장음표시 사용
271쪽
ex gratia Christi futuri, qua iusti erant. Nam licci verum sit,quod iusti veteris testamenti, si ij Dei essent per etcatiam Christi futuri, non habebant tamen statani filiorum ieevorum, quia erant sub lege, ae consequenter suo spiritu timoris, de tervitatis pro illo statu carebant fiucta adoption so non poterant caelestem hae, reditatem cernere, anteqaam eam aperitet Christus, qui a Juso,& servitute legis nos liberando unicum adoptionis, re amotis ipiritum in lege nova tuba ruit, ut ex Chrylostomo, Anselmo, de Augustino docet Cornelius Alapide in epist. ad Galat. vers. q. --go in veteri testamento nulla fuit filiatio, de regeneratio in spiritu Christi in ali no statu, nec illi dicebantur filii Prophetarum, quia regenerati fuerunt spiritualiter in statu Religioso vero essentialiter, de substantialiter cvangelico, sed quia vere geniti erant per
carnalem generationem, dc nati ex uxoribus Prophetarum, ut ait ibidem sacer textus: caeteri autem Doctores ab Apologista laudati, ut Casianus, de Isidorus voluntariam paupertatem, de eius si dium laudant in filiis Prophetarum, quod nos etiam concedimus cum Parenti nostro Hieronymo, sed totalem, de omnimo iam a negationem evangelicam, quae per votum fit ex sacris Doctoriabus non inre infertur, vi legenti eorum verba patebit, nec aliquid
aliud consideratione dignum ab Apologista pro voto paupertatis hic asscitur.
Elpenorum votum paupertatis etiam impug natur in veteri lege. log o Anct. P. N. Hieronymus in Matth. cap. I p. veram, de I evangelicam paupertatem explicans non solum in contemptu divitiarum, sed in sequela Christi consistere, & perfici d cet, ibi: mn dixit qui reliquistis omnia, hoc enim, di crates fecit Thi. Iosophus , di multi viij divitias contempserunt , sed qui secuti estis me, quod proprie Apostolorum est, atque credentium: ergo lices Essent di vitias contempserint,& tantum victui, dc vestitui necessariis vix rivi in sua siccta, non inde insertur Religio in fide, nec votum palpertatis in Religione, siquidem Philosophus Gentilis etiam civiatias contempsit.
ios Eisdem rationibus,& argumentis, quibus supra disc. r.
272쪽
n positio quinta, in veteri lege fuit verus Monacha tus, veraque Religio Monastica
Proponuntur notanda Apologisse,=PIuper ea resteria.
Rimo supponit ut certum, qnod status Religiosus est de iure divino, quia Christus Dominus filii eius oriaginalis Author, re fundator. Hoc supposito inquiri-Hus , quo tempore instituit Christus Dominus limius, fundavit hunc statum An in tempore legis veteris, vel logis gratia: Si in tempore legis veteris tenentur adversarij admittere, quod Christus futurus fuit Legislator in veteri lege, Ac constituit in ea statum verum Ecclesiasticum de iure divino evangeliaco antequam Deus fieret homo, carnem sumeret, nos redimeret, re populum suum liberaret a lege servimus, & peccati: si hoc ius divinum instituit Christus Dominus, Deus & homo factus: ergo ante Christi Domini adventum status ille ab Elia fundatus non fuit de iure divino a Christo Domino institutus, re fundatus. Tum etiam, quia ius divinum institutum a Christo fututo ad statum Religio sunt verum evangelicum quoad ei sentiam, Ac substantiam constituendum, approbandum, vel confirmandum , debuit pro Vni, de revelari universali popolo, ut illo uterentur fideles in illage; sed nullibi reperitur hoc ius divinum in illa lege pro illo p pulo a Cluisto futuro institutum, Ac revelatum: ergo tale ius non est admittondum in illa lege, vel afferant adversiari j textum in quo Christus futurus hoc ius divinum Monasticum, & Religiosum instituerit, approbaverit,uel confirmaverit pro illo populo Iudaico.Io Supponit etiam, quod status Religionis constituitur essentia liter, & lubstantialiter in tribus votis, vel consilijs, paupe ratis, scilicet, obedientiae, de castitatis, & quod solaninitas mi Oet xum,
273쪽
rum, S aliae circumstantiae regularum, & institutorum partices rium ordinum, quibus status Religiosus perficitur, restringitur, vel ampliatur, accidentia quaedam sunt positivo iure Humano, Caninico, vel Monastico postea introducta: unde secundum adversariorum doctrinam Elias instituit statum verum Religiosum in Sy- .nagoga dum votis constitutivis illius, ta talemnitas votorum, cari teraeque obser, retiae, huius citus accidentia post Christum D minum iure positivo humano adventa , dc addita: ergo secundum adversiariorum doctrinam nillil aliud habet status Religiosus a Christo Domino in Ecclesia, nisi approbationem, de confirmationem illius.& accidentia: ergo nullani perfectionem essentiale propriam habi t status Religiosus verus ex Christi institutione , ae iure divino evaselico preter approbationem,& confimationem,&accidentia. io8 Hac doctrinae adversetiorum supposita inquiritur ab eis: an status Religiosus ab Elia institutus ante hanc Christi Domuni approbationem in evangelio fiterit in veteri testamento de iure
divu o. pprobatus astumative respondentes, tenentur ostendere quo iure, qua authoritate & approbatione, M ostendere in veteri
restamento quando Deus posuit Synagogae consilia paupertatis, obediencae, SI castitatis sequenda propter Regnum Coelorum. Recurrere ad revelationem factam Eliae de spiritu legis gratiar, ude pericctione evangelica,ut in ea Christum futurum sequerentur tacui inquirimus: x bi haeae revelatio sit 3 nam status non constiuntur de iure divino in aliquo populo. nisi aliqua lege divina revelam te, vel praecipiente. vcI aliquo ministro divina aut horitate vi te, ut populo legem, vel consilium proponat, S praedicet ; sed hoc
non reperitur ii, vetcri ic stamento: erso nullum est certum principium, quo dici pos sit stuum Religiosum ab Ela institutum fuisse de iure divino in illa lege, ideo recte dixit Tamburinus quod non per purum hQminc in ; scd per verum simul Deum institutus fuit status Religiosus, ita tona. I dispul. 2. quaesit. E Iost Ut certum etiam supponit iussicere ad statum verum Religiosum constituendum,quCd votae sint simplicia ex Bulla, As mdcnte Domino pro bacra Societate Iesua aper qHod est advertendum, quod Sacra Societas lesu non fuit instituta in votis simplicibus tantum, sed simul in soliumnibus,quae post simplicia omitti tur in ea, relicet simplicitet emittcntes veri sint Rcligiosi; statu, tameia Soci Catis principaliter consi ituitur per vota solam nia,quibus in Religio-ue perscimus firmantur , lisentur solemnitet prosite, tes Tum
etiam et Smyllcia illa vota Socictatis emittuntu; in Religione
274쪽
di niter approbata ab Ecclesia, & sunt tria illa vota essentialia diritare divino instituta, ta approbata a Christo Domino S Religio vero ab Elia instituta constitueretur per vota simplicia tantum, non solum in eff:ntialibus, sed etiam in particularibus observantiis sine aliqua authentica, dc solemni approbatione instituta, dc fundata, citatquein Synagoga Religio vera, dc vangelica, qualis non cognoscitur. in Ecclesia: ergo institutum Sacrae Societatis Iesu non
favet vero statui Religioso Iudaico Eliano.
Refiectit mr super doctrinam traditam ab Apostgista in prima.st fecundo S. ito D Rromissionem Deo factam in votis necessariam suppo
1 nit esse in i .f. ad statum Religiosum verum ex communi sententia omnium Timologorum , S traditionem, ista donationem sui ipsius, quae fit per vota, quibus Religiosus constituitur in statu ingenuae servitutis cx D. Thoma L. E. quaest. i 8 . art. A. Mex universaliori Theologorum doctrina. In r. b. pro certo statuit, re supponit, necessariam etiam csse acceptationem Praelati, vel alia
cuius potestatem habentis, vel quod promissio, Si professio fiat coram aliquibus testibus saltem domesticis, ut in Societate post biennium: Haec Author, dc adversiarii , sed haec omnia, scilicet, traditio, professio, promissio, dc vota, ut verum statum Religio. sum evangelicum constituant, debent fieri propter Regnum Comloriam , ut ex evangelio constat, & omnes Theologi expositivi, MScholastici docent: ergo vel populo Iudaico revelatum fuit Regnum Coelorum ex institutione veri status Religioli veteris testamenti, ut Pelagius, & Faustus docuerunt, Ac tamquam ctror in fide impugnatur a Sanctis Patribus Hieronymo, Augustino, Chrysostomo, Div. Thoma, S alijs, ut supra ostendinatis I. parta vel in lege veteri non fuit verus status Religiosus institutus quoad esset tiam, de substantiam evangelicus cum votis propter Regnum Coelorum emittendis, quod est de substantia, Ar essemtia status Religiosi cvangelici.
275쪽
Asserta in A. O s. S. proponuntur, di examinantur, iri AN necessaria sit applobatio Ecclesiae in A. b. ante Con-n cilium Lateranense sub Innocentio Tcitio, de Lugdunense sub Gregorio X. inquirit Apologista , nam post I Sol N1lia certum est equiti approbationem Summi A ntificis ad aliquam novam Rcligionem instituendam,quae quidem prohibito, vel limistatio de iure positivo est (vt asseriti quod antea non erat , ita quaestio procedit de iure divino ; an scilicet posisit, et potuerit institui, vel fundari in Ecclassia aliqua Religio, vcl institutum Religiosum particulare, sine approbatione alicuius potestatem habentis ab ipsi Ecclesia8 Negativam sententiam tenet cum Basilio Lymionensii, qui sup sita institutione, & approbatione Christi Domini ad statum Religiosum quoad substantialia essentialia, tacitam approb tioncm Ecclesiae si ieere ad aliquam Religionem sestituendam sub hoc statu, secundum divertas constitutiones, & regulam, quia de iure divino substantialibus approbatis, ad accidentaliae non requii itur de iure divino approbatio Ecclesiae. ora E Sed haec sententia Lesionensis, licet quoad approbationem expressam Summi Pontilicis satis probabilis si amen omnem Ecclesiae approbationcm excludens, suas paritat dissicultates, nam de iure divino taligioncs pertinent ad statum Ecclesiae, re instinctio statuum de fide citi ergo de iure divino semper fuit Uecelsaria o liqua authoritas pos itiva, a declararetur,hanc Religionem, vel institutum pertinere ad hunc statum determinatuni Eccetiae.
Tum etiam, quia ab origine Ecclinae, Religiosi sub potesta pμ-c Oporum erant, non solum quoad disciplinam Christiariem, cx L c lesiasticam, sed etiam quoad Monasticam, dc Episcopis per vota subiacebant, ut tradunt Doctorcs: igitur aliqua probatio potitiZa
Ecclesiae temper fuit necessaria, ut Religiosi iudicio externo Epit, coporinia citent subiecti. Tum etiam, quia Relig:ones scirper institutae fuerunt, ut secundum suas regulas,& statuta viventeS, certoae infalibi liter finem legis divinae acquirere possciat s sed vi statutis, rinulis, SI constitutionibus ab hominibus particularibus factis. Fotest esse error, ut bene notavit Suaregionu3. de Religione lib. E.
cap. is. ergo semper sitit necessarium aliquod positivina iudicitua
276쪽
Ecclesiae, ut declararetur quod statuta tua patri ultria non re debant a statu Reiciolo initituto a Clitum Domino in illo iancto
Evangelio. Nec initantia Autuoris vim a menti mer vat,ait sot:
Sine authoritate Ecclesiae potest quis votum simplux a cptare i inomine Domini : ergo sinet authoritate Eccletiae potuerunt auarit, ii vota in Religione. Hoc argumentum non concludit,quia votum simplex obedientiae emittens extra Religionem totam tuo. scituri ei iudicio ; at vero votum in Religione emittens suo. citur iudicio exteriori Ecclesiae, ita ut huic statui iubiiciatur, requititur Ecclesiae approbatio, potestas spiritualis signoque cxterno: crgo in .stantia Authoris non est ad intentum.
iis Deniquet quidquid sit de sententia Legioneniis adversarijs non favet, quia hic Author procedit supposita approbationestatus Religiosi quoad tubstantiam, re inentiam a Curulo Domiano facta, de quoad particularia statuta secundum institutionem Christi approbationem Ecclesiae requiri negat , quia accidentia
sunt, dc non repugnantiam Ecclesiae, vel permissionem sufficere docet, ut asserit Author: Adversatij vero non solum regulam , dc particulares observantias Eliam instituisse dicunt, sed etiam, esten, tiam, us abstantiam status veri Religiosi evangelici: ergo approbationem positivam debent ostendere quoad tubstantiam, re e
sentiam status Religiosi a Deo sectam, vel ab aliquo ministro hanc potestatem habente , ut ad particulares observantias ab Elia invenuas approbatio positiva Ecclesiae non fuerit necessaria: Si vero dicant : quod quidquid ab Elia institutum fuit approbavit Deus inveteri testamento pro illa Religione particulari, sic de iure divino
esset confirmatum, ac pereonaequens, nec Pontifices possent in
illis dispensare, nec Religio posset ab illis recedere in lege gratiae: haec aurem improbabilia sunt: ergo sententia Legionensis, qui approbationem de iure divino supponit quoad substantiam status,
non fauci adversarijs , qui omnem approbationem Ecclesiae ad statum Religiosum necenariam fuisse negant. II Clavium potestatem ad verum statum Religiosum timstituendum omnino excludit, necessariam esse negat, & consequenter affirmat , quod si Christus minus potestatem clavium,S iurisdictionis Ecclesiae non dederit,sicut in Synagoga Deus non demdit,adhuc posset instituti status Religiosus in Dei Ecclesia,votis tan-rum , & acceptatione constitutus , scd in hoc casti sicut aliud esset
Ecclcstae gubernium, alia esset Religiosi status institutio. Quessio ex vi praesent is providentiae processit, an Cluisti Ecclesia iundata.
277쪽
& instituta sub potestate clavium, possit institui in ea aliquis status
Ecclesiasticus verus, de perfectus sine hac clavium potcstalce re sicut potcst dubitari an Ecelesia Dei, sine hac potestate clavium lib. stituta, esset alia, ita status Religiosus institutus, esset alius secum dum illam providentiam: ratio dubitandi cst, quia status ex doctrina D. Tuon e communiter ab omnibus recepta, constituituta lege ligante, vel solvente ; sed si Christus Dominus non dedisset re statem clavium Ecclesiae, mutaretur lex quoad suum regimenta gubcmium: ergo omnes status Ecclesiae mutarentur: ego vero firmiter teneo potestatem clavium ita propriam, inseparabbim esse a lege gratiae,ut sine ea concipi non possit Ecescsia Christi sponsa persccta, essetque quasi Synagoga, linc hac mirabili potestate, qua ex meritis Christi ligamur, ta solvimur in terris, ac pe cCnsequciis, quod cinnes status Ecclesiae a Christo Domino iustia tuti sub hac porestate iucrunt, ita ut sine illa intclligi non possciat, nec fundari, ncc institui, itaque semper fuit necessaria haec clavium potcstas, & iurisdictio in aliquo Praelato, a Sede Apostolica coiiccsta, ut Rcligiosi spiritualiter gubemarcntur, quia status Religi sus tundatus fuit supra firmam petram Ecclesiae, & licet aliquando in Praelatis regularibus haec pc testas non fuerit, erat autem in Epi copis, qui timc veri ccrum Praelati erant , tam quoad distiplinam Ecclesiasticam, quam quoad Monasticam, in nullo statu Ecclesiae extiterunt Rclisiones sine hac porestate clavium, sive in ipsis,six e in Episcopis, sive in alijs a Sede Apostolica Delegatis,qui vericorum Praelati extiterunt.
Ii s Sed dato, & non concesso,quod haec potestas clavium non sit necessaria ad statum Religiosum in Christi Ecclesia, quia sic institutus suit a christo in ea sub lege libertatis. Argumentum non
procedit ad xctus tcstomer tiam, in quo omnes statim erant servitutis, ta non ccnstat, quod cederit Deus potcstatem alicui ad instituendiam statum ex elicum quoad subtantiam in veteri lege, necvcrum cst, quCd Apologista in sua Historia Prophetica satis ape re innitit, lib. 2. cap. r. num. . ad illa Verba A. Regum cap. 2.vcrs. b. ibi: Tere quid ius,seilicet quod Elias obtulit Elisaeo spiritualia plusquam magna, re sine limitatione, & quod assimilatur traditio' ni Chiisti Loiciscipulis suis dicentis: suodcumque so critis in terris crit ostram, O in coetis. In quibus Author clavium potestatem via dctur asserere concessem filisse in raptu Eliae,Elisaeo, quod ia
278쪽
, Refertur doctrina Aut horis in s. c. em T. contenta adprobandam lariteri lege potestar em ad Religiones approbandas.ri s Potestatem positivam ad Religiones approbandas dividit
1 in speculativam, dc practicam, speculativa est, qua si tus declaratur bonus, & ad serviendum Deo con mis, ta aptus: practica est, qua quasi de secto Religio fundatur, erigitur trimens ei potestatem acceptandi professiones, eligendi Praelatos, statuendi leges, & recipiendi ad Religionem venientcs, & has M'. testates extitisse in Synagoga pro conclusiione statuit, quam ut pro het supponit in Pontificibus illius legis, & legitimis concilijs infaliabilem, Ac specialem assistentiam Spiritus Sancti, ut in rebus fides, & Religionis ne errarent, S hanc esse commvncm sententiam. Doctorum, quam nos etiam supponimus. Sed difficultas non princedit sub his terminis, scilicet, an Pontifices veteris legis habui sent potestatem approbandi statuta aliqua specialia, modosque vid vendi secundum illam te in , de qua non dubitatur in praesenti . sed an Pontifices veteris testamenti habuerint potestatem practicam, vel spcculativam approbandi institutum, modosque vivei di , leges instituendi, & Praelatos cligendi , acceptandiquet proseia . siones, & statum erigendi, dc fundandi secundum legem gratiae, Mevangelium in Sinagoga nam adversarij defendunt statum ab Elia sundatum evangelicum fuisse quoad substantiam ei lantiam, & siccundum spuitum legis gratiae institutum , & fundatum in Synagoga: ergo admissa, dc concessa illa potestate appic bativa, practica, re speculativam Pontificibus veteris legis, re in Synagoga, ut status apprctarent , Rcligiones institui rent secundum illam legem, non inde sequitur, quod potc statem haberent ad approbandum, erigendum, Sc instituendum tutum secundum legeragratiae, & declarandi leges, ae statuta illorum statuum cile consermia, cCnsonaque spiritui evangelij,S lagis gratiae. Ii Quod probatur, nam ad hoc ut Pontifices illius legis hanc potestatem haberent, debuit eis revclari, ex institutione illius Pontificatus per infallibilem assistentiam Spiritus Sancti pellectio
279쪽
evangelica ab eo instituenua, Regnam Coelorum, & praemae
aeterna propter quae vota erant emittenda, essetque in Synagoga apertus, dc manifestus senuis sitii maiisscripturarum, sed haec omnia non fuerunt revelata in veteri restamento Pontificibus illius temporis,aed in tempore gratiae per Christum Dominum nostram, ut constat ex evangelio, N. Sanctus Patribus: crgo non fuit in illa lege potestas speculativa, nec practica ad instituendum, ae approbandum statum verum Religiosum quoad substantiam, ae essen. tiam evangelicum,nec ad erigendam aliquam Religionem in pipulo Iudaeorum in spiritu, re veritate evangelica,ut adversarij Iupponunt tuisse stat ab Elia institutum, dc fundatum in ea. ii 8 Discursus confirmatur ex doctrina tradita a Francisco
Victoria ab Apologista hic laudato, qui relectione prima de potestate Ecclesiae, sicct. s. proposit. s. num. . potestatem Synagogis explicans, ait ibi: Ergo nec illi Sacerdotes habebant clares, nec erat in eis vera potestas spiritualis 3 rade dico , quod nullum effectum pure spiria
tualem poteraut conferre , sed omnia erant temporalia, ct materialia, siguum dumtaxat, ac figura spiritualium rerum,di Sacerdotes Levitici habraham solum clares templi materialis; unde nec remittebant peccata, nee alta
quam potestatem purg spiritua&m habebant ,sed omnia Pa gerebant,
crant inedia ordinata ad gratiam uora legis. Haerum .ibi : m. quibus i
quens immatur syllogi sinus: Approbatio Superioris solum potest
constituere statum approbatum, secundam potestatem quam ita het; sed Pontifices veteris testamenti non habebant veram spiritua lena potestatem, nec effectum pure spiritualem poterant conferrei sed omnia erant materialia ,& temporalia, signum, & figura re
rum spiritualium novae legis: ergo in Synagoga non fiali potestas ad approbandam statum verum Religiosum spiritualem in veritate evangelica institutum, Ac secundum legem gratiae fundatum, sed tantum fuit potestas approbativa statuum in umbris, re figuris secundum illam legem, de consequenter status vetusta igiosus quoad substantiam evangelicus non potuit erigi in Synagoga, nec ab ea approbari. 11y Authoritatem, ae potestatem legislativam absolues concedit in Synagoga, dc in Pontificibus illius, quam nos etiam concedimus limitatam ad illam legem,ut secundam illam praecipere possent populumque obligare,quae qui lem magis executiva fuit, quam dispositiva. quia Pontifices veteris testamenti sub lege seravitutis erant, de ideo non fuit eis concessa absoluta potestas dominandi, ae praecipiendi, de sic Deus, observantiat, caeremonias,
280쪽
Para a. Bisecum. s . s. d. iis
rinis illius legis praescripsit, ut valde lina italana relinqueret authoriatatem Pontificiam in eis dispensandi, ta circa ea disponendi, quod
satis colligitur ex Deuteronomio cap. 12. vers. 3 L. ibi: Quod prae ipio tibi, hoc tantum facito Domino, nec addas quidquam , vel minuas. In
quibus, licet opera supererogationis non prohibeantur secundum illam lem, polcitas tamen praecepta condendi, legesque serendi, limitata videtur ,& magis apparet authoritas executiva, quam legislativa , at vero in lege gratiae, quae libertatis est,& filiorum pauca, & universalia praecepta dedit nobis Christus Dominus, ampliosi cim potestatem rclinquens Ecclcsiae, & suis Vicariis serendi leges, instituendi, & fundandi status, confirmandi regulas, & approbandi Religiones secundum spiritum, & veritatem evangelij , vim de ex dictis evidenter convincitur, quod conccssa authoritate in Synagoga ad approbandum Religiones umbraricas, ae figurativas secundum illam legem; non indet infertur potestas ad approbandum statum, quoad substantiam, S cssentiam evangelicum, Religionem institutam in spiritu, re vcritate evangelii.
colvuntur argumenta quibus probare intendunt adrersarib iurisdictiovem spiritualcm, ct approbationem positisam, O practicam inveteri lege , di determinare ad Religionem prophetica .rro C Piritu Sancto dictantet, Deoque mandante institutam, Mapprobatam fuisse Religionem Elianam, divinoque decreto confirmatam, asserit in hoc ex Ioanne Jicrosolymitano de institutionibus Monachorum cap. 1. & quia hic liber primus inventor fuit veri status Religiosii in votis essentialibus ab Elia funda,li , opere pretium duxi, hic apponere iudicium quo 1 doctissimis viris lac liber inter sipurios existimatur, Si cnumeratur. Emminentissimus Cardin. Baron. ad ann. M . altabi: Facessat igitur huiusmodivi Monachismo C rilli fabella, scis bulam, haud impar qua traditur , O Ioannes Ieroso mitanus yi copus etiam Monachus carmelila: sicut enim haec leriter clinguntur, ita, in facile refelluntur: flagrans quidem cupido nobilitatis avita cogit interdum homin es delirare. Epistola Cyrilli, li
bet Ioannis Jerosolymitanti & viri usque Monaclivus , ut fabella