장음표시 사용
131쪽
aeteri vetetis testamenti figurativi fuerunt, de non veri Mori hi, cum votis. Est igitur certum , dc indabitatum iuxta doctrinam SS. PP. NN. Hieronymi, de Augustini, quod in veteri r tamento vcrus Monachatus non Lit auditus ; scd primum in lege gratiae institutus a Cluisto Domino, confirmatus per Spiritum Sanctam & per Apostolos praedicatus , quod vero si aliqui in v teri testamento solitariam vitam tenuerant, in umbra veri Monachatus degentes, veritatem status Religiosi in votis non attigerunt.
Arus sensus D. Bemardi explicatur, di aperitur contra a De carrarum interpretationem.
a 38 T Iv. Bemardus ab omnibus Scriptoribus etiam min II metatui iniet Sanctos Doctorcs, Sc Magistros, dedocentra verum Monachatum a Christo Domino fuisse instutiatum, cuius sensum sinistra quadam interpretatione, de a La na doctrina aliena a propria sententia in oppositum, dc utemti Doctoris contrarium convertit Historicus propheticus, lib. s. cap. 2'. S. I. sed ita manifesta sunt Melliflui Doctoris verba , ut a nullo ingenuo Magistro, vel Doctore in alio possint intelligi sensu. Primum testimoniurn destumi tui ex Epistola ad
Monachos mutis Dei, ibi: Haec novitas non est nomelia vanitas, res eii antiqua Religionis perfecta fandata in Christo, pietas antiqua, hyreditas Ece a Dei a tempore Trophetarum, iamque noua graeti fole exorto, in I me Baptissa instaurata, ct innovata ab ipso Domina familiarissime celebrata, ct ab eius discipulis , ipso pretente, co cupita. Secundum testimonium est ex Apologia ad Guillernaum, ibi: Ordinem scilicet, qui primus fuit in Ecessa, imo a quo capit E essa , quo nullas in terra similior Angelicis ordinibus, nullas viciniores, qua in Coelis est Mater nostra ,siue ob decorem castitatis, siue propter charitatis ardorem, cuius Apostoli iastitutores, cuius ij , quoi Taulus Sanctos appellat, inchoatores extiterunt. Mnsus manifestus
cst, nam Apostolos , dc Discipulos Domini institutores, de inchoatores ordinis Monastici appellat, de nullis aliis expressio m . bas verbis potuit Mellaeuus Doctor propriam sententiam, ta
132쪽
Historicus I ero propheticus loco supra citato, num. c. ut D. Bernardum, at olque Sanctos Patres in gratiam tui Monachatus Iudaici intc rctetur, quamdam gencralcm doctrinam Proponit distic guens in vincii testamento opera lcgis, S opera
sidci: opera legis appellat sacrificia, iacramenta, altare, & arcam : opera fidei virtutes omnes, & inter eas enumerat castit
tem, paupertatem, dc obedientiam, ieiunia, S poenitentiam, re alia huiusmodi, & ait, quod opera legis, quia corporalia, Msensibilia erant transierunt cum ipsa lege, opera vero cx fide facta permanserunt in nova, quia eiusdem naturae, & rationis i unt in utroque testamento, & ex his suppositis concludit, quod Monachatus vcteris legis cum fuerit fundatus, Ac institutus in operi bus fidei permansit in novo testamento in eodem statu, in quo institutus suit ab Elia, re in hoc sentii dicit Divus Bemardus cum aliis Patribus, praefigurasse Elianum Monachatum nostrum evangelicum, tamquam imperfectum perfectum.
ido Sed haec doctrina supponit falsum contra D. Thomam, & D. Augustinum negantes, quod in veteri testamento data fuissent maiora praecepta, & consilia, ut probatum est supra discussi. I. S. E. & . ergo neque datae fuerunt, dc revelatae virtutes illae quarum observantia cum voto pertinebat ad illa praecepta maiora, dc consilia evangelica, de adhuc in gratiam Authoris concesso , quod negant Patres: maiora praecepta, dc consilia data suisse, verum Monachatum non probat, quia hic consistit in virtutibus cum votis obscrvatis,quod ut probaret, existentiam, re observantiam votorum debet ostendere in veteri lege. Tum ctiam salsa est, & parum tuta Authoris doctrina; quia licet vi tutes ficti, spei, de charitatis, Ac morales omnes, sint eiusdem rationis, Ac naturae in utroque testamento, in vetcri tamen, quia cx se gratiam, nec incritum conserebant ex lege, totum statum
illius populi constiti bant figurativum, dc umbraticum sicut ipsa lex, qui quidem status pertransiit, de lege Christi cessavit: e bo dato, dc non concesso illo statu cum virtutibus ex fide Christituturi , adveniente ic gratiae, status veteris testamenti transiret, Ac novus constitueretur adveniente lege gratiae.
I I Tum etiam, quia actus omnium virtutum sidclium illius populi erant sub illa lege, ut docet D. Thomas I. r. q. Iomari. E. Atqui lex illa translata fuit, Ac statum inutavit, ut docet
133쪽
Paulo ad Hcbraeos, cap. I. ibi: Translato Saceriotio, neces est, ut Icuis translatio fiat: ergo virtutes illius legis translatae fuerunt cum
ipsa lege, S quoad statum aliae factae sunt in lege gratiae. Conii matur ex codem D. Thonia ibidem ad i. ibi: Dictum est supra,
quod obiccium Theologicar-m virtutum , inter quas est fides, in finii iurimus , scd tamen fides habet atrum statum in veteri, ac in nouea lege, nam quod illi cra Lbant futurum , nos credimus factum : ergo status tibdelium alius fuit in veteri, ac in novo testamento , licet virtutescius dena rationis sint in utroque testamento, ac perconsequens status Monasticus, ii extitisset, alius esset in novo, dc alius in v teri testamento. i et Haec doctrina confirmatur ex D. H eronymo P. N. qui ad D. Augustinum Epist. 8 p. aut ibi: De plenitudine eius accepimus gratiam pro gratia, quia ux per Mossin data in ,gratia autem ci veritas per Idum ebrii um, pro legis gratia , qua praterbi, grotiam evangcsi ccpimus pcrmanen cm, CP pro umbris , di imaginibus
Peteris rei an uti, veritas per Iesum Christum filia est. In quibus verbis subtiliter nos docet S. P. Hicronymus, quod licet ciui dem naturae sit gratia vcteris icitamenti,& novi,illa fuit transiens, istaque permancias , unde gratia mutata est in novo tcstamento, licet non quoad naturam , quoad statum tamen, & estinus, ut patet, nam gratia in vclcri testamento ex meritis Christi fuit , constituebat, & cfficiebat sanctos illos Patres servos gratos sub lege scrvitutis: in novo vero testamento cincit sanctos ,re iustos filios sub lege libcrtatis iuxta illum Ioannis , Iam uere dicam ros craνos sis atavos. Atqui status servorum, amicorum, & filiorum distingtiuntur ergo gratia veteris testamcnti praetcrijt adveniente gratia evangelij permanciate, unde fana est Authoris doctrina, quod virtuteS non mutaverunt statum in lege gratiae, ac pcrconsequens licet consilia paupertatis, castitatis, re obediciatiae obscrvata fuissent in v cri lege, umbra fuissent, de figura st itus Religiosi cum- fclici, quem novum quoad essentiam, & substantiam instituit
Christus Dominus in novo testamento.i 3 Sed quia hanc novam, de falsam doctrinam introduxit Author, ut testimoniis SS. PP. satisfaceret, Ss praecipue Div.
Bernardi authoritati dicentis , Monachatum verum adumbratum fi:isse in Propuctis,& iust tutum a Christo, ipsum Mellifluum
Doctorem audiamus in sermone de verbis evangeli : Ecce nos reli- .Evima omnia, cuias verba ad longum reseram, quia quidquid
134쪽
, randia Monaehatum Iudaicum diximus continere, M Authorisu doctrinam se sam esse demonstrant, prope principium ait ibi: Ex
a cusant a Veii foeta se dicetites bra iam , P aic, di Iacob, cateriquq simul , rudi, I Q gh a terren is divitiat habuisse liguntor 8 Sunlicit nilia 3 C e, istat illi fuerunt, neque enim sumas hos Patribus incliores, si cus bilis esset possessio divitias a is, numquam iiii iu didisti s lautam a Dasi gratia is obtinuisscnt, aut tantan gratiam conse .usti, divitias nibi sim a nus possed 't. Quid respondcbimus nobis imitatoribus sanctorum rit rum Imponant certe vitulos super altare Domivi, macient arietes, bimi cos im nolint, quia di hoc Abrahais fecit, ct hic ritus Patrum, quibus non modo mcliores fumust, sed nec digni quidem folrcre corrigiam calce me itorum eorum: sed haec inquirunt Aatum , distra nan habent rbire ei lata est veritas transiere. Quid ,si ipsas quoque fauctorum divitias tcmi porales i/mbrari fuisse dixerimus vituroram In figuras uidem eis omnia legimus contigisse. Den 'que, quid ni terrenas palam divitias possidei rent cvicti, En perfecti viri, cum sola adhuc terrena palam promittereui tur a Deo8 Sicut enim factistes s illis ,sic di diaeti r camna Vas adhuel populis dispensatio diu a morem gerebat, nimirum, ut tamquam Pa i us paulatim a Gratilium statuerent ritu, eadem qua gentes dcm ni it Domino immolantes, eademque O illi,sed a Domino , non a daemovi s e pectantes. Vbi sane caelestis promissio fonuit , piruualia lata necesse esti spirituatibi comparari, mutarisacrificium,spe mutata, noverant c, gquicumque rei eo tempore fueis perfecti,sed ex charitate populo coharra aut, Pt in manifesto quidem, oe agere eadem, O eadem quaerere vid i cnthr. Aufiorte violenta videtur extorsio, quod de Fmbra dicimus, ct fgnificati sic otan altor super haec loripserat in hunc modum, nullus muhi apponat aurum templi Iudaeorum , timc enim hoc fuit quando sanguia
immolabatur, quod totum figura fuit: Aurum ergo repudiemus cum caeteris superstitionibus Iudaeorum, aut i aurum placet, placeant, ct Iudaei. Postremo non multos legisse me recolo, aut non afflictos Irmiter, Ut non graviter in ipsa aculi otitus pro Ocritate tentatos, Fbrte,C' periclitatos. Nimirhm longe aliud si in isto aquarum multarum divis fundo Marii iter carpere, terrena licite possidendo: aliud ipsam quoque nodiisgresbis undam calcare, omnia relinqvcndo , sed tempori aratiae praerogativa haedebebatar.Torr. n Am iter,di novi tuus itineris servabatur: antiquorum sane Patrum diebus,donec in terris videretur,oecoimersaretur inter
homines Detis Ma saris,non erat erangelica forma perscctionis, di spiritum Domini solo interim spiritu se cisi itur,at νbi verium caro fictum est,. di habitauit is nobis,iam nobis in eo tradita est imago Pita dico F et Uc
135쪽
versationis exemplar, quod oportet etiam corporaliter imitari re vir Pu sequentes vestigio, noli Pherius cum Patriarcha Iacob, altero femore clam
dicemus. Vbi enim audiuimus , quia dictum sit antiquis , nisi quis reuum,ti ruerit omnibus quae possidet, non pote meus esse discipulus Et item: Si vis perim us esse, vade, di vende omnia quae habes, ct da pauperib res, O habebis this aurum in caelo , cd vcni ,sequere me Neque id dicimus tamquam satrari quis , HI hoe te pore nequeat ,sii secus tacrit ded ogradum agnoscat proprium , O locum perfectionis , aut discipulatus offcium non usurpet. Habent mangelia,ct p.rfectionis conssam, O rem dium infirmitatis. Nolite thesauri re vobis thesauros in terra, haec perfectio est, siquidem filius hominis uebi caput reclinaret non habi bat, Petro, ct Ioanni nec argentum , nec aurum erat. Taulus victu ,smplicique vestitu contentus, hac ipsa labore manuum acquirebat, sed non omnes c
piunt verbam hocstuc nec consilium callitatis. Haec D. tamardus, in quibus verbis quidquid contra Monachatum Iudaicum verum' opposuim , maniicile continctur, SI exenapiaritas Christi Dimini Monachis circumcisis rcvclata, ut conii lia paupertatis, ob dientiae, & castitatiSare plectentur, evidcnter ex verbis relatis in
pugnatur, dc cum Sanctis Patribus Dieronymo, & Augustico concludit Mellifluus Bcmardus, vitam Monasticam Religiosam ante Christi Diu aduciatum , nec auditam, nec cognitam tuisseti
.Aliorum Ss Patrum, O Doctorum te limoni s comprobatur eadem nostra conclusio
I Emper receptum fuit in Christi Ecclesia ex communio SS. PP. dcctrinxitatum Religiosum tam quoad enc fam,quam quc ad substantiam eius,1 Chisto Dim sumpsiste exotadium, dc per Apostolos suos mundo fuisse propositum; sed quia
adversarii ex eisdem,S. PP. antiquiorem Ecdicita Monachatum intendunt facere. & vcritalcm statu, Religiosi intcr umbras vel ris testamerti quaerunt 1 SS. PP. ducti, ut asserunt; tam ex Graecis, quam ex Lat ini, aliquos telaram, ut palam fiat per omnia saecula sensiste Doctores SI Patres verum Monachatum vel statum Religiosum cum vCtis & consilijs, quibus constituitur primogenitum filium esse Rc igionis Christiana: natum in Ecclesia ex Christo Diro, per Sanctos litos Apost ilos,qui nos per evangelium genuerunt post Spiritus Sancti adventam propagmina & orbi teria vim prae icatum. Sancturum Patrum verba tetcram
136쪽
Pars r . Discurs. r. s. c. 8 s
i s i S. Ioannes Chyihilomus ad populum Antioch
num de vita Monachorum , ait ibi: Tatiti est . Thil ophia; a Christo introducta. Et lib. s. contra impugnantes dii tala nonasticam, ibi: Apostoli huius Phi sophiae d cun ema dederant. S. Basilius Magnus de futui. onibus Masok:s , cap. r'. ibi: Hi genιs uiues i Aposto
rmis imituatur. Vide Homiliam Sancti Basilii in eius festo, in qua ab Apostolis inceptile vitam Monasticam dotat infra E. part. dita cursi. s. s. s. S. Epiphanius Hares s8. ibi: Ziaan hi factust, quis eastrarerunt propter Regnam Caelorum, qua n gehermi ripastos, oeνitam uos sicam degentes , deinceps Virgives. Ioannes Casianus
lib. 2. institutionum, cap. s. ibi: Cum in primordiis fidei pauci qui,
dein, si probitissimi u tua cooruvi nomine censerentur, qui sicut a bea- . ra memoria Evangelista uiuo , qui primus .Alexandrinae urbis Pontis sex praefisit, normam suscepere Piuendi, non solam illa tin agnicca retutiebaut, P e primitus Ecclesiam , vel credentium turbas tu adibus Ap
stolarim legiisus inebrasse (multitudiuis scilicet credintium, erat cor νη-- , ct aetima ma) nee quisquam eorum, qui e possid bat, aliquid fusim esse dicebat, ted era at illis omnia co : musta. In quibui convenit , dc consonat cum Parente nostro Hieronymo inpra laudato, de Scriptoribus raelem istis in vita D. Marci, quod etiam antea Eulebias scripserat lib. i. cap. is. re i6. de Monachis Alexandrianis , ibi: Est autem in multis terrarum locis hoc genus honinum , opo rebat enim persecti, boni participes fieri, tam Graecos, quam Barbaros,
rerum in f pro iusiugulis praefecturis secuti vocant, abundant, crmaximi circa Alexandriam. Videri etiam potest S. P. N. Hieronymus de Scriptoribus Ecclesiasticis in vita Philonis. Et a tempore Apostolorum Coenobitarum disciplinam exordium sumpsisse, expresse docuit idem Casianus collat. 18. Posidius Sancti Augustini discipulus in vita eius, ibi: Factus ergo Presbyter Mons
rium intra Ecclesam mox in lituit, dibi rapit vivere secundum regulam sub Sanctis Apostolis cotistitutam. Pro hac quoque doctrina lax dantur ab Scriptoribus Divinus Dionysius Areopagita d*Eccles rica Hierarchia. Soeomaenus lib. cap. i 1. Niphorus Calixtus lib. 2. cap. II. D. Isidorus de of ijs,cap. is .i s Antiquiores Ecclesiae Patres sequuntur Bcda in Pro. logo in Marcum , & D. Laurentius Justinianus de Ligno vitae, cap. g. ibi: Hanc specialim paupertatis formam , tanquam perfectiam christus seruauit, Ciolis servandam infituit. Temmonia D. Tuomae supra adduximus S. r. per totum. Angelicum Praces
137쪽
torem teq:RIntur omnes eius discipuli, praccipue ex eius familia S. Vincentius Ferrarius serna. in se ito S. Dominici habito, cx in Thoma hanc de origine status I eicioli propo itionem protulit,
ibi : Quamum ad esuriam totum huc ianis cursus ordinauit : primus Trior fuit chrastus , quia dicit S. Thomas 2. 2. quast. 88. t. q. ad 3. od Apostoli relinquentes omnia propter Christum, rorerunt pertisci ita adpersectionis'vium , ex quo dicitur , quod ista Moucrunt ,scilicet, paupertatem , in castiti cm. Videndus cli ctiam Cayctantis in
Commentarijs ad loca supra c lata in D. Thoma, & in spis i. i. ad Corinthios, cap. . ad illa verba: Consilium autem do, statum in quo vi initas profitetur, proprium e te legis gratiae docet, ibi:
Tertio Paulus r ctit h.inc propositionem tamquam noram , xt magis imbibercthr inanimis hominum, quod bonum in homini, hoc autem
ideo proprium in statui naevi testahenti, quia gratia interna per Iesum Cresam fac a cy Icmper ,rtim quia paenitudo gratia , ad quam spectat fatus vita lacu Pi Uria F nou: testamcnti.
1 T Ex eadem tam ilia insignis Theolosus, & Canonilla
cclcherrimus cardinalis Turre cinata, tract. 8. in I Eulam S. Dc-nedicti, ibi: Cenus Coenobitarum aliquod in irathm sumpsit araneis Prophetarum , rnde Samuel dicitur infituit e Religiosorum comi enim iugiter psallcntium Domino, ut ait Magister in Hi orta Ecclesiastica um. per illid i. Reg. I O. Obviam habetis gregem Trophetarum , defendemtiam de ea re o ante eos psaliciatium , quod autem Forum Troph iarum Compretuspersonas Religio orum rcprasent avrent, testatur Hie ro umus in Episola ad Rhyicum Monachum dicens: Sh Trophetarum, quos Monachos veteris tFamenti dicimas, quoad perfectam vero formam communis rua , di abrenunciationcm lcrrcnorum , hoc gratus Monachorum , hac Coenobitarum deciplina , ut docet Cassius a ic re praedicationis olica sumpsit exordium. Magister Soto in district. 3 o. qtast. r. art. I. ibi: oo circa uret antea multi ob alios fines virginitarim scivassent , tamen subroto rorae Laeligionis a Beata Virgine ortum hobuit: voitim enim nes alium Virginum Deorum supc fitione viriabatur clo renitas reri exintactici roti a Christo incepit. Magistcr Medina in J. pari. quaest. 28. art. q. ex multis casitibus statum Rcligiosum norat in veteri lege, ibi: cuia timc n. in crar in Hu votum solemne , tum Anique , cata x Tum foLmne dccundo, Dim Thomam , nonponsi esse snc veto obcduntia , - paupertatis , quae neu fuerant in B. Virgine : tum etiam, quia in Peteri lcge non erat status probatus , in quo scri arctur Potum sol itine, nciae crant domus, aut
138쪽
Munaster a bula muneri dicata. Innumeri possent reserri& laudari Magistri, & Doctores Dominicam pro nostra conclusione cum suo Magiitro militantes, & novissime eam defendunt validii simis ratione is Tneologicis Illustri simus Dominus Araxino in
Salmam ieensi Academia Primarius, tom. I. in L. L. quet t. yy.disipatat. q. feci. 3. Emminentissimus Dominus Caruinalis Capit iccus ex Magistro sacri Palatij ad purpuram iactam assa alptus, tom. I. controv. Is in qua adversariorum ratiunculis respondet M verum Monachatum veteris legis impugnat. i 8 Sacra Societatis Iesu Religio in hac sententia Tla mista est, & pro D. Thoma concorditer pugnat, quia omnes Doctores Societatis, tam in Maolasticis disputationibus, dc controversijs dogmaticis,quam in distertationibus Monallicis, Historicisque, Ac Sacrae Scripturae expositionibus, uno ore docetiat cum D. Thoma , verum Monachatum in Christo Domino incepisse, sed quia Historicus propheticus aliquos ex eadem Societate pro suo circumcillo Mona iatu militare dicit, lib. 3. cap. 2'. num. 2. in margine. Ex laudatis, aliquos reseram, ut Autlioris falsitas orbi appareat, re notum sit omnibus, quam insidelit procedit in allegandis Patribus, & Doctoribus. Eximitas Doctor Pater Franciscus SuareE communem SS. PP. doctrinam defendit. tom. 2. in J. partem, disput. c. sect. I. dc tom. s. de Religiose, cap. I.&2. Mag iter VaZqueZ tona. 2. in s. part. disput. 12
i ' Cardinalis Bellarminus, qui pro suo vero Monacha
tu Iudaico ab Historico pro actico adducitur, contrarium ex- prci Se tenet, & d et tom. 2. controv. lib. r. cap. I. ubi postquam illos veteris testamenti Monachos figurativos, ex P. N. Hieronymo, appellavit, hanc conclusionem contra Magdcbu gerasses statuit de veris Monachis, ibi: Sexto probatur ex Apsol rum exempla , qui veri primi Monachi Christiani, nam qnod vitam Cae- nobilicam in tituerint, Pbi cscnt omnia communia, patet ex illis Ap folorum . Et subdit ibidem: Quod den:que ab Apostolorum exem plo capreis: Relig iovis, testamur quamplurimi Patres. Quos ibi lau
dat in suis proprijs locis videndos. Addiicitque pro iii a sententi idem nuclior propheticus Heriberium Rosueindum in vita Pauli: Basleum de statibus Eremiticis: P evinum in Bibliotheca, MCorneliam a Lapide in Genesim: sed falso adducuntur ab Authore hi, sicut ath Doctores, de Patres, nam licet Heribertus vj-
139쪽
tam solitariam exemplo Eliae laudet; Religiosam cu votis in Christo Domino per Apoliolos incepisse cxpresse docta ex Chrysostomo, Hironymo, re Bellarmino. Basteus contra producentem testatur libro de Anachoretarum origine, dc vita, cap. 2. ibi: Pr flantiam, O nobilitatem huius flatus Mona inces sumere possumus , primo ex origine eius , quia inchoatus est ab Apostolis, O primis Chri Ga-
nis, ut iam dixit Posidius in Pita S. D ugustini, O dixerunt caeteri P tres , di Eusebius, ct Hieron mus , di Dantcs Casianus collat. 8-
Possevinus in Biblioteca lib. s. cap. p. & so. in vcteri testamen to umbram Monachatus agnoscens, vota a lcmpore Christi Do mini, dc Apostolorum incepisse constanter affirmat; SI tom. I. apparatus Monachos Carmelitanos Palestinos, Si Cyrili Alexandrini Monachatum, Bar ij verbis utens, fabellam appellat. Dicti Simus Omaelius a Lapide ab Authore citatus in Genesim, cap. s. vers. 2 . falso ctiam adducitur, nam super num. cap. 6. differentia votorum inter Nagarenos assignans vota Religiosa seu Monastica in veteri lcge expresse iacgat, ibi: Secus est in votis Religionis in lege m ra quibus se homo ad nobilissima mini Jeria se ded
eat , qua omnc pretium eat edunt, ideoque nullo pretio redimi possum, quae vota non erant in veteri lege. Gregorius quoquc de Valcntia,
qui ab Historico prophetico pro vero Monachatu circumcisio laudatur, mani stile tenci, & sicci vcrum statum Religiosum a Christo Domino incepisse. iso Canisius, dc caeteri ex Societate laudati pro Mona chatu vero Iudaico, contrarium docent, & constanter dessendunt ex Primatu voli Virginitatis Dciparae, ut suo loco videbimns, de ex his relatis colligere potest lector, qua side legendus sit H: ricus propheticus, qui verum sensum Doctorum consondens siue distinctione procedit, & omnes, qui Eliam, dc filios Prophetarum Monachos vcteris testamenti appellam, illos 1 veris evangelicis distinguentes, sine distinctione pro suo vero Monachatu ci
cumcisio laudat, corum sensum, re mentem extor cras, ut in
adductis constat,& de aliis demonstrabitur infra. i s i Schcrlogus in Cantica plurimos Doctores pro eadem
sententia rescri,quam etiam docet lacobus Latonat de Institutiore Monastica, cap. 2. Alamus Scostis, Dial.6.cap. 6. Clotibens lib. s. de Votis Monasi. oc Lorinus tu Acta Apofol. vcrs. ibi: Basius
multis in locis, atque . Rusenus hinc erutini prima fundaminet a Mona
fici is uti necatci ut ire concordiam inter Monachos conservari posse
140쪽
i , , Hierom mus quoque, O casanus agnoscunt in Flis altius illud Pitat Senus . Gustinus I ornelius tom. L. Annalium ad annum mndt 3I3'.
et ibi: Nec verisimile est, quod lete Mosaica adime rigente, Religio vila adi Agis crangelica nor mam, qua nondum lata erat ab Elia, aut ab alio ill i rum tempore fuerit instituta. I sh In hanc sententia convcniunt omnes Doctores antiqui , dc moderni, camque docuit celcbcrtimus Abulensis Episcopus Alphonsus Tostatus in A. Regum cap. I. ibi: Dicitur de
Horibus Prophetarum , quia Propheta licet e sicut viri faini , t amen Matrimonio Pisiantur , quia toc non erat Religion is votum, nec status continentiae, qui postea in novo testamento institutus est. Hunc etiam
Doctorem pro sua sententia, ctiam rcfcri Hi storicus propheticus pluribus in locis, sed qua side, dc veritate ex relatis verbis constat. Antiquus Abbas Ioachimus in introductione ad Apocalyp. c. Eo, ibi : Primus ordo Religiosorum in itutus est ab Ap solis in prim tira Ecclesia. Antonius Pereg Episcopus Urgensis, de Salmant iccnsis, Vniversitatis Primarius in Regulam S. I cncdicii ad cap. l .num.c. idem ex priscis Ecclesiae Pati ibus docci, ibi: Sec scidea d de hoe sit Coenobiata hoc Monachorum Ictius , nonsolam prim lim , Ad poti mum apri cis , praesertim Basilio, casiano, Ii doro, in s milibus habetur,
in commendatur di c. ntibus a tcrepore Apostolica pra dication I eaeor. dium sumpsisse , quando multitudo creAnti m erat cor xxj, animadio. Quod etiam ex Consiliis Coloniensi, Meldensista Rhcoecim si apud Acta Ecclcsae Galicanae ibiacm probat. Docti sis inus Abbas Aschanius TainbLrinus de iure Abbatum, tCm . . disput . r. de origine , de antiquitate status Rcligiosi disputans, umbraticos veteris legis supponens, quaest. I. in 1. hanc conclusioncm statuit num. i. ibi: Religiosorum flatum, non pcr Phrsim Miniman, ne craeorum S I Deum Iesam Christhm in terris fuit e institutum catholicorum omnium commavis est assert io. Quod prcbat ex pluribus ibi citatis , practertim ex Div. Dionysio de Coelisti I mrabia, Thomavvaldense, Hieronymo Plato, qua it. 8. instituticiacm votorum 5 Christo Domino factam scr singula di currcns, cx Sacri, Euan. gelistis probat, & quaest. ita huius vitae Apostolos institutores
is3 Baslius Legionersis Salmanticae Academiae Primarius, 3c celeberrimus DCctor, lib. I. de Matrina . num. I. de vero Monachatu Iuda ico hanc scintentiam pronuntiat, ibi: Traeser alias Q, qui restet Atur, quoi ilutim referam, qui di se irit, aut rem