장음표시 사용
221쪽
culata, castitas, si aliqui eam scrvarunt propter in continencia anilimninarum, ta laus apud Gentilui propter perpetuam castitatem improbabilis.11 De Essenis Alexandrinis egit Emminentissimus Dominus Capi succus,controv. 16.S.S. N cum Eulcbio, S S. P. N. Hieronymo, & tota antiquitate M. I P. & Dcctorum concludit: primos Christianos fuisse illos de quibus I hilo, conversos ad veram sidcua a D. Marco, ut receptum cst ab Ecclcita in ossicio ciusdem Sancti Euan si mat si aliqui ex Alexandrinis Eslenis diversi tuerunt a primis illis Christianis, de illis atlcrit Dominus Cardinalis,
ibi: I er m aris o aliquos ti exos a christi Is c. versos se, aut i men mustam antiqui I citi ni . cd lcm stre Dcrodis Maioris, ut supra etiam dia imus, et hi chrismare ab ali s Iudaeis disis, ut ait Baronius iu paratu , Tmie di si aliqi amspectim prcbitatis haberint, alios tam nerrores contra legem habcbaxi; O vjhanius, eosdem inter lauaritas examerat , ac proinde Mnesi celictis luianda ratio, o qualescumque
fuerint castitatem non et Ocbant,mc huius incilet vota aliqui, scriptor mominit : ergo ex Ellcnis , vcti m si itatis ante Chi sti Domitii assiveritum in statu Religioso probari non potest,nam vel FilaniAlexandrini, de quibus Philo primi Christiani erant 1 D. Marco convcrsi, ut doce Di Patres antiqui, & DCctores moderni contra haereticos Mogdeburgentes, ut aevertimuS ex Italiarnaico, I. perta disc.2. S.I.ilios vitam Ascstolicam acinisse,ae sicut primi L liriustiani, ita primi Religiosi iure optimo VCminari cerit m cst, sin a tem ab illis Christianis divel si suerunt, & Iudaei in tan rore F cr dis maiCris inceperunt schis natici, SI alios ororcs habc bant cCi tra illam lcgem , ut refert D. Epis hanius , & alii qt os nos si pralaud. vinnis: cigo ex nullis Pitcnis pc tcst probari voltim uliginiatatis in v cteri lege, quoad statum verum Religiosum insit luci
i 3 Censtat Fgitur Escnc s. sive Iudaeos, sive Alexandri
M eodem lib. cap. 1 o. num. I. quod quaelibet culpa in saeculo
222쪽
minissa ianuam claudebat, ne in Angelicam habitationem em trum ingrederetur quisquam, de ibidem , quod quamvis post 'Lyangelium aequales habuerint in paupcrtate, S obedientia , non vero ui integritate castitatis, hoc est, in cura, dc solicitudine quam adhibebant , ut eam conservarent puriisimam, libro 3. cap. VI. num. 8. quod quamvis concedatur necessariam fuisse,
aliquam communem revelationem, ut votum emitterent in illo tempore , qua ratione negabitur generaliter cCncessa sanctitatis
singularis vitis Haec de alia asserit Author de Essenis, tam in s Historia Prophetica, quam in sua Apologia, quod iudicio pionam, S doctorum virorum relinquitur iudicanduna, sed reflexione dignum est, quod asserit libro 3. cap. Io. num. I. vi Sanctitatem Essenorum probet ex difficultate, primativa statuta in suo
rigore obiervandi, scilicet, quo l a raptu Eliae, usque ad Christum Dominum per novem faecula tua servaverunt Ei bi ad apicem dc mirum est; quod post Christi Domini adventu n , dc sacramenta per suum Languinem recepta, eadem Religio Eliam, ut conteactant adversiaiij, in lege gratiae a Christo confirmata, Sc approbata , privilegium a Deo coaetellum in veteri testamento anauserit, nam licet Lanctissinia Religio sit quae hodie nobilitatem, dc antiquitatem tuam ab Elia querit, lapsu temporis, Ecclesiiastica, MCanonica statuta venetranda se ipsam reformivit, claia , orimaevis stitui s. dc primitiva regula declinaverat, neq te habent superiores illam revelationem Essenis concessam per novem saecula, ut non admittantur impuri, S ut in saeculo culpa coin n na ostium claudat ad Religionis ingressum, ex quibus insertur, quoa status ille Religiosus excellentioribus privilegiis, dc gratiis frueretur in v teri testamento, quam gaudet in novo post Cntimi mortem, Ac sanguinem. dc ab eodem Domino confirmatus, dc approbatus
Id Nec authoritates ab Authore productae novitati suae favent, nam ut optimE notavit Emminentissimus Dominus Capi succus, nullus Author scripsit Essenos votum castitatis emisisse, licet aliqui continentiam, de Coelibatum eorum laudent,nec Author, ex antiquis aliquem refert pro Voto, Ac moderni contrarii sunt, nam lsellarminus, SuareZ, VaZqueZ , Sotus, Ioaruaes 1 Ca lagena ab Apologista laudati pro Primatu voti virginitatis,ta castitatis Dei patae Dominae nostrae militant, ut ostendimus I. parta di c. s. S. 6. Robertus Arboricensis Menorum continentiana
223쪽
Gmmendat, qualis est, quae ordini Monaitico congruit, scd votum non explicat, unde qualitas convenientiae non ini in doto,ied in virtute. Episcopus Luaensis cx filiis Propis arum Essenis dictis, vitam Monast: cam Eliae celebrat, sed votorum non menta iret, unde si vitam Monasticam tenuerunt in veteri testiment umbratica, figurativa fuisset, non vera, dc euangelica legis
gratiae de qua procedit quaestio.
Albae tessimoni s ab adversari s allatis fit fatis. Is DLurima congregant adversari j testimonia ex Sanctis Pa-
1 tribus, de Doctoribus antiquis, ut votum virginitatis inveteri testamento probent Deo fuisse oblatum, sed quia nullum expressum inveniunt, ad illation recurrunt, ex pcrpetua virginitate quam aliqui innuunt, vel ex propositio illam servandi, votum concludere conantur,pro quo est adverteadam; quod D. Thomas in n. distinct. 3 3. docuit, quod virginitas servari potest cum voto, vel sine voto, re distinct. I. ata. 3. quae t. I. expresse se votum a proposito distinguit, re virginitatem perpetuam priposito, sine voto servari docet, ibi: Et ideo aliter potest dici, quod
meritum ora si actui virtutis debetur a charitate imperato, virginitas autem secundum hae ad genus virtutis pertinet, secundum quod perpetua incorruptio mentis, ct corporis sub electione cadit, is patet ex his qua dicta sunt 33. distinct. O ideo illis tantum virginibus aureola proprie debetur, qua propostum habuerunt virginitatem perpetuo conserrandi , ,e hoc propositum voto serraucrunt, siue nou. Igitur ex mente D. Thomae virginitas potest seruari perpetuo proposito, sine voto, ac perconsequens ex proposito seruandi virginitatem petuam rion infertur votum, Si secundum hanc doctrinam intelligendi sunt Patres, qui Eliam, re alios veteris testamenti virginitatem, vel propositum illius perpetuo conservasse dicunt, ut dicet idem Angelicus Magister ibidem ad 3. qualiter in veteri testamento virginitati speciale praemium redderetur, ibi: Sed mutata
humanae naturae conditione, virginitas specialem decorem habet, ct ideo speciale praemium ei redditur : etiam tempore legis uras, quaada cultus Dei etiam per carnalem actum propagandus erat, non erat omnino lauda
224쪽
redderetur, nisi ex dii lino processit et instinctu, ut creditur de seremia, OElia, quorum coniugia non leguntur. Ergo ex mente Angelici Dictoris Jeremias,& Elias virginitatem perpetuam seruat uni ex proposito,non ex voto, de hoc argumento negativo creditur, quia corum coniugia non leguntur.
16 Ex dictis discuersus aduersiariorum ex proposito perpetuae virginitatis ad votum ruit; de facilis est solutio ad SS. PP. de Doctorum testimonia, quae propositum perpetuae virginitatis in Elia, Ieremia, Daniele, Sc in alijs veteris testamenti concedunt, ut imiter D. Isidorus Hispaniarum Doctor ab Apologista laudatus hic, nec D. Aldelmus aliter intclligendus est, eo quod Eliam virginem sacrum appellauerit, dc Danielem semper virgincm cecincrit,nam sacra potest dici virginitas cx proposito interno, sicut iplum propositum sanctum dicitur, quia omne sanctum sacrum cit, re omnes virtutcs Dei gratiae sacrae, de sanctae fiunt, dc Deo cons crantur, dc licet virginitas speciali cultu , ut virtus specialis est, Deo voto firmetur, ut docet D. Thomas L. 2. quaest. Is 2. art. 3. hic cultus specialis in Dei para Domina nostra incepit, ut ostendiamus I. part. diic. 3. S 6. pcr totum, S ita Sancti Patres,&D ctores de virginibus noui ictamcnti , de virginitate legis gratiae loquentes, sacroque nomine utentes, de virginitate, ut specialis virtus est in lege gratiae Iino voto consecrata, sunt intelligendi contra haereticos: at vero cum virginitatem in veteri restamento laudant perpetuam, in illis paucis cx proposito sacram dicunt, secundum, quod particulari instinctu eam seruare in animo suo Proposuerunt, nam v ii ginalis status, ut spccialis virtus cst voto fria ata, proprius cst c litisti Ecclesiae, de inter omnes stati s preditiosior, ut docet idcin X. Aldelmus in libro de laudibus virginitatis , cap. s. x bi intcr status Ecclcsiae virginitatem, ut aurum, libatum, ut ar ictum , cCniugium, ut aeramentum collCcat. Argumentum igitur Apologistae in hoc S. num. et . cx D. Isidiro, D. A lac in o sciurum manet, quia vclcris tcstamenti virgines Dco virginitalcm suam dicarunt, de sacram , sarictamque s cerunt prososito, dil non voto, ut supra os cndimus cx Di
i Abu sis ab Authore citatus contrarium tenet elurimis in locis, diu primam in voto virginitatis expresse laudat Deiparam, ut supra vidi inus i. part. di c. s. S. 6. de alibi: Caeteri autem Authorc S, quos refert,n oderni orcs sunt, qui licet magnae authorit tis sint, in letis taurea controversiis ad Sanctorum Patrum, de Do
225쪽
e orum Ecclesiae est reflectendum, ut iupra diximus ex eodem Apologista , dc aliqui laudati hic, concionando in lius domibus, Sci pro suis sanctis nouitati eiusdem fani liae urbane adhaeserunt. quIrum propria sententia ab illis petenda est, non pio Curii lituorantibus, sed serio scholasticeque scribentibus.
Congruentias,oe rationes pro eodem dioto nullius esse roboris demonstratur.
Is D Rima ratio, seu congruentia, qua s. s. probare intendit 1 virginitatem in lege scripta, suo hae forin i proponit. Iaveteri lege extiterunt quamplurimi in castitate perpetua non solupriuatae personae, scd etiam conamunitates integrae, sicut Elias,Eliseus, de filii prophetarum, qui in vita communi degebant, ut referunt Patres a banchea laudati, qui ex communi Patrum senten- ti a docet virginitatem Eliae, & pro Essenis refert Philonem, ius phum, & Serarium, in quibus communitatibus fuit perpetua S, seruantia castitatis per nouem saecula , re amplius ab Elia usque ad Christum: ergo votum emit Ierunt eam custodiendi: hanc conis sequentiam cuidentem non esse in rigore metiraphistico, sed magnani vim habere moraliter loquendo intra limites congruentiae
asserit, nam ut d ct D.Thomas 2.2. quaest. 8. art. II. dc quaest.
I 86. art. 6. ad I. ubi ab Authore laudatur, ad statum Religionis non sussiciunt obedientia, castitas, ta paupertas, nisi voto firmentur: ex quibus Authon, quomodo intellectus ingenuus sibi persu debit; quod tot personae, S communitates per tot saecula stabiles permanserint in puritate, quae disicilior est inter virtutes statui
Religiolo necessarias sine voto.i' Sed hoc argumentum salsum supponit di, nam nullum hucusque vidimus Patrem, & Doctorem ab Authore fideliter relatum , nec inveniri potest, qui dicat extitille in veteri testamento aliquam communitatem, quae ex communi aliqua lege, vel consuetudine virginitatem obsicivaverit , imo contrarium docent communiter Patres negantes usum virginitatis in illa lege, vel
quia videbatur Iudaeis prohibita, vel sub maledicto habebatur,
opprobrio, vel quia corara mores illius populi eius obseruantia erat, Vt ostendimus I. part. disic. E. per totum, de D. Ambiosius, Ux qui
226쪽
qui figurativam virginitatem docet, ait ibidem citatus: F Ara in paucis: ergo salsum supponit, de contra communem Sanctorum Patrum doctrinam, de veritatem, quod castitas perectua obteruata fuit non solum in privatis personis circumcissis, sed in comm nitatibus Iudaicis.
ro Essenos, de quibus Iosephus, haereticos fuisse in illa imge, ae continentiam servasse ob intemperantiam si minarum,quas per triennium expertas in uxores accipiebant, ex eodem Iol no,
dc Serario, ab Apologi fla citatis, superiori s. q. probauimuS. P laestinos, de quibus Philo, primos Christianos fuisse Alexandriae ID. Marco convcrsos, constans est Sanctorum Patrum sententia,& si aliqui ab eis diuersi fuerunt, schismatis, dc aliorum errorum sensura ab Emminentis. Cadsucco damnantur, dil nullum Scriptorem eos continentiam voto obseruaste dixisse, assirmat: ubi crego est multitudo Sanctorum Patrum laudantium tot virgines, revirginitatem in communi vita scrvatam in xcteri testamcnto Falbium igitur est mndamentum ab Authorc toties v iseretum.1 i Vt insufficientia huius argumcnti magis, ac magiis mamnis a fiat falso eius supposito admitto, adhuc consequentia non insertur, nam ut superiori s. ostendimus ex D. Thoma, propositum virginitatis servari potest cum voto, vel sine voto: crgo licet in veteri testan cnto illae personae, ac communitates in proposito vixerint virginitatis, votum lcgitime non infertur: quomodo autem in castitate permansitant perpetua, sine voto firmata Rese
tonssimus, quod ex gratia Christi futuri sic disponente ut votumulus virtutis, quod excellentius est, reservaretur instituendum ut consilium ex meritis Christi praesentis. 22 Nec aut tror itas D.Th.ex 2.r. 18si m.c. novitati suae s vclinam ibi AngelicusPraeceptor loquitur de necessariis ad statum Religiosum; quatenus ad exicriorem ordinem Ecclesiae pertinent, de ad statum persectionis quoad iudicium Ecclesiae, ad quem optime docet, quod virtutes paupertatis,obedientiae,& castitatis non sussiciunt nisi voto, vel aliqua Iolemnitate firmentur, persectio v ro interna,quae ad Dei iudicium ordinatur, sine voto acquiri potest, expresse docet ibid. q. 18 . ari. g. in corp. Vnde male cedit Author ex his,quae ad statum exteriorem, & extrinsecum i dicham Ecclesiae pertinent, ad illa quae requiruntur ad statum animae internum, de Dei iudicium. Igitur doctrina Div. Thomae novitati Authoris non favet ; nam virgines, de casti veteris testamenti continentiam perpetnam strvare potussimi ra proposito
227쪽
Pars et . Distur' i. s. . i cs
intrem fine voto, Si de facto sic contigisse claro insertur ex doctrina D. Thomae superiori s. adducta ex d. sententiarum, q(iaest. I. art. s. quaest. i. au 3. ubi de virginitate Eliae, M Jeremiae agens, ait, quod in veteri testamento: NM erat omnino laudabile a commiorique carnis abstruere, is te nec tali proposito periale praemium redder
rar, nis ex divino proce isset instinctii, ut creditur de Ieremia, di Elis. ergo Div. Thomas solum credidit, quod virginitas perpetua ob servata fuit ab Elia, & Jeremia, M alijs veteris testamenti in proeposito, & instinctu interno tantum,& non in voto,& quod conti uentes tantum suere in statu interno airnae,quoad Deum ex proe seo , non vero in aliquo statu vero exicrno voto firmato, occonstituto. 23 Secunda Authoris ratio, vel coniectura fundatur in eadem multitudine sanctissimorum virorum, qui in illa lege castiatatem Urpetuam servantes in ieiuni js, orationibus ad perfecti nem aspirabant, SI in sacris litteris instructi virtutes votis qualitavatas inveniebant: ergo si votum in Sacra Scriptura commendatum, ae virtutes celebratas agnoverunt, & praecipue castitatem, quare negandum est viris perfectis quod votum, ta castitatem
ad Sed ex eodem supposito salso procedit hoc arguinem tum : in primis, quia licet in Sacris Scripturis versatisisimi essent, nullum in cis invenirent ex castitate, vel virginitate laudatum, ut patet in Ecclcsiastico a capite . usque ad so. in quibus viros
gloriosos veteris testamenti laudat,& nullum ex castitate, vel virginitate commendat,& licet aliqui,ut Elias eremias, SP alij, quirum coniugia non leguntur, virgines a Sanctis Patribus numc pantur, D. P. N.Hieronymus in exponendis Sacris Scripturis D ctor Maximus, S antiquae eruditionis celeberrimus Magister per univer sis scripturam vcteris testamenti virgines, & perpetuo castos quaerem, ut contra Jovinianum, & Helvidium edi opponeret, omnibus ni cratiS in veteri testamcnto, vix aliqua communitas potest componi: ergo falsum est argumentum Authoris ex multitudine virginum veteris testamenti. Tum etiam, quia Div. Augustinus paucos fuisse dicit iustos Regni Coelectis intellectores, ut constat ex citas verbis relatis r. part. disic. I. s. s. & in virginitate , de castitate iusti, & sancti illius legis non vixerunt om n , ut ex Sacra Scriptura constat: ergo virgines, ta casti pauci
simi fuerunt ita ij per divcrsa tempora, de saecula. Quomodo
228쪽
igitur intelligi potest, quod in congregatione aliquet tot virgines.& casti vixerunt in illa lege Afferat Apologista aliquem Cathalogum v latinum ex libris veteris testamenti, ae ei credemus, quia statis dictum iuste i atur. 2s Nimis etiam argumentum probaret, si concluderet recte , nani tota vis conlistit in hoc: iusti illi in castitate perpetua
cognoverunt bon talem virtutis castitatis, ta excellentiam voti videbant commendatam in tactis litteris: ergo castitatem cum voto amplexati suerunt,& statum castitatis inst tuerant. Respondetur, quod ex communi fide illius populi virginitas non fuit
cognita, ut virtus, quia tunc Matrimouium praeserebatur virginitati, Set cultus Dei per carnalem generationem multiplicabatur,ut ex ID. Thoma, &. Augustino saepe ostendi miis, S praec pue constat in distinct. 3 o. quaest. E. art. I. quaestiunc. t. in corpore, ibi asserit, quod Beata Virgo votum emit sit conditionatum, quia dubitavit an in virginitate permanere deberct :& contra Gentes
lib. 3. cap. 136. ibi: Sicut non expedit cuilibet omni tempore inuigrancrationis vacare, ita nec expedit aυ eo omni tempore abstinere , maxime quando neccssaria erat multiplicatio generis, vel propter hominum paucitatem dicut in privripio, quando humanum genus capit multiplicari: sine propter paucitatem Deus populi, quando oportebat i sum per camnalem geracrationem multiplicari, vi fuit in veteri testamento: oe iduconsilium de coxtinentia perpetua obbranda, reservatum est temporibus noui linamenti, quando spiritualispopulus per spirarualem generationem mustiplicatur. Paupcrtas, ut virtus non fuit revelata populo I daico, quia bona terrae promittcbantur, ut praemium in lege, nec Religiosa obedientia ex voto cognita fuit ut virtus; nam hoc viro renuntiatur patria,& in veteri lege patria desiderabatur,ut suumina illorum frumlicitas. 26 Tum sic, Thobias virtutem, re opus misericordiae tapetiendi mortuos, & curandi infirmos cognouit, & excellentiam voti non ignorabat in veteri sua lege: ergo Thobias opus mini- cordiae sepeliendi mortuos, & curandi infirmos voto adimpleuit in illa lege, & veram Religionem instituit, a qua institutum suum sumpsit S. Ioannes Dei in lege gratiae: quis hoc inscrt in cogniatione virtutis, & voti excellentiae a. Eeodem modo philosophari potest: Iesus Naue m ritum, & virtutem obedientiae erga Pontificem cognouit in illa lege, & vota grata esse Deo inita legebat: ergo votum obedien-
229쪽
pars r. Disiurg r . s. s. i cet
i terga Summum Pontificem emistit, familiamque inst tuit sub
hoc voto,ex qualesultarum Religio legis gratiae originem sumpsit, de exordium 8 Illegitima est haec consequentia, oc falsam antecedens. Abraham etiam holaitalitatem exercuit , 52 votum cosnovit: alii Redemptionem Captivorum laudabilem legebant in lacris litteris, oc vota , ergo illa emisserunt in his virtutibus, taramiliam Religiosam statuerunt sub illis sicut in lege gratiae Fallax certe est hoc argumentum, quia alias potest dici de Synago ga, quod de Eeclesia Christi cecinit Regius Propheta Psalm.
luit Regiua a dextris tuis investitu deaurato circumlata varietate:
quod de institutis, ec statibus leges gratiae intelligunt Patres , dc
iactores. Quare autem virtutes dederit Deus obteruandas simpliciter , dc non vota, oc consilia, diximus ex D. Thoma I. pari. disc. I. S. 2. quia illa lex servitutis erat, cui non conveniebant conssilia, re vota , quae posita sunt in voluntate, SI ad legem libed Luis pertinent, Sc ex D. Augustino eodem disse. S. q. quod secum dum ord: natisfiniam distribut onem temporum per Sanctos Prophetas , de famulos suos dedit minora praecepta populo, quem adhuc timore ligari oportebat, dc per filium suum maiora popaelo , quem charitate iam liberare conuenerat, de quod ab co dat tur , qui solus nouit congruentem suis temporibus generi humPno exhibere medicinam.
18 Aliud ab aduersiarus proponitur argumentum ex Virtutibus Theologalibus fidei, spei, de charitatis, quae maioris pedi sectionis sunt, quam castitas, virbinitas, dc votum ; sed in veteri testamento iusti illi piaedictas virtutes obseruarunt , usque ad Martyrium , in quo actus maioris charitatis consistit ex Christi
Domini vel bis: Maiorem charitarem nemo habet, OG ergo dc virgi- .nitatem seruarunt, A vota Rcligiosia emisserunt: consequentiam probant a maiori ad minus: antecedens supponunt certum ex Sacra Scriptura.1' Facilis cst solutio huius argumenti ex D. Thoma opust. I S. cap. I. 5c f. distinguendo illa, quae pertinent ad perfectionem de neccssitate salutis, ab illis quae pertinent sub consilio: virtutes Theologales pertinent ad perfectionem divinae legis ex necessitatate salutis, vota vcro Religiosa,& consilia evangelica cadunt sub consilio, itaque in veteri lege data fucrunt praecepta fidei, spei. dccharitatis, sine quibus perscctio divinae legis acquiri non potuit
230쪽
rendam persectionem divinae legis tenebantur, non defecit Deut in necessarijs praeceptis, & cum lex illa ligaret, & non iuvaret, reconsilia ad perfectionem acquirendam iuvant, Vt media . & i trumenta, non fuerunt data sub illa lege, quae iuvare non poterat. Tum etiam, quia in ipsis praeceptis fidei, spei, de charitatis aliqua servavit Deus praecipienda ad perfectionem legis in novo tcst
mento acquirendam, quae non revelavit, nec praecepit in isteri
testamento, nam Mysterium Sanctissimae Trinitatis in lege illa non revelavit credendum, nec Christum Dominum moriturum sperabant, sed redempturum Regnum temporale Israel, nec praecepit DVas inimicorum dilectionem, quae quidem in lege gratiarta necessitate salutis credenda, observanda sunt, unde optime dixit D. Augustinus, quod maiora praecepta dedit Deus Populo, quem iam liberare convenerat, eodemque modo philosophandum est in aliis virtutibus, quae licet revelatae suillant in populo illo, media autem ad illaruin finem consequendum, quae sub consilio cadunt, ta ad facilius dantur, ut vota, S consilia Religiosa, nec revelata fuere, nec data fidelibus illis sub lege servitutis uiuei tibias: unde patet, quod argumentum procedens ab eis, quae n cessaria si int ad saturum ad illa, quae ad melius dantur,nihil probat,
nec probare potest, a lege servitutis ad legem libertatis, in qua Christus Dominus, Ac praecepta adimpleuit, & consilia dedit ut
i 3o Hilloricus Propheticus lib. I. cap. q. num. s. aliud proponit argumentum, SI ait: In veteri testamento possibile fuit votum, &castitas, quare igitur non fuit possibile castitatis virum Quod ut probet in castitate (ut eodem modo in pauperi te, obedientia ) duas supponit difficultates, unam quae nascitur ex ipso opore, ipsum concomitans, licet sine voto siti alteram ex ipso voto: & ita maior difficultas in votis Monasticis procedit ex opcribus virtutum, quam ex ipsimet votis: ergo si Elias, tactus familia castitatem, paupertatem, S obedientiam perpetuo servarunt, quare illis negandum in votum, quod minorem habet difficultatem 3r Hoc argumentum, si probaret, possibilitatem tantum
concluderet, sed non tactum, attamen nil probat ex propositione disiunctiva ad eoniunctivam, nam ex cognitione voti, de virtutis non recte insertur em issio voti in illa virtute ; nam in arquo casti
potest laudabilis me obicrvanua alicui a victui sim ypto, ut ph