Jacobi Friderici Ludovici ... Usus practicus distinctionum juridicarum, juxta ordinem digestorum adornatus pars 1. 3. Pars 1. Priores 13. libros exhibens

181쪽

IO LIB. IX. TIT. I. LIB. IX. TlT. I.

Si quadrupes pauperiem fecisse

dicatur.

DISTINCTIO, L

Inter actionem A quadrupes & de

AE actiones theoretiee ita differunt, quod actio depasu detur, si animal sie a1 - euadum naturam nocuit, va. 14. S.3

contra naturam v. f. t. In praxi autem utriusque idem est effectus, quia utrobique petitum alternative formatur, ad id,ut vel damnum resarciatur, vel animal, quod nocuit, noxae de

Ad Legem Aquiliam.

Inter actionem A quadrupes s ad

L. Aquiliam. ΡRior datur, licet nulla cuIpa domini antia

182쪽

AD LEGEM AQUILIAM. Io,

pes, & hoc respectu prior facilior est. Ratione effectus tamen posterior praeferenda erit. In ea siquidem is, qui culpam admisit, damnum datum simpliciter resarcire tenetur, quam maximum etiam illud fuerit, L an S. D. S L seqq.d. aae L. Aquit. in priori autem liber

tur dominus, si corpus, quod nocuit, noxae de dat, i. I. r quadrust. quod eodem modo in actione noxali, si servus nocuit, observa

DISTINCTIO II. Inter primum S tertium caput L. Aquiliae. EX priori, si servus vel pecus occishm fili

datus actio L. Aquiliae non solum ast in . teresse corporis peremti consequendum, sed ad illud quoque , quanti ea res plurimi fuerit proximo anno praecedente, t. a. r. f. ad L. Aquit. Ex tertio vero, de reliquo scilicet damno quocunque, quanti ea res plurimi fuerit proximis XXX. diebus a die damni dati retro computatis, i. 27.9. s. feod. Hoc discrimen hodie cessat, dc nuda saltem aestimatio petitur, non iterum ex eo fundamento , quia Grone-vvegen & Gudelinus citati a Lauterbachio hoc dicunt, sed quia actiones Romanorum poenales teste fori observantia in Germania nunquam fuerunt receptae. Et ergo ea distinctio. intςr inutiles merito refertur, non. 1 minus

183쪽

minus at illa observatio, quod actio L. Aquiliae inficiando in duplum crescat.

LIB. XI. TIT. I.

De interrogationibus in jure faciendis & interrogatoriis actionibus. DISTINCTIO I. Inter articulos &possiones.

AD articulos respondent testes , ad postia

tiones autem ipsa pars, contra quam agitur, regulariter reus, interdum quoque actor, intuitu scilicet exceptionis oppositae& in positiones redactae. Positiones ellam n gative, item de credulitate concipi possunt per vocem et sed articuli solum aErmative. & de veritate. Positionum contenta fatetur ponens, non vero artieulorum, quia horum veritas a depositione testium demum d pendet, quod tamen subtilitatem sapere videtur, ut ipse agnoscit Brunnem. in Proc. cim

De fugitivis.

DISTINCTIO LInter fugitivum & erronem.

184쪽

. DE ALEATORIBUS. ror

Fugitivus servus dicitur, qui non redit s

erro autem, qui circumagatur quidem, sed tandem tamen redit, verum serius, &1emporibus in res nugatorias Consumtis, ι. II. S. I. a. S i . . de A H. Edici. In effectu tamen nihil interest, quia utroque casu damni obvenientis resarcitio petitur, & simul poena dupli. Hodie quidem, si quis liberos, famulos &1 ubditos corrumpat, parentibus ,.dominis &magistratui eo nomine itidem actio datur, hoc enim aequitas naturalis suggerit; sed noo competit ea in duplum, ergo etiam necessitas non eG flagitat, ut eandem actionem utilem de servo Corrupto appellemus.

De aleatoribus.

DISTINC ΤΙΟ I. Inter ludum artis, fortune & mix-

tum.

Haec distinctio maximam in foro Rovi

mano praebebat utilitatem. Ludi enim artis v. gr. hastiludia, item quand pretium ei decernitur, qui saltando, digladiando, perorando, &c. reliquos Vincit , jure Romano omnino erant per si, v. i. 3. d.

185쪽

LIB. XI. UT VIL

At vero ludi omuna v. gr. quando tesseris Iu ditur, nec non ludi mixti, v. gr. chartis luis intiis & similibus, in totum prohibiti erant, o. Hodie non modo plurimi DD. testantur, sed experientia quoque hoc com probat, omnes ludos esse permissos. quippe qui maxime in ipsis aulis frequentantur, &illi, qui ludendo succubuerunt, ad perditum -- vendum omnino adstringuntur. 'Hinc sua sponte consequitur, adlatam distinctionem apud nos in praxi nullum usum amplius praestare. Alia quaestio est: an non Principes melius facerent, si prohibitionem juris Romani in foro iterum introducerenti quam quidem affr-mamus, sed ad nos non pertinet potestas legislatoria, nec etiam principes a nobis desiderarunt, ut hac parte ipsis Consilia ad novas leges ferendas suppeditemus. Ergo expectandum est tempus, ubi forsan ludi fortunae & mixti propter ma imum eorum abusum , praesertim apud juvenes, qui negati non potest, ite

rum abrogabuntur.

LIB. XI. TIT. VII.

De religiosis & siam tibus fune

rum & ut sunus ducere liceat. .

DISTINCTIO LInter sepulturam honesam & inho-

186쪽

Honesta fit cum ritibus in quocunque loco consuetis, miti esans u. ylong vel gliris lichem ebrauche nach pro- '

ut communiter dicere solent. Inhonesta his omnibus destituitur. Usus distinctionis hie est: quemadmodum quilibet, quamdiu vivit,' ipraesumtionem bonitatis pro se habet, ita quoque eadem prauiamtio post mortem hoc operiratur, ut in dubio ab honesta sepultura exes di non possit, sed actio injuriarum competat contra eum , qui ejuSmodi ceremonias cada- veri alicujus denegare intendit. Inhonesta ergo locum non invenit , nisi in casibus a lege notatis, v. g. in contemtoribus verbi divini &sacramentorum ,' r. IR. x is sepult. usurariis manifestis, c. 3. X. de usur. & propricidis ob malam conscientiam , vid. Carpetov. Iurispri

Inter sepulturam honestam suis loe minus solennem. ' i

SOlennem paulo ante descripsimus, quod va

riis ceremoniis peragatur, de quibus late Schilteri insit. fur. canon. l. 2. ιιr. I4. g. 13. seqq. Minus solennis est, ubi ejusmodi ceremoniae omittuntur, non ex praecepto juris, sed ex proprio beneplacito ad parcendos sumtus,

quod hodie communitet fit, numi dii teli en

187쪽

LIB. XI. TIT. VII.

Haec posterior species Cum inhonesta confundi non debet, quippe in qua consuetae solen-' nitates ex praecepto legis omittuntur, scilicet in totum, '

DISTINCTIO III. Inter sepulturam inhonestam humanam cs caninam c. Ummam.

Η ana in iis obtinet, quorum mentionem sub Disi L. injecimus, contemtoribus Vetr-bi divini, usurariis, irreconciliabilibus, quippo qui per vespillones vel plane extra coemeteri iam , Vel in coemeterio prope murum & ab aliis plane separato loco sepeliuntur, ex stiperstitione pontificia, quia scilicet contigua ecclesiae lo- ea simul cum ecclesia coniecrata censentur,ΛUDBarbos de iur. eccles. l. a. c. 9. n. 7. 8. Struv. S. I. C. Ex. 3. th. 7 a. & ergo per ejusmodi cadaueris illationem profanari non debent. Amnina nomen suum, ut puto, sortita est ex loco Ierem. XXII. versi. 18. BI9. ubi Propheta de

Hanc expectare tenentur , qui ex desperatio- . t ne, vel conscientia criminis commissi sibi ipsis *QIt . consuuςnuit. Jeragitur a carnifice

188쪽

H usque ministris, qui cadaver rhedae suae imponunto in loco inhonesto, ouid in Sthind.2inger I sepeliunt, vid. Schilter ἔU.Iur. canon.

a l. a. Tit. I . f. 9. S it. Damhouder.prax. rencrimis. ccto. num. s. Heigius . a. qu.3 6.num. 64. Finckelth. ob M. num. Is. Furiosorum &melancholicorum sibi manus inferentium, item .i infantum, nondum baptizatorum, sepultura secundum praxin nonnullorum locorum adhonestas minus solennes pertinet, vid. Enchelth. i c. l. nam. I6.

DISTINCTIO IV. Inter sepulchra familiaria Ssere. reditaria. ' :

PRioribus omnes agnati utuntur, licet non sint eredes; sed posteriora saltem ad heredes pertinent, vid. Struv. Exerc. I s. rhes 69. Brannem. Aep. Parat. senb. h. t. πιν. I.

Inter cenotaphium sepulchrum.

Enotaphium s quod honoris saltem&me- moriae causa fit, non est locus religio- .sus ; k ideo iterum ad usus profanox adplicari potest; secus in sepulchro, cui cadaver jam illatum est, Ioh. Mrchmann. de funeris Rom. t. i. c. 27. Struvaoc pro cit.

189쪽

LIB. IIX. TIT. U

LIB. IIX. TIT. I.

De rebus Creditis, si Certum pe- ratur&de Condictione.

DISTINCTIO L

i Inter mutuum naturale , civile est

mixtum. Atura te vocant, quod contrahitur ipsa naturali pecuniae numeratione interVe-a- niente: civile, ubi quis spe futurae numerationis accepisse confessias est, quod revera non accepit: & denique mixtum, ubi vel alius meo nomine numerat pecuniam , Vel Cum ante, aut post numerationem stipulatio interponitur, prout hoc ita explicat Ρetr. Ni-eol. Moget de contract. tit. de rivis mut. vid. . Struv. S. L C. Exerc. l6. th. 6. 3ui tamen hanc divisionem & Lauterbach. ad h. t. cum eo illam recte rejicit. Civile enim, quod vocant, est peculiaris contractus, elisographarius scilicet: mixtum itidem, si alius meo nomine pecuniam numerat, non constituit novam mutui speciem , quod enim quis per alium facit , per se secisse putandus est; si autem stipu- Iatio vel antecessit, vel sequuta est, ad mutuum plane referri nequit. Ergo quia ipsa distinctio falsa est, forsan non opus erit, ut de ejus usa

praetico verba faciamus. -

190쪽

DE REBUS CREDITIS &e. Ira

DISTINCTIO II. Inter mutuum verum praesumis

Raesumtum est contractus literatis seu chiis rographarius. Ergo haec distinctio eoisdem & non meliori nititur fundamento, quam Praecedens, unde hic repeti possunt, quae ibi dicta sunt.

DIs TINCTIO III.

Inter exceptionem non numeratae p cuniae debitori & ereditori compe

tentem. Usus in praescriptione diversa sese exeH Exceptio enim n. n. p. debitori competens , elapso biennio, excluditur, 3. un. I. de citer. oblig. unde quando Laud*rbach. adh. r. eandem perpetuam esse asserit 3 hoc saltem ratione essecius, postquam scilicet semel oppo sita fuit, intelligi debet, quod etiam indicat verbum sequens: peremtoria. Quando a tem creditor contra apocham, debitori forsan datam, replicare vult, hoc intra XXX dies fieri debet , t. 14. g. 2. C. h. t.

DISTINCTIO IV. Inter exceptionem non numeratae pecu nia s non namerata detis.