장음표시 사용
91쪽
vera audire non possent, et his persuaderet, se contra quosdam barbaros proficisci. Itaque tenuit hoc propo Ilum, et prius in aciem exercitum eduxit, proeliumque commisit, qukm milites sui scirent, cum quibus arma conferrent. Effecit etiam illud locorum praeoccupatione, si ut equitatu potius dimicaret, quo plus valebat, quὲm p ditatu, quo erat deterior.
IV. Quorum acerrimo Concursu quum magnam Paditem diei esset pugnatum, cadit Craterus dux, et eointolemus, qui secundum locum imperii tenebat Cum 10 hoc concurrit ipse Eumenes. Qui quum inter se complexi in terram ex equis decidissent, ut facile intelligi posset, inimica mente contendisse, animoque magis etiam pugnasse quὲm corpore ; non prius distracti sunt, quam alterum anima reliquerit. Ab hoc aliquot plagis ume 15nes Vulneratur, neque eo magis ex proelio excessit, sed
acrid hostes institit. Hic equitibus profligatis, inte secto duce Cratero, multis praeterea et maxime nobilibus captis, pedester exercitus, quod in ea loca erat deductus, ut invito Eumene elabi non posset, pacem ab eo opetiit Quam quum impetrasset, in fide non mansit, et se, simul a potuit, ad Antipatrum recepit. Eumenes
Craterum, ex acie semivivum elatum, recreare studuit.
Quum id non posset, pro hominis dignitate, proque pristina amicitia namque illo usus erat, Alexandro vivo mfamiliariter amplo unere extulit, ossaque in acedonuam uxor ejus ac liberis remisit. V. Haec dum apud Hellespontum geruntur, erdi cas apud flumen ilum interficitur a Seleuco et Antigono rerumque summa ad Antipatrum desertur. Hic, 30 qui deseruerant, exercitu sumagium serente, capitis absentes damnantur. In his umenes. Hac ille e cussus plaga non succubuit, neque eo socius Etham
92쪽
M EUΜENES. administravit. Sed exiles res animi magnitudinom,
etsi non frangebant, tamen minuebant. Huno pers quens Antigonus, quum omni genere copiarum abund ret, saepe in itineribus vexabatur; neque unquam ad manum accedere licebat, nisi his locis, quibus pauci possent multis resistere. Sed extremo tempore, quum consilio capi non posset, multitudine circumventus est. Hinc tamen, multis suis amissis, se expedivit, et in ca
tellum Phrygios, quod mora appellatur, confugit. In
I quo quum circumsederetur, et Vereretur, ne uno loco maneus equos militares perderet, quod spatium non osset agitandi callidum sui ejus inventum, quemadmodum stans umentum calefieri exercerique posset, quo libentius et cibo uteretur, et a corporis motu non rem I veretur. Substringebat caput loro altius, quam ut prioribus pedibus plane terram posset attingere deinde post verberibus cogebat exultare, et calces remittere. Qui motus non minus sudorem excutiebat, quam si in spatio decurreret Quo actum est quod omnibus 20 mirabile est visum, ut jumenta aeque nitida ex castello educeret, quum complures menses in obsidione suisset, ac si in campestribus ea locis habuisset. In hac conclusione, quotiescumque voluit, apparatum et munitiones
Antigoni alias incendit, aliks disjecit enuit autem sem uno loco, quamdiu fuit hiems. Sed quod castrum subsidia habere non poterat, et ver appropinquabat, simulata deditione, dum de conditionibus tractat, praesectis Antiagoni imposuit seque ac suos omnes extraxit incolumes. VI Ad hunc Olympias, mater quae fuerat Alexan-30 dri, quum litteras et nuntios misisset in Asiam, consultum, utrii repetitum acedoniam veniret nam tum in Epiro habitabatin, et eas res occuparet, huic ille prumum Suasit, ne se moVeret, et expectaret, quoad te
93쪽
EUΜENES. Mandri filius regnum adipisceretur. Sin aliqua cupidulate raperetur in acedoniam, omnium injuriarum oblivisceretur, et in neminem acerbiore uteretur imperio.
Horum nihil ea fecit. Nam et in acedoniam prosecta est, et ibi crudelissimo se gessit. etiit autem abra Eumene absente, ne pateretur, Philippi domus et familias inimicissimos stirpem quoque interimere, serretque opem liberis Alexandri. Quam veniam si sibi daret, quam primum exercitus pararet, quos sibi subsidio adduceret. Id quo acilius saceret, se omnibus praesectis, qui in ossi Iocio manebant, misisse litteras, ut ei parerent, ejusque consiliis uterentur. His rebus Eumenes permotus, satius duxit, si ita tulisset fortuna, perire bene meritis reserentem gratiam, quεim ingratum Vivere. VII. Itaque copias contraxit, bellum adversus Anti 15gonum comparavit. Quod unk erant Μacedones complures nobiles in his Peucestes, qui corporis custos fuerat Alexandri, tum autem obtinebat orsidem et Antigenes, cujus sub imperio phalanx erat acedonum)invidiam verens quam tamen effugere non potuit), si mpotius ipse alienigena summi imperii potiretur, quam alii Μa donum, quorum ibi erat multitudo in principiis
nomine Alexandri statuit tabernaculum, in eoque sellam auream cum sceptro a diademate jussit poni, eoque omnes quotidie convenire, ut ibi de summis rebus com msilia caperentur: credens minore se invidia fore, si
specie imperii, nominisque simulatione Alexandri, bellum videretur administrare : quod et secit am quum non ad Eumenis principia, sed ad regia conveniretur, atque ibi de rebus deliberaretur, quodam modo latebat quum 30
tamen per eum unum gererentur Omnia.
VIII. iociniaraetacis cum Antigono conflixit, non acie instructa, sed in itinere eumque male ac eptum
94쪽
M EUΜΕNES. inmediam hiematum coegit redire. Ipse in finitima
regioneiersidis hiematum copias divisit, non ut voluit, sed ut militum cogebat voluntas. Namque illa phalanx Alexandri magni, quae Asiam peragrarat, deviceratqueo ersas, inveterata quum gloria, tum etiam licentia, non parere se ducibus, sed imperare postulabat ut nunc veterani faciunt nostri. Itaque periculum est, ne faciant,
quod illi secerunt sua intemperanti nimiaque licentia,
ut omnia perdant, neque minus eos, cum quibus steterint,l qukm adversus quos secerint Quod si quis illorum
veteranorum legat sacta, paria horum cognoscat neque rem ullam, nisi tempus, interesse judicet. Sed ad illos revertar Hiberna sumpserant non ad usum belli, sed ad ipsorum luxuriami longeque inter se discesserant.15 Hoc Antigonus quum coniperisset, intelligeretque, Separem non esse paratis adversariis, statuit aliquid sibi consilii novi esse capiendum. Duae erant viae, qu ex Μedis, ubi ille hiemabat, ad adversariorum hibernacula posset perveniri Quarum brevior per loca deserta,m quae nemo incolebat propter aquae inopiam, caeterum dierum erat sere decem illa autem, qua omnes commeabant, altero tanto longiorem habebat anfractum; sed erat copiosa, omniumque rerum abundans. ac si proficisceretur, intelligebat, prius adversarios rescituros et de suo adventu, quam ipse tertiam partem consecisset itineris ; sin per loca sola inuenderet, sperabat se imprudentem hostem oreressurum. Ad hanc rem comficiendam imperavit, quει plurimos utre atque etiam culleos comparari post hae pabulum, praeterea cibariam cocta dierum decem, ut quam minimo fieret ignis in castris. ter, quod habebat onmea celat. Sic paratus, quὲ constituerat, proficiscitur. IX Dimidium Iere spatium conse Iat, quum en
95쪽
siuno castrorum ejus suspicio allata est ad Eumenem, hostem appropinquare. Conveniunt duces quaeritur, quid opus sit sacto Intelligebant omnes, tam celeriter copias ipsorum contrahi non posse, quam Antigonus adfuturus videbatur. io omnibus titubantibus, trade rebus summis desperantibus, Eumenes ait, si omleritatem velint adhibere, et imperata sacere, quod ante
non secerint, se rem expediturum. Nam quod di bus quinque hostis transisse posset, se effecturum, ut non minus totidem dierum spatio retardaretur Ioquare circumirent, suas quisque copias contraheret. Ad Antigoni autem refrenandum impetum, tale capit consilium Cortos mittit homines ad infimos montes, qui obvii erant itineri adversariorum: hisque praecipit, ut prima nocte, quam latissime possint, ignes iaciant quam 15 maximos, atque hos secunda vigilia minuant, tertia
perexiguos reddant et assimulata castrorum consuetudine suspicionem injiciant hostibus, his locis esse castra, ac de eorum adventu praenuntiatum idemque postera nocte faciant. Quibus imperatum erat, diligenter prae mceptum curant. Antigonus, tenebris obortis, ignes conspicatur credit de suo adventu esse auditum, et adversarios illvo suas contraxisse copias. utat consilium, et, quoniam imprudentes adoriri non posset, flectit iter auum, et illum anfractum longiorem copiosae viae mcapit ibique dis unum opperitur, ad lassitudinem sedandam militum ac reficienda jumenta, quo integriore
X. Sic Eumenes callidum imperatorem vicit consilio, celeritatemque impedivit ejus neque tamen ut 30 tum profecit. Nam invidia ducum, cum quibus erat, perfidiaque militum Μacedonum Veteranorum, quum mperior proelio discessisset, Antigono est deditus, quum
96쪽
exercitus ei ter ante, separatis temporibus, iurasset, se eum defensurum, ne unquam deserturum. Sed tanta sui nonnullorum virtutis obtrectatio, ut fidem amittere mallent, quam eum non prodere. Atque hunc Antig 5 nus, quum ei fuisset infestissimus, conservasset, si per
suos esset licitum, quod ab nullo se plus adjuvari posse intelligebat in his rebus, quas impendere jam apparebat
omnibus. Imminebant enim Seleucus, Lysimachus, Ptolemaeus, opibus jam valentes; cum quibus ei de I summis rebus erat dimicandum. Sed non passi sunt hi qui circa erant; quod videbant, Eumene recepto, omnes prae illo parvi suturos. Ipse autem Antigonus adeo erat incensus, ut nisi magna spe maximarum rerum leniri
I XI. Itaque quum eum in custodiam dedisset, et praesectus custodum quaesisset, quemadmodum servari vellet lut acerrimum, inquit, leonem aut ferocissimum elespham
tum. ondum enim statuerat, conservaret eum, necne.
Veniebat autem ad Eumenem utrumque genus homum num et qui propter odium fructum oculis ex ejus casu capere Vellent, et qui propter veterem amicitiam colloqui consolarique cuperent; multi etiam, qui ejus formam cognoscere studebant, qualis esset, quem tamdiu tamque valde timuissent, cujus in pernicie positam spem habum issent victoriae. At Eumenes, quum diutius in vinculis esset, ait nomarcho, penes quem summa imperii erat custodiae se mirari, quare jam tertium diem sic tener tur: non enim hoc convenire Antigom prudentior, ut sierititeretur vieto quin aut intersei, arat missum serim juberet. Hi quum ferocius Onomarcho loqui videretur, Quid tu, inquit, animo si isto eras, cur non in proelioeeeidisti potitiis, quὰm in potestatem inimici venires rIIuio Eumenes, Utinam quidem istud evenisset inquit
97쪽
EUMENES. msedeo non accissit, quod nunquam rem fortiore sum congressus. Non enis cum quoquam arma contuli, quin is miri suem erit. Non enim virtute hostium, sed amic
rumper id decidi. Neque id salsum. Nam et dignitate fuit honesta et viribus ad laborem serendum firmis,
neque tam magno corpore, quam figura venusta. XII. De hoc Antigonus, quum solus constituere nouauderet, ad consilium retulit. Hic quum plerique omnes primo perturbati admirarentur, non jam de eo sumin tum esse supplicium, a quo tot annos adeo essent male 10
habiti, ut saepe ad desperationem forent adducti, quique maximos duces interfecisset denique in quo uno esset tantum, ut, quoad ille viveret, ipsi securi esse non possent interfecto, nihil habituri negotii essent postremo, si illi redderet salutem, quaerebant quibus amicis esset 5
usurus 3 sese enim cum Eumene apud eum non suturos. Hic cognita consilii voluntate, tamen usque ad septimum diem deliberandi sibi spatium reliquit. Tum
autem, quum jam vereretur, nequa seditio exercitus oriretur, Vetuit, ad eum quenquam admitti, et quotidianum 20 victum amoveri jussi Νam negabat, se ei vim allat rum, qui aliquando fuisset amicus. Hic tamen non amplius qukm triduum iam satigatus, quum castra moverentur, insciente Antigono jugulatus est a custodibus. XIII. Sic Eumenes annorum quinquo et quadra 25 ginta, quum ab anno vicesimo, ut suprk ostendimus, septem annos hilippo apparuisset, et tredecim apud Alexandrum eundem locum obtinuisset, in his unum equitum alae praemisset, post autem Alexandri magni mortem imperator exercitus duxisset, summosque duces 30 partim repulisset, partim interfecisset, captus non Antugoni virtute, sed acedonum periurio, talem habuit exitum vitae In quo quanta fuerit omnium opinio
98쪽
eorum, qui post Alexandrum magnum reges sunt appellati, ex hoc acillime potest judicari, quod nemo, mene Vivo, rex appellatus est, sed praesectus iidem, post hujus occasum, statim regium ornatum nomenque sumpserunt: neque, quod initio praedicarunt, se Ale andri liberis regnum servare, id praestare voluerunt; et uno propugnatore sublato, quid sentirent, aperuerunt. Hujus sceleris principes suerunt Antigonus, tolemaeus, Seleucus, Lysimachus, Cassander Antigonus autem I Eumenem mortuum propinquis ejus sepeliendum tradidit. Hi militari honesto funere, comitante toto exercitu, humaverunt ossaque ejus in Cappadociam ad matrem atque uxorem liberosque ejus deportanda curarunt.
Ι Phoeton, Atheniensis Etsi saepe exercitibus
I praefuit, summosque magistratus cepit, tamen multo ejus notior integritas vitae, quam rei militaris labor. Itaque hujus memoria est nulla cillius autem magna ama ex quo cognomine Bonus est appellatus Fuit enim e petuo pauper, quum divitissimus esse posset propter 2 frequentes delatos honores, potestatesque Summas, quae ei a populo dabantur Hic quum a rege Philippo m nera magnae pecuniae repudiaret, legatique hortarentur accipere, simulque admonerent, si ipse his facile caroret, liberis tamen suis prospiceret, quibus dissicile esset, in m summa paupertate tantam paternam tueri gloriam his
ille, si mei similes erunt, idem hic, inquit, Melius illos alet, qui me ad hane dignitatem perdurit: in dissimiles
99쪽
PHOCΙΟΝ. Mstin futuri, nolo meis impensis tuorum si augeriqua
II. Idem quum prope ad annum octogesimum Pro pera pervenisset fortuna, extremis temporibus magnum in odium pervenit suorum civium. aerimo quod cum Demade de urbe tradend1 Antipatro consenserat ejusque consilio Demosthenes cum caeteris, qui bene de republica mereri existimabantur, populiscito tu exilium erant expulsi neque in eo solum ostenderat, quodis triae malδ consuluerat, sed etiam, quod amicitiae fidem 10 non praestiterat. amque auctus adjutusque a Demo thene eum, quem tenebat, ascenderat gradum, quum adversus Charetem eum subornaret; ab eodem in juduciis, quum capitis causam diceret, defensus aliquoties, liberatus discesserat. Hunc non solum in periculis non 15 defendit, sed etiam prodidit Concidit autem maxime uno crimine, quod quum apud eum summum esset imperium populi, et icanorem, Cassandri praesectum, insidiari lirages Atheniensium, Dercyllo moneretur, idemque postularet ut provideret ne commeatibus civitas 20 privaretur, huic, audiente populo, Phocion negavit esse periculum, seque ejus rei obsidem fore pollicitus est.
Neque ita multo post icanor irae os potitus Ad
quem recuperandum quum populus armatus concurrisset, ill non modo neminem ad arma vocavit, sed ne arma mtis quidem praeesse voluit sine quo Athenae omnino Esse non possunt.J
III. Erant eo tempore Athenis duae actionem qu rum una populi causam agebat, altera optimatum. In Me erat hocion et Demetrius halereus. Harum 30 utraque acedonum patrociniis nitebatur. Νam popularestolysperchonti favebant optimates cum Cassandro sentiebant. Interim a Polysperchonte Cassander ace-8.
100쪽
s PHOCIΟΝ. donia pulsus est. Quo acto populus superior iactus, si tim duces adversariae actionis, capitis damnatos, patria populit in his hocionem et Demetrium halereum: deque e re legatos ad Polysperchontem misit, qui ab eo
peterent, ut sua decreta confirmaret. Huc eodem prosectus est Ρhocion. Quo ut venit, causam apud Ρhilippum regem verbo, re ipsa quidem apud Polysperchontem jussus est dicere. amque is tum regis rebus praeerat. Hic ab Agnonide accusatus, quod iiraeum Nicanorit prodidisset, ex consilii sententia, in custodiam corio tus, Athenas deductus est, ut ibi de eo legibus fieret judicium. IV. Huc ubi perventum est, quum propter aetatem pedibus jam non valeret, vehiculoque portaretur, magnil concursus sunt facti quum alii, reminiscentes veteris s mae aetatis misererentur plurimi vero ira exacuerentur, propter proditionis suspicionem Piraei, maximeque quod adversus populi commoda in senectute steterat. Qui de re ne perorandi quidem ei data est iaculias, et dum cendi causam. Inde judicio legitimis quibusdam consectis, damnatus, traditus est undecimviris, quibus ad supplicium, more Atheniensium, publice damnati tradi solent. Hi quum ad mortem duceretur, obvius ei fuit
Emphyletus, quo familiariter fuerat usus Is quum 25 lacrimans dixisset, inquὰm indignaperpeteris Phocion fhuio ille, At non inopinata, inquit hunc enim eritum
plerique elari viri habuerunt Athenienses. In hoc tam tum sui odium multitudinis, ut nemo ausus sit eum liber sepelire. Itaqre a servis sepultus est.