장음표시 사용
281쪽
coeat nuntiata modestis Mino Cardinala. Emminentissimus B Iuniinus de Scriptoribus Ecclesiasticis ad annum 3yo. ibi: Triae iatur eidem Ioanni liber ad Caprasium de institutioue Monachi, qui habetiae imis p. Libliot. IV. P P. edit. L. sed hic liber ridetur scriptus ab aevus
longe posteriori, siqui m in ipso libro dicit Author se esse ordinis Cara
metitarum , et describit habitum carmelitanum : at illis temporibus ammeu Carmestarum ervi plane inauditum , ut etiam Cardinalis Baronius admotium. 2. Amata ad annum l. adde quod liber est hominis latiani, oe temporum osteriorum. Enimnaentissimus Dominus Cardinaul scapisuccus controv. 16. saepe citata S.6. ibi: eoad Ioannem vi f.
c um Ierosos mitanam responcirer cum Arafo loco citato, in illa opere de infit tione Monachorum modica auit oritatis esse apud Bellar minum
x Uupra, oe Baronium tom. q. Amaff. anni sy3. ct forte opus illud non est eiusdem Ioannis ipsi falso adscript m. Mag. Sac. Pal. infra dist. T. S. I. eadem censura utitur: Hac nota etiam impii minit in Bibliot. UV. PP. editione novissima, dc ab omnibus viris doctis post rectum iudicium supposititium existimatur , & spurium: ergo quotquot scripterunt in fide huiuis Authoris falso fundamento nituntur , nullamque maiorem authoritatein habent, quam hic libet falso Ioanni Jerosolymitano adscriptus: ergo tota approbatio, de institutio veri tatus Religiosi Carmelitani, Elianique ex Dei mandato , decretoque divino Spiritu Sancto dictante in veteri test mento in Dei Ecclesia ruit, & si haec falsa surit, caetera quae in e dem libro continentur de Monacham Carmelitano vereris, de n vi testamenti eodem sunt damnanda iudicio.
Ir i Post Ioannem Jerosolymitanum apparuit Iosephus Antiochenus antiquior illo toti antiquitati ignotus , quem in Bibliot. Barberitia Romae vidi a Philippo Ribot Carmelitano, in thaloniae Principatu Provinciale luci editum sub titulo de miliatia primitiva Ecclesiae, qui inter alia rationi, & hi storiae Ecclesiasticae , dissona, multa de Carnaclitis secundo Christi saeculo restit: sed IL,r hic supposititius etiam existimatur ab omnibus viris doctis, Mipse titulus de militia primitiva Ecclesia suspectam reddit totum opus, nam timc primitivae Ecclesiae nomen in usu non erat , nec in illius temporis Patribus reperitur. m Post authoritatem Ioannis Jerosolymitani ad Sacram Scripturam recurrit, ut institutum Eliarum ex Dei mandato institutum, & divino decreto approbatum, ostendat, de ex s. Reg. cap.
I . ait ibi: Recede hinc in vade contra Oruntem,oe abscondere in torrem
e Carith. Et ibidem cap. i'. ibi: EG um filium Iospha metes Prophe
282쪽
tam prote. Et subiungit Apologista hic num. 3T. vixi eritur A tio Eliae, quae ex mandato expresso Dei non siit facta: ex mandato Dei ad torrentem Carith. & ad viduam sereptanam adijt, 3. Reg. cap. 1 . bis occurrit Achab Regi 3. Reg. cap. 18.2I. Propter mandatum Dei siuificavit in Carmelo extra templum, & Propli ras Baal decapitavit , 3. Reg. cap. I S. propter Dei m u datum Elia istum unxit in Prophetam, ta Araesem in Regem Syriae: ergo si hac omnia secit Elias ex Dei expreta mandato, quanto magi, m&xhrum opus, rarum, singulareque illii saeculis numquam visum, ut est inst tutio unius Religionis, quod vix potest credi,ex Dei praecepto faceret o credere debemus, quod ex praecepto Dei, rem hanc fecit Elias, siquidem tot scripturae testimoniis secundum Patrum , & Doctorum expositionem, ita docent vividimus. Haec Author ibi. 113 Sed Patres, & Doctores adhuc desiderantur, quia nullas ex laudatis hic ab Amoeista novitalcm divini mandati cogiatavit , nisi Apochrysus, E supposititius Ioannes Jerosolymitanus, re Ioannes Soret eiusdem similiae , vi dixinam revelationem immit Ad auilioritates Sacrae Scripturae concedimuS,omnia mem
rata opera Eliae facta fuisse ex Dei mandato, sicut alis Prophetae fi cto super eos vcrbo Domini quidquid eis imperatum fuit adimplerunt : concedimus etiam ex Dei mandato recresse contra Orien- rem,se abscondita in torrente Carith , unxisseque Elilaeum in Prophetam et ergo ex Dei mandato veram Religionem instituit cum vettis , quam ex decreto divino approbavit, vel Deus confirmavit Frigidam hanc consequentiam negamus, quia in illo textu&ripturae continetur,ut ex praemisiis,& allegatis inseratur
Iad Nec praedictum mandatum Dei expressum admitti m. test dcrerminate ad illam Religionem propheticam vctaris test mci ti, ut iupponit titulus ; quia non scitim ii stitutum Rel uic se quoad sibi tritalia , & cilcntialia esici ue iure divino, sed etiam quoad palticularia, & singulares observantias, qtastus constituer tor in suo csic specifico prophetico, sed in suo elle specifico pr phctico . ut tali, Religio, & ut determinatus status ad rcgulam paruticularem, dc observantias determinatu comprehendit; non potest dici. qtic d Religio Eliana veteris testamenti fuit approbata ex Dein . edato, & de iure divino : ergo nulla fuit approbatio in illa lege
determinate ad illam Religionem ab Elia institutam: Minoi in quae est litiscultas probatur; quia observanti constituetiones, de regin
283쪽
t x illius Religionis non pertinerua. ad caelem uiaua, vel figurativa ii uius lenis ted ad veritatem, iri u n i sta gra .ae, iactiaci Crat . status as Elia institutus, ta tanuario, ac pia coo qacii, ue centPermanere in lege nova licut itatu, ex Oo mactauo saltatuta leanoc admitti non potest: ergo nuita tuit arer auo ut v ccccata mento de iure divino determinate adulam Religionem is alianus Maior est certa, minor prooatur, Ma ii ilia Arusi In ino eue specifico, ut talis ,ia talis is eo utiturioni , , Oct cc valui S, c gula esset de iure divino, hae e omnia de eodem iure permanet in lege eratiae, de indispensabilia essent in Dei Eccmaa, ac perem. sqqucus in tuo esse,& contervati non tapin aurcat a summo Pontifice, nec in eis dispentam posset, ted taepe ui Vesula Carmelitana, iacitis constitutionibus, vel dum vit, uta mitigarit ut comin, sicut in alijs Religionibus: ergo illa Religio non tua approbata de iure divino det minate, re i cilice.
Ir s Denique ex decreto Sanctae Inquisitionis Hispanicae Se hs. Februarij 16 3. expungi praecipitur, re deleri in Hii totia
Prophetica: Fundatum totum ex mandato Deiθcciau, ea exprecto Dei mandato, dc loco horum verborum praecipitur, ut ponatur: Ex Dei
inspiriuione , ted Religio, re institutum, re itatus ex Dei int rationet indata indigent publica, re authentica Ecclesiae, vel Pontificis approbatione, dc confirmatione, ut verum statum tacetiasticum constituant, ut constat in Religionibus legis gratiae ex divina inspis ratione fundatis: ergo illa Religio Eliana, si extiterit, ut fundatio, instiuitio eius permaneret,& firma csset, licet ex Dei inspiratione interna esset fundata, indigeret approbatione authentica, oc soleamni, ut statum conititueret externum, Acin illa lege stabilis perni neret et ergo , iublato Dei mandato, nulla remanet approbatio pro illa Religione Eliam in veteri testamento ex Dei inspiratione tundata. Haec autem procedant admissa int piratione Dei in Elia adfui blandum, de instituendum verum statum Religiosum quoad isubstantiam. dc ellentiam evangelicum cum votis, quod debent
probare adversarij, Ac nos, cx principijs in hac controversia relatis, cum Sanctis Patribus, dc Doctoribus
284쪽
tutio veristatus Religiosi re angelici in veteri lege ex christ exemp.ritate non augeret excellcntiam Christi ,scd minacret gloriam eius praesentis, oe passi, ct excellentiam praesentis Ecclesiae deprimeret.
GAT TAnc exemplaritatem Christi, M voti in arae de saetali I non mille revelatam hadaeis ad statum verum Religio-m plurimis fuit demonstratum argumentis in I. pari. diae. I. s. x totum ; sed q uia Apologista in I. part. q. propositionis, S. I si 1 num. m. proporit, quod Christus Dominus exemplari: in omni tempore influxit, ut Magister totius perfectionis, Miod non minuit gloriam Christi Institutoris, & Fundatoris stat eligiosi veri evangelici, e istentia huius status in veteri lege, in o quod angeret excellentiam eius ex Christi exemplaritate: Vt: ritas magis elucescat examinare oportet, hanc Authoris propo-ionem de aumento excellentiae Christi praesentis, & passi ex inis tutione veri status Religiosi in veteri lege: Hoc dubium penderi alia quaestione, scilicet , an augeret excellentiam Christi praesen- , & passi, quod lex gratiae, vel nova, instituta fuisset ab aliquoiro homine ex Christi exemplaritate ante eius adventum, motam, & passionem, quia cum status ille Religiosus veteris legis, si indum Apologistim, c siet verus evangelicus, re in spiritu legis attiae institutus ab Elia, ex eisdem principijs demonstratiar augis entum excellentiae Christi ex institutione novae legis in veteri: Iod evidenter probatur, nam fundamcnta cffcacissima huius opositionis sunt cadem, quae pro fuerat s. q. & s. in Z. pro- ,sit. huius Apologiae, ut asterit hic b. Io. num. O. in Fundamenta in loco citato nulla alia sunt, nisii illa ve-sima doctrina D. Thorrae, quod illa est nobilior, & pcrificii rusa, quae ad plures se extendit eficcius in causando sed si exem-ntitas Christi futuri se exic inderet ad institutionem novae legis i ii teti, ad plures se extenderct cilectus in causando: ergo in i lituis di novae legis in veteri augcret gloriam Christi prilentis, ta passe atthaec institutio nou fuit iacta in veteri lege: ergo diminuta litic so
285쪽
gloria Christi in institutione legis gratiae post adventum Chri rinoc falsum est: ergo deincit arsumentum Apologistae, ac omnia eius fundamenta ruunt, & obtica huius stilus Religiosi veteris testamenti demolitur in lege gratiae: ostendere debent adversarii, quare augeatur cxcellentia Christi Domini ex in titutione Eliae de non augeatur ex institutione Adami,vel Abrahami in quibus et lana se extenderet mei laritas Christi ad plures e tatus, praesertati in Abrahamo cui facta fuit repromissio legis gratiae.118 Praedicta ratio redacitur ad tequentem syllogismum: non augeret cxcellentiam Christi praesentis, dc passi .ied deprimeret .
gloriam eius terandam prae ciem providentiam, sit ex eius exemis platitate futuri institutas etlet ante eius adventum statas communis legi, gratiae; sed Monachatus vetus cum eotis, de consiliis novae legis quoad substantiam evangelicus , est status speculeus, persectionii legis gratiae: ergo iucundiana praesentem providen tiam , non augeret gloriam Curisti praeientis quod ab aliquo puro homine fuisset inititutus in veteri lege ante adgentum eius in spiris tu, re veritate legis gratiae.. ix' Praecedens discursus comprehend tui in alio syllogi mo An lici Magi ri, qui i. ra quaeit. Ios. art. 3. inquirit: inrum x maera debuerit dari a priscipio mrendi, negative respondet, cin argi mento sed contra in , sic arguit ex D. Paulo ad Corinthios I. cap is. N,n prius, quod Dirimo est , sed quod animale ; sed lex nara est maxime spiritualis: ergo lea noua non debuit dari a pristipio mundi. Tum sic, sed status verus Religiosus votis, de conuuis instituta; est spiritualior status, legis maxime spiritualis, in quo homines magis spiritua igantur in lege nova: ergo hic status non debuit dari in veteri lege ante legem novam, nec augeret gloriam Christi praetentis , palsi, si ante adventum eius institueretur ab aliquo puro homine in spiritu, re veritate legis gratiae ex eius exemplaritate futuruiso Nec obstat dicere , quod status verus Religiosus tam tum esset institutus evangelicus in spiritu legis gratiae quoad substantiam, Ac essentiam; non vero quoad alias peiectiones legis gratiae ac perconsequens augeret gloriam Christi futuri,dc non deprimeret excellentiam Christi praesentis Ac passi , sed hoc effugium chimericum est, sine fundamento inscripturis, ta Sanctis Patribus , quod evidenter impugnatur ex doctrina Angelici Doctoris ubi supra: Ytalle status esset substantialiter, euentialiter evanis gelicus, oc institutus in spiritu legis gratiae quoad substantiam, d bcret
286쪽
pars et . et issi i . s. S. V. t i s
i beret habere primatium effectam substant talem, vel essenti altaria rationem constitutivam legis gratiae, Ac principalem effectum spi-r ritus conit mentis illam , sed ante aduciatum Christi Domini. is a mortem eius non potuit habere suostantialem effectam legis gra- t et , nec essentialem perfectionem spiritus constituentis legema evangelicam, nec augeret cxcellentiam Christi quod a puto ho- a mine e cienter haec haberet in veteri lege: ergo ille status non esias et subitantialiter evangelicus, nee institutus quoad cn entiam in: spiritu legis gratiae, nec augeret excellentiam Oartiti praesentis: institutus a puro homine in veteri lege ex eius exemplaritate miti- ri: Maior est certa, dc minor probatur ex prima ratione, qua An- Seliciis Praeceptor probat, quod lex nova non debuit dari ab ori- gine mundi supra loco citato in corp. ait ibi: Draerdum a ita triplexi ratio potest signari, quare lex varia non debuit dari a princ pio mundi: Prima est, quia lex noua, sicut dictum es , principaliter es genia spirai tus Sancti, quae abundant, dari non debuit, aure quis impedimentum: peccati ab humano genere tolleretur , consummata redemptione per Chriasium. Et iuidem art. i. incorp. asserit, quod potissima ratio , dc virtus legis gratiae consistit in gratia Spiritus Sancti, sed ante adi ventum Christi non potuit ille itatus Rcligiosus habere hinc gra- tiam Spiritus Sancti, de sine illa uon potuit cisse substantialiter, nec caminister institui in spiritus legis gratiae, nec vere evangelictis, substantiali tetr dici, iace augeret excellentiam Christi passi , qtod ab aliquo puro homine ante eius aduciatum instituetctur flatus vere evangelicus in spiritu legis gratiae, non consumata redemptionet generiS humani: ergo ante adventum Christi Domini ille statuta Religiosus ab Elia institutus non potuit habere essentialem, dc tubstantialem, principalemque effectum legis gratiae , dc spiritus angelici, ac perconsequens chimericum est hoc augmentum gloriae Christi Domini mortui, Ac passi ex eius exemplaritate futuri in institutione status Religiosi veri evaneelici vereris testa,
isi Confirmatur nostia conclusio ex secunda ratione D. Thomae: Non augeret gloriam Christi praesentis, quod Moyses non instituisset statum communem illius populi figurativum, ta braticuim sed verum , dc quoad substantiam evangel cum . dc in spiritu-legis gratiae : ergo non augeret gloriam Christi praesen iis, q and Elias institueret in illa lege statum verum Relisios anacvangelicum quoad cnentiam: Antecedens certum est, coni
quentia utis constat a patitate, sed probatur ex identitate rationis
287쪽
ex D. Thoma ubi supra, ibi: Secunda ratio potest assignarί ex Dr'-ctione legis naeva, non enim aliquid ad perfectum flatum adducitur . principio , sed quodam temporali successionis ordine, sicut aliquis prius fit puer, di postmodum vir: ergo secundum praesentem providentiam non augeret excellentiam Christi praesentis quod in illo statu iiii. perfecto puerili umbratico , re figurativo aliquis purus homo in
ititueret, ex Christi futuri exemplaritate statum verum , non umbraticum periecti is quoad substantiam legis gratiae in spiritu, de
veritate evangelii. I 3 E Ad tollendam equivocationem vel potius confusi nem ucteris ,& novi testamenti qua laborat Author in tota hac Apologia, in via Historia Propnetica, oportet explicare in quo constat excellentia Christi Domini, dc gloria Redemptoris in utroque testamento. Maior Christi excellentia consistit in adimupletione divinae voluntatis secundum praesentem provid ntiam, qua ordinavit redemptionem generis humani propter merita riusti mortui , 5 passi, qui non venit facere voluntatem suam, nec qu rere gloriam eius, sed Patris, unde excellcntia Christi Domini consistit in executione divinae voluntatis, secundum quod Deus decrevit in utroque ictamento: praeordinavit igitur Deus Eccle- . siam ex fidelibus utriusque tcstamenti permansuram, vique ad finem mundi, dc postea triumphantem in Coelis, S status eius d crevit secundum disterentiam temporum, Ac legum, in statu legis
naturae, in statu legis scriptae , & servitutis, Ac in statu legis gratiae,& libertatis; in veteti lege decrevit Altissimus, & id vit statum Ecclesiae umbraticum, de figurativum, usque a1 redemptionem generis humani: post adventum Christi decrevit statum libertatis Ecclesiae in spiritu legis gratiae unde cultus Dei secundum illam te in , figuras illius, excellentia Christi fuit, quia ordinabatur ad Christum presentem in nova lege, & omnes iusti illius legis ex incritis Christi suturi, licet ad gratiam novi testamenti pertinebant, Deum colebant,& Redemptorem sperabant adimplendo divinam voluntatem secundum ministeria, sacrificium, cultum, & statum
illius legis. 13 3 Hanc cli strinam illustravit insignis Theologus, ta SP
cror Scripturae Eruditissimus Interpres Comelius A lapide in epist. ad Galatas cap. d. num. Iro. ibi: Nota 3. Isaae, id est, christum dicinatum ex Sara hoc est E cchi, nox quasi Ecc a fuerit a parte rei Mater Christi, aut prior Christo , cviri a Christo caperit, et fundatast, sed quod in me ae Dei, O icta diuina quodammado Eccle a suerit prior, ac christi
288쪽
thiasib. Nus enim voluit, primo existere Onagogam, deinde ei subrogare
Ecclesiam: itaque haluit Deus primo in mente, M in entione ideam Synagogae, deinde Ecclesiue , et ex hac volumiate, decreto, di iuretione voluit,
O decrenit iudi infecundo instanti, resigno ratis iis, ut loquuntur Scho- Iastici, creare , ct producere Mosen, quas primum idea huius filium, qui resiquum ideae exequeretur, ipsamque S AEQUO inchoaret, re institue,
ret. Tari modo ex voluntate ac decreto condendi Ecclesiam voluit creere,
o producere Christum quasi primum idea huius , id es Ecclesia , prout
erat in mente Dei, filium, qui reliquum ideae exequerelar, ipsamque E Mesam quas primus, ct angularis illius lapis inchoaret, fundaret , institueret: hc ChriJo , Cluistiani vocantur Persu sequenti, O alibi: filii rom sireis, O praedestinationis Dei: quia coram , uti di aratris, id est Ecclesia, productio pure, O mere fuit opus, ct creatio sitis Dei, diuiuaque voluntatis , O pradestinationis tamquam Patris, di diuinae Concepitonis, ac ideae ramquam Matris. Ex quibus interrogo: hic status venis Religiosus man licias circumcissus in eadem vcritate, M C
dem spiritu legis gratiae , institutus ab Elia in veteri lege, & permansurus in ea, m cntitate, & cssentia in novo tcstamento, in quo decreto, vel in qua idea fuit praedestinatus Non in decreto Syna-gCgae , quia in hac idea omnia fuerunt figurativa, S symbolica iuxta illam legem: Non in decreto, vel idea Ecclesiae, quia iuxta hoc decretum omnes status veri evangelici quoad substantiam , dccstentiam in spiritu legis gratiae praeordinavit Deus iuxta praedistinatum tempus post Curistum Dominum, mortem eius, consumata redemptiore: ergo hic status verus Religiosus circumcistus vere evangelicus quoad substantiam in spiritu legis novae institutus ab Elia in xcreri chimericus est, Ac humana idea, nec ad Synagogam pertinens, nec ad ideam Ecclesiae: vel ostendant adversarii aliquod decretum conditionatum, vel medium huius status veri evangelici circumcissi inter decreta Synagogae, Ecclesiae. 33 In sacris litteris vetcris S novi testamcnti non invenitur fundamentum decreti quo Dcus hanc idcam praedistini ucrit status veri Religiosi evangelici quoad substantiam in spiritu legis gratiae instituti in circumcisSione , ae permixti cum lcgalibus veteris legis: scd postea aliena similem ideam imaginarunt quidam PseudoApostoli,ut refert D.Thomas in E. ad Corinthios cap.3. lcct.2. ibi: Sed quia poseisit Pseudo Apostoli dictae, quod licet malas miniseriumst noui testament i, quam miti perium veteris restamcκti, non tamen est multum maius, ct ideo bonam est quod illi mini erio, W isti intendamus quid e faciebant, quiasmul observabant legalia cum evangelio. M D.Tl m.
289쪽
Hi Picodo Arestrii post Chi stulti Dominum chis eric tu deam
cogitabant , ag gae,&Ecclo ae loliti piae terita cum evangelicis praeientibus componentes: Ad instar huius ideae videtur una-ginari tatus verus Veligiosus in spiritu legis gnatiae institutus inveteri lege quoad subitantiain cvangelicus,quia illi Monachi tonet instituti iugalia praesentia scrvarent ut bona figurativa, Ac sine spiritu legis gratiae,& futura evangelica custodirent ut meliora in veritate, S spiritu veter is testamenti,quod est chimcra quaedam coim iungens Coelum novi lcstamenti cum terra veteris legis: An sicut illi I scudo Apostoli erraverunt scrvantes legalia praeterita cum
evangelio, errent, qui post Christum affirmant quod illi Monachi in veteri lege circumcissi simul servabant legalia praesentia figur uva, o evangelica vera iudicent alij ad quos pertinet.
christus futtirus ut revelatus in veteri lege non fuit in ea Magistre vis tutis , di perscctionis in spiritu legis gratiae in siquo flatus riteris legis.
33s T Nsuper Apologista s. p. num. m. in titulo proponit, oda Cluistus ut Magister totius virtutis, re perscct onis insti xit excmplaritcr ante, & post adventum cius, ae ex hoc Magisterio maloi cm cxcclier lium Christi ecmonstrato intendit; sed hac gen ra litate Magistellona Christi icturi in veteri illa lege ad omnem virtutcm, , pciscctionem substineri non potest; quia Christus fi turtis,erat Magister futurus, dc eo modo quo futurus crat Magisterin lcge gratiae, non fuit Magister in lcge veteri, unde haec doctrina Apol illae confundit Magitarium Christi praesentis in lege gratiae cum Magisterio Propi: clarum veteris restamenti ex meritis Christi futuri; quod maniae ste probatur ex doctrina Apostoli, qui
divini Magisteriuria secundum noviana,A vetus testamentu nobis demonstravit in epist. ad blcbr. cap. i. ibi: Olim iis mussuit Deus per prophetas nisi sime diebus istis locutus est nebis in filio ergo in Prophetis instituit Deus Magisterium veteris legis in Synagoga,de in Christo Dno Magisterium legis gratiae in Ecclesia. Confirmatur,nam sc-cundum quod nobis constat ex sanctis scripturis,duas instituit Deus Cathedras ad docendum populum suum fidelem, unam in veteri
lcge in Moy te, re alteram in lege nova in Clit isto; Caabedra MOD
290쪽
saluit murialis, ta figurativa ,& Magisterium, eius figurarum: clathedra Christi Domini fuit spiritualis, veritatis re lucis: in lituit etiam successores in Cathedra Moysis Pontifices illius legi ae Mianistros suos Prophetas: in Cathedra Clitisti institim successores.suos Vicarios, ta Apostolari: Magisterium veteris legis fuit umbrae, Magisterium legis gratiae fuit lucis ruosam sex mundi, dixit Christus, re ad discipulos suos: Hos estis lax mundi. His suppositis; inquiro, in qua Cathedra sedit Christus futurus, ut esset Magistri in veteri testamento totius persectionis i is gratia: in Cathedra Moysis non sedit Christus: Cathedra legis gratiae non dum erat Q. stituta, quia nondum locutus fuit Deus in filio: ergo hoc Magio terium Christi futuri tantum potest excogitari secundum quod
erat in apprehensione Prophetarum, sed quatenu, erat in mente Prophetarum inon fuit Magisterium legis gratiae, sed umbrarum.& secundum illam legem: crgo ex hoc Magisterio non potest probari institutio veri status Rcligiosi in spiritu , re veritate legis
gratia .i36 Tum etiam,quia ministerChristi futuri ad instituendum e fici cnter hunc statum Religiosum sirum in spiritu legis gratiae estut Elias; sed hoc non potest dici: ergo Magis critim Christi ad hunc statum fundamento caret: Maior supponitur ab Apologista , det quo directe sequenti S. minor probatur, quia ut Elias ei let minister Christi futuri ad instituendum statum verum evangelicum in
spiritu legis gratiae debuit esse discipulus lucis Christi praesentis, talux participata ex Christo ad docendum, & instituendum in Synagoga verum illum statum evangelicum in luce , re veritate evan lica, ta non in umbra figurativa, re prophetali, fuissetque Elias lux evangelica in veteri lege antequam oriretur sol iustitiae,& ex instittitione illius status mani aestarct in Synagoga veritatem lucis aegis gratiae in illo statu evangelico vero, quod est confunde re lucem cum vnabris, quod secundum praesentem providentiam contradictionem manii cstam implicat.13 Ex Sacra Scriptura nobis constat quando incepit Christi Magisterium, & in Actis Apostolum cap. i. dicitur ibi: Caepit
Iesus facere, ' docere: ergo ante adventum eius non docuit in Synagoga , nec fuit Magister perscctionis evangelicae in spiritu legis gratiae, quia tunc post adventum eius incepit revelare myst
ria Regni Coelorum, & spiritum legis gratiae, & persectionem evangelicam. Hoc argumentum, ux frivolum, & puerile cor 2 3 tem,