장음표시 사용
61쪽
.8 Pars VIII. Disp. II. De effectu Paenuentiae.
micus; non est major ratio, cur non dicatur potius inimcus Dei formaliter per peccatum actuale, & amicus i adicaliter per gratiam ; ergo simpliciter esset Dei amicus,& inimicus tarmaliter. Resp. quod sicut dispensatio voti pugnat eum voto habituali, seu Gim reatu relicto
a voto, non tamen cum volo ae uali; cum
possit in instanti. quo fit, dispensari: ira gratia justificans pugnat talum cum peccato limbituali , non cum actitati . Disparitas est , quia peccatum habituale nihil aliud in eo tat de praesenti, quam reatum odii, qui is mali ter destruitur a Gratia, viae est jus ad amorem: At peccatum aeruale importat de praesenti duo, nempe maculam facti. &maculam iuris et quamvis gratia tarmauter destruat maculam iuris; poteth tamen esse compossibilis cum macula facti, dc ideo p test cum peccato actuali cohaerere . Ad I. confirm. Quamvis peccatum habutu eri ipsum peccatum a maiae Haeteriatum moraliter perseverans; contamitur ta, men etiam per reatum odii Divini, qui per gratiam Justificantem essentialiter struitur: de idcirco peccatum habituala cinhaerere non potes cum gratia: Contra umro peccatum ainiale non constituitur per hujusmodi reatum; ( quamvis hic reatus con- naturaliter ad illud consequatur . tanquam ejus proprietas separabilis ) de ideo. potes hpeccatum actuale secundum maculam lata componi cum gratia destructiva maculae ja.
Ad a nego min. Supponimus hic , quod gratia praesentis ordinis jultificet formaliter conserendo ineluctabiliter jus tam ead Dei amorem, & haereditatem, quia ei veluti externa Dei promistio de danais his bonis. sicut enim v. h. locutio Hophetae inquantum Prophetae, aeu locutio Pontissicis loquentis ex cathedra supponit essentia liter internam Dei locutionem, & ab ea dependet essentialiter , unde est insallibulis i ita gratia praesentit ordinis sipponitis enitaliter divinam illam internam pro- nussionem, & ab ea essentialiter dependet: unde non potest non justificare tarmali terr
Contra vero non est necesse, quod peccatum actuale reddat imminem formaliter Dei inimicum, cum possit saltem per condona tionem extrinstram condonari, ut ostentadimus; ergo bene assignetur ratio, cur si gratia cum peccato actaali componatur , homo potius dicatur formaliter amicus Dei , de radicaliter inimicus , quam mi maliter inimicus, dc radicaliter amicus, Psout esset , si peccatum actua e componeretur cum gratia alterius ordinis . compossibilis cum
Utrum remitti peccata dicimialiter, tum quoad tum quoad reatus suos et Rim, difficultas est, Nun ossit unum
peccatum sine alio remitti, non quidem in praesenti providentia , in qua peccatum mortale remittitur per gratiam collativam amicitiae Divinae, atque adeo incompossibilem cum quovis mortali set ente inimicitiam a sed de potentia absoluta. Secunda , An Dssit a Deo remitti solumi eatus odii Divini , retento tute ad puniendumPeccatorem poena aeterna; eo prorsus
pacto , quo de facto saepe in Sacramento Poenitentiae remittitur reatus odii , dc poe
nae aeternae , non remisso reata poenae tem
poralis 3 Tertia, adi possit vice versia remitti reatus poenae aeternae sive damni , sive sensus, non remisso reatu odii pI. Circa primam dico, Per gratiam praesentis ordinis non posse unum mortale sitae ali remitti, polle tamen per condona.tionem extrinsecam; quidquid sit , an chiam per gratiam alterius ordinis.
Prima pars est de fide . de facto enim
mortale deletur per gratiam , quae reddit hominem Dei amicum , filium , dc haer demi quae denominationes, ut patet , omnia mortalia delere debent, cum non possit homo simul esse Dei amicus per Gratiam, dc inimicus ratione alicujus moi ta-lvis non dimissi; ergo fieri non potest, ut
Per gratiam unum tantum mortale remi
tatur , alio non dimisso. Hinc ad Rom. g. dicitur: Nihil damnationia est ita, qui sint
desinit, per Gratiam, quae in Baptismo confertur, tolli totum id, quod veram habet rationem peccati Secunda pars conclusionis, quae et M ti, Gabrielis, Soli apud Suaritim disp. Io. de oviedum trast g. controv. , etiam facile probatur . Quoties duo , puta A , dc B , nullam habent necessariam connexionem , sive quoad existere,, sive quoad destriti, toties possunt seorsim poni . ac seorsim de viui . sed duo mortalia nullam habent hi
62쪽
lusmodi connexionem; ergo possum seor sim des rati, saltem per eondonationem ex trinsecam a non secus ac possunt duae ex.communieationes seorsim absolvi , & duo vota , aut irregularitates seorsim dispensa-
Confirm Quamvis ex eodo mortali comsurgat tam reatus odii Divini , & poenae inereae Iespondens ostenta Mo irrogatae, quam reatus poenae temporalis respondens transgressioni legis a potest tamen Deus, remita reatu odii Divini, de poenae aeter nae, retinere jus ad puniendum peccat rem poena temporali r sicut in humanis, si Petrus ostendat Paulum , de a Paulo com
donetur ostensa, adhuc remanet reatus penae infligendae a Iudice ob legis trapsgressionem ; ergo cum ex duobus peccatis con- largat pariter diverius reatus , poterat a fortiori Deus unum sine altero remittere. saltem per extrinsecam condonationem.
Praescindimus hic , num possit etiam unum mortale sine alio remitti per gratiam alterius ordinis , quae fit natura supera ruralis , & prima radix habitum . N auctuum lamnaturalium , exigitiva promis. sonis Divinae de eonferendo suo amore micabili, de .haereditate , compossibilis immen cum uno tantum peccato , non cum
altero, quatenus essenti uer dependeret a condonatione peccati A, non peccati B in quo cini posset homo esse bes inimicus unice propter peccatum A non remissum , non vero 'propter peccatum A, quod esse, tialiter vi huius gratiae remitteretur. II. Circa secundam dissicultatem, Num possit divinitusoremitti solum reatus odii Divini , non remita reatu vindictae , seu poenae aeternae tum damni , tum senius , in quo acriter m. digladiantur , censeo
astimandiun cum Lugo disp. p. num. RA. de disp. g. num. o. Ripalda disp. s I. ni r. contra vasaueg I. a. disp. IO . cap. di contra P. Thyrsum Gonraleg tom. I. disp. II
Prob. I. a pari cum Ripa da . Potest Deus remittere (saltem in alia providentia eulpam venialem , non remisi ullatenus re tu poenae illi debitae; ergo etiam potest remittere culpam mortalem. nullatenus reis rivsso creatu poenae aetereae damni , & se sus illi debitae; atque adeo remita re reatum -odii , non remitio reatu poenae aeternae. Secundo potest Deus, remis. mo
tali quoad reatum odii , & poenae sensus ,
punire peccatorem in aeternum, denegat
do illi gratiam, & gloriam, atque adeo Pinnire in aeternum solum partialiter i ergo poterit etiam remisso tantum reatu ocui, punire illum adaequare poena aeterna uamni,
Ratio: a priori est, quia reatus isti sunt separabiles, cum possit universim culpa m raliter destrui in ordine ad unum ess ctum, & non in ordine ad alium.
Confirm r. quia quamvis multi cum Iu-go doceant Ser poenitentiam commutari poe-yam aeternam mortali debitam in temporalem ; multi tamen docent, non commut ri penam aeternam, sed hane respondere peccato, prout est aversio a Deo , & rea: tum poenae temporalis respondere coversioni
ad Creaturas , & legis transgressioni: Ita ut remisso peccato , & deleto reatu odii ,& poenae aeternae, remaneat integer reatus poenae temporalis respondens legis transgressioni . utrovis autem modo ratiocinemur, certum est, posse Deum remittere reatum odii , & poenae aeternae, retento jure ad puniendum peccatorem pena temporah et ergo potent etiam remitterer reatum odii , retento jure ad puniendum peccatorem ph na aeterna damni, & sensus. Sicut enim in Purgatorio Rare potest poena damni, de sensus absque reatu odii, imo cum amicitia Divina i ita poterit in inferno de motentia absoluta stare Ioena damni , & sensus aeterna absque ream odii divini, quam. vis non possit ea esse cum divina amicitiai
quippe quae fert jus ad beati rudinem, quod
cum reatu poenae aeternae icohaerere nou potes . Confirm. a. Inhumanis, truamvis Petrus
juxta legem Euangelicam cedat juri ad odio
habendum offensorem; potest tamen retia nere jus ad ejuspunitionem condignam ex motivo justitiae vindicativae ita ut velit ,
quod judex duplicem illi poenam infligat,
alteram debitam ob ossensam sibi irrogatam, alteram debitamob offensam irrogatam Re publicae , seu ob Legis transgressionem squam poenam Judex semper infligere debet, etiamsi Petrus integre con 'st et ergo pariter Deus cedere potem ruri Aa odio habendum peccatorem, di iam uti retinere jus ad ejus punitionem condignam aeternam respondentem offensae divinae, necnon ad temporalem Tespondentem legis transgressioni s adue adeo potest a Deo condonari reatus odii , nullatenus condonato reatu vindictae. Confirm. demum , quia potes Deus iu- nocentem de potentia absoluta annihilare,
quin dicatur eatequa illum odisse, seu ex dis, Dios lip Cc oste
63쪽
S splicentia talis pertanae in aeternum meriminare , sed solum ad ostensionem sui D miniis ergo potest etiam peccatorem in xternLm punire, remisso reatu odii, quin dicatur eatenus illum odisse, seu ex displi-rentia personae a se exterminate , sed sinli: m ex amore justitiae vindicativae. Etenim, ut advertit Liam, Deus non dicitur odisserer hoc praecise , quod velit alii malum: ali ter animas Purratorii odisset; sed illum odit, quem a se rejicit, ob ejus malitiam:
sicut e contra illiam amat amore amicitiae, clam quo voluntas divina coniungitur vis reve, propter participationem divinae natirae, quam in se habet; Cum autem possit Deus velis peccatori malum aeternum absque aveisione ab illo ob ejus malitiam , eo quod possit culpam i emittere, non rhmisio i eam penae, idcirco poterit absque dio peccatorem punire in aeternum mmotivo Justitiae vindicativae. III. objic. i. ex Phili,si et . Rhet. .
re est velle bonum , odisse velle malum aergo si Deus per peccatum punit peccat Im in aeternum , vult illi malum maximum , atque adeo odit illum s ergo non potest remittere reatum odii, retento jure ad vindictam. Neque obstat, quod ammas in Purgatorio detentas Deus puniat , di non odio habeat. pimit enim, sed ut possint Istaerari ab eo, quod impedit consecution loriae debitae s atque adeo punit ordinano Iunitionem ac majus earum bonum 3
At ii puniret aeternum peccatorem, nono dinaret poenas aeternas ad bonum majus pec
catoris; ergo directe venet ejus malum ratque adeo odio haberet.
Respond. Sicut sum putat reum ,mila illum odio habeat, quia punit ex amore Iustitiae vindicativae , di non vult illi ma-ltim ex displicentia personae . sed in binnum Rei b. de in obsequium Lei ita
potest Deus punire peccatorem pena aere
eia, quin illum odio habeat, si scilicet puniat non ex displicentia personae , sed ex armore Iustistae vindicativae, de ut ira Deo debita sati aedo exhibeamri prout des
elo punit in Piligatorio animas, quas amat, dc non odit . dieque obstat, quod Deus animabus illis nolis malum poenae , ut malum est , sed in diabis earum bonum , ut
cilicet possint assequi gloriam . Nam primo licet in hae visa Deus saepe justis P
nam instigat in majus eoium honum , v delicet ut possint triumphare . de ad majorem gradum gloriae evehis falsum tamen est, quod rinae in Purgatorio ordine D
tur Ed majus privatum animauim bonum,
cum non consequantor animae illae expirim majorem gloriam, quam si iis carerenti Deinde etiam hoc dato, univeiam non dicitur odisse reum , qui illum punit non ex
displicentia personae, sed in majus bonum Reipub. & ex amore Iustitiae vindicativae i& idcirco Judex vion dicitur reum odisse per hoc, quod illum puniat; ergo si Deus
etiam puniat in aeternum peccatorem sollex Liplicentia personae, nec propter eius malitiam , sed ex amore justitia vindicativae, de ad majus bonum publicum, &ut possit a Beatis ipse Deus commendari e iam ob attributum justitiae, eo modo quo
commendatur, dum punit in Purgatorio, non diceretur peccatorem odisse. Adde, quod sicut inritat Deus peccat ri conferre auatilia supernaturalia, quae sunt ingens bonum , quin tamen illum amet. quia non vult reccatori hoc bonum ex complacentia in illo, sed ex motivo suemis
ricordiae ; ita potest velle peccatori r missa culpa, penam aeternam , hin illum odio habeat; quia tunc non vult illi hoc malum ingens propterejus malitiam, de ex
displicentia pellanae, sed ex motivo Iustintiae vindicativae . prout Judex sine odio
Iv. objic. x. Non potest Deus non odi se peccatorem, si vult illi malum, quo ab ulmo suo fine exterminetur,sed praecise per hoc, quod velit illi penas aeternas, vult m tum exterminativum i et go illum odit tanquam iniuncumr atiue adeo non potest, rem
misio jure ad odio nabendum peccatorem, retinete ius ad puniendum in aternum . Asaior probatur a contrario e si Deus vuIehomini visionem Beatam, qua suo ultimo fini in aeternum conjungati , eo ipso amat illum amore amicitiae vi ergo si vult homini p*nam aeternam , qua a suo ultimo fine sejungatur, illum odit odio inimicitiae . Respond. odium inimicitiae ferre ave honem ab inimico , & perpetuam sejuncti nem in illo praecise od ejus malitiam , te ex Milblicentia personae. Quare si Deus v lit hominem in aereinum a se stiui: in , sed non propter ejus malitiam , non dicitur illum vivsie r Aliter non posset Deus Innocentem annihilare, quia vellet in aeternum esse a se sejunctum, & . sic illum odisset absque rema , quae est unica ratio odii divini. Potest itaque Deus velle nas ateria as peccatori debitas, ilium eo terminando , quin tamen odio habeat, quia
non vult illi hoc malim ex displicentia
64쪽
versonae, aut propter eius malitiam', quam tribet, sed ob ostensionem divinae iustitiae, sicut punit animas amicas in Purgatorio. Adprob.maj. disparitas est, emia viso Dei, si ferat beatitudinem, essentialiter seri pose sessionem omnis Boni; quod fi defit divina Amicitia, deest maximum bonum a turde deficit supernaturalis Beatitudo' sed poena aeterna damni, se sensus non debet esse possessio omnis mali, cum possit stare sine odio divino , quod est maximum malum damnatornm . Deinde potest paritas rem queri, fi supponatur, quod diximus in de Beatitudine, posse inlicet Deum de potentia absoluta Peccatori , quem odio habet, in sensu eomposito odii conferre visionem sui; in quo cala Peccator videns Deum non esset Beatus, sed miserrimus, eo quod intuitive videret Deum sibi infensum , dciratum . sicut enim juxta hanc sententiam potest Deus conferre Petro visionem sui, quin illum amet, aut Met 3 ita potestetiam
Deus conferre Peccatori poenam aeremam,
quin illium odio habeat: quamvis non possit in aeternum punire amicum, Immo nec Innocentem, quia id saperet saevitiem. Confirm. quia potest intelligi, quod Deus de facto infantes cum originali decedentes odio habeat in aeternum , quin illos Pinguat poena sensus a ergo potest etiam bene intelligi, quod peccatorem in aeternum puniat, quin illum odio habeat ob puram remissionem reatus odii, non remista ream
incompossibilitas cum amore, etiam benev lentiae , sed se Deus Tetineret jus ad pinniendum peccatorem poena aetem , non Dosset exercere erga illum actum ullum benevolentiae; ergo illum odio haberet, adique adeo reatus vindictae a reatu odii seis parari non potest. Probatur minor, quia in Deo actus benevolantiae est etiam actus beneficentiae; atqui erga damnatos, utpote restigerii incapaces, nullam potest Deus
beneficentiam exercere; ergo nec benev lentiam
confirm. Si posset Deus erga damnatos, remita reatu odii, esse benevolus, & h Deficus , posset etiam illis mam amicitiam Conferre; unde haberent jus ad gloriam seruod repugnat. Resp. odium Dei solum esse incompossibile cum amore amicitiae, non vero curri amore benevolentiae, seu cum voluntate divina benevola, & benefica; aliter Deus non posset esse beneficus dita peccatoins Carammeonserendo illis auxilia supertianiralia.Quod fi potest esse beneficus erga peccatotes Vos oditi a fortiori id poterit post temissum reatum odii . retento jure ad vindictam, potest enim de potentia absoluta, v. g. nolle eos punire, nisi alternis annis, retinendo tamen jus ad eos quotannis puniendose sicut in hae vita Deus peccatores non P nit. habet tamen jus ad eos ptituendor Solum itaque in praesenti providentia damnati ex extrinseco Dei decreto sunt ine paces restiterii. Ad confim. Non potest Deus habentibus
reatum poenae aeternae conferre suam amicitiam, quin simul destruat illum reatum. cum sint incompossibiles reatus poenae aete nae, & jus ad gloriam aeternam . I. Circa tertiam difficultatem, an pocse Deus viceversa remittere reatum vindi- . retento jure ad odium t dicendum posse, retento jure ad odium, remittere solum reatum poenae sensus . non damni. Probatur l.Pars, quia Deus peccatores in hac vita odit, quin semper puniat: ergo potest aliquem odisse, &non punirer ergo potest retinere jus ad odium, & condonare
reatum poenae sensus aeternae. Secunda pars , quod non possit condonare reatum poenae
omni . retento iure ad odium, patet,quia fi condonaretreatum penae damni, eo ipso ratione elevationis consili geret in Mecat re jus ad visionem Dei, & beatitudinem, cum qua stare nequit reatus odii divini. Proportionaliter in pura natura non posset
Deus, retento iure ad odium, remittere peccatori reatum earendi Beatitudine naturali. quia impossibile est habere Beatitudinem
naturalem illum, quia Deo odio habetur, etiamsi secrator id ignoraret, ut supponimus in de Beatitudine; ergo non potest
Deus, retento jure ad ovium,condonare reatum paenae damni, aut reatum carendi Beatituatne naturali.
vII. Objic. Non remisso reatu odii, con- largit in peccatore aeterna tristitia orta ex cognitione hujus summi mali, quod a Deo odio habeatur; haec autem tristitia est cruciativa magis, quam quaelibet alia paena sensus; ergo non potest Deus, retento jure ad
odium, remitteteuaenam sensus aeteream .
Respond. quod sicut decedentes cum originali non puniuntur paena sensus, quamvis puniantur paena danti: i, di aliqualem tristitiam habeant ex cognitione talis paenae, sicut etiam ex eo , quod sint filii irae; ita in casia nostro potest Deus remittere pynam sensus aeternam peccatori, quamvis in
65쪽
eo remaneat tristina aeterna 'rta xx cinxnitione, quod a Deo odio habeatur. Ratio est, quia haec tristitia non est poeua ab exti inseco inflicta a Iudice, sed en poena
peccati comitans , cimi si quaedam veIuuphysica peccati proprietas, quae essentiam
comitariar, non secus ac ignem calor. Comtra vero poena sensus est e Metiri moralis
peccati, qui a Judice ad illius exigentiam
moralem causatur 3 3c relate ad lianc paeanam dari potest condonatio, Nuia haec tantum pendet a voluntate habentis ius ad uis iam in Mam: Perea vero comitans non
dicitur condonari , sed impediri, si a Deo tollatur: sicut de facto impeditui a Deo, ne c osurgat in infantibus decedentibus cum originali maxima illa tristitia , sitae connatura iter consui geret ex cognitione, quod sint Filii im- .. -
Mine is, quod in Inserno sicut cuIpa v nialis durat aeternum , ita & tristitia orta ex cognitione indignationis Hvinae propter eam culpam. Ratio est, quia culpa pe cati venialis . & haec ejus physica propri
res non est de se temporanea, nec aete
na, sed est aeterna, si conjunsatur cum mortalit , est temporanea, si coniugatur cum gratia, a qua exigitur ejus destrumo , eo quod fit impedimentum ad gloriam, sicut calor Uon est diuturnus , si sit in aqua, quae exigit ejus destructionem: Comtra vero pena inflicta senius propter veni te de se ev temporanea, quanta scilicet debeturveniali in Purgatorio a &idm non potest in Inferno aeternari, eo quod Deus ulva condignum puniret, ut diximus qu. tertia disputationis antecedentis.
ALter effectus Poenitentiae est venialium temissio, de qlia primo qii retulum, quaenam sit sorma venialium deletiva p Secundo quinam aetias ad venialium remissionem requirantur, de quomodo remittantur per Sacramentalia p Denique an, di quomodo remittantur post hanc ubiam
I. N piaesenti providentia vemesia non 1 delentur citra infusionem gratiae Nam vel delentur simul cum mortali, de tunc requiritur infuso giariae ad delenatim
mortale e vel remittuntur seorsim amorinisti, & in hoc casu vel remittulgur in sinsceptione alicitis Sacramenti, de habetur
augmentiun gratiae ex opere operator vel remittuntur, posito aliquo actu supernatirali, de habetur augmentum gratiae ex mpere operantis. Nunquam autem remit ipossunt venialia per actum aliquem hon stum naturalem, ut docent communissime cum Angelico contra nonnullos. Milo est, quia venialia retardant a consecutione gloriae supernaturalia i ergo ad illorum remissionem requiritur actus virtutis supernatum Talis . omneenim, quod ad gloriam conducit , aut positive aut removendo proh bens, detret esse et iisdem ordinis, atque aleo stipernaturale. Dubitatur solum, utrum veniMa per ipsam gratiam. forma uter de-
Ieantur, an per condonationem extrins cam, an alitei 3
II. Dico pinno: Per gratiam secundum aesumptam venialia formaliter deleri non P .
Prob. Nullus gradusgratiae est incompos.sibilis cum ullo veni ia ergo 'glatia non potest esse secundum se forma incompossi-hilis, dc deletiva venialium. Antecedens patet, quia justus habens gratiam quantummcumque intensiam potest venialiter peccare, quin ullum gradim gratiae vini mi; aliterpositat adeo multiplicari venialia , ut mnem gratiam expellerent: quod est impo sibile; cum nonnisi per mortale gratia expellatur . Quare licet nullam veniale in praesenti providentia deleatur citra infusionem gratiae, haec . tamen gratiae insusio solum comitatur venialium deletionem, non vero deletillam tarm iter, cum nullam h heat cum illis incompossibilitatem. IIL Dico secundo. Neque delentur venialia formaliter per gratiam, ut collatam
a Deo ex intentione delense illa. Ita Si
rius contra vastum p. a. disp. xv.
Prob. Nulla forma physica divinitus cautare test effectum formalem diversum in eo, quem potestuaturaliteri :(esto possit divinitus informare subjectimi, quod natur liter non pptest informare v. g. calor non potest divinitus causare effectum sormalem
66쪽
est naturaliter causare: quod ponatura Deo calor v. gr. in lacte ex intentione expellendi dulcedinem, non per hocpoterit for maliter durcedinem expellere, sed solum poterit Deus acl praesentiam calaris expellare dulcessinem et ergo ne Pepoteta fratia
Formaliter expellere venialia, quamvis pocst Deus ad praesentiam gratiae veniaIia con donare, de expelIere: simu potest etiam admoentiam caloris c donare venialia, quindicatur calor ea formaliter expellere, esto ponatur ex intentione, quod venialia toli Putant nonnulli Recentiores, quod possit Gratia formaliter expellere venialia, prout habens hanc, vel illam modificationem, seu individuationem Sicut in multorum sentemtia lumen glariae, prout habens hanc, verillam modificationem, potest repraesentare in Deo has, vel illas Creaturas it 3e sicut sphcies v. g. remi uno modo modificata, puta transiens per aquam, potest repraesentare remum frae um, dc transienx per aerem rinyraesentat integrum. Sed communiter etiam reiiciuntur, quia posita quacumque modificatione gratiae, potis
est a iusto patrari quodvis veniale , quin
tunc ullus gradus gratiae amittatur; ergo gratia utcumque modificata non potest tam malit ei venialia expellere. Et ratio a priore
est, quia quamvis causa erficiens diversimo- de modiscata possit diversos esse Ius caulare, ficut ignis divel simode approximatus ti species remi diversimode pertingens ad oculum; Cauta tamen forinalis non potes hdiversos effectiis formales causae e ratione diversiae modificationis, ut dicimus commidi inter contra Domistas ostendendo intelasi nem qualitatis non haberi per majorem rhdicationemri isdem formae in stiriecto; albeerdici posset, quod eadem forma divei simode unita causet diversia composita, unde diveretas specifica non haberetur a diversis mimis, sed a diversa unione, aut his modis. IV. Dico tertio . venialia formaliter de
Ieri possunt, de de Histo delentur, vel per
condonationememrinsecam, vel peractum
contritionis, aut attritionis summaturalis, (si isti actus sint condigna satisfactio pro v nialibus: quod mox discutiemus) vel per satisfactiones Christi nobis applicatas in Smeramentis:( sicut Christi satisfactiones applicatae nobis in Sacramentis delent tarmas iter mortale in priori ad infusionem gratiae, ut die emtis q. ultima Possunt etiam formalitervenialia talari per grumatiam essentialiter dependentem ab actit Iibero Dei de eotidonam dotae, vetillud veniale,s hujusnodi gra. tia fit possibilis. v. Quartatur acriter ae Theologis , Acis tetit contritiis justi, de dilectio Dei super omnia (si minus attritio 3 esse possit condugna sati stadio pro veniali, atqueadeo foris maliter ejus deletiva, Negant Lugo disp. l.
de Inearia sere r. dc disp. s. de Menit. nti. 16. Ripalda disp. v .sect. s. Asfirmantismeri communius cum Suario disp. . de Incam sess tr. Pereg disp. ro. sein se cum quibus
Prob. Quia potest contritio itisti esse in attistimatione morali tanti valoris in linea honorationis, Ac submissionis Deo exhibitae, quantae gravitatis filii ostensa aliqua veni lis in linea. dehonorationis : sed hoc fuimeit, ut contritio justi saltem intensia comditne satisfaciat pro aliquo veniali , si temrevissimo: ergo potest contritio justi esse eo digna satisfactio pro venias. Minor patet Malor probatur, quia universim desems leves inter amicos non impediunt, quominus
inserior possit exhildiere caperiori obsequium
aequalis, aut majoris momenti in aestimatione morali, quam sit levis ostenta. Immo ex
natura amcitiae habetur, quod teneatur a micus deponere aversionem aliquam erga ais
cum ortam ex levi ostensa, si ille praestae obsequium praestantius.Quamvis autem Deus infinite dis et a creatura, haec tamen distantia non impedit veram amicitiam inter Deum, & creaturam; ergo non impedit quod est propitiim amicitiae, quod scilicet lavis offensia compensetur per obsequium praestantius, sicut est contritio justi relate ad eui murae venialem; ergo potest contriti justi esse condigna satisractio pro veniali hi vid sit, an etiam hoc competat attritioni iusti Quod paritet concedime Lim
Neque dicas , venialia esse infinitiae gr
vitatis secundum quid, & extrinsece , ut mortalia, ratione infinitae excellentiae Dei ostensi; ergo sic iit nulla pura cieatura m eis condigne satisfacere pro mortali, et iamsi hoc non esset infinitae gravitatis imtrinsece, ut diximus in de Incarnatione; ita nec pro veniali. Nam ex ibidem dictis, idcirco mortale est incompensabile a pura cieamra, qui aees verissima Dei offensa, juxta illud Scr
Dturae: Ipsi autem spreverant me et At veni M
ie non in rigorose Dei ouensa , seu com
67쪽
emptiis divinae amicitiae, sed soluti,
sin exercitiis contemptus rei votis amicDtiae . unde ex infinita majestate Divina non haurit infinitatem , nec. incompensabilit rem s sicut non est infinite aestimabilis h. uior Dei per hoc. quod ad Deum terminetur, cum non desumae suam aessimillibeatem amo amato, sicut peccatum moris tale suam haurit gravitatem L Deo ossem sos unde non tanti aestimatur in linex hiis norationis amor, ae satisfactio Deo praesti, ea a creatura, qpant ostensa in. linea de. honorationis. - m.. Notandum tamen cumSuario , quod licet contritio, saltemintensa , Justi possit condigne satisfacere pro veniali, saltem remisso, adhuc tamen requiritur, quod comuitio a Deo acceptetur in satisfataonem isti non exigatur, prout exigi potesti, alio titulo, puta supremi Dominii, benefacimris, aut titulo supremae excellentiae, &c. Idcirco enim in creatis. satisfactio. condigna ab ipso offensore praestita de se deIet offensam, quia non . potes alio titulo illa exigi ab ostensos cum autem pollit Deus motis aliis titulis nostros actus exigere, ideo ut contritio deleat veniale, tanquam satisfactio condigna, requiritur, quod ea non exigatur aliis titulis a Deo, atque a. deo requiritur , ut in satisfactionem acceretur a & idcirco in oratione Dominicae
icimus: Dimitte nobi, debita nostra: quod. ex Trident. sess. 6. cap. II. etiam de ve
nialibus dicimus , qui aut dimitrantur , opus est benigna acceptatione nol rarum satissa, omim. De facto autem. acceptari in . si tisfactionem nolua obsequia, constat ex Scripturis . dicitur enim i. Ioan. I. Si conibamur pesiasa nostra, Melix est, ct iustas ,
Concludo,.quod .cunt .veniale moraliten persevelet in reatu aliqualis Divina, indignationis , & paenae temporalis constituto, per negationem condonationis, re condignae satisfactionis , sequitur, quod postis Formaliter deleri tanquam ver. formas ii compossibiles, tum .per. condonationem si. ve extrinsecam. sive intrinsecam, ( videli. cet pergratiam dependentem acondonati ne hujus, vel illius. venialis) tum per sa, tisfactionem condignam rum sive propriam, vi, delicet pera m contritionis, uve apstr priatam, nempe per Christi satisfaetiones nobis per Sacramenta, aut per alios areas iuperoaturales applicatas .
De essem Poemter . ARTI Q ULUS IL
i istaliis- dietitionem . ct quomodo per Xa cramentalia tostant rhm Ico i. Contritio extra Sur, mentum , & attritio in Sacramento , si non sint condigna. safistactio do venialibus, sunt certe proiuma di OG.
Prob. quia isti. actus supernaturales sunt proxima dispositio ad mortalium deletio nem, ud est de Fide. ergo a fortiori ad deletionem venialium.. VIII. Dico x. Probabiliter attriti,, edium extra Sacramentum , est sufficiens diaspositio ad venialium remissionem ., quam. vis n- esset con signa satisfictio. Ita Sua rius disp. o. se . sintra .vasqueZ q. 8Z
Prob. quia ex Trid. sesi: I . cap. s. v ni alia expiari possunt. non solum .per M. cramentum Paenitentiae . sed etiam. aesulii, allia modia; ergo non sola. contritio ite, sed etiam alio .actu r atqui inter actus deleti vos culpae praeter contaitionem praecipii x est attritio, quippe quae est dolor, ac detestatio peccati ex motivo honesto. & -- pernaturalia ergo etiam per attritionema extra Sacramentum . deleri possunt veni ita IX. Dico I. ProbabiIiter etiam per quem cunque actum sudernaturalem deleri similia ter possunt venialia, non secus ac per actum attritionis extra Sacramentum . Ita: Scotus , Gabriel, Major, apud Suarium, loco citato contra quamplures. Prob. In humanis offetita Ieres inter a micos compensamur per quodcunque obsequium . offensae proportionatum , , quamvissinon sit illius tetractatio; ergo x fortiori Deus, qui perfectius amat. & est magigbeneficus. ac liberalis erga Ilistos sibi aismicos, placabitur, dconcusas leves remi tet etiam per alia 'bsequia Spernaturalia quae non lint attritio, seu venialium retra ctatio. Et sane certum est , per venialia notae deperdi. amicitiam cuin Deo, sed solum fervorem amicitiae, seu specialem familia. ritatem, non secus ac in humanis si ergo.sicut in humanis per obsequia quaecunque amico praestita familiaritas antecedens 'nituitur; ita. etiam a Deo nobis familiari ras restitatur post nostra quaecunque obmquia; de auxilia specialia conferuntur, perinde ac si non peccaverimus venialiter. plex enim est gradus auxiliomm . qu*.
68쪽
Deus tonaerit Alia pecceatoribus ad resuris tendum: alia justis, ut a venialibus Ita remur, 3c in pristinam familiaritat ' r deant, alia demum familiaribus, ut ei
suavitatem degustent, dc in Fratia crescant. quae proinde dicuntur aritalia specialia. Confiim. Sacramentalia, ut mox dic mus . vim habent delendi venialia per hoc, quod excitem in nobis pios motus, seu actus supernatui ales. Atqui, experientia teste,
non soInm sacramentalia excitant in nobis. varios actus iupematurales contritionis a
rei innis , dcc. sed etiam actus fidei . spes.
de alia tum virtutum ; ergo etiam per hos
a is ultimo disponimur ad deletionem veni ium. Praeterquamquod probabile etiam est. quod Christus Dominus de facto statim factiones suas applicet nobis ad venialium remissionem dependenter a quolibet actu
supernatiirali, non secus ac applicavit ad mortalium remissionem dependenter a contritione . de a Sacramentis mortuorum; eum enim venialia sint frequentia. & v Iuerit ex sua benignitate Deus multis modis ea posse expiari, ut habet Triden. probabile est . voluisse hoc etiam facile rem: dium adhibere. Adde demum, quod cum venialia dele.ri possint ex opere operato vi Sacramenti
Meharistiae, ut diximus in loco , di vi
Sacramenti Poenitentiae , ut docent coma
munius cum Suario diis. ra. quin ad hune essectum requiratur dolor de illis, sed is la non complacentia; esto requiratur de viliis dolor constitutivus Sacramenti di pariter probabile est, per memcunque actum superis natiiralem nos ad venialium remissionem disponi. quamvis non fiteoram dolora X. obiic. r. vel dicimus. quod per quem-eu ue actiim lammaturalem deleantur mmma venialia , & hoc est valde durum, di inopinabiles vel aliqua tantum, & non est maior ratio de uno , quam de alio eI'raeterquamquod neque videtur verisimile, quod per actum sit pernaturalem valde r missim deleatur adaequare veniale valdei tensum. Quod si dicas, perplures actus sibpernaturales remisses deleri unum veniese intenium: Contra est, quia peccatum non
potest divisibiliter remittit aliter etiam diisci posset, quod mortale deleatur per plures actus contritionis remitas, quin siissiciat unus tantum ad illud adaequale tollendum i quod nemo dixerit; ergo doctriana tradita non subsilit. Resp. hac in re nonnulla esse certa, de primo quidem per contritionem cadentem II.
sumer omnia veni in omnis remitti quoad reaimn culpae ; cum per contritionem de mortalibus omnia mortalia remittantur:& licet non quaelibet contritio sit condigna satisfiictio pro omnibus venialibus; quae-hbet tamen contritio est saltem ultima dic positio ad eorum remissionem. Secundo ceditum est, in Sacramento Poenitentiae omnia
venialia remitti per attritionem de illis, si
ut delentur omnia mortalia. Tertio possunt aliquando cuiqua tantum venialia tolli ,εc non omnia; ut cum quis de aliquibus dolet in Sacramento, de aliis vero habet complacentiam . in praesenti enim ordine peccatum, de quo habetur complacen Q. non remittitur . Ouod si quis in Sacramento Poenitentiae habeat attritionem de aliquibus tantum venialibus. de aliis vero neque dolorem, neque complacentiam, Suarius disp. ra. Sotus, Ledesima probabiliter
putant, tunc omnia venialia ex operato remitti; quod tribui debet virtuti. de essicaciae Sacramenti, atque adeo meritis Christi XI. Disticultas est, utrum per attritionem de aliquibus tantum venialibus extra
Sacramentum remittantur pariter omnia renialia, An saltem omnia illa, de quibus est dolor 3 Ad quod probabiliter dicendum. quod si attritio sit remissa, & venialia fuerint gravia, non deleantur omnia simplici ter, immo nec omnia illa, super quibus cadit attritio , sed aliqua tantumi prout Deus deteratinaverit, ut docet Matelius ciun aliis. Si vero attritio de uno venia
sit valde debilia , de illud veniale sit gemve, non lassicit ea attritio ad illud ad suate delendum , sed remittitur tantumina quate tum in ordine ad subvacti nem auxiliorum specialium, tum in ordine ad paenam debitam.
Neque hinc inlata potest, quod etiam
c tritio remissa remittat moriale inadaequate, tum quia cuivis contritioni promicra m a Deo omnium peccatorum condonatio; tum etiam quia remisso mortalium neque relate ad pinam aeternam, neque
relate ad odium Dei potest pati medieta.
tem : sicut potest pati medietatem re cso venialium tum in ordine ad penam tem--ialem, tum in ordine ad subctactionem auxiliorum specialium. XIL ob c. a. Sacramentum Poenitentiae
institutum est per modum Iudiciis ergo
nullum veniale in hoc Sacramento dei tur, de qtio Poenitens non se accuset cum
69쪽
6 mes VIII. Di p. II. De effecta Per tenta.
Resp. quod sicut moria Ita oblita in hoe
Sacramento remittuntur, quamvis Poenitens
de iis non se accuset, sed tantum doleat, quia judicium Saeramentale , & forense non in omnibus conveniunt; ita venialia, de quibus nec habetur dolor, nec complacentia , probabiliter in Sacramento remi tuntur , cum susticiat quod ratio iudicii vixeiceatur solum relate ad mortalia , auerelate ad venialia, de quibus est dolor, di accusatio: Aliter si quis doleret de omniabus ventilibus, & de aliquibus tantum se accusaret, hic non obtineret omnium rhmissionem; quod nemo dixerit. Dubitatur, An quando Confessio est smitim de venialibus, sussiciat dolor virtualiseonsistens in desiderio suscipiendi Merambrum, & in exclusione complacentiae de iblis 3 Tamburinus lib. I. Confes. cap. s. mPraeposito. Sylvestro, Rosella, & aliis pintat, id esse probabile , quia Trid. sess i cap. d. dicit, in Sacramento Gratiam non conserri absque bono motu poenitentis. quin iurat, absque dolore i ergo quamvis ad deletionem mortalium requirarur dolor formalis, ad deletionem venialium susficere videtur dolor vim is, qui est bonus motus Paenitentis. Equidem dico, quod
esto specularive id esset probabile, non ttamen probabile practicet quia in materia
Sacramentorum non possumus sequi opianionem probabilem de eorum valore, Thlicta rutiore
stiendum, nomine Sacramentalium hic non venire caeremonias, quae in Sacramentis administrandis exercentur, sed quaedam rhmedia particularia ab Ecclesia instituta advenialium deletionem, quae in eo vers comprehenduntur. orans, Tinctus , Edens, iConlassus, Dans, Ienedicen . Quibus verbis fit lanius, quod sint S eramentalia oratio Dominica, & oratio in Ecclesia conlactata; scut etiam senum Crucis in fronte, ae pectores Asperno Miuae lustralis , de quaelibet Lacia Unctio istincta ab unctione Sacramentali: Esus panis benedictit Consessio Generalis, Confiteor, ac sola tunsio pectoris: Erogatio stipis, & Benedictio Episcopi, seu Abb
quomodo ad remissionem venialium cons rant , ex opere operato ne, an operantis cum ea non fini secramenta a Christo D
mino instituta, sed iactamentalia instituta ab Eeclesia, an explicat Marius disp. rvi
Quod conferant ad venialium mmmi nem, non est dubitandum. cum is sit eoo munissimus Ecclesiae, ac Theologorum senissus, ut notat Esparga qilaeae ali. a enim tu ia est, ut docet Augustinus Epist. Iog. F qmia per aeniversim Orbem g sa Eeelesia, de eo, an recte sis , di istare. Qiiod vero conserant ex opere operato, docent Henriquer , Sotus, Gabriel, apud Amicum disp. d. sect. s. Negant v ro communius cum Suario, vasquio ex
D. Thoma, Alensi, & aliis . Dico equidem eum hac secunda semientia , Sacramentalia juvare ad venia-
Iuni remissionem per mos actus, 'quos ehcitant, non vero ea delere ex opi e oper eo . Ratio est, quia si ex opere operato de
Isent venialia, deberent id habere ex institutione Divina i areta de hae institutio
De non constati ergo dicendum, ea non d Iere ex opere operato, sed juvare tantum ad remissionem venialium per hoc, quod pios actus xxcitent, aut ratione sui, ut ratio Dominica, Tonstilio Generatis rem aut ex orationibus Ecclesiae praeviis, ut asspessio aquae Iustralis, esus panis benedicti a aut ex aliorum orationibus, ut eleemosyna, quae movet pauperes ad orandum Proclargiente illam.
. O, di quomodo vem ia pos Line vitam
Alensem docent, aliqua veni lia in hac vita non remissa Iustis remit i post mortem. Et iratio .esh perspicua, quia si Iustus post veniale non remitam statim decedat, cum non possit ad Patriam eum Iare, antequam veni e illud remittatur, debet posh hanc vitam remitti . Quod comfirmant verba illa Christi Domini Matth.
I a. uni precabis in SpiritMm Sanctum, mae emigretaer ei. Retaea in hae se o, neqMe in Dravo . . Qui s verbis ex consensu PP. i
gnificatur, aliqua peccata post hanc vitam remittis quod tamen intelligi non potest de morialibus ; Dicitur enim Eccles. it. L Misa Me euiderit, ibi ervi ergo i Ium intelligialabri de venialibus in hac ubta Mon remissis. Difficu Itas tamen est, quomodo remi tantur 3 Sconia , Gabriel, Major putant, te mi
70쪽
miti in Purgatorio talatione poenae, vel in ordine ad obfinendam illorum remissio
in instanti post mortem propter opera mea nem. ritoria facta in vita . Alii cum Bonavelis Resp. hoe non subsistere . quia si actiis tura iucunt, remitti pol, mortem per Grais ille siue elicitus post venialia commissa , tiam finalem. Communius tamen cum Sum tunc statim ea delevisset; si vero antequam rio, vasquio, Paludano, Capreolo apud committerentur venialia, quomodo vi il- Amicim disp. r. n. tia. putant. venialia lius potest venialium futurorum veniam ob non remissa in hae vita remitti Iustis in linere a Tum dolor, & satisfactio sint se instanti separationis animae a corpore per lum de peccatis praeteritis e Potest quidem a m dilectionis Dei. quo anima totis Deusintuitu meritorum antecedentium de- viribus detestatur omnes culpas commis tere venialia postea commita, sicut potest
Las. intuitu meritorim antecedentium conced
XVI. Dico Duidem cum hae sententia . re auxilia ad dolendum de venialibus: At venialia remitti in primo instanti post modi in praesenti providentia Deus intuitu meritem, vel per meram condonationem eo torum antecedentium non delet venialia
trinsecam, veI per actum dilectionis Dei pollinodum commissa. Et si id contingeret. tunc elicitum , sive tanquam satisfactim deseret venialia statim, de non expectaret nem condignam, sive tanquam dispositio- mortem fusti ad ea remittenda.nem . ultimam ad remissionem obtinem XIX. objic. ult. Post hanc vitam non da-dam . tur tempus merendi, ac satisfaciendi. dici- Prob. Et quidem quod haec condonatio tur enim Joan. s. amae, quando nem fiat statim post mortem, constat, cum non potest operas is ergo&c Quod si venialia pose
possit assignari, nict arbitrarie, aliud tem- sent post mortem sic deleri , quidni erapvsi Tum etiam quia ex Divina Munifi- iam mortalia in ejusdem contritionis, tan-centia , de Amore erga Iustos non est quam ultime dimositionis ad justificatio, praesumendum, quod velit hanc condona. nem ttionem disso re. Quod vero ea. fiat vel Resp. post hanc vitam non dari tempus; per meram condonationem extrinsecam . merendi praemium essentiale, atque adeo vel per actum contritionis, constat, quia nec satisfaciendi pro mortalibus; secus v I supponimus hic. condonationem extrinseca ro pro venialibus i cum necesse ut tolli ab non esse impossibilem, de contritionem eo anima Iusti venialia, quae gloriae consec se posse condignam satisfactionem pro ve- tionem retardant, de congruentius sit per malibus, vel saltem dispositionem ultimam contritionem tanquam per satisfactionem ad remissionem omnium venialium, sicut condignam deleri, quam gratis per conde facto est ad remissionem omnium mol- donationem extrinsecam et sicut de factoe talium s ergo aliquo ex his modis desino mortalia congruentius delentur , posita fit haec condonatio, contritione , sen aliquali satisfactione .XUII. objic. I. Non est cur non dicanis quam omnino gratis. Ad id, quod additur venialia post hanc vitam remitti per turr Anima decedens in mortali non pot- tolerantiam ienarum Purgatorii; cum enim est actum contritionis supernaruralis post veniale concstat in reatu poenae , hac to- hanc vitam ponere , cum tit indigna Ierata, deleriir veniale s ergo non remi vis dono sit pereaturali s unde non potatuntur venialia statim post mortem. est vi contritionis habere morralium reis Resp. veniale non consistere in solo rea. missionemr At potest Iustus post moratu poenae temporalis, sicut nec morrale in rem contritionem eliceae , eique debem solo rem poenae aeteme . Nam in Sacra- tur auxilia ad hunc actum ponendum, ut mento Poenitentiae remittuntur mortalia vi possit se disponere ad ven uni remissio. daequale quoad culpam, ac saepe etiam O. nem, de ad gloriam obii adama uuaemnia venialia. 3c tamen remanet aliqua dispar est ratio Hena temporasis pro iis luendae ergo meis est remanere aliquis reatus poenae, sumam omnino culpas Unde veniale primario commit in ream aliqualis indignationis Divinae; ficut mortale in reatu odii.
xvIII. o te. a. Non est cur dici non possit cum Bassilo, dc aliis, remitti veni