장음표시 사용
121쪽
et post varios errores commiSSOS textus sacer N. T. puritati originariae propius est adductus. Licet autem labor nondum Sit peractus, certitudo singularum lectionum omni dubio major nondum effecta: in eo tamen h0die viri historiae textus Sacri et criticae periti sere omnes conveniunt , quod S. HieronymuS jam anno 383. versionis latinae emendandae suum declaravit principium, textum Sacrum ocodicibus vetustis eSSe repurgandum, sicque emendatum non Inultum discedere a lectionis latinae conSuetudine.
De AH. librorum N. T. authentia. g. 75.
1. Authemticus i genuinus, γνήσι no diastur liber, qui eae ea aetate et ab illo αuctore descendit . eus tri huitur. Quodsi opus quoddam non illi aetati vel non ei auctori, cui adscribitur, originem debet, spurium Seu supposseum vocatur. Authenisa itaque libri est haec eius dos, vicuius eae ea aetate et ab illo auctore descend is, cui adscribisur. 2. Amum la, quibus authentia libri probatur, Sunt tale a et terna. I'er argumenta interua intelliguntur authentiae criteria ex ipso libro, ab eju8 materia et forma petita. Huc pertinet Rin conSuusus relationum libri non quaesitus, Sed sponte se offerens et ad
minima Saepe pertingens cum relationibus aliorum fide dignis de objectis varii generis; b) consensus indolis libri imateriae et formavicum conditione interna et externa aucturis, cui adscribitur. - Consensus prioris generis in libris etiam certo genuinis deesse quidem potest ob auctoris ignorantiam vel fidem laesam; quia vero in operibus, quae in certis adjunctis, v. g. seriore tempore vel in regione remotiori Supposita sunt, adusse vix potest : authentiae criterium non immerito habetur. Haec argumenta, ubi pro authentia operis cujusdam militant eam, etSi non historice certam, veroSimilem tamen reddunt et argumentorum historicorum vim contirmant et augent Certitudo historica nonnisi tum oritur, Si ad argumenta interuauccedunt externa i. e. fide digna de auctore libri testimonia. Diuitiam by Cooste
122쪽
Authontia itaque N. Τ. librorum extra dubium erit collocata. Riseveria examine instituto fuerit probatum . argum ut a tam intertia
A) Argumenta interna authentiae As. librorum Ν. T.
Objecta, de quibus in m. N. Τ. libris et in auctorum prosanorum operibus aut diserte agitur, aut brevior tantum fit mentio, aut quorum certa indoles Supponitur; objecta, inquam, haec majoris claritatis gratia in triplicem classem commode dividi possunt, quatenuSconsideratur: 1. Status Judaeorum civilis et roligiosus; 2. adjuncta locorum. Et 3. personarum conditio et circumstantiae.
I. BRori N. T. Ithri consontiunt eum rotation o Aliorum ficto cligna os statu Judasorum civili Et roligioso.
A. Quod attinet Atutum audaeortim stirilem, e M. N. T. literiSSequentia discimus: a) Tempore Salvatoris nati Judaeis rex praeerat Hesrodes M. fui. 2, 1.), attamen a Romanis non independens s Luc. 2, 1 .). ΕΟ mortuo Archelaum Judaeae, Herodem Aut pum Galilaeae et Phy*ρυm Ituraeae et Trachonitidi praepositum fuisse invenimus tui. 2. 22.I4, 1. lii, 13. Luc. 3, l.). b) Post Archelaum Judaea pur procuratores RomanoS gubernR-batur, inter quos erat Pontius Pitutus i Luc. 3 l. do. 18 28. 19. i J. Ri. , FH Act. 23, 26-24, 26.) ot m tus sibid. 24, 27-26, 32.3, ita tamen, ut post Pilati tempora Herodem Agrippam Judaeorum regem suisse legamus Αct. 12, 1 . 19-23. 3, et serius alterius Agrippoemontio fiat sibi d. D. l3-26 32.3. c) Iudaeorum syne Iris de causis etiam gravioribus cognoscendi sed levioribus tantum poenis assiciendi jus a Romanis relictum fuisse invenitur sJo. 18, 31. Act. 5, 40. . Quodsi jam scriptores consulamus prosanos cuin hisce auctor Sui Stri de os octis nominatis accurate consentiunt. Nam Ad ai Tn stu9 et . sephus FI. narrant, quomodo Herodes, natione Idumaeus, Romanorum, praecipue Antonii prius, dein Augusti favore Diqitigos by Coosli
123쪽
rerum in Palaestina fuerit potitus; i Flavius in specie exponit, quantopere Herodes ab Augusti dependerit nutu, ita ut vel res, quae ad familiam regiam spectarent, Caesaris Subjecerit arbitrio, utque hic Herodi ob bellum contra Arabes gestum iratus in literis ad eum scriberet : isse eum aliquando in amicia habuisse, nunc vero pro subdito
habstumum testante Flavio Augustus testamentum Herodis ultimum, quo Archelaus Successor, Antipas vero et Philippus tetrarchae erant designati. δ ita confirmavit, ut Archelao Judaeam, Samariam et Idumaeam non cum regis titulo concederet, Sed tetrarchae; ut Antipae tribueret Peraeam et Galilaeam, et Philippo subjiceret Baianaeam et Trachonitidem et Auran item et partes quasdam domus
Ad b) Josephus de Archelao disserit decimo regiminis anno in
exilium misso, et de Iudaea in provinciae Romanae formam redacta atque a procuratoribus administrata; β inter hosce nominat etiam Pilatum, Felicem et Festum. β Porio idem Flavius commemorat Herodem Agrippam, a Tiberio Itomae in vincula conjectum ast a
Cujo primum tetrarchia Philippi, dein Antipae, tandem a Claudio etiam ethnarchia Archelai donatum; 7 et deniquo mentionem facit de
Tacit. hist. V. 9.: ,.Judaeos Sosius subegit, regnum ab Antonio Herodi datum, victor Augustus auxit. Cis. Jos. Fl. Ant. libro 15. et 16. do bollo jud. libro 1. a Cis. Ant. 16, 9, 3. Ant. 17. S. I. .. I einde mutata voluntate testamentum Ruum denuo mutavit Herodes. et Antipam quidem, cui regnum reliquerat in priori testamento . Galilaeae Peraeaeque tetrarcham constituit, regnum vero Archelao dedit . atque Gaulonitidem et Trachonitidem et Baianaeam et Paneadem filio suo. Archelai fratri tetrarchiae nomine concessit. CD. B. j. I, 33, T. B. j. 2. 6, 3. : -Εt tunc quidem Caesar Augustus Archelao dat regni dimidium cum Pthnarchiase nomine, ipsum etiam rogem. si se dignum eo honorep aestiterit. lacturum esse pollicitus, reliquum voro dimidium in duas totrarchias divisum duobus aliis Ηρrodis filiis tribuit. unam Philippo . alteram Antipae . qui cum Archelao de regno contendobat. Et huic quidem in ditionem codebat Peraea et Galilaρa. - ut Philippo subjiciebantur Ilatanusta set Trachon et Auranitis et partes quaedam domus Zenonis circa Janiniam; - Archelai vero ad ethnarchiam portinobant et Idumaea et Judaea omnis ot Samaria. Tacitus l. c. : -Post mortem Herodis . nihil exspectato Caesare. Simo quidam regium nOm n invaserat: is a Quintilio Varo obtine ute Syriam punitus. et gontem coorcitam liberi Herodis tri
Ant. 17, 13, 2.: . Anno autem decimo principatus Archelai primores viri Judaeorum et Samaritanorum. ejus crvdplitatem et tyrannidem non ferentes, eum apud CaeSarem aecusant. inaxime cum intellexissent contra Capsaris focisse mundatum. quo jubebatur ipsos tractar leniter. Ubi autem Romam vBnit. CaeSar IMStquam illum causam suam eontra aliquot accusatores agentem audivit. eum in sexilium abegit. Vienna Galliarum urbe in eommorandi locum ei assignRta, pecuniaque spoliavit. Cis. ibid. n. b. - B. j. 2. s. l. : . Archelai autem ethnarchia inprovinciam redacta reliqui. Philippus set Herodes. cognomine Antipas. tetrarchias suas administrabant.
' De Pontio Pilato eis. Ant. 18. 2. 2. som. B. j. 2. 9. 2. Eseqq.; de Felieo: Ant. 20, 7, 1. seqq. B. J. 2, 12, η. seqq.; de Festo Ant. 20. 8. H. B. d. 2, 14, 1. Ant. 20. 9. 1.3 Ant. 18. 7. li .:, Cajus imposito dein in ejus Agrippae e eareere liberati , caput diademate, tetrarchiae. quae Philippi fuerat. regem constituit, adjecta etiam Lysaniae tetrarchia. et aurpam catenam pro ferrea ei dedit pari pondere. Cis. B. a. 2. 9. 6. Ant. is, b. I.: ..Claudius autem - edictum proposuit. quo et Agrippae im-
124쪽
Agrippa altero. illius filio, primum per Claudium Chalcidis rege, dein a Nerone tetrarchiae quoque olim Philippi et Antipae parte
Αd c) Tractatus Sauhedr. 4 2. et Schubb. 5, 1. de pol tale Synedri i limitata conqueritur; porro Dio Ua ius lib. M. et M. et Iacitus annal. 12, 54. . lilat. b, s. 10. de procuratoribus eorumque potestatu loquuntur. B. De stratu udiaeorum relisiam auctores nostri partim diserte edicunt, partim inutiunt: a) Celebratum esse in templo, per multos an nos SplendidereStaurato Go. 2,2 3. Mr. 13, 1.), cultum dehoVae magniticum, Sacer dotibus juxta classus Suas templi ministerio fungentibus i Luc. I
b) Ad festa praecipua Hierosolymis celebranda undique esu fluxisSe Judaeos, donis Suis templi th aurum augenteS, Dec u0nethnicos, qui etiam Synagogas frequentaSSent, quas dudaei in Palae' stina et in exteris regionibus habuissent magno numero exstruetas Mr. 12, 41. JO. 4, 45. 12, 12. Mi. 4, 23. Jo. l2, 2 3. Acti II, 5. I l, Iι, l 4. al.).ci Frequenter fit mentio sectarum . quae inter audaeos eras: ortae: Phariinicae, quae latissimu propagata magna apud populum gaudebat auctoritate, et Sadducaeorum sodalicii, cui ditiores nobilist resque adhaerebant; utriusque placita theoretica et practica in moreSque delineantur ibit. 3, 7. 23, 2. Suqq. ur. 7 3. 4. 12, Id. Lus 5, 27-33. do. Η, 13. Seqq. Act. 23, i I 8.).di Pontifici tribuitur potestas in rebus religionis in exteras usque terras Sese extendonS Act. s. l. 2.) et summi sacerd0tes Saepe PlureS Simul comm 'murantur sui. 2. 4. 2i; A. Lue. 3. 2. 22, 2 Act. 4, 6. JO. Il, 47. 3. Etiam in hisce cum libris nostris concordat Josephus FlaViuε
et quidem Ad a) de templo ab Herode magnis sumtibus splendide reSinu rato Scribit et iusius narrat, quomodo sublatis pristinis fundamenti dilatiatum fuseriti exstructum e lapidibus candidis et firmis, magni ute inornatum munitumque; praeterea resuri de viginti quatuor sacer dotum familiis a Davide numeratis.
perium. quod ei dederat Cujus, confirmabat et regem laudabat: quin et adjicieb/x quicquid Judaeae et Samariae ad ejus avi Ilumilis regnum pertinebat. Atque vomquidem quasi cognationis iure ei di bita restituit: sod Abilam. quase Lysaniae isse rati et quase unque Prunt in monte Libano, de suo adjecit. t B. b. 2. I 2. 12.: . Post obitum autem Horodis. qui regnavit in Chalci 4 Claudius Aurippam. illium Agrippa'. patrui rogito pra 'fecit.' Η. j. 2. 13. 2.: .. Illo quidem Neroi regno Agrippae quatuor urbes addidi cum illarum toparchiis, Abida et Juliadem in Doraea. 'Tarichaeas ot Tiberiadom in
Galilaen. Ant. 15. Il.: ..Decimo octavo regni Herodis anno - arduum opus aggre. R Psti ut Dei templum sua opsera aedificulum iret seiquo ampli rom ambitum daret 'in altitudinem magnifici utissimam oriueret. cimitans. fore id omnibus. quae in quam sucisset. Praeclarius. sicuti oruta si illud ei perlicero contigerit. atque sutur in spmpit sernam memoriam ' Pte.' ibid. 7. l4. i. : . Cum autem Davidi in animo esset lilium totius populi regrη
125쪽
Ad b) De confluxu hominum disserit ad festa Hierosolymis cele
branda : de templi thesauro verba facit narrans, CraSSum, eum contra Parthos expeditionem bellicam esset Suscepturus, in Judaeam ingreSSum abstuliSSe eam, quae in templo praesto erat et a Pomprio relicta, pecuniam duo millia talentorum), et etiam omni auro ad octo millia talentorum) templum Spoliare voluisse; ab Eleagaro igitur Sacerdote, thesauri cuStode. traditam accepisse in lignea trabe cava omnibus nescientibus trabem o solido auro factam ex minis trecentis 750 libris), ut reliquo templi auro et rebus pretiosis parceret, quod Crassus juramento promisisset quidem non autem observasset. Hac occasione dosephus etiam causas exponit, ob quas templi thesaurus tantopere fuerit locupletatus. η Etiam TacituS hi St. V. 8. Himmensae opulentiae templum dicit' - Flavius ii in quidem de synagogarum origine et numero, attam n datis occasionibus de popularium suorum in eas studio agit. R Ut Talniuilistae docent, in omni loco, ubi decem
Judaei liberi et adulti degunt, juxta Num. 14, 27. Synagoga exStruenda est, et si illis 1idus est habenda, Hierosolymis 460 vel plane 4f0
exstiterunt. ε Partim rerum novarum cupidine ductae, partim SenSureligioSo motae primo feminae ethnicae Judaeorum Synagogas frequentarunt et σε sua ora Seu metuentes Deum factae Sunt, cujus rei
declarare Onvocat principes Hierosolymam una cum sacerdotibus et levitis. At- quo hisco Drimum numeratis invonit virorum triginta octo millia a trigesimo ad quinquagesimum annum. Illos autem in familias distrihuit . et soparatis atribu sacerdotibus horum viginti quatuor familias iuvenit etc. B. j. 2. 14, 2.: -Cum autem instante arymorum festo ipse i Cestius) Hiero- solumam venissset, pum circumstetit multitudo ad tricies centena millia. Ibid. 6, 9. 3. : , Et captorum quid in omnium. qui totius belli tempore eapti Bunt. numerus Drat ad nonaginta soptem millia, totius autem obsidionis tempore undecies centena millia periorunt. Horum major pars ejusdem quidem gentis erat, non vero ejusdem regionis. Nam qui e tuta regions ad a morum festum convenerant. deropente bello circumdati erant, adso ut primo sex loci angustia in illos invaderot pestis, ac dein citius fames. Quod autem tantam multitudinom capereteivitas. manifestum ex illis. qui sub Cestio orant numorati; is pnim integrae aetatis viros in civitate Neroni, gentem contemnenti, signifiearo cupiens a pontificibus petiit. ut, si quo modo p0SSent. multitudinem numserarent. Illi autem cum festum adosset pascha vocaturi, in quo a nona quidem hora usque ad undecimam hostias maetant, ut vero sodalitas circa unamquamque victimam hahehatur. ox hominibus nunquam paucioribus deeem solum senim opulari non licot, sed saope etiam viginti conveniunt , hostiarum quidem ducenta et quinquaginta sex millia et quingentas numeraver . Virorum uulsem erant purorum et mundorum, ut denos epulatores singulis victimis dsemus, victos septi s csentena millia: nec enim l prosis. nec quibus genitura flueret . nec menstruis mulieribus . neque alio modo inquinatis licebat de sacris istis participare. Sed ne alienigenis quidem, qui religionis ergo eo venerant. Ant. 14, 7, 1. 2.: -Ne cui aut ni mirum sit, quod tantae divitiae in nostrum temPlum congestae essent. quum omnes ubique terrarum Judaei, quique Deum culunt. tam ex Europa. quam ex Asia. per multa retro Saecula eo munsera contulerint. Nec testibus caret opum magnitudo, quam memoravimus. neque ex OStentatione nostra aut rem verbis sexaggerandi studio in immonsum adeo extollitur: sed quum alii multi ex scriptoribus nobis testimonium perlubent. tum Strabo Cappa
Cis. Horat. satyr. lib. I. sal. 4. et Juvenal. 8at. 4.
126쪽
exemplum Josephus Hav. Fulviam quamdam exhibet; dein autem etiam viri sese associarunt ut Iuvenalis irridens testatur. ηAd c, Josephus de Iudaeorum sectis loquens praeter Esse snominat Pharisaeos et Sadducaeos, et licet illorum pietatem furatam genuinam venditet virtutem: in placitis tamen et moribus utriusque sectae describendis cum Ν. Τ. consentit. δΑd d) Idem rerum judaicarum seriptor Iosephus repetitis loquitur vicibus de jure pontificis et synedrii in exteros etiam Judaeos Romanorum privilegiis munito, nec non de pontificibus tam ab Herodibus, quam a procuratoribus Romanis frequenter depositis, ita tamen, ut eis pristinae dignitatis relinqueretur titulus.
3 dos. Fl. Anti 18. 3, 3. Satyr. XIV. v. 96.:
Quidam sortiti metuentem sabbaist patrem Nihil praeter nubos et coeli numen adorant, Nae distare putarat humann eam. suillam. Qua pater abstinuit; mox et Praeputin ponunt. . Romanas autem soliti contemnere leges Judaicum odiscunt et servant ae metuunt jus Tradidit areκno quodcunque volumine MOReu.
Ant. 18. I. 2. 3. : ..Habebant Iudaei a priscis inde temporibus tres patriae philosophiae sectas. unam quidem Essenorum. Miseram vero Sadducaeorunt, tertiam autem, uuam profitebantur Pharigaei nomine. Et quamquam de hisco egimus in secundo libro audaici belli. nunc tamen eas itorum paucis attingere non gravabimur. Pharisapi pnim tenuiter vivunt nihil deliciis tribuentes. ct quae ratio judieavit bona ac tradidit . eorum roffulam sequuntur. tuenda omni modo censentes. quae ab illis pinoscripta sunt. Ex lithent et honorem aetate provoetioribus . non id sibi sumontes arrogantiae. ut contradicant eis rebuη. quas illi induxero. Quumque dicant fato omnia fieri, voluntatem hominis non privant impetu a se ipsa pendente. quippo sic Deo Placitum esse. ut certo tempseramento miscerentur in unum sati decretum et ratio humana. si quis vellet accedere aut cum vitio aut cum virtute. credunt etiam animis vim esse immortalem, ac sub terra vel praemiis vel poenis eos affici. qui in hae vita virtuti so aut vitiis addixerint: et hos quidem sompiterno carcere clausos teneri. illis vero facultatem esse in vitam redeundi. Et propter haec tantae apud populum sunt auctoritatis, ut quaecunque ad religionstru pertineant Supplicationes et sacrificia. ista ex eorum intorpretatione fiant. Amplum adeo virtutis testimonium seis dederunt civitates. quod iis. quae optima ossent, sin duerint, tam in vita, quam oratione. - Sadducaeorum vero doctrina faciti ut mi mae cum corporibus intereant; nec illi quicquam aliud praeter legem sibi Romandum vindicaui. Nani contra magistros quid In ejus. quam sequuntur, sapientiae disputare virtuti tribuunt. eorunisue opinioni suffragantur pauci. sed dignitate primi. Atque ab illis nihil fore agitur: nam si quando magistratus gerunt. inviti quidem et necessitate coacti Pharisaeoruiu Opinioni assentiuntur. quod eos alioqui nou ferret populos.' Cis. B. j. 2. 9, t. et alias. CD. Ant. 14, 10. 4. 16. 6, 1-T. Contra Apionem dicit: -Uuius Dei templum unum esse quod simili simile delectetur), adeoque commune curn omnibus. quia Numini omnium commune sacrum. Ac saeptaotum quidem proprias ejus placandi partes esse. iis tamen unum semper aliquem praeesse genere principem. qui eum κliis sacerdotibus Deo sacrificet, leges custodiat, si quid serit controvorsum. arbitrio definiat. Peractos deuique reos justo supplicio coerceat. Et qui miuus paruerit, poenam lmic lusendam sesse quasi adversus Deum impie fecerit.
Cis. Anti 15, s. 3. 17, 4, 2. 17 6, 4. 18. 2, 2. 19, 6. 2. 19. 4. 8. 19, 8. I. 249. 1. 7. 20, 9, 4. 20. 10. al.
127쪽
Si Deorum adiuncta consideremus: a) in Ν. Τ. libris Palaestinae prontactae: Iudaea, Samaria, Galilaea, Peraea, Τrachonitis et Ituraea - eaedem et eodem modo Sitae
commemorantur, ut apud Josephum Flav. B. J. 3, 3. Ant. 1, 7. 17, 1, 10.3, apud Tacitum hist. 2, 6. Strabonemque libr. 16.bi Laistudo lacus Genn areth coli. Jo. 6. 19. cum Mi. 14, 24. ita definitur, ut a Jos. Fl. bess. j. 3, 10. 7.; distantia oppidi Emmaus ab HieroSolymis Luc. 24 13. ut belli. j. 7, 6. 6. et situs ignobilis loci Belphage Mi. 2l l . Mr. 11, 1. Luc. 19, 22.3, ut in Gemara babyl. intractatu Sanhedrin c. 1. g. 3. Cf. Hug. I. pag. 18.3.c3 Capharnaumi et aerichunta multi supponuntur portisores sui. 9, 9. 10. Mr. 2, 14. Luc. 5, 27. 29. 19, t. . Etiam Justinus in epitome Trogi Pomp.) libr. 36. c. 3. dicit: is bes ρεntia ea vectigalibus O balsami, quod in his tantum res nibus sierichunt λίπι signitur,
-ουσι φορτίοις ωραδιοι μάλιστα. Cum Jordanes non procul a Capharnaumo lacum Gennesarem ingrederetur: utraque civitas opportunissima erat Sedes eorum, qui vectigalia exigebant. d) S. Paulus Act. 21, 39. Tarsum vocat ODκ βσθυον π/Lν; eodem modo Jos. Fl. Ant. 1, 7. eam dicit τλν ἀζει uarii' τῆς Κιδεκέας 3ι τρο iis, et Ammianus Marcellinus lib. 14. c. 8.: isCiliciam Tarsua nobi tat, urbs perspicabilis e) Dum idem Apostolus Athenis philosophos et aram Θε - -- στεν dicatam invenisse legitur Act. 17. 23. consensus conspicitur cum Diodoro Sic. lib. 13. , Strabone lib. s. et Cicerone, qui filium suum studiorum causa illuc miserat lib. de ome.), porro cum Philostrato in vita Apollonii lib. G. c. 3. et Diogene Laertio lib. I. seci. 10 Mia νῆν ἐστιν ευρεῖν κατα τοvς δ μους τῶν Αθηναίων βομοὐς αν
si Act. 13, 7. mentio fit Sergii Pauli, insulas Cypri proco nyulis. Cum Dio Cassius narret, Cyprum cum Gallia Νarbonensi ab Augusto conceSsam eSse senatui in locum Dalmatiae, successores vero Augusti hac in re mutationem non fecerint: etiam in hac re consumum adesse
cognoscimuS.gin Act. 18, 12. s. Paulus Corinthi ad Galisonem, Achclae proconsulem ductus, dein a portu Kenchraeo Ephesum in Asia minori deVectus resertur v. 18. Suetonius jam vero in vita Claudii g. 28. dicit, provincias Achabam et Macedoniam, quas Τiberius ad curas Suas transtulerat, a Claudio senatui esse redditas; hinc recte non de Proyraetore, Sed de proconsule sermo est. Praeterea Corinthi duplicem sui Sse portum. Lechaeum ad navigationes italicas et Kenchraeum ad asiaticas, testantur Horatius odar. lib. 1. 7. V. 2., Strabo lib. 8.,
128쪽
Plinius lilst. nat. lib. 3. c. 3. lib. 35. e. 5., Livius lib. 28. 8. lib. 32. 17. lib. 45, 28. h) Act. 19, ib. Ephesi παμι τευς tantae auctoritatis sistitur, ut tumultum populi Sedare valeret. Consentit huic relationi sch0Itasta ad Thucydidis 7, l0. docens, γραμματεις apud Graecos fuisse magistratus, quibus cura civitatum erat demandata; erat ergo munus hoc honorificum. g. 79.
Quodsi integros populos et maiorum cst statum incolas spectemus: R) Spes reuis muni inter Judae08 prodituri, ad nationes etiam exteras et longe diSSitas propagata Supponitur Mi. 2, 2. - Ιd ipsum confirmat Suetonius in Vespas. g. 4. dicens: ,s ercrebuerat oriante toto vetus et constans Vinio, se in fatis. in eo tempore δε liavisi profecti rerum potisentur Cf. Tacit. liist. lib. 5. nm. 13.b Iudaei in Ν. Τ. repraesentantur moribus eorruptissimi. ad Reditiones contra Romanos pronissimi, et in specie ad diversi generis juramenta emittenda ac violanda praeclives ibit. 5, 2 36 3. Pimum etiam tuStatur Josephus h l. integro opere de bello judese0, ulterum non modo Talniuilistae, sed etiam Martialis epigr. lib. II. epigr. 47. dicens: , Ecce nesus jurasque mihi pere tem a tonantia; non credo; iura, ver e, per Anchsalum.
c) Ethnseo in orando id fuisse vitii, quod ut. 6, 7. Christus arguit, elucet e Terentii comed. 6, 6., ubi dicitur: omel jam desine
Minor deos fratulando obtundere. Illos tuo eae ingenso juricas, ut niIsi edas intelligere, nisi Gem dictum sit nentias. Mores eorum peSSi mos et quidem tales fuisse, quales in Ν. Τ., praecipue in Ep. ad Rom.1, 18 2. deScribuntur, nemo non concedet, qui poetarum graecorum et latinorum scripta satyrica legerit mei niueritque, nullum existerellagitium, quod ab aliquo duorum suorum non credidissent cum
d) Athensenses Act. 17, 21. 22. SiStuntur rerum novarum audien darum cupidi et superstitiose religiosi. Consentit Demostsen orat. Phil. I. orat. 4.), et in Plutonia dialogis frequentissima est quaestio: τε καινοτερον; mi an a vero in Attic. I. 24.) dicit: υλὶναίοις περισσότερον τε Φῆ τοις αλλοις ἐς τα θεia ἐστι σπουδ, N. PetronisAE
Plura hujuη generis invoniuntur in J. D. Michaelis introd. iii N. T. pari. I. p. 49-73. et in Hugii introduci. pari. I. Hugius tam ori erravit modo, quo liseum Act. 8. 2 i. tuetur; uam a Luca au eam respici censet Gagae per Judaeos devmi tionem circa annum 65. aer. vulg. . cujus mentio fit a Jos. Fl. do B. j. 2. 18. i. Attamen voces: αυτη ς ὲν Ioratioς non sunt Lucae narrantis, sed angpli moneuti , nequo puncto a praecedenti hus separandae sunt et ad εἰς Γάζαν referendae; Sed Dotius ad sormulam respiciunt: εἰς οδον τὰν καταβαίνουσαν αno 'Iερουσαλων etenim cur Lucas Thoophilum suum do urbis Gaetao statu instruere necessarium duxisset, non saeile intelligitur: ast angeli non poterat non maximi interesse Plii lippo accuratius designare viam . qua incederet, ut Candacis reginae inveniret
129쪽
satyr. c. 17.i: is lique, inquit, nostra resis eram νω tantibus γε ega est numinibus, ut facilius possis deum, quam homiam invenire Strabo denique lib. 10. ait: πολλα τῶν ξεHκῶν lερῶν παρεδεξαντο.
ein uuae Act. I9, 23. seqq. de Ephes sis cultui Dianae deditis, et v. 19. de libris magicis igni ab eis traditis leguntur, prorsus conco dant cum relationibus Pausan με si, 2. , Plinii Q, 37. 3, Mosi I 4b. de templo Dianae Ephesino, et cum consuetudine antiquorum, for-
si Corinthses utraque ad eos epistola s. Pauli suΡponit de eloquentiae ac philosophiae cognitione superbientes, opulentos et pet lantes, suaque laScivia alios longe Superantes. Consentit cum his Cicero, qui Orat. Pro lege Manil. rinthum Graeci- lumen appellat; Strato de templo Veneris disserenS. et ipse usus vocis κορινλαζειν,
quae ab Hesychio per ἐταέρειν explicatur cf. etiam Plinium 34, 3. 3b, 5. . g) In epi8tola ad Titum 1, 12. s. Paulus ad poetam domesticum
Epimenidem provocans dicit: Cretenses semper mendaces, malae hestiae, ventres pigri. Primum praedicatum exprimitur Verbo Ur τί ειν, olim jam in significatione ..mentiri, dolos nec emese usitato, et
erire re: tertium in antiquo latet proverbio: 'Ο μνῆς ἀγνω την
Rὶ Herodos M. Mi. c. 2. maxime Suspiciosus Si Stitur, callidus et crudelis, quod et Josephus h l. testatur, inter innumera crudelitatis faciliora caedem Mariamnes, uxoris dilectae ob infidelitatis suspicionem narrans y et filiorum e Mariamne genitorum, Alexandri et Arist buli, ' nec non quinque ante mortem diebus Antipatri' Supplicia, et reserenS, tyranuum vitae finem Sibi imminere praesentientem illustres totius gentis viros in carcerem conjici jussisse post obitum suum
Cis. eommentarios in I. c. Epimenidos, sare. VI. ante Ch. in insula Creta natus. Poeta erat. Virium divinarum particeps. propheta et thaumatureus habitus. Cis. Dio n. Laert. I. g. lit .: Plutarch. Solon. e. 12.; Diodor. Sic. V. M.; Plato de legg. I. 11.; Cicerudo divin I. 18.. Suidas: ποδς Αρῆτα κρητίζειν. - κρῆτες αεὶ χνευσrα καὶ γαρ Tot poν, ιδ ανα, σεῖο κρῆτες ἐτεκτήσαντο ' συδ' οὐ θανες. ἐσσι γὰρ uti In vita Aemilii ' Erasmi adagia p. 586. Cis. g. Hieronym. ad h. l. 7 Ant. 15 7. I .r . Do Oro Mariamne) judicium habuit, convoestiis suis familiarissimis, et accusatione in ipsam magno studio instituta de amatoriis et pharmacis ei per calumniam objectis. - Atque ita quidem ad necem ducta est
' Ant. 16, 1 l. 6. T.: ..Alexander vem et Aristobulus ducti Sebasten jussu p tris ibi strangulantur . et eort,ora noctu portantur Alexandroum . ubi siti erant maternus avun ulus et plurimi ex majorihus eorum. Cis. H. j. I. 27. 6.' Ant. 17. 7. I. r ,. rum Herodses. qui iam auto valde affectus erat erga filium. - cum exclamatione caput sibi. quamvis in extremis esset. percussit. Prectusque in eubituin imporat. missis quibusdam satellitibus. ut o vestigio. Rine ulla runci
tions Antipatrum interficerent, eumque in Hyrcanea ignobili funere sepelirent. Cis. B. j. 1. 33, 7.
130쪽
necandos, ne Iudaeis deesset luctus. Consentit Maerobius, qui Saturnal. lib. II. c. 4. duo facta diversa commiscens haec reseri , usustus, dum audisses, seter pureo8, quos in Syria Herodes, rea Judaeorum, in re bimatum jussis intersci, filium quoque eius esse Oeo sum, disse: Melius est Herodia porcum esse, quam iam. b) Archelaum non minus Suspiciosum et crudelem, Herodem
Antinam voluptatibus deditum, Philip rum vero mitem justumque, ut x Τ. libri ut 2, 22. Luc. 3, l9. 20. Mi. 14. I. 3. Mr. 8, 15, 27.)innuunt, ita Josephus Flavius describit; nam priorem , quasi veris
esset, ne germanus Herodia Alias non haberetur,' antequam in regno Suo eSSet confirmatus, ocivium trium millium caeri: re O praetasissae
narrat' et decimo regiminis anno a Judaeis et Samaritanis Romae crudelitatis accusatum in exilium esse missum; η alterum inceStuosum et adulterum sistit; δ tertium benignum et mitem repraesentat. εc, Dum Act. 12, 1 . Jacobum Majorem ab Herode Myrinpagladio interemtum, et cum rex Vidisset, factum hoc gratuin esse dudaeis, Petrum quoque in vincula conjectum esse legimus ut morti traderetur: consentientem invenimus Josephum M., qui eundem delineat favoris Iudaeorum, praecipue Hierosolymitarum cupidissimum, et ideo legis mosaicae observandae studioSissimum. βd) Jo. 19, 12. invenimus, Pilatum vocibus Judaeorum: HSi hune
dimistis, non es am us Caesaris permotum esse ad Jesum innocentem morti tradendum. Jam vero tam Suetonius, quam I acitus Tiberium describunt pronissimum ad suspicionem majeStatisque aemula-
B. j. 1. 33, 6.r . Illustres totius Iudaeae Ant. ..totius gentis ) viros sex Sin- .gulis vicis collectos in locum . qui Hippodromus vocabatur, concludi jusSit. Tum accersita sorore Salome viroque ejus Alexa: Novi. inquit. Judaeos morte quidem mea festos dies acturos: aliorum vero causa lugeri possum et funus splendidum consequi, dummodo meis mandatis obsequi velitis. Hos autem viros in custodia clausofi simul atque animam exhalavero. omnos intorficite . quo si universa Iudaea et singulae domus vel invitae mea morte illae mentur. Cis. Ant. IT. 6, 5. Cis. Ant. l T. 3. 2. II. d. 2, s. 2. et 3. Praec. ad bi not. l. Josephus Fl. Ant. 18, 5. 1.2. Antipae matrimonium cum Herodiads narrat et bellum cum Arabum rege ideo ortum. in quo Herodes victus est et totus ejus exercitus caesus. quam calamitatem populus poenam habuit interfecti Joannis Baptistae.' Ant. 18. 4, 6.: -Τune etiam Philippus, qui Herodis Antipae frater erat, vita decessit, anno quidem Tiberii principatus M Rimo. postquRm vero ipse prae fuerat Trachonitidi et Gaulonitidi atquo etiam Batanaeae. anno tricesimo septim vir suapte natura moderatus erga subditos. quieti ingenii: nam omnem virum inditione agebat. Quoties autem domo progrederetur. cum paucis delectis incedebat, atque in ROlio Rodens. unde jus diceret, quod, dum iter saceret, subsequebatur; Mquis obviam factus ejus ope et auxilio merset. sine mora et dilatione, qua occursus erat Posito throno, in eo sedens causam cognoscebat, et sontes poenis affieiebat. et iniquis criminibus irretitos solvebat. Ant. 19. 6, 1-3., ubi inter alia legitur: ..Ille vero Agrippa). cum Hieroso lyma pervenisset. Victimas Iro gratiarum actione immolavit. ita ut nihil a lege praescriptum omiserit. Unde et multos Naziraeos tonderi praecepit, et catenam auream, quam ei dederat Cadus. - tristis fortunae monumentum ejusdemque in melius mutatae testimonium. intra conseptum templi supra gagophylacium 8 Peu dit, ut d umento esset, et maxima posse concidere Deumque solere ea. qu conciderant, erigere. Hierosolymis deinde amoris ipsorum et benevolentiae gratiam retulit. Nam remisit eis tributum, quod pro singulis asedibus solveis