Legatio marchionis Lavardini Romam, eiúsque cum Romano pontifice Innocentio undecimo, dissidium. Ubi agitur de jure, origine, progressu, et abusu quarteriorum Franchitiarum seu asyli, &c. Et Refutantur rationes à Lavardini advocato productae, in libe

231쪽

omparuit nuper audax quaedam declamati a Talonio typis vulgata, sententiaeque praefixa, quam Parisiense Partamentum contra

Bullam Innocentii XI dixit; hoc est contra illud Diploma, quo Pontifex Romanus illos omnes anathemate percellit, qui Asyli

aut immunitatum quasFranchiatias vocant praetextu sceleratis, latronibus,proscriptisque patrOcinium & securitatem praestant, Milios justitiae, meritisque poenis subducunt

Plane nisi hoc Talonii solium

Palam, totaque Lutetia visium esset, ac insuper nomen Partamenti ostentasset quis unquam credidisset tam infame scriptum, totque

232쪽

ex Gatruo translata. I totque in Romanum pontificem,

sedemque Apostolicam injuriis sparsum sub Rege sapientia cReligione praecipuo aut tolera tum, aut Advocati Generalis calamo emissum iri, jam annis, studiisque forensibus cani t Constat equidem flagrante juventute multa ab hoc Togato contra Romanam Ecclesiam ex Lanoij scriptis profusa esse, illius , inquam, Lanoij, cui non alius scrubendi scopus, quam ut detrali

retiontificum auctoritati. a terum sperari poterat aetate annis&experientia rerum aucubilem tandem minutum iri, ardoremque juVentutis, qUotam multa contra Sedem Apostoluam inconsulte latraverat. Sed &im erentia non Fcclesiae tanturn

233쪽

ra Refulatio Dionis Gallicanae debita, sed toti Catholico Orbi jujus caput visibile, Christiq; Vicarium tam indigne

invaserat vi metus quoque omnium animos in se provocandi prohibere eum debuit tam pudendo facinore. Nam cum viginti abhinc annis orationem vulgas, set erroribus, injuriisque plenam; continuo Clerus Gallicanus con

tra illam querelis supplicique ad Regem libello pugnavit, & schiL

matis, haeresisque convicit quis non crederet cautius progressi

rum jam semel, tam graviter ictum & tamen nunquam insolentius in pontificem, sedemque Apostolicam, quam in nuper libello debacchatus est, nescias sponte sua, nativaque intemperie id fecerit, an ut aulae blandiretur. Sane

234쪽

e Ga o Iranslata. IISane in tanti momenti negotio, quodque Europam totam

Concusserat, nemo non expecta

bat, ex historijs, legibus ipsisque visceribus causiae quida Talonio productum iri, par tam injustae, vanaeque moli sustinendae. Nam quantis quam validis rationibus opus, ut hominibus persuadeas, licere Gallis in alieno Principatu, in ique ipsa Metropoli suprema uti potestate Principe invito 3 ttandem jus illud immunitatum

Franchitiarum tanta contemtione a Talonio defensum, quid aliud est quam potestas Principem in suis provincijs auctoritate privandi;alienam jurisdictionem invadendi impunitatem omnibus flagiti j parandi in Κ com c

235쪽

communi totius Orbis Patri, sie enim Romam Talonius appellat mi qua summa necessitas disciplinae leges omnes perVertendi; denique tot hominum millia , quae ex toto orbe Romam conveniunt, sceleratorum

arbitrio dicentiae exponendi, nullo justitiae praesidi, En tibi egregiam Franchitiarum ideam fmtamen haec ipsa est, cui tanto studio Lavardinus'aborat. ii damnas perniciem reputes,qua ex hoc jure Asyli proveniunt,

omnino concludas, etiamsi alia qua ratione niteretur, a Rege

Christianissimo abdicandum esse, idque ad ejus pietatem 4ust,

tiam pertinere, ne videlicet tot flagitiorum se reum constituat, quibus usurpatum hoc privilegium,

236쪽

gium aut causam praebet, aut

occasionem.

At Talonius in vulgata nuper invectiva non argumentis, non probationibus causari Asylorum propugnat, nec saltem pompa illa mendicatae eruditionis,quama ibi ostentat nihil de usu, nihil de possessione Regum Galliae post fundatam Monarchiam, nihil, inquam, istorum; sed aut Rethoricis figuris contentus, aut fumo Gallicanae libertatis, aut declamationibus in aulam Romanam, aut alijs cantilenis i ties auditis, totiesque refutatis; illud unum inculcat repetitque: Dia mi ad Regemper inere, nec unquam abdicatum iri. Quod si tanti privilegircausias & rationes qua ras; non alias affert, quam ει

237쪽

demin auctoritatem suam: a lonius dixit. Contendit: Nec Reges, nec Regum Legatosso se excommunicatione puniri Ecclesiam S. Ludovici injuste Interdicto si positam. Sed nullan rationem adjungit tantae crimi

nationis facilius quippe,

viusqueTalonio visum, si causam non examinaret, non discuteret; sed more sibyllarum oracula proferret nulla cura probandi: Roma potesate sua Maritur, Roma Galgi tiberiare dc orat: Haec summa negotij. Quem ergo essectum pariet haec Taloni j oratio a Gallis tam decantata' non alium credo quam ut tripudient haeretici eruditi contemnant Catholici addictique Romanae E elesiae indignentur omnes Vero

e boni

238쪽

e Gestilo translata auboni infortunium Galliae deplorent, qua hominem ferat summo Sacerdoti tam auaacter insulta tem, tantaque fiducia schismati praecinentem, idque sub illo Re ge, cui tanta sapientiae & aequi

tatis cura.

Augetque dolorem, quod illi ipsi, quos rebus Ecclesiasticis Rex

Galliae praefecit,4 quorum pera, consiliisque utitur Rom non tantum non ossendantur hujus Advocati petulantia , Verunis etiam applaudant, exultentque; imo tam indignae in Romanam Ecclesiam rebellionis ipsi sint auctores, fabrique calumniarum,

sitibus tanti Pontificis nomen

audent defaedare. Caeterum injuriae toto hoc Ta

239쪽

Refutatio et loniitim nulloque ordine incedunt, ut ijs componendis nulla mea cura suffecerit fateor enim conatum me esse, ut illas disponerem, quo uidelicet clarius apparere, convincique possint sed ut dixi, praevaluit Auctoris confusio, ut proinde oppugnari a me debeant Vago certamine,&prout singulae Occurrerint. Nisi sorte omnia ad haec capita reducas, videlicet Primo ad injurias, convitia, quae impudenter in Pontificem

vomit Secunia in querelas, quas de Pontifice male in Gallias ani malo sparsim accumulat Tenio in sententias erroneas circa au- ritatem Ecclesiae Romanae

Matris magistrae omnium Ε clesiarum. Et is in vanissimas

240쪽

ex Gallie translata. azyAdvocato magis dignas , quibus Imaginarium jus Asyli,&Divino, humanoque uri contrarium a Regi Christianissimo Vendicare contendit. Haec mercesTalonij; quamvis nemo unquam Aia sentatorum huc uisque processerit, placuit Talonio illos omnes superare adulandi peritia. Prim) igitur Pontinci objectat: Iam apluribus annis tui se sem nasiorum profiteri, amicum verbomnium, quibus Galliae solentia aut odios, auisuspecta. Vides exordium tam grandis calumniae: quid porro a Talonio expectas' ut probet 3 ut foedera

narret cum Gallia hostibus ab Innocentio percussa 3 ut bella, aut saltem machinationes pro-

6 ducat