Controversia dogmatica in tres partes divisa. Pro veritae spiritu perfectione legis gratiae, & alijs excellentijs illius privative datis, & concessis in statu praesenti Ecclesiae ex plenitudine gratiae, & meritis Christi praesentis, & passi, & in adv

발행: 1696년

분량: 541페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

51쪽

rrmessia,quam intini divido partes: in prima Mi Mis

Uta a. ratione, ct authoritate proponor in secunda

argumenta historici prophetici , & Apologiae restro

ta diluo: in tertia nova argumenticula PP. Salmanticensium adduco,& fallatias, aequivocationes, & argutias eorum demonstro. Testis est in ilii Deus, quod pro veritate scripsit, non aemulatione aliqua, sed charitate, &christiana ingenuitate , ut a vitis doctis docearn ut Sancta Mater Ecclesia in re gravissima, tuae radicalem perfectionem legis gratiae, & Chris ianismi tangit,quid tenendum sit proponat,definiat,& declariret. VALE.

52쪽

DE ORIGINE,

ET INSTITUTIONE

VERI MONACHATUS.

CONTROVERSIA UNICA.

Contra verum Statum Religiosum, quoad substan tiam,& essentiam evangelicum Votis essentialibus Institutum ab Elia in veteri Lege.

PRIMA PARS.

vera sententia proponitur, & stabilitur testimonijs Sacrae Scripturae,& Sanctorum Patrum. DISCURSUS PRIMUS.

Ex imperfectione veteris Legis ostenditur impossibilis verna Monachatus cum Votis quoad essentiam,&subsim, tiam evangelicus in veteri Lege. -

Verus status controversa , certis suppositis, di notabilibus,

aperitur.3-TATUM Uerum Religiosum cum votis essentialibus

in veritate evangelica conantur adversarii probare in Synagoga Iudaeorum, Christo Domino adveniente, pernaansurum in eadem essentia,substantia,& veritate, ut ab Elia antea fuit institutus, & votis constitutus ; nam licet inter veteris testamenti umbras exordium lanameret, Elias tamen citis

53쪽

x De Orag. veri Monach.

ante Evangelium Evangelicus, ante Clitutium Christianus. Sic expressis verbis habetur in Historia Prophetica Carmelitana, libro

I. cap. 38. num. 8. dc in eodem libro,cap. I.num.8. quod Christus Dominus perfecit, dc approbavit Monachatum ab Elia fundatum. Et cap.2I. num. E. Quod bene potest dici,Christum voluisse, quod discipuli sui Principem, Ac Imperatorem status virginalis, ipsum Dominum nostrum cognoscentes; Eliam quoque Ducem generalem recognoscerent ex veteribus Monachis circumcissis, de novis legis gratia: baptigatis, una familia constituta,in codem statu,&Religio in utroque continuato testamento. Et ibidem num. 6. Quod vocatio Prophetica Eliana non tantum similis Apostolicae fuit ; sed unus status continuatus, sicut Nilus qui praeteriit, de nunc transit,quamvis Cluilius Dominus postea cum perfecerit, de sublimaverit. In hoc conveniunt,dc convenire tenentur deaendentes v rum statum Religioliun Iudaicum illius legis.1 Quem vi cxlii isse 'rsuadeant in Synagoga, ex virginate,

paupertate, de obcdicialia Sanctorum vcteris testamenti, praecipualummunt divissive argumenta,quibuS conccssis,intentum non protiant,quia,ut observantia illarum virtutum statumReligiosum conmcluderent, simul, de in codem subiecto debent probare obediem tiam, paupertatcm, dc castitatem, ut patet ex essentia, S substantia veri status Religiosi: unde licet Elias, de Et sicus virgines extiterint, fili j Prophetarum paupcres,& Rechabitae obedientes, nulluS Verus status Religiosus probari potest ; sed tantum in omnibus umbra, Mfigura Evangelici Monachatus;nec ex observantia piaedictarum vi tutum , etiam propter Regnum Coelorum,simul, de in codem siti, lecto, votus status Religiosus probatur quoad iudicium Ecclesis, nisi aliqua lege, vel voto timctur, ut expresse docet D. Thomas 2.2. Sst. I 8 .art. . Vnde illa tantum testimonia, si cssent,adve sariorum intentum concluderent, quae docerent aliquos in veteri testamento paupertatem , virginitatem, dc obedientiam perpetuo voto, simplici, vel solemni custodisse ligatos in aliqua Religione. tera autem testimonia in quibus pr*dia; virtutes in veteri testamento laudantur, figurativum, umbraticum, S symbolicum M nachatum supponunt in Synagoga, quem nos etiam libenter concedimus cum Sanctis Patribus. 3 Notari etiam opportet ; quod in veteri test amento aliqui speciales modi, seu status collendi Deum instituti silerunt secundum illam legem,& illius Ritum,dc cultum, ut Sacerdotum, Levitaram, Narareorum , & Recliabitarum, de quorum institutis in sacris

54쪽

pars r. Discuis. i. s. i. 3

sacris litteris mentio sit, qui licet Religiosi essent, quatenus specialem cultum Deo dabant, viventes in lius,umbram tantum statuum legis gratiae tenebant; quia vota nostra non emnaiticbantur in eis,

nec iccundum Ritum Religionis Evangelicae, de Christianae lino dedicabantur, ut constat in Samuele, & Sansione Nagaraeis pei tuis, &alijs, qui uxores duxerunt filiosque procrearunt, & viri Religiosi appellantur a Sanctis Patribus, & Dcctoribus; de de statu Sacerdotali Exodi cap. 28. vcrs . p. dicitur ibi: Eruntque Sacerdotes mihi Rcligione perpetua. Et Sacerdotium illius legis per carnalem generationcm filijs Aaron fuit concessum, nullusque dixit,nec ducere potest, quod Religio Sacerdotum veteris, Ac novi testament una, & eadem est in utraque lego, & in eodem sensu loquuntur Sancti Patres,qui Nagareos, Rechabitas,Eliam,& Eliseum,& filios Prophetarum Religiosos appellant, non ex eo quod vota nostra

cinisserint exangelica, sed quia sese Deo dicarunt speciali cultu in illa lege rum Nec Patres, qui Monachos eos appellant, ae vitam, ecmores eorum ad cxemplum, & imitationem preponunt Mon chis evangelicis, Vcros illos Monachos intelligunt secundum formam evangelicam, Ac cultum legis gratiae, quia Sanctus Pater nister Hieronymus, qui praecipuus fuit in hac locutione, Monachos veteris testamenti expresse iiiisse dicit,& nullis aliis clarioribus verbis eos figurativos Monachos explicare potuit iuxta Apost tum diccntem: Omnia in figura contingebant illis. Erant enim M

nachi illius legis sicut Sacerdotcs, & Levitae, qui statuna Sacerdotalem legis gratiae praefigurabant, de illi Monachi statum Religiosum demonstrabant futurum. Tum etiam : quia secundum Doctorem Maximum Epist. 11. Monachus solum, vel solitarium si nificat,cap .placuit I i. quaest. I. Et secundum hanc nominis significationem Elias, & alijs in solitudinibus degentes, recte Monachi solitarii, & Monachorum Principes dicuntur in illa lege; sed ex

hoc vota, & statum verum Religiosum in veritate cvangelica non Probantur, ut notum est, & ex ipsis Patribus constat; nam qui illos vereris testamenti Monachos appellant, vota, & formam Monachatus evangelici in Christo incaepisse docent, ut ostendimus in hac, I .part. disc. E. per totum: Minus enim adversarijs favent Pa- . tres, qui veteris testamenti Monachos ad exemplum nobis proponunt , qui praecipui, & qui frequenter proponuntur sunt Naga- rei, de ex his Sanson, & Samuel, qui ut saepe diximus, in Matrimonio vixerunt, ergo exempla eorum non adducunt ut in veritate,

55쪽

de identitate status, sed in similitudine,& figura, sicut in Pontificia:b is.&Sacerdotibus illius legis fiequenter contingit,quod in exemplum referantur a Sanctis Patribus, de Doctoribus, Ac proponantur Pontificibus. Episcopis,& Sacerdotibus legis gratiae, ut illorum

virtuteS imitentur, vel eorum vitia arguant, re non licer argueret idem Sacerdotium, Ac Pontificatum in utroque testamento, ergo

neque eumdem statum Religiosum, quia discursus Sanctorum Patrum procedit a figura ad figuratum, ab umbra ad lucem, ab I m sine ad veritatem . quia aliter intelligi non possunt in sensu Catho, laeo , de fideli de veteri ad novum testamentum, quoad status Ecclesiae Christi discurrentes.s Nec ex perfectione iustorum veteris testamenti, quos summis laudibus extollunt Patres, status perfectionis probaturi,quia ut docet D. Thom. insta videndus, multi sunt perfecti, qui in statu perfectionis non sunt, de aliqui sunt in statu perfectionis, qui tamen persecti non sunt funde Sancti Patres , viros perfectos inveteri lcstamento laudantes, internam persectionem,& statum anums per gratiam ex Cluisti meritis communicatam, celebrant, ex

omni statu illius populi coniugatis, divitibus, Principibus, de Sacerdotibus iniussam: Nullus vero statum persectionis lege aliqua externa constitutum,& evangelicis votis laudavit in Synagoga Iudaeorum, in quo circumcissi ad persectionem legis, de finem eius pervenire possent, ii vellent, de in eo professi ad perfectionem ten,

dere tenerentur ex votis. Ham vota, paupertatis, scilicet, obedientiae, dc castitatis in veteri testamento negamus, quia simpliciter statum mutant, ut ex D. Thoma ostendimus in hac s. pari. Alia vero vota, quae simpliciter statum non mutant, certum est imperiri inveteri lege, ut Nagareorum peregrinationis, Ac aliarum virtutum: Sed illa quit is homo totam vitam suam Deo obligat, ut in operibus perfectionis ci descruiat, in veteri testamento negamuS,A pr pria este legis gratiae statuimus. Nec vota perpetua in veteri testam mento negamus, sed secundum veterem legem, ut in ipso NaEaream constat, in quo Sanson, de Samuel Nagarsi, de Religiosi perpetui uxores dux erunt , ergo Patres, de Doctores, qui Nisarsos, Rechabitas, At filios Prophetarum , Monachos, vel Religiosos perpetuos in illa lege appellant, iuxta Ritus, de statum illius legis sunt intelligendi,& non quoad sormam evangelicam. Frustra enim laborant adversiarii ex Nagaraeatu, de Rechabitatu ad verum statum uellet osum evangelicum concludendum.

6 Notandum cluna est, quod licet Regnum Ccelorum, ta

56쪽

praemia aeterna continerentur in veteri testamento, sub umbris silerunt velata terrenis promissis, dc populo Iudaico non fuerunt revelata, quod dogma catholicum cit, ut siet manifestum ex Patribus: nam in illa lege nec fides Trinitatis, cui Regni Coelorum ingressus reservatus luit per baptismum, fiest promulgata Iudaeis,nec gratia ex lege promissa, qua Regnum Ccelotum, de gloria, ut corona iustitiae datur: itaque Christium Dominum sperabant temporalis

Regni Israel Redemptorem, ut constat ex Lucae cap. Zq. VCrs. a. I. ibi: Nos autem perabannus, quia ipse redempturas Cis Urael. Vnde

fides implicita Redemptoris sufficiens fuit in illa lege, ut ex meis ritis eius futuri iustificarentur in ea , secundum illam viventes. Mysteria autem crucis, dc caetera redemptionis Sacramenta, vitaque Apostolica, Iudaeis, dc populo non fuerunt cognita, iustis

tamen aliquibus, interna revelatione aliqua revelata fuerunt, non

omnia omnibus iustis ; sed aliqua aliquibus, secundum altissimam Dei providentiam, de inscrutabilcm voluntatem. ut nobis prophetata in figuris relinquerent, de Ecclesiae Christi per Spiritus Sancti adventum manifestarentur, de populo Christiano palam praedicarentur. Ex quibus Dici, quod iusti illi, quibus vita cvangelica in

terius revelata suit, exterius tamen secundum illam legem vivebant , quod pulchre D. Bemardus dixit intra videndus, disc.2.f. s. dc alii Patres in hac controversia , ergo sancti illi, & iusti, perfectiaque secundum illam legem, caeremonias, & mores, eadem age bant , de quaerebant, populo carnali ex charitate adhaerentes, ut ait D.Bemardus. Ex quo patet, quod persectionem legis gratiae ex in ritis Christi futuri tenentes, nullum statum persectionis publicum, Ac verum iuxta evangelicam perfectionem constituerunt in illa v teri lege.

Ex dictis evidenter colligitur, quod revelatio Christi Domini,vitaeque Christianae, de voti Dei parae nulli statui illius populi fuit

facta, neque iustis illis praemia aeterna virtutibus evangelicis pro-rnissa,Mysteria fides,sacramenta,& vota legis evangelicae exempla ria fuere,ut secundum Ritum Religionis evangelicae,& Cultum legiis gratiae vi ucrent, re operarentur ; sed ut iuxta praecepta Deo data,& Ritum,de Cia tum illius legis populo adhaerentes, sphlltum, dc veritatem legis gratiae mirantes, dc sub umbra servitutis, de peccati Rodemptorem expectantes futura cindebant, dc iuxta praesentia operabantur, expectabant tempus acceptabile, de dies salutis, ut revelata eis adimplerent. Quod patet: nam Christus Dominus albquibus revelatus fuit, ut Author Sacramentorum , dc Sacerdotii

57쪽

c De Orig. veri Monach.

aeterni, non ad exemplar illius legissed gratiae: Nullusenim adi

star exemplaris revelati Sacramenta confecit, nec Sacerdotium evangelicum instituit, nec ullum statum verum Ecclesiacaergo licet vota Religiosa, vitaque evangelica aliquibus fuerint revelata ad perfectionem internam, nullus tamen publicum statum eorum instituit in illa lege, quia secundum D. Augustinum laudatum in haci .p. de disc. i. s. s. Secundum ordinatissimam providentiam dedit minora praecepta populo, quem adhuc timore alligari oportebat,ta maiora populo,quem iam clauitate liberari convenerat, quia ab co dantur, qui novit confluentem suis temporibus generi humana exhibere medicinam. 8 Denique advertendum est, quod vota possunt esse perpetua,& ad tempus, ut notum est in novo, & veteri testamento, & ita omnes Patres, dc D stores, qui ex aliquo capite Virginitatem perpetuam in veteri testamento observatam fuisse negant, ex voto, et

cx lege, de consuetudine, vel quod Domina nostra virgo Dciparaefuit Hirua,quae virginitatemino vovit, dia voto sacravit Si aliquando dixerint,aliquos in illa lege viros,vel mulieres se Deo virginitatem voto sacrasse, de temporali voto sunt intelligendi, ne sibi ipsis sint contrarij,5 ratio hanc intelligentiam suadetinam qui virginit tem perpetuam ita illa lege negant voto Deo consecratam, vel ex opprobio, contemptu in quo habebatur,vel ex maledicto in faecunditatis , M Dei param Dominam nostram primanae in hoc cultu fuisse affirmant niti perpetuum votum explicent,quod a nullo antiquo Patre fit,de tem cali loqui necesse est,quod optime congruit

tempori illius legis,& SS.PP. menti,& sensui. Circa vota simplicia est et ixquod tria illa Religiosa in Religione approbata emissa,vi in

Societate,constituunt veros Religiosos,extia Religionem minime; Sacra quoque Societas Iesu non constituitur votis simplicibus tam tum, sed etiam solemnibus, quae melior, nobiliorque pars ciusdem in professione emittit ; at novissimi defensores veri Monachatus liani veteris testamenti intendunt fundare in illa lege verum sta, tum Religiosum cum votis tantum simplicibus sine aliqua solemnitate, nec in votis, nec in aliqua professione, nec in approbationestatus in communi, nec in ulla speciali Religione unde institimii nsocietatis ii his eis ad intentam prodest,imo contra eos pugnat.His ergo suppositis,argumenta advenarionim facillime solvuntur,ci ad intentum nil probare demonst rabitur , sed quia plura asseruntur ab adversariis, praecipue in Historia Prophetica , de eius Apologia, ut

sula vota divisive probet quidum ita ilici potest cile solutio, resis

58쪽

prudendo statum verum Religiosum non conclaederea diversis. Mdistinctis pcnosiis singula tua: tamen ut selsitas ad osetiorum doctrinae appareat,eo ordine,quo in Apologia proponunt scrv

eo, vim argumentorum enervabimus.

Ex imperfectione dicteris legis impossibilis ostenditur verus status utagiosus, essentialibus ratis constitutus in ea.

' N Ihil ad persectum statum veterem legem adduxisse docet

D. Paulus ad Hebraeos cap. . versi i 'abi: Nil enim adpe fectum adduxit lex, sed n egenis, infirmisque clementis,& umbraticis figuris Mosaicae legis observantias sistere.Ibidem cap. I o.vers. I. ibi: Vmbram enim habetis lex futurorum bonorum, non imam imaginem

rerum. Quam plurima sunt restimonia Apostoli de veteris legis impertatione , quae, quia communia sunt, omittuntur e quod etiam praedixerat EZechiel cap rs. ibi: Dedi eis praecepta n m bov.i,idest,imperfecta,ut communiter Patres, de Doctores interpretantur,qui ex multis impersectionem veteris legis contra Iudaeos ostendunt. I o Hac igitur Catholica doctrina stipposita, verus status taliam us cuna votis evangelicis, in quibus persostio legis gratiae con-ustit, adfinem divinae legis acquirendum,incompat bilis cum veteris legis impetiectionibus ostenditur. Sed prius supponendum est, quod cum statum persectionis negamus in populo circumcisso, non illam hominis internam intelligimus dispositionem, qua in statu perfectionis percomparationem ad divinum iudicium iusti in illa lege constituebantur ex meritis Claristi futuri: Sed statum persectionis excludimus a Synagoga, secundum ea, quae extetius aguntur , quibus homo ad persectionem tenetur, SI ad statum sipiritu tem, per comparationem ad Ecclesiam aliqua lege externa ligante, vel solvente. Hae distinctione procedit D.Thomas E. E.quaret. IS .atet. . in corp. & concludit ibi: Ideo nihil prohibet a liquos esse perfectos , qui non futit in statu perfectio sis , O aliquos e se in statu perfectio nis, qui tamen non sunt perfecti. Idem docet opusc. 18. cap. I s. ibi:

Contingit autem aliquos opera perfectionis facere non voventes, aliquis vero totam vitam suam voto obligantes ad persectionis opera, qua non

implent , viae patet quo Sam persectos quidem esse,qui tamen statum per fectionis aesa haberenti aliquos vero perfectionis statum habere, sed perfra. os non esse. Secundum hanc doctrinam D. Thomae, perlonos ali.

59쪽

s De Orig. veri Monach.

quos in veteri lege ex Christi gratia futuri concedimus, de persectionis statum negamus, quia ex persectione iustorum ad statum perfectionis in illo populo, fallax est toties repetitum a deae oribus veri Monachatus circumcissi argumentum. II His praemissis,& adnotatis eiusdem Angelici DoctorisD ctrina, conclusio verum Monacliatum in veteri lege negans , cui- denter stabili tui; nam Monachatus ille Iudaicus votis, cic consiliis evangelicis obeatentiae, paupertatis, ta castitatis in lege veteri poniatur, at sic constitutus ad statuna persectum perveniret in lege, quod omnino est negandum; ergo Monachatus verus votis essentialibus constitutus imperiectioni veteris legis repugnat: Maior totis suis vivribus defenditur, de propugnatur ad adversarijs; Minor est expressa

D. Thomae opulc. i T. cap. . ibi: Non enim coasilia data fuerant in Wrcri testimento,sed in novo,quia nihil ad perfectum adduxit lex,O hocp tra per Glossam, qua quinque p.ines dicit esse praecepta I alia, I rem autem panes crangelicam perfectisvim. Ergo ex imperscctione veteris

legis negat D. Thomas in ea consilia,sine quibus status verus Religiosus defendi non potest.

i r Confirmatur ex eodem D. Thoma I .2.quaest. Io .art.2 ineorp. Vbi explicans Angelicus Magister, quomodo Christus Dominus legem adimplevit, Ac postquam, r passionem tuam quoad iustificationem ostenderit adimpletam, opere in circumcisSione,M tripliciter sua doctrina ad mpletam per Christum, docet, dc ad rem

uiui: Tertio adimplevit Dominus praecepta legis duperaddendo quadampe feectionis consilia, ri patet Matthaei is. bi dicenti se ob creasse pracepta veteris legis, dicit unum tibi deest, si ris perfectus es e,vade,o' vende qua habes,dic. Ergo sentit D.Thomas,quod consilia evangelica,verum statum Religiosum constituentia, in veteri lege non extiterunt,sed a Christo Domino instituta suerunt, de in nova superaddita, ut Vetus adimplcrctur. 13 Ex hac D.Thomae doctrina, alia efformatur ratio contra Verum Monacharum circumcissum: Christus Dominia consiliis paupertatis,obcd entiae,& castitatis legem adimplevit,statum Religiosum in ea inititurus,sic D.Thomas; Sed in veteri lege Elias u ta instituit, eadem consilia dedit, ut adversarii docent: Ergo Elias veterem legem quoad statum Religiosum votis, Ac consiliis evangelicis adimplevit, de perfecit; & antequam Christus Dominus in mundum veniret, omnes illi Religiosi circumcissi tu statu legis adimpletae, ae persectae, quoad illum statum vixere;nihil enim illi sta

t ilia uic vilissio dee uex his, accitastui in lege gratiae iustiam

60쪽

tuit ad persectionem status Religiosi quoad substantiam, de etae imitam pertinentibus.

I Ex alia veteris legis imperfectione assumptum probatur

expressis Angelici Doctoris verbis,ex I .E.quaest. Ios .art. .in cor' ibi: Dicendum quod haec est deferentia inter consilium,ct praceptum,quod

praeceptuis importat necessitatem , consilium autem ponitur in opinione eius cui datur, ct ideo comenienter ia lege nova, quie est libertatis, supra praecepta addita sunt consilia, non autem in Peteri lege, quae erat lex semi-

tutis. At sine consiliis praedictis, de quibus D.Thomas, non potest verus status Religiosus intelligi votis euientialibus constitutus, ergo in via D. Thomae, non potest defendi verus Monachatus circumcissus. Discursus Angelici Prae eptoris in doctrina D. Pauli fundatur, qui saepe veterem legem servitutis appellat, per quam populum Iudaicum statui servitutis subiecit: Erant enim omnes circum' cissi in stata servitutis a lege illa Motaica ligante ; sed status verus Religiosius consilijs cvangelicis constitutus cst status legis libertatis, ergo non potuit cile in veteri lege, nec unus, Ac idem cum illo I

daico, ut ab adversarijs ponitur, quia sub lege servitutis esset status periret e libertatis, quod implicat.1s Consonat doctrina Angelici Magistri cum ipsa vereri

lege; nam in Deuteronomio, postquam Deus legem dcdit prae ceptaque, de omnia moralia , caeremonialiaque, de iudiciaria populo in terra promissionis observanda proposuit, ac de sacrificijs, Ac de alijs minimis legis observanti js, circa omnes status illius populi statuit, & ordinavit, cap. I in I s. 3 o. Vltimum praeceptum impossuit, ibi: Quod pracipio tibi hoc tantum facito Domino , nec addas quidquam, nec minuas. Vbi libertatem addendi, vel minuendi in lege abstulit in illo populo, quia erat sub lege servitutis. Unde novus status supra illam legem, novis regulis, dcc siilijs voluntarijs in illa non contentis constitutus , videtur prohibitus ex ipsa servitute legis, in qua non invenitur facultas addendi, de approbandi vota, dc consilia voluntaria, quae constituunt statum libertatis cvan licae.16 Tum etiam : nam in eodem Deuter. cap. IE. dc alibi, Iocus in quo victimae, sacrifieia, holocausta , & vota Deo offerri debebant, designatur ibi: Sed ad locum quem elegerit sim uus Deas rester de euneris tribubus Pectheis ,rt ponat nomen sum, ibi, o iubabitet in eo, venietis, ct o feretis tu loco illo holata Za , O victimas vestras, o trimitias manuum rimarum , O vota , atque dona

Da primetentia boum . mum. Sed de votis Religiosis, neque de

SEARCH

MENU NAVIGATION