Iacobi Gorscij Praelectionum Plocensium liber primus quintus, siue De baptismo recèns natorum. ..

발행: 1582년

분량: 248페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

irata coRSCIvs DEjss. sunt iustitia nostrassam igitur enumerasse scribit, nouem genera iustificati- .

Onum e scripturis collecta, male inter se cohaerentia, neque tamen Om,

ni a se adhuc recensuisse. Enumerat deinceps, quae e suo capite quisque confinxit. Aliqui,inquit, dicunt, quod Iustitia sit opus Dei, quod ipse in Christo operatur. Alij quod nos Deus ad ad aeternam vitam recipit: alij quod meritum Christi: alij de media qua

dam iustitia loquuntur, quam tamen explicare nequeunt. Alij docet,quod essentialis iustitia Dei, creat in nobis aliam nouam creatam iustitiam. Sic Otiander quatuordecim opiniones de iustificatione recenset, dcquam, pie profert est quintadecima. Iuxta

numerum autem cuius meminit in

confutatione scripti, quod contra se Philippus ediderat, erunt omnes Vbginti/vna. Quid, quod Lutherus, super uno articulo, qui est de commmmone, vel utrius ue vel alterius spociei sacramenti Eucharistiae,ita a sei'

disse .serit, ut triginta & sex loca in cimicriptis Halensis quidam notau rit

72쪽

risinter se pugnantia i dum aliquan- lini is

do unius usum comprobat,aliquan- e stans flet

do ad utramque speciem capiendam suos urget. inconstanti doctrina de sacramento Eucharistiae, Ecclesiae Catholicae dogma ita turbauit, ut si eum sequi velis, ubi consistas non inuenies.Nullus est articulus fidei & re. ligionis apud istos, de quo inter se nodigladientur, nulla tam firma ratio dogmatum, in quam non disquirat, 'quam non euertant. Semel enim dusciplinae & legum Ecclesiae cancellis emactis , temeritas quoque praeceps qui rati sertur,nulla Vincula admittit, omnia pro sua libidine euertit. QDdneficiret, patres sancti pro sua prudentia prouiderunt, legibus certis Ecclesiae doctrinam dc disciplinam inclusi Tant, extra septa dogmatis sui euagari neminem patiebantur, Omnes idem sentire & probare volebant, re in 't dogmata es consensum Eccisae pet-iurbantes,ut pestem acoeni Christia no exterminabant, ac tigressu Ecclea assae arcebant, igne interdi- constractacendo. Quae disci in dum seruare

73쪽

4 IAC. OORSCIVS DE sS: He quaeο- tur, dum leges Ecclesaae vigerent,dummod pariat: magiitiatus Ecclesiastici iussis omnes parerent, Una omnium consenties de

religione Christi voluntas, una fuit sentetia, regnum Christi vigebat pax,

concordia, pietasq; regnabant. At vGro cum leges Ecelesiae reiectae. magi

stratus neglecti, disciplina dissoluta, di dogmata Catholica dispurado perturbata sunt, Christi regnu veheme ter perturbatum ne dicam concidisse apertissime videmus omnia dissensionibus, discordijs,seditionibus, bellis plus quam ciuilibus perturbanturr Charitatem odia,pietatem impietas, modestiam, Christiano homine dignam, & humilitatem, arrogantia e

terminat, Christo humili & miseru' cordi, extra suam Vineam eiecto, tyrannus ille Sathan superbus, mendax di cruore plenus dominatur. Quibusna lis ut aliquod remedium quaer tur , V Christus in suum locum restia tuatur, Ux Sathanas in suas tenebras retrudatur,a disciplinam maiorum

redeundum est captiuanda ingenja,

74쪽

patrum decretis dc sententijs consen dis is μtientibus subijcienda, neque in eo. rum consensum dogmataque inquirendum,quod docuerut,in quo con- est.

sentiunt, modeste recipiendum, dc firmiter credendum. Qui quidem

patres,quid de communionis artic lo, una cum Ecclesia statuerunt, videamus , ac primum omnium quid Christus ipse author huius sacramenti egerit, quomodo institutionem eam, qua in extrema illa sua coena sus sit, cum a mortuis resurrexisset interpretatus non verbis sed facto ipso fuerit, excutiendum videtur: Nemo enim Vt verborum ita de factorum CHRISTI interpres certior fuerit ipso Christo: ea enim quae posterius vel dicuntur vel fiunt,quo ani- mo priora dicanturi, Vel fiant, monstrare solent, dc alter alterum locus' explicat. Ob eamque causam Eccle-.. a. .sia,quae non verba scripturae, sed mentem dc sensus eius veros circumspicit, cum eo loco quem interpretari volueri , dc sententiam eius veram

75쪽

. scripturarum cum eo constri. Verbi gratia. Cum apud Matthaeum scribilia p. tur Dico vobis,quia quic que dimiserit uxorem suam nisi ob fornicationem,& aliam duxerit, moechatur. Videntur ea verbal Christi permittere Uxorem dimittere ob adulterium commissum, & aliam in locum Diuinum ius inducere, quod Iudaei faciebant, quos frequens diuortium fuit, Ni leuioribus etiam de causis. At cum ea quae Marcus & Lucas scribunt lege ris,quomodo apud Mattheum verba Christi accipienda sin i, ik quis eorum verus sit sensus planissime docent. NaChristus apud eos absque omni exceptione uxoris dimittendae potestatem io, ademit. Ait enim: Quicunque dimiserit uxorem suam, & aliam duxerit,adulterium committit super Oam: Et MLM.;3. Pud Lucam: Omnis qui dimittit uxorem suam ,&alteram ducit, moech

tur. Ita duo posteriores Euangelistae, Matthaei locum interpretati, & quae sententia voluntasque Christi in cis

fuerit,demonstrarunt,sublataque e

sep tionesvrnicationis, quam musti

76쪽

arripientes, uxores suas eo nomine dimittebant,&alijs iungebantur, Christum omnino divortia prohibuisse stenderunt, nec licere cuiquana sep rata etiam a se adultera, aliam duc re,sed vel absque matrimonio man re,vel uxorem dimissam reconciliare& reducere. Quam sententiam veram esse, Pauli verba, quibus prohi- 1.ceri r bet uxorem a viro discedere: dc si dis cesserit,in nuptam manere , aut viro reconciliari praecepit. Verba Pauli haec sunt: Uxor a viro ne separetur: Quod si separata fuerit, maneat innua. pia, aut marito reconcilietur,& mari tus uxorena ne dimittat. Quae quida verba Pauli, quae sententia sit Christi apud Matthaeum de diuortio disserentis, aperte ostendunt Addit ille exceptionem illam,nisi fornicationis causa.Sed alij Euangslistae, & Paulus post

eos, praetermissa ea exceptione, omnino diuortium prohibent. Quem sensiim Chrysostomus in eum locumscribens, mulierem dimissam a thoro,eiusdem viri uxorem oportere es' se ait,& manere cum eo,etiam si non

77쪽

misereatur ei. Videbatur alijs aliter, ut Origeni, & nouis istis Euangelicis videtur, legitime uxore adultera dimissa, aliam etiam legitime duci: sed Ecclesia prohibet,concilia improbar, consuetudo non admittit. Non dissimilis est illa CHRISTI interpret tio praecepti legis , de non violando Sabbato, cuius literam sequentes Iudaei nefas putabant, Sabbato hominem sanari. Cumque Christum id facerc molestE ferrent, Christus alijsi ex locis ex eadem lege produstis, lut i cere hominem Sabbato sanari, contra quam Pharisaei volebant, docet e- xemplo asini, Sabbato in puteum la-

si, quem lex statim in ipso Sabbato extrahi,ut Pharisaei interpretabantur non prohibere, & bouis soluti a pri sepio & ad aquas ducti.Nam si no violaretur asino& boue curando sabbatum, neque homine sanando violari. Non reseram plura exempla hu-

ius rationis locorum interpretando:

rum.Non solum patres hoc secerunt, faciunt dc noui nouae doctrinae Magi

78쪽

xv cu ARIIT. 3ACRAM. hoc modo intelligi, dc hunc sensum eius esse, propterea quod eadem verba alio loco eodem sensu accepta fuerint. Vt quonia Christus Petru Meta-- phoricos & translate vocavit sathanam cum diceret: abi post me sathina, eandem Methaphoraim esse contendant, cum dicat: Hoc est corpus meum. Vt enim, aiunt, Petrus re ipsa sathanas non sit,sic neque panem sanctum, quem Eucharistiam vocamus, veram carnem Christi esse,sine pud te vociferantur. 6hrin in imam duoιiud sci'usis se by cis

panis tantum Eucharistiamporrexisse, ct eum Panem quem in ea corna porrexit,non simplicem

panem: Adhucharistia bisse: apud Lucam in ratis, Fraction- panissim sicare char piam, oe populosub altera jpecie ab . postolis

OV mobre cu nos sacramentupucharistiς, no ita ut videtur Chri- Rum in c*ena costituisse, hoc est, sub

79쪽

specie panis simul & vini,sed in altera tantu populo dari debere, quod EG

clesia facit, docemus. Non nobis obstrepant: asseremus enim locum p steriorem eis ipsius magistri,&Authoris ipsius Eucharistiae Christi, qui illum & Eucharistiam discipulis de disse, &subpanis specie tantum d

disse manifeste doceat,ut plane Vide ebrigviae tur Christus, quod cum duodecim inpud Guba coena suprema instituerit, apud Cleo-isi iρηῆ pham interpretatus esse, nςque illud praeceptum de utraque specie sumet, lf uit'. da,&inter omnes diuidenda, perpetuum esse voluisse, posseque ad unam; tantum speciem transferri. Quod Ecclesia secit, cum pro ratione tempo- rum,&locorum varietate, iam vir . . . que specie, iam altera tantum Euch istiae sacramenti uteretur. Multa e- ρον nuariMinim incidere possunt, quae variatio- me nem usus Eucharistiae postulent, ut suo loco ostendemus. Nunc quis ille' locus sit, qui testamenti illius noui cum duodecim apud mensam instituti,&obsignati,sensum devoluntatem

eius

80쪽

eius verum,& legitimum, in sola panis, vinive solius specie subsistere doceat, proferamus, ac usum unius speciei Eucharistiae, no minus instituti e se Christi, quam utriusque doce, mus.CoenasseChristum ea qua a mortuis surrexerit die,nemo dubitabit.At Iης χη.qu e hoc factum Lucas his verbis narrat : Et factum est, cum recum beret chritu mcum eis, accepit panem, dc bcnedixi

ac fregit ,& porrigebat illis, & aperti sunt oculi eorum, & cognouerunt e disi dis Lum, &ipse evanuit ex oculis eorum. Hic est ille locus, qui superiorem il- lum,qui utriusque speciei huius sacramenti,institutionem apertam,&di- sertis verbis expressam contine; interpretationem, qui tantum panis m minit: Ait enim Christum cognitum. esse a discipulis,du benediceret, frangeret,&porrigeret panem, nulla vani interim mentione facta.Nec posse intelligi ex parte totum,& ex pane consecrato & porrecto, vini consecrationem,& distributionem quoque ad hi 'hitam fuisse, cum verbaLucae apertEdoceant:dum panem benediceret, α

SEARCH

MENU NAVIGATION