Opera

41쪽

DR PRAEACRIPTIONIBUS HAERET. allhiles reformasse, sutura signis casse, ut merito apostoli crederentur, quasi nec hoc Scriptum Sit, Venturos multos, qui etiam virtutes maximas ederent ad fallaciam muniendam corruptae praedicationis. Itaque veniam merebuntur. Qui vero memores dominicarum et apostolicarum denuntiationum in fide integri steterint, credo, de Venia periclitabuntur, respondente domino i): praenuntiaveram plane suturos sallaciae magistros in meo nomine et prophetarum et apostolorum etiam, et discentibus meis eadem ad vos praedicare mandaveram, semel evangelium et eiusdem regulae doctrinam apostolis meis delegaveram; sed cum VOS non Crederetis ), libuit mihi postea aliqua inde mutare. Resurrectionem promiseram, etiam carnis; sed recogitavi, ne implere non pOS Sem: natum me ostenderam eX virgine, sed

postea turpe mihi visum est: patrem diXeram, qui solem et pluvias lacit; sed alius me pater melius adoptavit: prο-hibueram vos aurem accommodare haereticis, sed erravi.

Τalia capit opinari eos, qui exorbitant et fidei veritatis

periculum non CaVent.

45. Sed nunc quidem generaliter actum est nobis

adversus haereses omnes certis et iustis et necessariis praescriptionibus repellendas a collatione scripturarum. De reliquo, si dei gratia adnuerit, etiam specialiter quibusdam

l) Rhen. deo. 2) Vv. sed - crederetis recte in edd. Franeh. et Rig. huc transposita Runt. Antea pugi mandaveram posita erant atque v. sed ante libuit repetitum. ) Rig. addidit uv. Haec in fide veritatis ci 1egentibus pax et gratia do mini nostri Iesu Christi in a e ternum. Contra liae reticos e X plicit. Ea a librario quodam quin adscripta hint, non potest dubitari. - Sed quae sequuntuΥ:Quorum haereti eorum ut 9 Iura prae t., ad finem u8que huius libri, non a Tertulliano esse profecta, nemo infitiabitur. Nam primum desiderantur in vetustissimo Agobardi codice; in cod. Pater-niacensi separato libello ανεπιγράφφ continentur, atque in alio Rhetiani cod. inscripta sunt: Ad vergus omne is haereses, quam inscriptionem etiam Rhen. in prima editione iis praefixit; in cod. Hir-saug. ipsum librum de praescriptionibus haeret. praecedunt. Accedit, quod ultima sententia sint Iibri faciendo maxime est apta, ut nihil sit, quod amplius desideres; nam quae Tertullianus singulis haereticis duxerit obloquenda, singulis Iibris exaravit. Ac Sem Ierusrecte suspicatur, , ,hunc libellum priori agglutinatum varie compilatum fuisse, non vero una Serie ab auctore quodam conteXtum, a

42쪽

ae DE PRAESCRIPTIOΝIBUS HAERET. Quorum haereticorum, ut plura praeteream, pauca perstringam. Taceo enim Iudaismi haereticos: Dositheum, inquam, Samaritanum, qui primus ausus est prophetas quasi nou in spirΤtu sancto locutos repudiare; taceo Sadducaeos, qui ex huius erroris radice surgentes ausi sunt ad

hane haeresin etiam resurrectionem carnis negare; praetermitto Pharisaeos, qui additamenta quae dam legis adstruendo a Iudaeis divisi sunt; unde etiam hoc accipere ipsum, qu0d habent, nomen digni suerunt;) cum his etiam

Herodianos, qui Christum Herodem esse diXerunt. 46. Ad eos me converto, qui ex evangelio haereti ei esse Voluerunt. EX quibus est primus omnium Simon Magus, qui in Actis Apostolorum condignam meruit ab apostolo Petro iustamque sententiam. Hic ausus est Summam se dicere virtutem, id est summum deum; mundum autem

esset sapientia, descendisse quaerenduin apud Iudaeos, solii phantasmate dei non passum, sed eSSe qua Si PaSSU m. Post hunc Menander, discipulus ipsius, similiter magus, eadem dicens, quae Simon ipse, quicquid se Simon dixerat, hoc se Menander esse dicebat, negans habere p0Sse quem quam salutem, nisi in nomine suo baptiZatus suisset. Secutus est post haec et Saturninus, et hic similiter dicens, innascibilem virtutem, id est deum, in sui limis et illis infinitis partibus et in superioribus manere, longe autem distantes ab hoc angelos inferiorem mundum secisse, et quia splendor quidam luminis desursum in inferioribus resulsisset, ad similitudinem δ) illius luminis angelos hominem in-κcribis potius Iatinas partes undecunque inprimis ex Irenaei libris vel, ut ait Aug. I alin, ex Epiphunii Panario) decerptas iurie adiectas fuisse. Deia que niihi videor iure dubitare, quin Tertullianus, qui nunquam tantuni retulerit haereticorum sententias, sed multis verbis ad eas disputaverit, in animum inducere potuerit, ut iam incolnpositum futilenique haeresiuin indiceni conscriberet; priuη enim Obdormivisset, quam illum absolvisset. At Iicet contendere, eum a scriptore seculi tertii vel quarti, qui Septimianam dicendi rationem

inectaret, esse conlpOSitum.

) Semlerus ex Iron. lib. I, 23. censuit Iocum emendandum es Re: nd Enno eam se a herrantem, quae esset Rapientia eie. 2j lia Rig., celeri: inferiores. 3 Rig. ad sim. illam superiore ni propter ili. Ium. Rng. uuae tria vv. e proxiIna SCII tentia huc translata sunt.

43쪽

DE PRAESCRIPTIONIBUS HAERET. Iastituere sangelosJ curasse; hunc super terram iacuisse reptantem, cuius lumen illud et virtutem illam superiorem

propter misericordiam scintillam Salvam esse, cetera hominis perire; Christum in substantia corporis non suisse, et phantasmate tantum quasi paSSum suiSSe; resurrectionem carnis nullo modo suturam esse. Postea Basilides haereticus erupit. Hic esse dicit summum deum nomine AbraXan, quo mentem creatam, quam graece νουν appellat; inde verbum; ex illo providentiam, virtutem et sapientiam; ex ipsis inde principatus et potestates et angelos lactos, deinde infinitas angelorum editiones et probolas, ab istis angelis trecentos seXaginta quinque coelo S inStituto S, et mundum in honore Abraxae, cuius nomen hunc in se habeat numerum computatum. In ultimis quidem angelis, et qui hunc secerunt mundum, novissimum ponit Iudaeorum deum,

id est, deum legis et prophetarum, quem deum negat, Sed angelum dicit. Huic sortito obtigisse semen Abrahae, atque ideo hunc de terra ex Aegypto filios Israel in terram

Chanaan transtulisse. Hunc turbulentiorem prae ceteris

cutere, sed et humanum sanguinem landere. Christum antem non ab hoc, qui secerit mundum, sed ab illo Abrax amissunt venisse in phantaSmate, Sine Substantia carnis suisse; hunc passum apud Iudaeos non esse, sed vice ipsius Simonem crucifiXum esse; Unde nec in euin credendum esse, qui sit crucifixus, ne quis confiteatur in Simonem credidisse. Martyria negat esse sacienda. Carnis resurrectionem graviter impugnat, neganS Salutem corporibus repromissam. Alter haereticus Nicolaus emersit. Ilic de septenidiaconis, qui in Actis Apostolorum allecti sunt, suit. Hic dicit tenebras in concupiscentia luininis et quidem foeda

et obscoena suisse; ex hac permixtione pudor est distere quae foetida et immunda. Sunt et cetera obscoena δ). 0mnos enim resert quasdam turpitudinis notas, et complexus et

l) Εditt. omnes: instituere, nngelos curasse. Sed v. angelos videtur male repetitum. 2) Editt. Omnes: frequenter, quod Seml. suasit in frequentare mutandum. 3 Uv. et cetera obscoena delevit Rig. retulisque v. sunt ad priore iugententium. Fortasse: quam foet. et irra. sint. Sunt et c. ο) Rig. Aeones enim refert quosdam turpitudinis natos,

quae inera est coniectura. TERTUO.. HI.

44쪽

aa DE PRAESCRIΡTIOΝIBUS HAERET. permixtiones exsecrabiles obscoenasque coniunctas, et quaedam ex ipsis adhue turpiora. Natos praeterea daemones et deos et spiritus Septem, et alia satis sacrilega pariter et laeda, quae referre erubescimus, etiam praeterimUS.

Satis est nobis, quod totam istam haeresin Nicolaitarum apo ealypsis domini gravissima sententiae auctoritate damu vit dicendor quia hoc tenes, odisti doctrinam Nicolaita. rum, quam et ego odii).47. Accesserunt his haeretici etiam illi, qui 0 phitae

nuncupantur. Nam serpentem magnificant tu tantum, ut

illum etiam ipsi Christo praeserant. Ipse enim, inquiunt, scientiae nobis boni et mali originem dedit. Iluius animadvertens potentiam et male Statem Moyses, i aquiunt, aereum posuit Serpentem, et quicunque ipSum ad Spexerunt, Sanitatem consecuti Sunt. Ipse, aiunt praeterea, Christus in evangelio suo imitatur serpentis ipsius sacram potestatem

dicendo: et sicut Moyses exaltavit serpentem in deserto, ita exaltari oportet filium hominis a). . Ipsum introducunt ad benedicenda eucharistia sua. Sed tota istius erroris et scena et doctrina inde fluxit. Dicunt enim de illo summo

primari O aeone complures alios aeones exstitisse inferiores, omnibus tamen istis aeonem ante stare, cuius sit nomen Ialdabaoth. Hunc autem conceptum esse eX altero aeone,

aeonibus inferioribus permixto, seque postea eum in Superiora voluisset eniti, gravitate materiae permixta sibi non potuisse ad superna pervenire, in medietate relictum eatendisse se totum, est ecisse sic coelum. Ialdabaoth tamen inserius descendisse et secisse sibi filios Septem, quem Occlusisse superiora dilatatione, ut, quia angeli quae superiora essent Scire non possent, ipsum solum deum putarent.

Virtutes igitur illas et angelos inferiores hominem fecisse, et quia ab infirmioribus et mediocribus virtutibus institutus esset, quasi Vermem iacuisse reptantem; illum Vero ac nem, ex quo Ialdabaoth processisset, invidia commotum Scintillam quandam iacenti homini immisisse, qua excitatus per prudentiam saperet et intelligere posset superiora. Sic rursuin Ialdabaoth istum in indignationem conVersum PT semetipso edidisse virtutem et similitudinem serpentis, et hanc suisse Virtutem in paradiso, id est, istum fuisse Ser-

45쪽

DE PRAESCRIPTIONIBUS HAERET. 25spentem, cui Eva quasi filio deo crediderat. Decerpsit, inquiunt, de Ductu arboris, atque ideo generi humano Scientiam bonorurn et malorum contribuit. Christum autem non in substantia carnis fuisse; salutem carnis Sperandam Omnino non e Sse. Nec non etiam erupit alia quoque haeresis,

quae dicitur Cainaeorum ). Et ipsi enim magnificant Cain,

quasi ex quadam potenti virtute conceptuin, quae operata sit in ipso. Nam Abel ex inseriore Virtute conc plum, procreatum, et ideo in seriorem repertum. Hi qui hoc ad-Serunt, etiam Iudam proditorem defendunt, admirabilem illum et magnum esse memorantes propter utilitates, quas humano generi contulisse laetatur. Puidam enim ipsorum gratiarum actionem Iudae propter hanc caussain reddendam putant. Animadvertens enim, inquiunt, Iudas, quod Christus vellet veritatem subvertere, tradidit illum, ne subverti Ueritas posset. Et alii sic contra disputant et dicunt. Quia potestates huius mundi nolebant pati Christum, ne humano generi per mortem ipsius Salus pararetur, Saluti consulens generis humani tradidit Christum, ut salus, quae impediebatur per virtutes, quae obsistebant, ne pateretur

Christus, impediri omnino non posset, et ideo per passionem Christi non posset salus humani generis retardari. Sed et illa haeresis processit, quae dicitur Setthoitarum. Huius perversitatis doctrina haec est: duos homines ab angelis constitutos, Cain et Abel; propter hos magnas inter

angelos contentiones et discordias eXstitisse; ob hanc caussam illam virtutem, quae Super omnes VirtuteS e SSel, quam

matrem pronuntiant, dum Abel intersectum dicerent, voluisse concipi et nasci hunc Seth loco Abelis, ut evacuarentur angeli illi, qui duos priores illos homines condidi

fient, dum hoc semen mundum oritur ) et nascitur. PermiΑtiones enim dicunt angelorum et hominum iniquas suisse, ob quam caussam illam virtutem, quam, Sicut diXimu S, pronuntiant matrem, ad vindictam etiam cataclysmum inducere δ), ut et illud permixtionis semen tolleretur et hoc solum semen, quod esset purum, integrum cuStodiretur.

Sed enim illos, qui seminis illos prioris instituissent, O mille et latenter et ignorante illa matre virtute cum il

46쪽

a G DE PRAESCRIPTIONIBUS HA E RE T. lis octo animabus in arcam misisse, etiam semen Cham i), quo semen malitiae non periret, sed cum ceteris conServatum et post cataclysmum terris redditum exemplo celerorum eXcresceret et effunderetur et totum orbem et impleret et occuparet. De Christo autem sic sentiunt, ut dicantillum tantummodo Seth ) et pro ipso Seth γ ipsum suisse.

48. Carpocrates praeterea hanc tulit sectam. Unam esse dicit virtutem, in superioribus principalem, ex hac prolatos angelos atque virtutes, quos distantes longe a superioribus virtutibus ni undum istum in inferioribus partibus condidisse; Christum non ex Virgine Maria natum, sed ex semine Ioseph hominem tantummodo genitum, Sane prae

apud Iudaeos passum, Solam animam ipSius in coelo receptam, eo quod et firmior et robustior ceteris fuerit; ex quo colligeret, tentata animarum Sola salute, nullaS corporis resurrectiones. Post hunc Cerinthus haereticus erupit, si initia docens. Nam et ipse mundum institutum esse ab illis dicit; Christum ex semine Ioseph natum proponit, hominem illum tantummodo sine divinitate contendens, ipsam quoque legem ab angelis datam perhibens, Iudaeorum deum non dominum, sed angelum promens. Huius Succe SSor Ebion ε) fuit, Cerintho non in omni parte conSentiens, quod a deo dicat mundum, non ab angelis factum, et quiu scriptum sit: nemo discipulus Super magi Strum, nec SerVUS

dendum evangelium et vindicandum Iudaisuium. 49. Valentinus autem haereticus multas introduxit fabulas, has ego circumcidens β) breviter eXpediant. Ιntroducit enim pleroma et auones triginta; exponit autem hos per sy gias, id est coniugationes quasdam . Nam dicit inprimis esse bython et silentium, eX his processisse semen i), mentem et Veritatem, ex quibus erupiSSe verbum et vitam, de quibus rursum creatum hominem et

1 Panael. cain. 2) Rhen. ed. I. g ed, quod idem e cod. Gora. mulavit in Seth. 3J V. et adiiciendum putavinius, Digi quis inter-Dretationem alienarii, quae est in uv. vitae integritate. maluerit exterminare. Ο Rig. Uebion. 5) Matth. 10, 24. Luc. 6, 40. lo. 13, 16. 6 Rhen. ed. I. circum dicens, Sed in margine: eir

c ion uidens. Dunae l. et Rig. circumducens. T) Cia conius et tui, ius delent v. KEm CN.

47쪽

DE PRAESCRIPTIONIBUS HAERET. 32

ecclesiam. Sed enim ex eis quoque processisse duodecim aeonas; de sermone autem et vita aeonas alios decem; hanc esse aeonum tria conta da, quae sit in ple- romate eX Octoade et de cade ac duo de cade. I ricesina una autem aeonem bython illum videre voluisse et ad videndum illum ausum esse in superiora pleromatis i) conscendere, et quoniam ad magnitudinem ipsius videndam capax non suit, in desectione fuisse et paene dissolutum esse, nisi quia missus ad constabiliendum illum ille, quem appellant Horon, confirmasset illum dicto Iaο ὶ . Hoc pronuntiatio appellat δ). Istum autem aeonem in desectionem saetum Achamoth dicit in passionibus desiderii quibusdam

fuisse et eX passionibus materias edidisse. EXpavit enim, inquit, et eXtimuit et contris latus est, et ex his passionibus concepit et edidit. Hinc secit coelum et terram et mare et omnia quaecunque sunt in eis, Ob quam cauSSam omnia infirma esse et fragilia et caduca et mortalia, quaecunque sunt ab ipso facta, quoniam quidem ipse suerit de aporiatione ε) conceptus atque prolatus; hunc tamen instituisse istum mundum ex his materiis, quas Achamoth vel pavendo vel timendo vel contristando vel sudando praestiterat. Νam ex pavore, inquit, tenebrae lactae sunt, eX timore et ignorantia spiritus nequitiae et malignitatis, ex tristitia et lacrimis humida sontium, fluminum materia marisque. Christum autem missum ab illo propatore, qui est bythos. Hunc autem in substantia corporis nostri non fuisse, sed spiritale nescio quod corpus de coelo deserentem; quasi aquam per fistulam, sic per Mariam virginem transmeasse, nihil inde vel accipientem vel mutuantem. Resurrectionem huius carnis negat, sed alterius β). Legis et prophetarum quaedam probat, quaedam improbat, id est, omnia improbat, dum quaedam reprobat. Evangeliuin habet etiam suum praeter haec nostra. Post hunc exstiterunt Ptolomaeus et Secundus haeretici, qui cum Ualentino per omnia consentiunt, in illo solo disserunt.1) Pleromatis deest in ed. Rhen. 2 Rhen. non habet v.

Iao. 33 Vv. Ηoc.yron. app. aut spuria sunt, aut sententia est mutila. δ) Rhen. ed. I. deceptatione. 5ὶ Haec quoquae sunt mutila et eorrupta. Latin . emend.: sed non ulterius. Iun. huius carnis. Sed alterius Ieg. Semler: sed alterius partis, scit. animae, ut c. 51.

48쪽

am DE PRAESCRIPTIONIBUS HAERET. Nam cum Valentinus aeonas tantum triginta finxisset, isti addiderunt alios complures, quatuor enim primum, deinde alios quatuor aggregaverunt. Et quod dicit Valentinus aeonem tricesimum eXcessisse de pleromate, ut in defectionem, negant isti; non enim ex illa triaconiade fuisso hunc, qui fuerit in desectionem propter desiderium videndi propatoris. Exstitit praeterea Heracleon alter haereticus, qui cum Valentino paria sentit, sed novitate quadam pronuntiationis vult videri alia sentire. Introducit enim in primis illud fuisse, quod ) pronuntiat, et deinde eX illa monade duo, ac deinde reliquos aeonas; deinde introducit totum Valentinum. 50. Non desuerunt post hos Marcus quidam et Cola basus, noVam haeresin eX Graecorum alphabeto componentes. Negant enim veritatem sine istis posse literis inveniri, imo totam plenitudinem et persectionem veritatis in istis literis esse dispositam. Propter hanc enim caussam Christum dixisse: Ego sum α et m. Denique Iesum Christum descendisse, id est, columbam in Iesum Venisse, quae Graeco nomine cum περιστερα pronuntietur, habeat secundum numerum DCCC Ι. Percurrunt isti m , φ, sp, v, R totum usque ad alpha beta, et computant Ogdoadas et d cadas, ita ut afferre illorum omnes vanitates et ineptum sit et otiosum squod tamen non tantum iam vanum, sed etiam periculosum sit.J Alterum deum fingunt praeter creatorem; Christum in substantia negant carnis suisse; negant

carnis resurrectionem suturam.

51. Accedit his Cerdon quidam. Hic introducit initia

duo, id est duos deos, unum bonum et alterum SaeVum, bonum superiorem, saeVum hune mundi creatorem. Hic prophetias et legem repudiat, deo creatori renuntiat, superioris dei filium Christum venisse tractat, hunc in substantia carnis negat, in phantasmate solo fuisse pronuntiat, nec omnino paSSum, Sed quaSi passum, nec ex Virgine natum, Sed omnino nec natum. Resurrectionem animae tantummodo probat, corporis negat. Solum evangelium Lucae, nec tamen totum recipit; apostoli Pauli neque omnes neque totas epistolas sumit; Acta Apostolorum et Apoea-1 ,, Hic etiam deesse videtur aliquid vocabuli. Rig. 2 v. uneis inclusa videntur a librario quodam adiecta esge.

49쪽

DE PRAESCRIPTIO ΝIBUS HAEREA BD lypsin quasi salsa reiicit. Post hunc discipulus ipsius emersit Marcio u quidam nomine, PonticuS genere, epiScopis tuis, propter stuprum cuiusdam Virginis ab ecclesiae eommunicatione abiectus. Hic ex occasione, qua dictum sit: omnis arbor bona bonos fructus facit, mala autem malos i), haeresin Cerdonis approbare conatus est, eadem ) dicere, quae ille superior haereticus ante dixerat. Exstitit post hunc Lucanus quidam nomine, Marcionis sectator atque discipulus, et hic per eadem vadens blasphemiae genera, eadem docet, quae Marcion et Cerdon docuerant. Post

hos subsequitur Apelles, discipulus Marcionis, qui posteaquam. in carnem Suam lapsus est, a Marcione Segregatus

est. Hic introducit unum deum infinitis superioribus par-libus, hunc potestates multas angelosque fecisse. Propterea et aliam virtutem, quam dicit, dominum dicit, sed angelum ponit. Hoc δ) vult videri mundum institutum ad imitationem mundi superioris; cui mundo permiscuisse poenitentiam, quia non illum tam perfecte secisset, quam ille superior mundus institutus suisset. Legem et prophetas repudiat, Christum neque in phantasmate dicit fuisse, sicut

Marcion, neque in Substantia veri corporis, ut evangelium docet, sed in eo, quod e superioribus partibus descende ret, ipso descensu Sideream sibi carnem et aeream contexuisse; hunc in resurrectione singulis quibusque elementis, quae in deseensu suo mutuata fuissent, in ascensu reddidisse, et Sic dispersis quibusque corporis sui partibus, in

coelo spiritum tantum reddidisse. Hic carnis resurrectionem negat. Solo utitur et Apostolo, sed Marcionis, id est, non toto. Anima Ium solarum dicit salutem. Habet praeterea privatas, sed extraordinarias lectiones Suas, quas appellat phaneroseis, Philumenes cuiusdam puellae, quam quasi prophetissain sequitur. Habet praeterea suos libros, quos inscripsit Syllogismorum, in quibus probare vult, quod

Omnia, quaecunque Moyses de deo scripserit, vera non sint, sed salsa sint.

52. His haereti eis omnibus accedit Tatianus quidam alter haereticus. Hic Iustini martyris discipulus fuit, post

1) Mailli. 7, 17. 2 Iunius corr. eadem dicens, Seu I. eadem que dicere. Sed suspicor v v. eadem - dix e rat interpretationem esse alienam. 3 Iunius legendum censet: Uinc velat, hoc; Seml. liu ic.

50쪽

a DE PRAESCRIPTIONIBUS HAERET. Illinc diversa sentire coepit. Totus enim secundum Valentinum sapit, adiiciens illud, Adam nec salutem con Sequi poSse, quasi non, si rami salvi sunt, et radix salva sit. Accesserunt alii haeretici, qui dicuntur secundum Phrygas, sed horum non una doctrina est. Sunt enim qui κατα Proclum i) dicantur, sunt qui κατα Aeschinem pronuntientur ). Hi habent aliam communem blasphemiam, aliam blasphemiam non communem, sed peculiarem et suam, et communem quidem illam, qua in apο- stolis quidem dicant spiritum sanctum suisse, paractetum nousuisse, et qua dicant parae letum plura in Montano dixisse, quam Christum in evangelium protulisse, nec tantum plura, sed etiam meliora atque maiora. Privatam blasphemiam illi, qui sunt κατα Aeschinem, hanc habent, qua adiiciunt etiam hoc, uti dicant, Christum ipsum esse filium et patrem. 53. Est praeterea his Omnibus etiam Blastus accedens, qui latenter Iudaismum vult introducere. Paselia enim dicit non aliter custodiendum esse, nisi secundum legem Moysi XIIII. mensis. Quis autem nesciat, quoniam angelica gratia evacuatur, si ad legem Christum redigit' Accedit his Τheodotus haereticus Bygantius, qui p0Steaquam Christum pro nomine comprehensus δ) negavit, in Christum blasphemare non destitit. Doctrinam enim introduxit, qua Christum hominem tantummodo diceret, deum

autem illum negaret, ex spiritu quidem Sancto natum ex Virgine, sed hominem solitarium atque nudum, nulla alia prae ceteris nisi sola iustitiae auctoritate. Alter post hunc Theodotus haereticus erupit, qui et ipse introduxit alteram sectam, et ipsum hominem Christum tantummodo dicit ex Spiritu Sancto, ex virgine Maria conceptum pariter et natum, sed hunc inferiorem esse quam Melchisedech, eo quod dictum sit de Christo: tu es sacerdos in aeternum

dech praecipuae gratiae coelestem esse virtutem, eo quod agat Christus pro hominibus deprecator et advocatus ipsorum sactus; Melchisedech sacere pro coelestibus angelis atque virtutibus. Nam esse illum usque adeo Christo meliorem, ut απαπωρ sit, sit, αγενεαλογγος Sit, euius

6, 20. 7, 17.