Iacobi Gorscij Praelectionum Plocensium liber primus quintus, siue De baptismo recèns natorum. ..

191쪽

. secutionis metu suppliciorum prol Christum abnegarent. Illud totum nobis non aduersatur : videbat Cyprianus alteram persecutionem instare,dclapsos illos ad certamen illud : turum pro Christo bene animatos esse. Qui ut firmiores essent,ac robustius cum aduersario sathana congrc-derentur, Eucharistiam suadet illi , dandam,&ad communionem fidelium admittendos, a qua propter lapsum illum suum, exclusi erant. Loquitur quidem ille in epistola, de utraque specie Eucharistiae danda lapsis, sed id non pumat contra id quod agimus. Vsus Eucharistiae tempore Cypriani

indifferens erat, tum in una, tum in miraque specie,arbitrio stimentis dabatur. Petit ut ad communionem admitiantur lapsi qui admissi possent vel v-tramque speciem sumere,vel alteram tantum: Id enim in illo promiscuo v- sit liberum illis erat. Porro alterius speciei usum tempore Cypriani usitatum imparentisse, ex ipso Cypriano ia in demon. strauimus, exemplo ex sermone de lae

192쪽

04 IAC. GoRsCIVS DE ss exclusi erant non solum calicem illli, sed totam Eucharistiam postulat dari: Hoc vero est admitti ad communi nem.Nam putare solum a calicis perceptione, exclusos illo&lapsos fuisse, absurdum est, cum non dicat Cypri nus, qui exclusos Ecclesiae vult restitui, & ad communionis participationem admitti postulet, qui admissi, terentur ea ut illis videretur. Facult*tem communicandi dari lapsis poeni. 'tentiam agentibus, poscit a Corne

lio Cyprianus, non calicem flagitat: Quod igitur Cypriani Authoritate

Contra noS utuntur, nihil omnino Ggunt, cum Cyprianus etsi aquarios oppugnans, calicem firmius defende. ret , eiusque usum una cum corpore Christi fidelibus commendet, ne VL .deretur errorem eorum probare, qui reiecta calicis dc vini consecratione, quam loco eius reponerent, tamen unius speciei usum, qui suo tempore frequens erat,nunquam improbauit. Quae ratio communicandi deinceps in Ecclesia viguit . nam & Chrysost

ini temporibus &Augustini stequens

suit.

193쪽

fuit. Et Augustinus contra Pelagianos scribens, dc pueris necessariam ei se Eucharistiam contendens, sub spe. cie vini infantibus dandam esse docuit . Quod etiam Cypriani tempore factitatum suisse ipse Cyprianus testis est, in libro de lapsis, cxemplo pueri, qui sanguinem CHRISTI

ori suo infusum, euomuit. Quod exemplum quia ante retulimus, repet re non opus fuerit. Secuta ut dixi in iis, tempora illa, quibus Nestoriana haeresis vigeret: ad quam tollendam Concilium Ephesinum latum unius spectici communionem, decreto suo com firmauit,ac totum Christum sub ali ra specie sumi,docuit. Quae ratio comis municandi sub Leone dc Gelasio, Vi- Ρ- hmiaxes maxime sumpsit. Nam ita passim in lino sp Ecclesias serpebat, ut illa quae sub εμα utraque specie esset, valde stigesceret, ct a paucioribus obseruaretur : Ita tamen , Vt utriusque rationis illius communicandi, libera potestas cuique esset, siue vellet altera tam , -τι.

tum uti , siue utraque. Quae potestas

194쪽

-sspeciei in

i AC. GORICI Vs DE ff. comtimnicandi dc libertas, tempofectiamThomae Aquinatis,ut ipse infi-tur, seruata est. Sed cum parum ita v nius speciei usum Ecclesiae amplea rentur, Hussitarum secta in Bohemia propagata, obrepsit Petrus quidam Dresinensis, quod est oppidum Misinici aggressus Iacobellum Mimensem itetarum doctrina, dc morum praestantia clarum, qui apud Ecclesiam SMlahata iis in praga id temporis populuili praedicando instruebat,mirari se dixit, doctum & sanctum virum, qui diuina Gloquia plebibus exponeret, errorem illum non animaduertisse communia onis Eucharistiae, qui iam pridem Eoclesiam pessundasset, in qua sub una tantum specie dominicum corpus ministraretur, cum apud Ioahnem de Wtraq; iubeat saluator: Nisi maducau ritis carnem iiiij hominis & biberitis eius sa uinem, non habebitis vitam in vob1ί Commotus his Iaco bellus, cum perquisitis vetustis sanctorum doctorum codicibus,Dionysij praeserutim & Cypriani,communionem calucis laudatam inuenisset, publice populuru

195쪽

EVCHARIST SACRAM. 0 commonere coepit, ne deinceps communionem calicis , sine qua ne-

mo saluari posset, quoquo pacto negligeret.Huic omnes haeretici conspia serunt, haud modica gestientes laetitia, quod articulum reperissent in uangelica lege fundatum, per quem aculeos. vel Romanae sedis ignorantia, Vel n quitia argui posset.Res est relata ad Synodum Constantiensem,ac postea ad Basiliensem, quae damnarent eos , qui Oct opse rdetestarentur, & improbarent

munionem sub una specie, & tanqui

iam inueteratam consuetudinem eqniodo communicandi laudant, d iu- γωδαι stis de causis commendant, illos con improbat ' 'xra damnat, qui utramque speciem Σ '

quasi necessariam, a Christo praecepta: ι'

postularent. Non tamen utriusque y- iani necessisium prohibuit,aut sustulit, cum constet,Martinum quintum Pontificem, a. postea utramque speciem Romae populo silppeditasse. Testatur enim Re Huprendissimus pater Henricus Ralty, o seu Archiepiscopus Nidrosiensis, Mantinum Romam reuersum , laicis sub utraque specie communicasse: Talem N a etiam

196쪽

IA C. GOR SCIVs m s se Net fumolam usum Basiliensis Synodns B, ς' nec asi heianis cocedere voluit, modo rectam hi de Eucharistia profiterentur fidem an

horuna concilioru in Go rinani oelententiam, omnes tandem Ecclesiae o ar biacidentales,tacito consensu iuerunt,&vnam speciem sunt amplexae,seque abi herisco en Vmque tanquam minimhnecessaria, s - ρς , avi, necessario per Christum impera- ta pia reuerentia ac metu violandi si s ierbo M. ci sanctum Sacramentum continu . runt. In hac historiarum staccessione, - . tanquam tu speculo intueri licet,

ec di ρ, ὰ- nam speciem Ita versatam in ulu,sicut

1ς ria Vrriamque, ac postremo illam prael , propter certas & iustas causas., Non cst igitur cur Evangelici tumul- ruentur, ac in eo Ecclesiam Roma-,

nam, quod ab ipsis opostolis, atque adeo ab ipso Christo prosectum, reprehendant,& vel ignorantiae vel m liciae eam accusent. Neque enim, quae Ioannes de manducatione Christi, αa potando sanguine scribit, ignorauit: neque malicia aut ob inuidiam, alteram speciem populo negauit, sed

quod λ morem' Apostoli-

197쪽

rum sedulo tueretur, tantumque subtera specie, quantum subi utraque eL se. Et ut totum in passe & calice esse, ita totuin alteroChristum sumi certo sciret. Non enim est caro Christi absq; sanguine, neq; sanguis absque carne. Qui carnem manducat,& sanguinem in ea bibit:& qui sanguinem potat,car nem etiam manducat. Atq; ecquidem opera rectum est, Euangelicorum vel prudentiam, vel astutiam siue im- Eumelleiis pudentia hic videre. Qui,cum aliquidpi e -- Pro se videantur facere apud Docto res, dc Ecclasiae Catholicae columnas, quos patres, quod haereditatem veri' Ductoressu ratis, & verae religionis, ab eis nobis cticu patris traditam retinemus, dc in eorum

trimonio, ut haeredes & mij verso

mur, merito appellamus) reperiant, statim accipiunt, authoritatem eorum extollunt, veritatem eos vidisse, Spiritu sancto amatos docuisse es .mant, nos Vt degeneres reprehem

dunt, qui vera patrum doctrina repudiata, ad scholas confugiamus, & Sophisticas cauillationes scholasticoru,

198쪽

vcris dogm tibus, patri ni decretiat cfera m us. Quo ties i lii ad Diuum qu guit initim, Aia ibrosi una, pri Dii, Chrysostomum, Hieronymum, Gr

sorium, Bernardum confugiunt, atq; iςorum decretis armati, in nos 'imp , ium faciunt. Cum siquid nos patri bus cotra illos ai ceptum, adfer mu' nihil magis authoritatis relinquant,

illis, quam ex insipa plebe selularijs,

mox clamant, homines eos fuisse, ei, rq re potuisset lia docuisse, veritaten non vidissς. Me haec quaesis udaci 3 um. 40ctrina pro te est, patre in coelum tollis si tuo errori scripta ituloria ira, ac xessimonia aduersia occumrant infra infimos eos abjjcis. Ex quopextolli basin tua doctrina stabilienda, eos contra te Venielites risu excipis Poterit ne idem rcstis, & verus S me d x esset Cuius testimonium conir tie dicenti non recipis , neque pro t diceti recipere debes, leges ςtiam hoc docent: Vt quem quis testem conir , , se dices tena repudiet,eius testimonio, in sua re & causa probanda, Uti no per

199쪽

in eundem simul non cadunt Aut igitur patres cum tota doctrina rejjcite.*ut contra vos & vestros erros prodii- bos recipite, Aureum os, Ioannem Chrysostomum,dum testimoniacius; id c urina vestram profertis, appellatis , eundem statim, Vt vanum, si V stros erro res repugnet, ab ij citis. Cui fidςm semel detraxeris, quem Vanun *ppellaueris, summae vanitatis est, a eius authorit tem doctrinasque resu- lgere,& in umbra eius latere velle.Cy- 'priani locum de calice lapsis dando ςxtollitis,eiusdem testimonia dc al to. x specie ridetis. Impudens ista vestra. ς'

praeuaricatio: aut facite arborona bo 'nam,&stuetus bonos : aut si fructus inali sunt, arborςm etiam malam. NO Minati potest arbor bona fructus malos fer-ye, neque arbor mala, bonos. Si Chrysostomus in uno mςndax, neque in Miijs verus est. Si errauit in ijs quae contra tua figmenta afferuntur, neque iligibepe dixisse iudicandus, quae tu ex eo,

ffers: Aut si ista sunt vera quς tibi dat,

illa vera esse , quae nobis contra ip

200쪽

quia diuisio unius eiusdemque sacrilegio non potest sta αὐλὸν prQuςnire. Grande enim sacrilςgium

contempti m est, hoc .Vnum dc idem mysterium, commendatur continetur

dismisis, iis is tr libςt specie, nempe Christum pro elusitu. nobis mortuum diuidere, hoc est, ipsum mysterium in quantum sub spo cie panis commendatur recipere : in quantum Vero sub specie vini eqni . mendatur,reijcere,&fastidire, atque abominari.Non sentit Gelasius,quo sacrilegium sit unam sumere ine alte 'ra: alioqui abstemios,& infirmos,i ς alios ex rationabili causa a calice ab stinentes,& tot Ecclesiarum atque si culorum, usum lacrilegii condemn ret,quod fuit a mente talati Pontificis

λιι. - δlienissimum. Sed verisimilius est, quisquid Leo & Gelasius eoli uexhibis tempore circa Eucharistiae usum sta .

tueret, eo statuisse, ut Manichaeorum simulationi nulla occasio

misi χορεῖ, daretur :& Vtraque specie communibuoquodne- cantibus oblata,qui ex ea haeresi esset deprehenderetur. Et proinde circa careas Nmpora, Aransiaca Syn sumesiarita dus