장음표시 사용
331쪽
summere adversarii,ut in Synagosa Iudaeorum verum statum religiosum fundent re ab Elia institutum futile probent contra communem SS.Peta Doctorum doctrinalia,ci omnium retia monum consentum,quia i firmiter constanter tenent cuin Angelico Magistro, auod vita religiosa in observantia conlil rum in Deipara Dira nostra aliquando incepti,dc uiChristo D mino statum perfectum habuit in Dei Ecclesia,de cuius origine petr Sanctos Apostolos omnes religiones in Cruce Domini ii alii Iesu-Christi quam in hoc evangelico statu amplectuntur,
cum Apostolo Paulo gloriantur. i
Adversariorum tr*ditiones examinantur
. iraditio Monachatus Pera circumcisen
- 2oo. Eri Monachatus successionem non interruptam v ab Elia usque ad Christi Dominum,ta per anactos Apostolos tuos usque ad nostrum sqculum in eodem statu religioso persuadere conantur adversiarii per traditionem, qua Apologista hic stabilire intendit S. Ia .a num. Io I .sed laaec traditio nullo antiquo monumento reperitur enixa deoque ab omnibus scriptoribu qui terio hanc controversiam examinarunt, contemnitur,& reiicitur; dc licet aliqui tam recipiant Ioannis Ierosolymitani l: bro ducti,vel seducti,cum in fide Authoris imoliantur, fidem Psoldo Ioannis mereritissoluae nulla est ex dictis in hac a. p. Disc. S.,. s. re nunc addimus iudicium Ioannis Maria Magistri Sacri Palatii in Indico librorum expurg. Romae impresso amo inop. tomo I. a Bibliotheca w.PP. pa . EOI apud Petrum Crescentium in Praesidio Romano lib. I .nu. I s s.
ibi: E ET Author huius obri fuisse Imunes . ure oti morum Epistopas facile refellitur,di tiber ipse fide Pariliare depreh-ndi r. Et prosequitur ibi: Oenu uellus irae totus Latinus, multa sae malorum thoritatera fide ambigua huic operi inferta satis a Iu nt alium daritis rem,quam I mem, O quidem racemi rem. Et paulo post Putamur
332쪽
esse epus Authoris Latini, di recentioris etiam Ioanne s .u erosolymitono Episcopo,ncc esse ex omni parte sincerae,ac integrae fidei.
ao 1 Eadem censura lesitur ab omnibus Doctoribus huius,& praeteriti saeculi,& in Bibliotheca VU. PP. indicatur: in hoc primo teste,tota Monachatu, Eliani traditio nititur. Cum enim Author Latinus,& recentior sit sine authoritate maioria: fideque ambigua, nec ex omni parte integrae, Ac sincerae fidei, traditio Eliana nullo fundamento fulcitur,side caret, Ac ipsa sua novitate ruit. Videtur etiam sacriS Annalibus repugnare, nee satis constat quomodo tempore captivitatum populi Israelitiaci status ille relisosius continuari potuit in Carmelo, dc qum modo post ill , instauratus fuerit nullatam in antiquis inbrq
rum historijs mentione,ut advertit eruditus Ascanius Tambu rinus tom.1.de Iure Abbatum, dis ivt.2.quaesit. 3. num. I. Cum ergo nihil certum sit de tempore illo captivitatum,idcircotra ditio fundari non potest,nec continuatio probari inter umbraticum Monachatum Elianum,& verum Claristianum, quod ut probent, testes assirmativos , dc idoneos illorum saeculorum producere debent adversarii. ror Interim ex Sacra Scriptura contrarium probatur EX .Reg.cap. I .in quo prqvaricatio, re captivitas Regni Israel referuntur,& peccata populi, vers. II. ibi: Reliquerant praecepta
Domini Dei sui, secerunt cofflatiles duos vittisti,di L hcos, et adoraversis universam militiam c aeli, servieratrum e Baal , ct consecraucrunt filiolfhos, in filiassuaspe, ignem, et divinationibus inserueti bauta arbs,
o tradiceriint se,utfaccrent majum coram Domino , ut irritarent eum:
iratusqtie est Dominus vehemen cr Israeli,di abstulit eos a ron picta fuerio non remansit nisi tribus Iuda tantummodo : Ied nec ipse lida cti Zodia ruit mandata Domini Dei fui,verumtamcn ambulaνit in crroribus Israec Mos operatus furat. Errores in quos inciderat Israel refert Sacertextus ibidem veri. Io. ibi: Fecertinique sibifarMas , O Lucos in omni colle subsimi super omne lignum nemorosum,di adolebatit sibi incensam I, per aras in re orem gerathm. Vt veri Dei cultuni delaret Assyiaetiorum Rcx, Israeli capto,& Babylonem ducto, de Civitatibus Astyriorum adduxit in regnum Israel populatores, & collocavit eos in Civitate Samaria pro filiis Israel,& fabricaverunt sci excelsis fanis Deossuos licita gentem suam,quos Israelitae ad rabant in funis sublimibus. Constat igitur ex verbis relatis, tes Samariae sacrilegis Idolorum aris profanatos sitisse ab Astyriis,tavraelitis cum eis degentibus Iost captivitatem. Mons
333쪽
Carmelus praecipuus est intra Samaritanos limites et ergo inter profanatos colleS est anumerandus secundum Sacram Histiriam cap. II. .Regaelatam; & universo Israel praevaricante,
montibusque aris profanatis idolatricis,ac cxcelsis Deis luis db. catis,ubi erant Monachi illi,& Monasteria in quibus institutum Elianum permansit tan civitatibus subsistere non postulat, quia pro filiis Israel collocati fuerunt Assyrii Idolatrae: In montibus, re exceliis minime; quia in sublimibus Deorum fana erecta irierunt,araeque constitutae augurijs, divinationibus dicatae: ergo nullus invenitur locus in Samaria, in quo continuari ponset inititutum illum propheticum in Monasterijs, vero Dei cuia tui dicatis,cuius legem,& ritus destruere pro viribus conabantur Assyrii nebrgis lege, Sc religione contrarij. rur: l aos Discursus ex Sacra Historia manifestus est . N libro
Tobiae confirmatur cap. I. ibi: Denque ram irent omnes ad vitulos aureos,quoi Jerobu.imfecerat rex oraesime solus fugiebat confortia omn ium; sed pragebat in Arusalem ad templum Domini di ibi adorabat D minam Deum Iser Laminia primitisa luanae decimas fuas Desiter eserenHaec faciebat Tobias in eadem captivitate populi Israel sub Sabmanasar rege Assyriorum,ut refertur .Reg. loco citato: Si erago solus Tobias,vel paucissimi cum eo in vera religione pe inanserunt in regno Israel,SI Samaria,ubi erant Monasteria, ae Communitates Monachorum,de quibus Sacra Scriptura nubilam mentionem facit Immo Monasteria, Si religiosos excludit a Carmelo Historia Sacra,quae sol tun Tobiam enumerat in vera religione permanentem, templumqueHierosolymitanum venerantem,omnibus aliis Israelitis vitulis Ieroboaru sacri cantibus: nec credibile est, quod Sacra Historia integrum lia brum de fide, di virtutibus Tobiae nobis relinquens ad exeri plum, religioldrum Monachorum verum Deum adorantium, in vota sua offerentium, memoriam relinqueret intactam, de nullam facerct in sacribus Annalibus mentionem illius religi nis Eliam per tot secula permanentis,& in Monasterijs viriuo ue sexus continuatae in Salmanasaris captivitate, sicut pietas, evotio, fides,& cultus Tobiae in Sacris litteris celebrantur.
ao rum Nec defiunt in Sacris litteris Carmeli praevaricationis
vaticinia,& monumenta; nam Ieremias, desertum Carmeluro deploravit cap. .ibi: . pex re ecce Cremetas die sertus. AmOSat ditatem eius praenuntiavit cap. i.ibi: Exicatus est vertex c armelia
334쪽
camelus. Qim quidcin Prophetarum vaticinia deplantaruna amborumque,& fontium ariditate,& siccitate .non sunt tantiunia modo intclligendar, sed de incolarum praevalicataene in veri Dci cultu,moribus,re religione, quae facta suit in Ast riori 1 captivitate,& inter Samaritanos colic, Lai mellam cerubii rem,ae Prophetari ni cultu sanctificatum, procinatum . t de sertum deplorant sub Assyriorum captivitate: ergo in illo m te deserto,infirmato,& sicco Prophetarum institutio in Mona chis,& Monasterib continuari non potesti. ros Ex Sacrotanto Christi Domini evangelio non levi conficitur argumentum ad probandum idolatriculis cultum in Carnaclo continuatum usque ad Salvatoris nostri tempus; inani certum est apud omnes, Carmelum in Syria Phenice situm es se, in qua Tyrus,re Sidon praxipue civitates sunt,& in illa Pro vincia ex tolli Carmelum; Tyri, &Sidonii,& incolae Canatim
habitatorcs idolatre erant, sitarcis ritibus, fidei, legi,& rea ligioni corum contrari j, quod ex Christi Domini verbis It
daeorum perfidiam increpantis constat Lucae cap. 1 o. vers. 33. ibi: O tibi ceravaim , - tibi Bethsaida , quia si ine I ira, ct Sidone facta finissent v rtutes , quae facta sunt in νobis, olim in ciceio Pelae e sedentes paeniterent. In quibuS verbis, do idolatticum cultum Samaritanum supponitur, dc ex defeelii signorum,S verae religionis praedicatione,aliquam in iudicio excutiationem Tyros, Sidonios Samaritanos habituros Christus Dominus Proponit; quae non admitteretur, si in Carnaclo veri extitearint rcligiosi propheticum institutum tenentes, qui veram realigioncm praedicarent, de praecepta legis cum evangelicis v tis inter Tyrum,& Sidonem, vel circumcirca intra suam Pr vinciam observarent: nullus er o erat in illo monte cultus religiosi status permanens in Monasterijs sub illa veteri te .ge. Ex veteri testamento colligitur secundum culicationem S. P. N. Hieronymi, nam ad illa verba Ioel cap. 3. ibi: Verum quid νobis , di mihi Tyrus, P Sydon, o Comnis timminus Patasinorum, ait Doctor Maximus ibidem: Et haec Iudaei adversum T rum , ' Sidonem , di Palaemnorum terminos sive Galilaeam alienigenarum dici arbitrant- , qui temocre captivia
talis Iudaice , quando victi sunt a Romanis Sei populum persecuti sunt , immo in populo ipsum Deum : ergo secundum cxplicatio
nem Doctoris Maximi Turus, dc Sidon, ta omnes termini Pa-lcstinorum, intra quos est Carmelus,tempore captivitati, R
335쪽
manorum populuili Dei persequebantur,ae inimici illius erant
ritibus,cultu in religione. rori Profanae e lain inerae hinc veritati deserviunt, Miuis testii noniis tam daaturinam Suetonias,& Tacitus,de Uestapaliano scribentescallum gelitii leuamae idolatricam superitiationem in Carmelo spatiani temporibus, te tantur, Saeto,nius cap. s.ibi: sui Iudaeam armini Dei oraculun consueutem, ita coasirmaerre surtei, ut quidquid cogitaret. Diueretque animo , Potabet magnum, id esse pereentatum poscerentur. Tacitus libro a. cap. II. ibi: MUMM r Syriamque Cirmelus ita Focadi montem , Oranque, me Sin lacrum ino, aut templum (sic tr diuere matare Dymam tantum, Q reverentiam iuic sacrificarum e Mespa iam, cum rei occultas Persaret animo, Baspides sacerdos ityn iis se dem extis . quid ua est (inquio Vespa=ane. quod parat, sive dums' extruere , sire propalare agros , cream liare servitias, datur tibi m Da sedes , lugentes termisi , mustam.
hoo i m. Supronius igitur, M Tacitus profanationem Cadmeti testantur , Carmelum, ut Deum veneratum referunt, in eoque aram sacrilegam, divinationibus, S auguri, dicatam, lacrificium cruentum pecudiis, ae vaticinium Basilidis inis Ois cois, gentilico more , ta ritu factum tempore Vespasiani scripserunt: ergo tune nec Monachi , nec Monasteriae religio orum iii illo Monte erant, nec ibi Ecclesia Deipars Dominae no rum dicata reperitur 3 nec Vespasianus Imper xor Gentilii Christianos religiosos consuleret, nec Iudaeos, quos deitruere suo exercitu parabat, de utriusque testame ii inimicus, nec ad Christianas aras, dc Iudaicas adiret consulendas: ergo totas Carmelns profanatus erat , dc in eo institurum Elianum continuatum impotiabile cit invenire
aor Variis cifugiis intendunt adversarii, hoe arbu-
mentum ex Gentilium testimoniis desumpto infringere. Dicunt aliqui quod, Gentilium testimonia non sunt admittet a da, quia eorum Authores Clariitianae religioni sunt contrarii , quod quidem verum ei et si Calliolicae fidei essent opposita vel aliqui ex nostris Patribus antiquis, Contrarium asserent ; sed Suetonius, dc Tacitus rcm facti reserunt, quam
nullus illius temporis. adnotavit, nec contrari im restri I
quo ad praesens sa culum , in quo adversarii sua n, vitate antiquae,ita recepta: historix contradicunt i bi Autiores in
336쪽
tebus gestis ab Imperatoribus in pace, re bello et alii a Sanctis nostris Patribus laudantur ut veri ; dc tigidus ille alie logus Primarius Salinanticensis Doctor Melchior Cano Cornelium Tacitum inter viridicos profanos Authores eriti in
rati, lib. a. 'de docis cap. 6. mi r Sunt enim, vi dixit, qu re nis ut horibus non pauci, quorum ingenti tat , et herecundiu se boaminam sermone celebrata est, is nemo Hos Pmquam mendaces , Oh, sia ado impudentes easima erit, quales sunt Caesar, Valerius Ma ximtis Tere ius , Do, Livius , Cornelius Tacitus , die. Et paul,
ante integritatem ab Avictoribus servandam in narrationi-biis suis commendans, Suetonium in exemplum proponit,ibi: Dive ae quid falsi diatre audiat , ne quid veri non auaeat, nequa suspicio gratia sit in scribendo , n ha simultatis et qua cum ad probii is, inrepitatisque licia portinere notum ' , miror ab uno
Suetonio servata esse omnia, a plerisque nomis omnia cie deserta.
Haec Magister Cano facilitatem simultatemque nostrorum Auimorum in gestis re revelationibus Sanctoriim arguens; cadem fide recepti sunt ab omnibus Scriptoribus Tacitus , ta Suetonius in suis Annalibus: ergo frustra laborant adversarii fidem corum labefactare conantes circa sacrificium divinationem idolatricam Vespasiani.ao8 Sortes illas a Basiliden celebratas despiciunt aliqui; red Romanorum fuisse morem per sortes divinare
refert Petrus Crinitus lib. aa. cap. s. ibi: Nec me latet alium acque fuisse mirem Romauis Imperatoribus in occvanda per fom
us Iortuna . versibus ad eam ram compo itis , dies ex aluas Poem
mate translatis : & alij reserunt sortibus usos futile Caligo-lam,& Tiberium, apud Petrum Crescentirer loco supra citato in suo priuidio Romano , pagina asi. M1xime Suetonio , re Tacito fides danda est, quia sacris litteris in f cto contanant, ut ex dictis ex lib. Regum, cap. amori stat, nam aram, simulacrum, dc fana in collibus sublina, bus , excelsis , dc montibus a Sacerdotibus idolatricis divi nationibus , & auguriis . servientibus vidimus dispersa , 5 adorata per totam Samariam Ac. universum Regnum Itarael sub captivitate Salmanasaidi Assyriorum regis, biemque vaticinatum fuit per Prophetas , ae tempore Redemptoris nostri Gentilicum cultum in Provincia Carmeli permam sille satis colligitur m cvangelio: at Suetonius Tacitiui . a S a aram.
337쪽
aram , sacrificium, ausurium , Sacerdotemque Gentilicum ab Imperatore Gentili consultum in Carmelo referunt: ergo hoc factum ut Sacris Historijs consonum non est rcijciendum, vel contemnendum, sed admitti debet a C tholicis Scriptoribus ut fide humana verum, ut intelliget tiae Sacrae Scripturae deserviens. Eoo Dicunt aliqui ex neotericis adversarijs s sacria ficium illud suisse Sacrae Eucharistiae incruentum , Bassili ricam Priotem Carmeli , Espin in ruina F. ai. Ac Fratre Iosephus a Sancta Tnercita Excalceatus Carmelita in suis Floribus Carmeli Hispano idiomate impressis , ta dispe iis , eumdem Bassilidem Prophetam Dei , dc Christi S cerdotem appellat , de in scito omnium Sanctorum sui Drdinis intcr Divos cum enumerat, qua authoritate, dea quo Pontifice fuit Canonicatus adhuc non cCnstat, nam de Basilide: sacrificante in Carmelo, nullae alia mem xia cxtat , Mili ex Tacito, dc Suetonio , sacrificium cruciarum , & divinationem superstitiosam,reserentibus per c ta. Periculosum quippe est, & Canonicis dii titioni bus contrarium inter Sanctos referre hominem a Gei tilibus consultum , de gentiliter sacrificantem , de a solis Centilibus in tuis Annalibus celebratum. Vnde igitur Basilidis sacrificituri sanctificari possit, neque in sacris, neque in humanis litteris reperitur , nec invcniri potest post quindccim tacula , quia omnes Taciti , & Suetonii Commentatores Gentilicum illud sacrificium exponunt, de ipsum montem Carmelum , ut Deum vcneratum fuiste ac frinant : sic TlNodorus Marsilius in Expositione eius.
dem Suetonii loci , ibi et cardeli autem Dei figmentum p Sanicam natum inde , quod in camelo dedes Eliae , O Elit ei. Iulius Lipsiustain notis ad Suetonium 88. ibi et Cur stas Deus. Ioannes Bosius de idolatria libr. a. capita s. ibi et nempe Hi non ine Dei carmeA Suetonius in re a
sanq. Ioannes Sataenius Syntagmate de Diis Syriis
q. s. ibi et mi igitor Iupiter Oumpicus , Mercurius cula mas , ct ille De-s fortium Carmelus vad Suetonitim a mo xl x appellati : & omnes quotquot scripseriint , vel Su .ion O , de Tacitum com mcntantcs , vel factum ad
lingentes idolatricum cxistimarunt Basilidis sa ilicium,
338쪽
Deumque Carmelum: ergo nulla potest fundari traditio veri status religiosi in illo monte. at o Nec dessunt alii,qui sacrificium illud vere Iudaicum velint,3t Basilidem illius legis vero Sacerdotio praedicent insignitum, divinationemque illam divinae illustrationis , vereque propheticam. Sed excogiratio nova est,& sacris litteris repugnans , nam 'ohibitum erat Iudaeis extra templum Ierosolymitanum sacrificare, ut lege cautum fuit in Levitico constat in notum est, nec credibile sit Vcspasianum consultorum S cerdotum Iudgum, qui templum corum, Sacerdotium , dc gentem destruere volebat, nec tunc licitum esse potuit , nec gratum Deo cruentum sacrificium Iudaicum post praedicati nem evangelicam, essetque Sacerdos ille ex diaetareis haereticis, qui Clarissum credebant, & caeremonias veteris legis ob servabant, ut supra diximus ex Patribus illic laudatis: ergo in Ie in Basilide in Carmelo Priore Iuda: b continuari potuit verus Monachatus Elianus: est igitur certa constansque conclusio, quod status ille Monasticus umbraticus,52 figurativus,quem in discipulis Prophetarum Elias instituit, nullatenus continu
tus fuit in Carmelo ab Assyriis profanato tempore legis,& captivitatis, ta quod profanatis usque ad tempora Christi perduravit , sicut idolatria in Samaria, & in Carmelo fictam aram Deumque mont*m ipsum adoratum permansisse divinationibus,& auguriis profanatum usque ad Vespasianum: ergo nullam in illo monte possunt adversarii firmare traditionem Proxeto Monachatu Iudaico circumcisio. me a tempore raripi Domini , O Apostolarum MPm , t
Iimi adversaris rerum traditionem
air notissimum traditionis Elianae argumentum decli sumunt adversarij in lege gratiae ex ossicioB.Vi mnis de Monte Carmelo, quod Sacra Batuum Congregatio approbavit pro regnis, dic domini js regis nostri Catholici, in
cuius lectionibus legitur in a.NM.cam Sacra Pentecostes die Ap soli cautus afflati,varms unguis loquerentur , ct is caro aeth μ
339쪽
Iesu uomiae,mtra multa patrarent: Hri plurimi. qui vestigi s Sanctorum Prophetarum thae ,: Elisei inquerant,ct Ioanms Baptista praecoxio ad Christi adrenthm comparati sutrant, c. In quibus lectionibus tr
ditionem continuatam instituti Eliam aIlerunt adversarij su poni in illis discipulis Eliae praeconio Ioannis Baptistae ad fidem Christi conversis 1 unde novissime gloriantur quod Sancta M ter Ecclesia traditiones suas,& institutum Elianum in veteri te se approbavit,ad cuius determinationem captivare omnes de-ent intellectum,& traditiones suas admittere saltem ut a
aia Sed in praedictis lectionibus nil,quod adversarijs faveat Sacra Congregatio approbavit; quia nullus negare potest discipulos Eliae, si qui tempore Baptistae permanserunt vestigiis Prophetarum insistentes in Heminde quibus supra I .p. Disc. a. s. i. conversos fuisse ad Christi fidem praeconio Magistri, quod Sacra Congregatio approbavit,& omnes confitemur: an vero illi,qui tempore Baptistae vestigiis Eliae , de Elisei institerant ab illo Eliano instituto continuato in Carmelo descendissent, hodopus hic labor est,nam captivitas per duo perduravit saecula, in quibus praevaricatio regni Israel permansit in Samaria , ae tem pore Claristi Domini permanebat, ut constat ex dictis superioris. vestigiis ergo Sanctorum Prophetarum institerant, & nune etiam insistere possunt,qui solitariam vitam amplectentes soli Deo vacant,& deserta penetrant: ergo ex his lectionibusque Sacra Congregatione approbatis , nullam traditionem inferri possimi adversarij continuatam ab Elia usque ad Christutia D minum, sed quod spiritu Eliae suscitato in Baptista, aliqui vesti-gijs Prophetarum institerant in deserto
ris Ex evangelio non obscure colligitur Monachorum antiquorum umbram,quae in Carmelo Eliae tempore apparuerat, Baptistae diebus non permansisse in Iudaea, sed novos tunc esse, qui Praecuribris institutum tenebant, nam Archangelus Gabriel, inter alia masnalia Praecursoris,quae parenti suo pra dixerat in spiritu,& virtute Eliae venturum praenuntiavit, Lucqcap. I .v. IT. ibi: Ce pr acre t ante illam inspiritu, viri se tant quouexplicans Dahomas in cap. I.Ioarmis lectia Ia ait ibi: sic do: quantuin ad tuendi modum, quia Elias in de retis merabatur , parco uerebatis cibo, taris restibas operiebatur,ut uuuar 3 Reg. i'. di d. Reg. 3.di soannes in deserti, erat, cibus eius Iocula, ct meo ivestre, O adhueius de pilis camelorum dem commentatur Venerabilis Beda in . . Luri
340쪽
Lucam: Tum sic,si per tot retro saecula institutum Elianum ii Carmelo permansit,a in eo tot Monachi in i piritu, S virtute Eliae florebant,quid novum Quid mirum praenuntiavit Angelus in Baptista in spiritu,ra virtute Eliae veni te Ergo illi non pauci viri, qui vestigijs Eliae ins terant, de quibus in Ostic de Monte Carmelo,non erant ex instituto Eliae continuato ; sed discipuli Ioannis Baptist e,qui in spiritu Elig venit, & cos ad deserta,re vitam solitariam convertit: hi enim observantiam co- suorum in Demara inchoatam a Ioanne acceperunt,quam postea die sacra Pentecostes praedicantibus Apostolis perfectant consummatamque a Cluillo Dominotaudierunt, Ac professi fuerunt prinii in sacrosancto evangelio.. at Confirmatur ex doctrina M.PP. 1 qua Sacra Congregatio nunquam recedit,quia S.P.N.Hieronymus supra lausatuS I .p.disc.2.S. .expresse asserit,quod in praedicationeChriasti Domini: I unc primum auditum est a si quis Oct νenire post me , era.Lt D.Basilius Magnus a .p.Disc. s. S. 3. Et D. Bernardus ibidenti videndus I .p. Disc. a. s. s. bi: Antiquoram sane Patrum diebus domet
in terris videretur,o conversaretur inter homines Deus Maiestatis non
erat evangelica forma per movis Oe.Et D.Augustinus, S. . citato cxpresse asserit,ibu de illi centam viginti, qui simul erant in vo sic fos resurrectionem Domini,ct Afransonem in caelum , quibus in uem loco e situtis, supervenit Spiritus Sanctus in die Pentecostes missas de colo, se missus sicut promissus Omnes iactierant,ct ipsi primo habitaverunt in νnum,qui omnia,quae habebatit vendiderunt, rerumque suarum oraelia ad pedes Apulatorum possiserunt, sicut in Actis Apostolorum legitur. Et ibidem paulo post: Ergo ipsi prius audierunt: ecce quam bonum, e quam iucundum habitare fratres in νnum, rimi audierant, sed non soli
audierunt, non enim Vque ad illas ista dilectio; α νnitas fratrum et venit enim,et ad posteros illa charitatis exultatiore votum Deo.HaecA
etustinus: ergo illi non pauci viri,qui vestigiisEliae institerant,resacra die Pentecostes variis linguis loquentes Apostolos audiererunt ante hunc sacrum diem, ta Apostolicam praedicationem vitam communem Monastaeam,& votum Deo non audierant: illis ergo viris adversariorum traditio veri status religiosi cavotis ex veteri testamento ab Elia continuari non potest, sitqubidem illi primi audierunt: e cce quam bonum,o qnam iucundum, O re votum Deo. Tum etiam,quia in eodem Discursu I. part. S. 1 probavimus,quod discipuli S.Ioannis Baptistae ante conversio