,quae ante diximus,est manifesta.

Quis si Dicendus taremus. Cap. 7ν

Haetenus de haeresin multa capitula disputauimus . Nunc uero ratio ipsa suadet ut de ipsius haeresis assertore,qui haereticus appellati solet,diueramus, Ecquis morito talis celari debeat,doceamus.De hac re prout ego existimo ) non oportet facile pronunciarer sed grauem, de diligentem debet iudex ad hibere examinationem antequam aliquc haereticum esse censeat. Cum. N.nullum .

sit acerbius crime qa uiro Christiano quis possit obhcere,quam si illum appellet haereticum, anxie prius re examinare conuenit,de lapidem ut dicitur,ad filum referre ante qua iudex de hac re sniam dicat. Lex Hosayca IG-gam, do diligen tem iubebat praecedere examinationem antequam sacerdos aliquem pronunciasset leprosum

109쪽

DE IVsTA HAERET. PUNITIONE Multo ergo maiorem decet adhibere inquisitionem amtequam aliquis pronuncsetur haereticus: qm magis de serendum est ueritati,quam figurae: magiS corpori,qua umbrae. Leprosus si quidem haeretici hominis figura gerebat,ut infra libro scito cap.i8. ostendemus. Ne igitur rhaeretico' censura quisquam erret, certissimam regula hic statuam per quam debeat quilibet examinari,haereticus sit an non Ante omnia in admonere lectorem decreui,haeretici nomen uarium este,& multiplex in sacris canonibus. Na aliqu extensa nimis eius significatione , haereticus dicitur, quisquis quolibet in haeresim lapsus eis,aut qui apertam, Sc uehementem de haeresi suspitionem dedit.Et iuxta hanc uocis latissimam signification cfautores haeretico N,&iliora receptores haeretici appellantur,ct si illos erroribus eo iv, quos tuentur, aut domi recipiunt,ex aio fauere non constet. Haeretici et dicunt , iuxta hanc largissimam uocis significationem,schismatici, resimoniaci, qm qui tales sunt,non modicam pbenchaereseos suspicionem.Iuxta hanc talatam haeretici appellatione,non usurpatur haec vox haereticus, in illis titialis uin libro decretalium, Sc libro sexto,et in clemetinis,

de haereticis in scributuriqm non illis Oibus,qui sub tam Iarga illius significatione comprehendi possent: poens it lae,& mulctae conueniunt,quae haereticis L summis Pontificibus per d6cretales sub illis titulis contentas, infligi mandantur.Omilla igitur hac tam larga uocis signification ad propriam, Sc legitima eiusdem uocis significationem accedentes ostendamus, suis uere,&merito sit haereta cuS cessendus,ut poenaea iure decretae iuste illi pose

sint infligi.Multa udem exigutur,ut quis merito debeat haereticus dici. Primo ante ola opus est,ut fidem Catholicam semel in baptismo siusteperit. Nam ununqua Christum in baptismo induisiis Paganus,aut Iudsus,aut Sarracen US,aut Maometicus, aut alio quovis censebitur nomine,nunquam in haereticus dicetur,ut poenae, quaSadu ei sus hireticos eccina decreuit merito possint in illu

110쪽

, LIBER P Ri Mus. 3sinsi .Eccna siquide de illis,qui foris sunt,no iudicat,dice te Paulo: Quid mihi de hs,qui foris sunt iudicare Atqui non est indutus Christum in baptismo, sic est extra

eccinam,ut nunquam illius domu intrauerit: qm ad baptismur quae huius domus est ianua,nondu accessit. De - his ergo,qui baptismii non susceperui innon iudicat ecclesia, L per consequens hi non sunt, quos nomine hae retico punit. Secundum quod post baptismum susceptum exigitur,ut quis dicatur haereticus, est error in fide. Opus solum exterius sine errore intellectus ut superius cap. I. diximus)non est haeresis, eadem etiam rone ropus ipsum solum abso errose intellectus quavis de hs res suspeetum reddere ualeat, haereticum in facere non potest. Qui igitur haereticus est dicendus, oportet, ut aliquem errorem circa fidem teneat. Errat aut no solii, qui cotrarium ueritati asserit,aut credit,sed et qui deip sa fidei certissima, dc firmistima ueritate dubitat . VnAupust. in Enchiridio ad Laurentium cap. II. errorem Amri . definiens,sic ait:Errare est uem putare qa falsum est,fal 'summ qaueu est uel certum lire Mincerto, incertu ue ro p certo,siue falsum,sive sit ue N. Hsc Augustinus.Ex his uerbis apertissime colligit non solum illum dicendii esse haereticum, qui contra ueritatem fidei Catholicae sentit: sed quide ueritate fidei dubitat si caetera heat,oad haereticum ex adta esse,infra dicemus.Nam qui de nde dubitat,ita et errat, sicut qui aliquid contra fidem asserit,qua ipsa sua dubitatione testat se credere sacra scri

plura posse fallere,& ecci iam pose falli. Alio qui si hoe

de illis non crederet, nuncli de illan didiis dubitasset. Proeterea is,qui dubitat fidem amittit: firmitate caret, a fidei est annexa ob quam cam dubitatio uehemes nam de leuissma dubitatione non est nunc sermo dc fides sit in unum coire non piat. Hoc manifeste Obat testimonio beati Bernardi ita dicentis:Fides ambiguum geris.

non he dc si het,fid es no est . Et btus Athanasius post

datam fidei regulam in symbolo , ita ait: Haec est fides

SEARCH

MENU NAVIGATION