장음표시 사용
41쪽
gi ueni habere asSerit k id, quod evangeliis canonicis apprime convenit et quocum etiam Tertullianus, quatuor evangelia in classes redigenSconvenit. η Citata s. Iustini rarius ad verbum cum nostris evangeliis conSentire, mirum GSe nequit, cum e memoria citet et verba minimo curet, quod eX repetita ejusdem loci allegatione intelligitur. Praeterea in Scriptis Justini Superstitibus inveniuntur citata saltum indirecta ex actis Apostolorum, e pluribus s. Pauli epistolis, etiam ex illa ad Hebraeus, ut Speciatim ex apocalypsi, quae Joanni, uni ex ApoStolis Christi adscribitur. - Imperfectum esse hunc duStini canonem, inde explicatur, quod in apologiis adv. ethnicos et Judaeos usus frequentior evangeliorum, rarior librorum diducticorum OpportunuS erat.
ad nos Pervenissent, praeter Paulinas epistolas certe non deessent testimonia de I. Petri ut I. Joannis epistula, quas communi conwnSustgnitas esse, praecedentia ut mox sequentia docent A D. Cum S. Irenaeus et Tertullianus Marcionis canonum, qui evangelium Lueae et ducem epistolas Pauli complectebatur, ad antiquarum DccluSiarum conSenSum provocantes truncatum dicant: canonem eccleSiae universalis praeter illius haeretici libros sacros Plures alios habuisse, indirecte testantur. g. 24.
Muratorius medio saeculo elapso in bibliotheca Mediolanensi invenit manuscripti antiqui fragmentum, quod antiquissimum librorum N. F. catalogum, et quidem, ut plura indicia docent, ecclesiae
Adv. Marcionom Ιv. 2.: Constituimus inprimis, evangelicum instrumentum apostolos habero - si et apostolicos, non tamen solos. η d cum apostolis et post apostolos. Nobis fidem ex apostolis Ioannes et Matthaeus inciuuant, ex apostolicis Lucas et Marcus infitaurant.
Fragmentum hoc Muratorius C o presbytero romano circa finem saec. II. tribuit, et in opere suo: Antiquitates italicae medii aevi tom. III. pag. 854. typis excudendum curavit. Integrum fragmentum, a Wieseler emendatum et inter-Puncti Oui S signis munitum, sic sonat: ... quibus tamen interfuit Marcus in et ita posuit. Tertio Lumin evangelii librum secundo um) Lucain. Lucas isis medicus 908t ascenSum Christi, cum eum) Paulus quasi ut juris studiosum secundum adsunt Sisset. numeri nomino suo ex Opinione concriset conscripsit : Dominum tamen nec ipse vidit in carne . et idem prout assmui Ρotuit. Ita set ah nativitato
Joannis incipet it dicore. uuarti unal evangeliorum Joannis ex decipulis discipulis . Cohortantibus condecipulis scondiscipulis, set opiscovis suis dixit: Conj Hu- Date mihi odie hodie in triduo, et quid cuique suerit revelatum, alterutrum nobis
42쪽
rui Catalogus hic altera Parte saec. II. et quidem p t proditum Montani lintra ann. lii Ι:)O) eo consilio exaratus est, ne libris inccci Sia publice log udis accenSerentur tales, ii ii vjufimodi auctoritate non gauderent Vel e ent perniciosi. Primum intelligimus e verhis:
sors fit sedente sta) cathedra urbis Romae eccliniae Pia miscopo,
fruti e uu ab anno 142-Ιbi); alterum indicatur hisce: si Fertur
e iam ad Laudecenses, alia ad Aleaeandrisos Prauis nomine sisti adhaeresin Marcioni s et alia plura, quoε in catholiciam recipi non pomsunt ;fel eum cum melle misceri non conqruit Idem Datet ex Oliser
vatione, pastorem Hermae privatini quidem, non vero in ecclesia publico legi p0SSu inter prophetas aut intur Apost0lus. Distinguitur ergo pastor a libris in ecclesia publicandis ut in ecclesiam receptis.
enarremus. Eadem ii in revelatum Andreae ex apostolis. ut mcognoscentibus
cuntis cunetis . Joannis tesὶ suo nomine cuncta doseriboret. Et iduo licit ilicet varia singulis evangeliorum principia doceantur, nihil tamen dii fori credontium sidui, cum uno ac principali spiritu declarata sint in Ouinibus Omnia de nativitate de PaeSsione. de resurrectione, de conversatione cum docipulis discipulis) suis. uc de gemino ejus adventu: primo ius γ) in humilitato dispectus d sl .i, quod so ... fuit), secundum us in potestate regali praeclarum us i. quod friturum i suturus γὶ St. Quid ergo mirum . si . oannes tam constanter singula otiam in epistulis suis proferat, dicens in seme t ipsu hini: , Quae vidimus oculis nostris et auribus audivimus, et manus nostrae Palpaverunt, haec X ripsimus.' Sic enim non solum visurem orem . Sed Se) et auditorem, sud set scriptorem omnium mirabilium Dominus ti per ordinem profitetur. Acta uiatoni omnium apostolorum sub uno libro 8cripta sunt. Laicas optime Ol Tliseophile oi compi indit compreheudit . quia quae in sub praesentia ejus Singula gerebantur, sicuti ot semoto pabSiouem Petri evideuiser doctarat. Aod profectionem Pauli ab Urbse ad Spauiam proficis utis. Epistulae autem Pauli. quae. ii quo loco vel qua ex causa directis a a sint. voluntatibus ivolentibus j intellegere horei, i Dino declarunt. Primum omnium Corintheis iis, scysme schisma in haeresis inini dicens. deinceps Calactis i , alatis ci euincisione Lin . Romanis uutem ordino Scripturarum , sod et principium eurum osse Christum iutimans, proloxius ixius, scripsit. de quibus sincolis Iguli si la cessPest a nobis disputari. Cum ipse beniuS apostolus Paulus sequΡnS praedecoSwris sui Ioannis ordinem nonni Si nominatim semptem septem) occlesiis scribat ordine tali: Accorenthios Ad Corintli., prima. ad Ephesi is socianda. ad Plii lippinses sensesὶ tortia. ad Colossenses quarta. ad Galatas quinta. ad Tensalonicensis filio Salonicenses in sexta. ad Romanos Septima; , erum Corinthiis et Thessalonicensilius. licet pro correptione iteretur, una tamen per Oniuein ortinua terrae ecci fila desilusa dist. esso deni scitur dign. . Et Joannes enim in apocalepsy apocalypsi, licet sopioni ecclesiis scribat . tamen omnibus dicit. Verum Philemonem litia. et ad Titum una set ad Timotheum duas iaei pro affect O u et dilectionst. in honoromtamen ecclcstae catholicae, in ordinatione Geloia ticu ael discipliue i sanctificate Sunt. Fertur etiam ad Laudecenses, alia ad Alexandrinos Pauli nomine tinctae scinμὶ ad haerosin Marcionis. et ulla plura. quae in catholicam ecclesiam recὐDii recipit non potest spossunt 3 . Fel enim cum melle misceri non congruit. Epistola sane Judo ast et superscriptio itiὶ Joannis duas iste, in catholica habuntur, et sapisentia ab amicis Salomonis in honorem ipsius Scripta. ulu calupse tap Rlyy8i'. os , otiam Joannis ). Et Petri lautum recipimus. quam quidem tanti ex uοStriS legi in secet si a nolunt. Pa Storem vero nuperrimo tomporibus nostris in urbe Roina It ma ns conseripsit, sed ut e cathedra urbis Romae ecclesiae Pi episcopo iratre ejus: et idoo legi Dum quidem oportet, si' publicare vero iii occlesia populo, neque inter profuttas phPtasin completum osi munero. neque inter apostolos in finem temporum liotest. Arsinoi autem seu Valentini vel Miltiadis nihil in totum recipimus. qui etiam novum ΡSalmorum librum Marcioni conscripserunt. Unucum Basilide Assianum Assi auoruin Catas cum ii anguin) conbututorem ... irescimus 3.
43쪽
Inter libros tales recensentur: uuatuor eVangelia, aeta ApoStolorum. 13 epistulae Pauli, sola eScepta ad Hebraeos, duae epiStolae et apocalypsis Joannis, ep. Judae et duae Petri. Ad hanc sententiam vindicandam sequentia obfiervamus:
l. Evangelium Matthaei et Marci non diserte quidem nominatur: nam initium catalogi deest, et liis incipit Verbila: siqui a tameni procul dubio Petri praedicationibus) interfuis et ita posui Marcus),
et Sequitur: -Tertia sum eva velis Horum secundum Lucam ', cum tamen unanimi illius temporis consensu Matthaei evangelium primum et Marci secundum haberetur: eadem evangelia et e0dem quidem ordine ali auctore nostro agnita esse, dubio caret. 2. Actii Apostolorum Lucae adscribuntur, et tredecim epistolae Pauli una cum auctoribus suis proximis expresse nominantur. PXcepta epist. ad Hebraeos. Haecce rix designatur illa isad Alexandrinos
nam ast similitudo inter verba auctoris: ses et en cum melle misce, inori congruit , et inter Effatum in ep. ad Hebraeus 12, tb.: -Ne qua
remotior est, quam ut illis allusio ad hocce iuveniatur; hi epistolam ad Hebraeos- ad Alexandrinos unquam dictam esse, nulli hi legimus; ci epistola ad Huhraeos Pauli nomino ficta et quidem ad haeresin Marcionis dici non potuit; Pauli enim nomen non Drae se fert. neque Marcionis haeresi favet. 3. Epistola Judae et Joannis evangelistae duae epistolae et apocalypsis clare nominantur.
4. Perquam obscura Sunt verba: - ocat se si,' remm Joannis si h et I etri tantum recipimus, quum quidem serim eae nostrista ecclesia leui nolun Veri,is in se consideratis indicare videtur auctor, in ecclesia romana lectam esse praeter apocalypsin Joannis
illam quoque Petri; attamen haec Sententia pr0bari haud putest;
nam dum ap0calypsis Petri, quam in ecclesia romana unquam lectam esse, nemo antiquorum testatur, inter libros canonicos nominaretur. primae Petri epistolae unanimi antiquorum consensu receptae nulla plane fieret mentio. uuare alii η censent, si agmentum hoc esse Ve Sionum minus aptam ex originali graeco, hic loci sic sonante: καὶ II ἐιροι μ/νυν Παραδεχή ιεθα, i ς . t eos: τινες γημῶ ν ανογινοίσκεσθαι ἐν ἐκ H σί9 oo γελουσι set Petri unam recipimuS, extra quam quidam ex nostris in ecclesia legi nolunt i, quod vereor latinus, μονον loco ιήνην legen8 reddidisset: Et Petri tantum recipimus, quam etc. alii, textum latinum originalem habentes, Statuunt, Vocem sequam per compendium Scripturae ex vocabulo sequantum ' erronee ortam e vi et legendum: Et Petri tantum recipimus, quantum quidam ex DOStriS etc. i. e. praeter Primam etiam secundam Petri epistolam recipimus; alii denique suspicantur, auctorem Petro tantum, quan-
44쪽
tum Joanni attribuisse, nimirum duas epistolas et apocalypsin, quam tamen nonnulli Catholicorum s non necessario Romanorumi in ecclesialogi noluissent. Quaecunque harum sunt litiarum Praeseratur, Patet, auctori duas Petri epistulas suisse cognitus, et in ecclesia ejus Primam Petri canonicam corio habitam. Ex epistolis itaque Pauli Ap. illam ad Hebraeos, et ex catholicis Jacobi nec non tertiam Joannis inter scripta canonica non nominat
Ex hac ecclesiae partu versio Poschito dicta, et Si non prius certe medio saec. ΙΙ. consecta, et usibus ecclesiasticis destinata ad nos pervenit, ita ut c0nsignationis librorum Ν. Τ. canonicorum d sectum compensit. Fore omnia vero manuscripta, imo ut primae ejus editiones Viennae 1M5. et Huldulbergae 1569. prelo submissae continent quatuor nostra evangelia, acta Apostolorum, ex epistoli Scatholicis illam Jacobi, primam Petri et primam Joannis. Di omn Νquatuordecim epistolus Pauli. Desunt itaque ex epistolis cath. illa Judae, secunda Petri, Secunda et tertia J0unnis hujusque apocalypsis. y In uno quidem codice nominatae quoque quatuor epi Stolae inveniuntur, ut in duobus aliis apocalypsis Joannis legitur; ast vel sionem horum librorum serioris esse originis, proprietates ejus docent ; praeterea Cosmus Indi copleusteS i Saec. VI.) resert, Syros nonnici tres epistolas catholicas habere η; et denique Nestorianis Syris, qui in montibus curissicis degunt, usque ad recontissima tempora quatuor ex epistolis catholicis una cum apocalypSi plane incognitae erant quia canonem, si talis erat ante Separationem ab ecclesia orthodoxa Suec. V.) retinuerunt. - Memoratu dignum est, in hunc canoneni ecclesiae Syriacae receptam esse epistolam ad Hebraeos et Jacobi quae utraque in canone romano derideratur. Sub finem inseculi II. et initio III. canonis testes sunt: s. Irenaeus, ex Asia minori oriundus
ut Lugduni in Gallia sal, anno 177-202.ὶ episcopus, Clemens Al. et
Tereullianus, qui sententiam et usum omnium ecclesiarum circa mare mediterraneum repraesentant, et qui sacrorum librorum canoni unanimiter adnumerant: quatu0r nostra evangelia, acta Al Stolorum,
Hugius demonstrarct conatur. II. Petri, II. Di III. Jο., Judae opistolum otaporalypsin ab origine adsuisse in verisiono I'esci lito, et hunc in sinom provocat ad s. Ephraonium Syrum. qui in Operibus suis locos quosdam se scriptis nominatis citavit. quin graecae gnarus PMei. Verum Paucos hos locos s. Εplimemus vel interpretis Ope vel proprio nimis P textu grasteo linurire potuit: nam si graec0 loquendo.
ideo nondum intelligendo impar censendus sest. Praeterea si liugii sententia v PapAAeti statuendum foret, quo I vix Probabile ost, Syriam observasse praxim ratione habita aliarum Poclesiarum plane contrariam; nain Saec. II .. quo versio PQSch. Consocia est, illos libros nonduin ab OmnibuΗ nitoου ree pisset. ΝΡriori autΘm tem Pore. quo communitor agnos Phantur, domum rejecisset.
45쪽
tredecim epistolas s. Pauli. I. Petri et I. Joannis epistolam hujusque apocalypsis. Accedunt apud Clementum Alex. ep. ad Hebraeos; apud Pundum et s. Ironaeum II. Joannis: apud Tertullianum et Clementem eΡ. Judae. De epist0la Jacobi sententia eorum incerta est; II. Petri
vero et III. Joannis ni,n nominatur. Unanimis Patrum horum consensus, qui simul fidem ecclesiarum, in quibus floruerunt, rupi nos n-tat, agnitionem et usum canoni eum librorum prius nominatorum multo antiquiorem contestatur; ut unim scripta, quae recentur inn0tuissoni, non adeo cul uritur universalum invenissent receptionem.
Eccle iac Alexandrinac u saec. ΙΙΙ. librorum Ν. Τ. consignatio nobi S servata est, ut quidem ab Orsyene, quit homil. in Jostiam VII. haec dicit: ... -Sacerdotali tuba primus in uvangolio suo Matthaeus incrupuit; Marcus quoque et Lucas ot Joannes suis singulis tubis sacerdotalibus cecinerunt. Petrus etiam duabus opistolarum Suarum personat tubis, Jacobus quoquo ut Judas. Addit et nihilominus Joannos tuba canere per Epistulas suas. et Lucas Apostolorum gesta describens. Novissime vero ille Paulus) venions et in quatuoi duci ui epistolarum suarum fulminans tubis muros auricho et omnes idololatriae machinas - usque ad fundamenta dejectit. Catalogus hic, cujus nonnisi versio latina Rufini ad nos pervenit, consinuatur alio, si iem Eusebius e duobus communiariorum ejus lucis, nimirum e toni. I. in Matth. et e tonio V. in Joannum, concinnavit. In primo jam libro expositionum in evang. Matthaei, ecclesiastico insistens canoni, quatuor duntaxat evangelia esse testatur his verbis: -Sicut ex traditione accepi do quatuor evangeliis, quae sola in universa Dei uecteSia, quae Sub coelo est, citra controversiam admittuntur ':
In altero loco lib. V. exposit. in evang. Joannisi Origenus de epistolis s. Pauli in genere tantum sermonem facit I ast in lib. III. 20. contra Celsum epistolas ad Eph., ColoSS., Them. Philip . et Romanos nominat. Et in aliis operibus omnes quatuordecuit citat, ut in specie ep. ad Hebraeos Paulinam agnoscit. 'ΔDe epistolis cath. dicit: si Petrus autum, cui ceu fundamento superstruitur ecclesia Christi, - unam duntaxat Omnium consensu
46쪽
receptam reliquit epistulam. Concedamus vero et secundana ejus esse; de linc enim ambigitur. Jam vero quid dicundum est de eo qui in sinu ausu recubuit, Joanne γ Qui quidem unum reliquit evangelium: Scripsit pratorea revelationum. - Scripsit etiam epistolam admodum brevem; Sed concedamus, Si placet, et Secundam et teri iam ab illo scriptam esse: neque enim has genuinas illius esSe omneSeODSentiunt; ambae tamen vix centum stichos continent.* DeniqueePAtolam Iacobi nominat et ostia ' es eniatorum . . e αιμque uim
Eusebιus Caesar. in hist. ecc. III. 25. Sub titulo: IIερὶ ro,ν ὁμο- λογονlter uv θείων recti Z ῆν κ cii τιὰν /ιῆ tomi r ων nobiS reliquit consignationem librorum N. Τ. Catalogus hic, qui in divorsis hist. ece. loci Suberius illustratur et vindicatur, memoratu digni SSimuS quia RuCtor non Suam solius, ecclesiae Suae aut temporis proximi Sententiam Sequens; Sed historica investigatione praemissa. Severiori crisi adhibita, et jacturam antiquiorum Scriptorum ex parte compenSanS docet quid omnis retro antiquitas catholica Senserit de Scriptis N. I ., de quorum auctoritate canonica quaestio moveri posset.
υεν. Comment. in ep. ad Rom. lili. IV.: ..Noc solus hoc Paulus in suis j it,ris scribit : audi ot Jacobum. fratrona Domini. similia protostani m. cuni dicit: Qui volucrit amicus sesse saeculi hujus. inimicus Dei constituetur ' i Jac. 4. 4. . ibid.: Deniqu et Jacobus Alκ,stolus ita dicit: ..Resistite diabolo, et fugiet a vobis: appropinquate D O. set appropinquabit vobis' i Jac. 4. 7. 8.). Ibid. lib. IX.: Sicut et Jaeolms aposta dicit: omne datum bonum, et omne donum persectum desua Sum est deScstudenS a Patre luminum Jac. l, 17. . Seleci. in psalm. 30. ως militi 'Iακ ustio. οἴσπερ di ro
47쪽
- 351. Ante omnia commemorat libros. qui ubique, semper et ab inanibus Sacri agniti erant, seu itu quorum auctoritate canonica nullum unquam dubium motum. et hisce accenset sacram evangeliorum quadrigailix, a tu Ανostolorum η, epistolas A. Pauli omne8' Ι. Joannis et I. Petri , addons: -Hisce adnumeranda, Si vi Sum suerit, apocalypsis Joannis. Et haec sunt in scriptis ab omnibus receptis' . 2. Enumerat libros, quibus contradicitur quidem. qui vero simul plerisque cogniti sunt' nimirum ep. Jac ibi, ut'. Judae, II. Petri II. et III. Joannis.7 Deinde pergit: Inter spuria etiam in hanc clas- Sem reserenda sunt: acta Pauli, sic dictus pastor inermau) apocalypsis Petri ' porro epistola Barnabae nomine nuta ut sic dictae doctrinae Apostolorum, atque, Si placuerit, apocalypSi S Joannis, quam
48쪽
quidem alii rejiciunt, alii vero ομολογουμενοις adnum rant. In eandem classum a quibusdam rotatum est etiam evangelium S cundum Hebraeos, quo maxime delectantur Hebraei illi, qui fidem Christi re operunt. Totam hanc enumerationem claudit: -Et haec omnia inter ea, quibus contradicitur, referri 908Sunt' . 3. Docet, quo consilio ductus duplicem hanc librorum classem constituerit, diceus: istiorum catalogum texere ideo necessarium 9utavi, ut, quum ex occlesiae traditione veras ac sinceras Scripturas ut onmium consensu probatas ab iis distinxerimus, quae dubiae quidem auctoritatis Sunt, nec in N. T. corpus relatae, Plerisque tamen
ecclesiasticis viris cognitae, hoc modo tum hos ipsos libros lacilius dignoscere possimus, tum alios sub Apostolorum nomine vulgatos' . Ad hos jam libros ultimo loco commemoratos refert: Petri, Thoinae, Matthiae et quorumdam aliorum evangelia: Andreae quoque, Joannis aliorumque Apostolorum acta, siquos quidem libros nemo unquam, pii c0utinuata ab Apostolis successione in ecclesia docuit, in scriptis Sui S commemorare dignatus est; sed et ipsum dicundi genus longe ab apostolica simplicitate discrepat; Sensus quoque ipse, et quae ibi traditur fides cum a vera et recta doctrina plurimum quantum aberret, haec haereticorum hominum sigmenta esse, manifeste coarguit. Quocirca ne inter voci a quidum ponendi sunt libri hi, sed ut absurdi omnino et impii proimus repudiandi. Eusebius itaque librorum N. T. qui divinam auctoritatem Priaetexerent, triplicum classem primariam distinxit: l. D ιν minuroo-
tiae cla sis scripta ab illis secundae distinguit . quod haec secus ac illa cum doctrina catholica consontiant, in plerisque ecclesiis publice legantur ut a viris ecclesiasticis communi0rentur: ita ipsos rei titi; ο- ιενους Subdividit in tales libros, quorum origi, apostolica probabilis, et in νίωνος, quorum origo apostolica plane improbabilis, qui itaque spurii habendi essent. Eusebium in hac subdivisione majorum aut minorum cortitudinem de origine apostolica uSSe Secutum. inde patet, quod apocalypsin Joannis ratione habita aevi antiquioris, quo Joanni ΛΡ0Stu adscribebatur, osi Mornu ιδεως adnumerat, sententia vero Dionysii Alex. motus inter νωα refert i; nam Dionysius cum assecli Ssuis librum illum a viro sancto quidem . et qui a Spiritu S. afflatuSeSSet, deScendere, non vero Apostolum habere auctorem asserebat.
Ratione habita familiarissimae et singularis relationis Marci et Lurae ad Petrum praecipue et Paulum Apostolus Eusebius illorum evangelia cum omnibus antiquis ὁμολογον ιενως accenset, dum Scripti S Barna- hae et Hermae, qui non minus Apostolorum discipuli erant, eandem praerogativam non tribuit, quia, num in pastore Hermae exarando et in epistola Barnabae Scribenda Apostolorum quidam habuerit partes, antiquis quidem Valde dubium erat, non autem EuSebio, qui
49쪽
illa scripta una cum actis Pauli. ap0calypsi Petri doctrinis Apostolorum etc. independenter ab Apostolis elucubrata esse persuasum habebat, ita ut ea respectu originis apostolicae inter τα νόθα referret.
2. Historia canonia a ooncilio Nicaono I. usque act cono. Trictontinum.
Exposuimus sententiam. ab Eusebio, qui traditionum ecclesiasti- earum diligentissimus erat scrutator. latam ante cone. Nicaenum Ι. an. 325. celebratum. Sed alia rerum lacius hac in re sese exhibet post illam Synodum, et quidem in favorem τοιν rei rati; ομώων, ita ut in Asia. Africa set in Italia omne sere discrimen inter libros nostros N. Τ. sproto- et de utero-eanonicos dictos) prius vigens eSSet Sublatum, et omnis contradictio evanesceret. De Sola Joannis ap0ealypsi in ecclesia graeca dubitabatur a nonnullis, probabiliter motis auctoritate Dionysii Alex. qui Joannum presbyterum illius auctorem declaravit. Luculenta mutationis hac in re lactae testimonia praebent Patres et scriptores ecclesiae, concilia et pontifices romani. I. Patres et scriptores ecclesiae. Sicis 3 s. Auanaiaus scirca stri. 296. natus , epi Scopus Alexandrinus, in epist. 39. susti v. librorum Ν. Τ. tres classes distinxit: Canonigomena. anagignosco mena et apocrypha; prioribus, Lucae proemium
in ecclesia Alex. legi possent, accenset: Apostol0rum constitutiones et pastorem Hermae. In SynopSi S. Scripturae, quae inter opera S.
50쪽
Li Cyrillus Hiar olymiturius s natus circa an. 315. i 386. distinguit munio optiεHi, διιφιβ δεουενct et sciomi fra Seu ψευδεπί- γρραν catechumenos suos jubet nihil prorsus apocryphorum legore et deiu scripta N. T. legenda recensens, excepta apocalypsi omnia enumerat, quae et nos in canone habemus, hinc et deuteroeanonicos. iEodem lare tempore o) G, morsus NM. i 39s.) in earmine de veris et germanis s. scripturae libris hisce adnuauerat nostras scripturus canonicas, demta sola apocalypsi. di Amphilouius, episcopus Iconiensis circa un. 370) in jam bis suis ad Seleucum squi etiam Gregorio Naχ. adscribunturi apocalypsin quoque canoni verissimo Seripi urarum divinitus inspiratarum adnu