Sanctissimi domini nostri Benedicti papae 14. De synodo dioecesana libri tredecim in duos tomos distributi. Tomus primus secundus

발행: 1764년

분량: 566페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

trimonia , cumque Concilii Tridentini decretum inter Catholicos illarum partium, & in peculiaribus eorum Parochiis, saltem postquam provinciae Foederati Belgii a Catholici Principis dominatione in haereticorum pote. statem transierunt , rite publicatum fuisse constet ; unusquisque videt , quanta cum offensione universa: Ecclesiae auditum fuisset , matrimonia Catholicorum, quae in regionibus illis juxta Tridemini solimam celebrari possitnt , a tam providae legis observantia eximi per viam gratiae & dis pensationis . Videantur Iuen in de Sacramentis dissertat. Io. quaes. s. cap. 4. & Piet te suo. Theologicar. pari. 6. pag. 44I, edit. σπῶ I74 r. qui docent , a contrahentibus Catholicis servandum esse Concilii decretum etiam in iis regionibus, in quibus ab haereticis non observatur . . XIV. Ultima Decreti mitri pars ea respicit matrimonia , quae in C tholicorum Principum regionibus fiunt ab iis, qui domicilium habent in aliis regionibus Foederatorum ordinum dominio subjectis , necnon illa . , quae in provinciis Foederatis contrahuntur ab his, quorum domicilium sitis tum est in dominio Principum Catholicorum. De quibus sane reputatum suit nihil necesse esse peculiariter statuere , cum satis provisum sit per Ca. nonici Iuris regulas iam pridem constitutas de iis , qui , relicta regione, in qua domicilium habent , nec novo alibi domicilio , vel quasi , adhue acquisito , matrimonium cibi contrahere cupiunt . De quibus regultat nosipti egimus in nostra Insitutione 33. editionis Latιnae. L , i XV. Haec autem satis erunt, ut in Synodis earum dioecesium, quarum conditio exigit , ut de hujusmodi matrimoniis agatur . opportuna superiplis decreta , Apostolicis definitionibus consentanea, ctar mari valeant.

De aliis quibusdam respicientibus Matrimonia , quae a Catbolicis contrabun. tιιν in regionibus Infidelium, aut Haereticorum Principum dominio subis. ictis , vel quae in regionibus Catholicis ineuntur inter Catholicum ex runa parte, γ Haereticum occultum ex aisera e de quibus smL , liter nequaquam in omnibus 9nodis agendum es.

aedam regiones sunt Principum Infidelium dominio subjectae, in quibus degentes Catholici matrimonia inter se coram Parocho & duobus testibus contrahunt , temporali Principe , cui patent , nullam in hac re molestiam eisdem exhibente . Verum , quia vel ante P.ves post matrimonium ea ratione celebratum , patriis legibus coguntur coram In fideli Ministro se sistere , eoque praesente quamdam contractus matrim nialis speciem inire : neque id ab iis praetermitti potest , quin graves ipsis perturbationes obveniant , & magnum praejudicium innocenti proli , quae alias minime legitima reputaretur.' quaesitum aliquando est, num id a Catholicis . salva conscientia , fieri possit c & quo modo Rectores ani

282쪽

L I B. VI. C A P. VII. assinarum in hujusmodi casibus se gerere debeant.' & quidem id, quod cot tingit in resionibus subjectis dominio Principum Infidelium, in aliis pariter evenit, quae Principum haereticorum imperῆo parent. II. Lessius in eas. 24. in ureb. Haereticorum conversatio, id , salva conscientia , neque fieri , neque tolerari posse , contendit . ejusque opinio verissima esset; si haereticus ministellus adhiberetur tamquam perissona sacra, quae iactam caeremoniam intenderet exercere ,, ac per eam ,

sanctitatem tribuere contractui matrimoniali ς tunc squidem viderentur Catholici eum Rhoscere tamquam legitimum Christi Ministrum , ritu misque haereticum approbare , di profiteri . Verum , eum plerumque res aliis ter se habeat, illeque Catholi eorum matrimoniis solum assistat, tamquam minister mere politicus , neque virtute verborum , quibus eonjugibus bene appretatur, ullam credat sanctitarem accedere eorum coniugio , quod Sacramentum esse , nostri temporis haeretici communiter inficiantur I rectius ideirco Catholicos eidem se sistentes , ' ut patriae legibus morem gerant, graviaque evitent incommoda, quae secus sibi imminerent, a culpa exeusant Ioannes Ueri s in suo Pastorali tract. I 3. art. 7. Arsdehin The

la Croix tib o. pari. 3. de Marrim. num. 77S. Piet te Imrsion. Theolog cari pari. s. pag. I. In hae quoque sententia suit lacrae Congregatio San m Ossieii , quae hanc quaestionem diligenter , uti solet , examinavit , Scdie 29. Novembris I 672. in eum, qui sequitur , modum definivit Asbolici , qui matrimonio Iuncti sunt coram Parocho o' restibus Catholicis ,ἐn pluribus Deis s ita invaluis consuetudo in solem coram minifra haeretico, seu protestante, rursus coniungi , ad evitanda gravia damna ς neque potest consuetudo bare a Ciero eorrigi .i Peccant ne λ quo peceato , Catholici se denuo coniunctἰ eoram ministro haeretico p Et quomodo se gerere debeat erga sitis Ordinarius Ioel λ Sacra Congregatio respondis: Πuatenus ministre assistast

matrimoniis Catholicorum , uti mmisser politicus, non peccare contrahentes . Si vera assiissat ut minisser addictus sacris, non licere , tune contrabentes peceam . mortaliter, esse monendos. Huic nos sententiae , tunc a laudata Congregatione prola ae , auctoritatem nostram adjecimus in nostra Constit.

8ρ. , ro. nostri Buttarii rom. I. ubi Fidelibus degentibus in Regno Se viae . finitimisque regionibus , interdiximus , ne , matrimonio inter se

Catholicis ritibus eelebrato , illud renovare praesumant eoram Caddi rnostram tamen interdictionem hae temperavimus limitat;one, nisi scilicet nuptiarum caeremonia, explenda coram Caddi, actus si mere civilis, nullamque contineat Mahumetis invocationem , aliudve superstitionis genus

IN. Pol quam tonditum, promulgatumque suit Decretum illud nostrum, quod in praecedenti capite sexto exposuimus super matrimoniis , quae in igii regionibus Foederatorum ordinum dominio subjectis contranuntur vel inter haereticos, vel inter partem alteram Catholicam , & alteram

283쪽

haereticam I eaque, licet non coram Parocho Catholico contracta, valida esse declaratum est : eum palam factum fuerit , hujusmodi indulgentiam in illis matrimoniis minime locum habere , quae in illis eisdem regioni. hus inter Catholicos contrahuntur , in quibus videlicet servanda est sor ma a saero Concilio Tridentino praescripta , expositum nobis fuit , praeis dictos Catholicos , in eis locis degentes , non solum teneri coram miniis stro haeretico se sistere, atque ibi quamdam contractus matrimonialis spe. cum celebrare, idque re ipsa ab illis fieri ad gravissima evitanda in Miunia, quae ipsis alioquin imminerent I verum etiam aliquando continge. Te , ut , cum memoratus actus coram haeretico ministello praecedat , celeis bratio autem matrimonii eoram Parocho Catholico , & duobus testibus differatur , hoc intermedio tempore inter hujusmodi s nsos copula interis cedat, ex eaque proles oriatur. Unde controversia oria erat inter Μissi narios e quorum aliqui praedictos actus intermedios excusabant , ea nixi opinione , quod etiam inter Catholicos possit in matrimonio contractus a Sacramento sejunsi : alii vero Coneilii Tridentini sanctionibus inhaerentes , quae in illis rmionibus inter Catholicos vim suam obtinere deis hent , nulla ratione subsistere, aut validum censeri posse putabant matrumonium illud , quod coram Catholico Parocho & duobus testibus eelebratum non foret, adeoque omnes intermedios actus , quos supra innuimus, illicitos, & prolem inde susceptam illisitimam esse judicabant; contrariae autem opinioni connivere , perinde esse contendebant, ae observantiam sermae, a Tridentino Concilio praescriptae, ab iis regionibus, & ab ipsis Catholicorum matrimoniis penitus eliminare. IU. Re itaque per Missionarios dissentientes ad nos & Apostolicam Sedem delata , una cum eorum rationibus. hinc inde scripto exaratis , hisque per nos accurate perpensis , audiendum nobis esse iudicavimus consilium nonnullorum S. R. E. Cardinalium, aliorumque virorum sacrae Theologiae , & Iuris Canoniel peritorum , quibus antea sngulis disserta. tionem quamdam, super hoc a nobis conscriptam, distribui mandavimus. Qui sane, iisdem principiis inhaerentes. quae nos in dissertatione posuera mus , coneordibus suffragiis eorum Missionariorum sententiam approbarunt , qui steterant pro nullitate matrimonii , nisi contrahentes Catholici vel ante , vel postquam haeretico ministello se praesentassent , eoram P rocho Catholieo , & duobus testibus , matrimonium rite celebrassent Pquique proinde peccaminosos definierant praedictos actus , intermedio

tempore a sponsis exercitos, r i

V. De hac controversia certiores nos secerat vir religiosus , multipliei ex capite laudandus , P. Paulus Simon a S. Ioseph e Carmelitarum E calceatorum familia , eui propterea directae sunt litterae resplasa nostra serentes, quarum exemplum hie subjicimus , quaeque etiam reseruntueram. nostra Buliarii in Supplem. num. 3. His deinde omnes in dictis reis

gionibus facile acquievisse , ac normam in ipsis traditam in posterum ta

284쪽

LIB. VI. C A P. VIL as bi sequendam proposuisse, ex posterioribus litteris , inde aeeeptis , cum

gaudio intelleximus . Nostrarum litterarum tenor talis est: . . . . BENEDICTUS P P. XIV. . . . .

Dilecte Fili, salutem, & Apostolicam benedictionem.

Reddisae sunt nobis μν Disectum Filium , eumdemque primarium AE L nisertim nostrum , Silvium Cardinalem Valenti , -srae litterae , quibus suboratam intre vos in re gravis sane momenti conremersam exponitis , eamque judicis nostro subjicisis. Non possumus equidem non magnopere commendara propostum ve rum, quo Sedem .apostolicam consulendam censui iis , eiusquadet nitionem exposcendam, ut eam Mnanimi consensu amplectamini ' quam somnes , cum similes emergunt quaesiones, pari docilitate exquirerent , s

querentur, non tanta succresceret in dies inter Euangelitas operarias opini num varietas, nec deseremus utiquando, ob eorumdem in tradenda morum

doctrina diversas sententias, in partes di rabi Chrisianum populum , eamque scindi mentium , animorumque concordiam , quam Chriseus Dominus E clesiae suae commendatam voluit usque adeo, tis ea praesertim, quos tessera , discipulos suos cognoscendos praedixerit. Exposuisis itaque nobis , non raro Ubis eontingere , ut Carbolici matriamonium inteν β contracturi, civilem adeant Magis tum , aut haereticum misi allum, quibus se sesere legibus μιν is coguntur, er coram illis mu- ruum exprimant in conjvium consensum, quem tamen postea renovare corami gitimo misero Carbolico er duobus tessibus , uti Tridentinum praecipit , ut omnino negligunt, aut in longum tempus disserunt: interim vero, per n- de ac s legitimi coniuges iam forent, non dubitant omnem conjugalem comsuetudinem inter se habere. Quae sis deinde , quid de illo consensu sentiem dum sis , coram eitati Masi ratu, aut haeretico minisselio , praestito numscilicet satis fuerit ad pertriendum matrimoniam validum , saltem in ratione contractus, quod alter ex vobis inmat, alteν insciatuν es ad Sacramenti riguitatem non assurgat, quod nemo vesmin n quaesionem adducit :s enim res ita se haberet , ων primus exisimae, subsequens inter consentie 'tra copuia, etiam ante renovatum coram Paroebo Catholico consensum, omn

fratrio vacarer , er suscepta exinde proles absque .lla dubitatione esset is

gitima reputanda. .i

, Jam vero, ut postulatis vestas M iter simul, dilucide respondeamus , Mn que controversam omnem judicio nosero praecidamus, se habere et tibicum. que promulgatum . receptum fit Concilii Tridentini decretum cap. I. sessa de reformar. matrim. ibi nulla pressus, atque 3n omni ratιone irrata es se conjugia Hirer, quam coram alterutrius e trabentium legitimo Parocho, aliove Sacerdote Paroebi vires agente, oe duobus testibus, celebrata. Mi

prasecto, esse Theologas, qui in ipso Fidelium matrimonio contractum μ. Tom. I. R. SAE Duili sed by Corale

285쪽

dis 3 DE SI NODO DIOECE SANA

Sacramento ita d idunt , u i illum omnino presectum. quandoque em Uera credant, quin ad Sacramenti excellentiam pertingar. Sed , quidquid si Ahae υἰnione , quam nos quidem nunc in medio relinquimus, ea certe, quod attinet ad rem praesentem, locum nullum. Abi Vindicare potes apud eos, qui Tridentina lege obstringuntur: etenim qui, praeter formam a se praescriptam,

matrimoniam eontrahere atterulant, eorum inidentina Gnodux noni Sacramen.

rum modo , sed eontrafium ipsum irritum diserte pronunciat, atque, ut ejus verbis utamur, eos ad se contrahendum omnino inhabiles reddis, m hujus modi eistractus irritos esse decernit.

Iuare, eum inter Catholicos in viis proviriciis degentes , O pνamulam tum , O νeceptum jam fuerit iliad THdentini decretum , quod ambo fatem ni; perspicuum est , matrimonium ab ipsis iniicem initum. eoram eivili Magias ratia, aut a catholico minisello , m non riem coram proprio alterutrius contra hentium Paroebo ρο duobus testibus, neque in ratione Sacramenti, neque in ratione eontractus susinrei, aut ullo pacto validum reputari posse. Nequavera rationes, propter quas valida pronunciavimus matrimonia , quae aut ab haereticis inter se, aut a Carbolicis cum baereticis, in ovis Faederatis preis vinciis e-ινabant , non servata forma Tridentini, utari queunt coaluinis

inter se initis a Catholicis, quorum quilibet Tridentini decreto se obfrictum agnoscit, ejusque se auctoritatem sequi profitetur. Seians riaque Catholici vestrae eurae eonereriti, cum rivili Magis alui , t haeretico minisello, matrimonii eelebrandi causa , se fluunt , actum femere e vilem exercere, quo suum erga leges oe insituta Principum obsequitiis

ostendiante ceterum tunc qurdem uulium a se contra bi matrimonium. Sciant,

xis eoram misi,o Cat bolico oe duobus residius aerapias celebraverint, numquam se, neque coram Deo, ueque coram Ecclesia , veros m legisrmos conis juges fore: nee,s interim contrariem ister se consuetudinem habuerint , eam gravi culpa earituram. sciant denique , se qua ex huiusmodi eon unctione oriretur soboles, eam, utpote ex non legitima uxore natam , in oculis Dei fore illegitimam , oe nisi coniuges et ensum ex Ecclesie praescripto renoυ verint , illegιιimam perpetuo futuram etiam in Ecclesie foro. . Erit porro oscii vestri, haec omnia, cum eommoda se obtulerit occaso, utinque ea, quam rerum erreumsantra vobis adbibendam suaserint, eircumspectione er cautela, sevulιs explicare prolixius et smulque omnes commonere, ut , Muidem regionis consuetudini, o terreni Principis sanctionibus obtemperare

coguntur, faciant illi quidem, sed Religione salυa, potioreseque dueant sanctissimas Ecelesiae leges, quibus Fidelium matrimonia conser/nguntur . Illud praeterea vobis eurandum es, ne, etiams duo Catholici civilem illam , aemere politicam coram haereticis eaeremoniam peregerint, nimium inter se s miliariter agant, aut sub tecto in eommuni habitent, nis se prius veris σIegitimis nuptiis, ex norma Tridentini, alligaverint ', quamquam enim ea familiaritas esse pint με sagitis , sagitii certa periculo m suspicione nom

286쪽

L I B. VI. C . e P. VII. 2s sta'. ora ejusmodi porro evitanda pericula , cognoscimus consultius utique D. re, ut Catholici , nonnis matrimonio jam antea in faciem Ecclesia intre se

legitime celebrato , ad illam explendam civilem caeremoriiam , secularem Marigistratum, seu haereticum ministellum adirent e sed , quoniam ex vestris litteris deprehendimus , id non me pericula, oe perturbationibus posse adimpleri 'ia saltem pro viribus satagite , ut , postquam reipublicae morem illi gesserunt, Bou diu disserant Eeelesiae legibus parere , σ coniugale fardus , juxta praescriaptam a Tridentino normam , rite σ sancte inire , s quid tum super hac re, tum super aliis , quae viam Missionem respiciunt, nobis suggerensium esse

putetis , communicato inter vos constio , operam noseram implorate , quam

semper praesentem invenietis. Epimia haec ninna tibi , dilecte fili . Paule Simon a Sancto Ioseph , inscripta es e eam tamen volumus a te communicari

etiam dilecto filio Hadriano .avus no I on-Duc Pastori Leidens , cuius scrIptum super eo , de qua nunc agitur , contraυersa a supradi iis cardinali

de Valentibus nobis AIatum Iibenter perlegimus. ι .PUremo vos hortamur maiorem in moartim , ut Mam Dominici gregis non contemnendam portionem sedulo, sicuti laudabiliter hae.enus fecisas, excidere , atque ad omnem pietatem informare pergatis . Vobisque inutim in Gioircam Benedictionem peramanter impertamur . Datum Romae apud Sanctum Mariam Maiorem dis 17. Septembris 3746. Pontificatus notri anno septimo.

VI. Quae hacten dicta Bc narrata sunt , ad ea pertinent lota. quae inis fidelium , aut haereticorum Principum ditioni subsunt . Sed alia loca non desunt , in quibus etiamsi alia Religio , praeter Sanctam Catholicum Romanam , non toleretur , complures tamen occulte vivunt ab illius communione extranei, qui Catholicorum speciem prae ite serentes, mat imonia eum Catholicis ineunt ; eaque occasione Catholieus Parochus accersi M.,

qui matrimonii celebrationi assistat, licet hie privata scientia satis super

rue compertum habeat , alterunt ex eontrahentibus haereticum esse. In a uis hujuscemodi circumstantiis , sunt qui contendant, debere Parochum, nulla opposita difficultate , vel mora , matrimonio assistere , nec in Oecultam contrahentium fidem subtilius inquirere , quamvis matrimonium inter Sacramenta vivorum eonnumeretur ; cum etiam Eucharistia , quae vivorum Sacramentum est , peccatoribus occultis, cum ad eam recipiemdam publice accedunt, non denegetur, juxta doctrinam Sancti Thomae pari. quaest. 8O. orr. o. Contra autem alii reputantes, quod in Sacramento matrimonii tenetur Parochus suam assistentiam denegare , si noVerit privata etiam scientia , impedimentum aliquod adesse . nedum dirimens, sed vel dumtaxat impediens , ut puta sponsalia eum aliis praecedenter contracta, vel votum simplex castitatis ab alterutro contrahentium emissum; in eoque rerum statu , illius officii partes esse . ut Ecclesiasti eum Superiorem , sive Episcopum, de ea re certiorem saciat, qui opportune eonsulere, & providere valeate eadem ratione , docent , atque contendunt , '

287쪽

quo ipsi constat , quantumvis privata scientia , alterum' ex e trahenti. bus , pro orthodoxo publiee habitum , haereticae sectae occulte adhaerere . In Aquensi Concilio, quod anno II 8 s. celebratum est , ad tit. de Pa. raebis, extat decretum nujusmodi e Nullus Parochus , parea illis exeommmnisationis proposita , Sacramentum ullum administrare audeat haereticis quia bustas, vel quocumque modo a Fide Catholica aversis , ns prius consis rit, sitis νespuisse, oe Ecclesae rite reconciliatos fuisse e rom. Io. Collectio.

VII. Altera haec sententia , non solum priore tutior , sed etiam eo munior est . Cum autem illius defensoribus onus incumbat diluendi aragumentum illud , quod contra eam objiciebatur , de peccatore occulto publice Eucharistiam petente, quam illi administrandam esse paulo ante significavimus; id sane aggreditur Sanchre in lib. de Matrimonio disput.

Is . num. I 3. Verum felicius rem consecisse videtur Cardinalis de Lugo de Sacramentis disput. 8. ρα I3. num. 228. seq. quem super hac re consuli volumus' cum minime consilium nostrum haerit, ut hic ex pr sesso, ut aiunt, Tractatum de Matrimonio conscriberemus. Illud ad se. scepti instituti rationem pertinet , ut Episcopis , in quorum dioecesibus haeretici, eum publice versari non permittantur a occulte vivunt, magnoispere suademus , ut sive in Synodis , sive alia quaeum ue opportuna r tione , certas praescribant regulas de his , quae praestari debeant ab illis omnibus , qui occultae haeresis suspicione laborant , antequam Parochi ad Saeramenta illos admittant, atque adeo antequam eorum matrimoniis as. sistant : severiores autem poenas constituant adversus eos , qui , expletis

semel illis actibus , qui pro solemni probatione eorum orthodoxae Fidei praescripti sunt , atque ita ad Sacramenta Ecclesiae Catholicae, & ad matrimonii celebrationem admissi , in haeresim postmodum relapsi deprehemdantur. Hae enim tuta agendi methodo Parochis suppeditata, si ipsi eam sequantur, ab illis eximentur angustiis, in quibus haerere merito solent , cum ad assistendum matrimoniis accersuntur , privata scientia comperium habentes , contrahentium alterum , tametsi pro Catholico habeatur , limreticum esse: poterunt siquidem, atque debebunt , in hujusmodi cireumstantiis, eas probationes ab illo exigere, quibus se Catholicum esse, ee ta & irretractabili professione demonstret, secundum ea, quae ab Episc po in Synodo, vel in aliis ordinationibus, praescripta suerint.

CAPUT OCTAVUM.

De erectiturionibus S mdaIibus ad Missae Sacrificium spectantibus, qua peculiaribus quibusam Diaecemus, non vero aliis, congruere possunt. ΡRaesens Ecclesiae disciplina circa numerum Missarum , quae singulis diebus a Sacerdote celebrari possimi , unum dumtaxat Saerificium

288쪽

LIB. VI. CAP. VIII. 16t

quovis die offerri permittit; excepto Natalis Iesu Christi solemni die, quo

recurrente, cuique Sacerdoti fas est ter Missam celebrare, modo a purine tione abstineat, ne ali ut, ea sumpta , stangat ieiunium naturale, quod alteram, ac tertiam Missam necessario praeire debet, ut expresse statuitur in n. Sineis, de Consecrat. disina. I. in Cap. Te referente, , in Cap. ComsisIuissi , δε celebratione Missarum. II. Nonnullae tamen a Theologis excitantur quaestiones circa alios c

sus, in quibus licere ajunt duas eadem die, etiam extra praedictum Naistivitatis Domini sestum, Missas celebrare; veluti si priore Missa exple. ta , infirmo jam iam morituro miniitranda sit Eucharistia per modum Viatici; si nuptiarum benedictio urgeat; aut sesto die, eelsioris nobilitatis, aut dignitatis quispiam superveniae, qui Sacrum non audierit, &Misissam iterari instulet , ut Ecclesiae praecepto faciat satis , nec interim in hisce rerum circumstantiis alius Sacerdos praesto sit, praeter eum, qui Sacrum pridem obtulit . Rmino Abbas , qui floruit decimo Ecclesiae secu. Io , in ιUelio de Ecclesiasticis disciplinis num. 33. monet Episcopum, ut visitationem instituens , Parochum interretet , s tempore flaturo , id esscisca boram tertiam diei, Missam celebret, or po haec, usque ad mediam diem ieiunet, ut hospitibus, atque perere venientibus, s necesse fuerit, pse si Missam eanιaνε . Quidquid vero sit de hujusmodi Theolmorum qumstionibus , hodie unus dumtaxat superest casiis , quo Sacerdoti fas est uno eodemque die geminum offerre Sacrificium, si nempe idem Parochus duarum Parochiarum curam gerat , quae ad invicem .longo satis intervallo dissocientur; ex quo fiat, ut vix, aut ne vix quidem , utriusque Parochiae populus in unam se conferre possit Ecclesiam ia Saerum audierudum. In quo rerum statu concors omnium opinio est, Parochum nedum

posse, sed plane teneri bis eodem die Missam celebrare , ac , postquam

an una Parochia Missam expleverit, ad aliam accedere , ne alterutrius

Ecclesiae populus, die sesto, a Sacro audiendo excludatur. Rem hanc suissore stylo expenὸimus in Tractatu nostro da Saerificio Musae sect. a. 34. σ seq. ubi in unum colligere studuimus , quidquid circa eam eum ex veteri , tum ex recenti Ecclesiae disciplina , nobis haurire licuit . Itaque

ad eamdem lucubrationem lectores amandamus , ne actum agere videa

muris

rochiae , longo intervallo dissitae , sub uno animarum Rectore sectentur, Parochis illis insilium ineidit , ut , post sacrum in una Ecclesia per Rum , aliud eodem die in alterius Parochiae Eeelesia celebrarent . V rum solere Episcopus, edita Synodali Constitutione, id vetuit, non enim deerant Sacerdotes , qui , post Missam a Parocho in una Ecclesia P rochiali celebratam , possent illius vice in alia Parochia Sacrum obire. Excitatam hae de re controversam nos definivimus savore Episcopi, γjus Synodalis Constitutio firmo satis innitebatur sundamento. Tunc enim m. I. R 3 solum

289쪽

161. DE STN o DO DIOECE SANA solummodo permitti potest , die festo , Missarum celebrationem iterari,

ne alterutrius Parochiae populus solemni Sacrificio eareat , cum nemo, praeter. Parochum, adest, qui in altera ex Parochiis Missam celebrare .a

leat. Ast, ubi alii suppetunt Sacerdotes, qui in secunda Parochia rem Di uinam sacere possunt, praedictae disciplinae indulgentia locum non habet;

ut accurate expendimus , tandemque decrevimus in Constitutione no. stra , ordine tertia Buliarii nostri rom. a. quam lectores consulere poterunt ,

nolumus enim , quae pridem scripsimus, hic rursum inutili labore rem.

IU. In quarumdam Civitatum Ecclesiis mos obtinet, speciali quopiam privilegio nrmatus , celebrandi Μissas in pervigilio Nativitatis Domini ante noctis dimidium . Cumque Synodali sanctione Episcopi decreverint,

nulli fas esse Sacrum obire, qui a praecedentis noctis. dimidio jejunus non se , nonnulla hinc prodiere controversiarum capita . Onus quippe minume serendum imponi visum est Sacerdoti , si a media nocte quae praeceia sit, ad illud temporis spatium, quo sequenti nocte Sacrificium offerre deis bet etiamsi hujulce noctis dimidium, ex vi privilegii, nondum expectet, in ieiunio obstringatur . Nee desuere , qui arbitrarentur , ex privilegio se mel obtento , necessario sequi exemptionem a lege ieiunii, quod alias a praecedentis noctis dimidio servandum praecipitur. Itaque existimarunt, Sa. cerdoti , qui ante noctis dimidium jus habet Missam celebrandi , licere iraeeedenti die Sacrificium offerre, & ablutionem sumere, immo & pranisio se se reficere; tum maxime, quod in sacra antiquitate nonnulla sup. petunt monumenta, ex quibus colligitur, sacram Eucha istiam et m non iejunis ministratam suisse. Enimvero, ut alibi videbimus, insantibus, quos

matrum .ubera paulo ante lactaverant, olim Eucharistiae Sacramentum .post Baptismum porrigebatur, ut patet e sacramentario Gregoriano, apud Hugonem Menardum, tom. 3. Oper. S. Gregorii ubi legimus: Pontifex vero redit in Sacrarium , expectans, ut , cum v sisti fuerint infantes, eonis firmet eos; qui etiam probibentur Iactari ante sacram Communionem, s u cesse fuerit. Concordat etiam Ordo XU. Ecclesiae Apamiensis penes Martene

de antiquis Ecelesiae ritibus lib. I. cap. I. art. I 8. col. ZO5. litter. C. edit. παι- . Neque primus ordo Romanus, relatus a Mabillonio rom. a. insta Italici 28. num. 6. statuit, ut insantes a lacte, aliove cibo abstineanta pricedenti nocte, sed jejunium dumtaxat indicit unius hors spatio se vandum, hoc est ab eo tempore, quod a Baptismo ad Eueharistiae sum. ptionem intercurrit. Nec silentio praetereundus mos ille, qui apud Fid les olim invaluerat feria quinta in Coena Domini , quo die ad saeram

Synaxim accedebant post comestionem: Sacramenta .Altaris nonnis a iuuinnis hominibus celebrentur, excepto Ae anniversario, quo Carea Domini eia bratur: uti legitur in Can. Sacramenta Aliaris, de Consecrandi L I. Qua de re interrogatus S. Augustinus, in episeola s*ad Iamanum respondit, se vandam esse locorum consuetudinem.

290쪽

L I B. VI. C A P. VIII. 263. V. Ut recte ditalvatur haec eonimversia , quae nonnisi ad peculiaris alieujus dioecesis gubernium pertinet, haec, quae sequuntur, praenotasse juvabit . Et primo, juxta Missalis Rubricas, tempus ad privatam celebrationem Missarum statutum , ab aurorae initio. incipere , dc ad meridiem usque inclusive protendi. Et quamvis ex ejusdem Rubricae praescripto, pro

conventualibus, ac solemnioribus Missis certa quaedam hora definiatur, ea tamen eisdem limitibus includitur, nimirum ab aurora ad meridiem. Cujus rei causam explicat Sanctus Thomas 3. pari. quaesi. 83. art. 2. ad nouque nonnulla item adnotavimus in Pastoralibus nostris Institutionibus B noniae editis, ac praecipue in ea, quae tertiadecima occurrit in Latina ediis

i VI. Secundo, etiam post constitutam, & usu firmatam ejusmodi disciplinam , adhuc tamen veterem consuetudinem celebrandi Missas vespertinas quibusdam per annum noctibus in more permansisse. De Missis hisce vespertinis consulendus Uicecomes de Ritibus Misse lib. γ. cap. 29. ubi fusi ri stylo rem tractat. Noctibus, quibus Sacrificium onerebatur, S. Thomas loci cit. accenset noctem Sabbati Sancti, quae Dominicam Resurrecti nis immediate praecedit, aitque , tunc temporis Missam celebrari consuevisse eisea noctis principium. Sed alii aliud tempus designant, hoc est post noctis dimidium. Ita sentiunt Suareet tom. a. in 3. pari. disput. Φ6. sect. z.

tom. 3. disput. 8o. ρα Secunda exceptis, VatqueZ rom. 3. disput. 232. cap. 2. a num. 23. Binius tom. I. Conciliori pag. 77. num. 66. Saussay para. Σ.

Panopitae Sacerdotalis lib. I. cap. 9. art. Σ. 3. Rursum alii, non iam post mediam noctem , sed eo temporis spatio, quod ad dimidium noctis accedit, Sacrificii tempus statuunt, ut refert Cardinalis Bona Rer. Liturgicari lib. I. cap. 2I. num. q. quae quidem sententia ceteris probabilior videtur, cum a S. Hieronymo eap. 2s. in Matthaeum doceamur, in Paschae pervi3ilio populum ante noctis dimidium non dimitti; quod satis ostendit, Mi Lsam vespertinam paulo ante mediam noctem fuisse absolutam , ut scite ratiocinatur Henaus pari. 2. de Saerificio in ΣΙ. θἱ . 3. mran. 48. Verum,

cum prisca illa consuetudo Missam celebrandi nocte Sabbathi Sancti, i sis de causis sublata jam fuerit, nihil est, quod in nanc rem plura con

geramus .

VII. Tertio praenotandum, etiamnum visere consuetudinem celebrandi Missam ipsa nocte, quae diem festum Nativitatis Domini antecedite Nocte sancta Natitatairs Domini Salvatoris Missas releb=ent Presbyteri, bmnvm Melicum in illis solemniteν deeanient , quoniam eadem no te ab Angelo Pastoribus nunciatus esse sic habet textus in Can. Nocte sancta, 'de Consecrat. disiact. I. Quae verba cum nullo modo definiant tempus noctis, quo S crum offerre liceat , profecto ritum Missas celebrandi post noctis dimidium , a communi, & universali consuetudine, quam Ecclesia probavit, re pζIamus oportet, ut animadvertit Pasqualio de Sacriscis no a Legis nom, I

SEARCH

MENU NAVIGATION