Controversia dogmatica in tres partes divisa. Pro veritae spiritu perfectione legis gratiae, & alijs excellentijs illius privative datis, & concessis in statu praesenti Ecclesiae ex plenitudine gratiae, & meritis Christi praesentis, & passi, & in adv

발행: 1696년

분량: 541페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

261쪽

draeas in habitu Religioso Eliano secutus est Christurn Dominum Religiosus iam factus in discipulam Ioannis ; nam ex S aera Hi toriaconi at 'ioannis cap. I. citato, quod ad propria redat, plicatoriam artem exercuit usque ad tertiam Christi vocati emaeligo nec

Religiosam vitam degebat in discipulatu Ioannis,nec in habitu Religioso Eliano venit ad Claristum, sed in habitu piscatorum, sicut

Petrus suus starer. Gunt ergo Authoris asserta nec rationi consea,tanea, nec litterae textus convenientia, sed Sacrae Historiae contraria, ut ostenditur I .part. disc. 2. S. I.

8T Nec minus abus va,& violenta similitudo est illa de Ptimatia temporis in vocationae lonae, de dignitatis Elisaei ad aedificationem , vel institutionem ordiniis Eliani, ut similis esset vocatio prophetica evangelicae, in qua D. Andraeas fuit primus vocatus in tempore, Ad D. Petriis in dignitate ad vitam Apostolicam,quia nul- tibi constat Joerim vocatum fuisse ab Elia ad vitam Religiosam Monasticam. Tum etiam, quia nulli dubium est , vocationem ad discipulatum, de vitam Christianam praeccisisse clectioni Apostolorum,quae facta fuit ex omnibus discipulis,ut constat Lucae cap.6. ibi: Et eum dies factus esset, Pocauit discipulos suos, ct elegit duodecim ex ipsis, quos di Apostolos nominauit, Simonem , quem cognominauit Tetrum, O . A draehu fratrem eius, cte. In hac electione primas luit elinus Potius icin re, & dignitate. At vero in vocatione ad vitam Christianam, Ac familiaritatem cum Christo, Si discipulatum eius, primus vocatus, & primus Christianus fuit D. Andraeas , ut docet D. Thomas in Ioannem cap. l. de vocatione D. Andi ea , ibi: Tum, quia prior comersus e P ad fidem Christi persem, tum etiam, quia Christum praedicauit; unde sicut Stephanus fuit primus uari r post Christum, ita , . draeas fuit primus christianus: ergo similitudo vocationis propheticae . & evangelicae ab Authore tradita confundit vocationem ad fidem, ae electionem ad Apostolatum , ad quem D. Petrus suit primus electus tempore, & dignitate, & primus lapiis fundamentalis Ecclesiae, & Apostolatus hoc nomine a Christo Domino inter a lios vocatuS. 88 Satis ex dictis constat, quibus standamentis, & rationibus conantur adversarii post tot saecula introducere in Dei Ecclesiam Monachatum verum circumcissum Elianum, S votum ob clientiae Elisaei ad vocationem Eliae ad vitam vere Re igiosam, iv Monasticam, vocationem Christi Domini confundentes cum vicatione Eliae in veteri testamento, sine distinctione veteris legis,

262쪽

ioo De Orig. veri Monach.

laudant, votum in vita Religiola nequaquam dicunt emisisse , sectvmbram tantum veri italus Monastici recognoscunt in his, oc aliis Sacrae Scripturae veteris testamenti factis, ut ex ipsi vel , constat,ae ex ditandis constabit discursu sequenti, S. G.

DISCURsUS QUARTUS

Propositio quarta Authoris proponitur , scilicet , inveteri lege fuit votum voluntariae paupertatis' impugnatur.

Argumentum ex Rechabitis reisscitara.

8' NTE QV A Ad votum paupertatis descendae ih in particulari, duo supponit ut certa. Primum quod in vereri lege extiterunt viri generosi spiritus evam

gelii discipuli, qui voluntarie temporalia contem nentes in paupertate evangelica, bona quaerebant aetema. Securis dum quod haec paupertas non solum ab aliquibus particularibus per aenis, sed citam in communitatibus integris fuit observata. In prima propositione concedimus aliquos in veteri testamento extitille, quibus vita spiritualis evangelica revelata fuit, sed hi pauci fuerunt, ut ostendimus ex D. Augustino I. part. disic. i. s. 3. his paucis intcllcctoribus Regni Coelestis, fele omnes secundum promista in illa lege potcntes erant in suis divitijs, quia licet spirisius paupcrtatem cCgnoverint , ex charitate populo adhaerebant secundum docti inani D. Bemardi cx tcrmone de verbis Domin : Ecce nos reliquimus omnia, sit pra citato I. partis disc. 2. s. s. ergo paucissimi fuerunt, qui in paupertate voluntaria degebant sub illa lege, de hi iusti , de spiritu pasperes intcnio in inctu divitias con-lcmplcrunt, non cro ex aliqua lege, I ciconsilio legis veteris Meque ex VCto, quia iacet lex, nec Votum, nec conssilium reperitur inveteri testaenento circa dividuum contemPtum , ut ad, cItimns

263쪽

pars x. Discum. d. s. i. Eo i

isPstenti nostro Hieronymo i .part. dis c. r. f. d. lmo in toto veteri lcstamento promissit Deus divitias pro praemio, ut con stat ex dictis i. pati. dilcurs. I. 3. dc . N. alibi: iusta 3. pari. diu cursi. I. S. . dc S. D. Ex hac doctrina, quae inter Sanctos Patres communis est, &: litterae legis, statuique illius populi conformior, concluditurnis itas secundo: propositionis, scilicet, quod in vcteri testamento

exiit crunt integrae communitates voluntariam paupertatem tenentes propter praemia aeterna, nam haec paupertas statum suppinoit. Si tatus observandi pauperiatem proprer praemia returna, re Regnum Coesorum esset in veteri testamento ex institutione status, dc votorum emissione, revelaretur Regnum Coelorum omnibus profiteri volentibus , & consequenter omnis populus Iudaicus sciret Regnum Coelorum esse promissum a ternum , ut Fauctus, & Pelagius docucrunt, quod damnant Patres , dc Doctores Ecclesiae, praesertim Hieronymus, & Augustinus , ut ostendimus, supra loco citato S. 3. dc g. ergo supposito Authoris in liac propositione de paupertate voluntaria in communitatibus vcteris im: stamcnti impossibilem , & taliam: ntinci doctrinam. Nos igiti, cum Sanctis Patribus, &. Doctoribus concedimus aliquos in vel ri testamento, diversisque temporibus, saeculis in paupertat voluntaria ex ini interno instinctu vixisse, ut efiunt figura, & inu. ditia futurorum pauperum legis gratiae, sed in vero statu lege ex . tema, vel voto in veteri testamento voluntariam paupcrtatem mi se observatum negamus ex dictis in tota I. pari. & nunc ad fune

menta adversariorum respondemus.' i Primum argumcntum proponit in hoc S. I. ex H er mia cap. 3 S. supra citato, in quo praecepit Deus Rechabitis, ibi: :Domum non ad cabitis, s mutam non scretis, O vineas non plantabitis, nec habebitis sed in tabernaculis habet et abitis cunctis diebus vestras. Ab lcnsem laudat in I. Paralyp. 3. quaest. 21. ibi: Tre hae initia bat Ionadab ducere filios suos ad quatitor pci sectiones, primaerat pauperras voluntaria securida contemptus rerum , nam faciebat quod ii Iaicontemnerent omnes divitias saeculi , O cessarites ab hJs durabant Pitana

pauperem: hia etiamf it per fretio evangelica, q a veniet es ad Christum

rehnqaebcut omnia, oes ut bantur ipsum , ut dixit S. distolas T 'rrus: ecce Dos reliquimus oti nia, citatque Rabanum Maurum dicen

tem: R spmntes pillissiones, ipsas Leo obeat ruat. Et Theodoretu

ibi: Vitam curis Pacuam , O pradi s carcissem adamauerunt, di quod

piaxime omnium se pirat opini m Asientes liberos , Drxi pendiabant

264쪽

possessiones, toti quoad se , Daque a fiducia in Deum pendentes. Repro

ducit etiam Concilium Senonense decreto nono cuius verba resert proposit. 3. num. Io. ex quibus sequens format argumentum. Vnum ex praecipuis capitulis Rechabitarum initituti erat volunt ria paupertas, ut constat ex dictis, sed hoc institutam, i& obediendi Patri promittebam cum voto, ut in ipsa propossit. 3. num. S. O. remanet probatum: ergo votum paupertatis cmittebant,quia

Religiosus promittens obedientiam secundum regulam, licet nil aliud exprimat,paupertatem, dc castitatem promittit, quia istae observantiae sunt substantiales status, re instituti, ut docet D. Tli mas, Ac docte explicat Suarra.'1 Sed exfalsis principijs procedit argumentum , semperque supponens institutum Rechabitarum ex voto, quod falsumcii, ut probavimus de voto obedientiae iupra dii cursi. 2. S. L. ex Augustino, Ac rationibus ibi adductis, ex quibus tormatar ratio contra votum paupertatis: eodem principio obligabantur Rechab ue ad paupertatem, quo tenebantur ad obedientiam, sed ad ob dientiana non tenebantur ex voto, sed ex praecepto paterno: ergo neque ad paupertatem. Maior constit ex littera textus, Minor ex dictis loco citato, consequeat a legitime infertur, Sc ex littera lex, tus conitu, quod Rechabitae ex lege paterna illam paupertatem

obsei vabant. Nunc autem ex eodem textu contra votam paupeditatis insurgimus. Nisii quis renuntiaverit omnibus quae possidet, non potest esse vetus pauper voto Religioso evangelico, ut conit it ex ipi o evangelio, Sc ex verbis Christi Domini i, sed Rechabitae ex suo instituto non renuntiabant omnisus , sed domui, sementibus, Ac vineis: ergo non erant pauperes ex voto paupertatis Religiolae, quia alia poterant habere bona mobilia, vel immobilia,quae in suo statu non erant prohibita. Hoc argumentum e cacitet probat, quod ex littera textus institutus Rechabitarum non praecipiebat omnimo Jam abdicationem rerum temporalium, sicut e presse continetur in evangelio, erat enim tantum figura, Ac ad perfectionem legis gratiae non adduxit paupertatem vetus lex: Proiabent igitur ad vinarii omnimodam paupertatem, Sc votum in Rechabitarum initituto ex aliquo sacro textu, vel Doctore antiquo, ut futim concludant intentum , nam ex laudatis contrarium inieratur. Abutensii votuin paupertatis in veteri testamento absolute

negat pluribus in locis, de praxipue supra citato t. pari. dis c. E. s. o. Z ex ipsis verbis ab Authore relatis constat, quod Recliabitae paupertatem non observabant in vero stata Religio o. ibi: Na is fa-

265쪽

clibat ut fili sui contemnerent omnes divitias, at filios procreare non poterant in vero statu Religioso: ergo Abulcnsis consaequenter ad suam doctrinam votum pati riatis, Ac verum itatum Religiosium in Rechabitis negat. Quibus rcnuntiaver:nt Rcchabitae e plicuit Abulensis loco citato, de similitudinem tantum paupcrtatis evangelicae docet ibi: suis .electabile est possidere domos ror, et habitare in pulchris , O di positissimis domibus , O haec omnia Itib- trahebat Ionadab posteris suis; nam non poterant habitare in domibus, neque ad care illas, neque etiam aedificare, rei plautarc vineas, discrereserarentem , ct sapersectio Himilatur perfectioni Religionis, quae est mcontinentia. Et ibi et Quod isti erant viri Religiosi in Peteri testamento, Acut nunc sunt Monachi Eit ergo Abulensiis sententia manifesta,quod illa palapertas Rechabitarum assimilativa tantum erat perfectionis

Religionis, de quod Rechabitae viri Religiosi fuerunt symbolici, de

figurativi in veteri testamento, nam in A. Reg. cap. q. asserit,quod tunc non erat Religionis votum, nec status continentiae,qui potica in novo tcstamcnto institutus cst y3 Theodoretus nullo modo novitati adversariorum s vel, quia licet parvipendisse possessiones Rechabitas dicat, votum non explicat, pauperes tantum fuisse concluditur, quod nos etiam concedimus , Ac filios procreasse expresse afirmat, quod vero statui Religioso evangelico repugnat. Rabanus Maurus possessiones suas Deo obtulisse dicit, quod sine voto ficti potest, Ac multi posse sessiones suas Deo , de Ecclesiae obtulerunt sine paupertatis voto, ut constat: ergo ex traditis ab Austore votum paupertatis Rechabitarum non probatur , sed contrarium infertur quoad statum Religiolum s. . II

rotum paupertatis Elisaei excladitur

di Auperem Sanctorum Prophetam Elisaeum fuisse ex Sacrae

1 Scriptuta constat 3. Reg. cap. I p. ubi dicitur, reliquisic boves, mactasse illos, dc pauperem etiam Etiam secutum tui fle. Quae omnia ex Dei I ciali instinctu secisse in illa lege, ut citet ii.

gora futurorum legis gratiae, ut certum supponimuS, votum vero , de professionem huius status cum abdicatione omnium rerum

temporalium . dc affectuum, sicutisit ex Christi instratione post

266쪽

x si . Deo, odieri Monacae

praedicationem evangeli j negamus, quia ex loco citato Regmnon insertur,doctrinae Sanctorum Patrum pugnat. Vt ad Diarij vctum Elilaei probent D. P. N. Hieronymi authoritatem a serunt , cx cp it. 28. ibi : Boris , M iuga prioris operis di sit iu

Ad hoc argumentum resipondet Emminentissimus Dominus Capiluccus controv. 16. saepe citata, iot: H erou Misensu apertum esse, nam cum dicit Elmaeus bores, di iuga prioris operis vertit in vota, nomine Dii intelligit desiderium , quod Elisos ostendit eum dicenti ibi Elia: Postula quod vis, Pt faciam tibi, autequam tollar a te,

ipse respoudit: Obsecro, oe fiat in me duplex spiritus tuus ; nam his Wrbis Elisaeus, quod ab Elia desideraret, ostin sit, scili et, quod fieretiae ipso duplex spiritus Eliae, de derium autem elegantius dicitur votum, xc certum est apud omnes. Et post pauca ad rem ibidem: Huct eam Hiero mus de Eli aeo tantum dicat, quod bobes, ct iuga prioris operis vertit in vota, ex hoe quoque evidens est , ipsum rotorum nomine de . derium illud Elisaei intellexisse ; falso autem aliqui testimonium illud Hi rommi allegant, adducentes etiam is Elia, vertit in vota Elianc et nam Sanctus Hierondimus in epistola illa hoc prorsus modo loquitur, Elias curruptus ad Coelum melotem relituit in terris, Elisaus boves, O iuga

prio is operis vertit in vota. Optimo quidem explicat Doctorem Maximum Emminentissimus Cardinalis ; nam in stalii D. Hiet nymi Patris Nostri votum desiiderium significare certum est, ut constat ex epistola So. ad Augustinum, ibi: Vt quosgladi s nequeunt, to tuterpiant. Ergo in sensu Doctoris Maximi votum desulerium cssicax significat, vimplicat Emminentissimus Capi succus. Hoc desiderium in Elisaeo concedimus, S ex Patre nostro H eronymo votum paupertatis inferri constanter negamus ex sua doctrina, quia ad filiam suam Eustochium epist. 22. dixerat,quod numquam auditum luerat in veteri testamcnto verbum Domini dicentis: Si quis vult rinire post me , etc. in quibus abdicatio rerum tempor lium continetur, ut late ostendimus i. pari. dista 2. b. . & ibidem, quod nullus invenitur Doctor in Synagoga , qui doceat sectandamine paupertatem: ergo ex paupertate Elisaei votum non inferti in sententia Div. Hieronymi P. N. dc in collectis, seu orationibus Ecclesiae frequenter vota pro desiideriis proponuntur.

logorum argumentum, qui ex verbis Christi, paupertatem cor su entis : Ni i quis rimantiauerit, o c. votum colligunt , quia quid

us a Deo coas in ut materia voti est; crgo ex paupertate Elii aet

267쪽

votum colligi potest. Sed lMc argumentum ex novo ad vetus . tamentum procedit, de non probat, nisi quod votum paupertatis figuratum lucrit in veteri testamento, non vero quod in veritate legis gratiae omissum fuerit in lege vcteri. Tum etiam , quia paupertas , ut a Christo Domino in abdicatione rerum temporalium consulitur in ex angelio, non resinitur proposita, nec consulta inveteri testamento, in quo divitiae proponebantur ut praemium; sed si aliqui in paupertate spiritus vixerunt ex Dei speciali, internoque instinctu eam custodiebant, quo constitui non potuit status pauperum sub illa lege: c rgo a novo ad votus testamentum quoad v tum non valci argumentum. Doctrina D. Thomae ab Apologista tradita hic, re saepe rcpetita ex E. E. art. c. ad I. ubi asserit ibi: Haec autem immobilitas Icquella Christi, firmatur per votum, impertinens cst ad adversariorum intentum , nun ibi Angelicus Doctor loqui itur de immobilitate sequellae Christy in utro statu persectionis, qui lcge aliqua caeterna ligante, vel solvente constituitur, vel voto, ut docet ibidem D. Thomas ; sed extra statum ccrtum est,quod paupertas , sicut & aliae virtutes sine voto acquiri post int, quia alias nullus esset pauper spiritu, nisi qui voto in aliqua Religione firmaretur, nec aliae virtutes perpetuo observari possent sine voto, quod non est dicendum: ergo bene potuit Elisaeus relinquere propria, ocsne illis vivere absque paupertatis voto, nec Elisaeus secundum litateram textus, Coenia reliquit, sed bobes, & aratrum, quae sunt m hilla : Apostoli vero secundum institutionem Christi, omnia retia

querunt: Ecce nos reliquimus omnia,etc. ergo argumentum ex Apo

stolis ad Elisaeum ex littera novi, & vcteris telia menti solvitur. D Nullius momenti c st Apologistae ratio, quae ex verbis

Apostolorum: Ecce vos reliquimus ortinia, confirmare intendit a

gumentum factum, ex eo quod Thcologi, dc praecipue Patcr Sua reet, contra quem specialiter invehitur in tota hac Apologia, coim mimiter asserunt; quod 'isecta renunciatio rerum temporalium necessario votum petit, quia persccte non relinquit potada, qui ius ad illa possidenda sibi refctvat: crgo si Sanctus Propheta Eliasaeus perscctam secit sitam alienationem persciuam, votum cinisssit secundum Doctoium Catholicorum diaetitsum, & argumentum. Sed haec Apologistae cci firmatio ex falso proccdit supposiato, sicut & argumentum ab co factum, DC ctrina Patris Suarenvera, Catholica, & cvangelica cst, & consequentia Authoris non inscrtur , quia supponit Elisaeum perfectam fecisse renunciati enaeterum temporcum, quoad ueractum, qus quidem in

268쪽

. De orig. veri Monach.

Cliristo Domino incepit , ut saepe ex Patribus diximus locis sua ac itatis , de ex D. Basilio ostendimus hic, disc. E. S. Nec argumentum ad perrectam renuntiationem Elilaei ex D. Ambrosio, Abulenti, Lyra , dc Valentia factum ab Apologista umbram voti habet, quia neque ex illis votam concla ditar, nec innuitur, Ac votum in Christo incepisse doceat Abulentis, alentia,& alij. ys Ex Sacca Tridentina Synodo alga t sessione 1 f. de Regularib. cap. r. in qua disponitur, ibi: Ne uita Regularisis, lavi viri.

rum, Pan mulierum, liceat ta Iuam propria, aeti etian misine conventus, po sidere , vel tenere , sed statim ea superiori trala tur, Conmentu

que incorporeatur. Sed A. Reg. cap. g. Devotus quidam obtulit Elisaeo viginti panes ordeaceos, q ios Sanstas Propheta sibi non reiecvavit, sed distribuere precepit inter Religiosos Conventus prophetici, dc ait Salianus, quoa noc fecit, quia de commani vi, vebant ut viri Religioli, itaque noluit tibi retinere , ne paupertati quam prolitebatur contrahi ret Sanctas Propheta: ergo Elisaeus votum paupertatis emitterat. yy Supposita veritate decreti Sacrae Tridentinae Synodi, re

pondemus, minorem propossitionem multa falsa extra, Si contra Sacram Historiam continere: verba ex cap. q. Reg. q. sunt haedibi: autem quida, venit de Baal Salisa deferens viro Dei paves primi-ιiarum . oe νigiati panes ordeaceos, ct frumenetum novum inpora: at ille dixit, da populo ut comedat: res adusue ei mini Jer eius , quantum est hae, is apponam raram centum viris Rursum ille a t, da populo. Pecomidat, O Iupererit, posuit itaque coram eis, qui comederunt, ' si perfuit iuxta verbum Dei. In quibus constat solum veru esse ex Apologistae dictis in minori propositione , quod vir ille obtulit Elilaeo

viginti panes ordeaceos, caetera autem, scilices , Religiosorum Conventus propheticus, vitaque communis chimaerica sunt, &contra Lueram lacri textus, nam ibi dicitur: Da populo, ut comedat : ergo viri illi centum ex populo erant, vel populum constituebant: ergo non erant in aliquo Conventu prophetico, in quo votis Religiosis ligabantur, sed Elisaeum tamquam ex populo sequibantur. Nec valet dicere: congregationem illam, seu populum componi ex filijs Prophetarum, quia iiiij Prophetarum , de quibus ibi sacer textus iiiij per carnalem successionemProphetarum erant,

ut constat codem cap. g. ex littera, praecipue, ibi: uulier quadam de uxoribus Prophetarum clamabat ad Eliseum Areus , femus tuus vir meus mortuus et , versi I. & vers. II. de Sunamitide, quae ex illis

ctat, ibi: co epit Mulier, et peperit ficum in ictiore vers. I

269쪽

In medio populi mei habito: ergo ex sacro textu congregatio illa, seu populus ex filiis Prophetarum virisA mulieribus uxoratis constituebatur, qui scorsiim habitabant in illo populo. Vbi igitur erat Conventus ille propheticus in vita communi,& in paupcrtate,Obedientia, & castitate 3 Nec Salianus favet novitati Atu horis, verba

eius sunt ibi '. Acceptum munus Eli Deus in communem impendit viilitatem, erat enim eis mcca commutus, Pt Religio iis viris, nec Eliseus Fbi proprium habere νoluit paupertatis studio repugnante. Vtilitas communis, communis vita Religiosa non cst, nec studium paupcrtatis votum, sed desiderium: ergo verba, re sensum Saliani extorquct Author, ut votum paupertatis in vero statu Religioso, de Mou sterio prophetico reperiatur,quod non tomniavit Salianus.

S. III.

Votum paupertatis filiorum Prophetarum minimi probatur. 1 oo T v. Hieronymum P. Nostrum pro voto paupertatis S liorum Prophetarum laudat in epistola d. dicentem,

ibi: Filii Trophetarum quos Monachos riteris testamenti ligimus aedifcabant Fbi rasulas prope fluenta Iordanis turbis Frbium derelictis p Ieat O herbis agrestibus victitabant. Ex quibus Author seqvcns fio mat dilema: vel Sanctus Doctor laudat in Monachatu pauperi tem, vel in paupertate Monachatum, re quodcumque dixerit, recognoscit paupertatem Monasticam, quae voto conitituitur pcrpetuo, sed si attente considerentur verba Doctoris Madiimi pavpcitatem, & Monachatum veteris testamenti laudat, & votum paupertatis evangeli j excludit, nam aedificaste casulas sibi prope iliaciata Jordanis dicit, quod voto paupertatis evangelico repugnat, quoa nihil sibi retinere praecipit,quia in omnium rerum abdicatione consistit : ergo ex ipsis verbis Doctoris Maximi satis apcne colligitur Prophetarum filios votum evangelicae paupertatis non coetiisse, scd paupertatem servasse secundum impersectionem illius legis, ut estcnt figura pauperum legis gratiae, nec aliter potcst intc il igi Maiaximus Doctor, quia Monachos eos appellat, siquidem Monachus solum significat secundum eiusdem Doctoris Maximi sensum, recum in veteri testamen to Monachos fuisse dicit, umbraticos, re si-

aurativos intelligere debemus, quia omnia in figura contio bant

270쪽

In illa lege, sicut nunc etiam Pontifices m veteri testimento legi. mus, & vetos Pontifices in statu Pontificali legis gratiae negamus. io i Ratio, qua Apologista intendit probare votum pau- sertatis filiorum Prophetarum desumitur ex dictis tu periori S. delisaei voto, ex panibus inter Religiosos prophetici Conventus distributis subditos Elisaei obedientiae, & infert: ergo votum palam ratis emittebant, siquidem nil aliud poterat esse causa huius obligationis inter Subditos, de Prelatos 1 ted hoc argumentum eisdem rationibus teijcitur, quidas votum Elilaei luperiori j. impugnatur,& ex dictis ibi evidenter concluditur, quod filii Prophet iram paupertatem non observabant in vita Relis ossa; nam uxores habebant, filiosque generabant, casulas stibi, re tamilijs suis aedificabant pripe fluenta Jordanis, populumque constituebant, ut constat ex Reg. q. supra citato : ergo paupertatem non servabant voto alia

quo in vero statu Religiota emisto, sed voluntarie pauperes erant in domibus suis cum uxoribus, silijs, de filiabus superflua contem

nentes,non omnia.

io et Vim huius rationis ex littera textus deductae conantur infringere adversarii dicendo; quod iiiij Prophetarum Elisaei discipuli spiritualiter sunt intelli adi secundum filiationem spiritu lem , qua per obedientiam Praelati Patres dicuntur, de subditi filii

appellantur. Sed contrarium habetur in lacro textu,in quo,& concepit te uxores legimus, de filorum suorum viros tuos Genitrices appellabant Patres, quod Matrimonium , Ac carnalem generationem litteraliter signincat. Tum etiam quia fili j Prophetarum dicuntur in illo populo,seu congregatione: ergo tot essent in ea P lati, quot Prophetae filios procreantes, essetque illa Congregatio potius consisto, quam ordo, o unum non poterat constituere Conventum propheticum quia in quolibet Monasterio unus debet esse tantum Prelatus Ec Pater. Tum etiam, quia filiatio spiritualis summam habet dissicultatem in veteri testamento, in quo cultus Dei per carnalem generationem propagabatur, ut docent D. Augustinus, de D. Tnomas, dc cum eis Theologorum Schola convenit, cum autem proeagatio per generationem spiritualem divini cultus in Chiisto Domino incepit per suum Sacrosanctum Evameelium, impossibile videtur, quod Iudaeis revelata fuisset, Ac in pipulo carnali fili j spirituales appellantur, in spiritu Eliae, de Elisaei .eniti. ios Nec valet dicere, quod essent geniti, & regenerati in

spiritu Christi Domini revelati, sicut iusti illius legis, sili, ctant Dei

SEARCH

MENU NAVIGATION