장음표시 사용
501쪽
' linatas oc pationes,tristitiam inutilem, priuatum amorem, dc sensum utiq; singularem. Illud coram oculis Dei cogitare pertimescite, quod in praesentia hominum erubescitis operibus exercere. Conetur
igitur quisq; cor habere, quod sit quasi hortus arboribus virtutum vires, ut apotecha sanctarum aD sectionum aromatibus redolens, ut coelum diuin
rum illuminationum syderibus fulgens, ut flos si1-
pernum rorem suscipiens , ut archa thesaurum mirificum in se claudens, ut fons deuotionis rivulos semper inanans,ut speculum dominicam imaginem repraesentans. O beatum cor, quod exhibet se solium,in quo Deus sedeat, thalamum, in quo quiescat, sigillum, cui similitudinem suam imprimat; cellarium, quod vino suo impleat; librsi, in quo memoriam sitam scribali aurum, quod pro beneplacito suo se stat. Conetur iterum atq; iterum quisq;
cor habere Deo deuotum, cogitationibus discretu, in tentationibus cautum,i rancore extraneuma iudicijs alienum, desiderio aeternorum languidum, amore Vulneratum,cogitatione fulgidum in operibus timoratum, contemplatione eleuatum, in bono sollicitum, contritione scimum, munditia sanctum, timore custoditum, & gratia decoratum. Denique diligentissime studeamus fratres, ut toto corde r ectamus a peccato, detestando culpam, toto corde conuertamur ad Deum, agedo penitentiam,& toto corde quaeramus dominum, supplicando veniam, toto corde adhaereamus domino ipsum mper omnia diligentes, toto corde serviamus domino ipsiam laudante' toto corde sequamur ipsius semitas imitantes . Ista domino meritb debemus, qui beneficia praestat innumera cordi nostro. Ipse namquὸ Deus corda nostra illustrat, sapientia gubernat,b nitate
502쪽
aestate dirat, dulcedine cibat, pulchritudine iminutat, potentia iuuar, de charitate unit, promissis allicit, flagellis eludit, comminatione concutit, ic benefici)s emollit. Ipse Deus dulcissimus corda nostra intuetur probando,alloquitur in fornando, tangit excitando, visitat consolando, vivificat iustificando, Sc aperit irradiando, de quibus omnibus gratiarum actiones nobis sibi referre conuenit i defesse.
NVnquam supersileat loquenda, vel prostrat
sacenda. 4ando vero loqui proponit quis, ipsa verba prius in animo temperet, quatenus modeste, veraciter, & dulciter quod voluerit, id proponat. Lingua enim mendax dupliciter elata, vel annammata,Deo est, S: hominibus odiosa. Diligent ter igitur charissimi respicite, quid, vel quibus, quando, Vel ubi, qualiter, vel quantum, vel certόqua de cova loquamini: ne sermonibus vestris, si debitς circunstanti defuerint,generetur mala conscientia in cordibus proprijs, vel certe scandalum in animo auditorum. Hsc autem tria, videlicet gestum, Vocem, significationem in vestris locutionibus attendatis, ita ut gestus sint disciplinati,vox lenis, significatio semper vera. Verbis nolite contendere, sed nec in litibus vici oriam curetis obtineret. Vitanda sunt semper verba, quae vel loquentibus,
et audientibus sit ut nociva. Ab illis locutionibus est abstinendum, quae vel illius, qui loquitur, vel eius, cui loquitur, vel illius, de quo loquitur, non sonueniunt honestati. Tempus Ioveodi conside,
503쪽
randiam est,quia quandoque nihil, quandoque aliquid dicendum est. Sed nullum tempus inuenitur, quando mala, Vel etiam bona omnia sint prorarenda. Ali uando enim tacere debemus, propterea quia alter loqui coepit,ne sermonem eius interrumpere videamur. Aliquando tacendum est propter audi torum animos,quando ad id, quod dicere proponimus, aduertimus imperatos. Aliquando tacendum est propter multiloquium deuitandum,vel etiam propterea quia ipsi , qui sumus loquuturi nudum formam congruam concepimus proponendi. Senes loquantur de discretione consulendi: Iuuenes dein statuta operandi: sapientes de mysterio scripturarum: simplices de exemplis bonorum operu: hi,qui exteriora tractant, de sollicitudine vitae actutiae: Qui quietam vitam ducunt de dulcedine mitarcontemplativae : praelati de dispensatione temporalium,& spiritualium: subditi de obedientia praece piorum . Cum igitur ad qdificationem nostram i qui volumus, ad hoc illos, quorum dochrina possumus ad mirtutem prouehi, eligamus. Cum Veropropter aliorum aedificationem Ioquimur, ad illos, quos speramus nostra exhortatione corrigi, couertamur. Ad hoc autem doctrina nostra intendat, ut hortemur ad constantiam timidos,ad timorem su- , perbos, ad quietem importunos, ad seruorem tepi- dos, ad silentium verbosos,ad Verbum exhortati nis tacitos, ad mansuetudinem impatientes, ad vigilantiam negligentes, ad indulgentiam crudeles, ad verecundiam praecipites, & procaces. Hoc est sollicite conliderandum, quod frater habeat conuersationem sibi placentem, perseuerantiam ipsum
fiducialiter expectantem. .id plura fratres 3 Ad remur Dei potetiam, nuremur pulchritudinem. ι ollici
504쪽
alliciamur per dulcedinem , veneremur aeternitate. Cavendiim est insuper ne frater in loquendo membra inordinate moueat, neq; oculorum nivibus,nec Vultus tranS formatione, vel transmutatione sermonis sui gratiam decoloret. Devitetis itaq; Verbum amarum, superbum, detractorium, adulatorium. iuratorium, superfluum, otiosum . Sicut autem a senti non debetis detrahete, sic nec praesentem aliquatenus deridere. Insipientibus non debetis illudere, nec sapientibus inuidere. Sicut muti in oti sis, sed loquaces infruci uosis: in sermonibus vestris non cor in lingua, sed linguam in corde potius teneatis. Sane cum ad loquendum veneritis, pauca verba rationabilia proferatis.Taciturnitatem ametis ,& tumultum hominum fugiatis a per silentium namque conscientia seruatur, & mens per contem-Platione expeditius eleuattir. Quanto enim plus 1 negotiorum strepitu vos subtrahitis,tanto Deus via cinior erit vobis.
HIs virtutibus fratres charissimi pollere satagia
re, quae specialiter pertinent ad regularis obseruantiam disciplinae, quales sunt abdicatio proprietatis cum obedienti bono ad munditiam castitatis. Et quoniam per votum religionis ad magnavos ligastis,magna quoque in operibus demonstremti S.Multo namque melius est in minoribus promissionibus esse deuotum, quam in maioribus negligentem. Vestrum ordinem seruetis opere, sed omnes alios eliaritate. Q otidie in aliquo virtutis exercitio proficite,Win donum conemini solliciteborare .
505쪽
horare. Nauis enim, quae contra letum fluusj'du.citur, retrocedit,nisi sursum cum magno laborec sin iis moueatur.Secundum statum in quo Deus vos nosuit, meliora semper, quae ad illum pertinent,adimplete. Habeatis in penitentia vitam,in desiderio
vero mortem. Disciplinam extra seruate,conscien
tiam interius expurgate. Subtiliter inuestigate ma- Ia propria, & dignὸ corrigere indagate. Communem reprehensionem audientes non illam ad alios, sed ad vosipsos humiliter retorquete. Q Macerti estis de perpetrata culpa, doleatis, sed quia incerti estis de venia, timeatis. In omnibus actionibus v stris extrema fugite, & semper in medio vos tenete. Vnde tali moderamine carnem stringite, quasi centum anni victuri, sed vitia sic fugite, quasi crastino morituri. Circa seruitia fraterna sitis prompti,nec ulli circa usum proprij corporis onerosi. Estote fratres humiles sine fictione, maturi sine ponderositate, agiles sine leuitate, timentes sine desperatione, sperantes sine praesumptione, obedientes sine contradictione, hulares fine di lutione,patientes sine murmure . Estote inquam compositi ad morum di-iciplinam,pij ad misericordiam,immobiles ad constantiam, in oratione devoti, & in vestra custodia circunspecti. Curate mala praeterita plangere,p sentia mala spernite, futura cauete,in bono sinaliter perdurate. Quamuis nihil honestatis humana pr sentia vobis daeat adimere, vel solitudo diminus re,tamen ibi mavis seruate disciplinam,ubi vel pluribus generat standalum neglecta, vel formam imitationis tribuit custodita. Noctem ordinetis silentio,& orationi,diem uero bonis exercitijs, dc labori . Diem detis proximo: noctem Deo: laboris eausam, non laborem in labore cogitate: In bonis fortes
506쪽
Drtes estote, sed in malis r os debiles exhibete. In agendis uero talem ordinationem,quo ad omnes,&singulos observetis, ut uidelicet sit in pr latis dili-.- bditis obedietia, in omnibus sit in paridi concordia, in choro deuotio, & distiplina, iuxta altare maturitas, & reuerentia. Devoti sint senes: laboriosi sint iuuenes. Sit humilitas in habitu,par citas in uictu, sobrietas in potu. Sit in claustronoa rumor, sed lectio: in capitulo non lis, sed confessio. Et intentio fratrum non uersetur in causis, sed in psalmis. In conuentu quoque sint assidui,ad curias
Cap. LIIII. SIcut spectat ad iustitiam operario boni,sic declinatio quoque mali. Quapropter laudabiliter uiuatis: nec tamen laudem hominum eppetatis.Nogloriemini de multis diebus, quibus in religione diu uixistis, sed de paucis, quibus ordinem obseruastit: hypocrisim fugiatis, & in ueritate cora Deo ambuletis, sicut & in uestimentis ovium fbrinsecus apparetis. Nimis enim parum est in ingressu religionis tantum habitum mutare, sed mores,& uitam laudabile est. Igitur simplici gradientes uia nun' quam dupliceris,aut fictionis uestigium praetendaritis. Quicquid cotra communem usiam est, uel quod .fiigite quasi pestent. Iustitiam nuquain deseratis propter uerecundiam , uel timorem. Dis lutiones non faciatis, nec uos cum eis, qui in leuitate ambulant, mimisceatis,studete uisiam a uanitate, aures a rumoribus,cor , --
lis cositationibus claudere: & linguam i sermoni.
507쪽
hus otiosis, manus a contactibus impudicis, pedes ab euagationibus cohibere. Ab omni denique uos subtrahite, quod in conditoris posset uos obsequi js impedire. Otia declinetis: ne cellas inutiliter occupetis et crebra munuscul a, frequentemque missi nem cingulorum;& cultellorum, & huiusmodi de- uitetis. Nolite non fienda sapienter appetere, aut facienda per acci diam fastidire. Diligentissime caueatis, ne quando in Iabore minus patientes,uel inobedientia praeceptorum minus alacres, uel in operibus charitatis inueniamini negligentes. In certo statu, dccerta conscientia uos ponatis; nunquam etiam in illo statu uiuere prςsumatis,in quo moriendo discedere non uelletis. Excessum in habitu ca- ueatis: ne uestimenta uestra sint in genere pretiosa, iuel in qualitate minus mollia,uel in colote splendotia, uel in formatione signit habentia tuanitatis. G
sum quoq; corporis ubique cum distinctione disciplinae exerceatis, sic ubique, ut singula nac bra suum teneant officium, nec usiarpent in suis actibus alienum. Vnde nec loquatur manus, nec os audiat, nec
oculus officium linguae sibi sumat,sed unumquodq;
membrum tam decenter opus suum impleat,quatenus aspectus intuentium non offendat. Facies hu- 'mana,cum sit speculum disciplinae, intantum mes ri custodia est habenda, quanto minus potest ab sc di, si quod peccatum in ea fuerit,uel caelari.Discur- sis inutiles semper caueatis diligenter. Nam sicut de inconstantia mentis nascitur inordinata motio corporis: sic econtrario mens paulatim requiem imponit, quando motus corporis inordinate fluere non finitur: corpus non colatis, nec solatijs transitorijs haereatis. Terrent namque delectationes i
508쪽
postquam non sunt. Hoc quoque specialiter atten- dendum, q, sicut malum opus quandoque est laudabile, sic&bonum opus reprehenditur, quodammodo, si non fit tempore oportuno. Iustitia enim& ueritas no semper deficiunt: quando tempus debitum in his expectatur. Fruinas namque non pro-Uenit, cum semen iacitur: sed tunc demum quando suo tempore seminatur.
in cibo, ct potu. Cap. LV. . Corpus ut seruiat, nutriatur, & ne lasciuiat,
dinetur. Sic abstinentiam exerceatis,ne postea comedentes ipsum ieiuniti stiperfluitate nimia compensetis. Non sapor ciborum, sed fames comede di vobis excitet appetitum. In mensa studeatiS ne-icessitati prouidere, non appetitui. Caro etenim est pascenda, sed uitia extinguenda. Vnde corpori non sunt danda superflua, neque necessaria subtrahenda. Cum igitur sufficientem cibum sumpsistis, si
postmodum delicatiora, uel meliora sit perueniunt, non propter illa stomachum oneretis. Et quod de cibo diximus, de potu quoque, ac somno, de indumento, alijs quoque corporis necessarijs intelligatur: ut numquam in illis curetis uolupati satisface re, sed necessitati naturae. Illud etiam praetereundum non est, ψ ante sumptum cibum magis hylares esse conuenit, ne uideamur propter abstinentiam turbati; postea uero tacitos, & modestos, ne putemur in crapula inflammati. Ante prandium tem pus est doctrinae, di orationis ; postmodum autem operis, & laboris. Tunc enim exercendus est animus, quando ad studium spirituale leuis est. Et tuq
509쪽
reprimenda est caro, quando calores incentiumreibnm solent amplius excitari.
p. LV LSIcut libenter vitatis peccata grauia,sic cauete fiatres, ne multa vos molestent venialia, vel leuia. Saepe etenim de peccatis minimis venitur ad mai ra ; sicut ignis calidus nonnumquam surgit modica de scintilla . Vitanda siunt igitur peccata venialia', quia nos in malis assuescunt,& feruorem charitatis diminuunt, animam maculant, ad poenam obligat, animae potestatem in operibus suis lassiant, & a gloria nos retardant. Numquam enim, quocumquὸ facies Dei videbitur, donec per venialium poenitentiam ultimus quadrans persoluatur. Haec sunt quoqu8, quae gaudium celeste nobis indirecte minuunt,quia opera bona nostra,per quaecrescere no- . his posset aeternorum cumulus praemiorum, conuertere nos oportet ad solutionem huiusmodi debit rum . Curemus ergo per omnes declinationes esse potius innocentes, quam committentes etiam culpas leuissimas esse penitentes.
'φοia. Cap. LVII. E Cce statres charissimi qualiter in multis vos in
struxi,quia&ipse indigeo erudiri. Iu loco peregrinationis nostrς quandiu prauum est cor hominis proclivum ad vitia, languidum ad virtutem, mu' tuis exhortationibus indigemus. Hinc est:,momni virtute vos precor contestans, ut per eum, qui suo
510쪽
ret aerendo sanguine nos redemit. & ad vitam picta morte reparati it, Vestrae professionis,Vestrique propositi non immemores, semitariarn memineritis antiquarum, per quas antecesssiores nostri currere festinarunt in spiritu vehementi', iam' regnant cum
Christo perpetua requie c5solandi, ad quam & nos cum diuina suffragante gratia peruenerimus,erit animabus nostris cognitio purae veritatis, dilectio summae bonitatis, ac diuinae fruitio maiestatis. Erit&corporibus nostris claritatis pulchritudo : agilitatis promptitudo: subtilitatis aptitudo e & impas. sibilitatis inuictissima fortitudo. Ibi erit amuentia diuitiarum: influentia bonorum omnium,& hon rum. Ibi gaudebimus super nos de diuina intuitione: infra nos de loci amenitate: intra nos de corporis , & animae glorificatione, iuxta nos de societate angelorum, & hominum unitate. Quid phara 3 Ibi euasio periculorum : distinctio mansionum: co cordia voluntatum. Ibi amenitas vernalis: candor lucis aestitialis: & requies hyemalis . Ibi inquam vita sine morte: certum sine sorter dies sine nocte: libertas sine timore: gaudium sine m rore: requies sine labore: regalis dominatio sine fine. Haec vobis praestare dignetur, qui est principium sine princi . pio, & finis omnium sine fine. Amen .