장음표시 사용
61쪽
rides g. S. III. Leae Licinia, ne quis Boii anus plus quinyenta iustera OSSideret, ad astrum publicti in tantum=νmdo spectarit.
SUΜΜOS IN PHILOSOPHIA HONORES RITE CAPESSENDOS Di Vlli M. FEBRUARl MDCCCLXXXX
62쪽
S.TYΡl EXPRESSIT GULI UA BAΗΙ ΚΕ ΗΕRLI S.
63쪽
Asilii Donati ad tabulas serentianas ommentarium et vita Terentii ex Suetonio sumpta et longior de comoedia commentatio ' antecedunt. Quam si quis festinanter modo perlegerit,n0n unam esse neque ab e0dem Vir docto pr0laetam statim perspiciet, sed c0nsutam e duabus partibus, quibus eaedem fere res eodem ordine eisdem saepe Verbis traetantur Atque priorem quidem partem Sse Euanthii grammatici cum primus viderit Lindent,r0gius '), posteri0ris auctorem esse ipsum Donatum quamquam n0 locupleti argumento demonstrari potest, tamen non sine verisimilitudine Cestertiovius est suspicatus ). Atque ut in ipso commentario permulta insunt, e quibus magnum ad Terenti fabulas explicandas fructum capere p0SSUmUS, ita ea quae lite de trag0edia ei comoedia referuntur, non inutiliter leguntur. De comoediae autem e0mpositione Donatustiae '): Conioedia autem dividitur in quatuor partes, prologum prolasin epifasin catastrophen prologus est prima dictio, a Graeris dicta προυτος oro: id est antecedens exam fabulae compositionem elocutio eritis species sunt quatuor συστατικως commendaticius, quo poeta vel fabula commendatur, ἐπ tri 1ητικεῖ
In ouni Terentio . XXV. Novam et a Curatam huius Commontationis editionem e Seliopenii plenissimo apparatu critico curavit A. Reis sors hoid in indico scholarum ratistaviens hioniis 1874 5. Rufinus Antiochensis in libro de metris Terentianis bis assert Euanthi verba, quae nostris in protegOmenis leguntur cf. ei Gr. Lat. VI.
R Us0neriis M. h. 23, 493 in ipso commentario, quod nunc habemus, uanthii ostigia dotoxisso sibi videtur, de qua re dubitari potest. rba sex seissors thoidii oesensione exserit Si.
64쪽
relati υς, quo aut adrersario ma icitur aut pop) lo stratiae res runtur, t/αματ κε c, atatim talistis, e oneri fabulae argumentum μο κτεα , mixtus, omnia haec in e continens inter prologum
et prologium quidem me inistresse voluerunt, quod pro istu est, tibi aut poeta excusatur aut fabula commendatur, prologium autem est, eum tanti an de argumento dicitur profusis est primus actus fatulae, quo pars argumenti e licatur, ars reticetur adfofudi spectationen tenendam e. q. S.' Quae hic e comoediae prologis exponuntur praecipue ad Terenti fabulas spec- tantia si comparantur eum notissim et saepe laudato Aristotelis l0co et atri ποιητικῆς c. 23, ubi ille prologum ira oediae sie Mosinit of t,olo sio γ tWVφοίας TI/υ του γε, Dod uno oo , laeti intelle itur, quam diVei Sa re uno e0dem- siue nomine significentur. Errat autem Si quis putat in ipsa tragoediae et c0m0ediae natura hoc diScrimen p0Sltum esse, quod potius ex aetatis differentia et ex diverso in 'ul0rum poetarum ingenio explicandum St. Unaquaque enim in fabula poetae nonnulla praemittenda sunt quibus edoceantur spectatore Vel de rerum condi Ione, qua actione ineunte singulae per Sonae utantur, Vel de BIS, Imae quamquam aeta sunt prius quam fabula initium capiat Deilue in ipsa steti0ne loquin tenere p0SSunt tam m ad illam intelle- endam desiderari nequeunt Hoc nil officium traestandum duae per se cogitari possunt rationeS, cum p0eta aut omneSquae me speetant res in unam atque e intinuam orationem coercitas priusquam fabula agi coepta est, audientibus nain et aut singula piae eum spectatoribus communicanda Sunt primis
personarum agentium rati0nibus ita immisceat, ut fabulae ipsius pars esse videantur. Quarum alteram priore multo magis poetam Mederes et ii palmam Mandam esse, qui 'rat 10nes
ita disponere scit ut etiam Pansae sti'spieiantur, stur sic non aliter singulae perS0nae l0quantur, cum fastile inter omnes e0nveniat, fabulae c0mponendae rationem e modo progressam esse XSpectamuS, ut a rudi0re et simpliciore ad artifiei0si0- rem transitus erot. Sed fabulas quae nobis traditae sunt pol histrantes iam prorSUS inVersam poeta ingressos esse
videmus Antiqui0re enim AeSchylla et 0pli 0eles perpaucis ubi h0ri cantie statim in medias res rapimur fabulis exeoptis Aeschyli Persae et Supplices semper ita roni instituerunt, ut e collo illi eat'um quae primae in scaenam prodeunt pers0narum auditores discere OSSint qua ad aetionem p01
spiciendam neceSSaria Sunt. Contra Euripides, ut multa alia novavit ita in prol0gis faciundis rati0ne a ceteris poetis plane aliena e0nstituta omnibus suis sabulis' longiores praemitteres ite narrationes, quibuS UniVel Si e re ad argumentum Spe tantes continuo sermone pronuntiantur. De liae ratione elarissimi 00tae, luem AriStoteleS VIItκογω ν S OIV De TO Vnominat, multi multa disseruerunt, cum in ea sane in sint quae aut mira nobis aut vituperatione digna Videantur. Quamquam
enim hi pr0l0gi aliquo ineui cum fabulae acti0ne e0haerent
pr0pterea luia perS0nae argumentum enarrantes aut in ipsa sabula coll0quentium partes agunt aut de Sunt quadam rati0ne cum robus agendis OnneXi, tamen altera e parte prorsus S0luti sunt. Saepenumero enim res ita se habet, ut ini inga prologi expositi in nihil omnino proferatur, quod non ipsa in abnia ex collo luentium Sermoniblis discere possimus. Ouinibus igitur in his sabulis n0n modo misso toto prologo istatim ex agentium diverbio comoedia initium capere potuit,
i Euanthius brevius ha0ces Comoedia per quatuor partes diridi: r,
iis olis otii in pnusin catusti v n. e8t stibatie in quo solo licet praeter argumentum aliquid ii populum et ex π ἡ ἡ ω is subulo stet ei uetoris commodo loquia promm In ranus
uetus initiumque est dramatis . . .i Una sexcepta os Iphigotii Aulidensis, qua in fabula non initio posita est argumenti narratio, sed medio dialog inserta.
- Prologi nomino hic primam rationem Ontitiuam simaifico, quam tuam non immonior sum Aristotelis definitionis, ilia prolo zum omnia esse dicit qua chori in trossum nuto edunt. lo
65쪽
I sed etiam nostro quidem iudiei aptius ut artificiosius 'es ita instituta esset Hac poetae consuetudine 110 recte ei Specta interp0lationis suspicio Saepe coorta est atque eo vinulli virid0et progressi Sunt, ut dimidiam fere prolog0rum partem ut spuriam exstinguerent atque delerent') Neque minus illud alterum nobis offensi0ni est, qu0d persaepe p0eta n0 mod0 ea tuae ad fabulam intellegendam neceSSaria sunt praemittit, sed omnia quae ab initio usque ad finem tragoediae in senena aguntur, breViter iam et Summatim c0ntinua prol0gi ratione deseribit Sic enim non, ut 0bis fas SSin Videtur eodem
ordine quo res in scaena sunt etiam de eis speetatores edocentur, Sed priuSquam Gmnino agi coeptum est, omnia futura audientes iam sciunt. Etiam de liacae criticorum sententiae longe diseedunt Cum enim plerique hoc factum HSSe censeant poetae inertia vel negligentia et hic trag0ediae c0mponendae vehit ineunabuli c0nspici p0sse. Lessingius' idem summi poetae
esse laudat et quod ceteri maxime vituperaVerunt, artis tragicae fastigium et umiihim existimat Ut ut autem iudicamus. hoe ante omnia semper adtendendum St, ut 0etae mentem assequi Studeamus neV nostrae aetatis Metitionibus insertis
totam rem confundamu et depraVemUS.
Neque aliter atque in tragoedia res se habet in comoedia. Aristophanes enim cum in uniVersum Saepe Euripidis artem Vituperans tum praecipue quomodo ille pr0l0g0 fecerit' saeuia illi Praxagorae oratione illudens quae ad Euripide generissimilitudinem redacta in initio Ecclesia Zu Sarum posita est in suis fabulis e0mp0nendis nini ex parte Aesctiylum et Soph0elem secutus eas ab agentium diverbio initium capientes fecit.
Mediae autem tune Vocatur et recentiori comoediae poetae,
quos fere omnes Euripidis tu arte eae nida luasi divinitatem
5 admiratos esse pioque animo colitisse Veteres Scriptores testes sunt 'i, etiam in eo thim imitati Sunt, qu0d Saepe, quantum paucis tuae linc Spectant fragmentis ' perspicere licet, peculiari oration ipsi fabulae praemissa audientes de argumento certi0re fecerunt. Semper autem et in trag00dia et in e0m0edia prologi ipsius abullae parte fuerunt, cum poetae dissos pronuntiando Seligerent aut perS0na quae eaedem gentes in ea senam prodibant, aut deos omnia eientes, qu0 qu0dammodo cum rebus tuae agellantur connectebant Romani denum poetae eo progreSSi sunt, ut argumenti enarrationem
a cetera fabula plane egregatam iis tri0ni cuidam ad id ipsum destinato peculiarique ornatu induto tribuerent, cui idem prologi nomen erat at tu enarrationi. PrO1 Sus utem aliam peciem praebent neque cum eo quod modo tractavimus genere 0mnino comparari p0SSunt prologi Terentiani, tui aut nullam aut minimam partem ad fabulae agendae res pertinere Solent, sed quibus p00ta suas res et inimicitias malev0l0rum p0puli iudici et arbitri commendat. Quibus expositis perspicitur non sine consilio ni lue ratione prologos hiutinos, qui a persona dramatis Vel ab eo illlodam pronuntiantur, segregari Solere ab eis, qu0 histrio ad id ipsum proprie destinatus ornatu prologi indutu recitat. Cimi enim dubitari non possit, quin e numero pr0bigorum illo SDHnc habemus compilares post 0rtem demum Plauti fileti Sint, quod aut ipsius histrionis laris verbis exprimitur ut in Casina aut lieatri graduum commona oratione evincitur ut in
Captivis aut denique eo demonstratur, luod complitrium nuctorum diversae et inter Sese repugnante parte in unam OrΛ-
Quintil. X. 1. 69 Emipidem admiratus clxime est, ut Saepet Statur, et secutus en inde Vita Euripidis: Drio δε αννον Φιλ Mom
66쪽
Pallaestrione Servo Mercatoris ab amatore Charino, Rudentis ab returo, Trinummi a Luxuria et Inopia inter se e0Ἱ0quentibus. Hi igitur omnes, Si externam m0do reSpicimuS 01 mana prorSUS e more Euripidis conformati sunt. De quibus prol0gis iudicium facere difficillimum est, quia nulli im in eis exstat certum iudieium X 0rum genere tuae
Critiei autem Plautini ad unum mnes' vel in unum Vel in alterum prologorum genus inquirentes ita Semper rem in-Stituerunt, ut quam accuratissima inVestigatione eruere Studerent, quaenam parte ab ipso Plaut pr0sectae sint, quae ab recentiore p0eta, Sive ab histrione quodam ad actionem repetitam adiecta haec esse statuerunt SiVe a docto quodam grammatic ad legentium animum informandum. Et illi quidem ut suspiei0nis n0tam inurerent, tribu praecipue causis c0mm0ti Sunt, quae aut pertinent ad Singulas V00es et Verborum coniunctiones quibus prologi auctor Sus est, aut adipSam rem Sententiarum lue continuatione aut denique sumptae Sunt ex aesthetico quod v0eatur iudicio. Rati0cinati0nes au-
Cum enim iam singulae res eiuSm0di SSe 0leant, ' nihil inde ad prol0gi 0riginem iure 0lligi 0SSit, Iuli' enim itur, si docemur hoc et hoc Verbum ali loco pii Plau-
um non ecurrere accedit mira saepe argumentandi ratI0. Nam interpretes quia non anim0 m0m prae0ccupat ad rem re 'rediuiitur sed antea iam ibi et SuaSerunt aut totam ra-
noui aut maiores partes interpolat 0ri deberi, utut re Se habet ad id quod sibi pr0posuerunt dem0nstrandum omnem zodiis οὐ datur faciestatem arripiunt Si igitur in v0cem incedunt quae sol h0 l0e in sabulis Plautini legitur, quam- uuam fortasses similes eiusdem generi larmae J0 rar00ecurrunt, statim nihil clarius esse exclamant quam hanc partem a Plauti dicendi genere plane abii0rrentem a retracta-t 0re 0nsetam esse. Altera autem e parte Si nonnulla pro-l0 rorum verba aut locuti0nes eaedem vel Simillimae In ipsis fabulis exstant, h0 argumento locupleti sibi Sumunt interp0hit0rem Plauti scrinia c0mpilavisse, ut vilia sua puScula pau-ni Plautinis ix0rnaret Huius ratiocinationis Xemplorum quam tuam Sine per numerus innumerabili c0nger 0teSt,
tamen unum modo ut 0 genus illustrem, asseram. In ei eatoris prol0go Charinus adulescens ubi enarrat Iu)' et 0nviciis pater in se invehi solitus sit Vss. I 6 haec:
Sese, Gleniplo eae ephebis postquam ince88e mi, Non ut ego amori neque desidiae in otio O eram dedisse, neque potestatem sibi Fuisses adeo arte cohibitum 88 8 a patre. Huii prorsus gemella res in Hautontimorumeni initio a Sene lenedemo enarratur, qui gravibus accusationibus ut filium
e compulit, ut in Siam ad regem militatum abiret seque igitur mirandum est Similibus eum Verbi ut I. IS. l0:
67쪽
Ego istuc aetatis non amor i ueream dabam,
Sed in Isium hinc abii propter pare striem. Neque nilnus apte cum c0ndici0ne Chalini luadam e parte conferri p0SSunt quae Andria ineunte Simo senex Sosio liberto de filio su exponit initium capiens inde ab his versibus 5li: Nam is postquam excessit in Phebi . . . Quamquam autem haec locutio in fabulis Graecis sine dubio tritissima etiam alicubi exstat es Bacch. s. 148 iam excessit mi aetas ex magisterio tuo tamen incredibile fere dictu - non defuerunt qui seri contenderent versus illos Plautinos nihil esse nisi cent0nem ex duobus l0cis Terentianis c0n Sutum. Satis haec dieta sint de ea criticorum argumentatione quae in dicendi genete ei Satur. Ceteris autem in rebit quae ad ipsas prologorum Sententias et e0mpositionem pertinent, multis multorum quaeStionibu per longam annorum Seriem c0ntinuatis haud pauca bene bSerVata esse, 0mplura rectiuSquam antea intellecta, difficultates Saepius detecta S, quae Veterum interpretum Sagacitatem fugerant, apparet et praecipue exigiat Zk0nis accuratis disputationibus, quas de Singulis pro-l0gis diffieillimis ea qua solet diligentia et ireumspecti0ne hic
vir d0etus iniit, multa sane b0na et utilia discere possunt tui huic materiae peram navant. Quodsi nihil Secius n0 raro
iudicium a Vero aberravit et e recte perspectis saepe falSacollecta Sunt, Summa huius errori causa in eo posita SSemihi videtur, qu0d non iustam viam et rationem eritiei seduli Sunt. Neque enim illi, ut fas est, ex ipsis traditi pr0l0gis
qua ratione prologo poeta composuerit cognoScere Studuerunt, sed ea quae hodie nobis insita et usitata est artis Scaenicae
cogniti in ad Singulos prol0g0s aggressi eisdem regulis et legibus luibus h0die sabulas comp0nere s0lemus etiam Plautitui usum esse ibi Sumpserunt ), ita ut omnia quae a n0Strae ne-
tatis cogitatione abii irrent, aut Si fieri potuit ex tot desei are e0narentur aut Saltem in Suspieionem interp0lati0nis v0- dare. No autem cum iam Supra rem ita comparatam esse iudicaverimus, ut argumentis alicunde ductis ne pie in unam
neque in alteram partem quicquam diiudicari p0ssit, tuaestionem m0re m0d0 0mmem0rat institutam nullo iacto fundament0 prorsu in aere pendere iudicamus et iam qua sola ali piideerti statuere liceat eam existimamus, ut omnibus seleriSomissis accurata traditorum pr0logorum considerati0ne et dili genti circumspecti0ne mentem p0etae assequi Studeamus. In eis igitur piae insequenti orati0ne de Septem pr0logi antea enuni ratis disserere nobis prop0suimus, utrum ipse Plautus an posterioris aetati poeta singularum partium auctor Sit quirere Supersedebimus, nisi tamen a Ssim hanc quaeStionem brevi attingere cogemur, ut quaedam a viri doctis mera libidine statuta refutemus quibus certum iudicium facere p0SSenonnulli sibi visi sunt et quae Drtasse in medio relicta quaestioni nostrae obici possunt, sed potus intimam traditorum
prol0gorum indolem ac naturam quam accuratisSime inveStigare atque detegere conabimur.
Respiciens autem duo quae antea distinximus prol0gorum Plautinorum genera fortasse quispiam quaerat, cur graeca illa, ut ita dicam, forma poeta Romanus omnino usus it. 'nVento enim et in consuetudinem recepto alter genere, quo argu menti enarrandi partes histri0ni cuidam mandantur, mirum Sane Videri p0test, quod poeta non Semper in omnibus fabulis suistiane rationem commodissimam adhibuit per quam mnia quae proferre utile erat sive ad ipsam abulam sive ad spectat ireS sive ad 0etam sive ad res didascalicas pertinentia una etc0ntinua iratione exp0nere licebat sed spi0d nonnumquam certa quadam perS0na ad argumentum pronuntiandum electa arctis legum tenentearum vinculis coerceri malitit, Au0Biam
verba prol0gi ad limius pers0nae eondici inem accomm0dare c0gebatur. Ita quaerenti plerique sine dubi critici reSpondebunt verisimillimum esse horum prologorum eandem rationem
68쪽
- l0 at liue ilantium iam in fabulis graecis fuisse ne lue aliud lutc-iluam praeStitisse p0etam Romanum nisi Verba graeca Vernacula lini ua reddidisse. Quod tuam tuam fortasse in univei Sum recte dictum est, tamen non satis caVeri40teSt, ne, tu id nonnulli fecerunt.' plus elim lini iudiei tribuamus neve tali opinione quasi deit fundamento nitamur ullius autem m0- menti esse p0test luod recte observatum est in omnibus his argumentorum enarrationibus nullum inveniri locum, quo res Romanas p0eta tangat Quid enim nisi 0rtuita causa poetam barbarum cum graecae fabulae argumentum enarret, etiamSIipSe orationem componit, commoVere pote St. ut graeci rebuS graecae abulae res barbaras mini Sceat, aut luid e rerum R imanarum significati0nibus iure colligitur apud 0etam, piem in vertendo saepissime suae aetatis et nati0ni re geSta et m0re interposuisse n0tissimum est Quibus ea pensis si luis non anus umbras et imagines captare, Sed ipsum Verum Xcutere studet, ingenue fatebitur nos nihil scire pi , prologos et pia parte P0et is Se 0m-Ρ0Suerit, luas Verterit, et omnia quaecumque disserenda Sunt ita instituet ut valeant sive Graecus iVe Romanu p0et auctor et inventor est Ut igitur quaestio Supra proposita recte olvatur, multo utilius suam in inani rigini investigatione operam et sagacitatem perdere id agendum esse mihi videtur ut probe et penitus perspiciatur, quaenam rati inter illi pr0logonim genera intersit. Alteram autem formam, qua alleg0ricae tuae Vocantur vel ipsius fabullae per Sonae ad prologum pronuntiandum in scaenam prodeunt, eo consili elegi S Se 90etam credo. 4es argumenti expositi inuasi peculiari par a cetera acti0ue dissolvatur, sed cum eis quae in Sequuntur in
uti uni conitetur et coalescat.' Quod recte dictum esse cum n0s edocere potest ei Sonarum spui prol0gi munere fungantur iuventii tum propria n0nnuuuluam enarrationis di Sp0sitio, tuam nullium aliam ob cauSam a poeta factam esse putamus nisi ut argumenti explicatio cum actione Scaenica arctiu connecta
tur Phuius ipsius pars esse videatur. Ili de rebus. Vae
hon parvas saepe iris doctis dubitationes attulerunt, quoniam p isten accuratius exponendum erit, nunc unum ad sententiam n0stram stabiliendam exemphini AULULARI Ab prologum tractabimus. luem tuamquam non defuerunt qui aut totum ut 0nnull0 Versus Spuri0 censerent, tamen pleri lue integrum reliquerunt. Omnia autem quae in ioc prologo proferuntur, nil et Iouem senenistam intellegendum minime neceSSaria Sunt, clim eatissae de Eucli0nis proavis exponuntur nullius innita ad ipsam fabulam momenti Sint ea autem, pule enarrantur de lien Sauroreperto et de Lye0nidis et Phaedrae am0ribuS, X agentumi perS0narum Serm0nilius Satis clare a spectatoribus intellegi p0Ssint. Nostrae igitur aetatis poeta sine dubio t0tam illam irationem misisset et initium statim cepisset a primi actu Sscaena prima Sed prorsus e Veterum m0re Si non per multum temporis audientium animos Suspens0 tenere, Sed Iam
initio fabula eos de gravioribus rebus certiores facere. Hoc ad 0fficium praestandum histri0nem 'luendam aduleScentem
69쪽
picimus narrationem omnium rerum quae 90Stea in Scaena
aguntur Lar familiaris quasi lans et fundamentum SS Videatur. Lari enim S0li notum est thensaurum ab Euclionis V clam omnibtis medio in f0c defossum esse us. ), Lar is est qui facit, ut ueli hunc thensaurum reperiat Vs. i, et e li0c agit consilio, ut eo facilius aduleseens Lyconides puellam a See0mpreSSam in matrim0nium ducere p0ssit Vs 27 33). Laris
denique V0hmtate Sene de proxumo commovetur ut Euclionis
filiam uxorem sibi poseat uss. 3L 3 2). Egregie autem fallitur Si quis exspectat etiam per singulas actionis partes huius dei
numen cognoSci posse '). cum potius tota fabuli ita composita Sit, ut neque usquam Lari n0men commemoretur neque e0Γum quae aguntur quicquiti e eiu V0huitate et arbitrio repetatur. Sed pr0logi munere functus deus ex machina parte Sua ab-S0lVit, et quae insequuntur omnia ita p0eta instituit quasi nuuuluam dei alicuius menti0nem fecisset. Sed etiam in hoc prol0go brevissimo, ut iam SignificaVi,n0nnulli versus criticis suspecti fuerunt. Videa autem quaeS0, qua argumentati0ne illi nitantur. Versus in I si in libris leguntur: I quoniam moritur, ita avido ingenio fuit, Numquam indicare id filio Coluit suo, Inopemqt e optari potius eum relinque re,
Quam eum thensaurum commonstraret silio.
Utrum iam in labiit graeca similis deus suerit, sive MercuriuS, ut FranChenius, siVe Do quidam I tr , θος, ut 'Vagne voluit, an ipsius Plauti sit dei et rationis inventio nemo non temere agens diiudicare audebit.' In Quorulo, comoedia ali ignoto quodam auctore sere Vix saec. ad Aululariae similitudinem imiposita Lar familiaris non modo Prologum Pronuntiat, sed etiam ipsius actionis art0 n sit et saepius in Scaenam prodit. f. editionem R. Peiperi Lipsiae in aed. Teubii.
ratione non modo passim Viri docti uSi Sunt sed omnibus fere
in prologis magnum ei Suum numerum propter loquacitatem
vel inept s reputiti0nes secluserunt Cum igitur singulis locis,
ne nugis illis a gravioribus abducamur, de ui re dissereren0lim paueis hic de tota hac quaestione Sententiam meam profiteri mihi leuat Permulta autem n0n 0d in pr0logis sed etiam ipsis in fabulis Plautinis copiose et uberrime narrata esse, quae n0bis Sane m0lesta et ViX 10leranda Ideantur, nemo nisi iiiii lippis oculis est non videt. Inde Rutem quae viri docti c0llegerunt saepe falsissima Sunt An credemus eum iusti eritiei more agere, qui alia damnat quia e Sententiarum e0nnexu facile tolli possunt, alia prorSu gemella, quae grΛ-vibus moliminibus non adhibitis non remoVeri possunt, Integra relin fuit 2 equo id quidem recte instituere interprete iudico, qu0d ex his et similibus locis suspiciones depromunt totum
prol0gum esse Spurium et a p0et Plauto multo deteriore con-
fietum Ex illa nim loquacitate saepissime poetae pyr0brl0
data, quae in eis maxime posita est verbis, quibus Singulae
personae quarum res enarrantur quam accuraritSSIma et copIosissima signifieatione describuntur, nihil aliud discere possumus nisi poetam qui prologum composuit, auditore n0n Sati mrebus scaenistis versatos existimavisse, quam ut re pauli 0
intrientiores intellegerent neque diversa parte Inter Se confunderent l. Cum ver omnium luas antea enumeraVi fabularum pr0l0gi simillimi sint Euripide generis in ea re, quod c0nt muneipsi actioni orationis praemittendae maxima cauSa St, ut ar-
70쪽
l4 frunientiam stomoediae Pilia Spectatoribus corianiunt etiar alterae parte prorsus alieni sunt isti id actores Plautini non ut apud Euripidem fit secum illuuntur, Sed ad ipSum populum narrationem faciunt 'i. Facultas autem in hunc modum agendi, si rationem argumenti eloquendi ad nostri iudicii 0rmam redigimns tum modo poetae data est. Si re cum speetatoribus cmnmunicandas ab fabulae aetione sera e ratas histri in ad id s0lum destinato tribuit Contra Si mavult parte prologi suscipi a persona quae aut in ipsa eti0ne in scaenam pr0dit aut quamquam Suas partes non habet tamen rerum in com0edia gerendarum altilua e parte particep est XSpectamus poetam sic eam agentem facturum esse, ut fabullae partes postulanti. e. aut oeum aut eum alter quodam colloquentem et taliam id proferentem, quae pro huius personae et fabulae condicione proferri possunt Quam reguliam quae nobis ut simplexit necessaria videtur, rinutum minime curasse prologi edocent. Haec res, quam interprete omne aut omnino neglexerunt aut argumento esse Silii persuaseruntia prologorum arte SpurinSessse t). maxime mihi explicatione digna esse videtur Cum enim videamus nonnull0rum pr0l0g0rum exitus e0dem in id a poeta conformato esse quo in ipsa comoedia caenae exire solent, mirum Sane nobis Videbitur, cur veluti extra fabulam ad populum actores loquentes poeta fecerit, cum hanc partemari vineulo eum cetera fabulae actione conneXam SSe appareat. Atque quam facile, ut exemplum Saltem proponam, in Mercatore, ubi argumentum am0ribus Charini continetur quos hic ipse spectatoribus enarrat, adulescentem amantem Statim his fere Verbis in eaenam pr0deuntem facere potuit. Patria SHVe, quam ego bienni p0stquam hinc in Rhodum bivi. 0nspici lubens cf. Baech ll. 3. Ium ad mereatum pater me
In Trinummo dialogus Luxuriae et Inopiae tribus modo continoturversibus inde a quarto LuXuria sola proli, i munere fungitur spectatores
D Lorongius ad initium prologi Mil. Glor. adnotat Fus ille une hien Prolime enthulten likn che Apostrophen an diis Publi um.
aso semella iam apud Aristophanem Vulemus 3. qu tes uum initium apiunt e diverbio duorum SerV0rum qui malam
iuuii nune habent condicionem querentes iam aliquam XCO-
iam pr090Sitis, propter incommoditatem autem relectis si h I. stibito haec:
et in is quae insequuntur longiore enarratione argumentum spectat 0ribus explicat. Quo perfecto Statim rursu s0dalem suuiu sq. l. 72 his alloquitur verbis:
ita ut indo ab iis versibus diverbium antea mirum illum inniodum interruptum continuetur quasi ilia esset interp0Smini. Simillima res est in Arist0pliani Vespis, ubi Xanthias