장음표시 사용
71쪽
Sit, vehementer dubito ). X recenti0ribus contra n0tum est Senecam vehementissime in h0mines grammaticae ceterarumque liberalium artium nimis studi030s invectum
esse ep. 86). Cui 0nsentiebant Epictetus δ), Marcus Aurelius. Similiter atque Cebes duplicem eruditi0nem distinguit Di Chrys0st. r. 4 p. 69 Dind. Statuemus igitur St0idum phil080phum Panaetii vel
Senecae aetatis Tabulam conscripsisse. Non multum iis temp0ribus inter St0icos et Cynic0s interfuisse Dr0silino p. 3 c0need0. Tamen cum vehementius in litterarum studium invehi Cyniei 0liti sint. Τabulae auctorem, qui tantum absit ut eruditi0nem reiciat, ut contra a falsa Eruditi0ne u id quisqu0 velit accipi iubeat tanquam viaticum δ), malim existimare t0ic0rum sectae addictum fui8Se.
στηκε τα οντα. Quod Si quaeris, quare ea aetate artes liberales min0re dignitate coeptae sint liaberi, nescio an cum alia tum hoc alicuiuS
fuerit momenti, quod e Posidonii temp0ribus in ipsa philosophia illis disciplinis locus tribuebatur cf. 0n0c. p. 8, 21, 24 Zeller
III 1 p. 577 adn. . Tum ni consentaneum erat XiStere, qui quantum phil0sophia moralis illis disciplinis praeferenda esset, monerent quique adhortarsentur, ne illis rebus studentes verae philosophia nos operam dare Opinaremur. y Comparatio eruditi0uis et viatici Cebetis propria non est. Cf. Stob 3 73, ubi hoc tribuitur Socrati ο φρονιμος ἄσπερ εἰς
72쪽
a. De causi viti0sitatis. Omni miseriae humanae causa est venenum illud,
quod 'Aπατω iis, qui in vitam intr00unt praebet bibendum 5,2). 0 enim hausto fit ut ea, quae n0B OB Sunt, bolia XiStiment et ea, quae mala non Sunt, mala 25, 2) qHO err0re per t0tam vitam h0mines s0llicitantur et affliguntur 40, l). Haud abs re videtur in απάτης notionem, quae Sit in Tabula, paulo diligentius inquirere. Atque απάτλ non frauSe8 per alium quemquam effecta, sed err0r X pSiush0minis anim tanquam divin numine auctore Coortush0minique innatus ), ita ut 0cabulum qu0d 8 ἀπάτλὶ haud 0nge diversa significati0ne adhibeatur atque αγνοια Vel πλάνος Hic autem usus apud recenti0re Script0reSe8 frequentissimus, cum apud eos qui fuerunt ante Chr. n. nullum mihi e0ntigerit ut invenirem exemplum δ).Venenum, quo homine imbuuntur, deSignatur Vocabulis πλάνος et αγνοια 5, 3 6 3; 9,5). Vocabulum quod est πλάνος Dr0Silinus p. 38 recte m0net quinque iis l0cis,
εις γῆρας ἀναλάμβανε σοφιαν Aristoteles apud eundum V 2l:
κάλλιστον ἐφόδιον τω γήρα την παιδείαν ἐλεγε. Demon. r. 7, Mull. II p. 352 τινα δε καὶ ἐφοδια εχων . . . εκ παιδιας εἰς φιλοσοφίαν ηκεις. X. S. or. O. Damas Mein Stob. IV p. 203
λ CL Schmid Ethi d. ali. r. I 250 sq. Quod de pictura Apellis exponit Schmidtius, idem de Fraude, quae est in Tabula,
valere mihi videtur. η Ex recentiorum operibus nec cotigessi Dio Chrys. de regia. 4 p. 80 Dind. or. 31 p. 56 or. 68, p. 232 or. 70, P. 240 Lue Char. p. li Jac. Plut quom adiit. Oet aud. Ob ITb; quom. adulat ab amic interii. 49 b Plut Stoic. rep. 47 de comm . not. 25 5 Stoic ecl. eth. 183.
73쪽
- i5 quibus invenitur, metaphorie esse adhibitum Ρr0prie enim haec vox significat 0n errorem animo inhaerentem, quo Singuli err0res efficiuntur ἡ subj0ktive Irrilium'), Sed eum err0rem, quem n0s lingua vernacula dicimus die Iri saliri, da Umherii ren ἡ0bj0ktive Irrilium'), quemque Latini vocabul rarius adhibiti n0niinabant errationem. Illam autem vim in Tabula v0cabul πλάνος SubeSSe, eaqu0que re Stenditur, quod cum illo γνοια coniungitur 5, 3 6, 3 19, 5. Accedit qu0d propter πλάνον h0mines dicuntur errare 25, et quod πλάνον bibere finguntur;
non ad errati0nem c0nvenit. Hac vero significatione cum
Drma πλάν, apud Plat0nem inveniatur adhibita Phaedo 8l a rep. VI 505 e X 602 c), masculinum πλάνος n0n obvenit nisi in dii ima fragmento Muss. II p. 379. Aliud etiam si, quo homines priusquam ad virtutes perveniant, liberari p0rtet, piniones Diversae de Vocabuli δοξαι in Tabula usu a viris d0ctis prolatae Sunt Sententiae. Meinersius comm. 80c. 0ti. 782 ea re vult evinci a St0ic quodam phil080ph hunc libellunt c0mp08itum SSe, qu0d vocabulo δοξαι salsae quaevis 0pini0nes designentur; δοξας enim Sive falsas pini0nes a Zen0nis familia milium viti0rum niatre habita esse quam significati0nem huic v0eabui neque apud Plat0nem neque apud alium quemquam S0craticum subesse. At contra Jerramius contendit de pini0n et scientia Pinacis auct0rem plane convenire eum S0erate praef. p. XXXIV). Phat0nicam lac de re doctrinam Ceb0ti placuisse censuit Casauh0nus, qui ha0 d Cobetis opinionibus: Ex mente Plat0nismptime, cui nauis δοξα quamvis ali0quin ptima et erissima, donec ad ἐπισ si1ὶν perducatur, re leVi S
74쪽
- 66 et 0mentanea'. Quorum nemini assenti0r Meiuersius enim eo loc08 neglexit, quibus opini0nes ad Salutem ducentes c0mmem0rantur 6, 2 II, 1 hilaresque et ridentes eae opini0ne praedicantur, quae ad eram eruditionem h0mines perduxerunt 29 l). Quibus locis lare stenditurn0n utique falsas piniones a Cebete SSe XiStimataS. Jerrami deinde resp0ndeo, num ipse S0crates pini0nem et scientiam distinxerit, haudquaquam pro Xpl0rat eSSehabendum. Inter Platonem autem et Tabulae uet0rem hoc intereSt, quod ille nusquam contendit ab pini0nibus et rectis et falsis sapientem debere liberum Sse, eum Utrumque genu 0pinionum impedimento sit ne ad veram eruditi0nem accedamus. Hanc autem Cebetis esse Sententiam hi 0ei deelarant 14,3 ου μὴ πέλθu se αυ-
των Ουθ' i δοξα υθ' ἡ λοιπὴ κακια ... 4 ταν καθαρ- θωσι καὶ ἐκβάλωσι τα κακὰ πάνθ' o σῖν ἔχωσι, καὶ τας δοξας καὶ λὶν ἄγνοιαν καὶ λὶν λοιπγην κακιαν πῆσαν, τοτε ν ουτω σωθὶ σονται. 4, quaerenti, num in
falsae eruditi0nis saeptum opiniones introeant, Senex
Opini0nes quaedam illae quidem perducunt, sed ad virtutes intrare iis n0 licet neque enim fas est ad Scientiam accedere opinionem; 29, 3. Haec igitur, ut omnia iam comprehendam, de opinionibus d0eet Cebes et veras 0pini0nes esse et falsas, et abitares et perniciosa. 6,2). Sed malae utraeque sunt, qu0d 0nec opini0nibus eriSobStrictus, scientiam non onSequeri8 neque enim pinione et Scientia una esse p08sunt Sapiens igitur, qui scien-
75쪽
opiniones esse ), tamen sapientem de uinibus rebus V0lebant Scire, de nulla pinari, pinionibusque omnin0 carere. Cf. Diog. Laert VII 162 στωικω δογματι τω
το παραπαν ακαταλήπτω τινὶ συγκατατιθεσθαι ὁια τοι γηδε δοξαζειν αυτον ιιηδ' ίγνοεῖν μνὶ δεν μχὶ δὲ δοξάζειν τὸν σοφόν Plut Stoic. 0et absurdiora dic. 4,l. Dixerit quispiam ad idem de opini0nibus iudicium ea perducere, quae Plato de discrepantia δόξαὶ et πιστνη-μεὶς disputavit ) C0nced Platonem, Si imaginem expreS-sisset sapientis omnibus numeris absoluti, ipSum qu0que ἀδόξαστον eum depicturum fuisse. Sed St0ic0rum erat, non Platonis, sapientis exemplar pr090nere persecti et omnibus in rebus ne dis quidem inferi0ris. Itaque qu0d illi in sapiente requirebant, ut ἀδόξαστος esset, id a Plat0ne alienum Sty). Restat ut de tertio ill saluti impedimento pauca dicam, ii ii, qui litteris imbuti Sunt, ne ad veram eruditi0nem ac edant doterrentur. Cum enim ea e Seire Opinentur, quae re vera nesciunt, fit ut ceteris in pertinaciores et graventur vera disciplina imbui 35,3). De hac re brevis 880 0ssum. Sufficit enim verbo monere S0cratem, Plat0num et Xen0ph0ntem si sequimur, id p0i CL 0nec. p. 94, 33. y Cf. quae p. 6 d Casauboni sententia attulimus. β Vocabulum δοξαστος illiu quid0m apud Platonum I 'haedo 84b invenitur, sud longo divorsa signiscationse ἀδοξαστον enim illic id est, de quo opinari non lic0t, sive id, quod supra pinionem
76쪽
quibus Seneca castigat homines liberalium artium nimis studi0s0s ep. 88, 37): Quid qu0d ista liberalium artium
consectati m0lestos, Verb0Sos, intempestivos, Sibi placentes facit et de n0 discentes neceSSaria, quia Super- vaeane didicerunt.
b. De vitiis. Primum dicendum est de Insipientia ), quae aenigmate ill0, qu0d40minibus pr0p0nit 3 2), iis, qui id n0ny ἀφροσυνη quamquam etiam in causis vitiositatis numerari poterat, tamen hic mihi videtur commemoranda esse, quod ubique in vitiorum enumeratione eius fit mentio et άφροσυνη ex quattuor illis virtutibus ei, quae φρονησις Π0minatur, Solet opponi.
77쪽
manifest depreliendis St0icium. Cum enim neque apud S0cratem neque apud Plat0nem αφροσυνγὶ intellegatur inscitia b0110rum et mal0rum, Stoici, qu08 maximi facere eum l0eum, qui est de b0nis et malis, Supra vidimus p. 37), ut φρονησιν SSe Volebant ἐπιστήμχὶν αγαθων καὶ κακων καὶ Ουδετερων ), Sic ἀφρ0συννὶν Di0g. Laert.
VII 3 si dem habemus, definiebant γνοιαν ἀγαθων
Praeter φρ0συνην vitia animique perturbationes in Tabula c0mmem0rantur haec ἀκρασια 9,l; 4,l; 9, 5
Qu0 Supra p. 25 diximus ea, quae de rebus ad mores pertinentibus auct0r Tabulae pr0tulit, latius patere neque e certa quadam Sch0la primo obtutu videri fluxisse, id cum aliis rebus tum hae viti0rum et perturbati0num enumeratione licet cogn08cere. Neque enim Squam certus quidam orbis viti0rum assectionumque - Velut St0ici praecipua vitia Sse v0hierunt ἀφροσυνλην, δειλίαν, ἀδικίαν, ἀκολασιαν cf. Di0g. Laert VII 93, allecti0ne praecipua λυπλην, φόβον, ἐπιθυμιαν, γηδονήν s. Di0g. Laert.
quo vitia illa utuntur ad decipiendum hominem. 0dem m0do 18.2Eruditioni et oritati additur Perguasio.
78쪽
VII 11 - 0mmem0ratur, sed convenienter ad uet0ris rati0nem a d0ctrina et aesturate exstructa disciplina ab-h0rrentem quae tum phil080phis plerumque in ore erant viti0rum et perturbati0num 110mina nullo cert0 0rdine Servat congeruntur Variumque in m0stum varie inter Sec0niunguntur. Quid qu0 26, 2 affectibus, qui sunt
hietuS, maer0r, intemperantia, avaritia, adiungitur pauperta et 27, Simili perturbati0num enumerati0ni 11seritur mala fama. Id qu0 e magis mireris, quia t0t0 libello paupertatem vetamur in malis ducere, pri0re nutem illo J0c Cebes dicit eum, qui ad virtutem, perVenerit,
υ αλλου κακου ουδενος. Similiter 27, 4, ubi e0s, quin011 perseverarunt ascendere ad virtutem dicuntur comitari λυπα καὶ δυνα καὶ θυμίαι καὶ δοξιαι καὶαγν0ιαι, m0nenti h0Spiti παντα κακα λέγεις αυτοῖς κο-λ0υθεῖν, ipsis verbi Sene concedit muta mala eos
Sequi. Quam stensionem aliqua ex parte ita t0lli exi- Stimaveris, ut ista paupertatem et malam famam malae88 ei8, qui vera eruditi0ne n0ndum sint imbuti, neque mala esse desinere nisi eis, qui recte de his rebus d0etieas e0ntemnere c0nSueVerint. Attamen in eo offend0, qu0d iis, quae etiam Sapienti Sententia mala unt quaeque in Sapientem cadere non p0SSunt, Singulae hae res iuSeruntur, quae mala nisi ab ind0eti 140n putantur quaeque etiam Sapienti p08Sunt btingere. Facile com-m0Veare, ut utrumque vocabulium interp0lat 0ri attribuas. Equidem eum libr0rum mnium c0nsensu defendantur, malim auct0ri neglegentiae ea relinquere de accurata disciplina n0 curantiS.
Tamen, si paul diligentius inquisiverimus, n0n deesse mihi videntur, quae document Sint St0idis Tabulae aue-
79쪽
- Il t0rem favisse. Qu0d enim in animi perturbationibus primum locum tenet κρασια 9, prima commem0ratur, 14, 80la 28, et 32, 3 κρασι et γηδυπάθεια, 28, 3ἀκρασία et σωτια)'), neSci an inde explicandum sit, quod Sidici nauium assecti0num lantem esse v0lebant intemperantiam Cic. Tusc. IV 9, 22). Deinde dii v0cabula in illo, quem supra comp0sui, indice nominum adm0re pertinentium obveniunt a Plat0ne et a Xen0ph0nte aliena φιλαργυρια et κενοδοξία. Qu0rum prius illud in St0idae seli0lae supellectile fuisse et a Chrysippo definiti0nem ei adm0tam esse testis est Di0genes Laertius VI lli. Sed in huius vocabuli usu, cum adiectivumqu0d es φιλαργυρος et apud Xen0ph0ntem et apud Pla-t0nem ecurrat casuque fieri p0SSit, ut Substantivum apud neutrum inveniatur, minus nitar quam in ill κενοδοξία, tu id eum nisi apud P0lybium et Plutarchum n0nibveniat, recentioris huius libelli originis luculentissimum est d00umentum.
Quod maeror 23 2 in vitiis numeratur τὴν λυπλην
Jam, quae de V0luptate et de cupiditate Cebetis sit Sententia, videamus. atque , V0hiptates cum Opini0nil en0phontis scriptis vocabulum qu0d est ακρασια plane eiciendum osse censuit in dorsius in edit. Xen comm mai0re p. XII. Ad Platonem quod attinet, libri SS. 0 conSentiunt.* es Diog. Laert VII 18 ουδε sit. λυπηθήσεσθαι τον σοφόν Cie Tusc. IV 7, 14 quam Vitiosae in perturbationes. Vocabula quae sunt λυπαι et δυναι quod e0niungit Cebes, moneo Stoicos δυνην genus λυπνης esse voluisse Diog. Laert VII 111. Quamquam e Platoni quidem haec c0niunctio aliena est. Cf. Phil.
80쪽
cente sit μεν εἰς τὸ σώζεσθαι, αἱ δε εις τὸ απολλυσθαι. Statuuntur igitur Voluptate n0nnullae salutiS, non pernicidi efficaces itaque n0n in malis numerandae. Id quod cum e n0n pugnat, qu0 a St0ie phil080pho Tabulam
sentiebant St0iei essetne utique malium VoluptaS, Umquennitti plane eam censerent reiciendam esse, alii et bonas et mala voluptates esse v0lebant. 1 Panaetium quidem Sext. Empir adu math. PT tradit StatuiSSe τινα μεν
Cupiditatum ' a St0icis alteras b0nas, alteras malas habitas esse nusquam inVeni0. Immo cupiditates quam maxime fugiendas esse t0istorum Sententia uineS, quid ill0rum placitis exp0Suerunt, teste Sunt. Tamen nesci an ad auet0ris genu scribendi ab accurata d0ctrina abhorrens e0nveniat, ut Zellerus distinxit v0luptatem lati0re significati0ne accipiendam ab a v0luptate, quae tu affectibus numeratur, Sic h0 l0e statuere cupiditatem n0n assecti0nem animi viti08am intellegendam Sse, Sed latius paterae et idem sere significare qu0d studium'.
i Si recte elimannius l. l. 49 sq. statuit acri0rem illam Seu-tentiam iis St0ici placuisse, qui quam maxime pugnare Studebant cum Epicuri schola etiamtum efflorescente, imminutis autem inimicitiis posteriores fuisse leniores, novum deprohendimus indicium, ex quo recenti0re aetate Tabulam conscriptam esse liceat uspicari.*j ccuratius si insp0xseris, Panaetii 80ntentiam ab antiquioribus Stoicis non discrepare his dicit Zellerus III 1 p. 505 n. J: Durgen man unte de Lustram engeren Sinne denos et dero δονγη versi0ht, is Sie, Wie ede Asselit, naturWidrigμ. δ Quo loco it rum occurrit illud ἐπιθυμία non in malam partem accipiendum, e recte a rosilin deletum esse mihi videtur 1l,l); sequitur enim Singulari numer τλην γουσαν, quod et ad illud δοξαν et ad illud ἐπιθυμίαν referri nullo pacto poteSt.