Legatio marchionis Lavardini Romam, eiúsque cum Romano pontifice Innocentio undecimo, dissidium. Ubi agitur de jure, origine, progressu, et abusu quarteriorum Franchitiarum seu asyli, &c. Et Refutantur rationes à Lavardini advocato productae, in libe

241쪽

υ' Refutatio et oris ducat in Gallia perniciem nihil

istorum constat enim id maxume ab Innoeentio hactenus curatum, ut animos Christianorum Principum componeret extinctis discordijs, usu palam testaretur paternum amorem, parem amori aestimationem , quam Christianissimo Regi profitetur, nec aliud ab eo foedus conjunctum, quam innocens illud, De que tam charum, quo delendae Turcarum potentiae Christian rum vires sociavit. En odia insidias Innocentij illud vero mest si hoc culpae dari debet do lui e Pontifici, cum Regem videret perniciosis Ministrorum consilijs nimium tribuere, Principem alioquin pium,justumque, qaoties tuis, non aliorum arbi

242쪽

ex assico translatae. υ trijs ageretur. Et Vero, quam

benigne , humaneque Regem admonuit, ne permuteret Rega- liam quatuor provinciarum Ec- clesijs imponi, quae semper immunes fuerant hujus servitutis,

qua tamen ejus Ministri Ecclesias opprimebant, Regio nomine abusi, calcataque Justitia' Quis autem setis dolorem exaplicet, quo Sanctissimus Pontifex angebatur, cum videret tot Episcopos, t6tque alios Sacerdores pietate Leloque insignes t to Regno proscribi, imas gravissimas dare, nec aliam ob causam quam quod Romae ob dirent, causamque libertatis E clesiasticae sustinerent idque e

emplo pirum Galliae Antist, tum, qui octuaginta ab hinc am

243쪽

- Refutaris nonis ni eam constantissime defendει. rant imo quam ipse pereus de Marca, quamvis alioquin Regi addictissimus, egregij scriptis

agnoverat, oppressias, ut cred mole veritatis

Cum videret Regia auctoritate Ustitutum Religiosarum Infamtia Christi ab Epistopis, a Pontia ficibus,ab ipsoque Rege approbatum momento aboleri nulla justitiae legumque reverentia λCum yideret hinc everti Cha

roneni mn 'mum, inde in

Antistitas i hirudi idque contra pmnes Leges, canonumque D cretarCum videret arbitricludicum saecularium clibertatem, &J tisdictionem Ecclesiarum turpiLsima

244쪽

e Gallico translata asisma servitute damnari iugiimque Ecclesiae Gallicanae ab ijsimponi, quorum ita nimis quam nota 6c silentio digna Ecclesiae inquam Gallicanae, quae cum singulis fere momentis libertates suas jactet, re ipsa saeculari Magistratu ad pedes jacet, servitque

miserrimo ac pudendo ancillatu, Partamento videlicet rebus sacrisin Ecclesijs imperitante, idque majori fastu ac dominatu, quam ipsa Oecumenica Concilia, Romamque Pontifices. Cum videret praecipuas Regni ac devictarum Provinciarum A, batias in Commendas dari Epia

scopos ad alienas tacesas trans ferri, suis, quas primo susceperant, relictis, commissuque alteri de subornato Discopo, qui prioris

245쪽

prioris piscopi Vicarium agat:

cogi Capitula vacante Ecclesia, Vicarios eligere, non quo Volunt,ue quos Conscientia eligendos dictat, sed quos Rex imperat, praescribitque Canonicos exilio pelli, quotquot Gubernatoribus Provinciarum licet modeste obnituntur iecusantque Mercen rio Pastores accipere ex aulae praescripto.

Cum videret Galliae Episcopos olim Apostolicae Sed majori quam dici possit, demissionisvi

reverentiae sensu addictos, nunc

omnino dissimiles sibi in Comventibus annis i68O. 4682. celebratis classicum aperto bello in Ecclesiam Romanam cecinisse; ac Decreta vulgasse Apostolicae Dignitati plane adversa. Soab ijs

246쪽

ex Eleo transtita. IIDecretis aliena, quae Ecclesia Gallicana in Comiti j anni 616. per Cardinalem Perronium,in anno Isas in articulis pro reparanda Ecclesialtica Disciplina condiderat. Sed ut credo, alia tunc erat ratio Galliae Episcoporum Olim enim Conscientiae

stimulis, spirituque Religionis

agebantur nunc metu iactionibus, aurique instinctu quid ergo mirum alijs ex causis alios effectus prodijss, Ut proinde

nonnemo ex Episcopis, qui Parisiensi Conventui assedit, amico suo familiariter, vereque dixerit:

Galliae Episeopos Ithenasem, honorem, est Conscientiam in conventu Pari

sensiperdidisse, es nisus Ieria. Cum videret Clerum Gallicanum Olim pietate, scientia,

247쪽

constantia Sacerdotali ante alios florentem nunc adeo marcuisse,

ut malit jura trivilegia Ecclesiarum suarum penitus deleri, quam Vel vocem, vel querelam emittere memorem pristinae libertatis. Quid minus facerent, si mancipia essent λCum denique videret tot sacerdotes , virosque doctrina in

signes, exilijs carceribus, falsis criminationibus, alijsque modis puniri, ac privari suis beneficiis; idque nulla judici forma se

Vala, ac saepe suis etiam Episcopis Dioecesianis omnium ignaris, inconsultisque: si causiam quaererent tam saevae persecutionis; haec una reddebatur: uod Ia erismum redolerent. Hoc nimirum crimen est quo omnes

248쪽

excussu translata. Is Innocentes laborant quotquot

videlicet Regijs Ministris adulari

non possiant. Nec refert, si palam protestentur Se Joseni quinque propositones ex animo aver ri. Nihilominus rei sunt in velint, nolint, oportet, ut inviti sint Jansienistae, nova videlicet delicti specie, quando cogunt haereticos esse, etiam qui nolunt. Sed neque hoc satis, alia subjungunt Jansenismo supplendo videliacet esse seditiosos esse novae Ethbces Ρrincipibus tam charae,juratos hostes esse mille titulis suspectos: esse denique,quidquid

non sunt nisi serte hoc unum excipias, quod illis, qui in aula sunt,ue quorum arbitrio Ecclesia permittuntur, blandiri non pos sint hoc unum verumque delictum

249쪽

ctum est quod ne nomine careat. Menimum appellant. Accusat Talonius severituum Romanae Inquisitionis. Sed si ex una parte progressus attenderet hujus Tribunalis, quo videlicet selectu accusationes audiantur: quo studio reorum responsa quam lente 3 per moras sententiae

maturentur ex altera Vero parte, si modum animo reputaret,

quo ersonae Ecclesiasticae in Gallij judicentur, non auditis

videlicet reorum responsis, non communicatis depositionibus; non collatis testibus, nec coram constitutis; non Episcopis Consultis, quorum subsunt jurisdictioni iotestati; nullo ordine, nulla forma judici ejecti, proscripti,spoliati, squallidissimis

250쪽

ex Gallico transia a. 237 eustodiis amicti nullo commeatu, nullo solatio, nulla veniat spe, ac saepe unius tantum Jesultae delatione oppressi si haec in quam oraemia cum Romanis Tribunalibus conferre Talonius; fateretur utique si modo tanta ori, quanta cordi libertas plu- meum Romae, ferreum in Gallijs jugum portari,in eorum inquisitionem, quibus res Ecclesiasticae a Rege committuntur, adeo inclementem , adeo crudelem

esse, ut delitiae sint, quidquid de

Italia, Hispanica severitat narratur. Recordetur ergo Talonius, quam indignis arvisque modis in Galliis habeantur, qUOt- quot aulae non placent, fatebitur, nullam de Romana inquisitione querelam superesse.