Controversia dogmatica in tres partes divisa. Pro veritae spiritu perfectione legis gratiae, & alijs excellentijs illius privative datis, & concessis in statu praesenti Ecclesiae ex plenitudine gratiae, & meritis Christi praesentis, & passi, & in adv

발행: 1696년

분량: 541페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

341쪽

habebant, que Chri to Domino praedicante reliquerunt. ais Post Spiritus Sancti adventum impossibile est ad versariorum traditio continuari in Carmelo,quia praeter dicta de illius montis profanatione temporc Vespasiani ex Suetonio, Ac Tacito: S. P.N.Hieronymus in vita S. Hilarionis, quam approbavit Gelatius Papa in Concilio septuaginta Ep iscoporum,

ius supremae auilioritatis verbis, ibi: Item pilas Iairnm neo j. Taul/,Hilariotas,di omnium Eremitarum , quas tamen vir beatissimus icti sic Hieronymus, cum omni honore suscepimus. hi hac igitur vita ait Doctor Maximus de Sancto Hilarione, ibi: Noadam Monasteria erant in Palestina, nec quis quam Monachos in Syri noverat: illa fumdator' eruditor huius conversatio, Arsiadis fiat.Quid clarius co tra continuatam traditionem in Carmelo ab adversarijs noviter adinventam Nam Div. Hieronymus P. noster oui totam Syriam, Palestinani peragravit, tantoque studio Monach rum vitas scripssit, cellulas, ta eorum speluncas descripsit, i notos Monachos in illis Provincijs fuisto assirmat usque ad Sanctum Hilarionem in eius vita, quam cum omni non re suscepit Gelassius Papa cum septuasinta Episcopis congregatis in illa Sacrosancta Synodo. Entinentissimus Cardinalis haronius, testibus omnibus antiquitatis examinatis, nullum invenit illius Hieronymi saeculi Scriptorem, qui mentionem de Carmelitis facerct, & ad annum . num. 18. ait ibi:

rei quae apud huius temporis Scriptores mentio de cultu cameli adiita Monasica professoribus 2 Etenim apud Hieronymum, P adium, Evagrium , casianam , Theodoretum , Cyrilam, Monachum, in adios faeta huias Seraptores mentio fit de Morachis in Palestina degentibus, nusquam paenitus de Monachis carmetit anis. Eminentissimus Ca

dinalis Bellarminus in Ioanne Ierosolymitano inauditum plane Carmelitanum nomen in illo saeculo fuisse a mat. M sister Sacri Palatij superiori S. laudatus in eadem sententia est et ergo traditio adversariorum a nullo antistio est tradidita , sed noviter ab illis adinventa in nostro saeculo. aici Quod quidem, ipsa prima Bulla confirmationis Ordinis Carnaclitani probatur, quae sic se habet: Honorius Di copus servus servorum Dei dilectis , iis Priori , frat hvs Ereis hisaee Monte caimela salutem , ct Apostolicam benedictioxem. Vt vormam,iνc di regulariter a bona memorumia Hierosol mitano Patriarcha editam, quum aute generale Coveilium vos dicitis humiliter' cepisse,in pylarum os, ct Successores vestri, quantum cam Dei aditu orio poteritis, obserae

342쪽

iis, in remissionem lain imns peccat oram. Datum Reata tertis Κ offaribri arib,cte. In hac Bulla reflectedum est,quod illi primi Ca melitae supplicantes Pontifici proposuerunt, se ante Concilium Latetanente formam vivendi a Patriarcha Hierosolymitano suscepisse,& sub eadem postulant in posterum vivere Apost lica coniirmatione fulciti. Motivum huius recursus ad sedem Apostolicam in lectionibus officii de Monte Carmelo explicatur in a.lectad a. Noct. ibi: Ac demum,cum olim in Europa ordo esset ignotas,di ob id apud Hovorium Tertium non pauci pro illius exti Oione instarent, itit Honorio noctapidissima Virgo Maria, planeque is sit, vi institutum,in homines benigne comolecteretur.

at Ex quibus recte colligitur primo; quod hic ordo nullam habuit ante Honorium approbationem a Sede Apost lica, nec eiusdem sedis vllis fuit munita privilegiis,ut adversarii ostendunt,quia si tot gratijs Sedis Apostolicae gauderet,nec Ordo esset ignotus in Europa,nec multi instarent pro extinctione. Secundo etiam infertur, nullum in Europam pervenisse librii, vel Scriptorem antiquum,qui huius ordinis memoriam,& c tinuationem in Carmelo traderet ante Honorium, quia alias hic ordo tot ante saeculis institutus,de eius origine, tam in veteri, qu in novo testamento, quam plurimi Graeci, S: Latini scripsissent, ut adversarii praetendunt, quod si verum esset, i tifici supplicantes proposuissent originem ex veteri testamen ro, approbationem Claristi in novo,ac continuationem in Ca

melo post Christum ; sed nihil horum supplicantes proposuerunt Romano Pontifici pro confirmatione sui ordinis in ultimis suae extinctionis angusti, constituti: ergo illi primi Cum litae supplicantes suam antiquitatem ignorabant, privilegia primaevo instituto concessa ignota erant in Carnaclo, ae in tota Europa non inveniebantur libri,& antiqui Scriptores,in quibus

adversarii suam antiquitatem legunt, & traditionem consi mant. Ex sua igitur prima confirmatione mal este colligitur, quod in Carnaclo non fuit continuata praetensa traditio. ais Oponitur etiam adversariorim traditio, quaml,lurimis decissionibus Rotalibus,re Decretis Pontificiis , quia i illi, qui vestigiis Eliae institerant,essent veri Monachi in v

ro statu religioso cum Votis, status Monasticus antiquior esset statuClericali,qui postea institutus fuit in Apostolis,sed contrarium censuit Sacra Rota coram Verospio apud Pignatelli tom.

343쪽

prae tantur,ct lcmpare antiquior ordini Monastico in Ablicis, Ductgonibus uehet eam praecedere iuxta dispositionem iuris : ergo illi, qui vestirijs Eliae institerant non erant veri Monachi cum votis in vero utaritu Monastico ante ordinationem Apostolorum post Christum. Tum citam,quia in Cappella Pontificia Abbas Generalis S. B silii omnibus religionum Generalibus praecedens post ultimum sedet I pilcopum, Drtaque quaestione inter Basilianum,& alios

Generales; caeremoniarum Magister praecedentiam pro Gen rati S. Baliiij declaravit, eo quod cflet omnium Monachorum antiqui maus,ut constat ex diario eiusdem Magistri caeremo,niarum apud cundem Pignatellum tom. I .consuli. Io S.quo au deto a Sanct issimo Domino nostro,annuit declarationi Magia .stri: crgo ab illis,qui vestigijs Eliae institerant prout in ossicio

de Monte Carnaclo,non scendunt Carmelitae per continuatam traditionem,& successionem in vero latatu religiolo M , nastico,quia alias primam sedem haberet Generalis sui ordinislsater Generales omnium religionum, ia antiquior omnibus Monachis Eliae,& Ioannis Baptistae esset successor in Generatatu sui ordinis per continuatam successionem, & traditionem in Monte Carmelo.

Eis Vtcumque autem sit,illi qui vestigiis Eliae, M uta ,

institerant ante Christi Domini aduc nium veri Monachi cum votis non extiterunt,nec Sacra Rituum Congregatio in veros . statu religioso extitisse approbavit, nam in celeberrima illa co- itroversita inter Lateranenses Canonicos, de Monachos casinienses,toties in Romana Rota repetita,& in Sacris Congregationibus proposita, praecipuus articulus fuit super antiquitatem simius Clericalis,& Monasitici,in qua Casinienses, antiquitatem ordinis Monastici ab Elia in veteri testamento insititutia legarunt: Lateranenses Canonici dixerunt, Liam, &Ioanne Baptistam,ceterosque Veteris testamenti eiusdem initituti nore Monachos,sed Eremitas tantum fuisse, & disterentiam inter Monachos novi testamenti,& Eremitas veteris erudite proba, runt in allegatione apud Tamburinum tom. i .de iureA tum disputat. a s .a num. 12 .partibusque auditibus tam in Rota,qua in Sacra Congregatione,iudicatum fuit Canonicos praecedere idebere Monachis tam ex antiquitate,quam ex aliis iuris princia piis,& Em.mi Cardinales in relatione huius causae facta SS.mo

344쪽

cta pro parte Ianonicorum regularium, qua dirigitur canonicis ebs ret

iambus, tanc temporis erant in Momsterio Saneta Maria de Disonaris,inlaesi ne EVentus nectat suis verbis,divinam in terris Iamiliam clericorsi, qui vitam re glosam ducerent,di ad exemplum nascentia Ecclesia lan Iam seri arent in litationem c ricorum, Pos canonicos appellamas .Et paulo

post: Huius pro ictos acri ordinia,O sancti propositi pos Sanctos Apost

imprimus in Alexandrina Ecclesia Marcus Terri di cipulus fuit insitator re conditor,c gloriosas Doctor Augustinus eos divinis regalis decoraueit,ex quibus verbis Eugent, arguiturmanifeste istius ordinis antiquitas

imitatio. Ham Em.mi Domini Cardinales in relatione ad Sanctissimum,in quibus manifeste constat veri status Monastiaci institutionem in vereri testamento, ut insubsistentem, & -- probabilcm contempsisse,& religiosum ordinem in vita evangelica cum votis,post Sanctos Apostolos D.Marcum in Alexa-drina Ecclesia initituisse ex verbis Eugenij Quarti secundum communionem Sanctorum Patrum doctrinam: ergo illi qui ante adventum Christi Domini vestigijs Eliae institerant, nec in

xcro statu religioso fuerunt, nec consilia evangelica emistarat, nec ex Sacra Congregationis approbatione verus illorum More nachatus inferri potest - rao Confirmatur,quia Pius Quartus Pontifex Maximurum, auditis partibus, eccndentiam pro Canonicistateranensibus declaravit, cuius sententiam refer amburinus ubi supra nutata as 3.quam confirmavit motu proprio,& ex certa scientia,apud eumdem Tamburinum num. as .& inter alia motiva in Brevi

Apostolico,ibi: Qui quidem cardinales, artibus earumve Procuratoria hus, advocatis praries auditis, sibi que emergentibus ad picuum di cussis,ci resolutis,comperto fatis per eos ex pluribus litterit Apostolicis diversisque audis, a s documentis,rationibus, di probationibus, quod ipsi Canonici fueravi, di sunt de illis clericis a Sa cto A Ulixo , quinimo a Sanctis Apostolis institutis eosdemque Canonicos tam suae in iittitionis huiusmodi, quam etiam dignitatis clericatis,ct e.Cum vero in hac controversia praecipuus articulus fuerit super antiquitatem ordinis Clericalis,& Monastici,& Casianenses pro antiquiori origine,& exordio institutionem Monachatus Eliae produxerint ex v teri testament o,& ex novo Ioannis Baptistae ante promulgationem evangeli j,& his auditis,Summus Pontifex ex antiqui ri origine per Sanctos Apostolos praecedentiam pro Canonicis

declaravit,3s confirmavit motu proorio,& ex certa scientia,

partibus alidius ubijs taediscussireiciolusis: ergo Romanus

345쪽

Pontifex sensit,& declaravit, illos veteris testamenti Eliae , tamannis Baptistae discipulos nullomodo luisleMonachos in vero statu, ordine Monaitico Ad limplices Ercinitaue ergo ex illis, qui vestigiis Eliae institerant ante promulgationem evangelii nulla potest continuari traditio veri status Monastici absque iniuria tententiae Summi Pontificis,ae pluriumRomanae Rotq decessionum,ia Sacrae ConPregationis declarationum,que factse

proposite fuerunt Sancti istino Pio Quarto pro praediaq litis

declaratione.

ari Militat cliam contra praedictam continuatam successionem O traditionem Carmelitanam: quod Carmeli super pr*cedentiam , litem excitarunt contra amicissimos Patres Dominicanos in Opido, seu Villa turris Gr*cae Neapolibianae Dice sis anno Ida . ut resfert novissime Illustrissimus Iacobus Pignatelli min. I. Consuli. I 38. num. i . ta Neapollianno 1628 At ipse testat tom. .Consuli. IOS .num. 28. ita ter chia probandum maiorem antiquitatem allegarunt P

tres Carmelitani contra Religionem Dominicanam,antiquam sui ordinis institutionem,& confirmationem in lege gratiae subregula Sancti basilij; tandem,quod nunc militant,sub regula ab Elia scripta, 1 Ioanne . Patriaresia Hierosolymitano recepta,& explicata. Quibus pro Religione Dominicana res n.

det Pignatellus ubi supra tona. . nsuit.citata num. 18. Ac Iy.ibu Carthesitas vero iubil militaverint sub regula B.Bisiui, nonnulli a smarunt. Sed hoc est impri prae dictum, estque Hum verisimile, Pod , is

mesitarum Religio ex parae fuit ex regula D. X lij composita. Ipsi enim Tatres Carmelitae profitentur,se etiam xum militare sub regula ab Elia scripta, Pes traditione antiquitus recepta , ct a Ioanne M. Patriarcha Hierosolymitano inscriptis redacta, aut etiam ex regula D.heri repara iast ab Alberto Patriarcha Hierosolymitana explicata, iis tradit Phili pus a Sanctis.Triuites. 3 .dib. I.d .a .ad s.ct habetar in Theatro vinhum Ac.cit. Baronius contra ad annum ii 81 - ώij tradunt, Carmelit incepisse ab A minio Patriarcha Anuochenosus eumdem annam iis i. Ex quibus constat, nunquam eos sub regula D.Ba j mssitasse. Sed, quicquid sit de regula, sub qua a qMando praefuit ordines Hortis,obiectio deficit in iure. Nam,ri de carmelitis expresse ait sua re d. tot n. ..tr. p. lib. a.cap. i. ex hoc transitu , si Merui esset, e Regara ad Regulam D. Iustini, vel Merti Patriarcha,' ad modam proprium iuvendi h

ram Re sim m. tam acta est macaeso etiam in Iubstanti ibas , is sint

346쪽

aliae Religeto es ab iliis , quae olim erant, di nostra lis non est eam u)nachis Basi sanis cled cum mendicantibus. Et Sacra Episcoporum, S regularium congregatio declaravit praecedentiam pro Patribus Dominicanis, anno 1628.ex eo quod primo fuerit haec . Religio confirmaeta a Sede Apostolica: ergo Sacra Congrcsatio contempsit antiquam successionem ab Elia,S alia antiquiora ex Regula Sancti Basilii, Ioatarus Hierosolymitani,&: Eliae;&nullum fundamentum securtun habent Carmelitani luc antra quitatis ante Aymenium seu Aymericum Antiochenum: unde caute animadvertere debent P.PIIominicani, ne sibi Religioni,& Angelici Doctoris Doctrinae praeiudicium causent silet tio,&domesticis testimonus; quia variliant evenim Belli, re tabcnt sua sydera lites.

Rraelatio Peat; Petri Thoma examinarer,ct d Ismuco et n. rificia ab Authoribus producta praten ai traditioni non favere Ulcn-

rrari A D altissimum reveIationum reffugium recur- 1l runt adversarii, ut successivam traditionem suam divinis statuant restimoni rum, & visum Beati Pctri Thomae ab Ecclesia, ut aflerunt, approbatum proponunt , cdi B. yirgo MARl A apparuit, de dixit, prout in ossicio Carmelitano resertur, ibi et confidito Petre , resigio enim carmelit rum in Sem 6que faeculi est perseveratura: Elias namque eiur in Dibtre , tam olim etiam a filio meo id impretavit. Sed haec revem

latio a nullo antiquo Authorc eiusdem Beati coctanaeo rem fertiat; nam Philippus Mucrius , vel de MaEarijs eiusdem Sancti individuus comes, qui vitam, infirmitalcmmo rem icripsit, visum de Ordine Carinclitano non refert. Ioannes de Faventia in Cypro Guardianus , qui eiusdem Beati tempore vixit, vitam, cius gcsta praelo mandavit, revelationi spraedicte non meminit.Nullus antiquus Scriptor Dciparae Dominae nostrae apparitionem commemorar: est crgo conditemnenda secundum iudiciiun Cardinalis Baronii tom. I .Aran.

num. 12. ibi et e sd a recentior ea Authore de rebus adeo aut qui suae alicurus vetustioris a thoritate pro 'tiae . coutemnitura

347쪽

Nec refert aliquos Scriptores eam receptiste, nam etiam essopponitur E mentiss. Cardinalis Baronius tom. 8. ad annutrico . num o ibi: incidere interdum silet,ri aliquid pasto actatum , si bis certos velit examinare tesses, an verum sit, neminem id freto testantem instrumentat, fiatqne, ut quod ab omnibas dici iactatur , asseratur . 'nemine, ramo qMe ille Cranescat in auras. Testes situr huius revelationis

moderniores Carinclitani sunt: quae igitur fides eis danda sit ex Baronio constat , ta decretorio iudicio explicuit insignis Timologias Melchior Cano libu i i .de locis,cap.6. ibi: Illud etiari

iti his Gelasis Perbis equidem animadverto novellas revelationes , sic eis vocat, nos admirari, O 'Oseere non oportere, iam erum passim non pris

Scelestae necessitate , scd pro hominam assectu exporrent . Et paulo post iEcclesiae igitur Chri sti hi vehementer incommodiant, qui res Otreoram prae cta egestas non se palaat egregie exposturos, nisi eas Minoe revelationia

busio miraculis adornarint. .

aas Audiendus etiam cst Cardinalis Bellarerinus, qui Ecclesiamicas conremersias contra haereticos eruditissimo pe tractavit,& multa in fidei Catholicae defensionem firmissime statuit . ad rem de verbo Dei non scripto, lib. 3 .cap.y.ibi: Non

enim novis revelationibus regitur Nescis, sed in iis permanet, qua tradia

rum illi, qai ministri fuerant sermonis. Omnes Patres,& Doctores antiqui,& Concilium Alcidense, utconstat in i . p. Disc.2. per totum concorditer testantur, verum narum religiosum cum votis incepisse a Christo Domino,quod etiam Eugenius Qua tus declaravit, ut supra ostendimus superiori S. cui declarationi adhaesit etiam Pius Quartus, ut ibidem constat: ergo non citrecipienda nova haec revclatio, in qua advertarij praetendunt Dciparam Dominam nostram B. Petro Thomae revelanc statis in religiosum ab Elia fuisse institutum cum votis. Obstat etiapraetensi revelationi, quod moremi Authores illam scribentes in iacto non conveniunt, nam aliqui vigilanti Beato iactam

fuisse dicunt, aliqui dormienti,alij plura addunt, alii demunt: ergo pratalicta revolatio nullo stabili nititur iundamento. aa Sumax, de alia, quae predictam revelationem insul e sistentem taciunt,ec inter alia Martyrium eius deni Sancti ; nam Philippus de Maurijs supra citatus, qui vitam, infirmitatem,ta mortem scripsit, in lectulo suo se, morientem Beatum Petrum vidisse testariet. Ioannes quoque de Faventia, qui Beatum P trum Thomam viventem vidit, ae post mortem vitam eius seripsit,Martyrum non restri, ta victoriam, triumphum n

348쪽

Bere non omitteret. Breviaria,& Misialia ordinis Carmelit let ni de anno Isoy.IS . Is s I.&Κalendarium eiusdem ordinisi editam ex praecepto Capituli generalis annosis G . inter Sania, ctos Confessores Beatum Petrum adscribunt,S: Ossicium Coa, fessorum praecipitur recitantamin eius festo, vi notaturiviai Bolandum: postea vero Martyr apparuit in Altaribus Carme litanis contra Canones Ecclesiae Alricanae,in quibus Decretum

invenitur, nam.S3.ibi: isnmiam a memorra Mart rumprilabit teri acceptetur,nisi ebi corpus, aut aliquae res quia sunt,aut origo alicatas ha- bitatio G HI possession f, HIphiloma sitelisum origine traditur, namcua re somnia. vesperi viri quasi revelationes Dorumlibet hominuis, bicismqu constituuntur altaria omnino improbeutar: ergo quoadus

que Martyrium,& revelatio Beati Petri Thomae ab Ecclesiae: emininentur,cit Melissimam originem adversaru tradant non

sunt inter Doctores admittenda ut vera,vt ex eis firma traditio possit fundari. . . I r. aas Nec valet dicere , quod Ossicia Carmelliana, ina, i ter quae Ossicium B. Petri Thoriae legitur , approbata tu xunt ab Ecclesia. i nam inter ossiciae huius sacri ordinis sub Paulo v. approbata , recognita a Cardinati Bellar- mino: Ossicium Beati Petri suit approbatum , sediliae propriis lactionibus,quae nunc leguntur et postea vero in ultima editione reviarij Carmelitant Oincia,Sacra Congregatio non vidit,sed in ulgentia Cardinalis deTorres apposita fuerunt generali permissione eiusdem Coiagregationis, itiae ex consuetudine recitabantur,donec strictius a Sacra Congregatione examinarentur, quae quidem approbatio in forma communi. Pontificiam authoritatem non inducit, ut notum est: ergo Sacra Congre, gatio numquam ex certa scientia, praedictam revelationem cinfirmavit,dc approbavit : quod si aliquando Sacra Congregatio cam approbaverit,& legi permisserit in aliqua religione. . ves Provincia, haec approbatio recipienda est iuxta doctrinam Iom nis Gerson de his, iug credenda sunt de necessitate salutis, ibi:

Respicit istegradus legenuas,st mi acu mel rum,Pitas Patram,iu imnes dePotarum p. rsonarum,recita mire opiniocles Sanctorum Docto, mmcl a onnia suscipit Ecclesia, legique permittit, nou quod determinet talia d n restitate laluti, esse creunda, i ed quia proficiunt ad commore,

dos asscssis pios fideliumre in aec Scartioue ipsorum, tam in talibus nihiade certitudine sciturem misin. Et secundum hoc iudicium quam

plurima gesta, c acta quae in lectionibus Samiorum

349쪽

proponebantur antiquitus, re melius inspccta, reformavit E iclesia, ut constat in novissimis reformationibus Breviarij I mmani. Expectamus igitur iudicium Ecclesiae super hac revelatione Carmelitana, de quid nobis proponet dubitamus, quia in Ohic. S. Ceciliae in Homil. S. Ioannis Chrysostomi, quam ex pr*cepto proponit recitandam ab universali Ecclesia approbavit, dc confirmavit, quod virginitas in veteri lege cultum non habuit, quod institutioni Eliani instituti cum votis religiosis in veteri lege opponitur, ut prate litur ab adversarijs in pr*dicta revelatione, nec credibile'c ii, quod in hoc sensu Sacra Congregatio praedictam revelationem confirmet contra doctrinam fere omnium Sanctorum Patrum dicentium statum religiosium cum votis in Cluuio incepiste,sed his non obstanti-.bus, iudicio Sanctae Romanae Ecclenae, de fidei Centorum di

ctum submittimus. I t

arci Circa praedictam revelationem plura asserunt ad versarii ut institutionem Eliae revelatam B. Pctro Thomae c plicent. Primi Authores,qui praeterito,& nostro saeculo scrip ierunt, ex Ioanne Ierosodimitano dixerunt, quod Elias sua, religionem instituit in Carith ex Dei expresio mandato: postea dixerunt, quod ex instinctu divino: Magister Lumbier prius dixerat, quod vota emissit Elias in Thabor, vel in paraayso, quod retractavit tom. 2.Misceli. Moral. 3. S. i. Magister Espinscripsit quod Elias vota emissit in Carith, de religionem U- probavit in Thabor Christiis Dominus, quam postea consi mavit in nocte Sacratissimae Coenae, in qua divinam sumpsit Eucharistiam Elias de manu Christi,& iterum hanc religionem Flianam,& institutum Monasticum in die Sancto Pentecostes Spiritus Sanctus confirmavit,quae si vera essent,institutum Eli num datum a Deo esset in veteri testamento, approbatum 1 Christo in novo, confirmatum a Spiritu Sancto, Ac promulgam tum in die Sancto Pentecostes sicut evangelium, aramque,aut nihil differret a lege gratiae,quae omnia improbabilia, de iner dibilia videntur,re cum ipsi donatalici non conveniant, nulli dubium est,quod nullum habent sue traditionisprincipium ce tum,ac per consequens,quod nullus praedictam revelationem intelligit. v et et 'Tandem Bullas Pontificias producunt pro sua ant ciuitate;& origine ex veteri testamento, sed omnia Pontificia

diplomata HonorioTertio antiquiora nullus scriptor admittit,

- - . quia

350쪽

quia vel supposititia sunt, vel ad rem non pertinent, quia Ecclesijs , antequam in Europa Carmelitq viderentur conccita fuerunt, ut in Romana S. Martini de Montibus notum cstom-nibas,cui concessae fuerunt quam plurimae indulgentiae, anteruam hic ordo in Europa agnosceretur,ut in ossicio de Monte armelo legitur ibi cum olim in Europa hic ordo est Ucottis, etc. Quomodo citet ignotus hic ordo tempore Honor ij III.si tantis fuisset a Romanis Pontificibus gratijs insignitus saeculis praeteri tis Quomodo pro illius extinctione non pauci instarent, si tot esset Apostolicis munitus privilegijs Hae igitur Pontificiq Bul,lae,quas nec Baronius vidit, cui RomanaArchivia manifesta fit runt, nec alius Scriptor antiquus invenit, supposititiae existimari debent , dc noster Petrus Crescentius Italus falsitatem earum probat in suo Praesidio Romano lib. 1.1 numero 1s S. usque ad 166. His ergo Bullis relictis ut apocryphis, alias post Honorium Wrtium datas producunt, in quibus sequentia

continetur verba: Successionem haereditarium Eliae, O Elisei tene ies: quq secundum institutionem vitae religiosae intelligunt petalia verba in Bullis reperta: Tanquam religionis Decalam, exemplar. Ex quibus dicunt successionem hqreditariam tenentes tanquam religionis speculum , dc exemplar proponuntur 1 Summis Pontificibus Sancti illi Prophetae: erso in vero statu religioso senserunt Romani Pontilices successionem haerediatariam tenere.

ar 8 Ex his Pontificiis Bullis parum, vel nihil colligi

potest, quod praetensae traditioni faveat, nam ut recte observant Patres , dc Doctores, omnia quae secundum Datariae, stylum in praeambulo Bullarum inseruntur,ad dispositionem Pontificiam non pertinent ; sed in sua fide relinquuntur, unde Verba illa Successionem haereditariam Eua, ct Elisei tenetites: proposita fuerunt, & relata a Procuratore Generali Carmelitarum, vel a Generale eiusdem ordinis, ut constat in Bulla Sucti Quarti, ibi: Save sicut exhibita nobis nuper pro parie cor stophori Marti noni dicti ordinis Gener ii Magistri petitio continebat, Oc. Et qui his relationibus opponitur,non tamPontifici,quam iis,qui rem Pontifici exposuerunt cotradicitiTu etiam: quia si die Sac. Rota declaravit intentione Pontificis deficere in Bullis, vixpeditionibus,quaepraeiudicium causant tertio secundum certissimam regulam Chancellariae: itaque Summus Pontifex non deci

SEARCH

MENU NAVIGATION