M. Valerii Martialis Epigrammatum libri ad optimos codices Parisiis nuperrime recensiti et castigati. Tomus prior posterior

211쪽

Pusila senibus dulcior mihi cycnis , Agna Galesi mollior Phalantini, concha Lucrini delicatior stagni; cui nec lapillos praeferas Erythraeos ,

Nec modo politum pecudis Indicae dentem , Nivesqua primas, Illiumque non tactum: Quae crine vicit Baetici gregis vellus, Rhenique nodos , aureaniqua nitellam e Fragravit ore , quod rosarium Ρaam; Quod Atticarum prima mella cerarum; Quod succinorum rapta de manu glebar cui comparatus indecens erat Pavos Inamabilis sciurus, & frequens phoenix: Adhuc recenti tepet Erotion busto, Quam pessimorum lex avara fatorum Sexta peregit hieme , nec tamen tota sNostros amores , gaudiumque , lususque. Et assa tristem me meus vetat Paetus νPectusque pulsans, pariter & comam vellens , Deflera non te vernulae pudet mortem '

212쪽

Ego coniugem , inquit , extuli , & tamen vivo, Notam , superb/m , nobilem , locupletem. Quid esse nostro fortius potest Paeto Ducenties accepit , & tamen vivit.

XXXV ΙΙΙ. in Calliodorum.

Calliodorus habet censum quis nescit 3 'questrem,Seκta; sed & fratrem calliodorus habet: Quadragenta secat, qui dicit συπια μέριζε et Uno credis equo posse sedero duos Quid cum fratre tibi , quid cum Polluce molesto Non asset Pollux si tibi, castor eras. Unus cum sitis; duo , calliodore , sedetis. Surgor soloecismum , calliodore , facis. 'Aut imitare genus Ledae: cum fratre sedera Non potes; alternis , calliodore , sede.

XXXIX. in Charinum.

Supremas tibi trecies in anno Signanti tabulas , charine, misi Hybleis madidas ibymis placentas. Defeci: misera jam, charine.

213쪽

Signa rarius , aut semel fac illud, Μentitur tua quod subinde tussis. Excussi loculosque, sacculumque. croeso divitior licet fuissem, Iro pauperior forem, charine, Si conchen toties meam comesses.

X L. ad Artemidorum.

Ρinxisti Venerem: eolis, Artemidore, Minervam Et miraris, opus displicuisse tuum'

XLI. in Didymum.

spadono cum sis eviratior fluxo, Et concubino mollior celaeneo, Quam sectus ululat matris entheae Gallus, Theatra loqueris, & gradus, & edicta, Trabeasque, & Idus, i fibulasque, censusque; Et pumicata pauperes manu monstras. Sedera in equitum liceat an tibi scamnis, Videbo, Didyme: non licet maritorum.

214쪽

LIBER R

XLII. Amicis quod datur, non perire.

Callidus effracta nummos fur auferat arca et Prosternet patrios impia flamma Lares. Debito usuram pariter, sortemque negabit: Non reddet sterilis semina Jacta seges. Dispensatorem fallax spoliabit amica: Mercibus exstructas obruet unda rates. Extra fortunam est quidquid donatur amicis rQuas dederis, solas semper habebis opes.

Thaia habet nigros, niveos Lacania dentes.

uae ratio est emptos haec habet, illa suos.

XLIV. in Dentonem. '

Quid factum est, rogo, quid repenta sectum est Ad caenam mihi, Delato, quod vocanti Quis credat 3 quater ausus es negare. Sed nec respicis, & fugis sequentem; Quem thermis modo quaerera, & theatria, Et conclavibus omnibus solebas.

215쪽

Sic est: captus es unetiore caena , Et maior rapuit canem culina Iam te sed cito cognitum & relictum cum fastidierit popina dives , Antiquae venies ad ossa caenae.

X L V. in Bassum.

Dieis sormosam , dicis ta , Bassa , puellam PIstud quod non est, dicera Bassa solet.

XLVI. ad Diadumenum.

Basia dum nolo , nisi quae luctantia carpsi; Et placet ira mihi plus tua , quam iacies: Ut te saepe rogem , caedo , Diadumene , saepe.

consequor hoc , ut me nec timeas , nec ames.

XLVII. de Philone.

Nunquam se caenasse domi Philo iurat; & hoc estr

Non caenat, quoties nemo vocavit eum.

X L VIII. de Encolpo.

Quid non cogit amor' secuit nolente capillos Enicolpus domino , nec prohibente tamen.

216쪽

LIBER R

Permisit, flavitque Pudens: sic cessit habenia Audaei questus de Phaetonte pater. Talis raptus Hylas, talis deprensus Achilles

Deposuit gaudens, matre dolente, comas. Sed tu nec propera, brevibus nec creda capillis Tardaque, pro tanto munera, barba veni.

XLIX. ad Labienum.

Vidissom modo foris cum sedentem i Solum te, Labiene; tres putavi: calvaE ma numerus tuae Diallit. Sunti illinc tibi, sunt & hinc capilli, Quales nec puerum decere possint. Nudum est in medio caput, nec ullus In longa pilus area notatur. Hic error tibi prosust Decembri, Tunc cum prandia misit Imperator; cum panariolis tribus redisti. Talem Geryonem fuisse credo.

Vites censeo porticum Philissi: Si te viderit Herculea peristi.

217쪽

Coeno domi quoties , nisi is, charopina, vocavi, Protinus ingentes sunt inimicitias; Neque petis stricto medium transfigera ferro, Si nostrum sine te scis caluisse focum. Nee semel ergo mihi surtum fecisse licabit 'Improbius nihil est hae, charopine, gula. Dasiae, jam nostram, precor, observare culinam; Atque aliquando meus dat tibi verba coquus.

LI. ad Rusum. Hie qui libellis praegravem gerit laevam,

Notariorum quem premit chorus levia ,

Qui eodicillis hinc & inde prolatis , Epistolisque commodat gravem vultum νSimilis catoni , Tullioque, Brutoque , Exprimere , Ruse, fidiculae licet cogant ,Αva Latinum , non potes: Graecum , Si fingera istud ma putas , salutemus.

218쪽

LIBER V. LII. in Posthumum.

Quas mihi praestiteris memini, semperque tenebo. cur igitur taceo, Posthumo ' tu loqueris. Incipio quoties alicui tua dona referre , Protinus exclamate dixerat ipse mihi. Non bella quaedam faciunt duo: sufficit unus Huic operi: si vis ut loquar , ipsa tace. credo mihi, quamvis ingentia, Posthume, dona

Auctoris pereunt garrulitate sui.

LIII. ad Bassum.

Colehida quid seribis, quid scribis, amice Thyestem Quo tibi vel Nioben, Bassa, vel Andromachen 3Μateria est, mihi crede, tuis aptissima chartis Deucalion; vel, si non placet hic, Phaethon,

LIV. de rhetore Appollonio.

Extemporalis factus est meus rhetore calpurnium non scripsit, & salutavit.

219쪽

Dic mihi, quem portes, volucrum regina' TO-

nantem.

Nulla manu quare fulmina gestat' amat. Quo calet igne deus ' pueri. cur mitis aperto Respicis ore Iovem 3 do Ganymede loquor.

LVI. ad Lupum.

Cui eredas, Lupe, filium magistro, Quaeris sollicitus diu, rogasque.

Omnes grammaticosque, rhetoresque Devites, moneo: nihil sit illi Cum libris ciceronis, aut Μaronis, Famas Tutilium suae relinquat. Si versus facit, abdices Poetam. Artes discere vult pecuniosas Fac, discat citharoedus, aut chorauleS. Si duri puer ingeni videtur, lPraeconem facias, vel architectum.

220쪽

Cum voco ta dominum, noli tibi, cinna, placere: Saepe etiam servum sic resaluto meum.

LV ΙΙΙ. ad Posthumum.

Cras ta victurum, cras dicis, Posthume, sampar. Dic mihi eras ishqd, Posthuma, quando venit Quam longa est cras istud, ubi asti aut unda petendum tNumquid apud Parthos, Armeniosque latet Iam cras istud habet Ρriami vel Nέstoris annos.

cras istud quanti, dic mihi, possit emi cras vivest hodie iam vivere, Posthume, serum est. Illu sapit, quisquis, Posthumo, vixit heri.

LIX. ad stellam.

Quod non argentum, quod non tibi mittimus aurum ;Ηoc facimus caussa, Stella diserta, tua. Quisquis magna dedit, voluit sibi magna remitti: Fictilibus nostris exoneratus erig.