장음표시 사용
221쪽
os De Ausu nanesiliarum pulsae qui petit, an qui negat indugna permittant Galli aliquem locum Conscien tiae, nec injuriam aut odium putent Regem soli Deo postponi. Recensebo, de quibus Galli ea santur, se a Pontifice exauditos non esse, sitque Lectori judicium, odium an necessitas dici possit, quidquid Pontifex Gallis negavit φPrimo enim Rex Christianissimus Jus Regaliae propria auctoritate ad Ecclesias duplo plures extendit, quam quae antea huic servituti subjectae erant, imo etiam ad Ecclesiam regularem, qualis fuit Apamiensis, adque contra Lugdunensis Concilij
Decreta, contra Praescriptionem immemorialem, contra Leges omnium
retro Galliae Regum, denique contra jus4 immunitatem tot Eccle
Secundλ VicariiGenerales ab Ap miensi Capitulo Canonice electi, Regia auctoritate operaque Archiepiscopi Tholosani expulsi sunt, aliique
222쪽
que intrusi, Canonicis omnibus; gularibus Apamiensis Ecclesiae direptionibus, carceribus, exilio pulsis, totoque Capitulo illius Ecclesiae dissipato unde funestum schisina secutum, duratque in hunc diem. Nert o. Nomin alio in aliquibus Monasterijs Urbanissarum Sanctimonialium Regi vindicata, suppressas liberis Electionibus, intrusisque Titularibus Abbatissis, unde summa ac plena scandali inter sacras Virgines
Quaro. Oppressio Cluniacensis Abbatiae, in qua licet vi Concordatorum jus eligendi sit penes Religi
sos,4 ij quendam Patrem Beuveron canonice Iegissent, hoc tamen renuntiare coacto , punitoque longo exilio substitutus est Bullonius Ca ruinalis, quem nunquam Pontifex adduci potuit , ut confirmaret, quippe contra Canones intrusum, cumque insigni injurii, damnoque cano nice electi. Quinto.
223쪽
ora De Abusu Francoratarum Quintis. Extincta quόque sunt Regia auctoritate quam plurima Lepr soria, Iocati s quorum plurima
ad Ordinem S. Lazari spectabant. MRegisjussu invalidorum Xenodochio unita, quod noluit Pontifex ratum
Sextis usurpata qu6que nominatio Abbatum in quam plurimis Galliae Nonasterijs, alijsique Provineijs bello quaestis, cum certa clade Institutiri Disciplinae Regularis, quod numquam Pontifex probavit. Septimis Nominati quoque sunt ad Vacantes Ecclesias duo ex illis Prael
tis, qui anno 168a. Conventui Pariasiensi assedere, novamque, omni bus Ecclesiae , Galliaeque Patribus adversam doctrinam inducere moliti; ac etiam pro Regalia deciderunt,eX- cluso Pontifice, cujus tamen judici caulas majores reservari certissima Patrum Regula est, etiam a Maimburgo aluisque Gallis admissa Hos Vero a Rege nominatos Epistopos
224쪽
tanquam suspecta, sacrisque Canonibus adversa doctrina infectos Pontifex respuit; unde Galli animum o firmarunt, ut ne quidem alios Epia scopos fere triginta proponerent, i genti vaeam tum Ecclesiarum damno. Octavδ. Taceo novam,in Gallica pietate indignam persecutionem,qua contra Ecclesiae immunitatem tot in-sgnes, praeclarique Sacerdotes,4 Ecclesiasticis Dignitatibus aucti, carceribus, proscriptionibus, exiliisque puniti sunt. Haec nunquam InnOcentius probare potuit,&qui posset , sacris Canonibus, ab Ecclesiae Gallia canae institutis,in Legibus Divinis, humanisque adeo alieni Hinc Gallorum querelae, qui Pontificem, MPontificis Ministros, odi acusant, qud non velint, quae non licent quodque non possint Regiorum ianistrorum cupiditatibus adulari de Deum, Conscientiam , Regemquo prodere tam turpi ac indigna connia ventia.
225쪽
. Quiηiis. Extincta quoque sunt Regia auctoritate quam plurima Lepr soria, uocati s quorum plurima ad Ordinem S. Lazari spectabant ac Regis jussu invalidorum Xenodochio unita, quod noluit Pontifex ratum
Sexo usurpata quoque nominatio Abbatum in quam plurimis Galliae Monasterijs, alijsque Provincijs bello quaestis, cum certa clade Instituti de Disciplinae Regularis, quod numquam Pontifex probavit. Septim . Nominati quoque sunt ad Vacantes Ecclesias duo ex illis Praelatis, qui anno I68a. Conventui Parbsiensi assedere, novamquem omniabus Ecelesiae , Galliaeque Patribus adversam doctrinam inducere moliti; ac etiam pro Regalia deciderunt, excluso Pontifice, cujus tamen judici causas majores reservari certissima Patrum Regula est, etiam a Maimburgo, aliisque Gallis admissa Hos Vero a Rege nominatos Epistopos
226쪽
contra soletistam Lavardini aras
tanquam suspecta, sacrisque Canonibus adversa doctrina infectos pontifex respuit; unde Galli animum o firmarunt, ut ne quidem alios Epia
scopos fere triginta proponerent, i genti vacantium Ecclesiarum damno. Octavὲ Taceo novam, S Gallica pietate indignam persecutionem,qua contra Ecclesiae immunitatem tot insignes, praeclarique Sacerdotes,4 Ecclesiasticis Dignitatibus aucti, carceribus, proscriptionibus, exiliisque puniti sunt. Haec nunquam Innocentius probare potuit, qui posset L sacris Canonibus, ab Ecclesiae Gallia canae institutis,in Legibus Divinis, humanisque adeo aliena Hinc Gallorum querelae, qui pontificem, MPontificis Ministros, odi acusant,qub non velint, quae non licent quodque non possint Regiorum Mianistrorum cupiditatibus adulari; Deum, Conscientiam , Regemque prodere tam turpi ac indigna connis
227쪽
XXXII. inimis. Denique sparsim hic Auctor minatur quod etiam Laordinus in fine pologiae suae
fecerat a quis verentias honori defuerit Lerato tanti Monarcha debito reum illum fore omiuium malorum qira ex irata, senstaque Regi Majestate provenire posfint. N. Jam observatum est, Asylum non pertinere ad honores ac jura L gatorum, nec Lavardinum posse L gatum dici, sicque nullam bustam causam praetexi Regiae indignati nis. Qubd si tamen, ut Lavardinus minatur Christianissimo Regi placuerit armis hanc causam finire, cquod jure non potuit, vi ac potentiqexprimere, nihil aliud Innocentio supererit, quam ut patientia Ponti
sce digna , quidquid egi visum
suerit, intrepide patiatur, seque non Achillis, aut Hectoris, sed Piscatoris successirem meminerit, cui, ut gladio abstineret, a Christo imperatum
228쪽
contra sologistam Lavardini asEcclesiaeque Primogenito aut arma, aut acies opponet, sed reverentiam Pontifici debitam. Dicetque Inno centius, quod olim in simili causa Ambrosius: a Meministis, quod lectum es, Nabuthem snclum virum pollissorem vinea Ha interpestatum petitione Regii, ut vineam siuam daret, resspondisse absit ut
ego tradam Patrum meorum haereditatem, si iste vineam fluam non tradidit , nos trade
mus Ecclestam Christi ' Quid igitur respon-
sim est a me contumaciter φ Dixi enim conventus, absit, ut tradam Christi hareditatem.
Regpondi ego quod Sacerdotis est, quod Imperatoris est, faciat Imperator, prius est, u animam mihi, quam dem austrai Si a me peteret, quod meum esset, id es fundum meum, argentum meum, jus hujusmodi meum, non refragarer Verum ea, qua DiVina, nosi esse Imperatoria Potestatis e si Patrimonium meum petitis , invadite ita corpus, occurram, vultis in vincula rapere,
vultis in mortem y voluptati es mihi, non ego curambros in Λ ent. dc epist ut
229쪽
as De Aussu Franchisiarum, es e.
ego me vastabo mumfusione populorum, ne altaria tenebo vitam obsecrani, sed pro altaribus gratius immolabor. Haec olim Ambro lius Valentiniano Imperatori. Haec iterum Innocentius Ludovico Regi.
230쪽
REGII ADVOCATIE Gallico in Latinum Sela
monem translata in gratiam Veritatis.
'Ut maledixerit Patri suo ore Exod 2I. 17. Principi populi tui non maledices Exod. 22.28. Here frustra impugnatur , qui apud impios eo insidos impietatis arce Liur, cum fideissi magister Ambros. in Psal. II8.