장음표시 사용
511쪽
DE IVsTA HAERET. PUNITIONE pium pro illo, taqnam O hola excoicato , M in excoica tione defuncto Deum orare. Ad haec omnia ualet ita, qua aliquis post mortem damnatur de haeresi: non in ualet ad excomunicationem illi inferendam. F. Pondetur obielctionibus, qua pro Abbatis , o sit se vinis ossem pessunt. Calu X X.
Hic in fortasse aliquis Abbatis,aut Glossis in hac parte pronus mihi obiaciet,lis reticos multos post mortem fuisse ab ecclesia anathematizatos. Nam conciliu Constanti ense sess. 8.anathematizauit Ioannem Vulclesiam tunc defunctu. Et in quinta synodo actione prima,an
thematizati sun t Dioscorus, Ec Eutyches, dc ali) multi
haeretici, qui iandiu ante annos multos fuerant mortui.In sexta synodo actione ultima,anathematizati sunt Theodorus Farantia,Sergi',PD rhus,5 PauluS, Sc Honorius,de multi alii haeretici,qui omnes iam erant mo
tui Et in cap. siquis Eps, extra de haereticis,praecipitur, ut anathema dicatur post mortem Epo,qui haeredes instituerit haereticos, aut paganos . Fateor quidem post
mortem posse aliquem anathematizati, non in excora cari. Non sunt.n.idem prorsus anathematizare,et excolcare,aut anathema, Ec excoicatio. Hoc autem ita esse,
, uel ex eo constare pol Φ multi sunt,qui haereses re haereticos anathematizat,qui nullam prorsus lint excolcandi p talem. Nam omnis,qui haeresina,quam prius tene
hat,defetit,cum ad ecclesis colonem recipitur uisupra docuimus cogitur ptius abiurare, Sc anathematizare hasim,qua maculatus fuerat:sicut patet in cap. Ego BOrengarius. qahr,de consecratione. dist.2. Non in omnis talis haereticus resipiscens,ptatem excoicandi hct. Praeterea saepe ecclesia in suis sententijs, post uerbu α- coicationis addit uerbum anathematis,dicens: Exco, .camus, M anathematizamus,prout patet in cap.EXcoscamus.Primo, M secundo,extra de hsreticis. Et in cap.
cum non ab homine. extra de Iudichs. Primo pcipis', ut clericus incorrigibilis eacoiceriac deinde, ut anathematis
512쪽
LIBEM SECUN DV s. 24ttis mucrone feriatur.EX quibus omnibus apertissime costat non esse id em Prorsus coicatio,& anathema. sed aliquid addere anathema supra excoicationem,praesese tim quod perpetuo,ubi ista duo coniunguntur, uerbum anathematis semper ponitur post uerbii excoicationis, re nunquam ante illud collocatur. Rursum cum Petrus in atrio Principis sacerdotum se calefaceret,& tertio ne garet se Christi discipulum esse, dicit marcus Euangeli mant sta de illo, coepit anathematizare, deiurare: quia ne scio hominem istum.Certum autem es Petruna tuc nullum excoicasse,quamuis anathematizauerit. Ex his o- mnibus luce clarius constat, aliquod esse discrimen inter has duas uoces, anathematizare,&excomunicare. Oportet igitur haNuocum signationes explicare: qm inde tota huius qonis summa pendet, Sc ex illant ignorantia multi occasionem erroriS sumpserunt, putantes eandem prorsus utrius inuocis sigilationem, cum in sit ualde diuersa . Anathema Graeca uox est, &significat donaria,quae Deo,aut sanetis eius offeruntur,&in templis honoris gratia suspenduntur. Et nixta hanc nudam uocis significationem, saepissime in sacris literis praeser tim in ueteri testamento reperitur. Nam ut alia omit
tam illud est manifestissimum , quod in libro Iosue de
expugnatione ciuitatis Iericho legitur,ubi haec habent :Cumq; septimo circuitu clangerent buccinis sacerdotes,dixit Iosue ad omnem IsraeI. Vociferamini: tradidit Iosue.ώ. n. vobis Ddsciuitatem : sito ciuitas haec anathema:et omnia,quae in ea sunt, Ono. Ciuitatem,& Omnia, quae iilla erant,praecepit esse anathema Dcto: quia omnia, uin illa erant,uolebat Diio seruari,& illi in sacrificium offerri: ita ut ex illis nihil sibi ipsi ali quis seruare auderet. Cum aut de spolijs ciuitatis tulisset ac sibi seruasset Acham filius Charmidiatus est Das,& dixit filijs Israel:
Anathema in medio tui Israel: non poteris stare coram hostibus tuis,donec deleatur ex te, qui hoc contaminatus est scelere, Anathema uocauit hoc loco spolia, i sibi
513쪽
seruauerat Acham filius Charmi: qua illa ad hoc de
Nata erant, ut Deo dicarentur. Sicut autem nefas e st cotingere ea,quae Deo sunt oblata,ita etiam nefas est conuersari cum his, qui ab ecclesia per excoicationem sunt praecisi Et ob hanc causam similitudine per contrarium
dueta is, qui excommunicatus est,uocatur anathema.
Cati.t Sic accepit Paulus, cum in epra ad Galatas ait: Siquis uobis Euangelizaverit,praeter id,quod accepistis,anathema sit,hoc est,excoicatus,& a Deo separatus. Haec omnia testimonio bli Chrysostomi comprobatur, qui homilia sextadecima super epistolam ad Romanos ita inquit: Quemadmodum anathema,donum P id, quod Deo oblatum dedicatur,nemo est,qui temere manibus contingere audeat, neq3 ad id propius accedere: sic Eceum,qui ab ecclesia separatur,ab omnibus abscindens,
ac tanquam longissime abducens, hoc nomine a Cotra Tio. s. appellat,magno cum terrore omnibus intermina tuS,ab eo,ut separentur,ac pedem referant.Anathema ti.n. honoriSgra appropinquare nemo audebat: ab eo
autem,qui ab ecclesia abscisus erat,ex opposito omnes Dia separabantur. Quapa separatio quidem tum haec, tum illa : ex aequo a uulgo alienatio erat. Separationis uero modus non unus: sed illi contrarius . Ab illo enim abstinebant tant Deo dicato ab hoc aut decedebat, tanquam a Deo alienato,dc ab ecclesia absciso. Haete-
. nus Chrysostomus.Et eadem postillii dicit Theophi- laetus interpretas illud Pauli ex epiliola ad Romanos . Optabam ego anathema esse a Christo pro fratribus meis.Et hoc idem asserit quinta synodus,cuius testimonium citatur a Gratiano in cap. Certum. 26.q.ἶ in quo
haec har uerba. Nihil. n.aliud significat anathema. nisi a Deo separationem.Quod intelligendum est, secundum illam significationem, scam quam anathema applicatur excoicationi, Sc de illa sola loquebatur quintη synodas,ut patet ex laters circunstantijs, quae semper solent
uerum, dc germanum liters sensum aperire . Alias qui-
514쪽
L I g E M se C VNDVs. 242dem,iuxta plenariam illius uocis significatione, multo plura significat qua separatione a Deo, prout apte con stat ex testini ori s sacrae scripturae Sc sanctora uirora, clsupra citauimns.Ιuxta huc modu accipitur anathema,
quoties in concilioN definitionibus aut Pontificii decretis dicitur. Sius hoc,aut illud dixerit,aut fecerit,anathema sit: hoc est maledic tus,dc ab ecclesis consortio alienus. Nam anathematis uox,ut per stritudinem ad excolcationem applicatur, non sola minorem excoicarione exprimit,sed et maiorem, perquam excoicatus ab ecclesia abscindit atque separat.Sic. n.docetur expresse in capite.Engertrudam J.q.4.Ab hoc nole,anathema,de riuatur uerbia anathematizo,quod signat maledicere, detestari,deuouere.In cuius rei testimonium ut prophanos omitta authores)solum beatu Aug.prosero, uinq-Α -
stionibus suo librum Numero N qo. 41. haec ait: Hinc di qctum est anathema quod detestabile aliud, Scabomi-
nabile uideat. Vt.n.nihil inde uictor in usus suos aula ret,sed totum in poenam luendam uoueret,hoc erat anathemare,quod uulgo dicitur deuotare.Origo aut huius
uerbi est in Graeca lingua,ab his rebus,q uois de Psoluis,hoc e, omissae Sc reddite, sursum ponebant in teplis: i Ruocibus grscis, ανω τίμ; m: hoc est, sursum ponere, uel fingedo uel suspendedo. Haec Aug.Anathema ergo iuxta Augustinum,est idem quod abominabile de detestabile. Anathematizare aut uel ut ille alto anathema-re,est abominari,maledicere,detestari. Et iuxta hanc significationem capit ligc uox,anathema,apud Marcum euagelista loco superius citato,cum dixit, Petrus coe- maripit anathematizare &iurare: quia no noui holem istu. r . Iurauit.n.tunc Petrus iuro per execratione,quod ut August. super psal.7.docet)estosum grauissimum turm.Iurans Petrus maledicebat sibi ipsi,&maledic tiones imprecabatur, ut maior suo iuro adhiberet fides: ac si didicisset: Maledustus ego sim a' deo, dc talia aut talia ad dat mihi Deus haec,aut illa super me ueniat, si noui ho-
515쪽
DE IVsTA HAE LET. PUNITIONEminem istum. Hoc certe est iurare Sc anathematizare.
Et hoc aut aliquod aliud simile credendum est Petrum negantem dixisse,pst quod dictus est anathematizarei iurare. Nam iuransno alium,sed se ipsum anathematizauit.Ex ubus Oibus iam apertissime costat, aliquam esse driam inter anathematizare,& excoicare, eam. Cuest inter maledicere aut detestari,Sc excoicare. Haben t.n.illa duo talem ordine inter se ipsa, quod nec sema ab inuitem sepantur,nec semP se necessario consequuntur, ut eide semper coueniant. Nam quavis idc possit excoi cari dc anathematizari,non in ccnsequens est ut omnis quem anathematizamus aut maledicimus, sit eo ipso
coicatuS:neque ecotrario cosequens est,ut Ois excoicatus,sit eo ipso anathematizatus, aut maledictus . Et
Pp hanc cam ecclesia postquam alique publice Ec no1atim excoicauit,anathematizare cosueuit. Tunc anathe
matizamia maledictionis uerba& impcation es quas dam cotra excoicatum profert,ut puta diccdo psalmuxo8. maledictionibus plenum, qui in aliquibus ecclesiis tunc legi solet.In alijs ecclesiis udam csremoniae horroris plenae,post data excoicationem,fieri solent. Cande Ioe accensae,aqua desuperinfula,coram ppl o a' sacerdote extinguatur;qui tunc haec dicit uerba. Sicut hsc candela extinguitur in hac aqua, ita anima huius excoicati pereat in inferno. Desnde in lignum tristitiae pro ala sic Pereunte,ilgnu crucis eleuatu uelandine nigro tegit. Cuhaec aut alia Aia ecclesia contra excOicatum facit,tunc illu anathematizat. Et hoc aut aliud fige quid qua fieri praecipit Pontifex cu clerico in corrigibili, quem in cap. Cum ab homine,extra de iudicijs,supra citato postquaeae coicatus fuerit,pcipit si emedari noluerit anathema tis mucrone feriri. Ex quibus Oibus apertissime constat, in concilio v aut Pontificum decretis non frustra Sc sine causa post uerbum excoicationis,additum esse uerbum anathematis.Nam post ex comunicationem ad maiore horrorem &metuatus incutiendii, placuit superadde
516쪽
LIBER SECUNDUS. 243 re maledictionem,q anathematis nomine significatur. Vnde patet misere errasse Sylvestrum de Prietio,u in sua summa,titulo excoicatio primo qone ultima, dicit iden γ' prorsus esse anathema,ct maiorem excoicationem, diem anathematizare &excoicare maiori excGmuni Oe--ἀν catione. Ad cuius latae persuasionem profert illud cap. e Engertrudam.3. q. . Sed re uera ut ingenue loquar illeno intellexit textum: qmsibn intellexisset, nouisset optime nihil prorsus illius fauere latae. Nam textus ille dicit quod anathema maiorem explicat excoicationem: qcl intelligendum est,qniuxta illam significationem capit,
iuxta 'uam applicatur excoicationi. Nunquam in tex
tus ille dicit quod anathema non significet aliud quam
eXcomunicationem, aut quod anathematizare non11-gnificet aliud ,quina excoicare.Deinde, id quod textus ille ait,anathema significare eXcomunicationem malo rem,sic intelligendum e it, maledicitio u anathematis uoce significatur,non datur nisi maiore excoicatione p- cedente. Ita anathema maiorem significat eXcOsca tionem,quia cum anathema dicitur,daturantelligi maiorem iam praecelsisse excoicationem,postquam solam dici solet anathema.i. maledictio.Omitto quam bellam illius uocis anathema, Sylvester reddat etymologiam'. Non quidem miror Q h sc ille ignorauerit, sed miror ualde quod tanta cum authoritate docere non sit ueritus uprorsus ignorabat.Et certe ista aduersus illuno dixisse,
si illecti ali)s fuisset uel patvmodestus . Nam Angelum
de Clauasio aut horem summae angelicar,ui' quidem,p- χter doctrinam quam habuit non modicam,multi S miraculis clarissimum, siaepe iniuriose tractat: cum in multa cet 'frequenter nec uno mutato uerbo,ab illo furatus sit:Out lacile poterit illius tam multa furta deprehendere,quis quis illius summam cum angelica summa conferre uΟ-Iuerit,quamuis ille ad hoc laborasse Vr,ut furta occultaret, quia quae Angelus sub una dictione posuerat, ille in aliam dictionem transferre curauit,ne forte qui utrano
517쪽
DE IV sT A UAE RE T. PUNITIONE. summam in eadem materia legeret,surtum deprehede re posset. Fieri igitur oportuit cum Sylvestro,ut cum ille toties male locutus fuerit,male etiam aliqn audiret. . Fatemur itaque defunctos non solum haereticos sed etiam catholicos posse a uiuentibus anathematizari,non in excoicari. Nam saepenumero videmus,ut fili) uiuetes paretibus suis defunctis maledicant,&illos detestentur, Mabominent,male illis imprecantes, ua forte paretes duuiuerent,fuerunt suaN re prodigi, aut quia male in il lis haereditatem diuiserunt, aut pa aliam sinailem cam. Quo sic eueniente,filia parentes suos defunctos anathe
matizant,non in perinde eOS excoicant, quia non omnes id facere pnt, cum excomunicare sit aetus piatis Sciurisdustionis,quam non oes hie,apertissime constat.Ecclesia in non consueuit anathematizare,hoc est,maledicere,nisi illum qui prius excoicatus fuisset. Quamuis igitur anathematis uoce ut diximus ecclesia aliqn utatur Pro excoicatione,non in hoc semper facit. Concilium ergo Constantiense anathematizauit Ioannem Vuicles defunctum: quinta synodus plurimos haeresiarchas iam mortuos anathematizauit: sexta synodus anathematizauit alios multos haereticos,hoc est,maledixit illis, Scimprecationes in illos dixit,non in illos excoicauit. Neque unquam Concilium in suis definitionibus,aut Pontifex in suis decretis,usus est uerbo excoicationis contra illos hsreticos,sed solo uerbo anathematis.Intell1gebat siquidem optime tam concilia quam Summi Potifices , se iam super illos platem aut iurisdictionem non lire: δίsciebant non paruum esse discrimen inter anathema Ecexcoicationem.Illud et quod ex concilio Africano cit tur in cap.Siquis Eps,extra de haereticis,ad eundem modum est interpretandum, ita ut ibi anathema capiatur pro maledictione non pro excoicatione. Nam si pro eae communicatione poneret,dixisset,sit anathema hoc est sit excoicatus,& no dixisset,dicatur illi anathema,Qm
tale genus locutionis inusitatiun est in ecclesia, ut pro
518쪽
LIBER SE C V N D V s. 244 eo quod est excoicare,ponatu dicere alicui excoicationem. Iubet igitur concilium, ut Epo qui haeredes instituerit haereticos aut Paganos,dicat anathema, hoc est, maledicatur ab omnibus,omnes illi imprecentur,om nest illum maledicitum appellent. Esto etiam,illic ana thema pro excommunicatione ponatur,nihil in nostrae obviabit sniae: qm ut ex ipso uerbo contextu conuin citur)snia illa quae illic contra talem Epm profertur, est solum declaratoria poenae iam olim illatae, Sc non executio nouae excoicationis. Si dixisset concilium, sit anathe .ma,uideretur sensisse tunc primum post mortem,exco municationem esse inferendam, quia praecipies esse anathema aperte innuere uideretur,ante non fuisse anathema. Cum uero concilium praecipiat ut dicatur anathe- , ma,satis clare onditur Piam esse declaratoriam . Quia quod ait,dicat anathema,tm ualet,ac si dixisset, appelletur excommunicatus,vocetur maledietus. Et huc esse ueN irae sensum,uerba qus sequuntur apertissime declarant. Nam postquam dixerat concilium,dicatur ei ana thema, statim subdidit: ato eius nomen inter Dei sacer
dotes nullo modo recitetur. Erat quidem olim consuetv xdo ut catalogus haberetur in ecclesia omnium Epora defuncto luet, qui illius fuerant pastores, Sc talis catalo gus publice ante altare legebatur coram pplo, ut populus illos dilo commendaret. Praecipit igitur concilium Africanum ut Eps qui haeredes instituit lisreticos aut pa ganos, non scribatur in catalogo Epotu, nec nomen illius recitetur inter nomina alio Iu Epo iv.Hanc fuisse olim ecclesiae consuetudinem, & hanc esse concilia Africanimiam,apertissime conuincitur per id quod beatus Leo Papa ait in quadam epistola ad Anatholium Constantinopolitanum Esem,quae est.38. in ordine epyaIst sua'.
In illa enim epistola idem beatus Leo Papa respondet Lis Uad quasdam qones a praefato A natholio propositas,& primus
ad tertiana qGnem riadens,sic ait. De nominibus autem
Dioscori Iuuenalis re Eustachij ad sacru altareno reci-
519쪽
' DE IVsTA HAERET PUNITIONE tandis,dilectionem tuam hoc decet custodire,quod nostri ibidem constituti, faciendum esse dixerint: quod in
honorandae sancti Flauiani memoriae non repugnet, Ma gra tua christianae plebis animos non auertat. Nam iniquum nimis est atque incongruum, eos qui innocen tes Sc catholicos sua persecutione ue Earunt,sanctorum nominibus sine discretione misceri. Haec Leo Papa h Leo v ius nominis primus. Et alius etiam beatus Leo tertius tertius. huius nominis Papa,in epistola pro confirmatione sex
is synodi gnatis ad Constantinum Imperatorem missa,
quae lix in ultima areone eiusdem synodi,eandem ostendit consuetudinem, M textum illius capituli,siquis Eps,
aperte declarat,cum ait. AnathematizamuS praeterea inquit Leo tertius proinde atq3 execramur omnes hae, reseS,Omnestv eam authores, at fautores, qui aduersus a pncam dc orthodoYam fidem diabolicis deceptisallaciis falsitatis errores in ecclesiam conati sunt intro ducere.i.Arrium,Sabellium, Macedonium. Et multis ligretico nominibus recesitis,tande subdit. Quos scia catholica atque Apostolica ecclesia de catalogo ridelia Patrum,utpote zizania de area Dnicae ecclesiae gehennae supplicio abdicada per uentilabrum diuinae discre rionis abiecst.Haec Leo tertilis.Ex quibus duobus tam fidelissimis testibus aperte constat ueruS atque germaenus sensus illius capituli,si As Eps,pcipit nan conciliu, ut ille talis Eps qui haereticos aut paganos haeredeSin i stituit,post mortem non appelletur Eps aut Dei sacer dos,sed dicatur anathema,hoc est,maledictus,detestabilis,abominabilis, dc nomen eius in catalogo Epo ede functo' non recitetur.Scdo potest mihi aliquis ociicere,illud secundum capit. quod incipit,a nobiS, e trade si ita ex comunicationis,ubi Papa Innocctius definit, post mortem posse dari absolutionem defuncto in exco municatione decedenti,& deinde dicit ecclesiam incertis calibus posse ligare mortuos Sc soluere. Hic textus isuperficie sola inspectus, nostram vi prorsus destruere
520쪽
LIBER. sECUNDUS. 24si sitiam,sed bene consideratus & acutius examinatus snobis imana dicet,im abest ut uel ex longinquo nos oppugnare uelit . Pro cuius clariori intelligentia admoneole storem,ut consideret, excoicatio quae in unam ali quam personam fertur ad plures personas suos extendit effectius.Nam excOicatio non solum pertingit ad excomunicatum,sed etiam ad alios: qm cum ecclesia alique ex comunicat,eo ipso alios obligat,ne pro illo publicasEc solennes apud Deum effundere preces,aut eleemosynas publicas dare,aut sacrificia offerre, aut denique co-naercium ullum cum illis hye audeant.Ipsummet excolcatum non uno im uerbere percutit, sed multis: quo Naliqua ad corpus, aliqua ad alam pertinent . Excomu nicatus siquidem tanquam membrum putridum est, scorpore ecclesiae abscisus Sc procul separatus ob quam causam coes Ecclesiae orones,& alia illius bona opera, qui sibi inuicem communicant reliqua membra uiua et capiti cuiumsta,nullo modo prosunt excOicato. Et hoc est uulnus aut flagellum quod alae per excoicationem
infligitur. Et circa hoc nihil prorsus pol ecclesia circa defunctum efficere,qm anima quς hoc flagello percuti dehet,iam post separationem a corpe,e st omo a iudicio ech clesiae separata. Prster hoc ais flagella,sunt alia qus ad corpuS pertinent,uidelicet priuatio ecclesiastics sepul- turs: non posse legitimam Ecualidam in iudicio Gaml dicere,& alia multa a iure contra sxcoicatos decreta .
De his corporalibus poenis non dubito quin ecclesia it las possit inferre defuncto,qm corpus defuncti,&que ili Iud contingere piat,adhuc sunt eccris plati subiecta.Poc igitur eccilia pa aliquam iustam cam,non soli1 hqreticu, sed et quelibet alium sceleratum holem defunctum, ad
hun c finem excoicare,ut corpus illius extra eccriam laetetur tanquam ecciliastica sepultura indignu.POt etiam iusta ca urgente,alium in excoicatione defunctu ad huc: finem absoluere, ut eccsiastica illi cocedatur sepultura , i qua ob excoicationem priuatus iuerat. Deinde,quia ec