장음표시 사용
201쪽
3 cum ergo in actu falso aut declinante a rectitudine ViXerit, patenter mentitur. Ideo dicit Salvator de primo angelo peccatore o. ', quod ipse mendax est et pater vel origo mendacis simpliciter in communi. Mendax autem simpliciter non est nisi mendacium The ource of
cum ergo clyabolo appropriatur mendaci Um et Peccat Um iri Anselm' Dee Sentencia Salvatoris, querit Anselmus sollicite in De Ca xi diaboli. casu Dyaboli, quomodo primum peccatum suum Ortum habuerit et cum dyabolus non possit ociari a volucione, iocum non sit natura passionibus impedita, et oportet primo esse obliquitatem in potencia volutiva, is si hi tu devit
manifestum, quod primus defectus fuit in actuali Vol V 26 4hauidacione et cum nichil potest velle, nisi iustum vel utile. 'it' ly 904,
sed lichil peccat volendo iusticiam. patet sibi quod as therei orei dyabolus primo peccavit volendo sibi bonum utile. E '' ς' Ultra, cum non iniuste vellet, si solum tonum utile si hi datum a Deo vellet, cum iustum sit omne tale Velle, patet ergo, quod voluit aliquid bonum utile, non tunc habitum ab eodem et per consequens inordinatero volendo commodum. quod nondum habuit extendit Thus e set upappetitum extra iusticiam, volendo ut non debuit. Cum tib ergo voluit qualiter Deus non voluit eum velle, voluit implicite voluntatem propriam non sequi vel subici Superiori voluntati, quod cum proprium sit Deo, voluiti, implicite similari Deo, mo voluit quodammodo implicite esse melior Deo volendo illud, quod Deus ipsum
habere noluit, nec modum volendi causavit, et sic implicite voluit voluntatem Dei retrocedere suam. Ideo Salvator increpans Petrum, volentem tam saluti eram S mentem Christi non esse, quasi contrarie auctorigando. audivit exprobracionem acutissimam dictam: Vade retro, Sathana , qua informatus est conformare voluntatem suam voluntati Dei, ut recte precedenti, et non
modo Sathanaes superbiendo velle recedere. Ex istis 3 concludit Anselmus quod 3 abolus gratis amisit velle, quod debuit habuisse, et sic iuste amisit in volenciam, quam habebat, iniuste volendo, quod non habebat: totam istam sentenciam inculcat capitulo quarto et
post: et in ne capituli quarti querit, quod fuit illud
3. o. 8, 44. . CV Anselm De casu Diaboli, cap. IV Migne CLVIII 332 33M: Quomodo ille peccavit et voluit similis esse Deo. G2. Math S, S.
202쪽
bonum commodi, quod 3 abolus voluit ante tempus habuisse. Et respondet: Quid illud 'suerit non video; sed quicquid fuerit sufficit scire, quod fuit aliquod, ad quod crescere potuerunt, quod non habuerUnt quando creati sunt , quia, ut dicit ante capitulo se, dyabolus non sit ita obtuse mentis quoniam satis scivit nichil aliud a Deo cogitari posse. Et potest ista sentencia declarari supposito, quod primum peccatum sit in supposita potencia in participante aliis. Nam in illa sunt duo genera actuum, scilicet velle et nolle io Velle est actus quo voluntas acceptat obiectum conveniens et nolle est actus, quo voluntas resilit ab obiecto disconvenienti. Et est duplex velle vel sic, quod voluntas velit bonum alteri quod potest vocari velle amici ci aut velle iusticie vel sic, quod velit is bonum sibi ipsi, quod potest vocari commodi vel concupisce iacie. Prima autem istarum volucionum est velle, quo voluntas it bonum esse in communi, et in hoc primo Qt Deum esse, quamvis particularium volucionum volucio asseccione commodi videtur precedere volucionem Ioasseccione iusticie. Ulterius patet . quod omne nolle voluntati presupponit aliquod velle. cum voluntas nichil refugit, nisi propter repugnanciam eius cum alio quod affectat, ut
avarus non it expendere propter affectum quem habet et Iad pecuniRS.
Pride is ille Ideo dicitur communiter quod oportet superbiam in aula risit precedere omnia peccata, sicut velle precedit nolle. In- pec dixi vidi enim et ira consistunt in volucione inordinata, et
hinc tenet August1nus 14 De Civitate 50 quod Superbia ofuit peccatum iuxta illud Ecclesiastici 1o Inicium F. omnis peccati superbia. Nec repugnat huic dictum Apostoli prima ad Timoth. uod radix omnium malorum cupiditas , quia appetitus inordinatus Luciferi respectu commodi in ordine ad se ipsum potest vocari bcupiditas. Non enim appectit temporalia vel carnalia
D. COI. fit. 2, non adiecit Matthem. ae ecci io Se Inicium. b. I. comodi et sic postea.
I. Ans de as. Diab. VI non Vi Migne LVIII 535 . d. ibid. cap. IV Migne S S): Non enim ita obtusae mentis erat, ut nihil aliud simile Deo cogitari posse nesciret. o. CZ Ug. De Civitate Dei XIV 3 Migne XLI PH)r Porro malae voluntatis initium quod potuit esse, nisi superbia 2 3 i. Ecc Io, A. 33. Tim. c. H.
203쪽
at Rccione sui commodi quia non afficitur talibus cum ergo omne, quod est in mundo, aut concupiscencia carnis Ut concupiscencia oculorum aut superbia vite Prima o. ' patet quod peccatum dyabolicum est superbi I.
Quid lautem Myabolus voluit est dubium. Quidam ha the devit autem dicunt, quod vidit in Verbo Deum assumpturum ς'
naturam humanam, et videndo voluit quod assumpsisset naturam suam sed hoc non est verisimile propter duo. 1 Primo, cum visione clara ante honitatis non stat invidia. Secundo quia a probabili Christus non fuisset incarnatus, si homo vel dyabolus non peccasset. Vidisset ergo implicite casum suum et sic vel doluisset potencia precedente peccatum ipsum casum nolendo vel volendoi, casum suum fuisset peccator, ut arguit Anselmus in Decasu Dyaboli se Aliqui autem putant, quod actus Luciferi fuit noticia creaturarum in qua fundabatur ommissio resurgendi in Deum laudandum, sicut fecerunt angeli confirmati, faciendo mane secundo diei. Alii putant, a quod voluit confirma cionem suam accelerari, et sicommissio volucionis vel complacen cie in domo Dei tunc
habita tanta ex cupiditate alicuius, quod non debuit habere, principiavit illud peccatum, et sic de multis modii dicendis qui omnes vectes sen cientes in isto
25 conveniunt, quod iusticia est conformitas vite racionalis ad voluntatem increatam que quidem conformitas rectitudo dicitur iniusticia autem malicia vel peccatum est difformitas actus nature racionalis ad Voluntatem vel regulam increatam et omnis talis fundatur in sub-3ostancia et actu bono.Quod autem primus actus peccati Luciferi non sit Three reasons
per se aut inseparabiliter malus, patet tripliciter. Prim i , ae 6 Miue hoc quod omnis talis est eiusdem speciei specialis
si me cum actu terminato ad conforme bonum et in iis eis.
35 dato in conformi natura intellectuali: sed aliquis talis eici opis evel de facto vel de possibili est iustus: ergo ille non ' s. rius bi '
est inseparabiliter malus. Consequencia patet ex hoc uim a good
intellectunt 3i. Quod e correctura in Oct. nature.
. I Ioh. 2, si et concupiscentia carnis et . . . et superbia Uulg. 6. Ans de casu Diab. IV non Migue CLVIII S) Iam igitur tibi manifestum esse puto ex rationibus suprapositis diabolum sponte amisisse velle quod debebat, et tiste amisisse, quod habebat.
204쪽
quod non est dare variacionem ex parte subiecti racione cuius inseparabiliter inesset uni actu malicia ociusquam cuilibet sue speciei, sicut est de nigredine in corvo et ebano. Ipsa enim complexionem mixti naturaliter, ex qua resultat forma superaddita. Ideo si mixtum non
potest carere tali temperato, tunc nec potest carere
nigredine consequente, et ita est de aliis accidentibus inseparabilibus quibuscumque; cum ergo non sit dare talia principia, principancia maliciam talis actus, sequitur, quod malicia non est ab ea inseparabilis. io God mi h Item, si Deus daret Lucifero illud volubile, quod nisi ob ide os ordinate it, et hoc pro eodem instanti pro quo ille actus destre i h elicitur tunc esset illa volucio iusta, quia complacencia
v heu Lucifer in Dei dono, et tunc esset idem actus, qui nunc, quia Th dii is, dekis idem Olitum, idem volens, idem tempus produc cionis ibW0ulo et eadem iacio volendi que sufficiunt ad individua
Sequitur possibilitas consequentis; possibilitas assumpti
patet ex hoc, quod omne, quod Deus Umquam potuit, necessario summe faciliter semper poteSt. OThe ac of the Item creaturam velle habere datum volubile nunc biwhi r aut tunc ne dum contingit cum omni tali volucione in accident i specie et subiecto, sed videtur esse summe accidentale
6nly tali actu 1; ergo, cum propter limit Rcionem tem POTIS,
'b b 'l' quo voluit anteriorare suum commodum, infuit volicioni ab sue obliquitas, i sequitur, quod summe accidentaliter . 23suit illa volucio iniusta. minor videtur ex hoc, quod
lapS tempore, pro quo natura racionalis appetit commodum, labitur velle illud commodum pro Unc, Umnecessario it simpliciter tempus revocari, et non opor 3otet exinde volucionem iesineres esse; ergo contingit eidem actui accidentale, quod terminetur ad volubile tunc aut nunc volutum vel, si fuerit volucio singularis limitata a dato instanti adhuc non negabitur quin Deus potest dare volutum pro dato instanti. Et con 3551rmacio huius est, quod illa volucio est creatura Dei ab ipso causata: ergo Deus potest facere ipsam Sine malicia, Sicut quamcumque animam sine originali peccato fedatam potest facere iustam. Cum ergo Omne, quod Deus potest, sit continuum, latet . quod nulli oactu inseparabiliter inest malicia.
205쪽
CΑΡ. XVIII. DE ENTE REIM CAMENTA II. I 77 Certum ist ergo. quicquid irimus ieccator voluit The fissi seu primo peccando, quod illi volucioni in fuit Una circum b. d. h. iiiiii stancia. que propter iniusticiam. quam involvit. Deo os uordinate
, fuit primum ieccatum: et patet, quod aversio a Deo est proprius et prius de racione peccati quam conversio ad creaturam. et hoc est . quod dictum est superius, primum ieccatum esse peccatum omissionis, te dum qui a dyabolus omisit servare iusticiam, it sic pec- locavit; verum, quia ommisit velle, quod debuit, propter cupiditatem inordinatam volubilis, quod tunc velle non debuit et sic aggregatum ex tali actu et malicia fuit inseparabiliter malum. Fuit enim unius actuS. quo inseparabiliter voluit esse beatus, sicut necessario lii, omnis natura racionalis et fuit alia volucio posterior voluptuosa improporcionata ad finem intentum et in illa improporcionacione consistit peccatum prim Um, sicut et cuiuslibet peccatoris peccatum exemplatur ab illo. ores enim est possibiles creaturam hacionalem The creature Ioactualiter peccare, nisi inordinate Oluerit quo ad Vol δ' in tho Grecionem beatitudinis Patet ex hoc quod non est pos H in 00 3
s 1 1le naturam volutivam iencere voluciones beati means uias ted
tu dinis, ut hic Supponitur, sed non est possibile ipsam ' η
peccare nisi volendo peccaverit, it patet ex dictis. a b Ergo non est possibile ipsam peccare, nisi ex inpro- porcione volucionum peccaverit ideo, ut post dicetur sicut omne peccatum peculative arguendi consistit in improporcione mediorum ad conclusionem inalem sic omne peccatum mori consistit in improporcione me
3 odiorum ad volucionem inalem, gracia cuius est quelibet alia volucio ideo error in eleccione medii est in causa cuiuslibet culpe, ut, quando eligitur voluptas ad Superbiam vite quamvis enim quelibet harum trium sim plicium concupiscenciarum iotest esse sine peccnto.
35 tamen deficiente pro porcione medii ad finem peccatur, ut dicit beatus Iohannes prima o. 20 reducens more Suo Septenarium numerum peccatorum ad trinitatem, correspondenter ad trinitatem hostium et eandem sen-
28. sic corr. ex sicut. 33 Core. horum. 3 i. COI cupiarum.
206쪽
tenciam intelligit beatus Jacobus a. V per sapienciam terrenam, animalem, et dyabolicam; terrena, qua homines sciunt callide negociare, decipiendo proximos, ut
fiant divites quo ad mundum animalis, qua sciunt
improporcionabiliter ad beatitudinem machinari media, ut voluptuose vivant quo ad carnem et dyabolica, qua sciunt supplantando proximos improporcio natos honores appetere. Homo enim propter duplicem naturam habet tres maneries hostium, dyabolo peccante solo modo per se ipsum in corpores enim labet improporcionaliter o oppetere divicias et voluptates, Sed hoc est impertinens dyabolo racione incorporeitatis ideo inordinacio appetitus honorum gignens superbiam, invidiam et iram, Vocatur peccatum dyabolicum et videtur michi, quod hodie sunt iste astu cie vocate sapiencie aut honomice; i5 quia cum iudicium t consequitur affeccionem, cum Un-F. 232 dus sit discrasiatus affectando indebite istos fines, non mirum, commendet sciencias mediantibus quibus fines huiusmodi perquiruntur. Nam talis dicitur bene litteratus homo vel magnus clericus et in dubie talis Io litteratura vel sapiencia reddidit continuantem continue minus potentem lax servandum rectitudinem, quod psalmista attendens psalmo 780 dicit Quoniam non cognovi litteraturam, introibo in potencias domini . Ubi
alius textus per litteraturam habet negociacionem dion 2
enim intendit psalmista, quod illiteratus vel ignarus
divine poten cie sit eo disposicior ut adquirat potericiam a Deo vel accipiat dignitatem in ecclesia sed sapienciam mundi, que est litteratura cum simulacione iudicans detestatur; ideo vere sapiens memoratur iustici Dei os olius. Nam nichil est iustum simpliciter, nisi respectu
prime regule, que est Deus; sed sapiens mundi plus
memoratur ius civile vel aliquod humanitus adinventum, quam legem Dei. Vade ad lim capitulum ' libri tractatus ' de volucione. 35
2 Core. alibi in animalibus b. Post volucione reliquum paginae
i. Jac. 3, 5 Non est enim ista sententia desursum descendens sed terrena, animalis, diabolica Vulg. 23. Py. 70 non 8), 5, 16. 35. de volucione Tractatus de Volucione operis De Ente sive Summa Intellectualium Lib. 2, pars 3.
207쪽
33 Consequens est videre, quam exten Se Sit O UendUm n successson
de tempore quo ad successionem, quia Sepe reSUPPO 1 r, ruiti,isitum est, quod multa sunt extra instans presens, et i at exist at
in tempore suo cum non sit racio quare aliquid est extra instans presens, quin per idem quidlibet quod erit vel suit, sit clam extra instans presen S, O, quod par racio et difficultas sit utrobique. Primo ergo arguiturio sic ad probandam dictam sentenciam. EX opposito sequitur, quod omne, quod est illud, semper est, quod est impossibile ergo propositum Verum. ASSUmpi Umpatet ex Sentencia adversa per exponentes ut si A aliquando est, et nullum est tempus vel instans, quin 15 tunc est . quod est. Hic est multiplex responsio. Prima dicit, quod non est possibile successivum SSe, et si nichil semper est. Sed quia alibi diffuse improbata est dicta evasio, ideo renuo illud modo tanquam improbabile. Secunda via concedit consequenciam, quod Iosi aliquid aliquando est illud, semper est quod in omni tempore sic enim conceditur omne tempus es Se et ita, cum duracio rei duratura non sit, nisi rem diu durare vel esse in durando, concedit consequenter, quod omne durans infinitum diu durat, quia semper, et cuiuslibet Ibduracionis duracio est in rinitum duratura, quia empiterna sed illud videtur nimis leve dictum propter multa. Primo, quia sic cuiuslibet temporanei et a Vel periodUS No succo siones set par cuilibet periodo qui quelibet infinita, et Sic ,hsmi.' quelibet res permanens esset infinitum Senex Vel antiqua, Answer 3 quod satis contradicit scripture mensurant etates ho-' 'minum et duraciones temporalium secundum tu et minus. Similiter per idem sequitur, quod omne tempUS vel aliquod successivum esset inlinitum diuturnum, et
Per con Se Uen S, Una tempus non habet aliam magni-3 tudinem, omne tempus foret infinitum magnum, et Sic
208쪽
CAP. XIX. There must ea differetice
quelibet pars quantitativa temporis esset equalis suo toto simpliciter. Preterea omne sempiternum est infinitum a parte post, et per consequens duracio rei nunc desinentis est sempiterna, sicut est infinita a parte post, et ita quodlibet successivum esset infinitum; sicut enim rei absolute est dare ultimum instans, ita et Sue duracionis est dare ultimum instans, et per On Se UenS duracio, que desinit esse est sempiterna, et quelibet res est durabilis. Neque videtur racio, quare manencia instantis vel o alterius subiti sit duracio sempiterna, cum Sit manencia infinitum diuturna et tamen est non quanta, quod videtur ridiculum, quod duracio sempiterna incipit et desinit esse. Similiter omne semper esse est aliqualiteresse, sicut est aliquamdiu esse; ergo vel est esse tem Isporale vel esse instantaneum. Si instantaneum, tunc
non Si esse diuturnum, et per OnSequen non sempiternum. Si temporaneUm, tunc est UcceSSiVe longum,
et cum nullum accidens denominabit subiectum, nisi qualiter ipsum erit, sequitur. quod sicut quidlibet fu Ioturum erit sempiternum, Sic Semper erit; cum tamen Apostolus ad Hebr. 7 arguit ex hoc, quod Jesu manet in iternum in degradabilis, quod sempiternum habet sacerdoctum. Sed iuxta hanc viam omne corruptibile
PerSonatum non manet per tempUS eternum et a Pro 25prietate est imprivabilis, et si quelibet talis passio est sempiterna et per idem subiectum passioni coexuum: ideo certum est, quod Apostolus non concederet Uem libet sacerdotem manere per tempus ternum vel in
eternum, quod idem est, vel effectum cuiuslibet talis oesse infinitum durabile; ymo vere diceret, quod talia non POSSUnt Semper manere, quia Ut idem dicit, omne, quod veterascit, prope interitum est quomodo ergo Sunt i omnia terna, semper manentia Similiter iuxta F. idem meum semper incipit et desinit esse, quod est 35 impossibile, cum essericiale sit Deo esse per omnia secula seculorum. Antecedens probatur per hoc, quod quocumque instanti signato in illo Deus est semper et
4 5. a parte post Core. a 9. 32. idem coci. io. 25. personatum cod. PeSSonat.
22. Lebr. 7, 24. 33. Hebr. , IS. Quod autem antiquatur et senescit, prope interitum est.
209쪽
CAP. XIX. DE ENTE PREDICAMENTALI. 8 inunc post idem semper erit; nec ante illud semper fuit ergo conclusio. Nam si Deus semper erit tunc in omni tempore vel instanti erit. Consequens impossibile iuxta Sic opinantes, cum tunc presens instans erit et correspondenter de inicione. Nec valet dicere, quod Deus ideo Semper erit, quia in omni instanti, quod erit Deus erit, quia per idem concedendum esset quod
omnis res erit; et tamen infinite sunt res que non erunt. Totum autem illud salvatur iuxta ampliantesio hoc verbum est ' quo ad tempus.
Deus enim semper fuit, est et erit, et tamen in Od as and
nulla parte tempori Semper St, Sed in toto tempore et uot in anγeterno. Nec potest desinere Vel incipere Semper esse, ii in tes: ty ut videtur, nec sequitur: in omni instanti. Deus non I, semper Si ergo Semper non est, Uia portet capere. quod in omni instanti vel tempore Deus non semperest, quod est falsum pro unico tempore eterno. ScimVS
tamen quod in Scriptura et modis loquendi semper capit modificacionem, ut philosophi dicunt contingencia O semper esse, Subintelligendo quando sunt sue cause complete particulare in actu Apostolus dicit prima ad Tess. 4': Semper cum Deo erimus . id est per tempus inlinitum et infra b dicit . Semper quod bonum est, sectamini ' et in omni tempore, quo por--btunum est. Similiter dicit Dominus discipulis Matth. 260:,. Semper paupere habebitis vobiscum , id est ad votum, quandocumque itis, et ita supplenda est modificacio iuxta exigenciam intenti loquentis. Et pro porcionaliter de suo contradictorio aliquando non prima enim non
3 contradicunt semper sum US gaudenteS. Supple, quando racio exigit et tamen aliquando non sum US gaudente S, nisi forte sic modi licetur aliquando quando racio
Undes sophista inegaret talia de virtute sermonis.
3 concedens quod Deus contingenter Semper St, Sed non accidentaliter, cum hoc potest non inesse sibi, sed non potest abesse et adesse, specialiter, si non potest desinere esse tempus. Aliter enim plus sequeretur hoc: ubique est, ergo immensitaliter quo ad locum quam O Sequitur hoc semper est, ergo infinitum diu. Bene tamen sequitur hoc semper est. tunc ita diu est,
22. I. Thess. 4, 6. Domino. Ut g. 2 3. I. Thes 5, 5. 25 uatth. 26. II
210쪽
sicut aliud, cum semper se habet ad tempus, sicut ubique V ad locum. Tercia via dicit, quod non sufficit ad hoc, quod res semper duret, quod duracio eius sit sempiterna, quod
idem est, quod ipsa est, in omni tempore sit; sed
oportet cum hoc quod Semper fuit et semper erit. Sed contra illud sunt evidencie secunde vi e Constat namque ista repugnare hoc semper est et hoc aliquando non est cum ergo claudit contradiccionem de quolibet existente, quod hoc aliquando non est cum rohoc, quod hoc est. Nec portet istam viam concedere; sequitur. quod repugnat huic vie aliquando existens non semper esse. Similiter res diu cius est, ut est per maius tempus sed secundum istam viam quidlibet est per omne, si aliquid est per tempus, igitur quidlibet i5 tam diu est. Nam si aliquid est per tempus, quidlibet est per cuiuslibet temporis Uamlibet partem, que est, et sic per omne tempus totum probandum. Patet sic opinanti. Nam quidlibet est in quolibet instanti temporis, sicut est in quolibet tempore. Similiter non est oracio, Uare re aliqUando non est pro quando, preterito vel futuro, qui per idem in aliquo tempore non St, quia in tempore preterito et futuro et per idem aliquis homo non est, et sic de qualibet specie habente individua corruptibilia. Si enim alicubi supponit ter-2 minus respectu illius verbi est ' de presenti pro futuris et preteritis, que iam non sunt, per idem utrobique posset racionabiliter Sic supportare, et sic species corruptibilium deficerent in quotlibet individuis quia pro
tempore eterno nate sunt habere Ut per Suas parteS et Onon habet illas verbum. Ergo de presenti restringeret, ne talis afrirmativa ampliat pro preterito vel futuro, quia aliter omne tempus ampliaret. Similiter cuius F. libet corruptibilis periodus vel quandalitas mensuratur tempore, Ut patet ex sentencia Aristotelis de tempore 35 et per auctorem Sex Principiorum, capitulo de quando.
35. GJ. Gilberti Porretani ex Princi p. Lib., cap. Ed
Arist. opp. en I 2 ): Distat autem et temptι ab eo, quod quando quoniam secundum tempus aliquid est mensurabile, ut motus annuti communis et motus multus dicitur eo, quod multo tempore permanet. At vero secundum quando nihil