장음표시 사용
201쪽
judiciali, d. l. 1 7.pr. h. t. nam in relatione nova species conventionis adest, ad quam alter iudem cogi nequit. Denique magis vera est' eorum sententia, qui statuunt, deferentem in ex trajudiciali non esse obstrictum ad juramentum calumniae, sibi enim imputet alter, quod illud delatum sponte acceptaverit, vid. Lauterb. ad i. t. p. m. ITO .quod secus in judiciali. Posses& hoc addere: Post delatum juramentum judiciale debet accedere decretum judicis, eam dein lationem confirmans, CarpZov. de Proc. sit. Ii. art. l. n. l33. f art. 2. n. a. a qua confirmatione demum delatio suum essessiim sortitur; ait ex- trajudiciale vires suas a sola delatione & ac-eeptatione habet. Ex judiciali actio judicati, ex extra judiciali actio in factum oritur: extra-judiciale nullas solennitates requirit,bene tamen
judiciale. DISTINCTIO IX. Inter juramentum calumnia generale pectast s. malitiae. DIfferunt hae duae species principaliter obi
cto. Iaramentum calumniae generale praestatur super tota causa, prout habent versiculi Poetastri cujusdam:
Illu aretur, quod tisfibi justa videtar,
Etsiquaretur, verum non inficietur e Nilpromittetur, ne assastrobatio detur, O lis tardetur, dilatio nulla petetur.
202쪽
Iuramentum malitiae quiem super puncto quodam speciali. Et hinc simul profluit, quod prius regulariter ab initio processus & siemet
tantum, posterius autem toties, quoties prae-- sumtio contra alterutrum ex litigantibus subo.
ritur, quod non bona fide agat, sed protractionem processus intendat, v. g. si multae dilationes petuntur: si quis intervenire vult in processii : si quis exceptiones non fundatas objicit , dcc. Prius praestatur ab utraque parte'- mul, o ab advocatis etiam ; posterius ab alte ro saltem litigante, neque regulariter ab advo
DISTINCTIO. X. Inter juramentum litis decisorium a judice'ab altera parte delatum, quorum hoc judiciale, illud autem necesarium Vocatur. Post delatum juramentum judiciale tres viae
patent illi, quem delatio facta respicit. Aut enim potest juramentum acceptare, aut refer re , nisi forsan tale sit factum, cujus alter nullam notitiam habet, ι.34. S. I. g. h. t. o aut con- . scientiam probationibus exonerare , Vid. Rauchbar. p. a. qu. 319. quod vocant, das
probatione defecerit probans, nihilominus reliquae duae viae ipsi salvae adhuc manent. For mulam pronunciandi in ejusmodi casu habet Braemem Proc. Ov. c.23. num. I . da=N.dasso
203쪽
tinent. Sed juramento necessario duae sautem viae competunt, acceptatio & conscientiae exoneratio. Relationi locus non est. Cui enim referreti an judici deferentit sed hoc valde absonum fututum esset. Asserit qnidem Carpetov. de Projs tit. Ia. art. a. num. 94.citatus a Lauterb. h. t. quod nec probatio pro exoneranda conscientia in hoc juramento locum habeat. Sed eam sententiam tanquam fundamento destitutam recte jam rejecit illustr. Dn. Stryk yn nor. ad Lauter . s. t. verh.υ-cusari. Porro, si acceptatur juramentum ju diciale, deferens ante omnia juramentum ca lumniae praestare tenetur, l. 37. h. t. alias enim quilibet ex mera malitia deferre interdum juramentum posset. At vero judex deferens necessarium, non jurat de calumnia, quippe qui praesumtionem legis pro se habet, quod bona fide agat omnia. Denique & haec notabi-
tis Inter utrumque iuramenὲum intercedit du-
serentia. Iudiciale semel praestitum non retractatur propter nova instrumenta , bene tamen nec sarium. Ratio differentiae habetur in ι. 37. h. r. vita in priori casu adest conventio quaedam & transectio cibi: transactumsit negarium) atque adeo alter sibi imputare debet, auod delationi juramenti rem commiserit. In poste
204쪽
posteriori casu autem illa ratio sine dubio cessat, quia delatio a iudice facta. Hoc tamen adhuc Dotandum: scilicet, quando diximus, juramentum judiciale non posse retractari sub praetextu periurii admissi, quod illud saltem intuitu pri- vati interesse intelligendum sit. Criminaliter ergo nihilominus puniri poterit ille periurus, Cum pars deferens interesse publico praeiudiciaum inferre neutiquam potuerit.
DISTINCTIO XI. Inter juramentum Appletorium &
purgatorium. DRius regulariter defertur actori; posterius reo. Regulariser inquam, interdum enim fieri potest, ut propositio convertatur, quan do scilicet de exceptione agitur , ubi ' reus am storis, actor autem rei vices sustinet. Porm VO: quando defertur juramentum suppleto tum, tunc semiplena ad minimum probatio requiritur, quae fit per unum teitem omni ex iCeptione majorem. Ant. Faber in cod. I. q. tu. I. Meg. q. n. s.fdes II. n. 7. sed si judex vult deferre juramentum purgatorium, tunc sal item contra reum conjecturae quaedam adsunt, quae probationem semiplenam non essiciunt,
V. gr. unus testis omni excepti no non m . .
jor. Suppletorium in causis civilibus, saltem defertur, non vero in criminalibus, quando de crimine poenam corporis affictivam inferente
205쪽
agitur, quia tunc probationas luee meridiana clarioreS requiruntur, L ult. c. de probat. ibique Gotbo . CarpZ. P. I. c.23. D II. Menoch. I. 2 ib. I. cent. 3. cas 464. I .seqq. ast purgatorio di in civilibus & in criminalibus locus est, MeV.ρ. 6. Dec. 347. num. 7. Heig.p. r. θυ. s. u. o. unde negligentiae advocatorum
non enim dicam ignorantiae interdum adscribendum est, quod illud juramentum in favorem clientum suorum non urgeant ab ad versario. ReJula enim: Actore non strobante, abso endus est reus, non obstat, quo minus reo, indiciis grauato, tortura illa spiritualis imponi queat. In purgatorio multae adhiberi se lent solennitates: in supplatorio non .
Inter juramentum purgatorium in causis civilibus & criminatibus delatum.
Usus quam maximus in foro hic deprehen ditur. Si enim in causis ciuilibus illud juramentum defertur, alter autem id praestare Tecissat, tunc manemus in regula vulgata: quod scilicet jurare recusans pro confesso habeatur, sive , quod idem est, incurrit poenam jurare nolentium v. t. 34. S. 6. B t. h. t. ast, qui in criminalibus grauibus scilicet) jurare recusat, , propterea non ordinaria , sed extraordinaria saltem, poena afficitur, Menoch. A. I. Iλsb. 2. Mesius ad ris. defluetat. Canon.
206쪽
t L. Brunnem. Proc. eis. c. a . n. 36. cond natus enim est ex praesumtionibus saltem, dea non adest probatio luce meridiana clarior,
tum, DBtestatio vocatur, quando quis alterum, nominato Deo, vel alia quadam re ipsi ca-issima, vel ab ipso' maxime verenda , obsecratie veritate dicenda , qualis est Archi-SacerdO
obtestationem non esse juramentum, quilibet, facile videt, atque hinc cum juramento etiam confundi non debet, cotis Exe. Thomasius rigr. divis. l. i. c. p. I. . .
DISTINCTIO XIV. inter contestationem &juramentium.
IN juramento adest invocatio .nominia. divi ni, sed contestatio 'dicitur , iquando quis comparatione rei gratissimae alnena tamen, n0n propriau asseverat, non minus sibi icordi esse veritatem in illa re ι ae Iibi est illa res no minata. Exempla habent; Genes42. Ures Isi. ubi Ioseph Datres suos ita alloquitur':
207쪽
raonio &e. item. 2. Reg. 2. vers. a. U. 4. ubi
masius loc. cit. 9. 66. Usus in eo consistit: mirum is, qui contravenit ejusmodi contestati ni, tanquam perjurus in foro humano punirὶ
possitὶ quae sine dubio negari debet. DISTINCTIO XV. Inter afuerationem &juramentum.
IN assevaratione iterum non est invocatio. nominis divini, ut in juramento, sed ea dicitur, quando quis comparatione rei propria gratissimae testatur, sibi non minus cordi esse' veritatem, ac sibi cordi est eonservatio rei. Distingui tamen in duas classes solent ejusmodi contestationes. Scilicet vel fiunt a Prisci
nitumhri ferru&e. Posteriores nullum effectum regulariter producunt, nec. poena amicitur is, qui adhibitis hujus generis asseverationibus alterum fallit, nisi quod, ut alias , ad lateresse conveniri possit. . De prioribus vero dicitur, qvpd vim juramenti habeant, Gail. a..
208쪽
riem certi populi, vel certae etiam sectae, vis ju- ramenti asseverationibus tribuatur, quo refero Qua rorum formulam: Mannen undi oriens cons. Dru Thomas. t. e. S. 67. Hugo Grotius de3. B. N P. f. a. c. U. f. ML quamvis illud, quod de illustribus personis dictum, quo ad vim obligationis saltem intelligi debeat, non autem eo respectu , ac si poenae pessurii iordinariae propterea locus sit, quod in ina
ris etiam locum invanire existimo. Erga adhuc multum interest, ut iuramentum ab as severationibus accurate distinguatur. Posses etiam formulam : an statis Me rese re, quippe quae ex omnium confessi ne vim v xi juramenti non habet, v. Ruland. de commisi. p. 2. t. a. c. H. num. 32. Nota adhue: si contestationibus iaccedunt maledictiones , ngri Diabolus me rapiat,&e. tunsi execraIio ου
DISTINCTIO LInter juramentum ainctionis s. ordina rium P & veritatis s. extraordina
209쪽
eamque raram admodum, ita ut similis facile 'haberi nequeat quam ipsi forsan commodavi- 'mus, locavimus, vel penes ipsum deposuimus, dolo malo restituere detrectat, vel eandem re stituere paratus quidem est , ita tamen dolo corruptam & deterioratam , ut usum coniae' tum nobis amplius praestare non possit, i. s . 3.& huc pertinet quoque, si corruptio non quidem per dolum, per sa tam tamen talpam facta suerit, agitur enim de privato saltem interesse consequendo, &Vero tune lata eulpa dolo aequiparari solet, depos E contrario autem,' si quis per levem custam rem deterioravit, aut fecit etiam, quominus eadem restitui possit, juramento verita tu loeus est, La. h. t. In juramento assectionis sine ulla taxatione In infinitum iuratur, d. l. 68.1 de R. R per iuramentum vel νitatis autem illud solammodo aestimatur,quoa interest agentis, cl.2. g. r. h. t. juramentum affectionis , quia tendit ad coercendum admissum a defuncto dolum , non datur aduersus heredes, bene tamen juramentum veritatis, ubi meraui rei restitutionem prd scopo habemus,vid. Lauterbach. ad h. cire seri Eam quoque tanquam notabilem disserentiam adducere solent, quo di iuramentum assectionis in actionibus bonae fide; solummorido locum habeat, non autem in judiciis stricti juris, in quibus nempe aestimatio per juramentum veritatis suscipitur. Sed illa assertio.
210쪽
quod paca dissentientium dictum sit, nec iuri
civili, nec erari nostrorum iudiciorum Conia sentanea esse videtur. Quod enim ius ciuile attinet, ibi nec in omnibus b. Liudiciis iuramento affection is locus est, sed in aliquibus saltem. De emtione, quae sine dubio ad iudieia b. f. pertinet, expressus habetur textus in L q. c. de areemi. O vrea mi Ιmpp. Diocletinanus & Maximianus ita: Si traditio rei vendita iuxta em-rionis conIr4ctam procacia venditoris non
sat ἰ quanti inreresse compleri emtionem fuerit arbitratus Praeses provincia, tantum
in condemnaIionis rationem deducere curam
it. Puto tamen,quod & hic exceptio esse possit,si fotam res rara, cuius similis vel plane non vel ad modum dissiculter haberi possit vendita alicui fuerit. Hoc interim exinde ostqndisse sussiciat,non osse regulam universalem: quod indistincte in omnibus b. f. iudiciis in litem iurare & pretivum ρffectionis petere liceat, Quem Modum autem haec regula in contractibus b. f. affirmative non procςdit: ita nec e contrario in stricti iuris iudiciis universaliter dici potest , quod in illis nunquam illi iuramento Iocus relinquatur. Textus in t. s. pr. I S. sitem ini. t. quam pro sua sententia, ad ducit Lauterbach iur. h. t. ipsi, magis*dVersatur, quam quod patrocinium praestet, quod etiam asnoscit B. Struvius in S, F. C. EAerc. a7.-61. quando asserit, in stricti iuris