Legatio marchionis Lavardini Romam, eiúsque cum Romano pontifice Innocentio undecimo, dissidium. Ubi agitur de jure, origine, progressu, et abusu quarteriorum Franchitiarum seu asyli, &c. Et Refutantur rationes à Lavardini advocato productae, in libe

발행: 1688년

분량: 339페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

Quanta series malorum ex bellis nastitura num ideo tamen Ludoviacus Galliae Rex bello abstinuit, quo Belgium, Austrasiam, Aliatiam vastavit tanto impendio sanguinis Christiani φ'ubd si dicant, multa esse mala, quae ex bellis, armisque proveniunt, sed multo plura fore, sileti Iare non liceat. Idem ego de Censuris, armisque Ecclesiasticis dicam, quibus si metu mali uti non posIis, multbPejora evenient , quippe omnia Principibus licebunt, estque amplissimum in Gallijs exemplum, ubi R Iigio perierat, nisi vibratis Censuris.

metuque Regni amittendi Henricus Magnus haeresin exuisset. Sed nimius sum, cum rebus tam cIaris probandis,&tota Ecclesia,sempe que receptis consumori Fecit Inno

municavit quod Symmachus, quod Innocentius, quod Hadrianus, quod Ambrosius, quod ali Pontifices, Patresque fecerunt. Faciat Lavard inus.

quod

192쪽

Mntra Apologistam Lavarata in

quod Arcadius, quod Carolus Magnus, quod Theodosius aliique Im- Peratores , hoc est, poeniteat, seque Pontifici subdat, nec erubescat post: tot Imperatores culpam fateri. Stra vit, inquit de Theodosio Ambrosius,' a Omne, quo utebatur, Regium insigne: dserit in Ecclesia public peccatumsuum, quod ei aborum fraude obrepserat gemitu inlathrimis oravit veniam quod privati

erubefiunt , non erubuis Imperator publia agere paenitentiam : nec ullus postea dirafuit, quo non illum doleret errorem. Utinam Lavardinus imitetur.

Advocatus Lavardini, Pontificis Innocenti ad Deum, preces sed negat istas in rebus agendis issicere: Audienda esse sapientum Consilia, interrogandos

Canones, ct ex horum prascripto, non exstr vatis insipirationibus sis fallaciibus ustas texendas esse. Si haec Innocentiuspraestitisset, nuperum contra Legatorum immunitates

193쪽

Diploma vulgatum non fore. Suffragia Cam alium Busta adsiripia subreptilia ,

torta esse, nunquam enim Bustam fuisse Camdinalibus exhibitam. Clausulam Ofrmulam illam Buta instriam videlitet, de consibo ct constensiufratrum nostrorum S. R. E. Carinatium gustriam esse, nec ex vero appositam, fustiis Cancellaria. N. Fateor, cum hunc hominem de Orationibus de Inspirationibus, deque sacris Canonibus disputantem audio, non magis risu abstinere posse, quam olim Apelles, cum sutorem de Helena disserentem. Quid enim in domo Lavardini minus curatur, quam secricanones orationes, si meque Inspirationes φ c cujus rei major, quam istius ignorantia consultius ergo tacere, quam ignota

narrare.

Caeterum quid dici possit inverecundius, quam non auditos esse, non consensisse Cardinales, nec Bullam

eis communicatam cum tot Cardinalium nominam suffragia snt Bullae

194쪽

eontra Apologistam Lamardinio

Bullae adscripta num ergo velatis oculis subscripseres Nihil plane dutam sacro Collegio, totque egregijs

Senatoribus dici potest indignius,

quam aut non vidisse, aut non perpendisse rem tanti momenti, Qui subseribebant ; nam quod dicitur: Extorta fuisse fagiari nimis nota calumnia est: qui enim Innocentius extorses vi metu, an doles at haec omnia nimis aliena a Moderni Pontificis moribus, nec ullus Cardinalium de vi aut fraude conquestus, cum tamen omnes subscripserint. Ei reo Sc Maidalchino excepti S. Nec dici potest, nimis festinatum esse cum constet jam primis annis Bullam fuisse conceptam, undecim annorum spatio matura tam , idque toties Regi Christianissimo insinuatum,&ab Isto,Ejusque Ministris Pontifici promissum est, in Gallijs quoque

receptum iri aliorum Principum era emplo motannis ergo opus est, ut matutum consilium dici possit, si undecim

195쪽

decim non sussiciunt Quamquam injustitia Asylorum tam clara Scomnibus nota ut nec Theologis, nec consilijs, nec annis opus fuerit ad eam ostendendam.

Paucas infra lineas redit Auctor ad ipsam querelam videlicet : Supientis mos quo que Scolligi, non admitti ad Ponti- μὰ ωHilia, quibus nunc Europa turbatur. AEnigma videri possit, quos Gallus

intelligat ijs verbii: Supientisimos quo

que Constat enim Bullae contra Asyla Cardinales Cibum, Ottobonum, Cassanatam, Columnam, Aetolinum,

Pium, Chistam, Medici Norklcium, aliosque subscripsisse, Estreo tantum QMaidalchino exceptis 3 oportet ergo Estreum Naidalchinum solos inter sapientissimos reponi; at ego hactenus credebam solos non esse. XXVI. Vige secundo: a Con

196쪽

eontra sologis ametavardini ro

minorisfortis, quibus unica curagenio Pontia scis adulari, a quo extolla momentopognt. . Quae de Religiosis ignorantibus .m Muti que Pralatis nota Advocatis modestia declamantur, longa refutatione non egent. In causa Asylorum consilia cum Religiosis collata non credo, saltem me latet nec opus erat, retoties, 4 tam multis Pontincibus jam olim decisa. In causa vero R

gallae, Qquatuor Propostionum Conventus Parisiensis, scripsere quidem Religios solito more , quippe iam a primis Ecclesiae annis ea pars Religiosa servata, ut veritati succur rerent, quoties impugnabatur. F cerunt ergo Religiosi , quod sempernetum,&quod debebant. Ceterum an ignorantes illi sint, ex libris, quos seripserunt, agnoscas ue illici nimonium dicent, quinam postulari ignorantiae debeant, qui Regi, an qui Pontifici serviunt. Plane nemo tota Gallia repertus est, qui hisce ignotantibus respondere sit a

197쪽

sus aut qui potueri. adeo veritas praevaluit, aequitas causae. Quod si velint, ideo Religiosos, qui pro v ritate scripserunt , ignorantes esse, quia scientiam Principibus adulandi non callent,ri quam Gregorius Magnus egregie depinxit verum dicunt, fateorque ignorantissimos esse, nulloque modo cum aulicis Lava dini, aut cum Regis Confessario posse comparari. Sic vero illam Gregorius descripsit: a Deridetur justisimplicitas. Hujus mundi sapientia est, cor machination bais tegere, sensium verbis velares; qua falsa sunt, Vera ostendere, qua vera uni fusa demonstrarer hoc qui ficiunt, cateros despici endo superbi in sapientia jψο

risiis aperire , falsa devitare, pro veritate contumeliam lucrum reputare. Sed hac iust rum simplicitas deridetur, quia ab hujus mundi sapientibus uritatis virtus fatuitas creditur. Omne enim quod innocenter agitur, ab eis procul dubiostuum reputatur. Quae

a S. Gregor. lib. Io morat. c. Isi

198쪽

eontra Apologistam Lavardini DQuae de Minutis relatis dicuntur, eos videlicet spe praemiorum Pontificis genio adulari, nescio quem feriant credo enimvero nullum in palatio Pontificis morari tam minutum Praelatorum , qui non pluribus aequivaleat Lavardini spathar ijs, quot fasces Advocatorum , quotque Talon issassicient, ut unum ex na inutis hisce Praelatis componant multo miniis constat mihi , qua illi spe ducantur illud certum est, nemini hactenus, qui in Regaliae riuatuor propositionum conflictu causam veritatis egerunt, meliorem fortunam provenisse,aut a Pontifice auctum esse, si Cardinalem Aguirre excipias, cui excellens doctrina exemplo Baron ij, Bellarmini, Cajetani, aliorumque

Purpuram meruit: ego si pro lucro, non Veritate certandum sit, malim

Parisijs operam locare, quam Romae, spem enim provocarent Maimburgi exempla, ac praesertim egi Confossarij, cujus familia ex tenui lari

199쪽

in De Ius Franchisiarum da,ia aded opibus aucta est, ut pre

tio ducenties illium Francorum excubias Regii Palatij coemerit, praeter alia nec pauca emolumenta Tanti videlicet preti est Theologia auliacis grata nihil simile Roma. Paria sere sint, quae in sita Apologia Ministris Pontificijs Lavardinus objecit, videlicet: Omnium comentis-num, qua Pontilam inter Regemque rantur, causam temeritati ac instientia Min frorum ad Hendam esse, qui ob οηiscis defessam annis, mortissue atatem, egoiijs admori istius gratia abutantur, Galliassi umbanda omnem lapidem moveant. Ita placuit Lavardino loqui, qui specie humanitatis tunc maxime Pontificem arguit, cum maxime exisculat. Quid enim pejus de Principe dicas, quam quis Ministris utatur temerarijs, insolentibus, ac hostibus publicae pacis, cistis non molem tantum Principatus, sed etiam nismum a Capitanno delia Porta dei Louure.

200쪽

contra sologistam Lavardini I

mum ac gratiam suam committat φPlane ingentia cogitanti, quae incomponenda distiplina Ecclesiastica, in abusibus corrigendis, in profligandis haeresibus,ac praesertim inTurcico imperio prope ad internecionem uiaque delendes, a Moderno Pontifice felicissime peracta sunt , adeo ut hac

in re non omnium tantum retro Pontificum memoriam, sed etiam omnium mortalium spes4 vota superarit oportet , inquam ingenue fateri, Ministros Innocenti non temerarios, non insolentes esse, sed tales, quorum merita Galli imitentur, seque felices ducant, si aliquam

tantum partem eorum gloriae ac virtutis consequi possint maminud ijs

odium Gallicae Nationis Lavardinus obijcit, compertum est, non posse odij accusari in ea causa , quae non solos Galliae , sed omnium Regnorum, Principumque Legatos tangit,&quorum nemo hactenus conque

stus est, sibi injuriam fieri Nulla ergo in

SEARCH

MENU NAVIGATION