Iacobi Gorscij Praelectionum Plocensium liber primus quintus, siue De baptismo recèns natorum. ..

201쪽

i v c u A , isΤ. s ACRAM. diis decreuit,non solum & purumnem populo dandum , Verum Vna cuni calice,vel saltem intino iam in calice, ut hoc modo si Mani figus quis esset, vel utraque specie uti cogeretur, ' vel seipsit ni proderet , fuga culicis, de vini odio. Praetereo multa alia exempla Sc argumenta, quae commodissi

md ad ostendendum sub una specie s cis Eucharistis usum fuisse receptum,ac ab Ecclesia approbatum afferri poOstiit. Vt illud praeceptum in Lateranens. generali Synodo factum, quod Eucharistiani in pixide iubet iii arma. rio reponi. Quod de caliee dici nostridetur: filiis etiisti in pixide reponi tui. Ad quod constritiandum non coamode aptarentur controuersae enataei inter quosdam religiossis, qui sibi peterent sub utraqi specie dari sacrainere tum Eucharistis, quasi ambigerent de singuinis phaesentia in pane quem sinu

him tantum capiebant. Quae dubitur Misa λαι- tio ut tolleretur, diuina prouidentianctum,quae neminem errare vult.Naquodam pio viro rem diuinam facient dianem lacrum stangente, totum

202쪽

concauum patinae, in qua hostia sacra frangebatur, sanguine oppletum esse,& eo spectaculo religiosos illos tamquam Thomam suo errore liberatos. Alexander Halesius libro 4 Summae Theologiae, quam ille iussu Innocem xij quarti confecit, diserte narrati Cui non dissimilis est illa narratio Ioannis Diaconi in vita Gregorij Magni, de mulicrc ut hoc obiter hic inseramus, atque carnem Christi absque sanguiane non esse,re ipsa confirmςmus quς, cum i te porrigendo Eucharistiam, duceret , .Corpus Domini nostri Iesu Christi, conteruet animam tuam, subrisit, ac protinus dextram ab eius ore Gregorius retulit, partemque domunici cosporis sub altare depos*t. Rogauit mulierem, quamobrem. corpus dominicum sumptura ridere praesumpsisset. At illa diu mustilan , tandem prorupit: Quia panem, inquit,quem psoprijs manibys me fecisse cognouetram, tu corpus Dominicum perhibebas. Prostrauit sc in oratione cum populo Gregorius,a qua surgens, panem Hum carnem factum in altasionem

203쪽

diti, unde territa mulier sidem ad L .huit Rs spondebunt aduersarij, iani liersiit, non expectasse poculum, sedilhtim esistisam in risum. At si de imo: x e tanti dem expectasset de poculo procax mulier addidisset: Quia vinum eti m . quod domo attu li, tits nguineio perhibere holcs. Ἀρm dicitur in hisioria. , holitas oblationes panis mi illam mysterij Missae n- tulisse. Ncc 'bstat, quod nullier illa ' Iolitas oblationes panis & vini myst, rium lacrificii intuli EElii enim illa panem. ix Vinum attii lcrit, non ideo tamen nece arro ccui- cludere licet, Gregorium necesse ha- buisse utranque speciena pisulore, cum liberum cuique cliet, vel tram que sumere, vel al tera m ta ia tu .& Gregorium utrisque voluisse fati Dfacere, ac propterea utramque specuem consecrasse, ut Virique haberent,

quod peterent. Si enim semper 5c a

necessario utraque species Euchari- istiae, passim omnibus dabatur, ut

Euangelici contendunt, quid opus

erat

204쪽

- 1 C. GCHRSCIVIIozsς religiosos illos, ut ades logiamur) contentiones excitare, & flauguare sibi 'tramque speciens dari,csi passim omnibus daretur. Non aliun de illa contentio nata , quam quodsiib altera tantu in specie, maxime voto panis Eucharistia consueuisset d

hi Nam per Ecclesias occiderales post ρ -di Gelasium consuesudo c6 IL,ia municandisub una specieinualuerat,

miscuuic tpoth quod circa .eorum tempora, Eomphobata fuisset, & mulitis disputationibus ita confirmata, ut vini te is habere videretu .

τὸ fillitur a uestriorum reprehenso,exve corianiριtha: incrementa comunicationi astera specie, O Origo utrius Pres eisi flagitandae evo iniuri

CAP. VII1. RUE M Y Vod autem aduertirij Cypriani uors θ L Inobis Epistola adCornelium Romanum obijciunt, in qua ille flagitat auiliam. a Cornelio, ut in gremium Ecclesiae admittat poenitetes,qui tempore per

205쪽

ives Astis'. l Atest. λ M. .secutionis metu suppliciorum prolapsi, Christum abnegarent. Illud totum nobis non aduersatur: videbat Cyprianus alteram persecutionem instare,dclapsos illos ad certamen illud aliturum pro Christo bene animatos esse. Qui ut firmiores estent,ac robustius cum aduersario sathana coiiarc-derentur, Eucharistiam sis adet illi dandam,&ad communionem fideli uin admittendos, a qua propter lapsum illum suum, exclusi erant. Loquitur quidem ille in epistola, de utraque specie Eucharistiae danda lapsis, sed id non pug at contra id quod agimus. Vsus Eucharistiae tempore Cypriani

indifferens erat,tum in una, tum in uetraque specie, arbitrio sumentis dabatur. Petit ut ad communionem admittantur lapsi qui admissi possent vel v-tramque speciem sumere,vel alteram tantum: Id enim in illo promiscuo v- sit liberum illis erat. Porr balterius speciei usum tempore Cypriani usitatum sitisse, ex ipso Cypriano iam demonstrauimus, exemplo ex sermone de la

psis. Atoto usu Eucharistiae lapsi illi 3 .

206쪽

exclusi erant non solum calicem illis, sed totam Eucharistiam postulat dari: Hoc vero est admitti ad communi nem .Nam putare solum a calicis peraceptione, exclusos illos lapsos fuisse, absurdum est, cum non dicat Cypri nus, qui exclusos Ecclesiae vult resti. tui, & ad communionis participationem admitti postulet, qui admissi, terentur ea ut illis videretur. Faculta

tem communicandi dari lapsis poeni. 'tentiam agentibus, poscit a Corne lio Cyprianus, non calicem flagitat: Quod igitur. Cypriani Authorirate

Contra nos utuntur, nihil omnino Ggunt, cum Cyprianus etsi aquarios oppugnans, calicem firmius defende- .ret, eiusque usum una cum corpore Christi fidelibus commendet, ne Vi- deretur errorem eorum probare, qui reiecta calicis oc vini consecratione, quam loco eius reponerent, tamen unius speciei usum, qui suo tempore frequens erat,nunquam improbauit.

- ratio communicandi deinceps in Ecclesia viguit . nam & Chrysost

ini temporibus dc Augustini stequens

207쪽

fluit. Et Augustinus contra Pelagianos scribens, dc pueris necessariam cs . se Eucharistiam contendens, sub specie vini infantibus dandam esse docuit . Quod etiam Cypriani tempore factitatum fuisse ipse Cyprianus testis est, in libro de lapsis, cxemplo pueri, qui sanguinem CHRISTI

ori suo infusum, euomuit. Quod exemplum quia ante retulimus, repet re non opus fuerit. Secuta ut dixi in us tempora illa, quibus Nestoriana haeresis vigeret: ad quam tollendam Concilium Ephesinum latum unius spectici communionem, decreto suo confirmauit,ac totum Christum sub alto. ra specie sumi,docuit. Quae ratio comisanunicandi sub Leone dc Gelasio, vi-ates maxime sumpsit. Nam ita passim V ii em P Ecclesias serpebat, ut illa quae sub utraque specie esset, valde frigesceret, ct a paucioribus obseruaretur : Ita tamen , Vt utriusque rati is illius communicandi, libera potestas cuique es et, siue vellet altera tan- τ ρο-m

tum uti, siue utraque. Quae potestas

208쪽

1 AC. GORICI Vs fg ss.comtimnicandi & libertas, teinpos, etiamThomae Aquinatis,ut ipse testatur,seruata est. Sed cum parum ita 'nius speciei usum Ecclesiae ampleti Gylia docVis rentur,Hussitarum secta in Bohemia haere*, propagata , obrepsit Petrus quidam

α - . Dresnensis,quod est oppidum Misinisi

aggressus Iacobellum Mimensem iterarum doctrina, dc morum praestantia clarum,qui apud Ecclesiam S Michaelis in Praga id temporis populum praedicando instruebat,mirari se dixit, doctum & sanctum virum, qui diuinae loquia plebibus exponeret , errorem illum non animaduertisse communionis Eucharistiae, qui iam pridem si clesiam pessundasset, in qua sub una tantum specie dominicum corpus ministraretur, cum apud Ioahnem de Wtraque iubeat saluator: Nisi maducaum ritis carnem filij hominis & biberitis eius sanguinem, non habebitis vitam in vobiί Commotus his Iacobellus, cum perquisitis vetustis sanctorum doctorum codicibus,Dionysij praeseratim & Cypriani,communionem calucis laudatam inuenisset, publice populura

209쪽

EVCHARIST, SACRAM. 0 lunai commonere coepit, ne deinceps communionem calicis, sine qua nemo saluari posset, quoquo pact0 n gligeret.Huic omnes haeretici conse serunt, haud modica gestientes laetitia, quod articulum reperissent in uangelica lege fundatum, per quem acuisti vel Romanae sedis ignorantia, Vel nequitia argui posset.Res est relata ad Synodum Constantiensem,ac postea ad Basiliensem, quae damnarent eos, qui Oeta ' πdetestarentur, & improbarent munionem sub una specie, & tanqui iam inueteratam consuetudinem eqnaodo communicandi laudant, dc iu- s istas nostis de causis ςommendant, illos con imprisopra damnat, qui utramque specieme quasi necessariam, a Christo praecept ' MImis, is3

postularent. Non tamen utriusque y- tamennecessisium prohibuit,aut sustulit, cum cQmstet,Martinum quintum Pontificem, postea utramque speciem Romae populo suppeditasse. Testatur enim Re Huprendissimus pater Henricus Ralty, oleu Archiepiscopus Nidrosiensis, Macrinum Romam reuersum, laicis sub utraque specie communicasse: Talet

210쪽

idis I AC. GOR SCIVS DE Ss: autem iam citam Vsum Basiliensis Synodns B, Veη vecΓ si heia iis cocedere voluit, modo rectam

de Eucharistia profiterentur fidem.In horum conciliorum doctrinam &sen

siuespe- tciuiam, Omnes tandem Ecclesiae occidcntales,tacito consensu iuerunt,&vnam speciem sunt amplexae,seque ab liberisco en utraque tanquam minimh necessaria, s 'ρς , aut necessario per Christum impera- , fi ta pia reuerentia ac metu violandi s crosanctum Sacramentum continu runt. In hac historiarum successione,ianquam in speculo intueri licet, speciem ita versatam inusii,sicut

Iriamque, ac postremo illam prael tam, propter certas dc iustas causas. Non cit igitur cur Evangelici tumul- ruentur , ac in eo Ecclesiam Roma-,

nam, quod ab ipsis opostolis, atque adeo ab ipso Christo prosectum, re-' prehendant,& vel ignorantiae vel maliciae eam accusent. Neque enim, qux Ioannes de manducatione Christi, αa potando sanguine scribit, ignorauit: neque malicia aut ob inuidiam, alteram speciem populo negauit, sed

quod A morem Apostoli